Zaterdag 4 januari 1997 (Privé sessie)
Deelnemers: Mary, Vicki, Jene, en zo af en toe, Ron
Opmerking: Deze sessie was op verzoek van Jene, vanwege haar conflict over de dood van haar hond, Buddy.
Elias arriveert om 8:01 PM. (Tijd was 20 seconden).
ELIAS: Goeieavond.
JENE: Goeieavond.
ELIAS: Je hebt om een sessie verzocht?
JENE: Ja. Maar eerst, wil ik mijn excuses aanbieden voor mijn gegil en geschreeuw en gevloek tegen je van de week. Ik schaam mij ervoor, maar zoals je waarschijnlijk al wel weet, deed ik dat vanuit frustratie, en ik voelde mij hopeloos…
ELIAS: Excuses zijn niet nodig.
JENE: Nou ja, ik vind van wel.
ELIAS: Dan accepteer ik het.
JENE: Dank je. Ik heb problemen met het feit dat mijn hond is doodgegaan. En ik heb vragen over zijn intentie en zijn keuze hierin. Ik begrijp dat het zijn keuze was, maar wat ik niet begrip is zijn keuze voor de manier waarop hij ging, en wat de intentie of het doel erachter was.
Want alles wat dat dier eigenlijk alleen maar wilde, was dat er van hem gehouden werd en dat hij geaccepteerd werd, en ik denk dat dit iets is, wat wij waarschijnlijk allemaal wel willen. Juist? (Zeer emotioneel).
ELIAS: En dus heb je een moeilijke les geleerd, om jullie woorden te gebruiken. Dit zijn ingewikkelde kwesties.
Alhoewel dieren, zoals ook alle andere dingen in jullie universum, zijn opgebouwd uit bewustzijn, hebben zij geen intentie - zoals jullie daarover denken. De intentie van het bewustzijn is om te zijn, te wezen. De intentie binnen de manifestaties van dieren en planten, van formaties op je planeet, van de planeet zelf, van je universum, is om te zijn. Binnen deze zijnstoestand, huist er ook nog een intentie voor waarde vervulling; want álle bewustzijn bestaat tesamen met waardevervulling. Als die waarde vervulling niet materialiseert of niet vervuld wordt, zullen zij discontinueren.
Heb geduld met me terwijl ik dit probeer uit te leggen. In onze beginsessies, werden vragen gesteld over de beredenering van personen, die de daad van zelfmoord aangaan. Ik gaf toen aan dat personen deze handeling aangaan vanwege verscheidene redenen - maar dat een van de meest voorkomende reden is dat zij hun waarde vervulling niet aan het vervullen zijn in dit focus. Daardoor, zien zij geen zin in de voortzetting ervan – want als je, in het bewustzijn, de hoogste waarde van je expressie niet aan het vervullen bent, dan zul je discontinueren met de expressie ervan, omdat het onnodig is deze voort te zetten.
Al het bewustzijn, tot in het uiterste van iedere atoom toe, dus iedere link van bewustzijn, bestaat binnen die intentie, van individuele waarde vervulling. Dit is de méést te vervullen expressie van het zijn.
Welnu; er zijn verschillende (soorten) arrangementen van bewustzijn. Er bestaan differentiaties in de manifestaties van het bewustzijn, zoals we al eerder hebben besproken. Ik heb toen ook de informatie aangeboden, dat gedomesticeerde dieren (huisdieren), in hun functie in het bewustzijn verschillen, van wat jullie wilde dieren noemen, omdat huisdieren rechtstreeks betrokken zijn met jullie soort; de mens. Daardoor wordt hun bewustzijn meer direct beïnvloed door jullie bewustzijn. Ik weet dat dit moeilijk is om te begrijpen, omdat je immers effect hebt op álle bewustzijn; maar binnen de creatie van deze dieren, is hun functie anders.
Alle bewustzijn kiest zijn eigen individuele functie. Het kiest haar richting. En daarom hebben sommige elementen van het bewustzijn gekozen, binnen een overeenkomst daartoe, om te manifesteren als huisdier, om te functioneren met jullie soort, in samenwerking, mét jullie. Naar jullie manier van denken, dienen deze dieren vele doeleinden. Sommige van hen dienen ter vergemakkelijking van werk. Sommigen van hen vervullen de rol van het zijn van gezelschap.
