Zondag 3 maart, 1996
Deelnemers: Mary (Michael), Vicki (Lawrence), Ron (Olivia), en laat arriverend, Jim (Yarr).
Elias arriveert om 7:29 PM.
ELIAS: Goedeavond. (Pauze, Glimlachend) Nu, waar zullen we over praten vanavond? (Merk op dat Elias zeer relaxed lijkt te zijn vanavond, terwijl hij comfortabel in zijn schommelstoel schommelt en glimlacht)
RON: Ik weet het niet. Zou je willen praten over de piramide?
ELIAS: Nog niet. (Langzaam gesproken, nog steeds glimlachend, het lijkt bijna alsof hij “high” is)
RON: Oke. (Pauze)
VICKI: Wel, we hebben we een paar opgeschreven vragen van diverse mensen.
ELIAS: We zullen met die vragen beginnen, en dan zal ik daarna misschien met iets anders komen … of niet. Ik zie wel hoe ik mij “voel” dan. (Gelach) Jullie vragen?
VICKI: Wel, het is wel érg interessant, dat het de laatste tijd telkens ons drieën zijn, die hier zitten. Waarom gebeurt dat zo vaak de laatste tijd?
ELIAS: Een piramide vraag, en we gaan niet onze piramide bespreken!
VICKI: Oke. De vragen. Ik zal eerst voor Michael een vraag stellen. Michael wil weten wat zijn verbinding is met zijn hond.
ELIAS: (Lachend) Interessante vraag! Interessant antwoord! Dit creatuur betrekt meer dan één verbinding. Het creatuur zelf is remanifest van een ander creatuur, die in fysieke focus véél groter is, een creatuur die de naam Sam draagt. Dit zal begrepen worden.
Ook zal ik aangeven dat Lawrence z’n impressie correct is, dat dit creatuur opnemend is van een aspect van bewustzijn; (glimlachend), daar de manifestatie van dit creatuur, in haar specifieke ras, werd beïnvloed door mijzelf, waarvan ik geloof dat dit zeer creatief was, daar Michael een verbinding heeft met dieren die deze bepaalde “look” hebben! (Trots grijnzend)
We zullen een punt toekennen aan Elias, wegens creativiteit! (Merk op dat de impressie van Vicki was, dat de hond een aspect van het bewustzijn van Elias opgenomen had)
VICKI: Dus, dan is hier veel meer bij betrokken dan we dachten, in onze verbindingen met onze dieren!
ELIAS: Absoluut! (Pauze, glimlachend)
VICKI: Dat zou wel iets interessants zijn om jou over te horen praten vanavond!
ELIAS: (Zachtjes lachend) Misschien! (lange pauze) Interessant, dat wanneer ik zeer serieus gefocuste informatie aanbied, het vrij moeilijk is om te verbinden, en wanneer ik antwoorden lever op vragen die “gewoontjes” zijn, om zo te zeggen, dan is de verbinding zeer duidelijk!
VICKI: En waarom is dat?
ELIAS: Dat zal ik aan jou vragen! (Pauze, gedurende welke Elias begint te lachen) Je mag deze vraag voor jezelf beantwoorden, (pauze), net zoals dat je je fysiek gefocuste vraag voor jezelf mag beantwoorden!
VICKI: Wel, ik ben niet in staat geweest om dat zelf te beantwoorden vandaag! (Ter verwijzing, de niet geuite vraag, was; “Waarom is het, dat het ons soms wél lukt, om ons niet te laten beïnvloeden door een ander individu op wat wij noemen een negatieve wijze, en dat dit soms helemaal niet lukt, en wij geïrriteerd raken door dat individu?”)
ELIAS: Het antwoord hierop gaat dezelfde kant op, als die vraag die je me net stelde! (Pauze, glimlachend, en Vicki heeft geen idee waar hij het over heeft!)
Ah, frustratie! Elias is spelletjes aan het spelen! (Lachend) Jullie zijn zeer singulier gefocust! We zullen de vragen uitstellen, en ik zal jullie vanavond jullie informatie geven, omdat die informatie ook gerelateerd is aan deze vragen, en situaties.
We hebben gesproken over je tijdselementen, jullie percepties. Ik zal, op een ander “tijdstip”, (grinnikend), uitweiden over hoofd- of bron gebeurtenissen, die jullie zien, als gebeurtenissen die fysiek manifesteren in jullie tijdselement. Maar dit onderwerp zal nauw gerelateerd zijn aan ons onderwerp van probabiliteiten, die we nog niet helemaal zullen aangaan. Dat komt nog. Voor het huidige “nu”, zullen we doorgaan met de informatie die gerelateerd is aan onze recente discussie.
