Zaterdag 23 oktober, 2010 (Groep/ Brattleboro, Vermont)
Deelnemers: (Michael), Adisa, Ann (Vivette), Audrey (Allawan), Ben (Albert), Carol, Christine (Lurine), Courtney, Daniil (Zynn), David (Kallika), Hernan (Hernan), John (Rrussell), Ken (Oba), Lynda (Ruther), Magdelena (Michella), Malcolm, Melissa (Leah), Natasha (Nichole), Raven, Roberto, Rodney (Zacharie), Sandra (Atafah), Shelly (Angelic), Terri (Uliva)
ELIAS: Een goedemiddag!
GROEP: Hoi, Elias.
ELIAS; (Lacht) Welkom. Zoals jullie al hadden verwacht, gaan wij vandaag de nieuwe golf bespreken die gaande is in het bewustzijn. Zoals je weet, kiezen jullie ieder overtuigingssysteem te behandelen door golven in het bewustzijn voort te brengen, omdat iedere golf zich op één bepaalde overtuiging richt. Normaal gesproken, kozen jullie je te richten op één overtuiging in één golf. Nu kiezen jullie twee overtuigingen aan te pakken in één golf. De twee overtuigingen die jullie hebben gekozen zijn; de zintuigen, en de creatie en het universum. [The two belief systems that you have chosen are senses, and creation and the universe.]
Nu; voordat jullie in paniek raken, zal ik jullie er gelijk bij vertellen dat beide overtuigingen de potentie hebben om interessant te zijn, fascinerend en misschien zelfs om leuk te zijn. Ze kunnen ook verontrustend zijn, wanneer je ze dat toelaat om te zijn. Als je een aanzienlijk serieus bent, dan bestaat de mogelijkheid dat het richten op deze twee overtuigingen verontrustend zou kunnen zijn voor je, omdat het meer dan waarschijnlijk is dat er ongebruikelijke activiteiten zullen gaan voorkomen. Maar als je ontspannen bent en er open voor staat en er speels mee omgaat, dan zul je het heel onderhoudend vinden en je zult zelfs wat pret kunnen hebben met deze twee onderwerpen – hoewel je wel wat verwarrende dingen zou kunnen meemaken, omdat dit tenslotte met de zintuigen te maken heeft.
Nu; deze golf richt zich op alle van je zintuigen en op alle input van je zintuigen, welke input meer is dan je je realiseert. Zintuigendata zit niet altijd vastgekoppeld aan gedachten omdat data afkomstig van zintuigen niet altijd vertaald hoeft te worden, omdat dit niet altijd noodzakelijk is. De reden dat dit niet altijd noodzakelijk is, is omdat je zintuigen zijn ontworpen om je informatie te geven in absolute termen. Als je een kaarsvlam aanraakt, zal je zintuig je in absolute termen vertellen dat het HEET is en brand. Als je een voorwerp ziet, zal je zintuig je vertellen dat dit een solide en stationair object is, het is absoluut, er valt niet aan te twijfelen. Je gehoorzintuig; wat je hoort, geloof je.
Dit is de structuur van je zintuigen. Ze zijn ontworpen om informatie over te brengen op een absolute manier. Je zintuigen zijn zeer sensitief, en zijn je continue informatie aan het geven – en niet alleen in je wakende staat - maar zelfs in je slaapstaat. Ieder moment van je bestaan ben je informatie aan opnemen via je zintuigen. Omdat zintuigen ontworpen zijn om informatie over te brengen in termen van absoluutheid, is het dus niet noodzakelijk voor je denkmechanisme om die informatie steeds opnieuw te moeten vertalen. Het werd al vertaald, het werd al geaccepteerd, het werd al overgebracht, en dus bestaat er geen noodzaak voor je om na te denken over alle input die je jezelf doorgeeft via je zintuigen.
Nu; wat nu het leuke van zintuigen is, is het feit dat alles wat in je realiteit bestaat, niét absoluut is. En daarom kunnen je zintuigen het ook weleens verkeerd of onjuist hebben.
De meeste mensen zijn gefascineerd door magie en vinden het leuk. Mensen vinden goochelaars en magiërs leuk, en zijn gefascineerd door illusionisten. De reden dat je er gefascineerd door bent, is omdat deze mensen begrijpen hoe zij je zintuigen om de tuin kunnen leiden, waardoor er magie lijkt uitgevoerd te worden, omdat zij acties uitvoeren die onmogelijk lijken te zijn. Ze lijken je onmogelijk te zijn omdat je zintuigen je vertellen dat ze onmogelijk zijn; dit kan niet; dit gebeurd niet; want je ziet het niet; je hoort het niet; je voelt het niet – dus hoe kan dit, want het is onmogelijk. Maar het is niet onmogelijk, en deze golf richt zich nu juist op die mogelijkheid dat er heel veel bestaat in je realiteit, dat niét onmogelijk is, ongeacht hoe het je toeschijnt. In deze, zullen dingen waar jij van denkt dat ze niet kunnen gebeuren, wel kunnen gaan gebeuren. Het zal je ook de kans geven om te gaan spelen met je wereld, met je omgeving.
Ieder van jullie zit momenteel op een, wat jij gelooft te zijn, solide voorwerp dat je ondersteunt, je gelooft dat het een stationair solide object is, maar dat is het niet. Het beweegt. Je neemt niet waar dat de stoel beweegt, omdat je zintuigen je vertellen dat het stationair is en solide is. Maar het is niet solide, en het beweegt. En met deze golf in bewustzijn, zul je een begin gaan maken om dat aspect van je zintuigen verder open te zetten – dat (dingen) niét zo absoluut zijn.
RODNEY: Betekent dit dat wij door de vloer zullen heen vallen?
ELIAS: Niet noodzakelijk.
Jullie zijn gefascineerd door teleportatie of fysieke projectie, of het materialiseren van een voorwerp of het verplaatsen of bewegen van een object zonder het aan te raken. De objecten bewegen al! Het is slechts een kwestie van in hoeverre je in verbinding staat met dat voorwerp om het te kunnen laten bewegen en aan te moedigen om op andere manieren te bewegen dan het nu doet. Ze bewegen, maar ze bewegen zich in een zeer langzaam vibrationeel tempo, zo langzaam dat het je in staat stelt om het voorwerp waar te nemen als solide en stationair.
Als je de absoluutheid van je zintuigen niet als ‘een gegeven’ zou accepteren, zou je nieuwe informatie-input van je zintuigen kunnen opnemen dat de stoel waar je op zit, of dat de vloer waar je op loopt, niet zo solide is als dat het lijkt, en dat het wél beweegt, en dat je je hand in feite door solide dingen zoals een muur kunt heen bewegen als je dat zou willen, omdat ze niet solide zijn. De muur beweegt, net zoals de stoel beweegt, en de muur is net zo non-solide als alle andere manifestaties non-solide zijn, inclusief jijzelf.
Nu; deze golf met betrekking tot de zintuigen wordt aangeboden, bij wijze van spreken, door de Zuli familie, omdat – zoals sommige van jullie al geraden hebben – de Zuli familie zeer afgestemd is op fysieke manifestatie, en dus ligt het voor de hand dat zintuigen zeer in lijn zullen liggen met deze bepaalde essentiefamilie.
Het andere onderdeel van deze golf betreft de creatie en het universum, en dit onderdeel speelt in op de bevordering van het niet-absoluut zijn van wat je zintuigen je doorgeven.
Nu, dit onderdeel betreft het universum; hoe immens het is en wat het bevat; en het betreft creatie, niet alleen de creatie van het universum maar van alle creaties, dus om het even welke creatie dan ook, wat in samenspel gaat met je zintuigen, want je zintuigen helpen je om creaties waar te nemen, en ze helpen je deze te creëren.
In verband hiermee zijn er, hoewel er negen essentiefamilies zijn, tien overtuigingsystemen. Deze ene wordt aangeboden door ALLE essentiefamilies. Ze participeren hier allemaal in, en ze doen dat in verschillende hoedanigheden en capaciteiten. Daarom zal iedereen van jullie er in een of andere hoedanigheid in betrokken zijn; in het je richten op deze ene bepaalde overtuiging. Wat daarmee bedoeld wordt, is dat jullie allemaal zullen richten op deze overtuiging op je eigen unieke wijze - zoals deze in relatie staat tot de kwaliteiten van jou bepaalde essentiefamilie, of dat nu de essentiefamilie is waar je toe behoort en/of het de essentiefamilie is waar je mee aligneert in dit focus [dit leven]. Maar, er valt nog veel te onderzoeken.
Voorafgaande aan jullie exploratie van jullie universum, is het ook enigszins noodzakelijk voor je dat je er ook gemotiveerd toe bent, en die motivatie bestaat uit een nieuwsgierigheid naar wat er in je universum bevat ligt – voorbij aan jullie wereld.