Binnen jullie samenlevingen hebben jullie geloofsystemen opgebouwd betreffende jullie dieren. Ieder van jullie is behoudend van heel veel geloofsystemen over gedomesticeerde dieren; over wat zij weten, wat zij niet weten, wat zij begrijpen, wat zij niet begrijpen, wat zij voelen, wat zij niet voelen, en of dat zij in het bezit zijn van een ziel, of niet. Jullie allemaal zijn in het bezit van heel veel overtuigingen op dit gebied.
Je hebt jezelf de gelegenheid aangeboden om je ‘open te zetten’. Je hebt jezelf de gelegenheid geboden om te gaan luisteren, en om je gewaarzijn te vergroten, te verruimen. Jullie hebben ook heel veel geloofsystemen ontwikkeld. Je hebt overtuigingen ontwikkeld rondom de informatie die je op dit moment ontvangt. Je hebt jezelf ook in een cocon gestoken. Dit is jullie al meerdere keren verteld, maar je was niet bereid om daarnaar te luisteren.
In je wens en verlangen om je voorruit te bewegen, heb je gekozen om jezelf bepaalde omstandigheden aan te bieden, die je opschudden, waardoor er een opening ontstaat. Er werd je al heel veel gepresenteerd, maar dat liet je van je afstuiteren. Jullie zeggen dat je alles absorbeert, dat je alles in je opneemt, maar in feite ben je tot nu toe afgesloten geweest, en je laat de sleutel niet los.
Maar nu, kies je ervoor om jezelf een opening toe te laten. De vragen die jullie eerder stelden, liepen in lijn met jullie overtuigingen, met jullie geloofsystemen. En ik heb jullie vragen beantwoord, in de volle wetenschap dat jullie die antwoorden ánders zouden opvatten, alsdat ze bedoeld waren in hun aflevering. Je bevatting en begrip ervan is anders, maar subjectief wordt het wél geregistreerd, om zo te zeggen. En dus ben je nu aanbelandt op je huidige punt. Je hebt voor deze situatie gekozen.
Interessant genoeg, verhoud je dit dier gelijk aan een individu, waarmee je doorgaat banden te hebben.
JENE: Scott. (Scott is een vriend van Jene die enige jaren geleden is overleden).
ELIAS: En daardoor, heeft dit dier meer impact op je aandacht hierin. Dit dier is niet verbonden met die persoon. Ik zal je hier later nog wat meer informatie over aanbieden.
Je bent juist dat je jezelf een gelegenheid hebt aangeboden, waarin je bepaalde dingen kunt opmerken - je hebt jezelf een situatie aangeboden die bepaalde elementen benadrukt; het door geloofsystemen heengaan, het opmerken ervan.
Het dier vraagt je niets. Maar je respons, je reageren op dit dier, in deze huidige situatie, is de identificatie van een andere actie - maar het is er een die ook gelijkenissen vertoont – namelijk dat je je verantwoordelijk voelt, omdat je gedachten en gevoelens voorafgaande aan de actie hebt gehad, die er parallel mee lopen.
Begrijp dat ook dit weer geloofsystemen zijn. Er bestaat geen schuldgevoel. Er is geen persoonlijke verantwoordelijkheid. Het is geen kwestie van goed of fout. Het is geen kwestie van juist of verkeerd. Het is slechts.
Alle bewustzijn zal zichzelf herschikken of herarrangeren en verder bewegen, als het niét haar eigen waardevervulling aan het vervullen is. Dit is niet “verkeerd”. Het is.
JENE: Het doet me zeer.
ELIAS: Wat ons gelijk naar het volgende gebied toe brengt – ter je begrijpen ervan. Nu dat je jezelf de gelegenheid aanbiedt om je open te stellen en om te luisteren, luister dan ook echt! Door de acties die jullie hebben gekozen om dit forum aan te gaan, beweeg je bepaalde richtingen op in het bewustzijn. Je bent behoudend van bepaalde verlangens. En daardoor, trekken jullie allemaal dit forum naar jezelf toe aan, zoals ook jij dat hebt gedaan.
