Zondag 7 januari, 1996
Deelnemers: Mary (Michael), Vicki (Lawrence), Ron (Olivia), Cathy (Shynla), Jim (Yarr), Guin (Sophia), Tom (James), Jeri (Fromasch), Danny (Marcus), en laat arriverend, Jo (Joseph), en Ed (Topla). Danny en Ed zijn beide nieuwe deelnemers.
Elias arriveert om 6:41 PM.
ELIAS: Goedeavond! Zeer amusant, het conflict dat Michael opneemt in voorbereiding van deze sessies! Ik zal later dit conflict uitleggen. (Draait zich naar Danny om) Welkom naar onze nieuwe essentie.
DANNY: Ja. Ik ben op bezoek.
ELIAS: Je bent welkom.
DANNY: Dank je.
ELIAS: We zijn je fysieke focus aan het bespreken geweest; je regiogebied een. Ik zal jullie vertellen dat jullie vastzitten in de plastic oubliëtte van je fysieke waarnemingen. Ik zal jullie uitleggen wat mijn bedoeling hierin is. Ik gebruik de term plastic, omdat dit een beschrijving is van iets synthetisch, iets dat je creëert, een element die je vormt naar gelang wat je het wenst te zijn. Een oubliëtte is een plaats. Het is een plaats van vergeten en herinneren. Het is een geïsoleerde plek. Het is een oude term, maar het verhoud zich naar jullie huidige realiteit
Je ziet je omgeving als zijnde iets dat buiten jezelf is. Je ziet je wereld als je omgeving; als separaat staand, nu, van jou. Wanneer je in je zee kijkt en je ziet een zee-egel, is de zee-egel dan een deel van de omgeving van de zee, of is de zee de omgeving van de zee-egel? Het is afhankelijk van jouw perceptie. Als je een vis bent, is de zee-egel een deel van je omgeving. Als je de zee-egel bent, is de zee een deel van je omgeving. Maar, in werkelijkheid, is er geen onderscheid.
Ik zal je uitleggen dat jouw manifestatie niet anders is. Je hebt fysieke lichamen met fysieke zintuigen gecreëerd. In jullie manier van denken, zijn deze zintuigen er, om waar te nemen wat buiten je is; of ben je aan het waarnemen, middels je zintuigen, wat je aan het creëren bent? Zou je wind voelen als je geen gevoel van tast had? Zou je een bloem ruiken, zijn bouquet, als je niet een reukzintuig had gecreëerd? Je neemt waar wat je ziet, omdat je het zintuig van visie hebt gecreëerd.
Je zintuigen creëren je realiteit. Je zou jezelf kunnen zien, in werkelijkheid, als geen daadwerkelijke andere substantie, dan energie; want als je niet waarneemt door de zintuigen die je hebt gecreëerd, dan besta je niet. Dit mechanische “vehikel”, zoals jij het ziet, is magnifieker dan je je realiseert, omdat het je toestaat de realiteit waar te nemen die jij creëert. Zonder je uiterlijke zintuigen, kun je gedachte-energie opnemen en het chemisch uit-projecteren, middels je pijnappel klier in de fysieke realiteit en manifestatie van materie, maar, je zult geen gewaarzijn hebben van geen enkele van je creaties, omdat je geen zintuigen hebt om ze waar te nemen. En daarom, hoewel ik jullie zeg dat het belangrijk is om te focussen op je innerlijke zintuigen en te oefenen, doet het niet af aan de waarde van je uiterlijke zintuigen; omdat zij je maken wie je bent.
Ik heb verteld tegen jullie dat jullie fysieke manifestaties expressies van essentie zijn. En deze zijn niet anders! Ze zijn alleen fysiek manifest. Je hebt je “zijn” exquisiet ontworpen. Een deel van je “zijn” is ook iets anders dan je fysieke zintuigen, waar je jezelf van kunt verwijderen. (Pauze, en dan tegen Cathy, warm glimlachend) Ik zal niets tegen jou zeggen Shynla. Je behoeft niet in anticipatie te zijn van een confrontatie met mij, anders dan dat ik je het beste wens in je avontuur!
CATHY: Dank je wel.
ELIAS: Je bent welkom. Dit staat je een geweldige gelegenheid toe om te oefenen met de concepten die je hebt geleerd.
CATHY: Dat is wat ik van plan ben! (Elias knikt in goedkeuring)
ELIAS: Voor wat betreft dit conflict; deze kwestie zal ik wel behandelen, daar het anders manifest is vanavond, en het ook erg overduidelijk is. De connectie die gemaakt wordt in deze situatie is een herkenning. Het is een herkenning van een similariteit van essenties. Wat niet geweten is van deze connectie, is de onderliggende identificatie. Binnen de drie individuen die betrokken zijn in deze actie in deze groep, hebben zij allemaal een situatie gecreëerd met counterparts. Dit is de identificatie.
Ieder individu; Joseph, Michael, Lawrence; incorporeert een counterpart, maar ieder van deze individuen heeft, in bewustzijn, bepaalde elementen geprojecteerd van hun focus, die zij niet wensen te ervaren, en staan toe dat hun counterparts dit voor hen ervaren. Ieder van deze individuen heeft een hoeveelheid van emotionele betrokkenheid geprojecteerd naar de counterpart toe. Ieder van de counterparts nemen elementen van angst op, en dit is de acceptatie van de geprojecteerde elementen. Ieder van de counterparts bevind zich niet in je Ziener element.
(Lange pauze). Nogmaals, we nemen weer een groep van muizen op, die luid schreeuwen binnen hun gedachten en niets uitdrukken!
VICKI: Waarom is de reactie dan toch zoveel heftiger?
ELIAS: Michael nam, aanvankelijk, in onze sessies, een identificatie op met dit element, met Catherine. Hij begreep niet, of identificeerde niet bewust de connectie of de actie die erin betrokken was. De herkenning is wederom manifest, het meest sterk bij Lawrence, vanwege overduidelijke redenen. Hij is er nog steeds niet gewaar van, van wat de connectie is; maar binnenin, heeft hij een identificatie gemaakt van het bestaan van de connecties. Hij heeft het alleen niet gedefinieerd. (Pauze) En …? (Vissend naar een andere vraag bij Vic)
VICKI: Ik weet het niet. Ik had eerder wel een gevoel van waar je het over had, maar ik begrijp het eigenlijk nog steeds niet.