We spraken over culturele tijd en natuurlijke tijd. Tezamen met deze elementen waren ook jullie percepties erin betrokken; jullie fysieke of intellectuele percepties versus jullie intuïtieve percepties. Net zoals dat je weinig aandacht schenkt aan de natuurlijke tijd, schenk je ook weinig aandacht aan je intuïtie. Je focust op je intellect. Je baseert je gehele focus op de intellectuele benadering ervan. Dit is belangrijk, want je spiegelt naar jezelf acties toe, die ondersteunend zijn van je intellectuele perceptie van je bestaan.
Dingen “gebeuren je” niet, en vervolgens interpreteer je ze intellectueel. Je hebt toegestaan dat het intellect het bevel voert, om zo te zeggen. Daardoor creërt het bevestigende ervaringen. Dit ondersteunt je perceptie.
Nu, je intuïtieve kant levert je ook continue informatie. Maar je doet hier aan af, en schenkt er geen aandacht aan. Ik zal een voorbeeld geven. Laten we zeggen dat je een fysieke malaise ontwikkelt. Je intuïtie, of dat element van jezelf, bied je een connectie aan met je lichaamsbewustzijn, en een begrip van de situatie die werd gecreërd. Het bied je ook oplossingen aan. Het biedt je ook voorbeelden van bevestiging aan, wat jij zou beschouwen als positief zijnd. Jij, die vertrouwt op het intellect, ziet alleen de malaise. Je gelooft dat je een slachtoffer bent geworden van omstandigheden die buiten je controle om zijn, en je bied jezelf, ter bevestiging, symptomen aan. Je versterkt de situatie door je voortzetting van het focussen in één richting, jezelf bevestigingen aanbiedend van de perceptie van het intellect op de situatie.
We hebben hier ook een ‘vermengd’ voorbeeld van met Ron. Dit is een belangrijk voorbeeld. Je hebt een aangetaste vinger gecreërd. Je hebt dit gecreërd om naar jezelf en naar anderen toe aan te bieden, een fysiek voorbeeld van de ineengrijping, en ook van de oppositie van het intellect en de intuïtie. Van hoe jullie deze elementen separeren die in harmonie met elkaar zouden moeten zijn, elkaar zouden moeten helpen; maar jij, in jou perceptie, hebt een separatie erin aangebracht in je fysieke focus. Je hebt de situatie gecreërd van wat je ziet als een gebroken vinger, maar je valideert dit niet, in je perceptie, met pijn. Je laat ook toe dat je vinger zichzelf heelt, maar net niet helemaal. (Grinnikend naar Ron)
De strijd woedt; het intellect, aan de ene kant, die zegt, “De vinger is gebroken. Het moet pijn opnemen om door te kunnen gaan als de uitdrukking en de bevestiging dat het, in feite, (lachend), gebroken is. “Het kan niet hersteld worden zonder de behulpzaamheid van de wetenschappelijke gemeenschap, omdat dit de intellectuele benadering is”. En de intuïtie zegt, “De vinger disfunctioneert. Het heeft een situatie gecreërd zodat je het opmerkt. Je hebt het opgemerkt. De validatie hiervan middels pijn is onnodig. Neem geen pijn op. Praat tegen de getroffen vinger. Herinner dit element aan zijn originele staat, en het zal heropgenomen worden in zijn natuurlijke staat”. Het intellect, “Oh, nee! Dit mag niet gebeuren, want ik ben fysiek gefocust, en ik moet mijn wetenschappelijke hulp opnemen!” De intuïtie, “Dit is niet nodig! Jij beschikt over het vermogen om beïnvloedend te zijn door slechts een fluistering.” En de strijd wordt voorgezet. (Glimlachend)
In het geval van Ron, werd een compromis bereikt. In de meeste gevallen, wordt er geen compromis gemaakt. Het intellect “wint over”, om zo te zeggen, want het wordt het overgrote deel van het focus toegelaten. Het heeft dus je aandacht verkregen in je culturele tijd.
Jullie hebben jezelf, in het fysieke focus, in “perceptie hokjes” geplaatst. Dit betreft ook de kwestie van creativiteit, waar we eerder over spraken. In de culturele tijd, forceer je creativiteit, die is afgestemd op de natuurlijke tijd, in de hokjes van de culturele tijd. Hierin, spreekt je intuïtie tot je, en bied je boodschappen aan om je te bewegen naar een meer natuurlijke manier. Je luistert niet, omdat je de culturele tijd en het intellect hebt opgenomen. Nu; ik ben jullie niét aan het vertellen dat jullie intellect iets negatiefs is, want dat is het niet. Je hebt dit gecreërd, in fysieke focus, om je wereld te kunnen monitoren en te interpreteren, je percepties; maar, het was ontworpen om te werken in conjunctie met je innerlijke zintuigen. Wanneer je niet je innerlijke zintuigen opneemt, dan snij je een vitale lijn naar je intellect af. Het wordt alleen gelaten. Het moet leren om te functioneren en te interpreteren zónder de vitale aspecten van informatie; en daardoor, creërt het informatie om validerend te zijn van zichzelf. (Pauze, glimlachend, en dan tegen Vicki) Ja?
