Woensdag 5 juni, 1996
Deelnemers: Mary (Michael), Vicki (Lawrence), Ron (Olivia), Cathy (Shynla), Jene (Rudy), Jeff (Katarina), en Jim (Yarr).
Opmerking; Cathy is een deelneemster geweest van deze groep sinds juli 1995. Dit is de eerste sessie die ze weer heeft bijgewoond sinds 7 januari, daar ze in het buitenland is geweest. Maar tijdens haar afwezigheid, is ze zeer verbonden gebleven met het materiaal, en ook met Ron, Vicki, en Mary. Merk op dat dit ook de eerste sessie is die wij hebben gehad sinds de geboorte van Elizabeths baby, die geboren werd op 30 mei, 1996.
Elias arriveert om 8:10 PM. (Arriveer tijd was dertig seconden).
ELIAS: Goeieavond! Een fysiek welkom, wederom, voor Shynla!
CATHY: Dank je.
ELIAS: We zullen vanavond, tijdelijk, afwijken van onze tekst, om meer onmiddellijke kwesties te behandelen. Om te beginnen, zal ik mijn hartelijke gelukwensen, en erkenning van jullie allemaal aanbieden. Want jullie zijn heel goed door het geheel van jullie zwangerschappen heengekomen, en jullie zijn, binnen jullie harde werk en bevalling, goed volbrengend geweest van nieuwe geboortes. (Hier, valt er een interessante pauze, gedurende welke je ons allemaal bijna kunt horen denken, “Waar heb je het in jezusnaam over???)
Deze sessie van vanavond doet dienst om jullie de gelegenheid te geven om de interverbondenheid van jullie allen te kunnen zien, en ook die te kunnen zien van alle fysiek gefocuste essenties. Mijn gelukwensen waren niet alleen gericht tot Elizabeth, alhoewel ik deze ook aanbied, maar het was gericht aan jullie allemaal. Want wij hebben, al velen malen eerder, jullie de parallellen trachten aan te tonen die jullie vertonen in het fysieke focus, binnen acties. Je blijft doorgaan verbaasd te staan over hoe dat jullie verbinden en similariteiten ervaren. Wij continueren te blijven zeggen tegen jullie, dat binnen de golven van energie en bewustzijn, jullie de onderliggende intenties op dezelfde wijze ervaren. Je neemt ook, niet per ongeluk, voorbeelden op ter behulpzaamheid, die je helpen om je bewegingen en je acties te kunnen begrijpen.
Binnen onze groep van individuen, hebben we een kleintje opgenomen die fysiek gemanifesteerd is, voor jullie, als een expressie van het symbool van datgene wat jullie ieder ook ervaren; binnen die eigen bewegingen en acties en ervaringen van jezelf. Gedurende onze tijd {samen}, heb je kunnen ervaren; onze conceptie, onze initiatie; en de inceptie {aanvang} van onze bijeenkomsten. Je hebt ook de incubatie ervan ervaren, wat betekent dat je jezelf een periode van tijd hebt gegeven om elkaar te leren kennen; en om bekend te raken met jezelf, en bekend te raken met anderen, en bekend te raken met essentie. Deze relatie is gegroeid; het werd gekoesterd, verzorgd. Je hebt deze relatie tot haar volle termijn uitgedragen, om zo te zeggen; tot op het punt, dat het tot bloei zal gaan komen. In deze, hebben jullie ook binnen je eigen individuele focus, je éigen arbeid kunnen ervaren. Sommigen ervaren een zeer vreugdevolle opwinding. Sommigen ervaren verwarring en terughoudendheid. Sommigen ervaren heel veel overweldigende emoties. Sommigen ervaren frustraties. Sommige ervaren kwaadheid. Iedereen heeft een extreme expressie van emotie ervaren binnen een korte tijdsperiode. Want iedereen van jullie anticipeerde dit naar voren brengen van een element, of, wat van jullie zouden noemen het naar voren brengen van een aspect van jezelf, van je essentie, naar het objectieve bewustzijn. Ofwel, geboorte gevend aan een aspect van je eigen zelf.