Mensen hebben inderdaad voor een korte tijd in jullie geschiedenis een milde fascinatie gehad voor extraterrestrials. Dit bedoel ik letterlijk, omdat het inderdaad maar een milde fascinatie betrof, omdat slechts een minderheid van mensen daadwerkelijke belangstelling hadden voor wat er voorbij jullie eigen planeet ligt. De meeste van jullie hebben weleens met het idee gespeeld, en de meeste van jullie geloven er in dat er nog andere vormen van bestaan zijn dan alleen die van jullie in dit universum. En nu is jullie kans aangebroken om dat daadwerkelijk te gaan onderzoeken. En ik zal jullie een hint geven; er bestaat inderdaad meer in jullie universum, dan alleen jullie.
VRAAG: (Niet verstaanbaar vanwege meerdere mensen die tegelijkertijd praten).
ELIAS: Ik zou niet in afwachting gaan zitten zijn van buitenaardse ruimteschepen, omdat het jullie exploratie is. Daarom is het geen kwestie van andere wezens die naar jullie toekomen – maar van jullie die ‘eropuit gaan’.
SANDRA: Zal er een toename zijn in het doorbloedings fenomeen?
ELIAS: Dat zou kunnen ja.
SANDRA: En zal er een toename in droombeelden zijn? [Als in; Dream imagery].
ELIAS: Ook dat kan.
ELLA: (Lange onverstaanbare vraag).
ELIAS: Laat mij er duidelijk over zijn, dat er aanzienlijke energie tot uitdrukking wordt gebracht (door mensen) met betrekking tot activiteiten of massagebeurtenissen die zouden plaatsvinden in 2012. Het potentieel dat bepaalde zaken zullen plaatsvinden is daarom ook wat groter. Máár; voor wat betreft globale of catastrofale wereldgebeurtenissen die zouden plaatsvinden; dat is een vervorming en een misinterpretatie. Tot op dit hedendaagse moment, zijn jullie geen energie aan het projecteren die sterk genoeg is om ook maar enige significante globale massagebeurtenis te bewerkstelligen.
ELLA: (Onverstaanbare vraag).
ELIAS: (Lacht) Ik zal je zeggen dat je ook nog tot de ontdekking zult komen dat wat nu normaal of gebruikelijk voor je is of was, weleens niet meer zo belangrijk zal blijken te zijn. Daarom zullen bepaalde zaken zoals het betalen van die rekeningen ook minder belangrijk gaan worden. Ik bedoel dit niet in metaforische zin. Ik bedoel dit letterlijk; dat geld in significantie aan het verliezen is. Ik begrijp heel goed dat tot op de dag van vandaag deze structuur van uitwisseling nog steeds van groot belang is, maar dat is aan het verminderen, wat tevens deel uitmaakt van deze verschuiving in het bewustzijn, zoals je weet.
ELLA: (Onverstaanbare vraag).
ELIAS: Het is een illusie.
ELLA: (Onverstaanbare vraag).
ELIAS: Ja, je hebt het juist. En dit is een actie die zich op wereldwijde schaal zal vestigen, en het is een beweging die in stapjes zal toenemen. Maar het zal relatief gezien snel gebeuren - zélfs voor jullie doen, omdat jullie deze verandering en beweging kiezen te implementeren binnen een tijdsbestek van vijftig van jullie jaren, en relatief gezien is dat - als je het afzet tegen de geschiedenis - een ongelooflijk kort tijdsbestek om zo’n dramatische verandering in jullie structuur aan te brengen. Maar het zal tot uitvoer worden gebracht, omdat dit is waar jullie voor hebben gekozen, en dit is dan ook de richting waar jullie je inbewegen.
Maar zoals het geval is met alle nieuwe richtingen, is hoe je het waarneemt de eerste stap. Het belang ervan steeds minder en minder belangrijk maken in je waarneming, is een belangrijke eerste stap naar het veranderen van die structuur van uitwisseling. Want als uitwisseling niet langer meer belangrijk is, zal er ook geen motivatie meer voor zijn om het voort te zetten, en dit is wat jullie aan het doen zijn.
Vragen?
RODNEY: Toen ik onlangs wat oefeningen aan het doen was tijdens het luisteren naar meditaties - - “verbeeld je dat je op de maan bent” - - en ik mijn eigen verbeeldingen eraan toe ging voegen, kon ik geen adem meer krijgen; er was geen zuurstof. Dus wanneer dit soort ideën bij mij opkomen, dan blokkeren ze totaal alle inspanningen die ik lever om het uit te voeren.
ELIAS: Wat ook zeer sterk geassocieerd is met je zintuigen.
RODNEY: Ik kon mijzelf wel helemaal verbeelden dat ik op een strand was. Ik kon het zand gewoon onder mijn voeten voelen.
ELLA: Dan verbeeld je je toch gewoon dat je een ruimtepak aanhebt. (Elias schiet in de lach).
RODNEY: Ik wil helemaal geen ruimtepak meezeulen!
Maar hoe doe je het dan …? Moet ik mijzelf verbeelden dat ik een spiritueel lichaam ben, zo eentje die een zilveren koord heeft en alles?
ELIAS: Niet noodzakelijk. Het is slechts een kwestie van inzien dat je zintuigen niet noodzakelijk absoluut zijn, en dat wat zij jou aan input leveren niet noodzakelijk altijd maar correct is. Want dat is de reden waarom je denkt én gelooft dat je zuurstof moet inademen, en dus is dat ook hetgene wat je doet. Dit zijn zeer sterke overtuigingen; en zijn daarom zeer echt. Zijn ze absoluut? Nee. Daarom zou je je net zo gemakkelijk moeten kunnen voorstellen dat je op de maan rondloopt zonder lucht.
RODNEY: (Onverstaanbaar).
ELIAS: Correct.
RODNEY: Ik vind het heerlijk om naar de wolken te kijken. Soms bewegen de wolken helemaal niet. Maar als je dan even ergens anders naar kijkt, en terugkijkt, hebben ze zich toch bewogen. Heeft dit te maken met waar jij over praat? Dat de stoel beweegt, maar zeer langzaam?
ELIAS: Correct.
RODNEY: Wij zijn niet gewend om naar dingen te kijken die heel langzaam gaan…
ELIAS: Je zintuigen, alle van je zintuigen, hebben maar een zeer beperkt bereik.
RODNEY: Tijdsgerelateerd?
ELIAS: Gewoon in het algemeen. De input van je zintuigen is zeer beperkt. Wat je kunt voelen, wat je kunt zien, wat je kunt horen, wat je kunt proeven, wat je kunt ruiken; de informatie afkomstig van je zintuigen is zeer beperkt. Je neemt er maar een zeer smal spectrum van waar. Er bestaat nog veel meer voorbij datgene wat je zintuigen je doorgeven, het is geen absolute.
In je fysieke wereld zoals je deze kent zijn er heel veel zaken die aan je voorbij gaan omdat je zintuigen je niet toestaan om deze (andere) vibrationele kwaliteiten waar te nemen. Je spectrum is te smal en te beperkt om die andere data-input toe te laten. Geluid, zicht; je bent voor het grootste gedeelte op het zicht gefocust. Dat is je primaire zintuig, en het biedt je waarneming de meeste zintuigendata aan om mee te kunnen creëren. Maar wat je kunt zien is in feite maar een zeer smal spectrum. In je fysieke wereld, is je zicht beperkt tot maar enkele vibrationele kwaliteiten.
RODNEY: Kleuren?
ELIAS: Kleuren zijn vibrationele kwaliteiten, en je zicht is beperkt tot bepaalde spectra van die bepaalde vibrationele kwaliteiten. Je zicht is ook beperkt met betrekking tot licht.
BEN: En hoe zit het dan met dingen zoals microscopen en telescopen?
ELIAS: Je maakt gereedschappen die je toestaan om meer te kunnen zien, wat je ook gelijk bevestigd dat er inderdaad spectrums bestaan buiten datgene wat je normaal gesproken waarneemt, wat je gewaarzijn vergroot, en wat je beïnvloed of motiveert om je voorbij te bewegen aan datgene wat je zintuigen normaal gesproken tegenkomen, of wat zij aan informatie-input doorgeven met betrekking tot data. Net zoals dat jullie gereedschappen en technologieën hebben ontwikkeld die geluid en andere vibrationele kwaliteiten kunnen registreren en opnemen, die – volgens jullie - normaal gesproken anders niet door jullie gehoord zouden kunnen worden; hoewel jullie dat wel kunnen horen; het is niet onmogelijk. Je gehoormechanisme is uitgerust om vibrationele kwaliteiten te kunnen horen waarvan jij denkt dat ze te hoog of te laag zijn om te kunnen horen of waarnemen – maar dat kun je wel. Je gelooft dat je deze geluiden niet kunt horen omdat je in de absoluutheid van je zintuigen gelooft, en je gelooft in dat smalle spectrum.
