Zaterdag 25 oktober, 2008 (Groep/Brattleboro, Vermont)
Deelnemers: Mary (Michael), Ben (Albert), Bill (Zit), Curt (Uceff), Daniil (Zynn), Dave, Ella (Bella), Frank (Xtian), Igor, Inna (Beatrix), Jen (Liva), John (Rrussell), Katie (Nan-Li), Ken, Lynda (Ruther), Marcos (Marta), Melissa, Natasha (Nichole), Rich (Zephel), Rodney (Zacharie), Sandra (Atafah), Veronica (Amadis).
Opmerking van de transcribeerder: De vele “(onhoorbare)” notaties in deze transcriptie waren te wijten aan de slechte geluidskwaliteit van de opname. Helaas, zijn sommige opmerkingen en vragen van de deelnemers onverstaanbaar. Wat interessant is, gezien de golf in bewustzijn die besproken werd, over communicatie ging!
(De arriveer tijd van Elias is onbekend).
ELIAS: Goeie middag! Vandaag, gaan wij deze huidige golf {in bewustzijn} bespreken, en hoe het effect aan het hebben is op jullie allemaal, en wat jullie ervaringen tot nu toe zijn in verband hiermee. Maar voordat wij deze conversatie aangaan, zou ik jullie allemaal de vraag willen voorleggen, hoe zou jij “associatie” definiëren?
RODNEY: Met mensen of met gewoon alles?
ELIAS: Associaties worden in alle expressies gegenereerd; met individuen, met objecten, met alle ervaringen.
ELLA: Het is een emotionele respons op iets dat gebaseerd is op iets dat je al bent tegengekomen.
ELIAS: Gedeeltelijk.
MAN: Het is een link tussen twee verschillende ervaringen. Op de een of andere manier zijn ze gelinked aan elkaar.
ELIAS: Gedeeltelijk.
NATASHA: Herinneringen die aan gevoelens vastgehecht zitten. (Elias knikt).
MAN: Ik denk dat geloofsystemen eraan vast zitten.
ELIAS: Gedeeltelijk.
MAN: Kleuren onze innerlijke behoeften en intenties onze automatische associaties?
ELIAS: Bij tijden.
VROUW: Ik zou het een vibrationele resonantie noemen die (onhoorbaar).
LYNDA: Mijn ervaring met associaties is dat het iets is dat een gevoel triggert van óf mijn verleden of mijn toekomst, maar het kleurt wat in het moment aan het gebeuren is. (Elias knikt).
RODNEY: Ik zou het simpelweg een ervaring noemen, over het algemeen. Soms verwarrend, soms complex, afhankelijk van of ik mijzelf in die gebeurtenis zie, binnen de ervaring, of dat ik het enkel zie als iets dat buiten mij is, op mij afkomend, maar in brede zin, zou mijn ervaring een of andere associatie definiëren.
MAN: Ik denk dat het iets is dat wordt gegenereerd door onze perceptie, in alles dat wij genereren.
MAN: Ik denk dat het een systeem van symbolen is, archetypische symbolen, en een taal, een symbologie, van het klassieke bewustzijn – archetypen.
ELIAS: Goed. Associaties: een associatie is wat je vormt of wat je creërt in relatie tot een ervaring. Je genereert een ervaring en je maakt een beoordeling van die ervaring, waarin een oordeel inbegrepen zit, goed of slecht. Wanneer eenmaal die associatie is gevormd, blijft dat over het algemeen bij je. Ja, veel van de elementen die jullie hebben beschreven zijn erbij betrokken, maar, om het vrij simpel en duidelijk te stellen; een associatie is de beoordeling die je maakt van een ervaring, en de associatie is bevattend van een oordeel.
De reden waarom het belangrijk voor jullie is om dit te definiëren en te begrijpen, is omdat jullie allemaal vele, vele, vele associaties genereren. Je genereert geen associaties met de toekomst, omdat je dit nog niet hebt ervaren. Je maakt wel associaties met ervaringen uit het verleden en met huidige ervaringen. Maar ervaringen uit het verleden en de associaties die daaraan vastzitten, zijn zeer beïnvloedend en zijn het meest verwarrend in het heden, want ze verwarren je met je huidige ervaringen, omdat je huidige ervaringen gekleurd worden door verleden ervaringen.
Al sinds geruime tijd zeg ik tegen individuen dat zij aandacht dienen te besteden aan hun associaties, en zichzelf niet moeten afvragen of deze wel of niet echt zijn, want die zijn echt, maar of je associaties geldig zijn met betrekking tot je ervaring in het heden. Want veel van je associaties zijn verleden associaties, die je huidige ervaringen beïnvloeden en inkleuren, en dát is wat het verwarrend maakt, en kan aanzienlijke conflicten creëren. En dat is wat in heel veel situaties aan het gebeuren is in relatie tot deze huidige golf.
Je moet ook onthouden, dat deze huidige golf ALLE VORMEN van communicatie aan het aanpreken is. Dit is een basis element van jullie realiteit. Het is een basis element van de blauwdruk van jullie realiteit: het fysieke en het emotionele, fysieke manifestaties en communicatie – niét gevoelens, communicaties. Deze golf is veel intenser dan enige van de voorgaande golven, en het heeft veel meer effect {is van grotere invloed}. Daardoor ondervinden vele individuen moeilijkheden en ongewone gevoelens en angsten, door de intensiteit van de energie van deze golf. Het is verschillend ten opzichte van andere golven in bewustzijn, en omdat het een van de basis elementen van jullie realiteit is, is het zeer krachtig.
Het is niet alleen de innerlijke communicaties of uiterlijke communicaties aan het aanspreken. Het is niet slechts de communicatie aan het aanspreken die je genereert tussen elkaar met je eigen species. Het betreft ALLE communicaties, in iedere vorm. Het kan de communicatie met creaturen {dieren} zijn, die een hele andere taal spreken dat jij. Het kan de communicatie zijn met jullie planeet, die ook een heel andere taal spreekt dan jullie. Het kan de communicatie met een iedere levende expressie zijn in jullie realiteit.
En dat is uitdagend, want er bestaan vele, vele verschillen. En daarin, kan er aanzienlijke verwarring ontstaan, omdat jullie automatisch andere talen interpreteren via jullie eigen taal, maar jullie eigen taal zou niet de taal kunnen zijn die wordt uitgedrukt door andere manifestaties. En daarom is het belangrijk om er aandachtig op te zijn.
Welnu, ik zal jullie allemaal je ervaringen laten delen die jullie hebben gehad, en wat jullie tot dusver hebben opgemerkt in deze bepaalde golf.
Ik zal jullie aan aanmoediging geven die op dit moment mogelijk geen aanmoediging zou lijken te zijn, maar in werkelijkheid, is het een fysiek voorbeeld dat jullie planeet, dat jullie wereld, daadwerkelijk aan het verschuiven is, en dat je dat zichtbaar kunt zien. De onrust die je waarneemt in je wereld momenteel, is in werkelijkheid niet wat het lijkt te zijn. Het kan beangstigend overkomen voor vele individuen, want het lijkt alsof je fundamenten wat aan het brokkelen zijn, maar in werkelijkheid, is dit een teken dat je AAN het verschuiven BENT. Vele veranderen zullen plaatsvinden in deze verschuiving, en zij zijn al begonnen. Wat jullie beschouwen als het zijn van slecht of verwoestend, economisch gezien, zijn eigenlijk de geboortepijnen van een nieuw fundament en een nieuwe rangorde, omdat jullie oude systemen niet meer passen in jullie nieuwe realiteit. Deze verandering gebeurd niet onmiddellijk, maar het is begonnen.
Maar in deze veranderingen, ontstaat er ook trauma, en er is verwarring en distress. Individuen ervaren intensiteiten, en zijn verward over wat zij ervaren, en dit is waar we over zullen praten in onze conversatie van vandaag. Wat zijn JOUW ervaringen?
JEN: Ik heb een vraag, die van een groep van ons afkomstig is. Ik persoonlijk en vele anderen zijn een verhoogde intensiteit van energie aan het ervaren. Wij vinden dat wij een (onhoorbaar), en wij voelen verschillende sensaties die ongewoon zijn. Is er een energiestoot gaande? Kun je daarop reageren?
ELIAS: Vele individuen zijn en zullen fysieke effecten ervaren. Vele individuen ervaren wat ze een gebrek aan motivatie denken te zijn, maar dit is niet echt een gebrek aan motivatie. Het is een gebrek aan motivatie ten aanzien van wat vertrouwd {familiair} is.
Laat mij jullie vertellen, zoals ik recentelijk een aantal individuen ook heb verteld; dat er één significante factor is die hier een effect aan ondervindt, en dat is het lichaamsbewustzijn. Want, jullie denken dat herinnering word vastgehouden of opgeslagen in je geest {mind: verstand/geest/hoofd}. Herinnering wordt niet opgeslagen in je geest. Herinnering wordt opgeslagen in je lichaamsbewustzijn. Iedere ervaring die je ooit hebt gehad is geregistreerd en opgeslagen en bewaard gebleven in je lichaamsbewustzijn.
Dit is eigenlijk een zeer efficiënte actie van je. Want wanneer je nieuwe ervaringen genereert, behoudt je lichaamsbewustzijn de oude ervaringen en kan het als referentie gebruiken, wat jou in staat stelt om je gedachte mechanisme te laten beredeneren, en jezelf te voorzien van logische of rationele verklaringen voor wat je aan het ervaren bent. Het probleem op dit moment is dat je je aan het verplaatsen bent naar tijdskaders en energieën en ervaringen, die nieuw zijn. Ze zijn onvertrouwd en sommige ervan zijn zelfs onbekend.
