Maandag 24 juni, 1996
Deelnemers: Mary (Michael), Vicki (Lawrence), Ron (Olivia), en Cathy (Shynla).
Opmerking: Dit was geen geplande sessie. Het werd op Cathy’s verzoek gehouden, en werd aangemoedigd door Ron.
Elias arriveert om 8:57 PM. (Arriveer tijd was ongeveer twintig seconden).
ELIAS: Goeieavond. We ontmoeten elkaar weer, midden in jullie turbulentie!
RON: Het lijkt nu een beetje afgenomen te zijn.
ELIAS: Of wellicht, is je perceptie aan het veranderen! (Grinnikend)
RON: Nou, zo had ik er nog niet over nagedacht.
CATHY: Nou, ikzelf vond dat de dingen anders snel genoeg aan het gaan waren! Kunnen we nu weer een beetje langzamer aan gaan doen? (Lachend)
ELIAS: Stel jezelf de vraag eens of je ervoor kiest om de opneming van je ervaringen af te remmen. Het is twijfelachtig dat je voor deze probabiliteit zult kiezen! Jullie hebben ervoor gekozen om zeer snel te bewegen, maar dan kijken jullie naar elkaar en zeggen, “Oh nee! Wat hebben we gecreërd?” Een mijnenveld! (Grinnikend, en gelach)
CATHY: Een giga grote! Echt groot!
ELIAS: Is dit niet allemaal erg groot? (Glimlachend) En onze nieuwe kennissen zijn zich ook, heel erg snel, gewaar aan het worden van deze grootsheid! En dus, hebben jullie vragen over probabiliteiten, of over hoe je je realiteit creërt, of over waarom dat je je realiteit creërt, of over waarom dat je die ervaringen kiest die je uitkiest! Of misschien vraag je, kies ik deze ervaringen wel?
Je vind het makkelijker om alle dingen als van tevoren overeengekomen afspraken, {overeenkomsten} te zien. Probabiliteiten worden uitgevoerd, omdat je deze al eerder bent overeengekomen. In onze sessies, heb ik jullie verteld dat je overeenkomsten opneemt, en dat je, binnen probabiliteiten, handelt op die overeenkomsten. Als je dit zou bekijken vanuit één perspectief, dan is dit zeer accuraat. Alle dingen zijn overeenkomsten. Alle interacties waarbij meer dan één focus in betrokken is, zijn overeenkomsten. Maar net zoals dat er bij dromen, vele lagen van dromen zijn, zijn er ook vele lagen van bewustzijn. En binnen sommige lagen, ben je zeer dichtbij je fysieke focus; en binnen je feitelijke fysieke focus, maak je niet altijd overeenkomsten zoals jij over overeenkomsten denkt. Je komt niet overeen, ergens in een of ander onbekend gebied van bewustzijn die ver van je verwijderd is, om een zeer traumatische ervaring aan te gaan met een ander individu!
Individuen kiezen probabiliteiten. Zij maken keuzes. Ieder van jullie, en ook alle anderen, maken keuzes voor zichzelf. En in deze keuzes, heb je allemaal een invloed, {een effect}, op alle bewustzijn. Van de individuen die erg dichtbij je staan, kun je zien dat zij zeer aangedaan zijn {er een effect op hen is}. Want dit is wat je jezelf toestaat om te zien, in bevestiging van de verbinding die je binnen bewustzijn hebt. Héél vaak, kies je er voor, om niet verder te kijken dan dát. En daardoor, verwarren jullie jezelf. “Wat heb ik gecreërd? Wat heeft een ander gecreërd?” Binnen de keuze van een ieder individu, creërt een ieder individu zijn eigen realiteit. Binnen een overeenkomst die je gemaakt hebt om {ergens door} aangedaan te worden, trek je deze creaties naar jezelf toe aan, vanwege je eigen redenen hiervoor. Dit wil niet zeggen dat jij die situatie hebt gecreërd, maar je stelt jezelf in staat om te verbinden met die gegeven situatie, waardoor je jezelf in staat stelt om te verruimen. Net zoals dat je een boek aantrekt, naar jezelf toe, om informatie op te nemen die je op dat bepaalde moment binnen je focus nodig hebt. Niet jij hebt het boek gecreërd. Jij bent niet de schrijver ervan. Maar je hebt dit boek naar jezelf toe aangetrokken, ten behoeve van je eigen voordeel ervan, omdat je ervoor hebt gekozen om er baat van te hebben.