Deze golf is erop gericht om je in staat te stellen je vibrationele spectrum te verruimen, om de data van je zintuigen te verruimen - welke data allemaal vibrationele kwaliteiten zijn. Je produceert bepaalde vibrationele acties met betrekking tot reuk of smaak, welke vibrationele actie een bepaald aspect van je lichaamsbewustzijn zal stimuleren om informatie door te geven. Maar ook die zijn zeer beperkt, en daarom ben je zeer beperkt in wat je zult accepteren aan informatie van zintuigendata, wat ook weer de reden is waarom je zo gefascineerd wordt door magie, omdat het je zintuigen in de maling neemt.
DANILL: Je begon door te zeggen dat de stoel beweegt - het beweegt al. Ik dacht dat de energie van de stoel er gewoon al was, maar dat ieder van ons de stoel creërt op onze eigen wijze … (niet verstaanbaar) … dus wat is de betekenis van wat je zegt - dat de stoel aan het bewegen is?
ELIAS: Waar ligt je verwarring in?
DANILL: Als ik degene ben die de stoel aan het creëren is, en als ik het stationair creër, dan beweegt het niet. Maar volgens jou, bewoog de stoel al, en dus zit er een of andere kwaliteit bevat in de energie achter die stoel – ongeacht of ik de stoel nu creër of niet …
ELIAS: Nee, jij bent de stoel aan het creëren. Maar wat zei ik over geloven in? Wat is geloven in? Ergens in geloven is erop vertrouwen. Je zet er geen vraagtekens bij. Je GELOOFT dat de stoel stationair is. Je GELOOFT dat de stoel solide is. JIJ creërt de stoel, en dus, creër JIJ dat beeld, en creër jij de soliditeit ervan en ervaar je het ook op deze manier, omdat je er in gelooft. Je vertrouwt erop, en wat je geloof beïnvloed dat de stoel stationair en solide is - zijn je zintuigen. Je raakt de stoel aan, en je zintuig van aanraking zegt dat het solide aanvoelt, het zegt dat het stationair is. Je raakt jezelf aan en je bent solide.
Je zintuigen zijn ontworpen om je die informatie te geven - om je de vormen aan te reiken om de fysieke realiteit te kunnen creëren. Materie bestaat niet onafhankelijk van jou. Het bestaat vanwége jou.
DANILL: Waarom is het dat wij allemaal een stoel creëren die min of meer hetzelfde lijkt?
RODNEY: Doordat wij dat overeengekomen zijn, juist?
ELIAS: Ja. Er zullen lichte variaties in zijn, maar jullie zijn allemaal interverbonden met elkaar. In jullie waarneming zijn jullie individueel en singulier. Maar dat ben je niet. Dan ben je, maar dat ben je ook niet. Je bent jezelf als individu, maar je bent ook zeer interverbonden (met anderen). Binnen die interverbondenheid, bestaat er geen separatie. En dus wordt wat je waarneemt ook doorgegeven naar ieder ander individu op de hele wereld, naar iedereen, en dus niet alleen naar degenen die in je fysieke nabijheid verkeren.
DANILL: De energie die achter deze stoel zit; is dat iets dat wij creëren op dit niveau, of bestaat het al buiten onze (onverstaanbaar)?
ELIAS: Nee, het bestaat niet daarbuiten.
NATASHA: Als niemand in deze kamer zou zijn, zou de stoel er ook niet zijn, omdat de kamer er niet is.
ELIAS: Ja, het is er wel, omdat het in je waarneming blijft doorgaan te bestaan, of je er nu naar kijkt of niet, of je het nu ziet of niet. Je bent behoudende van dit concept, en daarom zal de structuur ervan niet gewoon maar verdwijnen omdat je niet aanwezig bent. Je bent behoudende van de waarneming ervan; je bent behoudende van de energie ervan.
DANILL: Als wij gewoon vanuit onszelf zouden kunnen vertrouwen op het feit dat de stoel beweegt, kunnen wij de stoel dan ook bewegend creëren?
ELIAS: Het is niet zo dat je begint om die beweging te creëren; je creërde het al bewegende; omdat het bewustzijn is, en bewustzijn is altijd in beweging.
SANDRA: Kun je bijvoorbeeld tijdens een meditatie de richting van beweging doen veranderen? (Zij stelt deze vraag n.a.v. iemand die ‘een impuls volgde’ tijdens meditatie, omdat deze persoon zich realiseerde dat alles beweegt en dat alles vibrationele kwaliteiten heeft en dat je hier dus mee zou kunnen spelen – en dus volgde zij deze impuls).
ELIAS: Ja.
SANDRA: Zou je daar wat meer over kunnen vertellen; over de mechanieken van die creatie?
ELIAS: Het op een impuls inspringen is slechts een term die jullie gebruiken, om jezelf toe te staan om ergens in mee te gaan. Jullie bieden jezelf continue impulsen aan, maar je observeert ze alleen maar – je zult ze niet noodzakelijk opvolgen; je gaat ze dus niet noodzakelijk aan. Je vertaalt ze naar gedachten toe. Je zet het om van een impuls naar gedachten toe – de gedachte hebben van het ‘iets doen’, maar je volgt de impuls niet noodzakelijk op, en dus observeer je de impuls alleen maar.
Het op een impuls inspringen – die uitdrukking – betekent alleen maar dat je jezelf toestaat om je denken erover op te schorten, dat je de analysatie en de vertaling ervan opschort, en dat je jezelf simpelweg toestaat om de impuls aan te gaan.
Wanneer je eenmaal een actie begint, kun je er richting aan geven op een iedere wijze die je maar kiest. Wanneer je eenmaal een actie aangaat, ben je het ook aan het leiden – (directie of richting aan het geven). En daarom is het ook enkel maar een kwestie van zelfbewust zijn. Van het gewaar zijn van wat je aan het doen bent, van wat je aan het aangaan bent, en jezelf toestaan om leidend te zijn van je aan het doen bent.
SANDRA: (Lange onverstaanbare vraag) … wat creërde de conditie voor haarzelf om ook inderdaad op de impuls te kunnen inspringen? Was ze stil genoeg, was ze .. (onverstaanbaar), was ze in een staat van hoog gewaarzijn .. (onverstaanbaar)?
ELIAS: Geen van deze dingen is noodzakelijk. Het is een moment. Het is een moment waarin je zelfbewust bent, van het gewaar en aanwezig bij jezelf zijn. Het is niet nodig om een of andere voorbereidende actie uit te voeren. Het is een actie die je ieder moment kunt aangaan, omdat het enige vereiste is dat je aanwezig (bij jezelf bent) en zelf-gewaar bent, omdat dit je ook zal toestaan om richtinggevend te zijn. En dan zul je het ook weten wanneer je jezelf een impuls geeft.
Een impuls is verschillend van een impressie (hebben of krijgen). Een impuls is een aanzetting tot. Je bent jezelf tot een beweging aan het aanzetten. Je weet wanneer het gebeurt, maar in plaats van het na te volgen, observeer je het of je negeert het. Het is een kwestie van zelf-gewaar zijn, en het moment erkennen waarin de impuls zich voordoet, en het ook aan te gaan in plaats van het alleen maar waar te nemen of te negeren.
Ja?
JOHN: Ik probeer dit zintuigen verhaal te begrijpen in z’n bredere zin … (onverstaanbaar) … hoe zijn hun zintuigen anders dan onze zintuigen … (onverstaanbaar) … en hoe zou een dolfijn dezelfde manifestaties waarnemen … (onverstaanbaar). Klinkt dit zinnig?
ELIAS: Ja. Ze nemen een veel breder spectrum aan zintuigendata op. Daardoor kunnen zij een veel breder gebied van vibrationele kwaliteiten waarnemen, terwijl ze dezelfde vijf zintuigen hebben. Hoe zij deze aangaan, is anders of verschillend, van wat jij waarneemt. Laten wij eens zeggen dat je je visuele zintuig aangaat – je zit te kijken naar een blauwe bal. Je ziet uit wat voor materiaal de bal is samengesteld, je ziet de afmeting van de bal, je ziet de kleur van de bal, je ziet z’n vorm, je ziet een solide object. Je zintuigen brengen informatie tot uitdrukking die absoluut is. Je ziet een solide bal en ziet een bepaalde kleur.
Die dolfijn ziet ook een bal, maar ziet niet de bal die jij ziet. De dolfijn ziet een variatie, een scala, aan kleuren. De dolfijn ziet geen blauwe bal. De dolfijn ziet een multi-gekleurde bal met overwegend blauwe tinten, vele vele blauwe tinten. De dolfijn ziet het object ook niet als een solide voorwerp, hij ziet geen solide object. Figuratief gezien, zou de manier waarop de dolfijn de bal ziet, zo ongeveer zijn zoals jij de bal zou zien als deze zich onder water zou bevinden. Als je de bal in het water zou bewegen, zou dat de manier zijn waarop de dolfijn de bal ziet wanneer de bal zich gewoon op de grond buiten het water zou bevinden – omdat de dolfijn de beweging waarneemt.
De dolfijn zal de bal ook horen, want de bal beweegt, zelfs al lijkt het stationair te zijn. De dolfijn hoort de golflengtes die verbinden met de bal en die de bal zelf weer verbinden met z’n omgeving. Dus, hoort hij de bal ook.