Ik ben het al geruime tijd aan het aangeven geweest; dat wij ons begeven op het vlak van een Nieuwe Agenda. Dit is het begin ervan. Dit valt ook samen met jullie nieuwe ontwakingen, en de aanvang ervan op dit gebied. Jullie zouden individueel gevoelens van verdriet of verlies kunnen ervaren; wat een aspect is van het einde van een familiariteit. Dit is jullie fysieke interpretatie, wat betekent dat je geen verandering wenst op te nemen. Alhoewel met deze nieuwe geboorte, deze nieuwe verandering ook zeer belonend en mooi kan zijn! En zoals een jonge moeder met een kleintje nu eenmaal ervaart, is er bezorgdheid en vrees. Er is tegenzin. Er worden vele emoties uitgedrukt, want zij neemt enorme nieuwe uitdagingen op; maar zij biedt zichzelf ook de gelegenheid aan om een nieuw wonder te kunnen zien en ervaren.
Omdat er geen ongelukken bestaan, is het ook niet ‘per ongeluk’ dat onze Elizabeth werd opgenomen in dit gezelschap, en dat zij sterke verbindingen heeft. En waarschijnlijk heb je tijdelijk ook lichte gevoelens ervaren, van separatie, van verwarring, en onzekerheid; die ook, zoals ik al eerder zei, allemaal verbonden zijn met het gevoel van een “einde”. Maar, omdat er geen daadwerkelijke beëindigingen of beginnen zijn, is er nu ook geen einde. Wij begeven ons op een nieuwe koers. Dit wil niet zeggen dat onze vorige koers ten einde zal lopen. We expanderen alleen maar; en dus groeien wij, nemen wij toe.
Dit nieuwe fysieke focus markeert de definitieve, als jullie dit woord wensen te kiezen, manifestatie van Rose. Er zijn er in werkelijkheid negen, die overduidelijk representatief zijn van jullie {essentie}families; en dit is de definitieve, actuele fysieke geboorte. Al deze kleintjes zijn nu manifest. En daarom identificeren jullie, zonder dit objectief te weten, met een einde, omdat de draagtijd is beëindigd, in jullie termen. Maar er is ook een begin opgenomen, want dit markeert het begin van “het nieuwe bewustzijn”, zo je wilt; een nieuw gewaarzijn. En jullie zijn zo fortuinlijk om de kans te krijgen om deze drie van de negen te kunnen zien en te kunnen observeren. En, zou je gebruik kunnen maken van de gelegenheid om het verschil te kunnen zien in deze kleintjes, want het zal te bemerken zijn. Het is al duidelijk in twee van hen. Het zal ook duidelijk zijn in de derde.
Opmerking: Aanvankelijk, waren wij onder de indruk dat Rose zou manifesteren in een tweeling, en wij waren gewaar van deze baby’s. Recentelijk, ontdekten wij een derde, en dit zijn de drie waar Elias naar verwijst. En nu, vernemen wij dat er negen baby’s zijn!