Iedere evaring waar je jezelf in betrekt, kies je, omdat het je ten bate is, ten voordele is, binnen je eigen persoonlijke waardevervulling. Je kunt allemaal terugkijken op ervaringen die je ieder individueel hebt opgenomen in je verleden, en je zou ernaar kunnen kijken, en op dit huidige moment tegen jezelf kunnen zeggen, dat je nu wel begrijpt waarom dat je die situaties toen hebt gecreërd. In werkelijkheid, zou je niet héél die situatie gecreërd kunnen hebben, maar, je ging {in die bepaalde situaties bepaalde} acties aan, omdat je jezelf hebt toegestaan om daar profijt uit te halen.
‘Ten voordele zijn’ betekent niet altijd wat jij het termt te zijn, in jouw denken, alszijnde “goed”. Je bent volkomen geconditioneerd om te denken in termen van goed of slecht. “Ik woon een feestje bij; dat is een goede ervaring. Ik ben getuige van een overlijden; dat is een slechte ervaring.” Jullie trekken alle ervaringen naar jezelf toe aan, die je binnen je bewustzijn, ten voordele zullen zijn. Bij sommige ervaringen, zul je bewust, in je denken, redenen eraan vasthechten, in verband met je toekomstige tijd. De fysiek beredeneerde explanaties die je jezelf hebt aangeboden mogen je dan een fysieke voldoening geven, maar in werkelijkheid, zullen deze redenen niet altijd de complete, ten voordele zijnde aspecten zijn, van waarom je deze situaties naar jezelf toe aantrok. Sommige van jullie kunnen makkelijker situaties overzien, als je er over nadenkt in meer afstandelijke termen. Het is makkelijker om een begrip te krijgen van een situatie als je naar die situatie kan kijken in wat jij zou noemen “het grotere plaatje”. Je grotere plaatje, in werkelijkheid, is je kleinere plaatje binnenin je! (Grinnikend)
Binnen je gedachteproces, denken jullie bij jezelf, dat het grotere plaatje te maken heeft met vele individuen, massagebeurtenissen, Bron Gebeurtenissen, globale opnemingen, jullie Verschuiving, overeenkomsten; en groter, en groter, en nog groter. Want je ziet een steen als klein en een berg als groot! En daarom, zien jullie “meer”, voor zover het fysieke aspecten betreft, als groter zijnd. In werkelijkheid, zeg ik tegen jullie dat hoe meer en hoe groter het plaatje dat je ziet is, hoe kleiner het plaatje binnenin het individu is; omdat het universum binnenin je ligt, en niet daarbuiten waar je het fysiek ziet.
CATHY: Is Vicki een tweeling ding aan het doen? (Verwijzend naar de “golf van verdriet” die Vicki de hele middag en avond al aan het ervaren was)
ELIAS: Ik zal hier even kort op ingaan, zodat jullie er een licht begrip van kunnen opdoen. Ik had al eerder verteld, dat deze twee engangeren en reageren als één. En daarom, is er een overeenkomst om een actie aan te trekken die de ander heeft gecreërd om een verruiming van gewaarzijn toe te staan. Dit omvat een interactie en een gevolg van geloofsystemen.
(Tegen Vicki) Je hebt je naar het gebied verplaatst van het aangaan van basis geloofsystemen. Terwijl de ene zich verplaatst naar één fysieke richting vanwege geloofsystemen, zal de andere een ander soort respons uitdrukken. Net zoals je, in je fysieke realiteit, tegenstellingen kunt zien, wat zij niet zijn, maar jullie geloven dat je tegenstellingen ziet. En daarom zijn er binnen iedere expressie, tegengestelde kanten; een van acceptatie, een van niet-acceptatie; een van het toelaten, een van rebellie. Dit kun je binnen jullie eigen zelf terugzien. Een deel van jouw reageert op een manier; en een ander deel van jouw reageert, simultaan, op een andere manier, waardoor er verwarring ontstaat.
