Vrijdag 15 maart, 1996

Deelnemers: Mare, Vic, en Ron.

Elias arriveert om 11:33, en doet dit iets langzamer dan normaal.
Opmerking: Deze sessie werd geïnitieerd door Mary, in respons op een zeer extreme emotionele reactie, veroorzaakt door een droom.

ELIAS: Bon jour! (Glimlachend, terwijl hij erg veel met zijn ogen moet knipperen)

RON: Hebben wij je wakker gemaakt? (Elias lacht zachtjes)

ELIAS: Misschien! Dit is interessant! Wel, ik heb zitten wachten en observeren, anticiperend totdat jullie zouden verbinden met informatie, die jullie jezelf hebben aangeboden, (lachend), hoewel jullie het efficiënt hebben “verdraaid” (demonstrerend met zijn handen), zodat het netjes je intellectuele kant past, om zo te zeggen; en jullie hebben toegelaten dat je rationele denken en je psychologische informatie, zeer beïnvloedend waren van je percepties.
En daarom zal ik behulpzaam zijn. Ik zal ook, tot Ron’s genoegen, een begin gaan maken met de informatie betreffende jullie piramide.

Eerst, zal ik een bekend verhaal vertellen, vrij populair; een kinderverhaaltje. Het is het verhaal van Pinocchio. We zullen eerst Pinocchio behandelen, omdat hij ons veel informatie aanbied. Ik heb al vaak tegen jullie verteld, dat jullie kleintjes veel meer verbonden zijn met essentie dan jullie je realiseren, en hun fantasiefabels zijn meer symbolisch dan jullie begrijpen.

Laten we dit jongetje “in wording” eens wat dichterbij bekijken. De initiële expressie is symbolisch voor jullie fysieke expressie, wat begint als een creatie. Deze creatie is interactief met een magische fee die symbool staat voor het ware zelf of de essentie, die informatie aanbied aan de creatie om “het geheel” of een “echte jongen” te worden. Een klein creatuur wordt opgenomen om het geweten, de intuïtie te zijn; een heel erg klein creatuurtje met een heel klein, zacht stemmetje. Een heel groot beest, een sluwe kat, wordt opgenomen om representatief te zijn van het intellect; de luide stem die de voorkeur heeft en waar makkelijker naar geluisterd wordt. Ervaringen worden gebezigd; en dit kleine creatuur hecht geen goed of fout aan die ervaringen vast, maar ervaart, door fysieke manifestatie, en verkrijgt hiermee informatie. Samen met deze ervaringen, bied het kleine intuïtieve stemmetje suggesties ter behulpzaamheid aan. Het houten jongetje luistert niet altijd naar dit kleine stemmetje, waardoor hij veel conflict creërt in zijn manifestatie. Maar uiteindelijk, door het aangaan en bezig zijn met zijn uitdagingen, en in het besef van het belang van de balans tussen het intellect en de intuïtie, komt hij tot oplossingen voor deze uitdagingen, en creërt ook een harmonie van het zelf, door het verenigen van alle elementen van het zelf, en creërt uiteindelijk het gehele of de echte jongen.
In additie nemen wij lichtjes het verhaal van jullie Cinderella hierbij op, wat ook een magisch verhaal is, maar die natuurlijke, “normale”, “gewone” elementen van het alledaagse leven opneemt, en deze omvormt door middel van perceptie naar magische elementen, die uiteindelijk van invloed zijn op de verandering van de hele realiteit.
(Tegen Vicki) Volg je mij tot zover?

VICKI: Soort van.

ELIAS: Deze verhaaltjes zijn interessant, omdat zij je een andere perceptie van realiteit aanbieden. Ze bieden je een magische benadering op je realiteit aan, een natuurlijke benadering, vrij van de restricties van culturele tijd en de restricties van het intellect zelf. Jullie zijn aan het oefenen geweest, en hebben geprobeerd om meer natuurlijke percepties op te merken en op te nemen, maar jullie voorkeuren leiden jullie automatisch al in de richting van wat je kent. Wat je weet is wat je aangeleerd is, en wat door je geloofsystemen versterkt wordt. Je kijkt erover heen, over de natuurlijke flow. Jullie hebben de gewoonte, om te neigen naar jullie psychologische verklaringen. En hoewel ik heel veel informatie heb gegeven over jullie psychologie en zijn onjuistheid op heel veel gebieden, zijn dit de geloofsystemen waar jullie aan blijven vasthouden en opvolgen.