VICKI: Dus, (pauze), dus bereikte Ron een overeenstemming tussen het intellect en de intuïtie met zijn vinger, of is de strijd nog steeds aan het doorgaan? Ik begrijp er niet zoveel van.
ELIAS: Gedeeltelijk. Als die opneming compleet had geweest, dan zou er geen aangedane vinger zijn geweest. Het zou compleet hersteld zijn geweest in zijn originele staat.
VICKI: En als ik hetzelfde zou kunnen bereiken, dan had ik niet zo’n ervaring gehad zoals die van vandaag?
ELIAS: (Glimlachend) Zeer goed!
VICKI: Dus, met de opneming van de innerlijke zintuigen, kan dat een effect hebben op de manier, waarop een ander effect op je heeft?
ELIAS: Ja.
VICKI: En doe je dat door te begrijpen dat die persoon ernaast zit, (pauze), of wat?
ELIAS: Niet noodzakelijk. Je geeft jezelf voortdurend informatie. Jouw perceptie is datgene wat “ernaast zit”. (Glimlachend) Je vraagt, “Waarom kan ik maar voor tijdelijk bereikend zijn?” Je bent slechts tijdelijk bereikend, omdat je focust op je natuurlijke, normale perceptie, die helemaal niet natuurlijk is, maar je bent hier aan “gewend”, en je doet af aan alle informatie die je intuïtief wordt aangeboden. Zelfs wanneer je wel intuïtieve informatie opneemt, dan schenk je er geen echte aandacht aan! Je evalueert niet wat het je aan het vertellen is, maar je evalueert wél wat je intellect je aan het vertellen is. Je intellect vertelt je, “Ik ben geïrriteerd!”, en je hoort dit luid en duidelijk! Je intuïtie fluistert de reden daarvoor, en je schenkt er geen aandacht aan.
VICKI: Maar hoe schenk je er dan aandacht aan, wanneer je zelfs niet eens het gefluister hoort?
ELIAS: Maar dat doe je wel! Als je deze fluistering helemaal niet zou horen, dan zou je ook geen enkel effect toelaten. (Pauze) Goeieavond Yarr.
JIM: Goeieavond Rastin. (Pauze)
VICKI: Nou, ik denk dat ik begrijp wat je aan het zeggen bent in relatie tot sommige dingen, (Elias begint te lachen), maar ik begrijp het niet helemaal met betrekking tot … (Elias onderbreekt)
ELIAS: Dit onderwerp is van toepassing op alle dingen, alle gebieden waar je in betrokken bent. (Pauze, grinnikend naar Vicki)
VICKI: Ik vat het niet.
ELIAS: Dat komt nog wel. Leer om te luisteren, en jezelf op te merken. Vertaal het naar jezelf in je eigen taal.
JIM: Ik denk dat dát hetgene is, wat ik meer en meer aan het leren ben, mijn eigen taal, hoe ik tegen mezelf praat. Dat is wat een hoop van die gevoelens zijn, die ik aan het opmerken ben geweest.
ELIAS: Ik had al eerder aangegeven dat deze informatie veel makkelijker zou worden opgenomen door emotioneel-gefocuste individuen; en dit is hier een goed voorbeeld van.
VICKI: Oke, dan zou ik, op dat gebied … die ervaring van vandaag werd gedeeld en wordt gedeeld, op een reguliere basis, tussen mijzelf en Sophia, die een emotioneel-gefocust persoon is ….
ELIAS: …. en die ook niet luistert naar haar eigen zelf!
Sophia neemt ook een andere kwestie op. Ze houdt zichzelf gevangen in deze perceptie, in dat doosje van onnatuurlijke perceptie, en blijft doorgaan haarzelf hiermee te valideren. Er zijn individuen, zal ik je vertellen, die verbonden zijn met het element van healing, die in het geheel niet op dit element focussen, maar zij liggen wel in lijn hiermee op enige wijze. Door dit totaal niet te erkennen, zullen zij het absolute tegengestelde manifesteren. (Pauze) Sophia is hier zeer efficiënt in. Ze is dan niet altijd opnemend van fysieke malaises, maar neemt wel heel efficiënt depressies of nerveusiteiten op; psychologische malaises in tegenstelling tot fysieke. En zoals ik eerder vertelde, zal het indammen van creativiteit een effect hebben. (Pauze)
VICKI: Wel, wat ik wel zeker weet, is dat ik totaal niet weet wat mijn intuïtie mij probeerde in te fluisteren vandaag, en dat is eigenlijk alles wat ik erop kan zeggen.