(Tegen de groep) Deze tweeling betrekt momenteel dezelfde geloofsystemen. En binnen iedere ontmoeting hiermee, focussen zij op hun eigen individuele ervaring, binnen hun individuele eigen focussen. Maar binnen bewustzijn, en ook binnen fysieke expressie en manifestatie, verbinden zij als één, en betrekken dezelfde geloofsystemen, en drukken dezelfde manifestaties uit, en ervaren dezelfde kwesties en “golven”, en drukken dezelfde verwarring uit. Als je aan Lawrence zou vragen, “Waarom uit je verdriet?”, dan zal het antwoord zijn, “Ik weet het niet”. Als je aan Michael zou vragen, “Waarom uit je verdriet?” dan zal hij antwoorden, “Ik weet het niet”. Want hoewel bij beiden dezelfde fysieke actie wordt gepresenteerd, is de acceptatie zich aan het verzetten. Het aangaan van emotioneel respons is niet familiair. En daarom zal geen enkele reden groot genoeg zijn om garanderend te zijn van deze expressie! Zeer incorrect! (Heel ferm) Je hebt jezelf zeer diepgewortelde basis-geloofsystemen gepresenteerd. Elk van deze geloofsystemen bezit een emotionele aanhechting binnen het fysieke focus. Je mag dan een gedachte-gefocust individu zijn binnen dit focus, maar de geloofsystemen zelf zijn behoudend van een emotioneel element. En terwijl je deze geloofsystemen aangaat, laat je ook al hun elementen vrijkomen.
Stel jezelf voor, dat ieder geloofsysteem een vogelkooi is. Binnen je “minder moeilijke” - zoals jullie dat waarnemen - geloofsystemen, zit er één vogel in de kooi, waarbij het openen van kooi de vogel toestaat om weg te vliegen. Deze geloofsystemen, waar jullie momenteel doorheen aan het gaan zijn, zijn omvat door een héle grote vogelkooi, die duizenden en duizenden vogels bevat, die de deuropening van de kooi aan het overstromen zijn, waardoor een massale wolk van gevleugelde actie ontstaat. De vogels zijn de elementen; en de kooi is het geloofsysteem. (Pauze, je kunt bijna het geruis van die vogels horen!) Je bent verwonderd over de vraag waarom je niet kan waarnemen wat je zelf creërt. Ik zeg je dat binnen de realiteit, als je het waarlijk zou onderzoeken, je het met mij eens zou zijn, dat je wél kunt zien wat je creërt! Je hebt je verplaatst naar een gebied van gewaarzijn, die niet langer behoudend is van wat jij ziet als obstakels die je zicht blokkeren. Ik heb het jullie al zo vaak vertelt, dat er geen enkel ding is, dat van je gewaarzijn weg-verwijderd is. Je hoeft jezelf alleen maar de openheid te gunnen, en je moet het willen zien, en je zult zelf-acceptatie moeten toelaten. En als je deze acties opneemt, zul je wél zien wat je creërt. Je ziet dan ook waar je naar toe aangetrokken wordt, of wat je naar jezelf toe aantrekt, ter je gewaarzijn ervan. Waardoor je jezelf in staat stelt om je perceptie te veranderen; niét om geloofsystemen te elimineren, maar om je perceptie te veranderen en een groter gewaarzijn toe te laten.
Je bent, nu, de uitdaging aangegaan met ultieme fundamentele basis-geloofsystemen van juist en verkeerd, of goed en slecht, of acceptabel en onacceptabel. Je biedt jezelf, nu, de mogelijkheid aan om de realiteit van de ideën te creëren. Om je focus te verschuiven, en in je realiteit datgene op te nemen, wat je tot dusver alleen nog maar als concepten hebt beschouwd. Hierbinnen zijn jullie vieren, de piramide, grote kracht aan het opbouwen binnen jullie connecties. Die zeer beïnvloedend zullen gaan worden, en al zijn, van het bewustzijn, en invloed heeft, een effect heeft, op jullie Verschuiving. Zoals jullie al beginnen waar te nemen binnen jullie kleine expansie; want, hoe zou je anders kunnen verbinden, op wat jullie noemen een bewuste manier, als je niet in het bezit bent van een begrip van de ervaring?
Net zoals dat, - om maar weer even terug te komen op onze rijke man die probeert om de arme man na te spelen -, je niet waarlijk de realiteit van trauma kunt ervaren, en je niet waarlijk behulpzaam kunt zijn, als je niet de ervaring van ‘het door geloofssystemen heengaan’ hebt ervaren; waarbij je je eigen trauma creërt in het aangaan hiervan. Dat wil niet zeggen dat je trauma moét ervaren om begrijpend en effectief te kunnen zijn. Maar binnen je focus, creër je gewoon wél trauma voor jezelf, in reactie op geloofsystemen. Want je verzet je tegen verandering, en je staat niet toe dat je afstand doet van je eigen individuele controle. In werkelijkheid, verkrijg je controle binnen de acceptatie, en laat je een verruiming toe. Wanneer je inzicht zeer klein is, zal je hulpvaardigheid binnen de fysieke expressie, ook zeer klein zijn. Wanneer je begrip zeer groot is, zal je expressie in navolging zijn. (Hier, is er een lange pauze)
VICKI: En hoe zit het met de baby?
