Session 2482

Translations: EN DE ES PT

Emotion: The Next Wave in Consciousness

Topics:

“Emotie: De Volgende Golf in Bewustzijn”
“Een Overzicht van Persoonlijke Prestaties in de Perceptie Golf”

00:00

Zaterdag 5 april, 2008
Sessie # 2482 (Groep/Castaic, Californie)

“Emotie: De Volgende Golf in Bewustzijn”
“Een Overzicht van Persoonlijke Prestaties in de Perceptie Golf”

Deelnemers: Mary (Michael), Anet (Alexi), Bobbi (Jale), Brad (Quinian), Cat (Munya), Christina, Christine (Kara), David (Othello), Debi (Oona), Drew (Matthew), Eric (Orlando), Gail (William), George D (Lanya), George G (Gregor), Jo (Tyl), Jody (Katie), Joyce, Letty (Castille), Mike (Alandra), Pam (Pviette), Pat (Fryolla), Paul H (Caroll), Paul T (Xutrah), Prince (Jonndue), Robert, Ron (Olivia), Sabrina (Stencett), Sangshin (Fylo), Sheri (Milde), Stella (Cindel), Steve (Yuki), Wendy (Myiisha)

Elias arriveert om 11:39 AM.

ELIAS: Goedemiddag!

GROEP: Goedemiddag.

ELIAS: Zoals jullie allemaal anticipeerden, is hier eindelijk de aankondiging: je vorige golf is aan het eindigen en je nieuwe golf aan het beginnen. (Applaus, en Elias lacht) Dat zou misschien wat voorbarig kunnen zijn! (Gelach)

Deze golf in bewustzijn wordt geassocieerd met de Vold familie. De individuen die behoren tot, of deel uitmaken van deze Vold familie zullen deze golf intenser ervaren dan andere individuen, maar het zal ook nuttig zijn voor individuen, in het behulpzaam zijn van andere individuen in het begrijpen van wat zij ervaren.

Deze golf die je gekozen hebt te beginnen, is de golf die met emotie te maken heeft. Binnen wat zou worden geïdentificeerd als deze vorige maand, hebben vele van jullie een opbouw van energie-intensiteit opgemerkt, en meest waarschijnlijk een ongewoonheid ervaren. In deze, ben je energie aan het opbouwen geweest om deze golf te beginnen.

Deze golf zal enige intensiteiten bevatten. Diegenen onder jullie die gedachte- of politiek-gefocuste individuen zijn, zullen naar alle waarschijnlijkheid ongewoonheid ervaren, omdat jullie niet gewend zijn om de expressie van emotie zo vaak of zo intens te uiten, als dat religieus- of emotioneel-gefocuste individuen doen. Daarom kan het soms verwarrend zijn.
Diegenen onder jullie, die meer emotioneel-gefocuste of religieus-gefocuste individuen zijn, zullen een grotere intensiteit ervaren in jullie emotionele communicaties. Dit is niet noodzakelijkerwijs een MEER emotionele communicatie, maar een luidere. Daardoor, zullen ze minder makkelijk te negeren zijn.

DEBI: Nou, dat is toch goed.

ELIAS: Dat is het ook, in jouw termen. Voor velen van jullie, als zijnde individuen met je respectievelijke focus soort, is het soms moeilijk om aandacht te besteden aan emotionele communicaties en wat deze uitdrukken, wat de boodschappen ervan zijn. Jullie zijn allemaal gewend aan de signalen, maar jullie zijn niet zo gewend aan wat deze signalen aangeven in hun boodschappen. Dit biedt je de gelegenheid om duidelijker te worden in de indentificatie van je eigen communicatie aan jezelf.
Maar er zal een intensiteit zijn, en deze golf lijkt ook de potentie te bezitten om langer door te gaan dan dat de perceptie golf duurde.

Ik wil jullie ook allemaal erkennend zijn van jullie bewegingen in relatie tot de perceptie golf, want jullie hebben het vrij goed gedaan met betrekking tot het aandacht schenken aan, en in het opmerkzaam zijn van verschillen. En in het herkennen van het belang en de betekenis van perceptie, en in het herkennen van de kracht van perceptie, van hoe dat het eigenlijk wel al je realiteit creëert, en je realiteit inkleurt.
Maar jullie hebben het goed gedaan, en jullie zijn bereikend geweest, en dit heeft jullie gang naar jullie nieuwe golf vergemakkelijkt, en ik heb er geen twijfels over dat jullie het met deze golf ook goed zullen gaan doen.

Maar, weet ook dat er vele, vele, vele individuen bestaan in je gemeenschappen, in je samenlevingen, in je wereld, die niet objectief gewaar zijn van wat er gaande is. Zij ervaren hetzelfde, maar zouden niet de informatie kunnen opnemen, die jullie jezelf wel aanbieden als explanatie. En dit is de reden waarom Vold individuen instrumentaal zullen zijn, degenen die hiertoe behoren of er deel van uitmaken. Omdat jullie als individuen een sterke capaciteit bezitten voor de gevoeligheden van andere individuen, in relatie tot emotionele communicatie, en jullie kunnen ondersteunend zijn op dramatische manieren.

Daarom moedig ik jullie allemaal aan om er gewaar van te zijn, dat er sprake zal zijn van verwarring in deze golf. Dat wil niet zeggen dat dit fout is, maar er zal verwarring zijn. Degenen onder jullie die begrijpend zijn, kunnen bemoedigend zijn naar andere individuen toe. Dit is je kans om wat je weet, in actie om te zetten.

Vele, vele, vele van jullie hebben je beziggehouden met mijzelf voor langere tijdsperiodes, en wensen {dien ten gevolge} informatie aan te bieden aan andere individuen, en andere individuen deel te maken van de expansie van deze informatie.
Vele van jullie raken in de war over hoe je dat kan doen, zonder instruerend te worden. Dit is je gouden kans om behulpzaam te zijn, ondersteunend te zijn, en accepterend te zijn, zonder instruerend te zijn, en om delend te zijn op een wijze, die bemoedigend zal zijn voor andere individuen. Wat hen een breder gewaarzijn zal toelaten, en een breder begrip, en meer van een aanmoediging zal geven, om zich meer intiemer en duidelijker bewust van zichzelf te worden.

Nu dat jullie op de hoogte zijn (lachend), kunnen jullie je vragen stellen met betrekking tot jullie eigen ervaringen, {van de vorige golf}, en misschien je ervaringen hierover te delen met anderen. Of, om delend te zijn over wat voor informatie je jezelf hebt aangeboden, in relatie tot de vorige golf.

Het delen van informatie met elkaar is een uitstekende vorm van verbinding en communicatie, want als je dat doet, sta je jezelf toe om verschillende perspectieven aan te trekken, die ieder van jullie zal toelaten om je eigen perceptie te expanderen. Daarom geef ik ook aan, dat het uitstekend is om erkennend te zijn van prestaties, en ik weet dat jullie allemaal bereikend zijn geweest van prestaties in relatie tot de vorige golf.
Wie gaat er beginnen?

PAUL T: Hé bro, hoe staat ’t ermee? (Elias lacht zachtjes)
Ja, de perceptuele golf. Ik ben met veel mensen aan het delen geweest, wat ik de “perceptuele oriëntaties,” kies te noemen, dus je oriëntaties. De termen die ik hiervoor gebruik, voor de niet-ingewijden van jouw terminologie, zijn de termen; algemeen [common], tussenin [intermediate], en zacht [soft].
En deze termen leiden soms tot vraagstellingen, over de perceptuele oriëntatie, waarop ik geen echte effectieve informatie kan aanbieden of delen.
Ik heb uitdrukkingen gebruikt als “extern gefocust” voor algemeen, “intern gefocust” voor tussenin, en “gemengd of combinatie” voor die van zacht. En met deze termen impliceer ik niet het extroverte of introverte, maar bedoel ermee aan te geven, van waar een persoon z’n aandachtspunt op gericht is. Het doel hierachter is om mensen niet te verwarren met terminologie, die een hele hoop uitleg nodig heeft enzo.

Zou je willen reageren op de soort terminologie die ik heb gebruikt, of is er misschien een andere richting van termologie die je zou kunnen suggereren? Want de informatie over perceptuele oriëntatie blijkt buitengewoon behulpzaam voor mij te zijn, in het begrijpen van de mensen om mij heen, en in mijn interactie met hen, en in hun interactie met andere mensen. Het was heel interessant om dit te delen met andere mensen, het zien van hun reactie hierop, en dat het hun ook in staat stelde om dit op een effectieve wijze te gebruiken.

ELIAS: Hoe je de informatie interpreteert of vertaald, is volledig acceptabel. Ik kies opzettelijk een termologie, maar ben mij er ook van bewust dat zodra het eenmaal is aangeboden, ieder van jullie het zal interpreteren op je eigen manier, en dat je manieren zult ontdekken waarop je dit individueel effectief kunt delen met anderen.
Dit gaat niet over het aanwerven {van mensen}; het gaat over het DELEN {van informatie}.
Welke methode je ook kiest, of welke termen je ook kiest om het delen van deze informatie te vergemakkelijken, waardoor je dit met meer gemak doet, is volledig acceptabel.

En wat heb herkend, in je bereikte prestaties, met betrekking tot de verschillen?

PAUL T: Dat is waarschijnlijk nog het meest opmerkelijkste aspect ervan. Door het begrijpen van de verschillen die aanwezig zijn in de percepties van anderen, stelt het mij in staat om een diepere connectie met hen te maken, omdat het mij in staat stelt om in hun schoenen te gaan staan, om zo te zeggen, en hún perceptie, tijdelijk, te kunnen overnemen.

Het meest opvallende voorbeeld hiervan is een buurvrouw van mij, die een ‘intermediate’ is. De extreme focus die zij heeft op haar relatie met alles, wordt door sommige andere mensen om haar heen geïnterpreteerd als zijnde extreem zelf-geabsorbeerd.
Terwijl de informatie en het begrip die ik ervan heb, van hoe zij eigenlijk misschien deze zaken ziet of bekijkt – denk ik, want ik ben geen ‘intermediate {tussenin} georiënteerde - mij meer ontspannen maakt, en dat is het belangrijkste.

ELIAS: Heel goed, wat vrij belangrijk is, want het op je gemak zijn is een zeer belangrijk onderwerp, wat jullie allemaal proberen te verwezenlijken. Het kan een ongrijpbare staat van zijn wezen, als je geen aandacht schenkt aan wanneer je wel op je gemak bent, en wanneer je niet op je gemak bent.
De meeste individuen focussen erop wanneer zij niet op hun gemak zijn, maar herkennen niet noodzakelijkerwijs, wanneer zij dat wél zijn. En daarom, wanneer zij niet op hun gemak zijn, wordt het verwarrend voor hen hoe zij kunnen terugkeren naar het op hun gemak zijn. Maar ik ben erkennend van jou en je prestatie.

Maar, ik zou ook een vraag willen stellen aan jou, wat als je het niet begrijpt?

PAUL T: Nou, dan ben ik gewoon ‘fucked’! (Elias lacht luid mee met de groep)

ELIAS: Dit zou het volgende bereikte zijn! (Lachend) Ja?

JO: Wie, ik? (Elias lacht)
Vandaag een jaar geleden, begon ik een energie-uitwisseling met een essentie, die zich Rose noemt. Het waren een paar zeer enge, overhaaste woorden op een Ouija board, nadat ik naar dat board had zitten staren voor zo ongeveer twee of drie weken, en het maar niet in beweging kwam. Het was levenloos.