Dit gebied van bewustzijn dat je momenteel occupeert is niét je klaslokaal. Je occupeert dit gebied van bewustzijn vanuit de keuze daartoe. Je hebt gekozen voor die expressies van ervaringen. In deze, ben je dus continue, in jullie termen, op objectieve wijze aan het leren, omdat je continue in wording bent. Binnen dat verlangen welke je aangetrokken heeft tot dit forum, is er een willen, tot het verkrijgen van informatie, niet alleen met betrekking tot de verschuiving op jullie planeet, maar ook met betrekking tot de actie van transitie. Er bestaan heel veel verschillende (soorten van) acties binnen de transitie. En het is heel ingewikkeld om deze uit te leggen aan jullie, omdat er heel veel ontsnapt aan jullie begrip. Ik zal informatie gaan aanbieden die voorbij gaat aan wat al eerder is aangeboden, wat je mag gaan onderzoeken.
In het bewustzijn, zijn er acties die objectief plaatsvinden, gebeuren. In je fysieke focus, ontwikkel je geloofsystemen rondom een bepaald weten dat je hebt, die je vervormd naar het zijn van je eigen ideën. Een van die overtuigingen die je hebt ontwikkeld, is dat personen die aan het oversteken zijn (overleden zijn) in het transitie(gebied) “vastzitten”, dat ze “vastgehouden” worden door dit aardse vlak, omdat ze niet weten dat ze dat “eeuwige licht” in moeten gaan! (Met humor). En zoals voor alle overtuigingen geldt, is ook dit weer gebaseerd in waarheid, hoewel vervormd.
In de transitie, behoudt je voor een gedeelte, voor een tijdje, je objectieve bewustzijn. In deze, blijf je vasthouden aan je objectieve verbindingen en herinneringen, omdat deze je familiair zijn. Ze zijn comfortabel. Je begrijpt ze. Op vergelijkbare wijze, houd het objectieve element van het bewustzijn dat zich in het fysieke focus bevindt, vast aan herinneringen en verbindingen met personen die in het transitiegebied verblijven. Daardoor, is er binnen het bewustzijn een aantrekking – een trekking - naar elkaar toe. In deze, zit niemand (vast)gebonden aan een (aards)vlak of aan een gebied van bewustzijn, maar het kan voorkomen dat je niet beseft, dat je je kunt vrijmaken of losbreken van deze vasthouding, die je hebt gecreërd. Dit is een vasthouden, binnenin objectieve emoties. Het is direct verbonden met het fysieke focus.
(Met veel humor) Mensen gaan niet dood en steken vervolgens over naar een of ander soort van wolkachtig vlak, waar zij tegen hun wil in worden vastgehouden aan dit aardse vlak, en instructies nodig hebben om verder te kunnen gaan!
Maar mensen sterven wél, verplaatsen zich naar het transitiegebied, en blijven objectief een verbinding houden met individuen die fysiek gefocust zijn. Dit is hen vertrouwd. Dit is niet noodzakelijkerwijs comfortabel, maar het is herkenbaar. En als de persoon in de fysieke focus hierin blijft mee gaan, dan zal de overeenkomst blijven staan, en zullen beiden doorcontinueren binnen dit emotionele framewerk.
Door de actie van dit dier, heb je jezelf de kans geboden om te (leren) luisteren, en om het te begrijpen, en om het los te laten. Als je de acties van het bewustzijn begrijpt, dan zul je gewoon door deze geloofsystemen kunnen heengaan, hoewel ze heel erg sterk ingebed zijn.
JENE: En begrijp ik het? (Lachend)
ELIAS: Je bent ermee aan het beginnen. Je spreekt de term ‘acceptatie’ uit. Ik hoor ‘acceptatie’ ontzettend veel uitgesproken worden, door ontzettend veel individuen. Ik weet ook dat geen van die individuen die term ook echt begrijpt, maar je bent lerende.
JENE: Waarom is dat toch zo moeilijk?
ELIAS: Omdát jullie behoudend zijn van overtuigingen! Je bent in het bezit van overtuigingen die niét-accepterend zijn. Onacceptatie wordt je vanaf je geboorte al aangeleerd. Er wordt je geleerd om niet-accepterend van je zelf te zijn. Als je jezelf niet eens kan accepteren, dan kun al helemaal niets anders accepteren!
Ik heb het al zo vaak gezegd, jullie zijn ondergespoeld geraakt in geloofsystemen. En geen enkel persoon heeft minder overtuigingen dan een ander, maar je bent ze aan het opmerken en je bent je gewaarzijn aan het verruimen. Daardoor zul je in kleine stapjes ook meer gaan accepteren. En in je verlangens om dit te kunnen bereiken, daag je jezelf uit - zoals je jezelf ook nu hebt uitgedaagd.