De impressie die werd erkend in jullie gisteren was correct, omdat jullie geloofsystemen vasthechten aan interpretaties. (Dit is in verwijzing naar een impressie om géén interpretatie te geven op Mary’s droom) Laat mij jullie vertellen dat Michael, zoals jullie allemaal, door kwesties aan het heengaan is. Hierin, zijn jullie symbolisaties aan het interpreteren, of wat jullie beschouwen als symbolisatie, en verbinden het aan psychologische invloeden.

Deze kwestie, dit onderwerp, zal ons naar het begin van een ‘het kunnen begrijpen’ leiden, van jullie piramide. Er werd jullie al veel informatie gegeven. Jullie hebben de puzzelstukjes niet “aan elkaar” kunnen verbinden. Het ligt daar voor het oprapen, maar je ziet het niet. Ik heb jullie informatie gegeven over jullie essentiefamilies. Ik heb jullie ook informatie over jullie intenties gegeven, binnen het element van jullie verschuiving en remanifestatie in fysieke of niet-fysieke focus. Binnen de elementen van jullie piramide, hebben er drie van jullie gekozen om niet-remanifesterend te zijn. Eentje kiest er wel voor om te remanifesteren, die ene die ook wordt vertegenwoordigd door de initiator. De initiator speelt een belangrijke rol in deze piramide, want dit individu is behulpzaam aan het zijn naar andere individuen toe, die door kwesties aan het heenbewegen zijn die aangegaan moeten worden vóór het binnengaan van niet-fysieke focus. Dit zijn géén per ongelukjes of toevalligheden! (Glimlachend)

Jullie zijn ieder in lijn met andere kleuren, vibrationele tonen, en essentiefamilies, die een stevige basis vormen van de piramide; de uitwisselaars, de spiritualisten, de connectoren {verbinders}, de initiators; basiselementen die noodzakelijk zijn binnen de focus van jullie verschuiving, en ook nodig zijn in de bewegings-elementen die je moet opnemen. In jullie denken hebben jullie nog niet verbonden met de voorbeelden die jullie zo luid en duidelijk zijn aangeboden! (Glimlachend) Jullie initiatiefnemer blijft het initiatief nemen. De anderen blijven reageren, en nog steeds maken jullie geen connectie! Jullie beschouwen het individu Ron alszijnde “anders”; meer verbonden, meer gebalanceerd, meer “op orde zijnd”, in jullie termen. (Zachtjes in zichzelf lachend) En laat mij jullie vertellen, dat dit individu een balans opneemt, maar niet meer “op orde is” dan jullie drie samen, maar heeft deze manifestatie anders opgenomen; omdat zijn “baan”, zogezegd, anders is.

De focus werd verbonden met de familie van de initiators, de ‘origineerders’, waardoor de connectie werd ingeleid, geïnitieerd; wat producerend was van fysieke elementen voor de andere drie om mee te kunnen verbinden in bewustzijn. Dit zijn fysieke expressies die fysiek gezien kunnen worden, waardoor zij absolute expressies zijn. Binnen bewustzijn, verbinden de anderen met deze elementen en manifesteren hun uitdagingen, om aangegaan te worden. Het is ook geen toeval dat de drie individuen die kiezen niet te remanifesteren, simultaan vele uitdagingen opnemen; ieder in zijn eigen perceptie daarvan, die schijnbaar individuele kwesties lijken te zijn. In werkelijkheid, zijn ze allemaal met elkaar verbonden. Het is allemaal één kwestie. Zij hebben deze in verschillende gebieden gemanifesteerd enkel vanwege diversiteit; variëteit. (Glimlachend)

Terugkomend op de kwestie van het focussen op psychologische kwesties. Jullie hebben, in jullie gedachte processen, julliezelf afgeleid en doorbewogen naar psychologische interpretaties van kwesties en acties; en dit is waarom Michael deze emotionele droomstaat aanging. Het aangaan van deze emotionele droomstaat is productief, vanwege een toelating van een emotionele expressie. Dat is alles! (Pauze, starend naar Vicki) Deze droom is niét diepgaand significant in symboliek, in dat hij vele connecties en interverwevenheden zou moeten opmerken, zoals hij probeert te doen.