ELIAS: (Glimlachend) Omdat je veel te gefocust was op het intellect, en je laat dat een luidere stem toe.
VICKI: Wel, ik zal eraan denken de eerstvolgende keer dat het naar voren komt.
ELIAS: Ik wil je ook vertellen dat er “tijden” zijn, (pauze, lachend), dat je je intellect tot stilte kan brengen door er tijdelijk wel op te reageren. Als het je uitdrukt dat je wenst “te stampen op het individu z’n voet!”, mag je op het individu z’n voet trappen, en het intellect zal tot stilte zijn gebracht! (Grinnikend) Ik predik geen geweld, maar het is niet incorrect om sommige emotionele expressies op te volgen, om die “intellectuele overschreeuwing” tot stilte te brengen.
VICKI: Wel, dat is nou precies wat ik vandaag deed, het opvolgen van aardig wat emotionele expressies, die enkel maar de situatie leken te verergeren!
ELIAS: Omdat je tegelijkertijd ook je eigen geloofsystemen versterkt, wat tot strijd leidt. “Ik blaf naar je! Oh, jeetje! Dit is niet erg goed, maar ik ben boos op je en ik zal weer blaffen! Oh, jeetje! Ik voel mij schuldig! Ik zal op je voet trappen! Oh, dit is niet erg tolerant!” Strijd, strijd, strijd! (Grijnzend naar Vicki, die zucht)
Het doel van het tijdelijk stillen van de geluidssterkte van het intellect en zijn validatie, is niet om gevechten te creëren met geloofsystemen, en ze te versterken. Toch zijn er ook die momenten, waarin je je uit, en je niet aan het strijden bent, en je tegen jezelf zal zeggen, “Ik voel mij nu veel beter.” Waar?
VICKI; Ja.
ELIAS: Natuurlijk is dat waar! (Grinnikend) Dus, waarom zou het oke zijn in deze situatie, maar niet in een andere situatie? Het is dezelfde actie, alleen verantwoord je het ene binnen je percepties en geloofsystemen, en met de andere doe je dat niet.
VICKI: Dus waarschijnlijk al die keren dat ik mezelf probeerde te vertellen vandaag, dat het niet uitmaakte, zou mijn kleine influistering zijn geweest van mijn intuïtieve kant, die ik gewoon weg rationaliseerde. (Elias knikt) Omdat het niet echt uitmaakt. (Nog steeds knikkend) Oke.
ELIAS: Maar, je luistert er niet naar!
VICKI: Zo af en toe wel, maar voor het grootste gedeelte niet! (Lachend) Dat is waarom het aanvoelt alsof je bereikend bent op een bepaald gebied, en dan blijkt het maar tijdelijk geweest te zijn.
ELIAS: Er wordt je continue informatie aangeboden door je intuïtie, maar als het niet overeenstemt met je intellectuele perceptie, negeer je het en scheid je het af. Michael is hier zeer goed in! Het ene moment kan hij zeggen dat hij fysieke gevoelens opneemt die hij vasthecht aan dit fenomeen. Hij overschrijft deze informatie constant, aandringend dat de rationele verklaring is dat hij opnemend is van een hersentumor! (Gelach) En dit is ook de reden waarom wij deze kwesties aan het bepreken zijn geweest. Want als je het intellect toelaat om compleet gefocust te zijn, dan ben je het ook continue aan het valideren en haar informatie aan het bevoorraden. Het zal dan manifesteren wat je gelooft, omdat het dezelfde kracht bevat als je intuïtie. Meestal, is het krachtiger, omdat je het meer aandacht geeft! (Lange pauze, terwijl Elias glimlacht, en schommelt, en zijn handen op de stoelleuningen tikt, en heel zelfvoldaan kijkt)
JIM: Ik heb een vraag. Mijn methode en wens om mijn partner Cindy te helpen in het helen van haar been, en de resultaten die we behaalden, … ik vond dat ik effect had met wat ik deed. Ik denk dat ik bevestiging wil daarvoor, en over wat ik waarnam in mijn droom erover, over wat ik voelde over dat hele proces.
ELIAS: Je kan jezelf gevalideerd beschouwen.
JIM: Goed. Bedankt.