Welnu; dat creërt een tijdelijke verstoring. Het creërt een verstoring in je lichaamsbewustzijn en het creërt een verstoring in je gedachte mechanisme, want je gedachte mechanisme wil automatisch de informatie die wordt verwerkt vertalen. Maar het lichaamsbewustzijn neemt geen referentieverwijzing van een ervaring op, voor wat je nu aan het ervaren bent. Daarom, is het deze nieuwe, onvertrouwde, onbekende informatie aan het verwerken, en het moet dat eerst assimileren, voordat het vertaald kan worden door de gedachte mechanismen. Daardoor, is er sprake van een vertraging.
Je observeert misschien dat je aan het ervaren bent, maar omdat je geen kader of referentie opneemt voor wat je ervaart, begrijp je niet wat je aan het doen bent, omdat je jezelf geen redelijke verklaring kunt aanbieden. Je weet alleen wat je aan het doen bent, maar het lijkt je niet altijd zinnig te zijn, omdat het onbekend is. Je zou acties aan het uitvoeren kunnen zijn waarvan je uit je ervaringen weet, dat je dit niet zou doen, maar je doet het toch. Je zou kunnen reageren op situaties of individuen op manieren waarvan je weet, dat je over het algemeen niet op die manier zou reageren, maar je doet het toch. Je zou kunnen reageren op individuen of op situaties op manieren, waarvan je uit ervaringen weet, dat je nooit van nature zou doen, maar je doet het toch.
Het lijkt alsof jullie wereld en jullie zelf op zijn kop staat, en de moeilijkheid is hoe je jezelf weer rechtop moet krijgen. En daarin, zoals jullie zeggen, zit ‘m de kneep. Want je wilt jezelf weer rechtop zetten, maar in een poging dit te doen, versterk je de verwarring, want je blokkeert de assimilatie van het nieuwe, en dat nieuwe vergt nu eenmaal meer tijd om te assimileren. Je raakt alleen maar meer verward en worstelt nog meer, waardoor je die cirkel creërt van verwarring en frustratie, maar anderzijds heb je ook een zintuiglijk-gevoel of een weten of een gevoel, dat je in orde bent of dat je op je gemak bent, wat ook weer conflicterend is, want hoe kun je nu, simultaan, op je gemak zijn en verward en gefrustreerd.
LYNDA: Dat is een goeie vraag, en ik hoop dat jij het antwoord hebt!
ELIAS: Je bent op je gemak, omdát je veel informatie opneemt en je veel informatie hebt toegepast. Je hebt jezelf toegestaan om meer vertrouwd te raken met jezelf, en om jezelf beter te leren kennen, en om meer te weten te komen over wat je voorkeuren zijn – niet allemaal, maar genoeg om je op je gemak mee te voelen. Jullie zijn voldoende leidend van jezelf om jezelf een comfortabelheid te geven. Maar, jullie zijn ook bezig met acties en ervaringen die je onbekend zijn, en dat is verwarrend.
In die verwarring, voel je je niet noodzakelijk oncomfortabel, maar je voelt en je genereert frustratie omdat je niet kunt begrijpen hoe je die verwarring moet elimineren, om gewoon te kunnen doorgaan met die comfortabelheid. Daarom zoek je naar een of andere reden voor wat zich voordoet. Misschien biedt je jezelf redenen van buitenaf aan, zoals dat er enorme energieën gaande zijn, of dat je wereld in een enorme opschudding verkeert. Maar in werkelijkheid, is het de onvertrouwdheid van het anders ervaren. Jullie ZIJN aan het verschuiven, en jullie zijn dat julliezelf ook aan het bewijzen.
Je zou tegen jezelf kunnen zeggen, “Ik wil een boek lezen,” maar je schijnt jezelf maar niet zover te kunnen krijgen om dat te doen. “Ik ZOU moeten gaan werken”, maar je blijft gewoon thuis. “Ik zou dit moeten doen en mijn huis opruimen”, en je gaat naar de film. Je voelt je niet ongemakkelijk in het doen van de acties die je doet, maar er is een conflict, want je zegt, “Ik zou dit niet moeten doen. Ik WIL dit niet doen. Ik wil een boek lezen, maar ik ben dat boek niet aan het lezen.” En dat zou zeer verwarrend voor je kunnen worden, want je bent informatie aan het opnemen, en daardoor, draag je die informatie over naar jezelf. Je zegt tegen jezelf, “Misschien wil ik helemaal geen boek lezen, want ik lees het niet.” Ja, je zou het boek misschien wel willen lezen, maar je bent aan het DOEN wat comfortabel is. Je bent aan het DOEN waar je zelf-leidend in bent – niét wat je zóu moeten doen, niet wat je wordt vertelt dat je moet doen, niet waar je getraind in bent om te doen, niet wat er van je verwacht wordt te doen, maar wat je wilt doen, wat het begin is van het jezelf bewegen in die werkelijke leiding van het zelf.
Ja?
RODNEY: Het kwam net gisteren bij me op dat ik mijzelf kan toestaan om niet te roken, en ik voel mij beter als ik niet rook. Als er een weekend aan zit te komen zoals deze, dan wil ik meer energie hebben, dus dan zeg ik tegen mezelf dat ik niet zal roken voor de komende twee weken. Het is nog maar gisteren dat ik ontdekte, dat hoe meer ik zeg dat ik iets zal doen, hoe meer ik het niet doe. Het viel als donderslag bij heldere hemel, dat hoe minder ik tegen mezelf zeg dat ik dit of dit zal doen, hoe meer ik bereik! Ik sta ’s ochtends op en ik beweeg mij door mijn dag heen, en ik volbreng dan veel meer als ik geen schema hanteer.
Het was grappig, want gisteravond – ik breng het weekend door met de Russen – probeerde ik een schema op te zetten voor deze ochtend, omdat er een groep is en wie gaat eerst naar de badkamer enzovoort. Uiteindelijk, zei een van hen moeten wij op die lijst staan om te kunnen pissen? (Gelach) En dat was een perfect voorbeeld ervan. Daar was ik die probeerde zichzelf in de toekomst te projecteren, en bepaalde dingen naar mijn wil probeerde af te dwingen, en hij staat mij daar te vertellen om het gewoon te laten gaan en dat het zich vanzelf allemaal wel zal regelen. En ik hoor dat dát hetgene is waar je nu over praat.
ELIAS: Ja, toelaten zou het sleutelwoord zijn, want dit is de sleutel in dit tijdskader. Je BENT aan het verschuiven, en daarin, probeer je jezelf in oude familiaire patronen te forceren, die enkel maar enorme tegenstand in jezelf bewerkstelligen.
Je bent je feitelijk aan het toebewegen naar waarover ik al vele jaren met jullie over aan het discussiëren ben. Je begint het nu daadwerkelijk te ervaren. En hoe meer je daarin forceert, hoe moeilijker het wordt om te functioneren, want het is niet langer meer een geval van duwen, forceren. Hoe meer je forceert, hoe moeilijker het is om te bereiken wat het ook is dat je wilt bereiken.
Ook een sleutel is comfort – wat is comfortabel en wat niet. Wat vertrouwd is en wat je ZOU moeten doen of wat je behoort te doen, is niet altijd comfortabel. Maar in het verschuivingsproces, ben je meer bereid tot comfort, in plaats van de ik-zou-moeten en de vermeende ik-behoor-te.
RODNEY: Vraag? (Elias knikt) Dit is persoonlijk. Ik loop de afgelopen drie jaren al na te denken over verhuizen, en ik heb er een hoop stress bij mijzelf mee gecreërd. Uiteindelijk besloot ik afgelopen week of zo, om er is op uit te gaan en gebieden te gaan ervaren, omdat er niets is wat mij aantrekt. Er zijn een hoop plaatsen waar ik naartoe zou kunnen gaan, maar er is niets dat mij aantrekt. Ik kan helemaal niets ontdekken wat mij zou motiveren. Mijn besluit de laatste paar weken was om al die plaatsen en die mensen daar te gaan ervaren, en dan te bepalen wat het meest comfortabel aanvoelt, en mijn keuze te maken gebaseerd op dat, en niet te proberen iets zinnigs daaruit te halen. Is dat waar je over praat?
ELIAS: Ietwat, ja. En ook dat je jezelf moet toestaan om open te staan voor het nieuwe en open te staan voor het onconventionele. En hierin, zou het zo kunnen zijn dat geen enkele locatie je aantrekt, omdat je wellicht niet in één locatie wenst te zijn. Wellicht zou je je meer comfortabeler voelen in het mobiel zijn. Er zijn manieren in jullie realiteit waarin je het comfort van een huis kan opnemen die mobiel is.
BILL: Elias, ik heb een vraag. Deze emotionele golf schijnt mij het hardst te raken in familierelaties. Voordat deze golf plaatsvond, was het vrij gemakkelijk om aandacht te besteden aan mezelf in de kleine dingetjes. Wat er nu aan het gebeuren is in de familie, is dat er zó’n grote intensiteit van verschillende opinies en voorkeuren zijn, dat ik het echt heel erg moeilijk vind om in de samenwerkings-modus te komen. Het maakt ook dat ik mij realiseer dat mijn aandacht op hen gericht was. Er moest dus een soort van een mokerhamer aan te pas komen, in alles, zelfs grote dingen, om mijn focus te verschuiven naar mijzelf toe. Deze week soort van vatte ik dat. Ik werd bijna gedwongen om het te vatten.