Jullie hebben, ieder van jullie, té veel betrokkenheid gecreërd met jullie problemen! Jullie wenden je af van jullie moeiteloosheid. Jullie forceren, duwen, in je inspanning, om deze kwesties op te lossen, en compliceren deze kwesties hierdoor alleen maar nog verder! In zijn poging om te verbinden en door problemen van persoonlijke verantwoordelijkheid heen te bewegen, heeft Michael zo intens gefocust, dat hij alleen maar nog meer conflict heeft gecreërd. En dit blokkeert de beweging. Hij hecht de overdracht van het ene naar het andere kind eraan vast; en geeft psychologische explanaties aan herhalende acties van (pauze) ongemakkelijke kwesties.

Ik zeg jullie, dat kwesties worden “behandeld” binnen ieder van jullie. Jullie kwesties en uitdagingen zijn geprojecteerd in regiogebied twee. Het is onnodig voor je om te concentreren op geloofsystemen en deze op te nemen in deze gebieden. Zij zijn allemaal, zoals ik nogmaals zal zeggen, zeer verbonden. Shynla’s kwesties met haar onvermogen om te verbinden met zelf; Lawrence’s uitdaging en onvermogen om te verbinden met zelf; Michael’s uitdaging en onvermogen om te verbinden met zelf! Het wordt allemaal verschillend uitgedrukt; eentje binnen het beroep, eentje binnen andere dimensies, eentje binnen de familiefocus; wat allemaal dezelfde kwesties zijn, en die allemaal opnemend zijn van vastgehechte psychologische geloofsystemen.
Terugkomend op jullie kinderverhaaltje, en hoe kinderen realiteit zien. Als een kind een situatie ziet die zij hebben gecreërd, en zij beschouwen deze situatie als onprettig of ongewenst, dan blijven zij hier niet in hangen. Ze “vergeten” het, om zo te zeggen. Zij houden zich bezig met een ander spel. Zij blijven niet doorgaan met het steken van energie in het creëren van een situatie die zij niet wensen te creëren. Zij doen die ook moeiteloos. Voor kinderen, is dit een spel. Binnen de focus van volwassenheid, is het niet langer een spel voor je. Dit is realiteit! Natuurlijk, ervaren kinderen geen realiteit, omdat zij kinderen zijn! (Met een hint van sarcasme) Jullie realiteit is niet anders dan die van een kind. Jullie nemen het alleen maar waar als meer “serieus” en meer “echt”!

Ik zal ook een kleine uitleg geven over jullie “gedachte proces” in relatie tot probabiliteiten. Vaak, heeft het meer effect om uiting te geven, hoorbaar, aan gedachten; want jullie gedachten, hoewel ze realiteit en energie zijn, blijven vaak hangen binnen regiogebied twee, onuitgedrukt of ongemanifesteerd, fysiek, in regiogebied een, tenzij ze hoorbaar gepleegd worden. In de expressie van het uitspreken en formuleren van gedachte processen, manifesteer je hen fysiek. Je drukt fysiek, naar buiten toe, de chemische reactie uit, waar we eerder over hebben gesproken. Daarom, wanneer gedachten eenmaal zijn omgezet naar hoorbare expressie, dan manifesteren ze in regiogebied een en worden geactualiseerd. Dit is géén regel! (Weer naar Vicki starend) Het is niet noodzakelijk; maar, binnen je perceptie van realiteit, realiserend dat je niet altijd gedachten als werkelijke realiteit beschouwt, wanneer je naar buiten toe je gedachten uitdrukt, dan creër je het, en dus creër je de realiteit.