Het is een zeer emotionele en overweldigende en prachtige ervaring geweest. In de context van het emotionele, geeft het mij een pauze – hier heb ik trouwens niet eerder aan gedacht – omdat ik emotioneel gefocust ben, en dit een onderdeel van een proces is geweest, op de een of andere manier, voor het openstaan daarvoor.
Een groot deel van het materiaal dat naar buiten komt, lijkt zich op het gebied van actie te bewegen. Het zal mij aanmoedigen (onverstaanbaar) om meer actie te ondernemen, en anderen ook, wat in lijn ligt met onze intenties, om dingen te doen die ons vreugde en geluk brengen, die in lijn zijn met wat wij hier kwamen doen, en wat ons goed doet. Dus, het is als een soort van een ‘uitbouwing’ waar we inzitten, en het zal interessant zijn om te zien hoe het zich zal ontwikkelen. Dat is wat ik bereikt heb.

ELIAS: Zeer goed, en hoe associeer je dat met perceptie? Wat voor effect heeft het op je perceptie gehad?

JO: Het is alsof ik nu zie waarom ik dingen altijd een beetje anders waargenomen heb.
Ik ben accepterender geworden van mijn oriëntatie, en het heeft mij geholpen bij de uitleg van een hoop dingen, die ik heb waargenomen over mijzelf in het verleden. Dus, het heeft mij geholpen om te ontspannen in mijn leven, op manieren die ik nooit eerder overwoog. Het hielp in de uitleg van dingen.

ELIAS: Gefeliciteerd.

JO: Heel erg bedankt, en dat meen ik echt. Want als het niet voor jou of Mary was geweest, was ik dit nu niet aan het doen. Ik ben jullie beiden diep dankbaar. (Elias knikt in erkenning hiervan)

ELIAS: En de volgende?

DEBI: Ik wil wel gaan, maar ik weet niet helemaal waar te beginnen.

ELIAS: Wat heeft de golf die in verband staat met perceptie, jouw toegestaan te bereiken, in relatie tot perceptie?

DEBI: Zeker de laatste paar jaren, heb ik veel tijd besteed aan het doelbewust ontmoeten van mensen uit andere plaatsen met andere overtuigingen, uit andere landen, met extreem andere overtuigingen. Dit gebeurt typisch online, omdat ik niet wil reizen. Ik begon op die manier, vanwege het doel om meer mensen te kunnen begrijpen. Vergeet gewoon het nieuws, en de kranten maar. Die kant wil ik niet opgaan.
Ik wil naar de mensen zelf toe, en uitvinden wat er wérkelijk speelt.
Het resultaat is, voor mij dan, dat ik nog steeds beoordelend ben – ik ga niet zeggen dat ik niet oordelend ben; en ik weet niet of dat ooit zal overgaan – maar, ik ben veel, veel minder beoordelend geworden.
Ik reageer nog steeds automatisch op dingen, die niet mijn richtlijnen bevatten, met dat verschil, dat ik er nu veel sneller van bewust ben, dan dat ik dat vroeger was.
Ik denk dat een van de beste dingen die uit deze perceptie golf is gekomen is, dat ik veel sneller dingen snap dan ik eerst deed, en dit is voor een deel omdat het zo godverdommes pijnlijk is, – sorry, excuseer mijn Frans – , maar dat is gewoon zo.
Je weet dat ik gedurende het grootste gedeelte van het vorige jaar suicidaal was. Ik heb méér goede dagen gehad, opgeteld in deze laatste twee weken, dan dat ik in mijn hele leven bij elkaar opgeteld heb gehad, denk ik.

De perceptie golf, voor mij, resulteerde in een ervaring, die ik op een dag had, toen ik op een parkeerplaats een sigaret stond te roken, en trachtte uit te vinden waarom alles zo klote was. Mijn perceptie was dat alles in een richting aan het opgaan was, en dat niet ik degene was, die maakte dat het die richting opging.
Ik hoorde mezelf zeggen, “Waarom haat god mij zo?" en toen zei ik, “Je gelooft geeneens in god, stom wijf! En noem jezelf niet stom!” En weet je wat ik mij realiseerde, terwijl dit gaande was, … wáár ik mij bevond op deze enorme parkeerplaats? Ik sta naast de vuilnisbakken! Ik sta bij het vuil. Ik heb mijzelf daar geplaatst.
En toen ging ik van; “Néé, waarom haat JIJ jezelf zoveel? Waarom haat JIJ jou?” En dus bracht ik de volgende 24 uur door, met het verzinnen van een zeer goede reden, om een hekel aan mijzelf te hebben, en om mezelf gek mee te blijven maken, en om blijvend creërend te wezen van slechte dingen, en ik kon gewoon geen bevredigende hoeveelheden redenen verzinnen … Ik kon alles wel gaan optellen, van wat ik ooit in mijn hele leven had gedaan wat vreselijk was, en niéts daarvan was het waard, om mijzelf daarvoor te haten.
Als iemand anders had langs gelopen en die zou gezegd hebben, “ik deed dit, en dat, en dat, da-da-da,” dan zou ik hun niet haten. En binnen 24 uur, verschoof mijn hele wereld. Dat is wat ik allemaal deed!

ELIAS: Gefeliciteerd.

DEBI: Dank je wel. Over perceptie verschuivingen gesproken! Ik had twee jaar eerder bij die vuilnisbakken gaan staan, als ik geweten had dat dát zou gebeuren! (Elias lacht mee met de groep) Dus ik ben wel van het vuil vandaan wegbewogen – ik rook niet meer naast vuilnisbakken!

Voor mij, was het een zeer moeilijke weg. Ik zal eerlijk zijn en vertellen dat – en jullie mogen mij uitlachen, ik weet dat jullie dat doen en jullie zúllen het ook doen – dat ik overblij ben te horen dat er nu een emotie golf is en dat de Vold tijd is aangebroken, want ik heb mijn leven altijd al op die manier geleefd. Dus, kóm maar op ermee! (Gelach) Ik zal graag helpen.

Ik had hier al een gevoel over. Er moest gewoon een reden zijn waarom ik al die zooi moest leren – met veel hulp daarin van mijn vriendin Milde -, die mijn hand heeft vastgehouden gedurende dit allemaal, terwijl ik had over het doorsnijden van mijn keel met een schaar, dat soort dingen.
Voor mij, voelt dit aan als verse lucht, zal ik je eerlijk zeggen. Later zou ik die uitspraak weer kunnen herroepen, maar dat gevoel heb ik nu zeer zeker niet. Ik voel mij niet bang voor deze volgende golf. Ik voel mij opgewonden erover.
Die perceptie golf, als die mij niet vermoord had – en dat deed het niet, want ik verbaas mezelf nog steeds over mezelf, dus weet ik dat ik niet dood ben! – ik voel mij alsof, mán, alsof ik de top van de berg gehaald heb. Touwen en ladders, nu kan ik terug naar beneden ‘ladderen’ en opnieuw naar boven gaan klimmen op de volgende berg.

ELIAS: Zeer goed! (Zachtjes lachend) Ja?

STEVE: Elias, ik heb een neiging, een hele grote drang, van het moéten uiten en beargumenteren van mijn standpunt bij andere mensen. Ik heb meer dan 6000 berichten gepost op BlueFlash, welke gewijd is aan jouw, en ik neem zelfs deel aan een bijbelklas en praat met hen. Ik praat met mensen in het park. Overal waar ik heenga, doe ik dat.
Het valt mij op dat gedurende deze perceptie golf – en ik argumenteer ook met geesten, trouwens, zoals je zeker wel weet (gelach) – maar, wat mij is opgevallen gedurende deze perceptie golf, is dat essenties van jouw soort, en van ons soort, overtuigingen hebben, en dat ongeacht wat je ook zegt, ongeacht welk argument je verzint om hen te overtuigen van jouw geloof, je mensen niet omver krijgt, voor geen meter, en hetzelfde geldt ook voor essenties van jouw soort.
Dus, weet ik niet eens zeker waarom ik al die moeite doe! (Gelach) Maar dat schijnt de menselijke conditie te zijn. En dat is wat mij is opgevallen gedurende deze golf.

ELIAS: Gefeliciteerd, dat is significant. (Lacht) Ja?

ANET: Dit is Anet/Alexi. Elias, het is een me ‘n jaar geweest! Ik kan mij heel goed identificeren met wat je bedoelde, en waar je over praatte een paar minuten geleden.
Voor mij, voelt het aan alsof de perceptie golf, zes of zeven maanden eerder is begonnen, nog voordat jij het aangekondigde. Ik begon te bevatten, op een ervaringsgericht niveau, dat wij inderdaad echt, ieder van ons, leven in ons eigen individuele, zelf gecreërde wereld. Ik lees dit al vele jaren, en dacht dat ik het wist – ik wist het niet!

Toen ik het begon door te krijgen was dit, alleen al op zichzelf, zeer van streek makend voor mij, omdat het aanvoelde alsof ik alleen was, dat niemand anders echt begreep wat ik aan het ervaren was, en ik niet echt begreep wat anderen aan het ervaren waren. Het was een zeer isolerend soort van gevoel. Dat op zich, was al genoeg voor mij. Maar vervolgens, vervolgde ik mijn weg door het creëren van aanzienlijke trauma op veel gebieden!
Maar ik leerde wel in dit proces, om andere mensen hun versie van hun wereld te appreciëren, de waarheden van andere mensen. En dat deze werken voor hen.

Ik had een ervaring met een vriend van mij, iemand met wie ik vele focussen gedeeld heb, en die totaal niet gericht is op het Elias materiaal – in feite, denkt hij dat het van de Duivel afkomt – hij heeft mijn leven gered. Hij redde fysiek mijn leven. Ik kan zijn overtuigingen zien, fundamentele christelijke overtuigingen, en deze werken perfect voor hem. Ik zou niet eens willen proberen om dat van hem af te pakken. Wij kunnen het prima vinden met elkaar. Wij realiseren ons dat op een fundamenteel niveau, wij dezelfde dingen geloven, maar ik kom hier naartoe en luister naar gechanneld materiaal, en hij leest de bijbel. Dat was diepgaand.

Vanaf dat punt met elke persoon die ik ontmoete, had ik van mijzelf in de gaten dat ik het beoordelen inging: zij weten de waarheid niet! Maar wacht eens even, hun waarheden werken echt goed voor hen, en de mijne werken op vergelijkbare wijze goed voor mij, en dat is oké.
Als ik terugdenk aan waar ik twee jaar geleden stond, want dat was toen ik de perceptie golf begon te ervaren, was een enorme verschuiving voor mij, omdat ik nog steeds dacht dat ik de juiste manier wist, de beste manier, en dat iedereen beter af zou zijn als zij zouden geloven zoals ik het deed. Ik zie nu in dat dit niet het geval is, en dat is prima.

ELIAS: Dat is een significante prestatie. Gefeliciteerd. Ja?

GEORGE D: Hoi Elias.
Voor mij, gaf het mij een enorm gevoel van vrijheid. Ik voelde mij oké met het zien van de wereld zoals ik het wilde zien. Ik realiseerde mij dat alles van mij afhangt, voor het grootste deel, in mijn eigen leven. Het gaf mij ook een kans om andere mensen beter te leren begrijpen. Mijn relaties soort van groeiden, en om niet de dingen persoonlijk op te vatten.