En dus ja, bestrijken zijn zintuigen een veel groter gebied dan de jouwe doen, en daarom zal wat hij waarneemt anders zijn dan wat jij waarneemt, en z’n zintuigeninput zal anders zijn. Zijn zintuigeninput is expansiever, veel uitgebreider dan de jouwe zijn. En dit is wat jullie nu ook willen gaan bereiken.
DANILL: (Onverstaanbare vraag)
ELIAS: Correct, ja. Je doet dit continue. Je ziet het alleen niet, omdat je zintuigen je niet toestaan om dat te zien. Maar je bent veel waziger (van beeld), dan je jezelf waarneemt te zijn! (Lacht)
ELLA: Is dat hoe je ons ziet, wazig (van beeld)?
ELIAS: Ik ga geen daadwerkelijke visuele zintuigen aan, omdat het niet nodig is.
ELLA: Maar je zult toch wel een of ander soort van waarneming van ons individuen hebben ... (onverstaanbaar)?
ELIAS: Ja. Maar het is niet nodig om fysieke zintuigen aan te gaan middels het lichaamsbewustzijn om te kunnen communiceren, of om connectie te kunnen hebben met jullie.
ELLA: (Lange onverstaanbare vraag).
ELIAS: (Lacht) Anders dan mijzelf?
ELLA: (Onverstaanbaar)
ELIAS: Die keuze zou aan jouw zijn! (Lachend) En ik zou je willen aanmoedigen om ermee te experimenteren.
SANDRA: Elias, Seth sprak ook over de innerlijke zintuigen, en er waren er nogal wat. Ze waren gerelateerd aan onze perceptuele zintuigen in de fysieke realiteit. Je sprak al eens over conceptualisering en empathie als zijnde twee van de belangrijkste subjectieve zintuigen. Mijn vraag is; als ik .. (onverstaanbaar) .. van iemand, is dat dan mijn subjectieve of conceptualiserings/empathische zintuig, of is dat mijn conceptuele zintuig die zich aan het expanderen is?
ELIAS: Beiden.
SANDRA: (Onverstaanbare vraag).
ELIAS: Nee. Het is de combinatie van je innerlijke en uiterlijke zintuigen. Je bent je fysieke naar buitentoe gerichte zintuig van zicht aan het gebruiken, maar je bent ook je innerlijke empathische zintuig aan het gebruiken - om de energie ervan te vertalen en om te zetten naar je naar buitentoe gerichte zintuig van zicht. Je bent je buitenwaarts gerichte zintuig méér informatie aan het aanbieden. Je bent je lichaamsbewustzijn instructies aan het geven om méér te zien.
RODNEY: Ochtends, als ik opsta – en dat gebeurt bijna iedere dag op z’n minst een of twee keer – dan verkeer ik in een soort van roes, en zie ik groene aura’s om mijn handen heen. Wat is dat? Wat is de significantie ervan met betrekking tot deze golf?
ELIAS: Wat je ziet is een deel van je energieveld. Ieder individu heeft een predominante kleur in enig bepaald moment van hun energieveld. Je energieveld fluctueert aanzienlijk.
RODNEY: Maar wanneer ik ernaar kijk, heeft het altijd dezelfde kleur.
ELIAS: Dat is niet zo ongewoon, omdat je er altijd in dezelfde situatie of omstandigheden naar kijkt. In die staat ben je ontspannen, en laat je je aandacht wegdrijven, om zo te zeggen, en dan zie je je energieveld. Je ziet dan een groen energieveld, wat een kalme kleur is.
RODNEY: Ik heb een fles met melk in de ijskast staan, die er nu al zo’n twee of drie weken staat. Hij is allang over de vervaldatum heen. Normaal gesproken gooi ik het op de vervaldatum weg. Maar ik dacht bij mijzelf, dat het na de vervaldatum vast nog wel een paar dagen goed zal blijven. En het bleef ook goed. M.a.w.; ik hoef dus niet in de datum op de fles te geloven.
ELIAS: Correct.
RODNEY: Ik ga kijken hoe lang ik de fles melk goed kan houden, hij is nu al twee weken over de datum heen.
ELIAS: Het is een kwestie van (hoe je) je perceptie (gebruikt) en waar je in gelooft.
RODNEY: Maar het betrekt ook mijn zintuigendata.
ELIAS: Correct, en in zeer grote mate zelfs, en daarbinnen ben je de absoluutheid van je zintuigen aan het misleiden.
DEELNEMER: Zijn onze zintuigen nou eigenlijk geen beperking die voortvloeit uit waar wij in geloven? De reden dat wij geloven dat deze stoel solide is, is vanwege de beperkingen van onze zintuigen zoals ze vandaag de dag bestaan.
ELIAS: Ja, zeer zeker; en dit is wat jullie aan het expanderen (verruimen/vergroten) zijn; dat je zintuigen inderdaad niet absoluut in hun gegeven zijn. Dit is wat zij jou aan input geven; informatie die absoluut is, maar dat is niet noodzakelijk ook correct. Dat wat je zintuigen je vertellen absoluut is, is niet noodzakelijk ook absoluut. Dit is waar jullie mee aan het spelen zijn en waar jullie in aan het veranderen zijn; dat er meer bestaat in jullie realiteit dan de beperkte input van je zintuigen je doet geloven.
We gaan pauzeren, en daarna gaan wij verder met jullie vragen.
(Sessie pauze van een uur).
ELIAS: We gaan weer verder! Stel je vragen maar.
SHELLY: Je maakte die opmerking over magie en goochelaars. Je zei ook wat over alchemisten en energiekunstenaars. Ik vroeg mij af … (lang en onverstaanbaar) … wat wij allemaal doen, maar het is een kwestie van ’t bewust doen gebaseerd op het idee van frequentie.
ELIAS: In relatie tot een alchemist?
SHELLY: Ja, en/of een energiekunstenaar. Zijn zij vergelijkbaar of praten wij hier over hele verschillende dingen; de energiekunstenaar, de alchemist en de magiër (goochelaar)?
ELIAS: Ze zijn verschillend in hoe zij henzelf definiëren. In sommige van de acties die zijn aangaan zijn zij ook verschillend, omdat het te maken heeft met hoe zij henzelf waarnemen en hun rol of hun positie waarnemen.
Een goochelaar is een individu die op dezelfde manier waarneemt als jullie, en zijn streven is dus het creëren van trucs. De goochelaar is geen energie aan het manipuleren om het te reconfigureren, maar is een actie aan het uitvoeren die ontworpen is om de zintuigen van het publiek om te tuin te leiden, waardoor hij dus creërend is van wat jullie een illusie noemen, en dat zien jullie als magie. Maar de goochelaar zelf gelooft er niet in dat hij met daadwerkelijke manipulatie van energie dezelfde actie kan uitvoeren, als die hij uitvoert met een truc. Aldus is de goochelaar geen echte magie aan het creëren, maar meer een misleiding van zintuigen aan het creëren.
Een energiekunstenaar is meer gericht op de manipulatie van energie, niet per se op de manipulatie van dingen of objecten – dus niet per se op het reconfigureren van energie van daadwerkelijke objecten, maar meer op het manipuleren van de energie (van de toeschouwer) op een dusdanige manier, dat het de waarneming en de zintuigen van het publiek beïnvloed. Hij verbind zich met de energie van een ander of verbind zich met de collectieve energie, waardoor de perceptie van het individu beïnvloed wordt en de zintuigen beïnvloed worden, waardoor er een andere perceptie van een situatie of zelfs een object wordt gecreërd.
SHELLY: (Vraag over alchemisten).
Een alchemist is anders. Alchemie is al gedurende de eeuwen een onderwerp van fascinatie geweest. Er zijn maar zeer zeer zeer weinig individuen die dit daadwerkelijk kunnen.
Het is zeer echt. Het kan bereikt worden, en het werd ook bereikt in jullie fysieke realiteit. Het is verschillend van de andere twee omdat de alchemist zich richt op de fysieke realiteit. De alchemist kan energie manipuleren maar is meer gericht op het veranderen en reconfigureren van daadwerkelijke fysieke manifestaties, en hij kan dat ook echt.
Voor het grootste gedeelte zullen de meeste alchemisten gebruik maken van rituelen, omdat zij geloven dat dit een spirituele toevoeging is die hen de zogenaamde kracht zal geven om te kunnen bereiken wat zij fysiek willen gaan manipuleren. En daarom zullen de meeste alchemisten aanzienlijke moeite steken in het ontwikkelen van verschillende rituelen, waar zij hun krachten aan kunnen toeschrijven, om zo te zeggen, maar die in werkelijkheid niets meer zijn dan richtpunten. Het ritueel dat zij kiezen en uitvoeren is in feite een voorbereiding, het is een manier om hun aandacht te focussen op een bepaalde wijze. Wanneer zij dat doen, zijn ze in staat om hun zeer sterke geloof in bepaalde aspecten van jullie realiteit te ontspannen – dus niet op te schorten maar ze te ontspannen – totdat ze dat punt hebben bereikt waarin ze in staat zijn dat ze fysieke manifestaties kunnen manipuleren.