ELIAS: Ik zal het later uitleggen. Het is interessant, voor referentie. Je zou kunnen begrijpen dat binnen je bewustzijn, zelfs binnen je fysieke focus, dat je overkomsten kunt maken, en je zou elementen kunnen uitprojecteren van je focus, die je niet wenst op te nemen binnen je ervaring. Je kunt dit op dezelfde wijze doen als dat je doet met een ander zelf. Counterparts hebben grote connecties, omdat zij elementen van bestaan met jouw ervaren.
VICKI: Hebben alle drie de individuen dezelfde intentie?
ELIAS: Van de Zieners, of van de counterparts?
VICKI: Van de counterparts.
ELIAS: (Pauzerend) Nee. Ze nemen vele similariteiten op, maar zijn niet noodzakelijk verbonden, in intentie, aan elkaar.
VICKI: Wel, is er dan enige specifieke similariteit, behalve intentie dan, dat samen gedeeld wordt?
ELIAS: Er zijn diverse aspecten die worden gedeeld in deze counterparts. Persoonlijkheids type wordt gedeeld. Acceptatie van emotioneel-focus wordt ook gedeeld. Als je praat over fragmentatie, nee.
VICKI: Ik was enkel nieuwsgierig of er een specifiek element was.
ELIAS: De manifestatie van angst naar het fysieke wordt gedeeld door alle drie, wat ieder van deze individuen in staat stelt om andere emotionele elementen op te nemen, om zo te zeggen, dan die van henzelf. Die zij zelf creëren, daar zij fysieke kwalen opnemen om deze last vast te houden; en dit is waarom ik tegen je zei dat Joseph naar zijn counterpart moest kijken, zodat hij zichzelf kan zien. (Pauze) Jullie kunnen allemaal dingen van elkaar leren. Dit wil niet zeggen dat je elementen projecteert van zelf naar een ander individu, zodat je ze kunt zien, er er extern van kunt leren, want dit is niet nodig. Jij en Michael hebben manifestatie gekozen binnen gedachte-focus, en hebben efficiënt een grote hoeveelheid van resterende emotionele elementen weg-getransfereerd. Joseph, die emotioneel-gefocust is, heeft geprojecteerd omdat hij overweldigd was. En daarom, transfereerde hij om “zijn focus te verlichten”, om zo te zeggen. Hoewel Joseph niet zal geloven dat zijn last erg licht is, omdat hij veel ‘zwaarheid’ opneemt binnen deze verschrikkelijke last! We zullen Joseph gaan verbinden aan een lastdier; misschien een ezel! (Veel gelach)
RON: Een punt.
ELIAS: Dank je! Hij draagt een hele zware last! Zijn lange dunne benen hadden wel kunnen breken, als hij niet wat van zijn zware last had weg-geprojecteerd! (Meer gelach)
Ook gelooft hij, zoals jullie allemaal hebben vernomen in de religieuze termen, dat God hem niet meer zal geven dan dat hij zal aankunnen; ik geloof dat dat jullie terminologie is. En ik zeg jullie, je zult niet meer creëren, dan je wenst te ervaren! En daarom, is wat je ervaart, wat je kiest te ervaren!
(Pauze, en dan kijkend naar Guin) Denk niet dat ik niet aan het luisteren was naar jullie kleine conversatie, met Michael, over en weer!
GUIN: Dus, … (Elias begint te lachen) Zou je in kunnen gaan op de “nu” ervaring?
ELIAS: Ik zal Sophia zeggen dat ik het bepraten hiervan met jou zal uitstellen, omdat ik nog steeds wacht.
GUIN: Op?
ELIAS: Op wanneer dat Sophia nu eens genoeg vertrouwen heeft om dit conflict uit te drukken. Dan zal Elias het behandelen. Maar, je houdt nog steeds je sleutel vast, en ik heb aangegeven dat ik geen inbreuk maak; maar ik zal ook je waarzegger niet zijn!
GUIN: Nou, wat dacht je van gewoon in het algemeen dan! (Gelach)
ELIAS: Jullie zijn beiden juist dat wanneer je focust op het Nu, je inderdaad een zeer significante hoeveelheid van je conflict elminineert. Ik heb ook aangegeven dat wanneer je op die wijze gefocust bent, dat je jezelf moet afleiden! Vraag Michael of zijn afleidingen deze avond niet eliminerend waren van zijn conflict, al was het maar voor een moment. Want als hij een eerlijk antwoord geeft, zal hij dit positief beantwoorden. Afleidingen focussen je in het Nu. Als je niet naar je conflict kunt kijken, en er niet doorheen kan gaan, leidt jezelf dan af, omdat je helemaal niets bereikt door te concentreren op een statische probabiliteit!
GUIN: Hoe los je op, of verander je, de probabiliteit, als je jezelf in het Nu afleid?
ELIAS: Vaak, zul je zien dat in je afleiding, een deel van jou het conflict aan het “los laten” is. Hoe meer je dit loslaten opneemt, in hele kleine stukjes per keer, hoe eerder dat je tot je openbaring zal komen.
GUIN: Waarom voelt het alsof het alleen maar erger aan het worden is?
ELIAS: Omdat je hierop concentreert, en kwade buien opneemt, niet waar?
GUIN: Niet de hele tijd! (We barsten in lachen uit, inklusief Elias) Nou, dus concentreer je jezelf er niet op, en dan gebeurd er iets waardoor je dat wel moet doen, en dan doe je dat weer voor een poosje niet, en iedere keer dat je het doet, wordt het erger!
ELIAS: Concentreer op het Nu! Dan zal al het andere voor zichzelf zorgen!
GUIN: Er moet nou eenmaal een middenweg zijn!
ELIAS: Waarom? (Breed grinnikend)
GUIN: Omdat wij in fysieke focus zitten! Je zal toch …
ELIAS: En ik stel nu je eigen vraag aan jou. Waarom?
GUIN: Omdat met alles wat we doen, je toch focust op de toekomst; fysieke dingen …
ELIAS: Nu!
GUIN: Dus, … ik pas! (Gelach)
TOM: Met Nu bedoel je met deze ademhaling?
ELIAS: Precies.
TOM: Niet de seconde die voorbij is, of de seconde die eraan komt, maar déze ademhaling.
ELIAS: Ja.