ELIAS: Ah, dat is significant.

GEORGE D: Het liet mij toe mensen in staat te stellen te zijn wat zij zijn, en in ruil daarvoor, kan ik zijn zoals ik mij voel die dag, zo ongeveer. Het liet mij een groot gevoel van plezier toe. Het leven is aangenamer, kleurrijker, en ik mag mensen tegenwoordig meer dat ik vroeger deed. (Elias lacht met de groep mee) Ik pin niet iedereen meer neer als een sukkel, omdat ik er ook zo een was.
Over het algemeen genomen, was het niet zo makkelijk, omdat alles ervaring en oefening nodig heeft. Soms zie je deze overtuiging daar staan als een muur en ben je het direct aan het naderen met honderd km per uur, en je denkt ‘oh shit’. Een deel van je wil er gewoon niet mee omgaan, en een ander deel van je wil zien wat er zal gebeuren. Soms moet je gewoon ontspannen en loslaten, en weten dat het bij je zal terugkomen, en dat je zal hebben wat je zocht. Het soort van liet mij een bepaald vertrouwen toe in alles die ik nooit eerder had.

ELIAS: Gefeliciteerd.

GEORGE D: Zo kan ik het zo’n beetje opsommen.

ELIAS: Zeer goed.

GEORGE D: Dank je voor het materiaal!

ELIAS: Je bent zeer welkom. Ja?

STELLA: Hoi Elias. Ik ben bang nu, maar ik moet je vertellen dat een van mijn grootste prestaties tot nu toe, tot op dit punt nu, het feit is dat ik kan appreciëren dat ik koos om het slachtofferschap te ervaren op allerlei gebieden, en het leven kon ervaren dat ik heb geleid heb en heb gehad; omdat ik altijd spijt voelde en me voelde alsof ik iets miste, waarom deze dingen mij gebeurden, waarom was God niet hier, waarom hield God niet van mij, waarom kon ik niet van mijzelf houden, wat had ik gedaan dat zo slecht was dat ik niet van mijzelf kon houden.
Dus achter dat alles, ben ik vandaag waarderend van dat aspect van mij, die mijn ouders koos en dat leven, want die hele scene heeft een hele grote impact op mij gehad, omdat ik alles nu zoveel meer kan appreciëren. Ik denk dat dat heel wat is voor mij, en ik dank je zo veel, Elias, zo, zo veel. Zelfs het toelaten van jou om consistent te zijn, en te continueren in mijn leven, is verbazingwekkend. Hartelijk dank.

ELIAS: Gefeliciteerd. Ja?

DREW: Ik had een diepgaande perceptie verschuiving. Het was eigenlijk soort van ongemakkelijk, maar ik denk dat het wel dichter tegen de waarheid aanzit, en ik zou graag je commentaar willen hebben, als je dat zou willen geven.

ELIAS: Dat is goed.

DREW: Het was normaal gesproken mijn perceptie dat energie en bewustzijn en leven ontsproten vanuit een plaats van vreugde, liefde. Ik heb een paar maanden geleden een ervaring gehad met behulp van wat ‘natuurlijke stoffen’.
Ik had de gewaarwording dat ik aan het ontfocussen was, en meer een met bewustzijn aan het worden was, en ik had een diepgaand gevoel dat het niet een plaats van vreugde of liefde was; het is ambivalent.
Als ruimte een metafoor of een verbeelding is voor bewustzijn – en ik weet niet of het zo is, maar ik heb de gewaarwording dat het zo is – als je in de ruimte aan het sterven bent, kan het de ruimte niets schelen. Ruimte is ambivalent, en je kunt creëren wat je ook maar wilt. Als je in het midden van de oceaan verdrinkt, kan het de oceaan niets schelen. Of je nu aan het zeilen bent en een leuke tijd hebt, of aan het verdrinken bent, de oceaan is ambivalent. Dat is een diepgaande verschuiving geweest in mijn perceptie, en soort van een verontrustende voor mij, en ik vraag mij af of je commentaar zou willen geven.

ELIAS: Dat is goed. In werkelijkheid, zou je de ruimte als een metafoor voor bewustzijn kunnen opnemen, losjes gesproken, en ik zou het eens zijn met je ervaring, want wat je beschrijft zijn gevoelens; vreugde, wanhoop, verdriet, geluk. Dit zijn gevoelens. Ze zijn verbonden met emotionele communicaties, maar het zijn signalen; het zijn gevoelens. Ze worden geassocieerd met objectief gewaarzijn. Ze zijn een deel van het objectief gewaarzijn, en ze zijn zeer sterk geassocieerd met deze realiteit. Dat wil niet zeggen dat andere realiteiten geen gevoelens opnemen. Velen doen dat wel, maar in verschillende capaciteiten. Wat jij beschrijft, zijn gevoelens die heel erg, en zeer sterk geassocieerd zijn met deze realiteit.

Ten aanzien van bewustzijn, ben je correct. Ik zou het niet noodzakelijkerwijs “ambivalentie” willen noemen, maar neutraliteit. Er bestaat zeer zeker een gehele neutraliteit, omdat het een gehele toelating van keuzes is, een totale herkenning dat iedere ervaring een keuze is, en iedere ervaring doelgericht is. Daarom bestaat er geen onderscheid van goed of slecht, van vrolijk of verdrietig, omdat iedere ervaring een expansie biedt, en informatie bied. En daarom zijn die ervaringen allemaal doelmatig, en zijn ze allemaal heilzaam.

Dit is de reden waarom ik al vele, vele malen heb aangegeven; dat het van belang is om aandacht te besteden aan je energie, en wat voor soort van energie dat je naar buiten toe projecteert, want je bent continue, op ieder moment, energie naar buiten toe aan het projecteren, wat afstamt van wat je innerlijk aan het doen bent.

De reden waarom het belangrijk is om er aandacht aan te schenken, aan wat voor energie je aan het uitdrukken of projecteren bent is dat – je bent correct – dat bewustzijn zich niet bezighoud met goed of slecht of gemak of ongemak. Het is bijpassend aan wat je projecteert. Het komt precies overeen met wat je projecteert. Je trekt aan, of trekt naar jezelf toe, precies datgene wat je ook maar projecteert. En daarom, is er geen onderscheid voor wat goed is, of wat comfortabel of vreugdevol is, of wat fout of oncomfortabel of stresserend is. Het is een zaak van energie, en welke energie bij welke energie past.

Vele malen zul je een energie aan het projecteren zijn, die past bij het proces van het iets willen bereiken. En wat je eigenlijk zult aan trekken, of naar jezelf zal toetrekken, zijn ongemakkelijke en stresserende situaties en ervaringen. Dat is niet noodzakelijkerwijs iets slechts, want in hetgeen dat je wilt bereiken, zijn die ervaringen waardevol omdat deze jezelf informatie aanbieden, informatie die je jezelf anders niet op een andere manier zou aanbieden. En die ervaringen zullen meer diepgaand zijn, wanneer zij ongemakkelijk zijn.

Maar, bewustzijn is niet een DING. Dit is het punt waarop het verwarrend wordt voor vele individuen, want je denkt aan bewustzijn als zijnde een ding, een of ander soort van eindeloze entiteit, en dat is het niet. Bewustzijn is een actie. Het creëert dingen van niet-dingen. De actie creëert dingen, en jij als bewustzijn creëert ook dingen. Je creëert jezelf, wat een ding is.

Nu, als je jezelf zou verwijderen van, zelfs voor een moment, van wat gekend is, en jezelf zou verwijderen van de erváring van het gekende in je realiteit – wat zeer vastgehecht is aan emotie, omdat emotie een van de basiselementen van de blauwdruk van je realiteit is – wanneer je dat verwijderd, ja, dan ervaar je bewustzijn in een vorm, die zeer vreemd aan je ervaring in deze realiteit is.
Het is niet noodzakelijkerwijs meer waar, maar het is meer essentieel. Het is niet meer echt, want dat zou afdoen aan, of devaluerend zijn van de realiteit van wat je ervaart in deze realiteit, en het zou ook devaluerend zijn van de ECHTHEID van de realiteit, die je nu aan het creëren bent. Het is anders en is meer consistent, want dat element van die leegte, om zo te zeggen, is aanwezig in iedere realiteit, want dat is in essentie, wat je bent.

Dat is de reden waarom ik informatie heb aangeboden met betrekking tot je realiteit, en hoe het functioneert, hoe het werkt, hoe je erin beweegt en erin creëert. Het belang van energie, hoe alles dat je doet inter-verbonden en inter-gerelateerd is, en het belang van de herkenning, dat emoties communicaties zijn. Gevoelens zijn verbonden met het objectieve gewaarzijn.

In het bewustzijn buiten de fysieke realiteit om, bestaat er geen objectief gewaarzijn. Het is niet noodzakelijk. Het is alleen noodzakelijk in relatie tot fysieke manifestaties, omdat het een element van bewustzijn is, die je toestaat fysieke realiteiten te creëren, omdat het de zetel van perceptie is, en perceptie creëert realiteit, fysieke realiteit.
En daarom, is er zonder het objectieve gewaarzijn, geen noodzaak voor emotie, omdat emotie een communicatie is naar het objectieve gewaarzijn. En daarom, ben je zonder het objectieve gewaarzijn, alreeds gewaar van welke communicatie dan ook, en is het dus niet nodig om die vorm van communicatie {emotie} op te nemen.

Ik heb in een groepsinteractie in het begin van de sessies, een ander aspect van deze essentie opgenomen, eentje die geen enkel element van emotie uitdrukte. Geen van de individuen die deelnamen in die groepsessie herinnert zich wat de interactie was, en zij konden niet verbinden, want je associeert zeer sterk met emotie.
Dit is de reden waarom ik die actie slechts eenmaal heb opgenomen, en het niet weer heb gegenereerd, want niemand van jullie reageert op het gebrek aan emotionele expressie.

Nu, wat je ervaren hebt is in feite niet slecht, want het kan gezien worden als een versterkend geschenk, dat je aan jezelf hebt aangeboden. Want de herkenning van de enorme neutraliteit van bewustzijn, is ook een bevestiging naar jezelf toe, dat zeer zeker alles jouw keuze is, en dat wat je ook ervaart jouw keuze is, en dat je over de macht beschikt om dit te manipuleren, omdat er geen macht is van buitenaf, die manipuleert of beïnvloed, want het heeft geen reden om invloed uit te oefenen.

DREW: Dus het concept, dat het onderliggende spul van het bestaan, bij gebrek aan een beter woord, liefde is, is dus een distortie en is onnauwkeurig. Dat God, excuses voor de uitdrukking, liefde is, zou onnauwkeurig zijn. Het is een distortie.

ELIAS: Dat ligt eraan hoe je liefde definieert.

DREW: Wij zijn beperkt in onze woorden, helaas. Ik bedoel niet …

ELIAS: Individuen associëren over het algemeen liefde met een gevoel. Zij definiëren liefde met wat eigenlijk affectie is. Dat zou een meer accurate term zijn voor wat je in het algemeen definieert als liefde. Affectie is een emotionele expressie met een gevoel. Liefde is dat niet. Liefde incorporeert niet feitelijk een gevoel. De eigenlijke definitie van liefde is weten en appreciëren.