Deze gedachten hoeven niet noodzakelijk direct uitgedrukt te worden tegen een individu die direct betrokken is in een kwestie. Dit is niet belangrijk. De handeling zelf, van het fysiek uitdrukken van gedachten, creërt een realiteit, waar andere individuen ook op kunnen reageren binnen regiogebied twee, en ook een respons zullen opnemen binnen fysieke focus. (Pauze, en dan tegen Ron)

Ga door met je creatieve inspanningen, want deze zijn behulpzamer dat jij je realiseert. De initiator zal doorgaan, en de piramide zal reageren. (Lange pauze)

VICKI: Oke. Ik heb een vraag, gewoon om te kijken of ik het begrijp. Die emotionele reactie die Michael gisteren had, dat was een symptoom? Dat begrijp ik niet helemaal.

ELIAS: Dit was een reactie op conflict. Hij herkent dit niet, identificeert dit niet, want in zijn perceptie, is hij aan het proberen om te verbinden met een kwestie en een uitdaging, en door zijn kwestie aan het heenbewegen. In werkelijkheid, blokkeert hij deze kwestie door zo intens erop te concentreren, en doordat hij psychologische verklaringen erin opneemt. Hierin, heeft het lichaam op het conflict gereageerd, door fysieke en emotionele expressies. Het intuïtieve gebied heeft gereageerd, en drukt haar meningsverschil met het intellect uit.

VICKI: Dus, simpelweg, wanneer wij echt proberen, echt heel hard proberen om al die dingen te doen, dan zal het er vaak op uitdraaien dat wij blokkeren, en meer conflict creëren?

ELIAS: Niet altijd. Het verlangen in deze piramide individuen is groot. En dat staat een enorme beweging toe. Het verlangen zal heel vaak de blokkerende elementen overschrijven. Hoewel binnen bepaalde gebieden die je als zeer sensitief beschouwt binnen deze manifestatie, je ongeweten aan je conflict toevoegt, door die intense concentratie, omdat je dan geloofsystemen hierbinnen versterkt.

Wanneer natuurlijkerwijze met rust gelaten, zonder opneming van die intensheden, dan zou Shynla het vermogen kunnen toestaan om te genieten van haar tijd, en haar landschap op te merken, en te verbinden met de elementen van haar piramide en vorige ontwikkelingsfocussen; maar ze neemt teveel concentratie op, en hecht geloofsystemen van negativiteit eraan vast. Daardoor verergert ze de kwestie, en blokkeert de voorwaartse beweging.
Ook Michael, binnen zijn uitdaging, wanneer met rust gelaten {het probleem}, zal op natuurlijke wijze door kwesties heenbewegen, ze in staat stellend om weg te bewegen. Door intense concentratie erop, perkt hij zichzelf in; waardoor hij nog meer geloofsystemen vasthecht en nog meer conflict opneemt. Hij analyseert iedere activiteit die hij opneemt, beslist of deze goed of fout zijn, en beweegt zich naar geen enkele richting toe, uit angst dat hij de verkeerde kant zou kunnen opgaan! Op natuurlijke wijze met rust gelaten, beweegt hij moeiteloos.
Lawrence, binnen zijn ongeduld, vertoont dezelfde kwesties, en duwt; en hecht er ook geloofsystemen aan vast, en creërt daardoor niet-verbindingen.

De beweging is reeds begonnen te stromen, maar jullie ieder blokkeren de beweging; en dit is waarom we deze discussies aangaan over natuurlijke tijd en culturele tijd, intellect en intuïtie, en natuurlijke beweging versus de geaccepteerde geloofsystemen. Begrijp mij niet verkeerd, ik ben jullie niet aan het berispen, want ieder van jullie is bewegende binnen probabiliteiten, en ieder van jullie is zeer snel aan het bewegen binnen jullie connecties en gewaarzijnen. En daarom, moeten jullie geen geloofsystemen gaan opnemen dat jullie niet bereikend zijn, (pauze), of dat jullie niet bewegen, want jullie bewegen heel goed.

VICKI: Dus, die verkoudheid die ik blijf creëren, dit zou ook verbonden zijn aan datzelfde ding?

ELIAS: Wat interessant! Shynla (een oog zenuwtrekje nadoend) zenuwtrekjes! Lawrence (diverse malen zijn neus ophalend) snotterend! En Michael … snikken! Fysieke en emotionele expressies, allemaal in goede werkende conditie binnen deze piramide focus, allemaal verbonden aan dezelfde uitdaging! (Grinnikend) Blijf julliezelf herinneren aan jullie kleine magische houten jongetje. (Pauze) Wens je momenteel nog meer informatie?