TOM: Ik heb dat geprobeerd! Dat werkt niet! (Gelach)
ELIAS: Omdat je niet geoefend hebt!
TOM: Ik oefen!
ELIAS: Dan zul je meer moeten oefenen! Zoals ik jullie al eerder heb verteld, zijn jullie heel erg gewend aan het manifesteren van je realiteit naar een richting toe. Ik heb het voorbeeld van de schrijf-handen gegeven. Je neemt vele, vele, vele jaren op met het schrijven met de ene hand. Je kunt fysiek leren om te schrijven met de andere …
TOM: (Onderbrekend) Oke. Welnu. Ik probeer dat. Ik probeer dat! Ik zeg dat mijn rechterhand dominant is. Mijn linkerhand is James. Ik probeer het! Ik probeer dit wanneer ik spiegel-mediteer. Ik krijg dan vijf snelle, korte blikken van beelden, en ik gebruik dat als, de linkerhand is het linkergedeelte van mij James. Het rechtergedeelte van mij is hier, waar ik nu ben.
ELIAS: Incorrect! (Glimlachend)
TOM: Hoe draai ik dat om?
ELIAS: Je “drááit het niet om”!
TOM: Hoe breng ik ze dan samen?
ELIAS: Daar! Je bent niét de een en de ander! Je bent een! (Intens naar Tom starend)
TOM: Oke. Dank je.
ELIAS: Denk terug aan waarmee ik de avond geopend heb; Je zit vast in die plastic oubliëtte van je fysieke perceptie! Je ziet er een, en je separeert alle anderen alszijnde individueel verschillend. Dat zijn ze niet! Ze zijn allemaal een. Ze zijn allemaal jijzelf!
TOM: Dus ik, in feite, ben een grote vergissing aan het maken door te zeggen, als ik focus, van: “James, help mij”. Ik separeer James van Thomas, terwijl ik zou moeten zeggen, “Laten we dit gewoon doen, James”!
ELIAS: Correct. In deze uitdrukking, creëer je het zelfde idee als dat je al hebt gecreëerd voor generaties, en duizenden jaren, met jullie goden. Je kijkt naar het externe als zijnde meer krachtig, en dat het meer opneemt dan jijzelf! Je vernedert je individualiteit door het opnemen van het idee van een “hogere macht”. Lees het begin van deze sessies, daar James de transcripties zo grondig leest; en wat heb ik je verteld? Jij bent je hoogste uitdrukking! Er is geen hogere. Er is niet meer. Jij bent het meer! Jij bent de hoogste! Door het scheiden van James van Thomas, (omdraaiend naar Jim), of Yarr van James …
TOM: Ook jij doet dat, hé?
JIM: Dat dééd ik!
ELIAS: … dan creëer je hetzelfde idee van mij als van God!
TOM: Wel, ik heb de God images afgestoten!
ELIAS: Maar je incorporeert James, wat het zelfde is in jouw idee.
TOM: Ja, dat is zo. Je hebt gelijk.
ELIAS: Dus daarom, heb je alleen maar de naam veranderd!
TOM: Je hebt gelijk!
ELIAS: Het concept blijft hetzelfde.
TOM: Dank je wel, Elias!
ELIAS: Je bent welkom, James! (Pauze, gedurende welke Tom zucht).
JIM: Dus, mijn binnenkomst vanavond, toen Michael en Lawrence buiten zaten aan de voorkant, ik kreeg gewoon de impuls om te struikelen over de bovenste trede en kom vervolgens de veranda opvliegen, (gelach), en iedereen denkt “Oh mijn God”, dat was pure afleiding, niet waar?
ELIAS: Ik zal je zeggen dat dit tamelijk goed opgenomen was, hoewel je bewuste wakende zelf niet zo erg gewaar was van je actie als dat je essentie er gewaar van was! Toch, een zeer goede poging tot afdekken!
JIM: Ja! Ik vond het vrij kunstig!
ELIAS: Zeer! (Kerend naar Cathy) Je aspect is correct!
CATHY: Oh, nou dank je!
JIM: Kunnen we het spel gaan spelen?
ELIAS: We zullen een korte onderbreking opnemen, waarin je gefocust mag zijn op Michael, en zijn “rammelende botten” mag vasthouden! (Gelach).
VICKI: Ik heb nog wel een vraagje voordat je gaat; de spelling van Wagga.
ELIAS: Ah! W-A-G-G-A.
VICKI: Bedankt.
ELIAS: Je bent welkom. Ik kom terug na de onderbreking voor het spel, en een kort vragenrondje. Ik wens geen extreme onrust te veroorzaken bij Michael.
TOM: Zijn er drie of twee vragen?
ELIAS: Ah! We wagen een poging om “de inzet” te verhogen, om zo te zeggen! We nemen er momenteel twee op. Je mag er drie bespreken, hoewel ik hieraan weleens niet zou willen voldoen!
TOM: Wil je een pijpvulling terwijl je hierover nadenkt?
ELIAS: Ah! Ik zal daarop focussen wanneer ik terugkom.
BREAK 7:29 HERVATTING 8:11 PM.
ELIAS: We zullen eerst, nogmaals, een misverstand behandelen. Ik heb verteld dat je fysieke manifestatie kunt zien, doordat je die creëert middels chemische reactie door je pijnappel klier. Als je géén fysieke zintuigen zou incorporeren, zou je niets zien, omdat je niets zou hebben om te bekijken, of ervaring mee op te doen!
JIM: Oke.
ELIAS: Ik zal ook een kort momentje nemen om een gift te geven aan Sophia; de essentienaam van de kleine is Jaren. En tegen onze nieuwe essentie; wens je een essentie naam te weten?
DANNY: Alsjeblieft, ja.
ELIAS: Marcus.
DANNY: Marcus. Dank je.
ELIAS: Je bent welkom.
VICKI: Mag ik de spelling confirmeren? M-A-R-C-U-S?
ELIAS: Correct. (Snel)
VICKI: J-A-R-E-N?
ELIAS: Correct. (na het checken van zijn “computer”)
VICKI: Dank je. (Pauze).
GUIN: Dank je.
ELIAS: Je bent welkom. Wees bemoedigend van alle essenties die vragen om te verruimen.
GUIN: Dank je. Dat zal ik doen.
ELIAS: Nu kunnen jullie je vragen doen.