Mijn vraag is, het samenwerken stukje is moeilijk. Ik lijk niet in staat te zijn om mijn voorkeuren en mijn richtlijnen te manifesteren binnen al die zeer tegengestelde voorkeuren. De richtlijnen lijken dezelfde te zijn. Mijn vrouw wil hetzelfde als dat ik wil in verband met onze zoon. We hebben verschillende manieren van doen. Ik weet niet hoe ik in die samenwerkende staat moet komen. Zij begrijpt het Elias gebeuren niet, maar of dat zelfs ook maar ter zake doet … ik denk niet dat het van belang is.
ELIAS: Je bent correct.
BILL: Dus vraag ik mij af of jij mij soort van kan vertellen, over hoe dat samenwerking eruit zou moeten zien, als voorkeuren en richtlijnen over een bepaalde kwestie similair zijn, maar de richting in welke wij deze laten opgaan zeer, zeer verschillend zijn. Het veroorzaakt nog steeds conflicten.
ELIAS: En wat is het conflict met de verschillen?
BILL: Het is waarschijnlijk mijn {ver}oordeling dat haar richting niet is … We hebben daarover gevochten. En dat is wat veroorzaakte dat ik me realiseerde dat mijn aandacht op haar gericht was en dat ik haar niet aan het accepteren was. En het is werk. Ik ben altijd met kleine dingen aan het beginnen, en dit is groot. Ik creër dit omdat ik mijn focus en mijn acceptatie moet …
ELIAS: En het is een voorbeeld van precies datgene waar ik over praat, verschillen. Verschillen worden nu enorm benadrukt in deze golf. Wat belangrijk is, is om het verschil {zelf} te zien. Zie je eigen positie, om zo te zeggen, je eigen voorkeuren, je opinies, maar zie ook die van het andere individu en vraag jezelf af wat er zo bedreigend is in het verschil van het andere individu: “Ik ben aan het reageren; wat motiveert mij om te reageren; wat bedreigt mij?”
Als het andere individu een methode hanteert en hetzelfde resultaat kan bereiken als dat jij kan bereiken met jouw methode, wat is het dan waar je door bedreigd wordt in relatie tot de methode van de andere persoon? Ben je van mening dat het die van jouw invalideert? Vind je van jezelf dat je niet gehoord wordt? Ben je associaties aan het maken dat jouw opinie niet zo belangrijk is?
En dit is ook een reden waarom het belangrijk is om gewaar te zijn van associaties. Ervaringen die je gehad hebt in het verleden waar je associaties aan hebt vastgehangen, die beïnvloedend kunnen zijn in wat je nu aan het doen bent, en in conflicten, en in oordelen. Onthoud, associaties dragen oordelen in zich, of ze nu goed of fout zijn. En, is die associatie nu dan ook geldig?
Je hebt misschien in het verleden een ervaring gehad waarin je interactief was met een ander individu, waarbij je je tenietgedaan kunt hebben gevoeld in een bepaald soort scenario, en vervolgens wordt je een, wat het lijkt te zijn, soortgelijke situatie gepresenteerd. De beelden kunnen zeer verschillend zijn, maar lijken toch wel een beetje similair te zijn, en die associatie komt automatisch naar voren zónder dat je er ook maar over nadenkt. Het vereist je gedachte mechanisme niet; je voelt.
Wat je voelt is die associatie. Je denkt dat wat je voelt in verband staat met wat momenteel aan het gebeuren is, maar voor het grootste gedeelte is datgene wat je aan het voelen bent die associatie, welke automatisch wordt uitgedrukt, en jij identificeert dit niet eens. Het is zó aanwezig in je dat je het niet eens opmerkt. En daarom denk je dat je aan het reageren bent op dit moment en op wat gebeurd in dit moment. Je denkt dat je aanwezig bent en je denkt dat je in het nu bent, maar je indicator is waar je aandacht is. Dat was je clue, dat je gefocust bent op wat het andere individu aan het zeggen of doen is, en het is storend voor je. De reden dat het je stoort, is omdat er reeds een associatie werd uitgedrukt, én aanwezig is.
BILL: En dat creërt een verwachting bij je in het huidige moment.
ELIAS: Ja.
BILL: Ik voel wat je bedoeld te zeggen.
RODNEY: Zeg je dat een associatie niet kan bestaan tenzij er een oordeel {in betrokken} is?
ELIAS: Ja.
RODNEY: Een associatie hebben waar nul sentiment in betrokken is, is niet mogelijk?
ELIAS: In relatie to jullie allemaal, nee. Je bent correct.
RODNEY: In relatie to ons allemaal?
ELIAS: Ja.
RODNEY: Zijn er andere voorbeelden waar dit zou worden … ? (Pauze)
ELIAS: Ja …
RODNEY: Ik probeer alleen maar uit te vinden of er ook uitzonderingen op die regel zijn.
ELIAS: Niet met jullie species.
RODNEY: Andere species interesseren mij niet. (Algemeen rumoer ontstaat in de groep en een aantal opeenvolgende opmerkingen van Rodney gaan verloren).
ELIAS: Ja, je bent correct. Maar het doet …
RODNEY: (Onhoorbaar) … een zeer interessant punt ….
ELIAS: Ja.
RODNEY: … en ik wil dat zij dat snapt, want dan zou ze kunnen begrijpen dat deze regel niet van toepassing is op katten.
ELIAS: Of op andere species. Het geldt voor jullie als menselijke species.
RODNEY: (Onhoorbaar)
ELIAS: Ik zou zeggen dat associaties in relatie tot de mens, ja, bevattend zijn van oordelen, ongeacht of deze goed of slecht zijn.
DANIIL: (Lange, onhoorbare vraag)
ELIAS: Minimaal oordeel, en ja, ze zouden er meer gewaar van zijn, van het niet genereren van verleden associaties en van momentele, tijdens de ervaring, en zouden niet noodzakelijk worden beïnvloed door verleden associaties. Maar, er zullen nog steeds enige elementen van oordelen blijven bestaan, want nogmaals, je bent geen dubbelhartigheid aan het elimineren. Je bent niet niet-mens aan het worden en bent dus ook niet je voorkeuren en opinies aan het elimineren. Je bent verschuivend, maar je zult blijven continueren met het genereren van voorkeuren en opinies, welke bevattend zijn van oordelen. En dus, zul je ook blijven doorgaan om je eigen richtlijnen uit te drukken, die ook bevattend zijn van oordelen. En daarom zullen associaties ook doorgaan om inhoudend te zijn van oordelen, maar dit hoeft niet noodzakelijkerwijs slecht te zijn.
DANIIL: (Onhoorbaar)
ELIAS: Ja.
LYNDA: Mag ik je om een klein beetje opheldering vragen? Het lastige stukje voor Bill en mij zit in de associatie. Hoe ik weet dat het een lastig stukje is, of dat ik niet op mijn gemak ben, is omdat mijn aandacht op de andere persoon gericht is. En dat gaat dan over wat zij over mij denken, of over hoe ik dénk dat zij mij laten voelen. En dat zal vaak, heel vaak, een associatie zijn die vanuit het verleden komt.
Een ding wat ik je zal erkennen in deze is dat ik het met je eens ben. Je kunt in de gaten hebben waar je aandacht op gericht is bij de andere persoon, en je moet het dan niet gaan forceren maar gewoon ontspannen blijven. En op dit moment, is dat eigenlijk alles wat ik kan doen. Ik ervaar dan dat bekende tenietdoen van mezelf, waarvan ik weet dat dit mijn tweede hint is dat mijn aandacht op iemand anders gericht is, en ik herken ook dat ik mij zo voel, en ik zal dan bijna helemaal niets ondernemen om mijzelf af te leiden, ofzo. Klopt dat een beetje?
ELIAS: Ja.
LYNDA: Voor mij, kan deze golf zó snel gebeuren, en opeens ben ik dan overweldigd, dat is mijn ervaring. Opeens voel ik mij overweldigd, en dan moet ik even teruggaan en denken van, “Wat is er gebeurd?” Veel mensen om mij heen zijn ook overweldigd.
ELIAS: En die overweldiging kan opgewekt worden door maar hele kleine dingetjes of ervaringen. Een individu kan overweldigd worden en bijna niet meer functioneren, door slechts het breken van een potlood.
RODNEY: Ik zou naar een film kunnen kijken, en iemand in die film zegt daar iets op een bepaalde manier, en opeens voel ik dan de tranen achter mijn ogen prikken. Mijn hele lichaam vult zich met emotie. Dan heb ik zoiets van “wat is dit”? Waar komt dit vandaan? Is dit depressief zijn?
ELIAS: Of angst, en angst wordt heel makkelijk getriggerd.
MAN: Mag ik je een grote vraag stellen? Als ik het goed begrepen heb, creër je op ieder moment een nieuwe ervaring, en in iedere nieuwe ervaring, creëren we automatisch een associatie?
ELIAS: Ja, maar niet noodzakelijkerwijze een verleden associatie.