ELIAS: Ik zal je ook vertellen, zoals ik alle anderen ook vertel, dat je een snellere voortbeweging in je verlangen op zal merken, als je connectie maakt met andere individuen, waardoor je de intuïtieve kant van jezelf valideert; wat in feite is, wat je bereikt met elkaar, wanneer je interactief bent en verbind met elkaar. Je valideert je intuïtieve element, wat zorgt dat je beter in evenwicht bent, en je in staat stelt er sneller doorheen te bewegen.
JIM: Zo voelde ik het ook aan. Dank je.
ELIAS: Je bent welkom. Nu mogen jullie vragen stellen!
VICKI: Met betrekking tot dezelfde kwestie, ik had voor een tijdje het vreemde gevoel dat een van de redenen was dat ik uit het “het doet er niet toe” was gestapt, in deze bepaalde situatie dan, omdat het een verlangen was om connectie te hebben met Sophia, in die zin dat het er wél toedeed. Zou dit een rationalisatie zijn van mijn kant af, of heeft dit er ook mee te maken?
ELIAS: Dit zijn moeilijke kwesties. Omdat ik je één laag van uitleg kan aanbieden die correct zal zijn, maar, er bestaan ook lagen in deze situaties, die tegengesteld kunnen zijn, of zo lijken te zijn, net zoals het geval is met jullie tijdslagen. In je meest dichtstbijzijnde fysieke laag, ja, in bewustzijn, neem je inderdaad een verlangen op om te verbinden met Sophia. Op rationale wijze, verklaar je dit je “methode van connectie” te zijn. In een andere laag, innerlijk, hoewel de eerste laag deels bereikend kan zijn, is het ineffectief, want de meer innerlijke laag is omleidingen aan het aanbieden. De strijd woedt voort.
Onderschat je intellect niet! Het is niet altijd zo “koeltjes logisch”! Het is zeer geslepen in zijn strijd om zijn positie van controle met de intuïtie.(Pauze) Dat wil niet zeggen dat je niet in totale controle bent, want dan ben je wél, altijd! Onderstreep tweemaal! Er is geen enkel aspect of element van je bestaan dat voorbij je controle is, of die de controle over jou heeft zonder jouw permissie! Dat is niet de realiteit. Er bestaan geen “verborgen grotten” in jezelf! (Lange pauze)
VICKI: Genoeg daarover! (Gelach) Nog andere vragen? Ik heb vragen van andere mensen, dus als je een vraag hebt, onderbreek me maar gewoon!
JIM: Wel, het zou een lange kunnen zijn. Het werd een keertje naar voren gebracht door Tom, over de term bewustzijn, en wat is bewustzijn. Ik geloof dat ik wel een beetje inzicht heb in essentie, maar, zijn er andere aspecten van, of, zijn er vele aspecten van bewustzijn, en is bewustzijn groter dan essentie?
ELIAS: Nee.
JIM: Nee. Is alle bewustzijn bevat in essentie? Ik geloof dat ik wat moeite heb met wat bewustzijn is.
ELIAS: (Pauzerend) We zullen bewustzijn bespreken, omdat we een discussie zullen gaan voeren over hoofd of bron gebeurtenissen, waarin het nodig zal zijn om elementen van bewustzijn uit te leggen, om dit onderwerp bespreekbaar te kunnen maken. Daarom zal ik je vraag beantwoorden, maar ik wacht nog even met dit antwoord, omdat ik een hele avond nodig zal hebben om over dit onderwerp van bewustzijn en massa en bron en hoofd, en ook individuele gebeurtenissen te praten.
(Tegen Vicki) Ik bedoelde het niet figuurlijk toen ik tegen je zei dat jullie de onuitgedrukte noten zijn. Jullie zijn de onuitgedrukte noten. Dit was niet enkel maar een voorbeeld om je waarneming te verschuiven. Wanneer ik figuurlijk spreek tegen jullie, zal ik dat aangeven en zeggen. Jullie zijn de onuitgedrukte elementen; want de bron-gebeurtenissen, die té veelzijdig zijn om te kunnen worden uitgedrukt in een individueel fysiek focus zoals deze dimensie; zijn de uitgedrukte noten.
VICKI: Dus in principe, zou alle fysieke manifestatie onuitgedrukt zijn.
ELIAS: Correct.
VICKI: Dat klinkt wel zinnig. Een klein beetje. (Pauze) Ik heb nog wel één vraag voor Sophia, een snelle; waren wij juist in onze perceptie dat haar vriend Hap een gesplinterd counterpart van haar partner Keith is?
ELIAS: Nee, hoewel dit individu wel een counterpart is.
VICKI: Van Michael?
ELIAS: Van Keith.
VICKI: Niét gesplinterd.