ELIAS: En wat is er met deze baby? Je wenst een antwoord te krijgen waarvan je gewaar bent dat ik die niet zal aanbieden! (Pauze, glimlachend)
Ieder van jullie creërt keuzes. Ik heb je al eerder verteld, dat de kleinheid van een individu geen invloed heeft op het gewaarzijn van zijn bewustzijn. Dit, zijn nou geloofsystemen die je opgenomen hebt. Ik zeg dit niet om jullie te suggereren dat je helemaal geen fysieke actie moet opnemen. Want zoals jullie al weten, zijn dat je keuzes.
Je bent je ook gewaar aan het worden van het feit dat je probabiliteiten zeer open zijn. Situaties die je ziet als het zijn van afgesloten, of die je als erg zwart en wit ziet, bevatten heel veel grijs. En ongeacht wat dan ook, zal deze manifestatie van Rose zeer beïnvloedend zijn, of zeer veel effect hebben, op ieder individu die het tegenkomt gedurende eens focus, ongeacht of het wordt opgenomen in een ander gebied, of in dit gebied. En dus, zijn dit elementen van de geloofsystemen die je hebt gekozen op te nemen en aan te gaan. Het zijn uitdagingen die je aan jezelf hebt aangeboden. Zoals altijd, is het totaal niet productief van mij om te gaan vertellen wat je zal gaan doen met je probabiliteiten, omdat je het niet zult begrijpen, en je de ervaring ervan niet zal opdoen als je dit niet aangaat. Ik kan het woord tot jullie richten, zoals anderen voor mij al hebben gedaan, gedurende vele jaren in jullie termen, maar, zonder jullie opneming en betrokkenheid en actie, zal het fysiek helemaal niets betekenen.
En wat zou je erbij winnen als Elias je de opdracht geeft, “Ga naar dit kind toe”, en vervolgens ren jij haastig naar dit kind toe? Welke geloofsystemen heb je dan overwonnen, en heb je verruimd? Je hebt alleen maar blindelings woorden opgevolgd. Net zoals ik Rudy ook niet zal vertellen wat hij mij vraagt te vertellen, en wat velen vragen; “Welke richting zal ik opgaan?” Elke richting die jij voor jezelf kiest te nemen! Maak je niet bezorgd over wat anderen erover te zeggen hebben, zoals ik Sari vertelde, of wat zij ervan vinden. Vertrouw op jezelf. Luister naar je impulsen en intuïtie. Een ander zou kunnen vinden dat jij hen in de steek laat, binnen hun perceptie; maar je moet nooit jezelf in de steek laten!
RON: Maar hoe weet je nou of je luistert en vertrouwt op een impuls, of dat het gewoon een geloofsysteem is dat je navolgt?
ELIAS: Je hele focus wordt beïnvloed door geloofsystemen. Je kunt geloofsystemen niet afscheiden van je focus. Daarom druk je ook niet de ene of de andere uit. Ze zijn interverwoven. Alhoewel binnen de expressie naar jezelf toe, je dat kleine stemmetje in jezelf wel kunt horen.
Ieder individu heeft een of ander element in zich zitten dat zij identificeren; hun innerlijke zelf, hun kleine stemmetje, hun rode vlaggen, hun aandrang, hun gevoelens, hun aanleuningen of neigingen. Ieder individu heeft van die ondefinieerbare elementen, binnenin hen zelf, die zij op consistente wijze niét-vertrouwen, omdat het hun aangeleerd is om niet te vertrouwen op deze elementen. Maar, als je verruimd, dan leer je om vertrouwen te hebben op deze elementen. En dan heb je een weten, dat dit kleine stemmetje, die neiging, dat gevoel, die aanvoeling, in feite, jij bent die spreekt tegen jouw, die je kunt vertrouwen.
En daarbinnen is waar je verwarring ligt, dat je innerlijke stemmetje, je aanvoeling of aandrang of aanleuningen, naar één richting toe wijzen, terwijl overal om je heen, er iets anders wordt aangegeven. En daardoor, ben je wantrouwend van de ene, en ten gunste van de velen. Daarin schuilt de expressie van de impuls, en de expressie van het geloofsysteem.