JENE: Schijnbaar doe ik niets anders…
ELIAS: Het is jammer dat je je eigen aandacht pas verkrijgt door situaties die jij ziet als negatief of die je zeer doen, maar je zult bepaalde uitdagingen en omstandigheden uitkiezen, die je aandacht zullen trekken.
JENE: Zullen ze altijd maar pijnlijk en traumatisch zijn?
ELIAS: Die keuze zal aan jou zijn! (Grote zucht). En jouw keuze zal hoogst waarschijnlijk zijn, dat je voor deze methode blijft kiezen, omdát dit je aandacht krijgt! Je besteedt immers maar weinig aandacht aan “rimpelloze vaarwaters”. (Glimlachend).
JENE: Verveling! Was deze bepaalde keus een afspraak met een zelf, van vóór dit fysieke focus? Want er lijkt erop, alsof dit mijn weg al geweest is vanaf mijn geboorte. Die weg van trauma en verdriet in situaties die vergelijkbaar zijn met deze situatie. Van dieren of fysiek gefocusten waar ik veel om geef die telkens maar overlijden. Kinderen, ouders, beste vrienden. Scott, zelfmoorden. En zo gaat het maar door en door en door. Ik ken maar weinig mensen, echt maar heel weinig mensen die diezelfde hoeveelheid sterfgevallen of emotionele ervaringen hebben meegemaakt, zoals ik ze heb meegemaakt ter mijn eigen opmerken ervan, of die zoals jij dat noemt, uitdagingen zijn aangegaan, in het loslaten, of in het accepteren. Ik ben daar inmiddels wel een beetje nieuwsgierig naar…
ELIAS: Zoals ik jullie al verklaard heb, komen jullie allemaal het fysieke focus binnen met je eigen poel van probabiliteiten. In deze, bestaat er géén predestinatie, of zijn acties niét vooraf ‘vastgezet’ voor dit focus of ‘leven’, zoals jullie dat noemen.
Wat je wel doet is dat je een poel van probabiliteiten uitzet, die in een bepaalde richting opgaan. Je bezit altijd de keuze om probabiliteiten aan te trekken vanuit een andere poel, anders dan diegene die je hebt uitgekozen. Niets staat vastgebeitelt in steen. En terwijl je een richting uitkiest in een focus, zul je altijd jezelf de gelegenheid aanbieden om dingen op te merken, om te verruimen, of in jou termen, om “bepaalde ervaringen op te doen, en te leren ervan”, maar nog steeds zou je niet naar jezelf kunnen luisteren. Je zou voor een bepaalde ervaring kunnen kiezen, en jezelf een bepaalde richting kunnen aangeven hierin, en vervolgens luister je niet naar je eigen leiding. En daardoor, zul je jezelf dit scenario blijven aanbieden, om zo te zeggen.
Dit is géén karma! Dit is ook geen situatie die je ‘niet’ hebt volbracht, of die je de eerste keer “niet goed” voor elkaar hebt gekregen, en dus zul je dit maar blijven herhalen en herhalen en herhalen! Dit is niét het geval.
Je zou ervoor kunnen kiezen om jezelf een gelegenheid aan te bieden om in communicatie te zijn met je essentie door middel van bepaalde ervaringen, en vervolgens luister je hier niet naar. Daardoor, zul je subjectief vergelijkbare ervaringen aantrekken. Nu; ik verklaar hier gelijk bij, dat ook dit weer niét altijd het geval is, omdat sommige mensen ervoor kiezen om bepaalde ervaringen steeds maar weer opnieuw en opnieuw te ervaren, omdát zij dit wensen te ervaren.
In jullie denkwijze, denk je dat er een of andere hele grote reden moet zijn om dit soort ervaringen uit te kiezen; dat ze een of andere grootse uitkomst zal bieden. “Ik ga nu een of andere vreselijke ervaring krijgen. Daardoor, zal ik het vermogen bezitten om andere mensen te kunnen begrijpen die dezelfde vreselijke ervaring doormaken, en zal ik hen behulpzaam kunnen zijn”. Welnu, ongeacht, zul je hen toch wel helpen, in bewustzijn. Ieder persoon kiest zijn ervaringen uit, ter zijn eigen ervaren ervan.
Onthoud ook dat dit (maar) één focus is. Binnenin je essentie, ben je behoudend van heel veel focussen die allemaal andere situaties ervaren.