CATHY: ‘Ke. Vibrationele toonkwaliteiten; we moeten in staat zijn om … Ik moet dit stuk van het spel beter kunnen begrijpen, zodat ik beter kan verbinden, zodat ik in staat kan zijn om wat meer dingen te kunnen toevoegen aan onze stad.
ELIAS: Acceptabel. Jullie ieder neemt een vibrationele toon op. Dit is een vibrationele resonantie die je uitstraalt van je essentie. Net zoals in een muziekakkoord, sla je vibrationele kwaliteiten aan, die verbinden met andere essenties of andere bewustzijnen, daar alle dingen bewustzijn opnemen. En daarom, kun je een vibrationele toonkwaliteit verbinden met niet alleen een andere essentie of individu, maar ook met wat jij ziet als “dingen”; een boom, een steen, een bloem; omdat al deze “dingen” bewustzijn hebben. En daarom, bezitten zij allemaal een vibrationele toon. (Pauze)
CATHY: Dus, het daadwerkelijk geluid van het woord hoeft niet perse met het andere woord overeen te komen … of wel?
ELIAS: Correct. Je bent een correlatie aan het baseren op fysiek geluid. Dit is niet nodig. Ik gebruik het voorbeeld van een fysiek geluid, in een muziekakkoord, als een voorbeeld dat je zult kunnen begrijpen. (Pauze)
CATHY: Ik zal eraan werken.
ELIAS: Gebruik je empathische en conceptualisatie zintuigen, en je zult de toonkwaliteiten vinden. Net zoals dat je stembanden een resonantie kwaliteit kunnen raken in connectie en identificatie met een muzikale noot, kun je, in je lichaam, de vibratie voelen die optreed op het moment van het perfect verbinden van tonen. Op dezelfde manier, verbinden vibrationele tonen in het bewustzijn.
CATHY: Bedankt. (Pauze).
VICKI: Ik heb een vraag. Kun je verdere informatie geven over probabiliteiten en wat zij zijn?
ELIAS: Een probabiliteit is een mogelijke keuze; en daarom, zijn er tallozen. Je incorporeert ze singulier, een per keer. Je kiest er een actie uit. Je kiest uit ontelbare mogelijkheden, wat waarschijnlijke keuzes zijn. Iedere keuze die je niet uitkiest, manifesteert elders. Alle probabiliteiten worden geactualiseerd. Ze worden niet allemaal geactualiseerd in jouw focus. Jij beschikt over het vermogen om te kiezen voor de meest efficiënte probabiliteit; waarbij efficiënt betekent, de probabiliteit die geen conflict opneemt. Je zult niet altijd de probabiliteit vinden die geen conflict opneemt, maar het is wel altijd beschikbaar voor je. (Pauze)
Maar, omdat je in je oubliëtte zit, zie je niet altijd de meest efficiënte probabiliteiten, omdat zij vaak binnenin de “mijnschacht” zitten die vóór je staat! (Pauze, grinnikend naar Vicki)
Ga de kwestie van probabiliteiten niet compliceren! Het is een simpel concept. Het is alleen maar keuzes, en dit is waar regiogebied twee uit bestaat; keuzes.
GUIN: Voor het meestendeels collectief, correct?
ELIAS: Binnen regiogebied twee, zijn ál je persoonlijke keuzes van je individuele focus manifest. Zij verbinden ook met alle andere individuen, maar, dit is geen collectief bewustzijnsgebied. Dit zullen we bewaren voor regiogebied drie. Ik kies, binnen probabiliteiten, (grinnikend), om nog even het onderwerp over regiogebied drie, voor me te houden. Omdat ik niet jullie aandacht wens af te leiden naar massagebeurtenissen, nog voordat jullie individuele gebeurtenissen hebben begrepen!
GUIN: We zullen daar nooit geraken! (Gelach)
ELIAS: Wat een optimisme! Wat een vertrouwen! (Kijkend naar Guin). Acceptatie. Je zult er “wel geraken”! (Grinnikend, en een pauze).
VICKI: Ik heb ook nog een vraag voor Michael. Ik vergat het bijna. Zie jij jezelf als een pragmatist?
ELIAS: (Lachend) Ik zal Michael betuigen dat in een bepaald opzicht, ik bevestigend zou kunnen beantwoorden. Maar, er is ook een kernpunt, binnen pragmatisme, waarvan ik wel béter weet. Dit is dat het je zal opvallen dat jullie pragmatisten waarheid zien als relatief. Waarheid, in hun filosofie, is afhankelijk van ervaring. Ik zeg jullie dat er waarheden zijn die onveranderbaar zijn. Pragmatisten nemen álle filosofie op, en creëren hun eigen waarheid die relatief is aan hun ervaring; maar niet daar voorbij.
Er zijn waarheden voorbij fysieke ervaring; er zijn constanten, binnen zichzelf, a priori, waar een pragmaticus zich niet aan onderschrijft. Maar, met de acceptatie van realiteit, en ook die dingen voorbij fysieke realiteit, ja. Daar kan ik het mee eens zijn. Je mag Michael vertellen dat ik weet dat hij de filosofie van pragmatisme opneemt, zoals ook Ron doet, zoals ook velen van jullie doen. Jullie waarheden, geloven jullie, zijn gebaseerd op jullie ervaringen; en als zij deze zien als efficiënt, dan houden zij deze aan voor de waarheid. (Pauze) Ik zal jullie ook zeggen dat jullie beeld van efficiëntie, vervormd is.
RON: Kun je dat uitleggen?
ELIAS: Je ziet efficiëntie als datgene wat het makkelijkst is. Je gelooft dit nuttig te zijn. Wat je opneemt binnen fysieke focus hoeft niet altijd je makkelijkste pad te zijn, om zo te zeggen, maar, het kan de meest efficiënte zijn voor je intentie. Je kunt een actie opnemen die aanvankelijk wat inspanning vergt, omdat je jezelf in één richting op hebt getraind; maar binnen je actie, komt vanzelf de moeiteloosheid. En daarom, ziet de pragmatist ervaringen als zijnde waar, als zij efficiënt zijn, tijdelijk. Maar, als er zich dan een andere filosofie aandient, en ze zien dit ook als efficiënt, dan zijn ze geneigd om te discontinueren met de ene, en zich te bewegen naar een andere, veelal zoals een blad met de wind meewaait. Het neemt moeiteloosheid op om de wind toe te laten het te dragen, maar, het is niét zichzelf aan het leiden. Op deze zelfde manier, drijft de pragmatist mee met wat hij ziet als een efficiënte filosofie, op een tijdelijke basis.