VICKI: Nee.

ELIAS: Goed dan. Ik zou later nog contact met je kunnen opnemen, in het “toekomstige heden”. Au revoir!

Elias vertrekt om 12:26 PM, en popt weer terug om 12:38 PM. Ron maakte een of andere opmerking in de trant van “Ik vraag mij af waarom ik nooit wordt meegenomen in deze conflict situaties”, en dat wat alles wat ervoor nodig was. Houd in gedachten dat binnen het forum van de pop-ins, wij altijd wat van de begin conversaties missen.

VICKI: Hij voelt zich wel een beetje erbuiten gelaten!

ELIAS: Och, och, och! Ik heb hierover verteld in het begin van onze piramide gesprek, waarin je geen aandacht aan het schenken was!

RON: Wel, dat is waarom ik er niet naar vroeg, omdat ik de vraag pas op het einde bedacht, en ik het niet vroeg omdat ik al dacht dat je het waarschijnlijk al beantwoord had, dus …

ELIAS: Correct. Het was in mijn explanatie van die ene, die ervoor koos om fysiek te remanifesteren, waardoor hij deze bepaalde kwesties niet opneemt, waar doorheen bewogen moet worden vóórdat er bewogen wordt naar niet-fysieke focus. En daarom is het Olivia’s baan, nogmaals, binnen de piramide, om de initiator te zijn, de regisseur; om behulpzaam te zijn naar die andere individuen toe, die moeten verbinden met deze uitdagingen, om te kunnen bewegen naar niet-fysieke focus.
Je zult je gelegenheid nog gaan krijgen om bezig te zijn met je conflicten in je “volgende”, om zo te zeggen, ontwikkelingsfocus. Dus kun je uit kijken, toekomstig, naar deze ervaring met grote opwinding. (Grijnzend naar Ron)

VICKI: En Michael en ik zullen je helpen!

ELIAS: Absoluut! Daarom hoef je je niet “buitengesloten” te voelen, want geloof mij, je zult je deel nog gaan krijgen! (Grinnikend)

RON: Oke!

ELIAS: (Tegen Vicki) De expressie, binnen de droomfocus, was een natuurlijke expressie van een zeer echte, aanwezige angst; en was daardoor behulpzaam voor Michael door het toelaten, binnen een veilige omgeving, van het bekijken van deze probabiliteit, die “meest waarschijnlijk” niet zal manifesteren, en hij ervaarde het emotionele effect ervan. De kwestie, met zijn andere kind, werd al verzorgd en is al doorheen gegaan. Door het vasthechten eraan van psychologische connecties en geloofsystemen, is hij, in feite, deze kwestie aan “het terugtrekken”, en her-ervaart het en re-creëert het, in plaats van het een natuurlijke voorwaartse beweging toe te staan.

VICKI: En dat is het resultaat van een angst dat het weer gebeurd?

ELIAS: Dit werd afgehandeld in de expressie van deze droom. De blokkering wordt opgenomen door het focussen op deze droom, en door het vasthechten van psychologische geloofsystemen eraan, en de opneming van connecties waar er geen zijn. Eén kwestie werd al geëlimineerd. En daarom is het onnodig voor hem om deze kwestie weer naar voren te brengen, en er geloofsystemen aan vast te hechten dat dit verbonden zou zijn met het andere kind. Het angst element werd toegestaan zich te uiten binnen de droomstaat; en daarom is het nul, nietszeggend meer. Het werd bereikt, het is afgehandeld. (Pauze)

Begrijp je het nu beter? (Pauze) Ik zal blijven “ronddrijven” voor het geval dat er een andere misinterpretaties of “buitengesloten gevoelens” zich weer voordoen! (Grinnikend) Dus, voel je vrij om mij op te roepen ter assistentie deze dag.

RON: Dank je.

ELIAS: Au revoir … wederom!

Elias vertrekt om 12:45 PM.

Copyright 1996 Vicki Pendley/Mary Ennis, Alle Rechten Voorbehouden.









Vertaald door

---

Copyright 1996 Mary Ennis, All Rights Reserved.