Nu, binnen die definitie, zou het accuraat zijn om te zeggen, dat de basis van alles, of bewustzijn, of zelfs God zoals je wilt, liefde is, want liefde is niet een emotie. Het is een weten en een appreciatie, en dat zou een basiselement van bewustzijn zijn. Maar als je werkelijk echte liefde ervaart, dan kun je dit samenvoegen met affectie, wat een krachtige expressie en ervaring en gevoel genereert. Maar, als je het ervaart zonder affectie, dan zul je merken dat het niet wordt uitdrukt in een gevoel. Het is zintuiglijk, want het is een diep en echt weten, en de appreciatie van dit weten.

Appreciatie neemt ook niet noodzakelijk een emotie op. Maar over het algemeen, druk je wel een associatie uit, want je bent dusdanig sterk gehecht aan emoties, dat je wel gevoelens vasthecht aan deze ervaringen; maar op zichzelf, genereren zij niet noodzakelijkerwijs een gevoel. Het is meer een waarneming, het is meer een bekrachtiging, een werkelijk weten en een staat van zijn zoals waardering.
Daarom, als je liefde in die termen definieert, is het geen distortie. Als je liefde definieert in associatie met een gevoel, ja, dan is het een distortie. Beantwoord dat je vraag?

DREW: Ja, en dat was mijn recente verschuiving in perceptie.

ELIAS: Gefeliciteerd. Dat is een significante verschuiving en het kan een zeer bekrachtigende verschuiving zijn. Ik ben erkennend van je.

PAUL H: Elias, die definitie van liefde die je net gaf van accepterend, appreciërend en wetend zijn, die zou ook slaan op je definitie die je eerder gaf, die van waarheid als een absolute met een hoofdletter A, samen met kleur en toon en andere abstracte …

ELIAS: Niet noodzakelijkerwijs als een absolute, maar, ja, wel als een waarheid, omdat een waarheid kan worden uitgedrukt in ieder gebied van bewustzijn. Niet als een absolute, omdat het in de verschillende expressies van bewustzijn, manifest kan zijn op zeer verschillende manieren, net zoals dat toon of kleur dat ook kan zijn.
Maar essentieel, ja, is het een waarheid, omdat het kan worden uitgedrukt in ieder gebied van bewustzijn, in welke manifestatie van bewustzijn dan ook.

PAUL H: Dus, het is geen absolute?

ELIAS: Nee, want het is veranderbaar. En als het kan veranderen, kan het geen absolute zijn.

PAUL H: Dat is waar, want een absolute is altijd aanwezig, en is nooit veranderend.

ELIAS: Correct. Ja?

GAIL: In de perceptie golf, realiseerde ik mij zowaar dat ik perceptie heb. (Gelach)

ELIAS: Gefeliciteerd! Dat is ook significant, want er zijn veel individuen die niet werkelijk begrijpen wat perceptie is, en herkennen niet dat ze opnemend zijn van een perceptie. Ze drukken liever uit dat acties zijn wat ze zijn, situaties zijn wat ze zijn, dat je doet wat je doet, je interactief bent zoals je interactief bent, maar, dat is geen perceptie. Het is slechts wat het is, wat zich allemaal buiten je bevind. Ik ben erkennend. Dat is een significante prestatie.

GAIL: Ik heb mijzelf echt heel veel moeilijke voorbeelden gegeven, om dat te weten te komen. (Elias lacht)

ELIAS: Ja?

JOYCE: Ik ben nieuw, dus ik groet je, Elias. Ik moet ook wel in je perceptie golf gezeten hebben, ondanks dat ik nieuw ben in de groep. Ik ben tot bepaalde percepties gekomen.
Ten eerste, bekijk ik ze nu als lenzen. Ik zie ons oorlog voeren omdat de ene een rode lens draagt, en de ander een groene lens, en dat het triest is, dat wij vechten voor wiens perceptie de juiste is, in plaats van te leren om een multi gekleurde wereld te hebben.
Ten tweede, heb ik geleerd dat elke keer dat ik het gevoel heb dat ik iemand moet veranderen, er een behoefte is, en dat het meestal zo is dat die iemand mijzelf is.
En die persoon, die projectie daarbuiten, dat gedrag is naar mij aan het toeroepen, om terug te komen bij mijzelf, om naar mezelf te kijken. Wanneer ik dat doe – en het heeft tijd nodig, en ik verander – kan ik meer liefdevol naar de andere persoon toe zijn zoals ze zijn, en hun bedanken voor de les die zij mij brachten, en ik kan groeien. Dat is waar ik sta.

ELIAS: Gefeliciteerd.

Nu, ook dit, is een prestatie.
Maar ik zou ook een aanmoediging voor jullie allemaal willen toevoegen. Ja, je trekt andere individuen naar jezelf toe aan, om verschillen te benadrukken, en om je eigen richtlijnen te benadrukken. Maar onthoud: ieder van jullie neemt wel je eigen richtlijnen op, en dat is niet fout en dat is niet slecht.
Je bent niet overtuigingen aan het elimineren. En daarom, ben je ook geen dupliciteit aan het elimineren, de capaciteit voor de evaluatie van wat juist of fout of goed of slecht is. Je bent je associaties aan het ontspannen, van wat juist en fout en goed en slecht is, in relatie tot andere individuen.
Maar het is ook belangrijk om niet tekort te doen aan je eigen richtlijnen tijdens dat proces, om niet tekort te doen aan jezelf, aan de geldigheid van wat jij waarneemt als juist of slecht of goed of fout te zijn voor jou. En dat het acceptabel is om het oneens te zijn, en een hekel te hebben aan expressies of gedragingen, die andere individuen genereren. Maar je kunt ook accepterend zijn.

Je kunt accepteren dat hun keuzes, hun gedragingen, hun expressies geldig zijn, en dat jij het er niet mee eens bent, en je kunt jezelf ook in de onenigheden die je hebt erkennen, wat bevestigend is van jou, en bevestigend is van het andere individu, en dat stelt je in staat om accepterend te zijn van jezelf, en ook accepterend te zijn van het andere individu.

Wanneer je accepterend bent van jezelf, is het een natuurlijk bijproduct om accepterend te zijn van andere individuen. Het is niet een actie waar je aan moet werken. Hierin, bestaat het probleem, dat veel individuen de associatie genereren, dat wanneer zij accepterend zijn, zij ook iedere andere expressie in de wereld moeten goed vinden, en er mee eens moeten zijn. Nee! Daarmee, creër je moeilijkheden, want dan begint het individu zichzelf tekort te doen. Ik mag niet boos zijn, ik mag geen hekel hebben aan, ik mag het niet oneens zijn met, ik moet proberen om een manier te vinden om mezelf te veranderen, waarmee ik in overeenstemming kan zijn, en die expressie fijn kan vinden.
Dat plaatst je in een richting van aanzienlijke tekortkoming naar jezelf toe, en geeft moeilijkheden en strijd. En dit creërt significante tegengestelde energieën binnen in jezelf, wat een aanzienlijke ongemakkelijke cycli of cirkel kan veroorzaken. Want dan begin je die tegengestelde energie te projecteren, en wat zal je dan naar je toe trekken, wat zal je aan trekken? Tegengestelde energie in een of andere vorm, en dat kan een cirkel worden die zeer destructief kan zijn.

Daarom, ben ik zeer erkennend van jullie ontdekkingen en prestaties in relatie tot perceptie. Ik herinner jullie er alleen maar aan, dat het ook belangrijk is om je eigen meningen te erkennen, je eigen voorkeuren, je eigen voor- en afkeuren, je eigen associaties met wat juist en fout is, want dat zal niet verdwijnen. (Lacht)

Wij zullen er nog een behandelen, en dan pauzeren.

GEORGE G: Een graadmeter van je eigen zelfacceptatie, is je capaciteit om een ander persoon z’n standpunt te kunnen accepteren en te begrijpen dat zij hun eigen bijzondere kijk op de wereld hebben, waar je het mee oneens kan zijn, maar, je bent bereid het feit te accepteren dat het die van hun is, dus je plaatst geen enkel oordeel, of associatie van oordeel op hen. Dat is een graadmeter voor je eigen gevoel van zelfwaardering.

ELIAS: Ja, en ook …

GEORGE G: Als je wilt weten hoe zelfaccepterend je bent, is alles wat je hoeft te doen, naar de buitenkant kijken en dat als een graadmeter te gebruiken.

ELIAS: Ja, dat kan.

GEORGE G: Ik wilde iets zeggen over vorig jaar. Ik zat te denken over wat Cindel eerder zei, en ik realiseerde mij daardoor dat er een enorme verandering in mijn perceptie is geweest in het laatste jaar, en zeker in de laatste paar maanden. Het grootste gedeelte van mijn leven, ben ik, wat je zou kunnen noemen, verslaafd geweest aan het slachtofferschap en ben er extreem door in beslag genomen.
In de laatste paar maanden, heb ik dat veel meer kunnen opmerken en associëren, en kunnen kijken naar de overtuigingen die ik heb. Ik heb het buitengewoon stimulerend en bevrijdend ondervonden te zijn.
Nu begin ik andere aspecten van mezelf te ervaren en te overwegen, en mijn creativiteit op veel verschillende gebieden als direct gevolg daarvan. Met andere woorden, mijn perceptie is veranderd, en die verandering in mijn perceptie heeft mij in staat gesteld mijn gewaarzijn aanzienlijk te expanderen, dankzij jou. Zoals ik gisteren al zei, ik heb zoveel affectie en appreciatie voor jouw Elias. Wederom, dank je wel.

ELIAS: Je bent welkom. Gefeliciteerd.

Wij zullen pauzeren, en daarna weer doorgaan.

BREAK 12:42 PM HERVATTING 1:39 PM

ELIAS: We gaan door! En het volgende individu – nee? (Gelach) Ja?

STEVE: Je praat over de drie percepties alsof dat het hele spel was. Ik vroeg aan ongeveer acht mensen buiten, gedurende de pauze, wat de ABCs zijn van het aanbieden van onze percepties. Elias, geef mij iets simpels wat iedereen makkelijk kan begrijpen.
Zeg dat ik bijvoorbeeld een hekel heb aan Irakezen. En ik wil mijn perceptie veranderen naar die van het geen hekel hebben aan Irakezen, misschien zelfs naar het aardig vinden van hen. Ik denk dat ik eruit begrijp, dat jij tijdens eerste uur zei, dat je dan niet gewoon kan zeggen van, ik ga er anders tegenaan kijken; ik zal hun aardig gaan vinden! Dat zou niet effectief zijn. In de transcripties, praat je meestal over perceptie, als iets dat gedaan wordt middels opmerken. Je merkt op (onhoorbaar). Laten we eens kijken, heb ik een hekel aan Irakezen? Ja. Dan zou jij vragen waarom ik een hekel aan hen heb. Nou, omdat zij onze soldaten vermoorden.
Als dat het geheel is, van hoe wij onze perceptie aanbieden, dan zou ik hier moeten gaan zitten hopen dat ik zal stoppen hun te haten, of is hier een andere stap in betrokken?

Zou je ons advies kunnen geven over hoe precies onze perceptie te veranderen, dat van toepassing zou zijn op deze situatie, en misschien ook alle andere situaties?

ELIAS: Goed. In dit voorbeeld, is het ten eerste belangrijk dat je herkent dat dit jouw perceptie is, maar …

STEVE: Om even snel te onderbreken. Die acht verschillende mensen gaven mij acht verschillende antwoorden. Goed dan, ga maar verder. (Gelach)

ELIAS: En dat zou niet zo ongewoon zijn! Want al die acht mensen nemen allemaal andere percepties op.