(Met humor) Maar ja, wensen we niet allemaal en geloven we er niet allemaal in, dat deze ene focus die we nu herkennen, dé “juiste” focus is! Dat je in déze focus de aardigste, de meest rechtvaardige, de meest goedbedoelende en de beste intenties hebt, dat je een goed mens bent, en dat je een spiritueel bewegend persoon bent!
Nu zou dit allemaal, in jouw geloofsystemen, waar kunnen zijn, of misschien ook wel niet; maar het doet er helemaal niet toe, omdat je essentie bent.
En daarom zijn al die ervaringen in al die andere focussen, gewoon de jouwe. En je zou weleens bepaalde elementen in dit individuele focus kunnen ervaren, die jij in jouw denken, had voorbestemd om in een ander focus te ervaren. En ook deze gedachten zijn weer een beïnvloeding vanuit je geloofsystemen, omdat je goed en slecht of juist en fout, aan je ervaringen vasthecht.
(Intens gesproken) Je hebt jezelf begiftigd met gevoel. In deze dimensie en in deze focus, heb je de emotie gecreërd. Fysieke wezens zijn dus behoudend van dit element. Dit is je ervaring. De ene emotie is niet groter dan de andere. Het ene gevoel is niet beter dan het andere. Ze zijn alleen maar verschillend. (Pauze).
En natuurlijk begrijp ik heel goed dat je in het fysieke focus die gevoelens ook voelt, en dat je die overtuigingen ook vasthecht aan die gevoelens en dat je ze als goed en slecht ziet. Verdriet en schuld zijn slecht. Geluk en vreugde zijn goed. Pijn en lijden zijn slecht. Maar ik breng deze dingen naar voren zodat jullie erover kunnen nadenken en het kunnen gaan begrijpen, zodat die geloofsystemen geaccepteerd kunnen gaan worden, en daardoor niet meer zo intens zijn.
Wat niet wil zeggen dat die gevoelens geen intensiteit bezitten, maar dat de overtuiging die vastgehecht zit aan het gevoel, geen intensiteit bezit; want die overtuiging is datgene wat het meeste effect heeft op je gedachteprocessen. Want zónder die vasthechting van goed of slecht, van positief of negatief, zou je die onderscheiding niet maken. Dat wat je gelooft kleurt het gevoel. Je overtuigingen kleuren je gevoelens. Dit geldt ook op het gebied van fysieke lichaamsgevoelens. Je voelt ergens in je fysieke lichaam pijn. Je hecht een negatief geloofsysteem aan dat gevoel vast. Daardoor, voelt het niet draaglijk aan. Je vindt het niet fijn, omdat het negatief is. De gedachte, het geloofsysteem, is die actie heel erg aan het beïnvloeden. Die actie is een beweging in energie. De emotie is een actie; een beweging in energie. Het is niet goed of fout. Het is niet beter of slechter.
En ik kan heel goed begrijpen, dat je nu naar Elias kijkt, en zegt, “Voor jou is het nogal gemakkelijk om dit allemaal te zeggen Elias, want jij bent niet fysiek gefocust en dus voel jij al die dingen helemaal niet!” Maar ik heb ze wel gevoeld, en ben behoudend van de herinnering, welke nu is, omdat alles simultaan is. En dus zijn ook alle ervaringen tegelijkertijd.
JENE: Het is dus mogelijk, middels keuze, om in dit focus, door die geloofsystemen heen te gaan, erdoorheen te werken?
ELIAS: Ja, en dat is waar je nu naar op zoek bent.
JENE: Oke. (Pauze) Ik wil eventjes terugkomen op die cocooning. Ik was me daar niet eens bewust van. Totdat Ron het naar voren bracht, had ik er nog nooit van gehoord. Maar Ron bracht ook iets anders naar voren, dat soort van vergelijkbaar was, en dat resoneerde bij mij. Ik begon daar dus over na te denken, met betrekking tot mijn vasthechting aan Scott. Is dat dezelfde vasthechting, of is dat een eerdere vasthechting? Was dat in die cocooning periode, of wat het daarvoor al?