MAN: Dat was een soort van waar ik naar toe wilde. Het is zeer belangrijk dat we dat weten, dat het compleet nieuw is. Ik denk nu aan de diverse voorbeelden van waar we doorheen aan het gaan zijn in de financiële atmosfeer, het is compleet nieuw, en niemand weet nu eigenlijk echt wat er gaande is of wat er morgen zal gebeuren. Wat voor soort associaties genereren wij dan wel niet, om die data te expanderen, om automatisch iets vanuit het verleden te nemen, om het soort conflict ermee te creëren die jij beschrijft? Ik ben best soort van makkelijk, maar als het iets compleet nieuw is, dan ben ik verloren. Ik heb veel geleerd over de jaren heen door naar je te luisteren en ik heb geen enorme angsten of verwarring ervaren. Veel ervan zit binnenin mij, maar ik probeer nu te definiëren wat het is, dat in dat onderdeel van de ervaring zit, zodat ik ernaar kan relateren.
ELIAS: En dat kun je niet, en dat is nu net het punt ervan. Dat is het punt; want het is een kwestie van toelating, en meestromen met de nieuwe ervaring, toelaten dat het zich zal ontvouwen, en in dat, zul je een nieuwe associatie vormen. Maar het is een kwestie van het toestaan van de ontvouwing van de ervaring en toestaan dat het geassimileerd wordt, wat je lichaamsbewustzijn doet. En terwijl je dat toelaat, en in de ervaring zélf ontspant, biedt je jezelf informatie aan. Je zult de vertaling van die informatie omzetten naar gedachten. Je creërt een uitleg en begrijpt het.
Maar hoe meer dat je forceert, hoe meer je het probeert te begrijpen voordat de ervaring zich heeft ontvouwen, hoe meer je dat niet zult kunnen, en hoe ongrijpbaarder de uitleg of het begrip ervan wordt. En daarom is het belangrijk dat je jezelf toelaat om louter mee te stromen met de ervaring.
Deze golf staat letterlijk meer in verband met daadwerkelijke fysieke golven dan enige andere golf. Wanneer je probeert tegen een golf in te zwemmen, zul je veel weerstand ontmoeten, en je zult niet erg ver komen. Maar wanneer je jezelf laat meestromen met de golf, dan zul je een aanzienlijke afstand kunnen reizen met zeer weinig inspanning.
DANIIL: (Onhoorbaar)
ELIAS: Zeer zeker! Zeer zeker. En dat is zeer vergelijkbaar met de ervaring van een bevalling.
Nu, vele van jullie hebben nog nooit een bevalling ervaren. Daarom is het een zeer onbekende ervaring voor je. Je kunt plannen om zwanger te worden; je kunt de zwangerschap niet plannen. Je kan er in mee gaan, of je kunt het tegenwerken. Als je er in mee gaat, zul je meer gemak genereren. Als je er tegen in gaat, zul je moeilijkheden en veel ongemak creëren. Je kunt ook niet plannen wat de uitkomst van de zwangerschap zal zijn. Het zal zijn wat het zal zijn. Zoals in dit {voorbeeld}, zijn er nu vele ervaringen die je al aangaat en zult aangaan, die geen kwestie van planning zijn. Dit is een kwestie van een ontvouwing ervan, en jij laat toe dat ze ontvouwen.
Want of je het nu wel of niet begrijpt, en of je het nu wel of niet gelooft, en of je het nu wel of niet accepteert, iédereen, stuk voor stuk, is een participant in het collectieve. Of je nu wel of niet denkt dat je hiermee overeengestemd hebt, je bent een participant. Jouw energie rimpelt zich veel meer uit dan je ook maar kunt voorstellen, en heeft een veel groter effect dan je ook maar kunt voorstellen, en het vermengt zich met alle andere energie in je realiteit, in je wereld. Je mag jezelf dan zien als één klein singulier individu, die heel misschien een paar andere individuen raakt waar je in onmiddellijk contact mee bent, maar dit is incorrect. Je bent je hele wereld aan het raken, of je die andere individuen nu objectief kent of niet. Dat wil niet zeggen dat je niet participeert en dat je niets raakt; want dat doe je wel.
En daarin, kiezen jullie te verschuiven. Je kiest te expanderen. Samen met die expansie ontstaat er grote vrijheid, maar, kan ook bevattend zijn van significante overweldiging en trauma, afhankelijk van of je mee of tegen de stroom aan het gaan bent. Degenen die mee stromen zullen aanzienlijk meer gemak en weinig trauma ervaren, als ze dit al ervaren, en enorm comfort en aanzienlijke tevredenheid.
Ja?
JOHN: Ik vind het vreemd dat deze golf niet wordt aangedreven door de Ilda, juist omdat die golf alles met communicatie te maken heeft.
ELIAS: Uitwisseling.
JOHN: Dat is zo’n beetje hetzelfde.
ELIAS: Niet helemaal. En waarom is het vreemd voor jou dat het niet geleid zou worden door de Ilda?
JOHN: Nou, Ilda en uitwisseling, het ultieme in communicatie …
ELIAS: De reden dat het in verband staat met de Vold is omdat de Vold revolutionair zijn, en dit is een soort van revolutie. Dit wordt weerspiegeld in je financiële gemeenschappen. De revolutie is aan het gebeuren. Uiteindelijk, zullen jullie niet op de fundaties van uitwisseling staan. (Luid gepraat in de groep)
MAN: Je hebt ons al verteld dat er geen kosmisch equivalent bestaat van een condoom. We gaan allemaal zwanger raken! (Elias lacht zachtjes)
VROUW: (Lange onhoorbare vraag)
ELIAS: Maar dit is wat je aan het doen bent.
VROUW: (Continueert, onhoorbaar)
ELIAS: Ja.
VROUW: Elias, kunnen we even teruggaan naar de financiële situatie? Het goede oude land, de waardes en onze portemonnees en onze financiële draagkracht? Ik weet dat je hebt gerefereerd naar het jaar 2075, dat alles dan …
ELIAS: Ongeveer.
VROUW: Maar in die tussentijd en in het huidige moment, is er dan geen systeem waar wij ons door kunnen laten leiden? Zijn er stappen die wij kunnen nemen om onszelf gerust te stellen?
ELIAS: Stoppen met zorgen maken! (Gelach)
RODNEY: Toen in nog een kleine jongen was, gaf mijn moeder mij ieder eind van de week een stuiver. Dat was mijn zakgeld. Dat was het soort zakgeld wat ik was (onhoorbaar).
ELIAS: En wat zou je met je stuiver willen doen wanneer het niet langer meer enige waarde bezit en niemand het wil ontvangen?
RODNEY: Dat zou verschrikkelijk zijn!
ELIAS: En waarom zou dat verschrikkelijk zijn? Zou het je niet veel meer vrijheid geven wanneer je niet werd geregeerd door geld?
RODNEY: Elias, ik probeerde maar leuk te zijn, en jij bent zo vreselijk …
LYNDA: Verdomde serieus! (Gelach met Elias) (Er ontstaat weer een berg gepraat, waardoor commentaren of vragen verloren gaan)
RODNEY: (Onhoorbaar) … Ik kan het me bijna niet voorstellen.
ELIAS: Ik ben er zeer gewaar van, en dit is wat wij het bespreken zijn, dat je het je niet voor kan stellen, omdat je er geen concept van opneemt, omdat dit geen richting is die je denkbaar kunt plannen, omdat het aan het gebeuren is, maar je kunt het individueel niet plannen. En daarom, is het een kwestie van toelaten, en meestromen inplaats van tegenstromen, en een van de “meestromingen” is om jezelf er niet druk over te maken en je geen zorgen te maken met betrekking tot gebrek.
RODNEY: Dat loop ik mijn hele leven al uit te oefenen.
ELIAS: En het is een kwestie van ermee doorgaan, maar nu op een andere manier. Want nu lijkt het alsof er een bedreiging is, maar in feite is die er niet. Jij neemt waar dat er een dreiging is, omdat het een verandering is; maar in werkelijkheid is het geen dreiging. Het is een beweging naar precies datgene wat je wilt. Je bent precies datgene aan het genereren wat je wilt, en je bent doodsbang. (Gelach)
JEN: En dat is wat mij gebeurde. Ik heb een heerlijk leven, er is genoeg geld, genoeg van alles, maar ik ben zo ongelofeloos bang dat ik sta ervan sta te beven. Er is dit gigantische contract, ongekend succes, en wij gaan het alleen maar enger vinden. En iedere keer dat er zoiets goeds gebeurt, blijf je dan steeds maar weer zo bang worden?
ELIAS: Omdat je de realiteit ervan betwijfelt. Het kan niet echt zijn, omdat het veel te excellent is, en daarin, verdien ik het niet om het zo goed te hebben. Alleen speciale individuen mogen het excellent hebben, niet de gewone man. Maar niemand van jullie is gewoon, en jullie zijn allemaal exquisiet. En daarom, verdienen jullie allemaal het extraordinaire!
JA?
VROUW: (Onhoorbaar).
ELIAS: Ja, want alles wat je doet is interverbonden. Ik heb dit al vele, vele, vele malen gezegd, maar ik ben er ook gewaar van, dat velen van jullie dit tot op heden nog niet helemaal begrijpen of herkennen. Want jullie zien acties als beeldspraak, die behoudend kunnen zijn van verschillende onderwerpen of verschillende soorten van beeldspraak, maar dat maakt niet uit. Wat dit verbindt, is jullie energie, en alles dat jullie doen, is interverbonden.
Als je aandacht aan het besteden bent aan een overvloed van steentjes in je tuin, of als je aandacht aan het besteden bent aan de overvloed van voedsel die je opslaat in je huis, of als je de overvloed opmerkt van vrienden waar je interactief mee bent, of de overvloed aan energie opmerkt die je genereert wanneer je een actie uitvoert waar je echt van geniet – het maakt niet uit wat je doet– dát is het creëren van een energie. Als je een energie aan het creëren bent die gefocust is op een bepaalde richting, dan is dat wat je zult manifesteren in al je richtingen. Het spoelt over naar andere expressies, zoals geld.