Nu; je vraag staat in verband met hoe je je perceptie kunt veranderen. In deze, heb je de perceptie dat je een sterke afkeer hebt van een groep individuen – een cultuur, om zo te zeggen.

Nu; ten eerste, biedt je jezelf de reden aan waarom je een hekel hebt aan deze cultuur, wat je hebt gedaan. Je geeft aan dat je een hekel aan hebt aan hen, omdat zij je landgenoten doden. Goed.

Nu; expandeer je dat plaatje, en je evalueert. Ja, zij zijn je landgenoten aan het doden, maar jullie zijn ook hun landgenoten aan het doden. Het is niet een kwestie van wie de slachting begon; het is een kwestie van verschillen. Het is een kwestie van het herkennen dat je idealen en voorkeuren en opinies opneemt, en die zijn valide; maar, zij nemen ook idealen en opnies en voorkeuren op, en die zijn ook valide. Ze zijn anders dan jouw perceptie, maar hun perceptie is niet minder echt, en niet minder valide dat de jouwe is. Het is een kwestie van erkennen dat het acceptabel voor je is om het oneens te zijn met hun perceptie, hun idealen, hun opinies, hun voorkeuren. Je hoeft het er niet noodzakelijkerwijs mee eens te zijn. Je hoeft het ook niet noodzakelijkerwijs goed te vinden. Je kunt doorgaan het af te keuren en oneens te zijn, maar, wat je perceptie kan veranderen om je in staat te stellen meer acceptatie te hebben, is om te erkennen dat ondanks of je het er nu wel mee eens bent of niet, dat dit niet betekent dat jij het absolute gelijk hebt.

Hierin, is het belangrijk om begrip te hebben voor de aanvaarding van de verschillen. Je neemt allemaal verschillen op tot op een zekere hoogte, en in sommige situaties en in relatie tot culturen, zijn er bij tijden significante verschillen. Het is natuurlijk dat je een hekel hebt aan, of het oneens bent met verschillen, want wanneer je jezelf verschillen aanbied, vormt het een bedreiging voor je.

Nu; wat is de dreiging van de verschillen? Wanneer je jezelf verschillen biedt, is de dreiging je identiteit, want je juistheid waarmee je associeert, is verweven met je eigen identiteit. Het is een deel van je identiteit. Daarom, wanneer je verschillen tegenkomt, bedreigt dat je identiteit, want het is heel belangrijk voor de meeste individuen om gelijk te hebben. En binnen je eigen richtlijnen, heb je gelijk.

En dit is waarom je eigen richtlijnen opneemt. Ze zijn juist voor jou. Ze bepalen je gedrag; ze bepalen hoe je jezelf zal uitdrukken. Hoe je jezelf kenbaar maakt hoeft niet juist te zijn voor een ander individu. In dat, zal het verschil een dreiging vormen, en het andere individu, op dezelfde manier als jij, zal verdedigend reageren. Het is een zaak van het bewust worden dat jouw perceptie niet een absolute is. Er is geen enkele absolute juiste realiteit. Er is jouw realiteit, dat zeer gekoppeld is aan jouw richtlijnen, en wat juist is voor jou, maar niet juist zou kunnen zijn voor een ander individu. Het is niet absoluut.

Net zoals je eerder aangaf in dit forum dat je interactief bent met andere individuen, en dat je kiest interactief te zijn op een manier, dat ietwat tegenstrijdig is. Hierin, erken je dat je niet noodzakelijkerwijs de perceptie of opinie van een ander individu veranderd, maar het is je keuze om jezelf op deze wijze uit te drukken.

Nu; voor een ander individu die andere richtlijnen opneemt dan jij, kan dat opgevat worden als een dreiging, want het is anders, en zij zullen reageren op een verdedigende manier en een verdedigende energie projecteren.

Het is niet nodig om te begrijpen wat een ander individu’s richtlijnen zijn, of wat hun perceptie is. Wel belangrijk is te herkennen dat er verschillen zijn, dat jullie allemaal verschillend zijn, dat zoveel mensen als je kunt verzamelen jouw richtlijnen zullen ondersteunen, jouw opinies, jouw voorkeuren, en dat er net zoveel individuen zijn die een ander individu in een andere cultuur kan verzamelen ter ondersteuning van hun opinie en hun voorkeuren en hun richtlijnen. Genereert dat de basis voor het gelijk hebben van een van jullie beider, de hoeveelheid steun die je kunt verzamelen, dat vergelijkbaar is met jezelf? Nee. Dat is slechts een bevestiging dat er andere individuen zijn die een gelijkluidende perceptie hebben als jijzelf, maar dat drukt niet uit dat het juist is, of dat het fout is. Het is juist voor jou, en dat zal jou beïnvloeden in hoe je jezelf uitdrukt.

Het veranderen van perceptie betekent niet noodzakelijkerwijs het veranderen van je opinie of verandering van je voorkeuren. Het betekent niet een verandering in dat je het nu wel eens bent met een ander individu, of dat je nu wel zijn cultuur graag mag. Misschien zul je dat niet doen. Misschien zal je dat gedurende het geheel van je focus niet doen. Maar, je kunt accepteren dat hun percepties, hun keuzes, hun voorkeuren, net zo valide zijn als die van jezelf.

Wanneer je kunt erkennen dat de perceptie van een ander individu net zo valide is als die van je zelf, en je niet de dreiging van het verschil ervaart, dan is er geen noodzaak voor oorlog. Er is geen noodzaak voor conflict, want het is niet nodig om een ander individu te overtuigen dat jij juist bent en zij het fout hebben. Het is niet nodig jezelf te verdedigen, want je incorporeert dat zelfvertrouwen in je eigen perceptie dat deze juist voor jou is. Daarom, is het niet nodig te verdedigen; het is niet nodig er luidruchtig over te zijn; het is niet nodig het op te dringen. Je kan andere individuen toestaan hun perceptie uit te drukken zonder proberen het te veranderen, en zij kunnen hun realiteit creëren op de manier zoals zij dit verkiezen. Indien geen van beide elkaar bedreigen, kun je met elkaar bestaan in je verschillen, want er is niet langer een dreiging dat de een juist is en de ander fout, waardoor die ene die fout is moet veranderen.

In jouw scenario, zoals ik zei, gaf je aan, “ik heb een afkeer van deze cultuur want zij doden mijn landgenoten”. Zij hebben een afkeer van jouw cultuur want jullie doden hun landgenoten. Het is hetzelfde, en de essentie hiervan is dat geen van beide culturen de validiteit zal accepteren van de ander in hun perceptie van wat juist en wat heilig is voor ieder.

STEVE: Dat was een heel lang antwoord, en ik verwachte niet dat er zoveel in betrokken zou zijn. Ik probeer te vatten wat de essenties zijn van wat je zojuist hebt gezegd, zodat ik het kan toepassen op iets anders. Ik begrijp dat het niet alleen een kwestie is van opmerken. Dat is niet genoeg.

ELIAS: Soms is dat wel genoeg.

STEVE: Je ging door een heel intellectueel proces heen daar! Je gaf een heleboel verschillende dingen aan. Hoe zou je samenvatten wat het is wat je doen moet?
Met andere woorden, laten we zeggen dat je het wil toepassen op een intern ding, zoals dat je je zorgen maakt over je boosheid dat die je in de problemen zal brengen, of je bent bezorgd over zelfdestructieve neigingen, en je wilt je perceptie van bezorgdheid veranderen. Laten wij er bezorgdheid van maken, over wat je ook maar wilt. Je wilt je perceptie over bezorgdheid veranderen, dus eerst merk je de bezorgdheid op – dat is wat ik oppikte van je. Maar dan, ben ik niet zeker van wat, in feite, van toepassing zou zijn. Welke regels heb je aangegeven, die van toepassing zouden zijn op van alles, inclusief bezorgdheid?

ELIAS: Je merkt je bezorgdheid op, en je evalueert wat de dreiging is. Want, de dreiging roept die andere expressie op: de bezorgdheid, de verdediging, de agressie, het conflict. Wat is de dreiging, en is het valide? Heeft het direct effect op je? Zo niet, dan is het echt, maar het is niet valide. Daarom …

STEVE: Dus die twee antwoorden die je gaf hebben dat in gemeen. Identificeer de dreiging …

ELIAS: Ja.

STEVE: Merk op en identificeer de dreiging. Stap 3?

ELIAS: Is het valide?

STEVE: Je doet het goed. (Gelach, en Elias lacht)

ELIAS: Als het niet valide is, zal je perceptie tot op een zekere hoogte automatisch veranderen.

STEVE: Is er ooit ruimte om te zeggen, of staat dit helemaal buiten vraag, “Ik ga mij gewoon niet meer druk maken; ik ga niet meer boos zijn, ik zal de Irakezen niet meer haten; ik ga het op deze manier zien? Zal dat niet werken?

ELIAS: Het kan. Het is onwaarschijnlijk, maar het kan. Het is niet onmogelijk. Het is toch veel minder waarschijnlijk dat je het zou bereiken op die manier, maar ja, het is mogelijk.

STEVE: Je moet alle implicaties van alles kunnen zien, van wat je wilt veranderen, alle verwikkelingen die er aan de hand zijn …

ELIAS: Niet noodzakelijk. Het is niet nodig om zo ingewikkeld te zijn. Maar de identificatie van de bedreiging is zeer nuttig, om opzettelijk je perceptie te willen wijzigen.

STEVE: Dank je.

ELIAS: Je bent welkom. Ja?

GEORGE D: Elias, de afgelopen week had ik een zeer levendige droom die te maken had met veranderen van perceptie, maar ik veranderde het niet zelf; iemand veranderde het voor mij. (Elias lacht zachtjes) In de droom, was ik in het theater achter de coulissen, en ik had een praatje met een dame, een zeer gezette dame met zeer dikke brillenglazen. Zij zegt, “kom hier,” en tikt tegen mijn wangen, en alles veranderd. Mijn perceptie veranderd. Mijn focus, alles is anders. Ik zeg, “ik droom, ik geniet hiervan, en ik moet zien uit te vinden hoe ik dit zelf kan doen zonder dat het wordt gedaan voor mij”. De droom eindigde.

Er moet iets voor mij in deze droom zitten, een aanwijzing. Misschien kun jij mij een hint geven. Het was zo gemakkelijk in die droom, het was zo makkelijk, en de verandering was ogenblikkelijk. Het voelde zoals het hoort te voelen. Het zit maar in mijn gedachten, sinds vorige week, en ik kan maar niet uitvinden hoe het zit. Ik denk dat het zo simpel is, dat ik het niet zie. Het verschoof, zomaar. Zou je een hint hebben voor me, alsjeblieft?

ELIAS: Ten eerste, is het beeld van het andere individu, niét een ander individu. Het is jij. Een ander individu verandert niet jouw perceptie. Het wordt je niet aangedaan of voor je gedaan. JIJ verandert je perceptie, en ik zeg je dat jij je perceptie vrij ogenblikkelijk en gemakkelijk kan veranderen.
Doorgaans, doe je dat niet, want je bent gefascineerd door het compliceren van alles wat je doet. Daarom neem je methoden en stappen op, en je probeert al deze acties uit, om te proberen je perceptie te veranderen, terwijl het in werkelijkheid vrij simpel is. Het is slechts een kwestie van het herkennen van wat een bedreiging voor je is, want over het algemeen, is dat het wat je eigen rigiditeit creëert.