Ik zeg jullie dat er waarheden zijn die niet veranderen. Pragmatisten geloven niet in onveranderbare waarheden. Alle dingen, voor de pragmatist, zijn veranderlijk; zelfs waarheden. Er zit geen waarheid in pragmatisme! Zij zijn zich zeer gewaar van dit feit, wat zij ook zeer goed opnemen! Feiten zijn heel erg aanwezig in hun focus. Als een feit wordt aangeboden, dan wordt het geaccepteerd.
Feiten zijn veranderlijk. Waarheden zijn dat niet. Gedurende je geschiedenis, zijn vele feiten veranderd! Binnen je huidige tijd, veranderen feiten! Je zult leren, niet van mij, maar van diegenen om je heen en van wat je opneemt om je heen, dat vele elementen van je realiteit aan het veranderen zijn; maar dit zijn feiten! Jullie wetenschappers nemen ze op als feit! Jullie nemen ze ook op als feit! Ze zijn aan het leren, dat hun feiten niet zo “feitelijk” zijn! (Grinnikend).
GUIN: Is dat vanwege de simultane tijd, en de verandering van probabiliteiten, die uiteindelijk de feiten zullen veranderen?
ELIAS: Correct. (Pauze) Je neemt geen basisbegrip op, van wat en wie je bent. Daarom, hoe kun je determineren te begrijpen wat je hebt gecreëerd binnen een universum? Je neemt wel wat je kiest te noemen “geniale geesten” op. Iedereen van jullie bezit geniale breinen, maar je kijkt naar deze individuen als zijnde jullie genieën, die iets meer verbinden, tijdelijk, met wat informatie. Zij bieden je informatie aan alsof het grote onthullingen van feiten zijn. Ze zijn, middels hun meest krachtige en magnifieke gigantische gebieden van toepassing, een speldenprik van realiteit aan het bekijken!
Jullie zijn allen multidimensionale wezens, en je bestudeert één dimensie! Daardoor, baseer je feiten op een dimensie, en verklaart deze tijdelijke waarheden te zijn. Er zijn ontelbare hoeveelheden van dimensies! (Pauze, naar Guin kijkend) Begrijp je dat tijd betekenisloos is?
GUIN: Ik probeer het!
ELIAS: Nee! (Naar Ron kijkend) Begrijp je dat alle ruimte hier is? (Ron schudt zijn hoofd) Nee! (Naar Vicki kijkend) Zie je andere dimensies? (Vicki schud haar hoofd, lachend) Nee! En daarom, hoe kun je waarheden en feiten baseren op één dimensie? (Pauze)
Je uiterlijke zintuigen, die je vertrouwt een tafel of muur te zien, bewijzen je waar te nemen, en bewijzen zichzelf waarheidsgetrouw te zijn aan je; maar, je neemt geen vertouwen op in deze zelfde zintuigen, wanneer je een andere visualisatie ziet van jezelf! Je bent aan het hallucineren, of je ogen kruisen, of je bent wel heel erg creatief aan het verbeelden! (Grinnikend naar iedereen) Je zelf is je meest ware reflectie naar je; maar je reikt, nog steeds, naar objectieve feiten. Wanneer jullie wetenschappers leren om hun focus naar binnen te plaatsen, om subjectieve realiteit te onderzoeken, dan zullen ze meer waarheden opnemen, dan het kijken naar een object dat buiten hun is. (Kijkend naar Guin) Net zoals je bredere gewaarzijn inwaarts gaat, en in, en in!
GUIN: Sprekend over ruimer gewaarzijn, je hebt over Ordin en Otha en alle essenties in het spel gepraat. Waar, in gewaarzijn, zijn Twylah en Ayla?
ELIAS: Welke richting dan ook, die ik zal kiezen om dit uit te drukken naar jullie, zal mis-geinterpreteerd worden! Ik zal je aangeven dat Ayla zou zijn in wat jij zou zien als een ruimer gewaarzijn.
GUIN: Van Twylah?
ELIAS: Correct; hoewel dit een enorme distortie is, door het gebruik van taal. Dit is hetzelfde als het incorporeren van het antwoord, dat Otha een ruimer gewaarzijn is van Elias, wat ook een extreme distortie is, maar, het is het meest bevatbaar voor jou. Ik mag dit idee niet erg, van dit is Elias (zijn handen ongeveer een paar cm uit elkaar houdend) en dit is Otha (zijn handen schouderbreed uit elkaar houdend) en dit is Rose (zijn armen helemaal uitgestrekt); omdat dit incorrect is!
GUIN: Misschien, als we oefenen en conceptualisatie wat meer gebruiken, wordt het begrip van die termen wat beter?
ELIAS: Dit zou jullie erg behulpzaam zijn. Ik heb dit al eerder gezegd. (lange pauze)
JIM: Ik heb een spelvraag.
ELIAS: Ah! Het spel!
JIM: In de categorie mythologische creaturen, met indigo, Pegasus.
ELIAS: Incorrect!
JIM: In de categorie van constellaties, met indigo, de constellatie Orion.
ELIAS: Een punt.
JIM: ’t Is interessant, dat verschil in perceptie dat ik aan het zien ben.
ELIAS: Zeer goed!
TOM: Ik heb er een Elias. In de constellaties, Uranus met Minerva.
JIM: Uranus is een planeet.
TOM: Is geen constellatie?
JIM: Nee.
TOM: Oke. En peyote met Mobowah?
ELIAS: Incorrect! (Pauze) Welkom Joseph …
JO: Dank je.
ELIAS: … en naar de nieuwe essentie. (Lange pauze)
GUIN: Wel, wat dacht je van bloemen voor een nieuwe categorie?
ELIAS: Acceptabel.
GUIN: Dan wil ik een zonnebloem met Elias verbinden.
ELIAS: Incorrect!
GUIN: Oke, en zonnebloemzaad met Elias?
ELIAS: Incorrect!
GUIN: Verdomme! Oke. Ik weet dat het er ergens inzit. En nootmuskaat, in de specerijen categorie, met Ayla?
ELIAS: Een punt.