Wanneer je een voortdurende aandacht en concentratie hebt op gebrek, zoals - ik heb niet genoeg geld, ik heb niet genoeg tijd, ik heb niet genoeg vrienden, ik heb niet genoeg energie, ik heb te weinig melk, ik heb te weinig brood – wanneer je concentreert op gebrek, dan creër je dat, en je creërt er meer en meer van, want dat is de energie die je aan het projecteren bent.
Wanneer je concentreert op appreciatie en op wat je wél hebt en op wat je aan het genereren bent, en je erkent dat, dan creërt dat een hele andere energie, en energie is de sleutel, omdat dát de BEWEGING is achter wat je creërt, want het trekt aan wat overeenkomstig is.
DANILL: (Onhoorbaar)
ELIAS: Correct, want je trekt aan wat jij uitdrukt in energie. Dit is een van de meest moeilijkste dingen om te herkennen voor de meeste individuen, want je ziet energie niet. En daarom ben je er niet altijd gewaar van wat je energie aan het doen is of hoe het wordt uitgedrukt. En dit is de reden waarom ik al vele malen heb gezegd, dat je grootste indicator van wat je energie is; is om aandacht te besteden aan wat je werkelijk aan het doen bent, en niet noodzakelijk wat je aan het voelen bent. Soms, kan wat je voelt correleren, maar voelen is niet altijd een indicator van wat je energie aan het doen is en van hoe het geuit wordt.
Ja?
CURT: Als wij zouden leren om de gevoelens te creëren die aangeven wat je ervaart, genereren we dan niet wat we voelen, genereren we dat dan niet fysiek?
ELIAS: Dat is afhankelijk van de situatie en het individu; niet noodzakelijk. Een individu zou zich zeer geagiteerd of onaangenaam kunnen voelen, en in feite toch een heel andere energie kunnen genereren die meer plezierige of meer aangename situaties aantrekt.
CURT: Welke komt eerst … (onhoorbaar)
ELIAS: Dat is niet een gevoel. Dat is de energie, en energie is niet een gevoel. Je kunt energie voelen, maar het niet een gevoel. Over het algemeen, is energie die je kunt voelen energie die wordt uitgedrukt door een ander individu, of door een situatie die betrekkend is van levende manifestaties. De meeste individuen stellen zichzelf niet af op het voelen van de energie van objecten. Sommige individuen wel, maar de meesten niet. Andere energieën zoals die van levende manifestaties zijn duidelijker voor jullie, en jullie kunnen deze wat sterker voelen.
Dus, in dat, ja, als je afgestemd zou zijn op het voelen van energie, dan zou je jezelf duidelijkere informatie aanbieden in relatie tot een bepaalde situatie, omdat je gewaar zou zijn van wat er gebeurd, en gewaar zou zijn van wat je energie aan het doen was, en hoe het participeert in die bepaalde situatie.
CURT: (Onhoorbaar)
ELIAS: Dat zou het luisteren naar je intuïtie zijn, en daar zou ik voor pleiten.
Ja?
VERONICA: Elias, het voelt alsof ik een (onverstaanbaar) vastgehecht heb zitten aan mijn lichaam, en golven van energielagen aan het uitzenden is. Het leidt mij af, omdat ik zit te denken van waarom gebeurd dat, en ben ik wel aan het toelaten dat jouw woorden tot mij doordringen, of ben ik ze aan het bevechten? Is dit een conflict situatie of is het enkel maar hoe ik mij voel, mijn lichaamsbewustzijn? Wat zou ik aan het doen kunnen zijn? Is dit gunstig voor me, of is dit gewoon een kwestie van toelaten dat het gebeurd?
ELIAS: Toelating. Afleiding is niet slecht. Er is veel afleiding gaande de laatste tijd, en dat is niet iets slechts. In feite, kan het je zeer ten goede komen, want het stelt je in staat om niet te concentreren op wat je nog niet hebt geassimileerd. Het stelt je in staat om niet gefrustreerd te raken en laat je gemak ervaren te midden van verwarring of te midden van onwetendheid.
We zullen pauzeren, en zullen straks terugkomen op jullie vragen.
PAUZE (Sessie tijd was 1 uur, en 18 minuten)
ELIAS: We gaan weer door! Je had een vraag?
JOHN: (Lange vraag, onhoorbaar)
ELIAS: Het is je niet bekend.
JOHN: (Continueert, onhoorbaar)
ELIAS: Ja, in jouw ervaringen. Ja, je bent juist.
RODNEY: Het eerste wat door mijn hoofd schoot toen je dat zei, was wat er gebeurd wanneer mijn lichaam doodgaat. Ze zullen me in de verbrandingoven gooien, maar ik zal nog steeds geheugen hebben, juist?
ELIAS: Dit is een excellente vraag. Laat mij het uitleggen. Er is een proces dat plaatsvindt wanneer je kiest om niet meer door te gaan, wanneer je sterft. In dit proces, maak je de keuze om je los te maken van deze realiteit. Je initieert die keuze en ‘knippert uit’.
Nu, wat er wordt bedoeld met uit-knipperen, is dat je, bij wijze van spreken, uit deze realiteit knippert, maar je bent nog niet de niet-fysieke realiteit in-geknippert. Zoals ik eerder heb uitgelegd, gebeurd dat proces letterlijk in een oogwenk, maar in jullie lineaire fysieke tijd is dat ongeveer twee weken.
In die twee weken, vind er een transitie plaats. De energie van het individu verblijft {nog} in deze realiteit. Het is nog niet de niet-fysieke realiteit in-geknippert {ingegaan}. Terwijl het nog doorgaat om hier in deze realiteit te blijven, assimileert het alles van het lichaamsbewustzijn. Het lichaamsbewustzijn wordt ontdaan van het lichaam. Het lichaam wordt doodverklaard, maar de energie, de essentie, de aandacht van het individu blijft {bestaan} en deze begint het proces van het assimileren van alle informatie van het lichaamsbewustzijn, welke het assimileert en meeneemt naar het niet-fysieke bewustzijn. Het gaat niet verloren.
RODNEY: (Onhoorbaar)
ELIAS: Ja.
LYNDA: Is dat wat je bedoelt wanneer je zegt dat er mensen zijn die er niet voor kiezen om gelijk de transitie in te gaan, of zich niet ontdoen van geloofsystemen over het fysieke, en dat dat de reden is van waarom dat zij fysieke beelden blijven creëren?
ELIAS: Nee. Dit is een andere handeling. Wanneer het individu eenmaal overgaat naar het niet-fysieke bewustzijn – in jullie woorden, ze zijn dood gegaan – en hun aandacht en hun essentie is niet langer meer aanwezig in jullie fysieke realiteit – wat, zoals ik al aangaf, ongeveer twee van jullie weken duurt, maar voor het individu in een oogwenk gebeurd – wanneer zij eenmaal die handeling doen, dan zal het individu over het algemeen genomen niet onmiddellijk de transitie ingaan. Het individu zal over het algemeen objectieve fysieke beelden blijven creëren, die zeer similair zijn aan hetgeen zij gewend waren in het fysieke focus, met enige verschillen.
Een verschil daarvan, is dat het individu een beeld van zichzelf zal hebben waarbij het een algemene leeftijd heeft, en niet de leeftijd zal hebben die zij hadden bij hun overgang. Zij zullen ook niet meteen hun dood herinneren. En zij zullen ook niet de omstandigheden of situaties kunnen herinneren die aan hun dood vooraf gingen. Als zij een ziekte hadden, zullen zij geen beeld van henzelf hebben met die ziekte. Zij zullen henzelf als gezond en functionerend zien, omdat zij niet meer herinneren wat zij aan het creëren waren om hun dood te initiëren. Ongeacht de hoeveel tijd die erin betrokken was om die overlijding te creëren, zullen zij geen herinnering hiervan hebben. Zij zullen ook objectieve beelden opnemen die zoals jullie dat noemen normaal voor hen zijn, alleen dan net even iets aangenamer.
En daarom zullen er geen conflicten zijn. Als het individu conflicten had met familieleden of vrienden, zal dat niet aanwezig zijn. Ze zullen interactief zijn met de beeldvorming van die individuen op een wijze die vriendelijk is, en wat meer in lijn ligt met hun ideaal. Maar, ze zijn niet werkelijk interactief met andere individuen. Ze zijn interactief met hun eigen afbeeldingen van andere individuen. Dus zijn ze niet interactief met de aandacht van die individuen die in het fysieke focus verblijven.
Uiteindelijk, zullen ze afwijkingen beginnen op te merken in hun realiteit. Uiteindelijk, beginnen ze op te merken, dat in de interacties die zij plegen met individuen, in hun afbeeldingen van de individuen, dat er geen verassingen zijn, dat hun interactie altijd erg voorspelbaar is. Dat zal het begin zijn van de aanwakkering van hun nieuwsgierigheid en hun vragen, en wanneer dat gebeurd, dan zullen individuen over het algemeen hun dood gaan herinneren.