De manier waarop je het compliceert, is door te kijken naar buiten jezelf, en dat je alles tracht te identificeren wat buiten jezelf aan het gebeuren is in je omgeving of om je heen, dat jou van je comfort ontneemt, wanneer in werkelijkheid, het niet die elementen buiten jezelf zijn die jou beroven van je comfort. Het is jij die het comfort van jezelf ontneemt wanneer je een dreiging identificeert, en dat creëert de verdediging.

Het is een kwestie van het vertrouwen hebben in je eigen perceptie, dat ondanks alle andere percepties die er van jou zijn, het niet je eigen perceptie invalideert van jezelf. Maar wat er gebeurd is, dat andere individuen allemaal een andere perceptie van jou hebben, dan dat jij van jezelf hebt, en wanneer enig element van hun perceptie wordt uitgedrukt naar jou, er een automatische respons is van het twijfelen aan jezelf: is mijn perceptie van mijzelf geldig? Misschien is die dat niet; misschien heeft het andere individu gelijk; misschien heb ik het fout. En je begint te compliceren.

Wanneer je op je gemak bent met jezelf, en vertrouwd en zelfvertrouwen hebt in je eigen perceptie van jezelf, kunnen andere individuen hun perceptie over jou uiten, en zelfs als zij die uiten met de intentie negatief of denigrerend te zijn, zul je dat op een geheel andere manier configureren. Een individu zou je kunnen benaderen, en je gedragingen opmerken, je energie, en zou veroordelend naar je kunnen uiten dat, “je een egoïstisch individu bent”. En zij kunnen dat bedoeld hebben als een negatieve uiting, in associatie met hun richtlijnen. Maar in je eigen vertrouwen en gemak, die je hebt in je eigen perceptie, die je niet betwijfeld, en niet bedreigd voelt, zou je die opmerking als een compliment kunnen opvatten, en zelfs kunnen zeggen, “dank je wel”, want je perceptie zal uitdrukken, “dit is een validatie”. “Ik schenk aandacht aan mijzelf; ik druk mijn eigen kracht uit”. Daarom, is dit een compliment, zelfs wanneer het niet zo bedoeld was.

Het is niet een kwestie van het verkrijgen van acceptatie, of het veranderen van je perceptie door de aanbieding van enige expressie buiten jezelf. Het is de erkenning van je eigen validiteit, en dat jouw perceptie geldig is, ongeacht van wat een ander individu’s perceptie is. Elk van je percepties is geldig, en ieder van jullie is uniek en verschillend. En daarom, nemen jullie allemaal in zekere mate verschillen in percepties op, maar geen van hen is ongeldig. Ze zijn allemaal echt, en ze zijn allemaal valide. Ja?

PRINCE: Elias, in een oudere transcriptie gaf je kort aan, dat ons visuele zintuig zeer sterk van invloed is op perceptie en op de wijziging van perceptie. Bedoelde je dat wat wij fysiek bekijken, van invloed kan zijn op de manier waarop wij dingen waarnemen, en van invloed kan zijn op het veranderen van onze waarneming?

ELIAS: Ja. Over het algemeen vertrouwen jullie het meest op je visuele zintuig, meer nog dan op je andere zintuigen, je andere uiterlijke zintuigen. Dit is een natuurlijke actie die je opneemt. Je visuele zintuig kan zeer beïnvloedend zijn van je perceptie.

Want, laten wij een voorbeeld nemen, een die je vervelend zou kunnen vinden. Laten wij zeggen dat je een ander individu tegenkomt die bezig is met een nalatig gedrag van een dier.
Nu; je ziet visueel dat het individu verwaarlozend bezig is. Misschien is het individu voedsel aan het achterhouden van het dier. Je ziet dat scenario visueel, en je verwerkt informatie. Hierin, verwerk je die informatie in associatie met je richtlijnen, die je gedrag bepaalt, en wat JIJ zou doen. Je genereert onmiddellijk een associatie dat wat het andere individu aan het doen is, fout is; je bent het er niet mee eens, je hebt een hekel aan wat die ander aan het doen is, en je reageert op een bepaalde manier, want wat zij aan het doen zijn, is fout.

Nu; je kunt een ander individu tegenkomen, die eigenlijk precies hetzelfde aan het doen is. Je ziet hem visueel dezelfde actie ondernemen, maar, visueel zie je dit andere individu in een ander scenario, zoals misschien een individu die je dakloos noemt en leeft op straat. Dit individu zou ook hetzelfde aan het doen kunnen zijn, het achterhouden van voedsel van een dier, maar, je verwerkt die visuele informatie anders, want hoewel hier hetzelfde gebeurd, zou je kunnen opmerken dat het individu die dakloos is, met compassie interactief is met het dier.

Ongeacht dat zij hetzelfde aan het doen zijn, verwerk je visueel die informatie anders, en je respons of je reactie zal anders zijn. Want hoewel je doorgaat met het vinden dat je het er niet mee eens bent, en dat het individu eten achterhoud van het dier, neem je nu een andere perceptie op. Want in sommige situaties, zul je hier meer acceptatie voor hebben vanwege de condities die hierop betrekking hebben, en of het individu in jouw perceptie voldoende middelen opneemt, om te kunnen zorgen voor het dier. Als, in jouw perceptie, zij die middelen niet hebben, zal je eerder geneigd zijn dit zelfde gedrag te excuseren, die je niet zou excuseren in het andere individu.

Dus, je zicht heeft je informatie aangeboden en een communicatie, die je verwerkt op verschillende manieren, afhankelijk van wat je ziet. In beide scenario’s, ben je niet werkelijk interactief met het andere individu. Je ziet slechts wat er gaande is, en je zal evaluaties genereren in relatie tot wat je ziet.
Je zicht kan ook van invloed zijn op jou, in je perceptie, want je zou niet noodzakelijk het gehele scenario gezien kunnen hebben. En daarom, als je alleen maar stukjes van scenario’s ziet, zul je die informatie verwerken, en een evaluatie genereren die heel anders kan zijn, dan wat er in werkelijkheid aan het gebeuren is in een bepaald scenario – maar je zult een associatie maken in relatie tot wat je ziet. In veel situaties, zou hetgeen wat je ziet, een evaluatie kunnen genereren dat het onacceptabel of verkeerd is wat het andere individu aan het doen is. Maar je zou niet alles gezien kunnen hebben, van wat die ander aan het doen is, en dus geen volledige informatie hebben. Daardoor, zou je evaluatie niet accuraat kunnen zijn, en je zou jezelf met extra informatie kunnen voorzien, en later kunnen herkennen dat je een onjuiste beoordeling genereerde, van wat er werkelijk gebeurde. Je zicht kan erg van invloed zijn, meer nog dan een van je andere zintuigen.

PRINCE: Dank je wel.

ELIAS: Je bent zeer welkom.

STEVE: Elias, omdat toch niemand zijn hand opsteekt, mag ik er dan nog iets tussendoor gooien? (Elias knikt)
Ik heb nog steeds een onrustig gevoel. Als ik je gevraagd had hoe onze perceptie te veranderen, en ik gaf je geen voorbeeld om mee te werken, en ik vertelde je dat ik niet met een voorbeeld wilde werken, dat ik wilde dat je het principe zou geven, hoe veranderen wij onze perceptie in principe, hoe zou je dat dan beantwoord hebben?

ELIAS: Op dezelfde manier als ik deed.

STEVE: Je bedoelt dat dit geldt over de hele linie?

ELIAS: Als je je perceptie wilt veranderen, is het een kwestie van opmerken wat je wilt veranderen en evalueren van wat in die perceptie een dreiging vormt.

STEVE: Is het altijd een dreiging?

ELIAS: Over het algemeen, wil je je perceptie niet veranderen als je het als aangenaam ziet. Als je je perceptie fijn vindt, zul je het over het algemeen niet willen veranderen. Je wilt je perceptie veranderen als je NIET fijn vindt wat je waarneemt. Daarom, wil je je perceptie veranderen, omdat je een hekel hebt aan wat je perceptie is, of, je voelt je ongemakkelijk met je perceptie, of de perceptie die je hebt neemt wat ongemak op, er is een element van dreiging.

STEVE: Wat als je de dreiging identificeert, en dan vraagt of het “valide is” - ervan uitgaande dat het dat niet is – want een hoop dreigingen zijn wel valide …

ELIAS: Som zijn ze dat inderdaad.

STEVE: Als ik kwaad wordt en ‘helse toestanden’ veroorzaak, dan is ‘de hel’ valide.

ELIAS: Het Is echt; het is niet noodzakelijk valide.

STEVE: Wat betekent “valide”?

ELIAS: Wat nu RECHTSTREEKS effect op je heeft. Je kan heel erg kwaad worden omdat er gewelddadige uitingen zijn in de wereld, en je kan die boosheid zeer intens uiten. Het is zeer echt. Is het valide? Is het jou aan het gebeuren? Heeft het direct effect op jou op dit moment? Waarschijnlijk niet.

STEVE: Nou, als iemand mij neerschiet omdat ik kwaad op hem werd, heeft het wel degelijk effect op mij.

ELIAS: Maar, als je woede genereert in relatie tot een onderwerp, of een concept, of zelfs een ander zijn gedrag, dan zal over het algemeen gesproken, dat wat anderen aan het doen zijn geen direct effect hebben op jou.

STEVE: Omdat … ?

ELIAS: Omdat zij het niet persoonlijk jou aan het aandoen zijn.

STEVE: Wat als het innerlijk is? Wat als je iets wilt stoppen dat je jezelf aan het aandoen bent? Wij creëren onze eigen realiteit, dus dat sluit dat andere voorbeeld wat ik gaf, over een ander persoon die erin betrokken is, uit. Maar, is het ook valide als je een zelfdestructieve tendens hebt, zeg maar, en je erdoor wordt vernietigd?

ELIAS: Het blijft hetzelfde: wat is de dreiging?

STEVE: De dreiging is, dat ik dit probleem heb, dat als ik denk over een bepaald iets in mijn bewustzijn, dat het dan blaft, het springt terug en veroorzaakt symptomen van ziekte, dus in feite, is dat een zeer valide bedreiging. Ik kan niet gewoon zeggen dat het niet valide is. Het is niet niet-valide. Het doet pijn.

ELIAS: Het is echt, maar wat is de dreiging?

STEVE: Dat als ik erover nadenk, het dit weer zal doen.

ELIAS: En je hebt de keuze om dat wel of niet te doen.

STEVE: Dit lijkt over een eigen onafhankelijke gedachte te beschikken in deze zaak.

ELIAS: En dat, heeft het niet. Dat is de dreiging. Dat er een of andere manifestatie bestaat die niet jij is, die de macht van controle bezit, en dat is onjuist. En dus, is de dreiging, dat niet jij heel je realiteit creëert, maar dat er elementen zijn, die stukken van jouw realiteit vóór jou creëren.

STEVE: Dus, ik zou moeten ‘linken’ met dit ding, en het als een deel van mij zien. (Elias knikt)

ELIAS: Ja?

DREW: Ik heb een andere vraag. Het is even wat anders; is dat oké?

ELIAS: Dat is goed.