GUIN: En wat dacht je van …
ELIAS: (Onderbrekend) Wees opmerkzaam van dit specerij, omdat het tegelijkertijd verschillende smaken heeft.
GUIN: Ik zal oefenen. Voor mijn tweede punt, verbindend in energie, wind met Ayla.
ELIAS: Een punt. We komen terug op je specerij, omdat dit een erg goede connectie is, en dit een connectie is die Sophia zou moeten bekijken. Het neemt zoetheid op, maar ook bitterheid. (Intens naar Guin kijkend)
GUIN: Oke. (Note: Dit is de eerste keer dat ik meemaak dat Elias zo’n punt maakt van een spel connectie. Ik vraag mij af waar dit allemaal over gaat?)
ELIAS: Ga door.
CATHY: “Ke. Zimbabwe; (gelach), Tomkin; in de landen categorie!
ELIAS: Ah! (Grijnzend naar Cathy)
CATHY: Ik wist dat je iets te zeggen zou hebben! Hier gaan we weer! (Lachend)
ELIAS: Shynla heeft veel tijd gestoken in deze connectie! En dit bewaar je voor je vaarwel connectie, zonder twijfel! Een punt!
CATHY: Oke. Voor Michael; om te verbinden, in de verlangen categorie met Otha, om dat toe te voegen als verbindend met de Zieners.
ELIAS: Zeer goed! Een punt!
VICKI: En in de insecten categorie, Tomkin met een wandelende tak.
ELIAS: Een punt.
VICKI: En voor mezelf, in de insecten categorie en de verbindende essenties categorie, …
ELIAS: Geen kevers meer?! (Gelach) Nog een keer!
VICKI: … zou ik Ron en Shynla en Michael en mezelf willen verbinden met een … kever!
ELIAS: Een punt!
VICKI: Dank je!
ELIAS: Dit is een van de moeilijkste kevers ooit geweest! (Gelach)
VICKI: Ook in de verbindende essentie categorie, in een kruispunt van richting, wil ik Michael en Lawrence verbinden met de richting achteruit!
ELIAS: (Lachend) Wel, ik ben er niet helemaal zeker van, Pepper! … Een punt!
JIM: Oke. In de categorie van mythologische creaturen en buitenaardse wezens, geloof ik, Twylah met Yoda.
ELIAS: (Grinnikend) Incorrect, maar je zit er dichtbij! Je hebt een beetje té specifiek geïdentificeerd, binnen je fantasie.
JIM: Oke, maar wel dichtbij, oke. Ik weet nu waar ik heen moet gaan. Dank je.
RON: In de categorie van metalen…koper, naar Patel.
ELIAS: (Ron vreemd aankijkend) Een punt.
RON: En in bloemen, die zonnebloem waar Sophia het over had.
ELIAS: Naar?
RON: Ook naar Patel.
CATHY: Wie anders? (Lachend)
ELIAS: (Ook lachend) Een beetje ernaast; heel lichtjes!
RON: Dan moet het met geel zijn.
ELIAS: Fout, lichtjes. Weer?
RON: Rood?
ELIAS: Zeer goed! Ron is een zeer goede rader! Een punt voor raden!
TOM: Koffie met Minerva?
ELIAS: En je verbind dit binnen welke categorie?
TOM: Specerijen.
ELIAS: Incorrect! (Lachend)
TOM: Ik had kruiden moeten zeggen. Ik pas. Dat waren vier rake’!
ELIAS: En Joseph???
JO: Oh, ik verbind niet deze week! (Lachend)
ELIAS: Ah! Dit is wat je zou noemen een “geladen” verklaring! (Gelach) Acceptabel. Ik zal aan het werk gaan, in energie, in die richting hoor!
JO: Je doet dat al!
ELIAS: Je zou kunnen ervaren dat je elektrische lichten uitgaan terwijl je er voorbij loopt, en dan zou je geïnspireerd kunnen worden om te verbinden!
JO: Oke … (Pauze)
JIM: Oke, in de bloemen categorie, Twylah met leeuwenbekjes.
ELIAS: Incorrect!
JIM: We krijgen een hoop verschillende percepties, nietwaar?
ELIAS: Zeker zo. Maar die zijn voor je opmerkingsvermogen. Nu dat je een gewaarzijn opneemt, kun je er doorheen ziften, en opmerken wat bij wat hoort.
JIM: We moeten gewoon de realisatie hebben van onze percepties. Dat is net zoveel een deel van het spel als al het andere.
ELIAS: Correct.
JIM: Cool!
ELIAS: Ter additionele informatie van John’s vraag, die niet origineel werd uitgedrukt; deze essentie manifesteerde fysiek, en was aan het herinneren wie hij was. (Jim ziet er verward uit)
VICKI: Don Juan.
JIM: Oh!
ELIAS: Binnen dit herinneren, werd informatie aangeboden aan diegenen die de overeenkomst hadden om te luisteren, zoals ik hetzelfde aanbied.
JIM: Ja! Zeker! (Pauze)
JERI: In de categorie van bloemen, magnolia bloesems met Elias.
ELIAS: Zeer goed! Een punt! Dit zal intrigerend zijn voor Michael. Je mag dit antwoord bij hem navragen, en hou dan zijn respons in de gaten. Een zeer goede bloemenboom! (Glimlachend naar Jeri)
JERI: Kunnen punten gedeeld worden? Ik moet opbiechten dat dit een gedeelde poging was. De magnolia bloesems zijn mijn deel, en het essentie deel kwam van James. Het was soort van een gecombineerd gevoel dat we hadden, zodat we ieder een half punt konden krijgen.
ELIAS: Je hebt de vraag gesteld. Je hebt de punt gekregen. Dit doet niets af aan James. Daarom, pak niet af van jezelf!
JERI: Oke. (Pauze)
CATHY: Zo, dus is Sue een fragment van Ayla??? (Ron en Vicki barsten van het lachen)
ELIAS: (Grinnikend) We zullen een punt toekennen aan Shynla, voor determinatie! Correct. Zeer goed! Ik vraag jullie ieder jullie aandacht te richten op Shynla’s bubbel van energie, die zojuist samentrok, terwijl het expandeerde door anticipatie! Je zou dit als een oefening kunnen opnemen; dat je naar elkaar kijkt, niet in fysieke focus zoals je elkaar normaal bekijkt, maar bekijk alleen elkaars energievelden. Je zult felle kleuren zien, in een soort van sferische vorm, die je kunt zien uitdijen en inkrimpen, afhankelijk van de expressie van het individu.