Alchemisten beperken zich tot een tamelijk smal gebied, niet omdat deze beperkt zijn, maar omdat alchemisten over het algemeen zelf alleen maar geïnteresseerd zijn in een beperkt aantal gebieden of onderwerpen. Een daarvan is de onsterfelijkheid, een andere is het effect hebben op bepaalde elementen, met name om ze te reconfigureren in/van fysieke vorm om de kracht (ervan) te vergroten, om rijkdom te vergroten, en weer een andere is het genereren van bepaalde fysieke aspecten, waarvan zij geloven dat het andere individuen zal beïnvloeden in relatie tot hun eigen verlangens. Dit zijn de onderwerpen die hun meeste belangstelling hebben, omdat deze het meest onmogelijk te bereiken lijken te zijn.
In deze, verschilt een alchemist dus van de andere twee, in dat hij daadwerkelijk de fysieke realiteit weet te manipuleren op genoemde manieren, niet noodzakelijk om daadwerkelijke onsterfelijkheid te creëren, maar wel om iets te creëren dat er dicht bij in de buurt komt, waardoor zij de lengte van hun levensduur aanzienlijk kunnen verlengen, en dit is ook voorgekomen. Sommige van jullie bijbelse verhalen over extreem lange levensduurte, zijn inderdaad ook voorgekomen.
Ik zou zeggen dat een daadwerkelijke alchemist uitzonderlijk zeldzaam is. Want om dit soort acties te kunnen volbrengen in de fysieke realiteit, vooral zonder het hebben van informatie en zonder een objectief begrip te hebben van de realiteit, vereist het een aanzienlijk ontspannen van de overtuigingen waar men behoudend van is, en vereist het een aanzienlijk openstaan voor wat mogelijk zou kunnen zijn ondanks dat het onmogelijk lijkt. Dit is een kwaliteit dat zo goed als een vereiste is voor de alchemist, om zich voorbij de absoluutheid te kunnen bewegen van wat hij waarneemt – wat de reden is waarom hun rituelen zeer belangrijk zijn, want in hun waarneming is dit hetgene wat hun de krachten geeft om daadwerkelijk deze actie te kunnen aanwenden – en zij zijn succesvol.
Behalve een of twee uitzonderingen daargelaten, is [echte alchemie] nog niet voorgekomen in jullie moderne tijdsperk. In de voorbije tweehonderd jaren, is het tweemaal voorgekomen. Maar alchemisten zijn ook zeer beschermend en gesloten over hun krachten, om zo te zeggen, en het is zeer onwaarschijnlijk dat zij hun informatie of hun ontdekkingen zullen delen met anderen, omdat zij over het algemeen zeer inhalig worden met betrekking tot wat zij kunnen bereiken, en zullen daarom hun geheimen niet met anderen willen delen. Om deze redenen, zijn jullie je ook niet bewust van hun bestaan of van hun bereikingen, en zelfs diegenen waar jullie wel van afweten, doen jullie af als fantasie of legendes, als individuen die niet echt bestaan hebben.
In jullie moderne tijd was er eentje met wie jullie bekend zouden kunnen zijn, een individu genaamd Nicolas Flamel, die tot op bepaalde hoogte succesvol was. Hij was een daadwerkelijk bestaand individu, en was zeer actief betrokken in ontdekkingen en ontwikkelingen van alchemie, en tot op bepaalde hoogte was hij succesvol in diverse richtingen. Eén van die richtingen waar hij succesvol in was, was het aanzienlijk vergroten van rijkdom, maar was tegelijkertijd ook succesvol in het geheimhouden daarvan – en hij was succesvol in het verlengen van zijn levensduur, tot ver voorbij dat wat jullie als een normale leeftijd zouden beschouwen voor een individu in de fysieke realiteit. Dit zou een vrij recent voorbeeld zijn.
DEELNEMER: Leeft hij nog?
ELIAS: Nee.
DEELNEMER: En was jij ooit (onverstaanbaar)?
ELIAS: Ik speelde er wat mee, maar was nooit wat jij zou noemen een serieuze beoefenaar. (Gelach). Ik miste de determinatie of de focus van aandacht die van je vereist wordt om dat soort acties te kunnen uitvoeren, maar ik speelde ermee, het was leuk om te doen maar niet echt succesvol te noemen.
NATASHA: Hoe oud was die persoon die hij doodging?
ELIAS: Hij had de fysieke leeftijd van 172 jaar.
DEELNEMER: (Onverstaanbare vraag/opmerking).
ELIAS: En dat is nog niet genoeg? (Gelach)
RODNEY: Toen ik bij een meditatiegroep was, keek ik naar een schilderij die tegen de muur hing. Het veranderde van een afbeelding van een vrouw die ergens stond, naar een man die uit een raam stond te kijken. Elke keer dat ik keek, en ik herhaalde dat een paar keer om er zeker van te zijn, gebeurde dat weer. Na de meditatie vertelde ik de groep erover, en een andere vrouw probeerde het ook, en beschreef precies dezelfde waarneming. Ik vroeg je er laatst naar, of de pigmenten in het schilderij waren veranderd, en je zei toen ja. Dat het een verandering van fysiek materiaal is …
ELIAS: Jullie doen dat allemaal, en vaker dan je denkt. Alleen wimpel je het af.
RODNEY: En later probeerde ik de originele afbeelding weer terug in beeld te krijgen. Dat ging veel moeilijker. Maar uiteindelijk lukte het mij wel. Maar ik was toen wel heel erg ontspannen, speels, en verkeerde in een lichte trance staat.
ELIAS: Ook dit betreft je zintuigen, want wanneer je de input van je zintuigen veranderd, wanneer je een of ander aspect van je realiteit veranderd en je brengt dat naar je waarneming toe, en je hebt uiteindelijk daadwerkelijk die fysieke verandering bereikt, dan blijft het bestaan. Want wat de zintuigen je dan aan het vertellen zijn, is dat de nieuwe manifestatie een absolute is; en daarom blijf je het als (die nieuwe afbeelding) zien. Het is, zoals je al zei, niet onmogelijk om het weer terug te veranderen naar het originele beeld, maar het wordt moeilijker omdat je het al veranderd hebt. Wanneer je het eenmaal veranderd hebt, gebruik je je zintuigen op een andere manier met betrekking tot de tijd, omdat je zintuigen je ook informatie doorgeven met betrekking tot de tijd. Wanneer je eenmaal verder de tijd ingegaan bent, is hetgene wat passeerde voorbij. Het werd veranderd. En daarom is het nu anders. Het veranderde.
RODNEY: Dit hele geval was dus een transformatie van een fysiek object.
ELIAS: Ja.
RODNEY: Dus je moet in zo’n relaxte meditatieve staat zijn?
ELIAS: Nee. Je laat over het algemeen genomen alleen maar dit soort van veranderingen toe in dat soort van staten, omdat je dan minder gefocust bent op acties of objecten of manifestaties, maar het is niet nodig om in zo’n staat te verkeren om zo’n verandering te kunnen creëren. Je creërt weldegelijk veranderingen wanneer je niet in zo’n staat bent, maar je negeert ze, of je zegt tegen jezelf dat je het vast verkeerd gezien hebt. Je ziet een of andere fysieke manifestatie en binnen enkele minuten ziet die manifestatie er opeens anders uit, en je zal er weer naar kijken en onmiddellijk tegen jezelf zeggen dat je het ‘verkeerd’ gezien hebt.
RODNEY: Net zoals waterkranen die opeens wel of niet werken, of een controle lampje op het dashboard van mijn auto die het jarenlang niet gedaan heeft en een paar dagen geleden opeens weer ging werken. Dit is wat je bedoeld te zeggen …
ELIAS: Ja.
RODNEY: … met dat wij onze fysieke realiteit veranderen, maar het of gewoon negeren of niet opmerken …
ELIAS: Of het afwimpelen. Vaak merken jullie het wel op, maar je zult het net zo snel ook weer afwimpelen.
RODNEY: De kraan in Mary’s badkamer beneden …
DEELNEMER: Was jij dat?
ELIAS: Ik zou zeggen dat ik betrokken ben geweest in vele acties die ‘gebeuren’ bij veel van jullie, maar niet helemaal. Het is een combinatie.
RODNEY: Van jou en mij?
ELIAS: Ja. Ik zal niet de hele actie voor je ten uitvoer brengen, maar ik ben aanwezig en ben een beetje speels aan het zijn, en bij wijze van spreken steek ik een helpend handje toe.
ROBERTO: Wanneer je in het donker zit, en je bepaalde zintuigen dus niet gebruikt, heb ik het gevoel dat ik ‘bekeken’ wordt. Ik ben bang in het donker. Mijn innerlijke zintuigen staan dan op scherp, zijn verhoogd, en ik neem dan een ‘aanwezigheid’ waar. Is dat soort van gerelateerd .. (lang en onverstaanbaar) .. ?