ELIAS: Nee. Hij is niet opgenomen met een essentie. (Pauze)
VICKI: Hij heeft zijn eigen essentie.
ELIAS: Correct.
VICKI: Ik zal verder geen vragen meer over hem stellen omdat ik hem niet ken, dus dat zou niet zo netjes zijn!
ELIAS: Acceptabel. (Grinnikend)
VICKI: Voor Shynla; ben je aan het spelen met het licht van haar voorportiek?
ELIAS: Wij zullen Shynla later bespreken! Ik zou tegen Shynla willen zeggen, waarom, wat zou haar in hemelsnaam de indruk kunnen geven dat ik effect aan het hebben ben op haar portieklicht? (Heel sarcastisch) Ze heeft pas geleden nog gezegd dat Elias geen aandacht aan haar besteed, omdat ze fysiek is verwijderd, en hij laat de lichten op haar straat niet flikkeren! Ik begrijp niet waar zij het over heeft! Moi? Hijg! (Zeer dramatisch, en gelach)
RON: En hoe zit het met dat rare telefoon gedoe dat pas geleden aan de gang was?
ELIAS: (Hard lachend) Je mag je onderzoek hiernaar voortzetten! De speurneuzen zijn op pad! Zeer toevallig, zou je ook niet zeggen?
VICKI: Zeer!
ELIAS: Dat van Wenen was ook wel een aardige! (Nog steeds hard lachend) Ga door!
VICKI: Oke. Wat is Charlie haar essentienaam?
ELIAS: Ah! Een momentje. (Pauze) Een andere mannelijke naam voor dit vrouwelijke individu: Dennis. Ook niet erg exotisch, hoewel wel interessant!
VICKI: Is dit individu verbonden met Twylah?
ELIAS: Correct.
VICKI: Is ze emotioneel gefocust?
ELIAS: Correct.
VICKI: Is Karl emotioneel gefocust?
ELIAS: Correct.
VICKI: Zijn een van beide kinderen van Karl, van Karl gefragmenteerd?
ELIAS: Ja, een zoon. Opnemend van elementen dat dit individu niet opneemt in zijn eigen focus.
VICKI: Dat waren de vragen van Shynla. Ik heb een snel vraagje. Wat is hwua fwuast??? (Vicki werd bijna gek van die vraag!)
ELIAS: (Hard lachend) Hua fuas! (Hij zegt het veel “zachter” en met een vloeiende, lyrische kwaliteit, en zonder de “st” klant op het eind) Jullie zijn tamelijk amusant, terwijl jullie dit onderzochten, gelovend dat het een fysiek gefocust woord zou zijn, in het Frans nogal liefst! (Nog steeds hard lachend) Hoewel, in feite, je de betekenis zal leren kennen terwijl je verdergaat, want dit is je eerste ontmoeting met je eigen taal van Sumafi. (Grijnzend)
VICKI: Echt? Zou je het nogeens willen zeggen?
ELIAS: Hua fuas. Jullie zijn opnemend, in jullie perceptie, van de “s”. Je mag de “s” opnemen in je spelling als je dat wenst, maar in werkelijkheid is er geen fysieke spelling voor deze taal, (nog steeds lachend), omdat dit géén fysieke taal is! (Nog steeds lachend)
VICKI: Maar wat betekent het??? (Zegt ze luid, in frustratie)
ELIAS: (Ook luid sprekend, bijna geïrriteerd klinkend) Dat heb ik je net beantwoord! Ik heb gezegd dat je de betekenis zult vinden!
VICKI: Oke. (Zuchtend).
ELIAS: Tijd, wederom, is effect aan het hebben op het element van Lawrence zijn geheugen! Een minuut gaat er voorbij, en het heeft al effect!
VICKI: Ik ben gewoon ongeduldig! (Elias lacht)
ELIAS: Toch goed gedaan van jullie, dat jullie ieder dit woord hebben gehoord.
VICKI: Zeker op die tape! (Die ene die we niet konden verstaan)
ELIAS: (Lachend) Wat een verrassing! Jullie hebben jullie fysieke apparaten niet nodig om die woorden en taal te kunnen horen, en ermee te verbinden.
JIM: Het is raar, toen je het naar voren bracht, toen je het zei, vroeg ik mezelf af waarom het familiair zou zijn, waarom is het familiair voor me? Ik had geen idee welke kant je ermee op wilde, maar ik had zo’n gevoel van … wauw! (Pauze)
ELIAS: Je mag raden! (Vicki aansporend) Wat denk je dat de vertaling van dit woord is, toen je het voor het eerst hoorde?
VICKI: Misschien een groet?