Je bent kracht aan het opbouwen binnen je vertrouwen in jezelf, maar je zult nog steeds de boot afhouden. Als je “kansen je zeer klein lijken te zijn”, binnen je perceptie, als het tegen dat zeer kleine stemmetje binnenin je lijkt in te gaan, dan zul je automatisch {van keus} veranderen en leunen op de vele. “Ik moet het wel onjuist hebben; want hoe anders kunnen zo velen anderen één idee erover hebben, en ik de enige zijn met een ander idee?” Omdat de velen behoudend zijn van de geaccepteerde geloofsystemen.
Het individu, het is ALTIJD HET INDIVIDU – als je dit transcribeert, moet je deze woorden compleet in hoofdletters vermelden – ALTIJD HET INDIVIDU ZELF die behoudend is van het innerlijke stemmetje, de communicatie, de oppositie tegen het geloofsysteem, het innerlijke weten. En of je er nu wel of niet voor kiest om hiernaar te luisteren en deze leeuwenkuil aan te gaan, is jouw keuze, maar je kunt vertrouwen op die aanvoeling in jezelf.
Wanneer je jezelf informatie aanbied en je blijft deze informatie continu herhalen, dan ben je een element naar jezelf toe aan het uitdrukken die je weigert te zien. Wanneer je een bepaalde richting kiest, en je hebt van binnen een weten of een communicatie hierover, en je bent daar gewaar van, en je negeert dit, dan zal je zelf dit naar je communiceren. Continue. En ook in die mate, waarin jij het binnen je geloofsystemen als iets belangrijks ziet. Als je vind dat het belangrijk is om geloofsystemen te herzien en daar doorheen te bewegen, dan zul je deze geloofsystemen betrekken. Als je binnen deze geloofsystemen bepaalde elementen als belangrijk ziet, en je een innerlijk gewaarzijn of een richting ervaart over deze elementen, maar je continueert dit te ontkennen, dan zul je doorgaan met het confronteren van jezelf met deze kwesties; omdat je daar voor gekozen hebt.
Wanneer je continu probeert om jezelf in de vorm te gieten van de geaccepteerde geloofsystemen die je zelf hebt aanvaard, maar die je nu uitdaagt, dan ben je deze uitdaging aangegaan. En binnen de overeenkomst die je met je zelf bent aangegaan, zul je deze kwestie voortdurend aan jezelf blijven presenteren. Wanneer je jezelf, hoorbaar, hoort zeggen, “Ik ervaar of voel dit element van binnen, maar ik kies voor een ander element, omdat dit acceptabeler is”, dan zullen je rode waarschuwingsvlaggen gaan wapperen! Je zult jezelf clues aanbieden dat je tegengesteld aan het reageren bent op je overeenkomst met je zelf, om te verbinden met essentie en het te volgen.
En als Michael ervoor kiest om fysieke actie aan te gaan, dan zal hij correct zijn. En als hij ervoor kiest om geen fysieke actie aan te gaan, zal hij correct gaan. (Pauze)
RON: Michael en ik hebben hierover gesproken. Hij gaf aan dat hij het gevoel heeft dat hij zich door zijn huidige situatie heeft heenbewogen, tot op een zekere hoogte. Hij vroeg zich af wat voor effect dat op hem zou hebben bij de volgende situatie. Ik heb hem aangeven dat het feit dat hij zich door deze situatie heeft heenbewogen, een vermindering van de volgende zou opleveren.
ELIAS: Dit is in feite zeer correct. Alhoewel ik zal aangeven, dat Michael zich niet alleen maar er doorheen heeft bewogen, maar dat hij het bijna compleet heeft volbracht. Maar in Michaels standpunt, heeft hij zich er niet doorheen bewogen. Hij vindt zelf dat hij precies in “het midden van zijn {rivier}stroom” staat. In werkelijkheid, moet zijn gewaarzijn zijn volbrachte actie “nog inhalen”, en als dat gebeurd is zal hij zich realiseren dat hij aan de overkant op de oever van zijn {rivier}stroom staat.
RON: Luistert hij nu beter naar zijn innerlijke zelf?