Zoals ik jullie al in een eerdere sessie vertelde, focus ik niet altijd visueel op jullie, zoals jullie mij visueel zien. Ik zie jullie vaak, zoals ook vanavond, als energie expressies, dus niet je fysieke manifestatie. Jullie energie expressie wordt gezien. Het zal je ook opvallen binnen deze oefening, dat wanneer je bereikend bent, niet als je bereikend bent, dat objecten in je nabije ruimte schijnbaar zullen verdwijnen. Je zult enkel op de energie expressie focussen. Objecten die je hebt gecreëerd, zoals je tafel, drukken niet genoeg energie uit waardoor jullie dit niet kunnen zien. Daardoor, zullen deze objecten niet lijken te bestaan, en je zult alleen de energie expressie van de individuen om je heen waarnemen. (Pauze)
VICKI: Over energie gesproken, het valt mij op dat het interessant is dat er vanavond meer mensen in deze kamer zijn dan normaal gesproken, maar de energie lijkt minder te zijn. Ik ben daar nieuwsgierig naar.
ELIAS: (Pauze) Dat is geen ongewoon fenomeen. Vaak, neem je vele individuen op; maar, in je focus kan dit bedreigend worden, omdat je jezelf niet wenst bloot te stellen. Hoewel je niet jezelf aan het blootstellen bent, beschouw je dit als wat er gebeurd. Je merkt dat in onze sessies, je jezelf toestaat om open te zijn, waardoor je met elkaar verbind en stromingen van energie ontvangt. Wanneer je meer individuen opneemt, sluit je je energie flow. Dit is wat jij zou noemen een “beschermings mechanisme”. (Naar Vicki grinnikend) Niet erg acceptabel, correct?
VICKI: Correct!
ELIAS: Maar vrij normaal! (Glimlachend) Individuen geloven dat als zij zichzelf toestaan om erg open te zijn in hun energieveld, dat zij henzelf blootstellen. We zouden niet wensen dat een ander individu onze ruimte zou binnendringen!
VICKI: Is dát waar we onszelf voor beschermen??? (Gelach)
ELIAS: Zij zouden je weleens kunnen aanraken!
CATHY: Oh nee, niet dat!
ELIAS: Oh nee! Ook, is de reactie die Michael projecteert voor een klein deel van invloed, want dit zet aan tot een automatische reactie in ieder van jullie. Het is een connectie. Hetzelfde zou gebeuren als ieder ander van jullie deze zelfde actie opnam. Als iemand zich terugtrekt, dan trekken jullie je allemaal terug.
VICKI: Dus, om terug te komen op het probabiliteits ding. Het terugtrekken is dus een keuze.
ELIAS: Correct.
VICKI: En we zouden die keuze kunnen veranderen.
ELIAS: Correct.
VICKI: Nou, hoe doen we dat dan?
ELIAS: Formule?! (Breed grinnikend naar Vicki)
VICKI: Dit zou in regiogebied twee gebeuren?
ELIAS: Correct.
VICKI: En wij zouden daar overeenkomen om de keus te veranderen, en dat zouden we onmiddellijk kunnen doen?
ELIAS: Correct. (Pauze, grinnikend) Maar niet zo makkelijk! Omdat het een ander ding is om hier in je ruimte te zitten en collectief overeen te komen, verbaal, “Ik wens energie op te nemen”. Want in regiogebied twee, zouden sommige individuen niet in overeenstemming kunnen zijn; omdat binnen hun zelf, zij niet wensen te verbinden. Dit resulteert in een gevoel van verminderde energie. Dit is een gevoel. Het is fysieke perceptie, net zoals dat de wind een fysieke perceptie is tegen je huid aan; maar je huid zou de wind kunnen zijn. (Pauze) Individueel, behoud je de optie om afstand te nemen van collectieve overeenkomsten, en om je eigen probabiliteiten op te nemen en je eigen acties.
VICKI: Dan is dat wat ik nu aan het doen ben!
ELIAS: Goed dan! (Pauze) Hebben jullie meer vragen? (Pauze) Goed dan. Ik wens vanavond niet opdringend te zijn bij Michael, omdat hij al genoeg conflict heeft opgenomen. Ik ga tijdelijk mijn focus verwijderen; (tegen Cathy) maar ik zie ernaar uit om je vliegende vehikel te ervaren! Au revoir! (9:20 PM).
NOTE: We besloten om vanavond toch verder te praten met Elias, omdat hij gezegd had dat hij de kwestie van het conflict van vanavond nog zou bespreken. Deze conversatie nam plaats tussen Elias, Vicki, en Cathy, om 11:36 PM.
ELIAS: Dus, je wenst meer vragen te stellen!
VICKI: Meer informatie over de situatie die vanavond plaatsvond. (Pauze) Met de counterparts, met Michael’s reactie. (Pauze) Er zit gewoon nog meer achter! (Hij vindt het heerlijk om me te laten wachten!)
ELIAS: Ik was aarzelende om dit onderwerp compleet te behandelen, omdat dit zou resulteren in een ander conflict bij een individu, wat ik niet wens op te nemen. Dit is Lawrence’s counterpart; hoewel dit individu zich niet gewaar was van de kwestie, binnen het onderwerp wat wij aan het bespreken waren. (Glimlachend)
Er zijn elementen van similariteiten binnen deze individuen, omdat dit een type van counterpart is, zoals ik al zei, waar je elementen van jezelf naartoe hebt geprojecteerd. Dit is niet een geval van het “naar hen toegooien” van elementen die je niet wenst op te nemen, maar, je bent je aan het ontdoen van ongewilde elementen van je eigen focus. Zij zijn overeengekomen om deze elementen te accepteren. Maar in dit, creëert dit een instabiele situatie bij deze individuen. Omdat hun angst overheersend is, en dit is de reden waarom zij fysieke kwalen manifesteren. In dit verband is hun angst zo enorm opgenomen, dat er een reactie is van de andere individuen die verbonden zijn.