ELIAS: Zeer goed! Begroeting. Ik heb recentelijk al een paar maal verteld dat je vibrationele toon alignering opgenomen is. Dat je het zou tegenkomen. (Pauze, terwijl hij weer in een deuk ligt) Een Franse instructeur!
VICKI: We hadden geen enkele clue! (Pauze, terwijl Elias schommelt en glimlacht)
ELIAS: Nog meer vragen?
JIM: Niets specifieks.
ELIAS: Zullen we het spel gaan spelen? (Enthousiast)
VICKI: Tuurlijk.
JIM: Ja. Ik zou, in de indigo categorie, onder muzikale instrumenten, een connectie willen maken met de fluit.
ELIAS: Een punt.
JIM: Dank je. (Pakt het nieuwe gecomputeriseerde spelbord op) Oh!
ELIAS: Ah! Ron’s nieuwe creatieve expressie, ter jullie verbinden! (Tegen Ron) Zeer goed!
VICKI: Voor Shynla, Rose, in de dieren categorie, met een leeuw.
ELIAS: Een familie-georienteerde, zeer sterk en krachtig dier. Een punt.
VICKI: En ze zou Rose, in de elementen categorie, met een sneeuwvlok willen verbinden.
ELIAS: Een punt.
VICKI: Twee vragen vanavond?
ELIAS: Ah! Je wenst meer vragen! Acceptabel; (pauze), met een limiet!
VICKI: Van vier?
ELIAS: Je bent dit wel een het doordrijven! (Hier, maakt Elias een gutturaal, hummend geluid, en leunt dan naar Vicki toe) Ik neem ook vrij goed dit geluid van het creatuur op, vind je niet? (Mary’s hond bedoelend)
VICKI: (Barstend van het lachen) Ja!
ELIAS: Acceptabel.
VICKI: Vier is een goed getal! Om door te gaan; voor Shynla, Tomkin, in muzikale instrumenten, met een yidaki.
ELIAS: Dit is het andere instrument; (tegen Vicki) dus geen fluit! Een punt!
VICKI: En ze wil Tomkin verbinden, in plaatsen, met Uluru.
ELIAS: De rots! Een punt!
VICKI: Zal ik doorgaan, of wil iemand anders?
RON: Ga door! (Elias begint weer te lachen)
VICKI: Goed! Voor Michael, Ordin, in bloemen, met alyssum.
ELIAS: Een punt.
VICKI: En om Tomkin te verbinden, in verlangens, met de richting van de intentie van de Zieners.
ELIAS: (Glimlachend) Een punt. En nu zullen we Shynla en haar gift opnemen. Want Shynla heeft haar gift aangeboden, binnen haar ervaring van gisteravond. Dat een richting is, in de intentie, van de Zieners. Dit zou een moeilijke manifestatie zijn, singulier, in fysieke focus. Deze kleine individuen nemen Sumafi Sumafi op; en daarom, is een richting binnen intentie noodzakelijk, om niet af te wijken, in het verbinden met de Zieners. Binnen hun “tijd” element, is het belangrijk. Omdat je zou kunnen kiezen, zoals ik al zei, om gealigneerd te zijn met een andere intentie binnen een fysieke focus. Die van hen zal niet afwijken. Je mag haar vertellen, daar ze het niet bewust herinnert, (glimlachend), zoals niemand van jullie doet als jullie je giften aanbieden, dat deze van haar is.
VICKI: Oke. (Zuchtend in de niet-bevatting ervan) Ook voor Michael, in de verlangens categorie, om Patel te verbinden met de constructie van een nieuw focus.
ELIAS: (Glimlachend) Een punt.
VICKI: En in verlangens, om Elias met onderwijzen te verbinden.
ELIAS: Incorrect.
VICKI: In culturen, om Otha te verbinden met de Egyptische cultuur.
ELIAS: Een punt.
VICKI: Oke, dat waren ze van Michael. Voor mijzelf dan; in verlangens, wil ik Elias verbinden met creatieve expressie.
ELIAS: Een punt.
VICKI: En ik zou Otha willen verbinden, in muzikale instrumenten, met een staande bas.
ELIAS: Een punt. Tamelijk monotoon! (Grinnikend)
VICKI: Ik zou Paul willen verbinden, in richtingen, met “dichtbij”.
ELIAS: (Grinnikend naar Ron) En hij niet? Een punt! Hua fuas!
VICKI: En ik zou Rose willen verbinden, in mythologische creaturen, met een meermin.
ELIAS: Hua fuas, (gelach), en één punt!
VICKI: En voor Sophia, om Ayla te verbinden, in richtingen, met heen en weer.
ELIAS: Zeer dichtbij! Ze probeert het! Zeg tegen Sophia dat ze haar richting moet verschuiven, maar ze neemt de beweging op!