ELIAS: Begrijp het niet verkeerd. Hecht de actie die jij uitkoos, niét vast aan een incident. Het is géén ‘oorzaak en gevolg’ situatie. Er vond géén incident plaats waardoor jij koos te gaan cocoonen. Het is een proces die je hebt gekozen te bestendigen – in een van je meest geliefde termen, je “proces”! (Gelach) Je kiest er nu alweer een tijdje voor om jezelf te isoleren, om te cocoonen. Er was een tijd dat je idealisme je van grote waarde was, in plaats daarvan raakte je steeds meer ontmoedigd, en stond toe dat overtuigingen je overweldigden. In deze, ben je aan het strijden geweest en adopteerde nieuwe geloofsystemen om je te verlichten. Wat ook inefficiënt is.
JENE: Dus, die cocooning is al voor een langere periode van tijd gaande?
ELIAS: (Knikkend) Alhoewel je dit camoufleert door objectief op zoek te gaan naar nieuwe geloofsystemen – en hierin blijft doorcontinueren in ‘metafysische religies’.
JENE: Dus ik ben geen overtuigingen aan het elimineren of aan het vervangen, maar ik ben ze meer aan het samenmengen, samenvoegen.
ELIAS: Aan het veranderen; omwisselen. Ik heb ’t je al eens eerder verteld, in een van onze sessies, je bent op zoek naar je “geestdrift”.
JENE: Ja, dat kan ik mij herinneren.
ELIAS: Ooit was dit iets dat objectief in je herinnering zat. Maar is nu verloren geraakt te midden van al die vele geloofsystemen en verwarring. En daarom, wordt je aangetrokken naar dit forum toe, voor informatie, zodat je het kunt terugherwinnen.
Als er één ding was, dat je nu zou kunnen zeggen, dan zou je eigenlijk tegen het bewustzijn - waaruit dit dier was opgebouwd – ”dank je wel” moeten zeggen. Omdat het je in staat heeft gesteld om je open te stellen en omdat er een begin is gemaakt in het accepteren van het zelf. Dat er een weten is, en dat je naar geloofsystemen aan het luisteren bent, zodat deze verruimd kunnen worden.
JENE: Zal ik doen.
ELIAS: En dan zou je kunnen gaan inzien dat bewustzijn je behulpzaam is. En als je dan toch perse goed of slecht eraan wilt vasthechten, dan kun je daar alleen maar goed aan vasthechten!
JENE: Oke. Dat vind ik fijn klinken!
In een van onze eerste ontmoetingen, zei je ook dat er heel veel gevechten gaande waren. Waren die gevechten die geloofsystemen?
ELIAS: (Knikt) Waar je al heel lang mee worstelt, en je blijft maar nieuwe geloofsystemen opzoeken die je blijft “toevoegen” in je quest naar je antwoord – welke is dat je je geestdrift wilt terugverkrijgen. Welnu, je kunt nu een begin gaan maken met het begrijpen dat dit niet nodig is. Je mag jezelf nu gaan toestaan, om jezelf te gaan accepteren, en om jezelf te gaan leren kennen; want objectief mag je dan denken dat je dit weet en dat je accepteert, maar het feit is dat je hier heel erg hard mee vecht.
Ik zei je toen ook dat er een grote angst aanwezig was, maar je hebt er nu voor gekozen om deze draak te gaan confronteren!
JENE: Dank je wel. (Pauze) Ik weet niet goed hoe ik moet formuleren wat ik nu zit te denken.
ELIAS: Dan geef ik je hier even de tijd voor, en kom zometeen weer terug.
PAUZE – HERVATTING 9:34 PM (Tijd was 5 seconden)
ELIAS: Goed, we gaan weer verder.
JENE: Oke, het verbreken van de verbinding met Scott – die energie of dat bewustzijn waarmee er een vasthechting is - heeft dit ook met vertrouwen op het zelf te maken? Het maken van keuzes, het aanvaarden van overtuigingen, zijn dat allemaal oefeningen in het loslaten van die vasthouding (met Scott)?
ELIAS: Ja. Je moet kunnen begrijpen dat je er niemand goed mee doet, door (aan hen) vast te blijven houden in het bewustzijn.
JENE: Ik was er eigenlijk helemaal niet zo bewust van dat ik nog steeds aan iets bleef vasthouden, totdat dat incident met Buddy plaatsvond, en toen opeens kwamen er in rap tempo een heleboel van die problemen naar boven toe drijven.
ELIAS: Veel mensen laten zich het objectieve gewaarzijn niet toe, van waar zij aan vast blijven houden. En op het gebied van de aanvaarding van de dood, zijn er heel veel mensen die zichzelf laten misleiden door hun geloofsystemen.