ELIAS: Ja. Maar ieder van jullie zal een grote worsteling aangaan met deze actie. Want ieder van jullie, zal er doorheen moeten bewegen, en zal dat ook ervaren, binnen jullie eigen gemaakte keuzes en aangegane geloofsystemen en binnen het verruimen van je gewaarzijn. Alhoewel ik ook zal aangeven dat binnen die piramide connectie die jullie hebben, jullie allemaal ‘het door geloofsystemen heengaan’ hebben ervaren, en dat ook nog steeds doen. En terwijl Michael beweegt, bewegen jullie ook. Dit wil niet zeggen dat Michael jullie leidt. Jullie bewegen je allemaal tesamen, tegelijkertijd. Soms, heeft hij een iets helderder gewaarzijn, van wat jullie momenteel aangaan, en hoe jullie dat aangaan. Maar, jullie gaan dit allemaal aan, en het zal ook jullie duidelijker worden.
De verbinding en de realiteit van deze verbinding van deze tweeling is zeer groot. De expressie hiervan, wordt steeds groter, terwijl jullie een groter gewaarzijn ingaan. Het onvermogen om je hiervan los te maken of te separeren, wordt steeds groter, omdat jullie ervoor hebben gekozen, ieder en beiden van jullie, om te verruimen; om parallel te lopen; om samen te smelten tot een. (Lange pauze)
Hebben jullie nog meer vragen vanavond?
RON: Is er iets wat je ons kunt vertellen over de piramide, waardoor wij onze verbindingen met elkaar een beetje beter kunnen begrijpen in deze huidige situatie?
ELIAS: Merk je verbindingen op, en je reacties binnen die verbindingen. Merk al jullie opnemingen op binnen de reacties van jullie vier, want jullie bewegen je allemaal alsof je verschillende aspecten bent van een entiteit. Hierbij dien je je te realiseren, dat je behoudend bent van grote kracht binnen bewustzijn.
Stuur groeten naar onze nieuwe vrienden, en vertel hen dat probabiliteiten niet ergens anders liggen, en dat je niet alleen naar het verleden moet kijken. Je bezit het vermogen om het heden te zien. En terwijl je de verschuiving nadert, zul je alles worden, binnen gewaarzijn, waar ik jullie voorheen al over verteld heb. Je bent nu in wording! Je bent je nu-wording aan het zien. Die realiteit bestaat. (Opmerking; Dit is in verwijzing naar onze nieuwe computer vrienden)
CATHY: Over dingen zien gesproken. Zou je mij wat hulp kunnen geven om mijn angst te overwinnen en het ongemak dat ik ervaar met de TFE’s, anders dan het feit dat ik het allemaal niet behoor te rationaliseren? Dat realiseer ik mij, maar, …
ELIAS: Onderzoek de kwestie die naar je wordt gespiegeld, die je ook bij Lawrence kunt herkennen, die van controle willen hebben …
CATHY: Oh!
ELIAS: … waar Lawrence goede vooruitgang mee aan het behalen is, door er doorheen te gaan en het los te laten. (Tegen Vicki). Een erkenning!
VICKI: Dank je wel. (Met haar ogen rollend)
ELIAS: En dat is persoonlijke invalidatie! (Gelach, en zich dan omdraaiend naar Cathy) Begrijp dat deze individuen elementen zijn van je piramide focus, en ze zijn zeer te vertrouwen in dit spel. {Het ‘TFE’ spel; Transfocale Ontmoetingen van jezelf; ofwel; vorig-leven-regressies} Zoals je jezelf, als je alleen bent, de vrijheid van de meditatie toelaat, kun je ook de niet-opneming van controle toepassen; en hierin, zou je jezelf nog kunnen verbazen over wat je zou kunnen zien!
CATHY: Oke.
ELIAS: Je zult jezelf echt niet kwijtraken of verliezen, en in dit gezelschap zullen ze echt niet denken dat je gestoord bent! (Grinnikend)
RON: Ja, daar zijn we allemaal aan gewend! (Gelach)
CATHY: Tja, meditaties. Ik dacht al dat je dat naar voren zou brengen. Ik doe dat wel veel, huh?
ELIAS: (Zachtjes lachend) Ik zeg mijn adieu voor vanavond met veel liefde en genegenheid; en weet dat ik ondersteuning biedt binnen dit streven naar nieuwe uitdagingen, die jullie zo moeilijk vinden! (Glimlachend)
RON: Dank je Elias.
CATHY: Ja, heel erg bedankt.
ELIAS: Een liefdevol au revoir!
Elias vertrekt om 10:04 PM.
Copyright 1996 Vicki Pendley/Mary Ennis, Alle Rechten Voorbehouden.
Vertaald door
Copyright 1996 Mary Ennis, All Rights Reserved.