VICKI: Ze zou ook Ayla willen verbinden, in muzikale instrumenten, met een bongo drum.
ELIAS: Incorrect.
VICKI: En ze zou Becky willen verbinden met de groene categorie van ons spel.
ELIAS: (Pauze) Incorrect.
VICKI: Dan denk ik dat ik nu klaar ben. (Elias grinnikt)
RON: Oke. In de fruit categorie … (Elias onderbreekt hem)
ELIAS: Lawrence … (Wat heeft dát te betekenen?)
RON: … zou ik Tomkin met appels willen verbinden, en paars met sinaasappels.
ELIAS: Hua fuas, hua fuas! (Gelach)
RON: In de bloemen categorie, zou ik oranje met jasmijn willen verbinden.
ELIAS: Een punt.
RON: In de mythologische creaturen categorie, zou ik Tomkin met een leprechaun willen verbinden.
ELIAS: (Zachtjes lachend) Shynla zou dit ook willen! Incorrect! Probeer het nog een keer. (Pauze)
RON: En Elias met een draak?
ELIAS: Een punt. (Pauze) En Yarr?
JIM: In muzikale instrumenten categorie, met Ayla, zou ik de tom-tom willen verbinden.
ELIAS: Wij schijnen door te gaan met deze richting! Incorrect.
JIM: Drums. (Weer een “Oh, tjonge” blik!) Oke. (Pauze, kijkend naar het spelbord) In de vogel categorie, met Twylah, de uil.
ELIAS: Een punt. (Jim zit naar het spelbord te staren)
JIM: Ja, die heb ik al gedaan! Oh, maar da’s raar! We hebben die al een keer gedaan! Ik kreeg daar al een punt voor! Krijg ik er nog een punt voor? Ik keek daarnaar, en ik zag het niet, en ik, hmmm …
RON: Het gebeurd! (Dit is ook Ron al overkomen)
JIM: ’t Is vreemd. Oke, ik ben klaar.
ELIAS: Merk dit op!
JIM: Ja, die ervaring.
ELIAS: (Grinnikend naar Ron) Herhalings tijd!
JIM: Wéér verbindend!
ELIAS: Waarvan jouw perceptie en jouw intellect gelooft dat het opeenvolgend is, en dat het een nieuwe gebeurtenis is. (Pauze) Denk hierover na! (Nog een pauze)
VICKI: Michael wilde ook een nieuwe categorie toevoegen; oceanen en zeeën.
ELIAS: Acceptabel.
RON: En liedjes.
ELIAS: Acceptabel. (Pauze) Ga door met het verbinden met je spel. Het zal jullie ten goede komen. Hebben jullie meer vragen? (pauze) Ik zal het element van bewustzijn en bron gebeurtenissen, de uitgedrukte noten, op onze volgende bijeenkomst bespreken. Au revoir.
Elias vertrekt om 8:54 PM, en “popt-terug” om 10:29 PM. Opmerking: wij waren “heftig” aan het discussiëren over het intellect versus de intuïtie.
ELIAS: … in plaats van de geplande discussie voor onze volgende sessie. En wat je nu net niet moet willen doen, is je intellect uitschakelen! Je moet het ene niét voortrekken op het andere! En daarom moet je geen voorkeur geven aan de intuïtie over het intellect, net zomin als dat je voorkeur moet geven aan het intellect over de intuïtie. Omdat je dan een imbalans zal opnemen, als je alleen de richting van het intellect kiest, of alleen de richting van de intuïtie. Je creërt dan precies dezelfde situatie die je nu ervaart. En daarom moet je ernaar streven om het te balanceren, te vermengen. Ze werken samen in harmonie. Dat is je sleutelwoord; harmonie.
Je schakelt het intellect niet uit. Want dan focus je alleen maar op je intuïtie, en dan neem je net zoveel conflict op als dat je doet wanneer je je intuïtie negeert. Je moet het balanceren, en ermee werken binnen het framewerk van complementaire elementen. Béiden; niet de ene, óf de andere!
We zullen dit in meer detail gaan bespreken. Als jullie dat wensen, kunnen we al heel snel een uitzonderlijk langdradige sessie opnemen, en dan zal ik beide kwesties bespreken! Dit klink mij heel goed in de oren! (Tegen Vicki) Niét de ene, of de andere! Onthoud dit! Béiden! Au revoir! (Ik geloof dat hij béiden bedoelt!)
Elias vertrekt om 10:32 PM.
Copyright 1996 Vicki Pendley/Mary Ennis, Alle Rechten Voorbehouden.
Vertaald door
Copyright 1996 Mary Ennis, All Rights Reserved.