Een ander persoon zou overduidelijk die vasthouding kunnen herkennen als men er maar aandacht aan zou besteden. Want als je blijft vasthouden aan een element dan zul je concentreren op dat element. Je zult je verbaal uiten over dat element, je praat over dat individu, je vertelt verhalen, je haalt herinneringen op. Je blijf continueren om je aandacht erop gevestigd te houden. En dat is je indicatie; alhoewel dat niet jouw standpunt zal zijn, want jij denkt bij jezelf dat je een nieuw geloofsysteem hebt opgedaan welke niet vasthoudt aan het geloof dat de dood doet scheiden. En in de poging om dát geloofsysteem te dwarsbomen, kies je ervoor om een geloofsysteem te creëren, dat er helemaal geen separatie bestaat. In deze, erken je dat er geen sluier is tussen de fysieke focus en de transitie, en dus bevestig je en continueer je door met de connectie in het bewustzijn, op deze manier blijft je eraan vasthouden.
En de persoon die in transitie verblijft, zal automatisch blijven vasthouden aan dat objectieve gewaarzijn, die in connectie staat met het fysieke focus. Net zoals een klein kind die de continuatie van subjectief gewaarzijn met zich meedraagt, terwijl het leert te bewegen naar een meer objectief gewaarzijn. Dit is een natuurlijk gebeuren in de transitie; en dit is ook de reden waarom je deze actie “transitie” mag termen!
JENE: Is dat een vastgehouden overeenkomst tussen beide bewustzijnen, één in de transitie, één in het fysieke focus?
ELIAS: Bij wijze van spreken, ja. Maar; niet op de manier zoals dat jij daarover denkt. Het is niet zo dat jullie overeenkomen om vast te blijven houden aan elkaar. Het is een automatische actie; en als je jezelf daar het gewaarzijn niet van toelaat, dan zal het een automatisch gebeuren zijn. Het is automatisch dat de persoon in transitie objectief aan het herinneren is, en zal daardoor in bewustzijn naar iets toebewegen dat hem vertrouwd is. En vanwege jullie geloofsystemen in het fysieke focus, is het automatisch voor je om aangetrokken te worden naar dat bewustzijn – maar doet dat in verdriet – omdat dit is wat je aangeleerd werd.
Alhoewel jullie denken dat jullie religieuze geloofsystemen zijn geëlimineerd, zijn ze nog steeds heel erg sterk. Ze zijn niet geëlimineerd, en ze zijn niet geaccepteerd. Ze worden alleen maar in je objectieve aandacht opzij geschoven, zodat je nieuwe overtuigingen kunt gaan invoegen waar je over kunt gaan nadenken.
Maar, wanneer geconfronteerd met een situatie die geloofsystemen triggert, dan zullen die geloofsystemen op hun beurt weer automatische reacties triggeren. Wat ook een van de redenen is waarom er in een van de sessies werd aangegeven, dat hulp geven aan essenties in transitie niet is dat je hen vertelt dat ze “het licht” in moeten gaan, maar dat je behulpzaam kunt zijn door essenties verder te laten bewegen, omdat ze zich binnen deze band en attractie in het bewustzijn, statisch ophouden. (Pauze)
JENE: Oke…
ELIAS: Dit zijn hele ingewikkelde onderwerpen, en dit zijn ook zeer versimpelde explanaties.
JENE: Dat begrijp ik. Nou ja, voor nu is dat toch al meer als genoeg om mee aan de slag te gaan. Dank je wel.
ELIAS: Je bent welkom.
JENE: Ik waardeer het.
ELIAS: En als je meer informatie wenst, hoef je alleen maar te bellen.
JENE: Dank je. Dan zal ik bellen. Ik zie je morgen weer.
ELIAS: Op onze speciale telefoon! (Gegrinnik, en gelach) Vergeet onze persoonlijke ‘extensie’ niet!
JENE: Bedankt.
ELIAS: Je bent meer als welkom. Ik zie jullie allemaal weer terug bij onze volgende reguliere sessie. Au revoir!
Elias vertrekt om 10:02 PM.
© 1997 Vicki Pendley/Mary Ennis, Alle Rechten Voorbehouden.
Vertaald door
Copyright 1997 Mary Ennis, All Rights Reserved.