ELIAS: Dat kan. Er zijn bepaalde tijdsframewerken waarin een individu kan kiezen om zijn fysieke naar buitentoe gerichte zintuigen minder te gebruiken, om een grotere concentratie van de innerlijke zintuigen te kunnen toelaten.
Je buitenwaarts gerichte zintuigen zijn continue werkelijk enorme hoeveelheden informatie aan het inputten, en dat gebeurd op ieder moment. Om daar niet door afgeleid te worden, zal men bij tijd en wijle zijn aandacht wegbewegen van zijn fysieke zintuigen om meer aandacht te kunnen geven aan de innerlijke zintuigen, waardoor men meer de energie zal waarnemen dan de daadwerkelijke fysieke manifestaties. Het is afhankelijk van het individu en van wat zijn focus van aandacht is op enig bepaald moment en hoe hij dat kiest te gebruiken of aan te gaan.
De hoofdfactor is waar je aandacht op gericht is, en soms kan het een individu ten bate zijn om niet afgeleid te worden van de volumes aan informatie die wordt doorgegeven door zijn fysieke zintuigen. Dit is de reden waarom heel veel mensen meditatie fijn vinden en appreciëren. Want wat je voor een gedeelte aan het doen bent tijdens meditatie, is het wegbewegen van je aandacht van je fysieke zintuigen, waardoor je wat minder afgeleid wordt door je naar buitentoe gerichte zintuigen, en je niet meer zo gefocust met je aandacht bent op het fysieke. Dit stelt het individu in staat om zich in andere richtingen op te bewegen, richtingen die niet noodzakelijk de vasthechtingen hebben van fysieke manifestaties met bijbehorende input en afleidingen.
ROBERTO: Ik denk dat voor ‘n gedeelte mijn angst in het feit ligt dat ik bang ben dat ik die energie objectief zal projecteren, en ik mijzelf de stuipen op het lijf zal jagen.
ELIAS: En wat denk je zou er kunnen gebeuren - waar je bang voor bent?
ROBERTO: Dat ik iets zal zien wat mij de stuipen op het lijf jaagt.
ELIAS: En stel dat je iets zou zien, wat dan nog - wat kan er gebeuren? Je zult het zien. Maar voorbij aan wat je zou zien, wat zou er nou kunnen gebeuren? Over het algemeen genomen; niets. Je bent alleen maar een van je zintuigen aan het gebruiken. Wat inhoudt dat je een geluid zou kunnen horen, of dat je een manifestatie zou kunnen zien. Het zal je niet aanvallen, en over het algemeen zullen er geen ongemakken plaatsvinden. Maar het komt je onwaarschijnlijk over en daarom, is het angstig. Het bestaat niet, en daarom is het angstig. Als ik mijzelf opeens zou manifesteren in deze kamer, en tegen je zou gaan zitten praten zonder een fysiek lichaam te hebben, dan zou ik durven wedden dat de meeste van jullie op z’n minst gezegd lichtjes nerveus zouden worden.
Het punt is dat je angst genereert in relatie tot wat je onfamiliair of onbekend is. Wanneer je iets niet kunt waarnemen (zien) dat je kan identificeren als een absoluut iets en dus kan begrijpen, dan wordt het een onbekend en onfamiliair iets voor je, en is het beangstigend. Maar als je tegen jezelf zegt dat hetgene wat je ziet een verlenging van jezelf is, dat het een extensie van jezelf is, dat het jouw energie is die zich aan het configureren is naar die manifestatie of naar die actie toe, dan zal het veel minder beangstigend zijn, want je zou jezelf immers nooit wat aandoen!
Jullie zijn allemaal zeer goed in het creëren van zeer creatieve wegen die destructief voor jullie zelf zijn, zelfs nog zonder de projectie van allerlei beelden waar je zo bang voor bent. Maar wanneer je kiest om het jezelf moeilijk te maken, zul je dat op een veel gewonere manier doen die daarnaast ook nog eens zeer overduidelijk zal zijn. Immers, een projectie van jezelf zal alleen maar ‘aanwezig’ zijn en verder niets doen!
Ja?
COURTNEY: Zou je ons wat meer kunnen vertellen over het samenspel dat plaatsvind tussen de droomstaat en de wakende staat? Hoe zijn wij in staat om te creëren in onze dromen en in onze realiteit wanneer wij wakker zijn?
ELIAS: In welke hoedanigheid? Dit is een brede vraag.
COURTNEY: In de zin van hoe je zintuigen veel uitgebreider zijn in je droomstaat. Bestaat er een manier om de ervaring die wij in de droomstaat hebben … om die onder controle te houden - met wat wij ervan in de wakkere staat ervaren?
ELIAS: In de zin van de overbrenging ervan of in de zin van de vertaling ervan?
COURTNEY: In de zin van dat wij ervan zouden kunnen leren, en dat wij dat proberen te vertalen naar ons wakende leven toe.
ELIAS: Ja, en mensen doen dit ook heel frequent. Het stelt je in staat om je zekerder te voelen van jezelf, en om je zekerder te voelen van je vermogens in veel situaties, alhoewel het in sommige situaties ook het tegenovergestelde kan veroorzaken. Maar hoe meer je je objectieve gewaarzijn betrekt in je dromen, hoe beter je je droombeelden zult kunnen vertalen naar je wakende staat toe.
Droombeelden zichzelf zijn objectief. Dromen zijn subjectief. Dromen zijn onderwerp van actie, maar de beelden van dromen, dus wat je ziet in je droom, is het onderwerp van wat je subjectief aan het doen bent. Daar het objectieve gewaarzijn zeer abstract is, vertaalt het zich naar beelden toe – van wat je subjectief aan het doen bent - en doet dat op manieren die je heel erg vreemd of bizar of onmogelijk overkomen. Dit is de reden waarom overtuigingen meer ontspannen zijn in de droomstaat.
Nu; hoe meer je je objectieve gewaarzijn betrekt in je droomactiviteiten en in het voortbrengen van beelden, hoe meer je lucide (helder/bewust) in je dromen wordt. Hoe helderder of bewuster (lucide) je bent, hoe meer je je objectieve gewaarzijn betrekt in je creatie van beelden. Hoe vaker je dat doet, hoe minder separatie er zal zijn tussen de droom beelden en wakende beelden.
Individuen die zeer helder dromen kunnen zelfs verward raken over wat nu de droom is en wat nu de wakende realiteit is, en dit verminderd de separatie tussen beiden. En daarom kun je inderdaad droombeelden omzetten of vertalen naar de wakende realiteit. Want hoe meer je je objectieve gewaarzijn betrekt in je dromen, hoe meer het je zal beïnvloeden om vragen te gaan stellen over de absoluutheid van alles dat in de (fysieke) realiteit bestaat, en hoe meer het je zal motiveren om open te staan voor wat je in je wakende realiteit als onwaarschijnlijk acht. Dus ja, het vertaalt zich.
COURTNEY: Zit er een doel achter dromen?
ELIAS: Leg je vraag uit.
COURTNEY: Wat motiveert ons om te dromen, wat is het doel ervan?
ELIAS: Ook dit is nogal een ruime vraag.
DEELNEMER: Heeft het een functie?
ELIAS: Ja, het heeft een functie. Een droom is je subjectieve gewaarzijn, die activiteiten naar je toe genereert, die je ten bate komen. Wanneer je in de wakende staat bent, zal je objectieve gewaarzijn leidend (of richtinggevend) zijn van alles dat je doet. Dat wil niet zeggen dat je subjectieve gewaarzijn je objectieve gewaarzijn volgt, want dat is niet zo. Ze zijn gelijk aan elkaar, en ze zijn in harmonie met elkaar.
Maar het subjectieve gewaarzijn is niet abstract zoals het objectieve gewaarzijn is. Het subjectieve gewaarzijn is, bij wijze van spreken, meer betrokken in het geven van richting met betrekking tot onderwerpen die je raken; dus wat belangrijk voor je is, wat waardevol voor je is, wat je wilt doen en hoe je daar bereikende van kunt zijn. Het subjectieve gewaarzijn is ook gericht op efficiëntie; wat zijn de meest efficiënte methodes of richtingen om bereikende te kunnen zijn.
Zoals je weet, geeft het subjectieve gewaarzijn voor het grootste gedeelte ook richting aan het lichaamsbewustzijn, in haar functioneren. Dat wil niet zeggen dat je objectieve gewaarzijn er niet in deelneemt, want dat doet het wel; want je objectieve gewaarzijn stuurt continue signalen naar het subjectieve lichaamsbewustzijn toe. Wanneer je bijvoorbeeld objectief veel spanning ondervindt, dan stuur je signalen naar het subjectieve gewaarzijn toe, en die zal het lichaamsbewustzijn de opdracht geeft om te reageren. Het subjectieve gewaarzijn is niet betrokken in wat jij noemt de creatieve interpretatie ervan – dat doet het objectieve gewaarzijn en dat is wat het abstracte aspect is van het objectieve gewaarzijn.