Wanneer zij eenmaal hun dood herinneren, kunnen zij ervoor kiezen om of de transitie aan te gaan, of om door te gaan met het creëren van objectie beeldvorming. Vele, vele individuen kiezen ervoor om door te gaan met het creëren van objectie beeldvorming, omdat zij zich realiseren dat zij niet langer daadwerkelijk participeren in fysieke focus, en zij zich ook realiseren dat zij daardoor hun fysieke beeldvorming veel vrijer en veel makkelijker kunnen manipuleren. Ze beginnen zich te realiseren, dat zij in het ene moment beelden kunnen creëren van een wandeling op het strand, en door slechts een verandering van denken, het andere moment in een ander land kunnen zijn, en een totaal ander scenario kunnen ervaren.
Voor de meeste individuen, is dit opwindend en leuk, en daarom zullen zij er niet altijd voor kiezen om direct te transitie te betrekken. Want niet-fysiek zijnd, zijn hun geloofsystemen uiterst ontspannen. Zij continueren wel om deze op te nemen, maar ze zijn zo ontspannen dat het veel meer lijkt op je dromen. Want in je dromen kun je de scene heel snel veranderen, en je kunt het scenario heel snel veranderen. Zij kunnen dit fysiek doen, zodra zij beseffen dat zij niet langer meer participeren in fysieke focus.
RODNEY: Het klink alsof het een ultieme uit-het-lichaam-ervaring is.
ELIAS: Bij wijze van spreken. En eigenlijk, is dat wel wat letterlijk, want je neemt geen lichaam meer op!
CURT: Is er een gelegenheid om interactief … (onhoorbaar)?
ELIAS: Die is er, op twee manieren. Wanneer individuen zijn overgegaan en nog niet hun dood hebben herinnerd, kunnen zij continueren om interactief te zijn met individuen die in fysieke focus verblijven. Ze kunnen gewaar zijn van individuen in fysieke focus en van hun energie, en dit is een element die bijdraagt in het herinneren van hun dood. Zodra zij hun dood herinneren en zij weten dat zij niet langer meer participeren in fysieke focus, kunnen zij participeren met andere individuen, die ook niet participeren in fysieke focus, en zij kunnen dan hun energie projecteren naar individuen in het fysieke focus.
CURT: (Onhoorbaar)
ELIAS: Ja.
MAN: Elias, bestaat er een naam voor die tussen-in periode, die plaats?
ELIAS: Het is niet een plaats. Het is hier.
MAN: Maar ik bedoel voor zover het transitie of fysieke realiteit betreft, wat zou de ruimte daar tussen-in zijn?
ELIAS: Het is geen tussen-in ruimte. De aandacht van het individu, hun energie, hun essentie, blijft in je fysieke realiteit. Het wordt niet verplaatst naar een andere plaats. Het blijft in deze realiteit.
Als een individu naar mij toe zou komen en zou zeggen, “Ik ervaar een intuïtie dat een vriend of een familielid van mij zich heeft losgemaakt, dood is, en ik geloof dat dit individu niet langer meer leeft sinds gisteren”, en als dit individu mij zou vragen om dit te bevestigen, zou ik zeggen, “nee”. Het individu heeft zich nog niet losgemaakt. Het lichaam mag dan in jouw termen dood zijn, maar het individu heeft zich nog niet van deze realiteit verplaatst.
Ja?
ELLA: Mag ik een vraag stellen over het lichaam? (Onhoorbaar) Wat gebeurd er als het lichaam binnen een paar dagen, in plaats van twee weken, begraven of gecremeerd wordt? (Onhoorbaar)
ELIAS: Nee, want op het onmiddellijke moment van de dood van het lichaamsbewustzijn, zal jij, als essentie en aandacht en identiteit, alle informatie assimileren.
BILL: Elias, ik heb een vraag over iets dat mij overkwam. In mijn dromen hoor ik regelmatig een telefoon rinkelen. Op mijn werk, objectief, haat ik telefoons. Ik begrijp dat het rinkelen een signaal is; het gevoel is een signaal. Ik kan maar niet helemaal vatten wat … Ik krijg dus signalen, emoties. Besteed ik globaal geen aandacht aan mijn communicaties, of zijn het specifieke communicaties waar ik geen aandacht aan besteed? Omdat het mij zo echt overkomt, dat het een of ander signaal is. Ik krijg het signaal binnen; alleen schijn ik de telefoon niet op te pakken. Ik krijg de communicatie niet binnen. Ik zou het waarderen als je daar op in zou gaan.
ELIAS: Ja. Je ontvangt het signaal. De boodschap die je niet noodzakelijkerwijs aan het oppakken bent, is die met betrekking tot verschillen en jouw associaties met verschillen.
BILL: Globaal of meer specifiek?
ELIAS: Meer in relatie tot individuen waar je persoonlijk mee interactief bent, en ook niet mee personificeert.
BILL: Wat bedoel je met “niet personificeert”?
ELIAS: Wanneer andere individuen acties aangaan of dingen zeggen op bepaalde manieren die anders zijn als die van jezelf. De meeste individuen hebben de neiging om te verpersoonlijken wat andere individuen aan het doen zijn. Wanneer je personificeert, zie je wat het andere individu aan het doen is als een persoonlijke belediging aan jouw adres. Zij doen dit met de intentie om jou dit aan te doen, en over het algemeen gesproken, doen zij dat niét.
BILL: Zou je zeggen dat ik dat het meeste met mijn familie doe? Ik denk niet dat ik dat in het algemeen doe.
ELAIS: Ja. En wanneer je persoonlijke omgang hebt met andere individuen, creër je meer van een explosie, omdat je ook verwachtingen genereert. Je genereert verwachtingen van jezelf, je doet af aan jezelf, en je genereert verwachtingen van het andere individu; zij zouden niet dit moeten doen, of zij zouden wel dat moeten doen.
Daarbinnen, terwijl je verpersoonlijkt, gaat het nog wat verder dan wat zij ZOUDEN moeten doen, of wat zij NIET zouden moeten doen. Het wordt dan vervolgens ook een expressie van wáárom weten zij dit niet, wáárom herkennen zij dit niet. Dit individu kent mij, waarom zouden zij zich dan op die manier uitdrukken, terwijl zij weten dat het dit soort van reactie bij mij zal uitlokken? Maar, het andere individu is je niet persoonlijk aan het beledigen. En daarom, nemen zij dat niet als zodanig waar.
BILL: En waarom kan ik het dan wel begrijpen van iedereen anders, maar niet van mijn familie? (Gelach)
ELIAS: Omdat die individuen het dichtste bij je staan. Je bent het meest kwetsbaar voor deze personen. Je laat meer van een openheid toe naar die individuen. En daardoor hebben zij meer effect op je.
BILL: (Onhoorbaar) … (Gelach) Bedankt Elias.
ELIAS: Je bent welkom.
SANDRA: (Lange onhoorbare vraag over het lichaamsbewustzijn).
ELIAS: Nee.
SANDRA: (Nog steeds niet verstaanbaar)
ELIAS: Dat is het. Want dat is wat assimileren zou zijn, of, in jullie termen, het absorberen van al die herinneren.
SANDRA: (Onhoorbaar)
ELIAS: Ja, precies.
SANDRA: (Onhoorbaar)
ELIAS: Niét-fysiek? Ja.
JEN: Ik heb een vraag over het meer sensitief worden voor energie. Ik ben op van die … (onhoorbaar). In heb eigenlijk nog nooit nagedacht over mij lichaam als het zijn van een communicatiemiddel op die manier.
ELIAS: Oh, maar dat is het wel. Je lichaamsbewustzijn communiceert continue naar je. Het is een zeer krachtige weg van communicatie.
JEN: Het is heel erg moeilijk om te bepalen of dat ik het ben, of dat het iets anders is. Net als op die dag dat de aandelen beurs crashte … (onhoorbaar). Ik moest gewoon even op mijzelf gaan zijn omdat er iets aan het gebeuren was. (Onhoorbaar)
ELIAS: Wanneer je dit soort energie pieken ervaart, om zo te zeggen, is het belangrijk om even te stoppen en even aandacht te besteden aan wat je zelf aan het doen bent. Om te kunnen onderscheiden of je verbinding maakt met een andere energie of een collectieve energie, of met die van jezelf. Wanneer je kunt stoppen en kunt ontcijferen wat jij zelf aan het doen bent op dat moment, en als dat niet correleert met wat je ervaart of wat je voelt, dan is dit over het algemeen een indicator dat je verbinding maakt met een andere energie.
Wat dat betreft, kun je oefenen om andere energieën te bufferen. Wanneer je dat voelt, leidt jezelf dan af. Een manier waarop je jezelf kunt afleiden dat zeer effectief is, is om je imaginatie uit te oefenen. Beweeg je aandacht af van wat je voelt en uit de buurt van je fysieke lichaamsbewustzijn, en betrek actief je imaginatie – want ik weet dat je zeer afgestemd bent op imaginatie en dat zou dus niet moeilijk voor je zijn, alhoewel het wel moeilijk kan zijn voor sommige andere individuen. Dit kan een zeer effectieve manier zijn voor je om te beginnen met het bufferen van energie, wat je zal helpen om niet overweldigd te worden, of dat je erdoor wordt overgenomen.
KEN: Elias, zou dit dan ook werken in het geval dat je net noemde, waar het persoon een potlood breekt en overweldigd raakt en alles uiteen lijkt te vallen? Zou dit dan ook een goede tijd zijn om dit in de praktijk te brengen, om in je imaginatie te graven, als een manier om mezelf te separeren van dit overweldigende gevoel?
ELIAS: Ja. Imaginatie kan een excellent gereedschap zijn. Het is niet alleen een krachtige afleiding, maar het kan tegelijkertijd ook een zeer inspirerend zijn, en kan een prikkel zijn om nieuwe richtingen in te gaan die niet overweldigend zijn.