DREW: Als het waar is dat onze verlangens in lijn liggen met onze intenties, en als het waar is dat wij kunnen afleiden wat wij verlangen, door wat wij manifesteren, als wij dan een leven manifesteren vol met moeilijkheden en strijd en ontberingen en ongemak, betekent dit dan dat de moeilijkheden en ontberingen en strijd en ongemak in lijn zijn met onze intentie?

ELIAS: Ja, maar het kan ook zijn, dat dat niet de intentie was.

DREW: En degenen die dan zouden zeggen, dat je problemen en strijd en ontberingen ervaart, omdat je overtuigingen hebt die je natuurlijke intentie blokkeren, dan zou dat eigenlijk een onjuiste suggestie zijn om aan iemand te geven.

ELIAS: Ja, dat is correct.

DREW: Er zijn mensen die manifesteren voor het doel van het hebben van de ervaring van moeilijkheden en …

ELIAS: Ja, dat is correct. Zoals ik al eerder aangaf, is het een kwestie van energie, en energie onderscheid niet tussen comfortabel en oncomfortabel. Het zal bewegen in de richting van je intentie, van je verlangen, maar het zal niet onderscheiden tussen comfortabel en oncomfortabel. Het zal overeenkomen met de energie die je projecteert.

DREW: Als het doel van een bepaald focus, het hebben van de ervaring van een arm leven is, zeg maar … De intentie veranderd niet gedurende een focus, of wel?

ELIAS: Over het algemeen gesproken, nee.

DREW: Dus in dat geval, is het niet een kwestie van proberen je ervaring te veranderen, maar is het een kwestie van het accepteren van je ervaring. Zou dat een meer efficiënte benadering zijn naar … ?

ELIAS: Intenties zijn algemene thema’s van onderzoek, en binnen die algemene thema’s, zijn er vele, vele, vele specifieke mogelijkheden, die je kunt nemen om die intentie tot uitdrukking te brengen. Er zijn er talloze, in feite.

Het kan zijn dat het individu de intentie kiest, om uitdagingen te onderzoeken, of om uitdagingen met moeilijkheden te onderzoeken. Het individu zou hierin meer specifieke mogelijkheden kunnen creëren, en zou de staat van het straatarm zijn kunnen creëren.
Maar dat wil niet zeggen dat dit niet veranderd kan worden. De keuzes kunnen veranderen, en de manier waarop het onderzoek wordt uitgedrukt kan veranderen.

Er zijn individuen die wel hun intenties tot uitdrukking brengen, op een manier waarin hun onderzoek moeilijk kan zijn of intensief kan zijn, of het kunnen thema’s zijn, die jij als negatief zou beoordelen. Een individu kan zelfs een intentie opnemen, om alle mogelijkheden te onderzoeken, die geassocieerd zijn met het zijn van een slachtoffer.

Nu; zelfs met een intentie zoals die, wil dat niet zeggen dat het individu alleen maar mogelijkheden zal creëren, die alleen maar inhouden dat zij een slachtoffer zullen zijn.
Hun onderzoekingen kunnen mogelijkheden opnemen, die worden uitdrukt als het zijn van een slachtoffer, maar sommige individuen kunnen ook onderzoeken, hoe dat andere individuen het slachtofferschap uitdrukken, of hoe je dat kunt veranderen om niet het slachtoffer te zijn.

Het onderwerp is breedschalig, of het onderwerp is algemeen, en er zijn vele, vele, vele wegen, waarop het individu het onderwerp kan onderzoeken.
Maar ook dit heeft te maken met wat wij hebben besproken in relatie tot verschillen.

Jullie nemen allemaal dit ideaal op, dat je gelukkig zou moeten zijn, of dat je moet proberen om gelukkig te zijn, of, dat dit de bron is van je bestaan, om vrolijk te zijn, gelukkig te zijn.
In werkelijkheid, is dat slechts een ideaal. In werkelijkheid, is hetgeen wat jullie allemaal gemeenschappelijk opnemen, een verlangen om comfortabel te zijn, maar comfort wordt uitgedrukt op vele, vele, vele verschillende manieren.
Sommige individuen zijn comfortabel in wat jij ziet als oncomfortabel. Sommige individuen zijn comfortabel in de ellende. Daarom, is ook comfort een gevarieerde uitdrukking.

Hierin, zal ieder individu dit tot uitdrukking brengen, in samenhang met hun intentie, ongeacht de generering van ervaringen van discomfort, van ellende, van nood, van depressie, want de waarde ervan, wordt niet altijd uitgedrukt in wat je noemt positiviteit. Waarde wordt niet altijd uitgedrukt in comfort.

DREW: Dus dan is hier het dilemma; (want als ik kijk naar wat ik creëer, of wat ik mijn leven lang al heb gecreëerd – en dat kan van alles zijn, ziekte, armoede; en ik zeg armoede, omdat armoede iets is waar ik mijn hele leven al mee te maken heb – ) dan is mijn dilemma het volgende.
Moet ik accepteren, dat wat ik manifesteer ook datgene is wat ik verlang, en dat het daarom het meest in lijn ligt, met wat ik kies te ervaren terwijl ik hier ben? Of kijk ik naar manieren om mijn overtuigingen of mijn percepties te veranderen? Loop je dan niet het risico, als je dat doet, van daadwerkelijke dupliciteit, over waarom je al in de eerste plaats hier bent?

ELIAS: Nee.

DREW: Bestaat er niet een kans als je dat doet, dat je conflict creëert met wat het meest in lijn is met je intentie?

ELIAS: Je zal het weten wanneer in strijd bent met je intenties. Want als je tegengesteld aan je intentie beweegt, dan zal je ook niet je waardevervulling genereren. In het niet genereren van je waardevervulling, zul je geen interesse meer opnemen in deze realiteit, en zul je niet meer doorgaan. Want als je niet je waardevervulling genereert, dan is er geen motivatie om door te gaan in die bepaalde realiteit, en je zal simpelweg op de een of andere manier er niet meer mee doorgaan. Je zal geen lange tijden doorbrengen, zonder de generering van je waardevervulling. Wanneer je stopt met waardevervulling, stop je ook met je participatie in wat je aan het doen bent. Je zult jezelf verwijderen.

En daarom, in relatie tot je verlangen en je intentie, zoals ik zei, wordt ook dit in verband gebracht met energie, en nee, het is niet altijd nodig om je overtuigingen en je associaties te evalueren, hoewel associaties zeer veelzeggend kunnen zijn, en zeer behulpzaam kunnen zijn voor jou, in het ondersteunen van je evaluatie, over hoe je energie te veranderen.
Maar het is niet nodig te compliceren.
Wat wel nodig is, is het aandacht schenken aan wat je aan het doen bent.
Aandacht schenken aan wat je aan het doen bent, zal je in staat stellen om helderder te zijn in relatie tot wat voor soort energie je projecteert – niet slechts wat je fysiek aan het doen bent, hoewel dat ook een factor is, maar ook wat je innerlijk aan het doen bent, welke associaties je aan het genereren bent, wat je jezelf aan het AANDOEN bent, wat continue deze manifestatie van armoede creëert, en je eraan herinnert dat alles wat je doet met elkaar verbonden is.

Daarom, als je spreekt over armoede, is het niet slechts een kwestie van geld. Het is maar net hoe je waarneming van armoede is, in WAT dan ook, in al je kleine expressies binnen je gewone dagelijkse gang van zaken.
Zoals ik al eerder heb aangegeven, kun je armoede hebben met tijd, je kunt armoede hebben in vriendschap, je kunt armoede hebben met relaties, je kunt armoede hebben in je huis, je kunt je manifestaties in je huis zien, als het zijn van arm, als in niet genoeg hebben. Alle associaties die je genereert van het niet genoeg zijn, dragen bij aan die expressie van energie, die projectie van energie van het arm zijn, en dat is wat je aan zult trekken.

DREW: Mijn verwarring komt door het idee dat als je meer wilt hebben, je eigenlijk aan het zeggen bent, dat het tekort wat je hebt, fout is.

ELIAS: Niet noodzakelijk. Het kan een voorkeur zijn.

DREW: Op welk punt herken ik dan, dat ik dit gekozen heb voor de ervaring van dit focus?

ELIAS: Ja, precies. Het is niet een kwestie van uitdrukken naar jezelf dat je meer wilt, en dat daarom wat je al gecreëerd hebt, fout is. Het is een kwestie van het erkennen van ja, ik heb dit gecreëerd, en het is niet noodzakelijk verkeerd. Ik heb dat voor de ervaring ervan gecreëerd, en het is gunstig geweest. Het heeft mij ervaringen geboden, het heeft mij informatie gegeven, en misschien kies ik er nu voor om een andere weg te onderzoeken.

Het is een kwestie van wat je belangrijk vind. Als je belang hecht aan wat je niet fijn vind en wat je niet wilt, dan versterkt je het, en continueer je het te creëren, omdat je aandacht schenkt aan wat belangrijk is.
Je verlangen is niet noodzakelijk om arm te zijn, je verlangen is om bepaalde ervaringen te onderzoeken. En dat kan een expressie zijn van dat verlangen. Er zijn van ieder verlangen, talloze expressies en ervaringen.
Daarom is het een kwestie van evaluatie, erkennen dat dat is wat ik gecreërd heb, en misschien heeft het niet langer mijn voorkeur, of vind ik deze ervaring niet meer fijn en wil ik deze ervaring veranderen, erkennend dat wat je ervaren hebt niet fout was, niet slecht was op zichzelf, en dat het zijn voordelen had, en dat je kiest om nu een andere weg te onderzoeken, en dat dat ook acceptabel is.

DREW: Identificeer het verlangen, en vind dan manieren om het uit te drukken …

ELIAS: Ja.

DREW: … in plaats van opgesloten te zitten in een bepaalde expressie van dat verlangen.

ELIAS: Ja. Want er zijn talloze wegen van expressie voor ieder verlangen.

DREW: En er bestaat geen mogelijkheid tot conflict …? Ik heb dit idee, en ik zal snel zijn hierover, maar ik heb dit idee, dat wanneer wij kiezen om te manifesten, wij kiezen voor een bepaalde levenservaring die wij willen hebben. Dit is waar ik verward raak. Als wij deze keuze maken vóórdat wij manifesteren, dat wij een leven van armoede willen ervaren, zou dit daar dan niet tegenin druisen? Dit is waar ik verward ben. Op welk punt …

ELIAS: Wat jij uitdrukt, is een associatie met bestemming. Er is geen bestemming; er is geen lot; er is geen voorbestemde richting. Je neemt wel een poel van probabiliteiten op wanneer je kiest dit fysieke focus binnen te gaan, maar ook die zijn zeer algemeen, en ze zijn niet absoluut. Het zijn potentialen, en die potentialen kun je wel of niet uitdrukken.
Hierbinnen, zoals ik al zei, is een intentie zeer algemeen. Het is heel simpel en heel algemeen, wat je een ongelooflijke ruimte voor exploratie biedt. Je hebt zeer veel ruimte voor onderzoek in iedere intentie. En het bewegen naar een richting, en die richting helemaal veranderen naar wat je associeert als een tegenovergestelde richting, is niet noodzakelijk in oppositie met de intentie. Het is niet voorbestemd. Je pad, om zo te zeggen, is niet vastgesteld. Het is wat jij het creëert te zijn in het moment.