Daarom zal het subjectieve gewaarzijn in haar aangevingen de meest efficiënte en effectieve wegen vinden, om zo te zeggen, om bereikende te kunnen zijn. Dat zou dus net zo goed het creëren van een ziekte kunnen zijn, met als bedoeling om je een boodschap door te geven met betrekking tot wat je objectief aan het doen bent. Het maakt zich niet druk om wat comfortabel of niet comfortabel is; het wil alleen maar bereikende zijn van haar taak.
Nog een voorbeeld: je zou een baan kunnen hebben waar je je (objectief) niet tevreden in voelt. Dit (gegeven) stuurt een bericht door naar het subjectieve gewaarzijn; ik voel mij ongemakkelijk. Het subjectieve gewaarzijn reageert met aangevingen naar het lichaamsbewustzijn toe, en plotseling voer je iets uit of doe je iets waardoor je ontslagen wordt, terwijl jij je afvraagt hoe dat kon gebeuren.
Ze bewegen zich in harmonie met elkaar (je objectieve en subjectieve gewaarzijn). In de slaapstaat produceer je dromen met als doel het objectieve en het subjectieve gewaarzijn te laten vermengen met elkaar, zodat ze een en dezelfde richting op zullen bewegen – het is niet zo dat de ene de andere beïnvloed, en het is niet zo dat de ene de andere leidt – maar het is met de bedoeling om zowel het subjectieve als het objectieve gewaarzijn gelijkelijk te laten functioneren; en je bent je van hen beiden tegelijkertijd gewaar. Je weet dat je deelneemt in je subjectieve gewaarzijn, en je bent je ook gewaar van je objectieve doen en laten. Je zou bijvoorbeeld de wens kunnen hebben om de Mount Everest te willen beklimmen in je ondergoed, zonder dat je zult rillen van de kou. Je objectieve gewaarzijn vertaalt dit naar beelden toe van het beklimmen van de Mount Everest. Je subjectieve gewaarzijn zegt; “Wij zijn vastbesloten, en we zullen er bereikende van zijn; ongeacht hoe onmogelijk het ook lijkt, ik zal er bereikende van zijn”, en je objectieve gewaarzijn is het daar mee eens, en creërt beelden om dat te kunnen uitdrukken in je dromen.
Dromen dienen ook andere doelen, en een van die doelen is het inspireren. Dromen kunnen heel inspirerend zijn, zelfs wanneer je dit gegeven niet herkent in je wakende staat. Heel veel dingen waar je bereikende van was, zouden aangespoord geweest kunnen zijn door wat je deed in je droomstaat. De droombeelden (die je ervan hebt) zouden dan totaal anders kunnen zijn, maar het onderwerp is hetzelfde.
Dromen zijn ook zeer doelgericht en effectief in het creëren van wegen die dienen als uitlaatklep; je creërt acties in je droomstaat die je niet zult uitvoeren in je wakende staat. Deze bieden je dus een uitweg om energie ‘een uitlaatklep’ te geven, door middel van ervaringen die je niet zou kiezen aan te gaan in je wakende staat. Iemand zou droombeelden kunnen hebben waarin hij overgaat tot moord, en deze beelden kunnen ook heel gedetailleerd zijn. Deze persoon zal een dergelijke actie dus niet meer overwegen in zijn wakende staat, omdat het al bereikt werd in de slaapstaat.
JOHN: Of het zou als inspiratie kunnen dienen! (Hoop gelach).
ELIAS: Dat kan! Want iemand zou aangevallen en opgegeten kunnen worden door een tijger in zijn droomstaat, waardoor bepaalde angsten worden losgelaten omdat deze tot uitdrukking werden gebracht in de droomstaat. Hij zal geen angst meer hebben in zijn normale wakende staat, omdat hij die angst al uitgebeeld heeft in zijn droomstaat.
Jullie zijn een species die een natuurlijke tendens opnemen voor opwinding en sensatie. Maar je zult die neiging niet altijd tot uitdrukking willen brengen in je objectieve wakende staat. Wat niet wil zeggen dat je het niet op een natuurlijke wijze tot uitdrukking zou willen brengen. Sommige mensen brengen dit wel tot uitdrukking in hun wakende staat, en heel veel anderen niet, en degenen die dat niet doen zullen dit soort ervaringen creëren in hun droomstaat. Daarom dienen dromen in dit geval ook hun doel; omdat het je toestaat om ervaringen te hebben die je niet noodzakelijk zou willen ervaren in je wakende staat.
En alle bewustzijn droomt. Niet alle bewustzijn slaapt, maar alle bewustzijn droomt.
RODNEY: Zelfs stenen?
ELIAS: Elk aspect van bewustzijn, iedere link van bewustzijn die er maar is, droomt.
DEELNEMER: (Onverstaanbare vraag).
ELIAS: Ja.
DEELNEMER: (Nog een onverstaanbare vraag).
ELIAS: Ja.
DEELNEMER: Wij als kleine groep zijn gewaar, maar de massa?
ELIAS: De verschuiving beperkt zich niet alleen tot individuen die henzelf van specifieke informatie voorzien met betrekking tot deze verschuiving. Deze verschuiving vind plaats op wereldwijde schaal, en het gebeurd bij ieder persoon, ongeacht de soort informatie die zij henzelf wel of niet aanbieden. Zoals ik al heel vaak verteld heb, zullen mensen zichzelf toch wel van informatie voorzien met betrekking tot deze verschuiving. Die informatie zal dan misschien niet dezelfde woorden en termen gebruiken, maar ze voorzien zichzelf weldegelijk van informatie, en ze doen dat met informatie die hen aanspreekt en op manieren die hen zal aanspreken.
Sommige mensen voorzien zichzelf van informatie door middel van hun gewassen of door middel van hun dieren. Sommige mensen zouden zichzelf van informatie kunnen voorzien door te wandelen in het bos. Het is alleen maar een kwestie van waar hun aandacht op gericht is en van wat hen aanspreekt en van waar ze zichzelf voor openstellen. Sommige mensen voorzien zichzelf van informatie door informatie die handelt over god, omdat dit hetgene is waar zij in geloven en dat hetgene is waar zij met hun aandacht op gefocust zijn. Sommige mensen kiezen voor engelen. Sommige mensen kiezen voor demonen. En sommige mensen kiezen voor mij! (Gelach) Maar het is allemaal geldig; want jullie zijn allemaal aan het verschuiven, ongeacht welk label je eraan wenst vast te hangen.
Ja?
DEELNEMER: (Onverstaanbaar). Wat is de motivatie achter verschuiven en … (lang en onverstaanbaar).
ELIAS: Jullie zijn de ontwerpers ervan. Het niet zo dat jullie realiteit niet meer verder komt, of dat het niet meer werkt – om jullie woorden te gebruiken. Maar het is de natuur van bewustzijn om altijd in gewaarzijn te willen groeien. Jullie hebben inmiddels een punt bereikt in jullie ontwikkeling, waar het noodzakelijk is geworden voor jullie om te expanderen. Jullie hebben voor het grootste gedeelte alles onderzocht wat er te onderzoeken valt, gegeven de beperkingen die jullie jezelf hebben opgelegd. En om nu verder te kunnen gaan in jullie exploraties, is het nodig voor jullie om verder te expanderen, om groter te groeien, zodat jullie een groter gebied hebben om te kunnen onderzoeken.
Jullie hebben onderzocht wat er tot dusverre te onderzoeken valt in relatie tot deze kleine habitat van jullie planeet, en zelfs dat hebben jullie nog niet helemaal onderzocht. Maar jullie bezitten hoe dan ook een enorme drang en verlangen om jullie zelf te expanderen om nog meer te kunnen onderzoeken, en daarbinnen zijn jullie jezelf grotere wegen aan het aanbieden om interactief in te kunnen zijn, om onderzoek in te kunnen plegen, en om jullie interverbondenheid in te kunnen ervaren.
Jullie zijn je alleen nog maar het tipje van de ijsberg gewaar met betrekking tot jullie interverbondenheid met elkaar, maar jullie honger naar meer wetenschap over deze interverbondenheid is enorm. En terwijl jullie verdergaan, expandeert dat ook; omdat jullie interverbondenheid zich ver voorbij deze ene realiteit uitstrekt, omdat het zich nog veel verder uitstrekt dan alleen deze fysieke expressie. En een van de eerste wegen die jullie daarvoor bewandelen, is jullie enorme interesse in geesten, jullie zijn allemaal geïnteresseerd in wat geesten doen.
RODNEY: Ze jagen mensen de stuipen op het lijf!
ELIAS; Is dat zo?
DEELNEMER: Wanneer jij geesten zegt, bedoel je dan geesten die niet in transitie zitten?
ELIAS: Wat ik bedoel zijn individuen die jullie fysieke realiteit hebben verlaten. (Gestorven zijn). Jullie staan jezelf een ietwat figuratieve relatie toe met deze (overleden) individuen of dieren, omdat zij bestaan hebben in jullie realiteit. In jullie perceptie is dat gebied aan de overzijde achter die sluier, het meest dichtbij gelegen gebied waar zij ‘heengaan’ wanneer zij overlijden, en dus is dit ook de meest voor de hand liggende weg – in jullie perceptie – om te onderzoeken. Er is een gigantische interesse in geesten.