Ja?
CURT: (Vraag over het leiden van het zelf, onhoorbaar).
ELIAS: Het bepalen waar de focus van je aandacht is – wat is wat jij bent. Jezelf opzettelijk leiden is, in feite, erg simpel, maar je compliceert het enorm. Je aandacht leiden is simpel, want het is slechts een kwestie van gewaar zijn van waar je aandacht op gericht is. En of datgene waar je aandacht aan schenkt direct effect op je heeft in het moment of niet, wat, in feite, zeer simpel is. Want, het meeste van wat je conflict brengt en je stoort en je beangstigd en je strest, is niet daadwerkelijk op het moment van invloed op je. Het is de mogelijkheid dat het van invloed op je ZOU kunnen zijn, of het is het idee dat het effect op je ZOU kunnen hebben, maar, het is feitelijk NIET direct een effect op je aan het hebben op het moment.
Dit is het scenario waar ik het eerder over had. Wanneer individuen gestrest raken en ongerust worden en zich zorgen maken in relatie tot geld of in relatie tot een rekening of een schuld. Dat beeld is niét hetgeen wat zich óp het moment aan het afspelen is. Geen enkel monster is op dit moment je deur aan het afbreken en je uit je woning aan het slepen en je in een kooi aan het hijsen. Maar die waargenomen dreiging is aanwezig en dat is waar je aandacht op aan het schenken bent; “Ik heb niet het vermogen om dit aan te kunnen”. Maar dat is niet wat nu aan het gebeuren is. Het is een kwestie van simpelweg jezelf eraan herinneren van wat er werkelijk NU aan het gebeuren IS. Staan er monsters klaar die mij nu gaan verslinden? Nee. Zijn er individuen die nu alles komen weghalen wat ik bezit? Nee. Zal ik sterven of dit moment? Nee.
Jullie projecteren zó veel, en jullie verplaatsen jezelf uit het nu, en bewegen jezelf weg van wat jullie feitelijk aan het doen en ervaren zijn, en jullie doen dat heel vaak. En dit is wat het meeste van je conflicten en je angsten creërt, niét van wat er daadwerkelijk gebeurd.
ELLA: (Vraag over massa sterftes gedurende deze golf, onhoorbaar)
ELIAS: Er bestaat een potentieel.
ELLA: (Continueert, onhoorbaar)
ELIAS: Je bent zeer welkom, en het zou niet noodzakelijkerwijs altijd in de vorm kunnen zijn van de dood van je species. (Opmerkingen en vragen gaan weer verloren doordat de groep met elkaar in gesprek raakt)
Het hoeft niet altijd geassocieerd te worden met de dood van JULLIE species, maar ook hoe dat van invloed zou kunnen zijn op jullie.
ELLA: (Onhoorbaar en schijnbaar humoristische vraag, groeps gelach)
ELIAS: Andere species zijn, bij wijze van spreken, een deel van je. Daarom, wanneer zij sterven, die energie, in een figuratieve manier van spreken, zal die energie hergeabsorbeerd worden naar jou, maar het is niet minder een verlies dan dat het is als een individu sterft. Of in een wijze van spreken, het verlies is het verlies van een deel van jouw, dat jij hebt geprojecteerd, dat jij hebt gemanifesteerd, en jij bent gestorven.
Niet dat het jouw verantwoordelijkheid of schuld is, want andere species, creaturen, kiezen hun eigen sterven, maar zij zijn een deel van jouw. Zij zijn een projectie van je energie. En daarom, als zij overlijden, is het vergelijkbaar met dat een deel van jouw overlijdt.
VROUW: (Onhoorbaar)
ELIAS: Voor de meeste individuen, afhankelijk van waar ze mee verbinden, zou het in verschillende degradaties een gevoel van leegte zijn, een gevoel van onthechting, wat ook verbonden is met deze communicatie golf. Want zoals ik heb gezegd, je bent niet gesepareerd van alles dat in je realiteit is. Je bent intiem interverbonden. En daarbinnen is het belangrijk om aandacht te schenken aan de communicaties in je wereld, die niet individueel door jullie worden uitgedrukt, maar die wel aanwezig zijn. Jullie economie is niet de enige expressie die globaal is die beïnvloed wordt en veranderd wordt. Er is veel meer in jullie wereld dat aan het veranderen is, en het is belangrijk om daar aandacht aan te schenken.
Ja?
RODNEY: Corrigeer me maar als ik het verkeerd heb, maar mensen die zich bezighouden met deze dingen, zeggen dat het niet enkel maar de ijsberen zijn, maar dat er enorme aantallen species op de planeet aan het uitsterven zijn, in een regelmatig tempo, misschien zelfs escalerend. Als dit waar is, en als zij een deel zijn van ons in dat wij hen creëren, is dan dit verliezen van hen een natuurlijke beweging in de Verschuiving, of zijn wij onszelf op een of andere manier aan het beschadigen? Wat is de significantie hiervan?
ELIAS: En het is ZEER significant, want jullie hebben een exceptionele balans gecreërd in jullie wereld, in jullie realiteit, waarin alles dat in jullie realiteit bestaat interverbonden is, net zoals jij interverbonden bent met alles dat in jullie realiteit bestaat. Wat jullie doen in jullie ervaringen, in deze locatie, spreid zich uit, en andere individuen in Siberië worden beïnvloed. Jullie zien dit niet, maar het gebeurd. Wat je in je ervaringen doet heeft niet alleen effect op jezelf en wat fysiek om je heen is, maar het heeft effect op heel jullie realiteit. Het heeft effect op de balans.
Een element van deze verschuiving, een significant element van deze verschuiving, is om zelf leidend en GEWAAR te zijn, om je gewaarzijn te vergroten zodat je kunt herkennen, en echt weet, dat je interverbonden bent met heel jullie realiteit, dat het individu belangrijk is, dat het individu er toe doet. En voorbij het van belang zijn, ben jij verantwoordelijk voor jou, en bent daarom verantwoordelijk voor alles dat je creërt, want je creërt het geheel van je universum.
VROUW: (Onhoorbaar)
ELIAS: Wat ik je aan het vertellen ben, is dat je aan het toebewegen bent naar een groter gewaarzijn. Ik ben je niet aan het vertellen dat je jezelf moet overweldigen met de verantwoordelijkheid voor het universum. Wat ik je vertel is dat je het belang moet inzien van het zelf-leidend zijn, en van het aandacht schenken aan wat je aan het doen bent, en om daarin niet te gaan duwen, maar om toe te laten. Jullie zijn al eeuwenlang aan het forceren, al voor millennia, en forcering is niet de richting van deze verschuiving. Het is nu tijd om te stoppen en om toe te laten.
RODNEY: Wetenschappers zeggen dat de koraalriffen op deze planeet dood zijn. Wat kunnen wij met die informatie? Is dat een natuurlijke evolutie naar …?
ELIAS: Is dit een natuurlijke evolutie? Ik zou zeggen ja en nee. Is het een natuurlijke evolutie in wat JULLIE termen te zijn van natuurlijk in relatie tot de natuurlijke functie van jullie planeet? Neen.
RODNEY: Is het, tussen haakjes, iets dat slecht of fout is, iets dat moet worden gecorrigeerd?
ELIAS: Is het slecht, is het fout? Dat zou een kwestie van perceptie zijn. Dat zou een kwestie van jullie individuele geloofsystemen zijn. Is het effect aan het hebben? Ja. Creërt het veranderingen? Ja. Zullen velen van …
RODNEY: Is het schadelijk richting onszelf?
ELIAS: Dat kan het zijn. Dat zou het zeer zeker kunnen zijn, en dat is het al. Maar, dit zijn jullie keuzes. Zal ik tegen jullie zeggen dat het doorgaan met de richting die jullie al voor millennia opgaan, zal leiden tot jullie extinctie? Nee, dat doe ik niet. Zou het kunnen leiden tot een imbalans in jullie wereld waardoor het jullie niet langer meer zal kunnen handhaven? Dat is een enorm potentieel, maar dat is niet het punt. Dit is niet een kwestie van doem. Het is niet een kwestie van het voorspellen van een richting van, “als jullie zo doorgaan, zal dat gebeuren!” Nee; dat is niet het punt ervan.
Het punt ervan is dat je gewaar bent en weet dat er nú significante veranderingen aan het gebeuren ZIJN. Die veranderingen zijn begonnen, en het is aan jullie hoe jullie er verder mee zullen gaan. Het is jullie keuze hoe jullie verder zullen gaan en wat jullie zullen gaan doen met de veranderingen die jullie hebben geïnitieerd. Het is geen kwestie van waarnemen dat het allemaal gedoemd is en dat je geen mogelijkheden en geen keuzes hierin hebt. Jullie hebben vele keuzes. En daarin, is het een kwestie van het expanderen van jullie gewaarzijn, en om te kiezen wat jullie voorkeuren zijn, wat jullie comfort is, en om opzettelijk die richting in te gaan.
Ieder individu draagt daaraan mee in hun dagelijkse ervaringen, en in hun dagelijkse handelingen, en in alle handelingen waar zij niet comfortabel in zijn en alle handelingen waar zij wel comfortabel in zijn, en door het verschuiven van hun verhouding van het oncomfortabele, en door aandacht te schenken aan het comfortabele, waardoor de energie verschoven wordt.
Ja?
RICH: Het valt mij op dat er een patroon schijnt te zijn van het praten in termen over het wegduwen van energie die dynamisch is, wat mannelijke energie is, terwijl toelating meer vrouwelijk is. Is dat juist?