Die poel van probabiliteiten is slechts een poel van mogelijkheden. Probabiliteiten liggen niet voor je; ze worden in ieder moment gecreëerd. Er is geen enorme vijver van probabiliteiten die voor je ligt, en je kijkt in de poel en kiest er een. Ze bestaan niet totdat jij ze creëert. Ze worden gecreëerd in iedere ademhaling, in ieder moment dat je bestaat, want ieder moment neemt een keuze op, zelfs wanneer je er niet bewust van bent dat je een keuze aan het genereren bent. Ieder moment dat je een voet verzet, is een keuze. Je buigt een vinger; het is een keuze. Je knippert met je ogen; het is een keuze. Je genereert keuzes in ieder moment. Iedere ademhaling is een keuze. Hierin, is niets voorbestemd. Alles wordt gecreëerd in het moment. In dit moment, zou je de probabiliteit kunnen creëren om te stoppen met ademhalen en niet te bestaan in deze realiteit. Dat is een keuze. Maar, je kiest om weer adem te halen. Hierin, is er geen voorbestemming. Er IS keuze. Ja?

ROBERT: Hoi Elias. Ik wilde wat meer praten over je definitie van (onhoorbaar) omdat ik het echt vond helpen, toen je het onderscheidde van het niet noodzakelijk gelukkig zijn. Het woord wat bij mij in gedachten komt is “authentiek”, als mijn ervaring authentiek lijkt te zijn wanneer het dit niet lijkt te zijn.
De vraag die ik wilde stellen was dat tijdens het ouder worden het mij soms opvalt dat ik dingen zie, waarvan ik denk dat ze mij gelukkig zullen maken, en dat deden ze dan niet, en toen vond ik uit, dat andere dingen waarvan ik dacht dat ze mij niet gelukkig zouden maken in feite veel blijvender waren. Maar ik voel mij nog steeds alsof ik op het toneel ben waar ik mijzelf bezig zie in gedragingen waarvan ik weet dat ze mij niet gelukkig zullen maken, en toch ga ik door met dit soort gedrag. Het is alsof ik van buitenaf mijzelf bekijk hoe ik een keus aan het maken ben, die ik niet wil maken. Als er gedrag is waar wij in bezig zijn waarvan wij vinden dat het niet authentiek is, hoe kunnen wij dan dat proces versnellen van het jezelf verwijderen van die gedragingen, of het veranderen van dat gedrag?

ELIAS: Door het onderzoeken van je motivatie, aandacht schenken aan je wat je aan het doen bent, en onderzoeken wat je motiveert om te doen wat je doet, en nogmaals, op vergelijkbare wijze (wijzend naar Steve), de evaluatie van wat de dreiging is.
Wat is de verontrusting? Als je niet doet, wat je nu wel aan het doen bent, wat zal er dan gebeuren? Je weet al wat er gebeurd als je het wel doet.

Dit is een interessant punt met betrekking tot bezorgdheid. Je weet wat je kunt creëren als je bezorgd bent. Je weet dat je niet zal ontwijken waar je je druk over maakt. Je weet dat het druk maken niets zal oplossen of rechtrekken wat je zorgen geeft, maar je doet het toch. Als je kunt informeren bij jezelf wat je associatie is van wat er zal gebeuren als je je geen zorgen maakt – je weet al dat zorgen maken niets zal bereiken – wat zal er gebeuren als je je geen zorgen maakt? Wat is je associatie in wat er zal gebeuren als je je geen zorgen maakt? Wil dat zeggen dat je slecht bent, want je bent je geen zorgen aan het maken, of wil dat zeggen dat je geen belangstelling hebt omdat je je niet druk maakt? Ben je insensitief, want je maakt je geen zorgen? Ben je een van deze expressies? Misschien niet. Wederom, de evaluatie van niet wat echt is, maar wat valide is, en wat niet.

ROBERT: Wat als je gedragingen je plezier geven op het moment, net als het eten van voedsel dat je gelijk plezier geeft, maar waarvan je weet dat het je later ongezond zal laten voelen of … ?
Je weet dit bewust, en toch blijf je steeds het onmiddellijke plezier krijgen, in plaats van de langere termijn van tevredenheid of …

ELIAS: En wat is de bron van onmiddellijke tevredenheid? Wat motiveert die onmiddellijke tevredenheid, wat dezelfde vraag is als de vorige. Wat is de motivatie voor dat gedrag, wat is de motivatie voor die keuze? In dat, is het echte tevredenheid of is het een andere expressie dat je labelt als onmiddellijke tevredenheid? Wat motiveert dat? Als je het weet, als je gewaar bent dat dit een actie is die je genereert dat werkelijk niet comfortabel is, dan is het plezier een camouflage. Daarom wil het nog niet zeggen dat het niet echt is binnen het moment, maar, het is een camouflage.

ROBERT: En het feit dat het niet valide is, ontspringt uit het feit dat het plezier stopt en herplaatst wordt met iets …

ELIAS: Dat je weet dat dit telkens gebeurd, dat je weet dat je bezig bent met een gedrag dat je consistent herkent als zijnde niet comfortabel. Daarom, zit daar een element in, die aangeeft dat de motivatie twijfelachtig is. Het is niet echt; het wordt gecamoufleerd.

DREW: Misschien is het plezier echt, en de schuld later, in wat niet valide is.

ELIAS: De tevredenheid is echt.

DREW: Misschien is het plezier valide, en de schuld of het ongemak later niet valide.

ELIAS: Dat kan ook een mogelijkheid zijn.

DREW: “Ik had niet moeten … “

ELIAS: Ook dat kan mogelijk zijn. Het is een kwestie van evalueren wat de motivatie is, wat je aan het doen bent, en wat voor associaties je genereert. Je hebt het juist. Een individu kan bezig zijn in een actie die echt plezierig is en valide, en henzelf subsequent tekort doen, wat ook geassocieerd wordt met wat de dreiging is.
Je kunt iets aan het eten zijn dat zeer plezierig is, en bezig zijn in een valide actie die valide is aan jouw voorkeur, en subsequent schuld of ongemak ervaren. Daarin, kan het zijn dat er een dreiging is dat je niet die actie zou moeten ondernemen, want het zou destructief voor je lichaamsbewustzijn zijn, of het zou verschillende expressies van je lichaamsbewustzijn kunnen creëren die je niet fijn vind. Is dat valide? Doet het dat? Je kunt een associatie maken dat als ik mijzelf overgeef aan het eten van dit bepaalde voedsel, ik dikker zal worden, en ik er niet uit zal zien zoals ik wil. Is dat valide? Is dat wat er nu gaande is?

Daarom, ja, ben je juist. Het kan zich verplaatsen in beide richtingen. Maar wat is de gemeenschappelijke noemer “wat is de dreiging?” Waar ben je verontrust over? Wat anticipeer je, wat nu niet aan het gebeuren is?

ROBERT: Wat als je dat analyseert, en het antwoord dat je krijgt is de dreiging dat ik een beter persoon zal zijn, zoals ik behoor te zijn, of dat zelftevredenheid niet iets is wat ik kan terug kaliberen naar mijn … Ik ben een zes, niet een tien, en aangezien ik deze week een berg dingen van acht gedaan heb, kan ik maar beter wat drie of vier dingen terugbrengen naar mijzelf …

ELIAS: Dat zou interessant zijn om te evalueren, zou het niet? Want wat is het dat jou suggereert dat je geen honderd kan zijn? Wat is het dat suggereert aan jou dat je het niet waard bent om alles te zijn wat je maar wilt zijn, of dat het niet je recht is om alles te zijn dat je wilt zijn, en om te expanderen zover als je ook maar kan in je focus? Het is je recht, en het is je waarde, en er is geen reden om jezelf te devalueren tot in een mate, dat het jezelf zal beperken om bereikend te zijn van iedere richting die je zou willen. Het is niet slecht of verkeerd om het allemaal te willen hebben.

ROBERT: Dank je wel.

ELIAS: Je bent zeer welkom, mijn vriend. Ja?

GEORGE D: Elias, gebeurt dit nou niet gewoon allemaal vanwege iemands overtuigingen?

ELIAS: Je overtuigingen filteren ieder actie, iedere expressie. Er is geen enkele actie dat je opneemt binnen deze fysieke realiteit, die niet gefilterd is door je overtuigingen.
Maar hierin, is de valstrik dat je een associatie genereert dat je overtuigingen slecht zijn. Je overtuigingen zijn niet slecht. Ze kunnen limiterend zijn wanneer je ze tegenwerkt. Maar als je ze niet tegenwerkt, kunnen ze zeer bevrijdend en bekrachtigend zijn, en je in staat stellen te bereiken wat je ook maar wilt.
Ik moedig jullie aan om vrienden te worden met je overtuigingen, en om jezelf te bekrachtigen, dat je WEL geweldige en machtige wezens bent.

Jullie hebben verteld wat jullie hebben bereikt in associatie met de golf die perceptie bevat, en dat is geen geringe prestatie.
Het was een intense golf, niet langdurig, maar wel intensief, en jullie hebben veel bereikt in associatie ermee. In jullie termen, hoewel ik de term “groei” niet zou gebruiken, maar jullie wel, zou ik willen aangeven dat jullie allemaal enorm zijn gegroeid in die golf, en veel meer bewust van jullie zelf zijn geworden, en misschien beginnen te glimpen wat je kunt volbrengen, zelfs wanneer je dit nog niet gedaan hebt.

Hoewel ik ook wil aangegeven, dat perceptie soms heel lastig kan zijn, want je presteert wél, en je zegt tegen jezelf van niet, want je geeft jezelf geen krediet voor wat je hebt bereikt. Je zegt dat je niet genoeg geld hebt gegenereerd, maar je hebt wel geld gegenereerd. Je zegt dat je niet genoeg hebt gegenereerd in relaties, maar je bent wel bereikend geweest in relaties.

Wat het onderwerp ook is, zelfs als het een expressie zou zijn, die jij zou zien als klein, een expressie van erkenning in een tijd van onrust of wanhoop, zoals, “Ik uitte een uur, waarin ik mij niet hopeloos voelde,” of in tijd van ziekte, “Ik uitte wat momenten, waarin ik mij niet ziek voelde,” maar, je generaliseert en je maakt overzichten.
Je zegt, “Ik incorporeer niet genoeg geld,” of, “Ik heb HELEMAAL geen geld”, en dat is de generalisatie die je ieder moment uitdrukt, elke dag – en zelfs op het moment dat je wel geld genereert, wordt het niet valide gemaakt.
Of wanneer je ziekte of depressie uitdrukt, je bent ALTIJD voor een bepaalde tijd ziek of depressief – er zijn geen momenten dat je dat niet bent, maar, die zijn er wél. Alleen erken je die niet. Je merkt ze niet op.
En zelfs al merk je ze wel op, dan erken je ze niet, en dat geeft je geen krediet. Misschien zou het van groot nut zijn voor jullie, om in deze golf aandacht te schenken aan wat je aan het doen bent, en wat je WEL aan het bereiken bent, ongeacht van hoe klein je het beoordeeld te zijn.

En daarmee, zeg ik jullie adieu en anticipeer op onze volgende interacties en al jullie enorme bereikte prestaties. Ik heb voor ieder van jullie een enorm oprechte vriendschap die ik waarlijk bewaak. Tot onze volgende bijeenkomst, au revoir.

GROEP: Au revoir.

Elias vertrekt om 2:59 PM

Copyright 2008 Mary Ennis, Alle Rechten Voorbehouden







































Vertaald door

Copyright 2008 Mary Ennis, All Rights Reserved.