RODNEY: Zelfs als ze een (onverstaanbaar) transitie hebben?
ELIAS: Over het algemeen genomen zijn de meeste individuen niet zo geïnteresseerd in de technische ideeën en aspecten van transitie. De meeste zijn meer geïnteresseerd in wat er gebeurd direct na het overlijden.
RODNEY: Mijn vader overleed vijftig jaar geleden. Is hij door de transitie heen?
ELIAS: Ja.
RODNEY: Maar hij is nog steeds een geest die ik zou kunnen…?
ELIAS: Ja. Ik heb meer dan honderd van jullie jaren geleden de fysieke realiteit verlaten, en continueer gewoon door een geest te zijn die praat met jullie.
ELLA: Kunnen we weer even terugkeren naar de tweede golf, naar de creatie van het universum?
ELIAS: Daar hebben wij het al die tijd al over; want het gaat nu juist over wat er voorbij jullie fysieke realiteit en planeet ligt, inclusief jullie universum. Jullie universum betreft niet alleen maar het fysieke. Het betreft ook al jullie geesten.
SANDRA: Elias, zoiets als het winnen van de Lotto; hoe kunnen wij wat jij zegt relateren aan wat Bashar ooit eens zei; dat je simpelweg alleen maar de intentie hoeft te hebben om iets te kunnen creëren in je realiteit. Kun je wat daar wat meer over vertelen, over hoe (onverstaanbaar) magische dingen, subjectieve zintuigen en hoe het allemaal …
ELLA: (Lange onverstaanbare opmerking)
ELIAS: Precies.
SANDRA: Je voegt het in, in deze realiteit .. (onverstaanbaar).
ELLA: (Onverstaanbare opmerking).
RODNEY: Je leest gewoon de Elias transcripties. (Gelach)
AUDREY: Maar er is daarnaast ook nog een energie aanwezig die effect heeft op hoe wij ons door de wereld heenbewegen. Het heeft niet alleen maar te maken met persoonlijke energie.
ELIAS: Leg eens uit hoe je dat bedoelt.
AUDREY: Bijvoorbeeld, ik zou iets willen in mijn leven, en stopt daar energie in, maar het universum weet dat mijn pad anders moet lopen …
ELIAS: Nee.
AUDREY: … omdat mijn eigen gedachten mij in de weg zouden kunnen zitten.
ELIAS: Dat zouden gedachten inderdaad kunnen doen. Maar er is daarbuiten geen hogere kracht of macht die het voor jouw bepaald, of die je tegenhoud. Er is geen hogere macht die iets zou tegenhouden wat jij graag zou willen omdat dit beter voor je grotere goed zou zijn. Nee, dat is niet juist.
DEELNEMER: Maar het is mijn grotere goed juist ten bate, en het is wat mij ten bate is op die manier juist niet aan het tegenhouden.
ELIAS: Ik begrijp het, maar dat is niet juist. JIJ genereert die keuzes.
ELLA: (Onverstaanbare opmerking).
ELIAS: Ja, dat objectieve aspect van jouw kiest! Dit is wat ik jullie al voor een hele lange tijd probeer bij te brengen, telkens weer opnieuw. Je bént gewaar, maar je besteed er geen aandacht aan. Je BENT je richting op een objectieve wijze tot uitdrukking aan het brengen. JIJ gaat die keuzes aan. Alleen ben je er niet aandachtig op, op de keuzes die je aangaat. JIJ genereert die energie. JIJ bent al die acties aan het voortbrengen.
Jij bent degene die al je keuzes naar voren brengt. Het is niet een of andere kracht van buitenaf - of je onderbewuste – of een of andere niet tastbare onbekende energie die je leidt - die de keuzes voor je maakt waar jij je niet gewaar van bent. Jij maakt al je keuzes. En je bent weldegelijk gewaar van die keuzes, alleen ben je er niet met je aandacht bij – op wat voor keuzes je maakt. En daardoor kan het lijken alsof je iets creërt dat je niet wilt, of dat je iets creërt wat je wel wilt – en dat je daar niet gewaar van bent. Het is geen kwestie van dat je er niet gewaar van bent omdat dit buiten jou om zou gaan, of dat een of andere kracht van buitenaf dit voor je doet; het is alleen maar een kwestie van dat je aandacht er niet op gericht is.
Nu; laat mij je zeggen dat je aandacht heel erg beïnvloed wordt door de associaties die je hebt. Wat zijn associaties? De evaluatie van ervaringen. Met iedere ervaring die je hebt, maak je ook een beoordeling van die ervaring, en je hecht je vast aan die beoordeling; het was goed of het was slecht. Deze ervaring was goed of slecht. Die associaties beïnvloeden waar je je aandacht op richt. Dit is de reden waarom je niet ziet wat je aan het doen bent, omdat je aandacht schenkt aan de associaties, die best geldig zouden kunnen zijn maar ook niets te maken zouden kunnen hebben met wat je daadwerkelijk aan het doen bent op dat moment, maar hoe dan ook, dit is waar je aandacht op gericht is. Je bent simpelweg geen aandacht aan het schenken, aan het opletten, aan het observeren, wat jij zelf aan het doen bent.
JOHN: (Onverstaanbaar) … dus ben ik verward over waarom deze nieuwe golf geen religieuze golf is.
ELIAS: Dit komt doordat alle essentiefamilies erin betrokken zijn. Iedere familie is opnemende van weer een ander aspect ervan, en denken jullie daar maar eens over na. Elke familie heeft kwaliteiten die in associatie staat met een van de onderdelen van de creatie en het universum, en dat hoeft niet noodzakelijk religieus te zijn. Want dit religieuze aspect zou toebehoren aan welke familie?
(Hier gaat de groep in discussie, en dit duurt even).
DEELNEMER: De Borledim familie?
ELIAS: Ja. Maar elke essentiefamilie is een aspect (ervan) aan het bijdragen. Ik zal jullie nog een voorbeeld geven van een essentiefamilie die in relatie staat tot deze golf; de Sumafi familie. En velen van jullie zijn Sumafi. En wat in verbinding staat met de Sumafi familie, zijn opinies/meningen. Dat is de correlatie die er is met de Sumafi familie.
ELIAS: (in antwoord op een onverstaanbare vraag); Die realiteit zou heel anders kunnen zijn, maar het bevind zich in jullie universum.
DEELNEMER: Je differentieert tussen dimensies …
ELIAS: Ja, er zijn er heel veel.
DEELNEMER: En die bevinden zich allemaal in mijn universum?
ELIAS: Nee. Jullie universum is jullie dimensie.
DEELNEMER: Zijn er andere universa?
ELIAS: Ja. Jullie universum is jullie dimensie. Er bestaan andere dimensies buiten jullie universum, die hun eigen universum hebben.
DEELNEMER: (Onverstaanbaar).
ELIAS: Nee. Die waren geassocieerd met deze realiteit.
ELIAS: (In antwoord op een onverstaanbaar aantal vragen) Dimensies? In de zin van een derde dimensie, een vierde dimensie? Dat zou (zich) binnen je eigen universum bevinden.
DEELNEMER: Bevind Bashar zich in mijn universum?
ELIAS: Ja.
DEELNEMER: Zou je een voorbeeld kunnen geven van iets dat zich voorbij ons universum bevind?
ELIAS: Je zou het niet kunnen bevatten.
KEN: (Onverstaanbaar) … immigreerde naar deze dimensie en maakte dit tot zijn woonplaats, om zo te zeggen?
ELIAS: Nee, maar bracht wel een manifestatie voort. Daarvóór waren er geen fysieke focussen in deze dimensie. Die essentie koos fysieke focussen voort te brengen in deze dimensie, maar was alreeds aanwezig in andere dimensies.
RODNEY: We zijn in het bezit van observerende essenties; is het mogelijk dat zij courante focussen hebben die wij ook kennen? Of werkt het niet op die manier?
ELIAS: Verduidelijk je vraag.
RODNEY: Ik heb een observerende essentie genaamd Bernard. Heeft die essentie misschien een focus, die nu bestaat?
ELIAS: Ja.
RODNEY: Die ik misschien zou kennen?
ELIAS: Nee.
RODNEY: Dat gebeurt maar zelden?
ELIAS: Zelden.
DANILL: Maken innerlijke zintuigen deel uit van dezelfde golf?
ELIAS: Ja, maar het is meer toegespitst op de naar buitentoe gerichte zintuigen.
Na nog wat onverstaanbare vragen te hebben beantwoord zegt Elias; Wij gaan deze sessie beëindigen, en ik verheug mij nu al op de volgende interactie. Au revoir allemaal.
GROEP: Au revoir!
Elias vertrekt na 1 uur en 25 minuten.
©2010 Mary Ennis, Alle Rechten Voorbehouden.
Vertaald door
Copyright 2010 Mary Ennis, All Rights Reserved.