Ik zal je zeggen dat Joseph zich hier niet gewaar van is, en zou niet dit type van reactie opnemen met een counterpart van jouw of Michael. Hoewel hij gedeeltelijk identificeert middels een lichte reactie, zou het niet de omvang opnemen van de reactie die jij of Michael tentoon spreidt. Allereerst, nemen jullie deze respons op, als een reactie in connectie met je tweeling. Ieder van jullie reageert, op respectievelijk wijze. Waar je op reageert, is op het volatiele karakter van deze individuen; en hoewel zij kalm en hulpeloos en innemend lijken te zijn, omdat zij zeer emotioneel-gefocust zijn; zijn zij ook zeer volatiel. Zij nemen allemaal het vermogen en de probabiliteiten op voor “ongewone” reacties. Ik zal niet zeggen dat zij bedrieglijk zijn in een uitgesproken wijze. Omdat zij, geen van allen, wensen oneerlijk te zijn; maar, ze zijn allen heimelijk, wat een onbetrouwbare situatie creëert.
Hierbinnen, hebben jullie de onbetrouwbaarheid van deze individuen herkend; en zoals een moeder leeuwin in de verdediging zal springen voor haar kleintje, zo zullen jullie ieder een zeer sterke respons opnemen op het bedreigende gevoel, waar de ander zich dichtbij aan het bewegen is. Die ene beweegt zich heel dicht in de buurt van de kaken van gevaar, niet opnemend van angst, of de herkenning hiervan hebbend, maar alleen de counterpart identificerend, en het element dat zij hebben losgelaten met instemming van de counterpart. De anderen zien dit niet-emotioneel aan, en herkennen de volatiliteit en het gevaar. Daarom, reageren zij.
VICKI: Is er een echt gevaar?
ELIAS: Het is een mogelijkheid. Ieder van deze individuen bezit de probabiliteit van “gevaarlijkheid”. Dit wil niet zeggen dat een van deze individuen je zal neersteken met een zwaard, maar, zij bezitten wel een manipulatieve natuur. Hierin, zijn zij potentieel gevaarlijk, omdat zij allen zeer goede mentale faculteiten bezitten, en zeer sluw zijn.
VICKI: Dus, dan zou ik ook de vraag moeten stellen, dat ik er zeker van ben dat er een specifieke reden is, waarom je Joseph hebt aangemoedigd om haar vriend uit te nodigen naar een sessie. Waarom? (Het eeuwige “Waarom?”)
ELIAS: Deze individuen leveren mij geen bedreiging op binnen het forum van deze sessies. Ze leveren ook geen bedreiging, binnen realiteit, naar een van jullie. Zij bieden je wel kans aan om te zien, hoe fysieke elementen werken in counterparts. Je kunt reacties opnemen; maar zoals je ziet, en zoals je wel weet, en zoals ik weet, is Michael gewoon in orde. Hij heeft wat ongemak opgenomen, maar er is hem geen pijn aangedaan. Hij is niet beschadigd. Ik zou nooit gevaar opnemen binnen dit forum.
VICKI: En deze individuen zullen behulpzaam zijn voor Joseph?
ELIAS: Dit individu kan heel erg behulpzaam zijn voor Joseph. (Pauze) Dit individu bezit minder affectie voor Michael. Michael’s respons was niet vanwege dit individu.
VICKI: Dat begrijp ik.
ELIAS: Gegeven de situatie dat Marcus niet was opgenomen, dan had Michael zijn gewoonlijke lichte ongemak hebben ervaren. Hij zou dit ietsje meer hebben ervaren, maar niet veel meer.
VICKI: Ja, ik begrijp het van wat betreft Marcus. Ik vind het alleen curieus dat dit bepaalde individu zo behulpzaam zou zijn naar Joseph.
ELIAS: Joseph is ook emotioneel-gefocust. Daardoor, zal Joseph openstaan voor een flow, en informatie opnemen van dit counterpart. Terwijl Michael en Lawrence niet emotioneel gefocust zijn, en hun redenering, in het projecteren, is dan ook verschillend. Joseph heeft geprojecteerd in een poging zijn eigen situatie te verzachten, of, van wat hij waarneemt zijn eigen situatie te zijn. Michael en Lawrence hebben geprojecteerd vanwege de reden dat zij niet wensen om emotioneel focus op te nemen. (Pauze) Je hebt van je afgegooid of weggedaan, wat je niet fijn vind; een niet-gewild deel; maar binnen de overeenstemming, en ook opnemend van verantwoordelijkheid voor die projectie, doordat jullie jezelf toelaten om te verbinden met deze individuen.
VICKI: Wel, ik heb me altijd al wel aangetrokken gevoeld tot dat individu, totdat het forum van deze sessies begon, en toen verdween die aantrekking.
ELIAS: Hij deelt jouw intentie niet. (Pauze) Voel je je nu wat beter?
VICKI: Wel, het is altijd fijn als je nieuwsgierigheid een beetje bevredigd wordt. Ik voelde mij niet slecht!
ELIAS: Ik zal het anders formuleren. Voel je jezelf nu wat “normaler”?
VICKI: (Lachend) Ik begon mij weer veel “normaler” te voelen toen dat gekke licht startte met aan en uitgaan!
ELIAS: Leuk hé!
VICKI: Heel leuk! Ik zit nu al een heel tijdje naar dat licht te kijken!
ELIAS: En vond je het niet interessant dat terwijl we met elkaar spraken, je licht werd opgenomen?
VICKI: Ik vind het hartstikke interessant!
ELIAS: Terwijl Lawrence zei “Ik voel niet die zelfde energie als normaal”, wat Elias aan het knipperen knipperen knipperen knipperen! En terwijl Elias aan het knipperen was, merkte Joseph deze elektriciteit ook op, wat ook voor hem mijn afscheidswoorden waren! (Pauze, grinnikend)
VICKI: Dank je.
ELIAS: Je bent welkom. Ik bied mijn adieu aan Shynla aan, en ik zal jou binnen ons reguliere tijdstip opnemen!
CATHY: Dat klinkt goed!
ELIAS: En daarom, is er geen separatie. Er is geen afstand. Er is geen tijd. Het is allemaal betekenisloos!
(Tegen Cathy) Ik zal je als gewoonlijk weer zien, (tegen Vicki) en jij ook!
Au revoir! (11:57 PM)
Copyright 1996 Vicki Pendley/Mary Ennis, Alle Rechten Voorbehouden
Vertaald door
Copyright 1996 Mary Ennis, All Rights Reserved.