ELIAS: Je, je bent juist.
RICH: En de Verschuiving in bewustzijn is een zich wegbewegen van het mannelijke …
ELIAS: Ja, je bent juist, en dat vertel ik al sinds de start van dit forum.
MAN: (Onhoorbaar)
ELIAS: Toelaten is niet een niét-actie. Toelaten is slechts een zijn, en geen actie opnemen. Het is opnemend van actie, maar dan in het openstaan voor wat niet geforceerd kan worden, en van wat niet meteen gezien kan worden.
MAN: (Onhoorbaar)
ELIAS: Ja.
MAN: (Onhoorbaar)
ELIAS: Ja, het is géén niet-actie. En daarom is er geen paradox.
BILL: Vereist toelating een groot vertrouwen?
ELIAS: Ja, en dat is nog een andere zeer significante factor in al deze richtingen, het hebben van vertrouwen.
BILL: Dan zou dan ook verwachtingen erin betrekken. Als ik die ‘tégen verwachtingen’ toelaat, is het (onhoorbaar) vertrouwen. Dit is wat ik verwacht; dit is mijn associatie. Dus, ongeacht wat ik creër, laat het toe en vertrouw erin. Zelfs al voldoet het niet aan wat ik verwacht, van welke richting ik wil opgaan …
ELIAS: Dat kan het wel zijn.
VERONICA: Daarnet, sprak je over imaginatie, en je zei dat het heel erg simpel en effectief is. Hoe belangrijk een gereedschap is het ….
ELIAS: Zeer.
VERONICA: …. in het omdraaien van wat al aan het gebeuren is?
ELIAS: Zeer. Imaginatie is een van je meest krachtigste richtingen en een van de meest krachtigste wegen van communicatie.
VERONICA: Zou het ook effect hebben op mijn persoonlijke realiteit, en sinds dat wij allemaal verbonden zijn, zou het een effect hebben op alles, om toelatend te zijn?
ELIAS: Ja.
VROUW: (Onhoorbaar)
ELIAS: Het is niet één voorafgaand aan de ander. Het is in het moment.
VERONICA: Elias, om terug te komen op imaginatie. Is dat zo effectief dat er een terugdraaiing of een stoppen kan zijn van de momentele trends?
ELIAS: Ja.
JEN: Ik heb een vraag over het overbruggen. {Bridging: het maken van ‘bruggen’, ofwel het ‘overbruggen’} (Onhoorbaar)
ELIAS: Ja. Het ‘bruggen’ is het toelaten van jezelf, tot het uitdrukken van je vermogen om even te stoppen en aandacht te schenken aan de verschillende talen die individuen spreken. En in plaats van het forceren van individuen om jouw taal te spreken, of van hen te verwachten dat zij jouw taal spreken, om het vermogen op te nemen, om te luisteren naar hun taal, en hun taal te begrijpen.
Dit is de reden waarom ik aangegeven heb, dat individuen die gedachte-gefocust of politiek-gefocust zijn, veel meer moeilijkheden zullen hebben in deze golf, en veel meer verwarring en misschien trauma zullen opnemen in deze golf. Niet ieder individu beschikt over het vermogen om een ‘brugger’ te zijn. Niet ieder individu kan dit bereiken, omdat de verschillen van focus typen een ieder verschillende soorten vermogens toelaat, verschillende soorten kwaliteiten. Jullie zijn niet allemaal hetzelfde, en in deze specifieke golf, zouden deze individuen niet het vermogen kunnen hebben, voor het grootste gedeelte, om een ‘overbrugger’ te zijn. Terwijl individuen zoals jijzelf dat wel kunnen zijn, want je verwerkt en assimileert en bent interactief op een meer abstracte wijze. Daardoor kun je meer verschillen opnemen, meer vertalingen. Je kunt op een meer diversere manier vertalen.
VROUW: (Onhoorbaar)
LYNDA: Ik begrijp je met betrekking tot het brugger ding en het emotionele focus ding. Gewoon luisteren naar iemand die gedachte-gefocust is en echt kunnen begrijpen wat zij aan het zeggen zijn. Mensen moeten gewoon begrepen kunnen worden, en dat is mijn ervaring hierin. Wanneer ik praat met een gedachte-gefocust persoon, dan begrijp ik wat zij bedoelen, en ik zorg dat ik mezelf wat afrem, en niet zoveel uitleg geef voor wat ik bedoel te zeggen, omdat dat verwarrend is. Het helpt om jezelf af te remmen en te luisteren naar die andere persoon. Want vind je ook niet dat door gewoon te luisteren naar de andere persoon dat het de atmosfeer automatisch kalmeert? Je hoeft helemaal niets diepgaands te zeggen. Het gaat gewoon over luisteren en gehoord worden. Dat drong niet tot mij door, totdat ik echt, écht aandacht begon te schenken aan de noodzaak om te worden gehoord.
VROUW: (Onhoorbaar)
ELIAS: Jullie nemen allemaal je eigen imaginairiteiten en jullie eigen symbolisaties op.
NATASHA: (Onhoorbaar)
ELIAS: Ja, zeker zo.
DANIIL: (Onhoorbaar)
ELIAS: Correct, en het is ook acceptabel voor je om ook dat te doen.
NATASHA: (Onhoorbaar)
ELIAS: En dat doen jullie continue. Dat doen jullie allemaal. Jullie genereren vele verschillende richtingen die paradoxaal lijken te zijn, maar in werkelijkheid, zijn ze dat niet.
Het slechts een kwestie van het accepteren van alle van de diversiteiten van jezelf, en van het weten dat ja, in deze focus nemen jullie je eigen richtlijnen op, en die moeten worden erkend. En dit is het element dat je daadwerkelijk in staat stelt om meer accepterend te zijn van verschillen, want je bent interverbonden met die verschillen en je wenst niet tegengesteld te zijn aan jezelf. Daarom is dit weer een andere aanmoediging voor je om accepterend te zijn en niet tegengesteld te zijn van die verschillen.
ELLA: (Lange vraag, onhoorbaar)
ELIAS: Die mogelijkheid bestaat, maar je zult het ontdekken. Je zult het uitvinden.
VROUW: Elias, je zei dat wij het zullen ontdekken. Je zei dat de Verschuiving in andere dimensies al afgerond is.
ELIAS: Niet in andere dimensies. De Verschuiving is …
VROUW: Oh, in deze dimensie.
ELIAS: Ja.
VROUW: Het heeft al plaatsgevonden in een andere tijdszone.
ELIAS: Ja.
VROUW: Dus, die beelden van de dood, de omkering van wat nu gebeurd, is nergens anders aanwezig? Of moet dit nog ontdekt worden?
ELIAS: Het is aanwezig en het is niet aanwezig. Het is aanwezig in de toekomst, welke simultaan is met nu, maar het is niet aanwezig in jullie realiteit.
RODNEY: Je hebt die verklaring al een paar keer gemaakt, je maakte het in relatie tot de tsunami in de buurt van India en Indonesië, en ik geloof ook nog ergens anders, waar (onhoorbaar) stierven. Waren wetens of niet wetens energie aan het geven aan de Verschuiving. Het is een beetje als over sommige dingen waar wij over aan het praten zijn geweest, dat er significante depopulatie op de planeet zou kunnen voorkomen in de navolgende 15 jaren. Vandaag de dag hebben wij significante vooruitgang in Irak, en er was orkaan Katrina, en elders … en ik zat mij af te vragen wat de mechanieken zijn achter het geven van energie. Hoe werkt dat, wat doet het? Zijn er een paar groepen individuen …
ELIAS: Nee.
RODNEY: … of zijn het alleen maar singuliere individuen?
ELIAS: Ja.
RODNEY: Hoe gebeurt dat? Wat is hierin betrokken?
ELIAS: Het is afhankelijk van de expressie. Zoals met de tsunami; de intentie was om niet te continueren met het bijdragen aan energieën die tegengesteld waren, wat jullie individueel en collectief doen. Het is afhankelijk van wat de collectieve situatie is in verhouding tot wat de bijdrage is van de energie aan de Verschuiving.
RODNEY: Zou dat similair zijn aan Irak? Ik geloof dat er 100.000 mensen zijn gestorven in Irak gedurende de laatste paar jaren. Zou dat similair zijn? Zeiden de mensen, “Ik ga stoppen met tegengesteld zijn?”
ELIAS: Nee, zij zijn tegengesteld aan het zijn, en zij zijn dat aan het benadrukken. Ze benadrukken oppositie.
RODNEY: Wanneer zij dat doen, geven ze dan energie aan de Verschuiving?
ELIAS: Ja, omdat ze het gewaarzijn verhogen.
RODNEY: Bewustmaking is synoniem aan energie geven aan de Verschuiving?
ELIAS: Ja.
Goed dan. Ik spreek een grote waardering uit voor jullie allemaal, en ik zal anticiperen op onze volgende bijeenkomst. Ik bied jullie een enorme aanmoediging aan, en wees ervan verzekerd, dat mijn energie aanwezig is, en dat jullie zullen continueren. (Gelach) In afscheidswoorden; onthoud; maak je geen zorgen! Met enorme liefde voor jullie, au revoir.
GROEP: Au revoir, Elias.
(De totale sessietijd was 2 uur en 30 minuten).
Copyright 2008 Mary Ennis, Alle Rechten Voorbehouden.
Vertaald door
Copyright 2008 Mary Ennis, All Rights Reserved.