Dit, in jullie tijdsframe, is een tijd die jullie kunnen aanschouwen met grote vreugde en opwinding! Ik heb pas geleden nog heel erg serieus met jullie gesproken, waarin ik uiting gaf aan het belang van je begrip en je betrokkenheid binnen bewustzijn, in relatie tot de Verschuiving. Ik heb met jullie gesproken over jullie verantwoordelijkheden. Nu vertel ik jullie ook, dat binnen deze verantwoordelijkheden en acties van bewegingen in bewustzijn, dat jullie ook jezelf de realisatie mogen toestaan van het wonder van jullie creatie. Ieder van jullie heeft aspecten van bewustzijn naar voren gebracht om deze Verschuiving aan te gaan. Dat wil niet zeggen dat jullie het voltooid hebben, want er bestaat geen completering. Maar jullie hebben de oprijzing, de opkomst ervan, in staat gesteld. En daarom, kunnen jullie er klaar voor gaan staan. Je continueert gewoon met leren, en met verbinden, en met opmerken, en met verruiming; maar, je zult ook zeer beïnvloedend gaan zijn, binnen bewustzijn, op een meer directere manier, omdat jullie jezelf hebben toegelaten te verbinden met julliezelf. En hoewel jullie jezelf nou niet zo bepaald verbonden voelen, (grinnikend), of vinden dat jullie “achteruit glijden”, verzeker ik jullie, dat je heel effectief aan het bewegen bent binnen je voorwaartse richting. Je hebt veel geleerd. Je beschikt over de bereidheid om “de race te rennen”! Jullie hebben onze erkenning voor volbrengingen.
Wij zullen ons niet bezighouden met het spel vanavond, want in plaats daarvan zal ik een kleine oefening geven. Ik vraag ieder van jullie een verslag te geven, van je perceptie van de ervaring van je zwangerschap en de geboorte. Hierdoor stellen jullie elkaar in de gelegenheid om de connecties en de parallellen te zien. Hoe zie je jouw draagtijd? (Pauze, gedurende welke Cathy in lachen uitbarst) En Shynla ging er nog wel vanuit dat ze zeer stil zou zijn vanavond, en alleen maar zou luisteren!
CATHY: Zeer goed waargenomen!
ELIAS: En we zullen beginnen met Shynla! (Grinnikend naar Shynla)
CATHY: Ik wist ‘t! Ik wist ’t gewoon! (Lachend) Shynla heeft geen enkele clue op het moment! Ik ga niet eerst, Elias!
ELIAS: Ah, maar je bent toch zo verbonden! (Nog steeds breeduit grinnikend)
CATHY: Wat was de vraag ook alweer? (Pauze) Ga je mij dit echt als eerste laten doen? (Ze begint hier een beetje paniekerig te worden!)
ELIAS: Was jij niet degene die wenste te verbinden binnen het fysieke focus? (Elias heeft het nu écht naar zijn zin!)
CATHY: Tot op dit moment was ik dat wel! Maar ik heb zoiets van, “Oh nee, een oefening!” Zodra jij oefening zei, ging ik van, “Oh oh!”
ELIAS: Met je voeten stampen naar knipperende lichten!
CATHY: Dat ben ik! (Pauze) Nou ja, voor het grootste gedeelte strooide ik mijn humeurige buien in de rondte.
ELIAS: De zwangerschap verliep niet lekker? (Nog steeds grinnikend)
CATHY: Nee, zeker niet! Is dat niet voldoende? (Pauze, terwijl Elias blijft grinniken naar Cathy, wachtend) Ben je nu geduld aan het uitoefenen?
ELIAS: Ik heb heel veel geduld uitgeoefend, in jullie termen van tijd. Ik behoef dit niet meer te ‘beoefenen’! Het is automatisme! (Gelach)
CATHY: Zou je alsjeblieft zo vriendelijk willen zijn om de vraag te herhalen?
ELIAS: Zal ik je een uitleg aanbieden?
CATHY: Tuurlijk!
ELIAS: We gaan Shynla als voorbeeld gebruiken!
CATHY: Oh, gewéldig!
ELIAS: Een enorme opwinding en bereidheid om deze situatie op te nemen; veel vreugde bij de conceptie. Ze ervaarde grote bereidheid om deze conditie aan te gaan, met de hoop op een zeer vruchtbare uitkomst. In de begin maanden van deze bepaalde zwangerschap, was het tamelijk vreugdevol, met hier en daar een paar tegenslaagjes; een paar ervaringen met indigestie, een lichte verandering in stemming, waarbij er sprake was van een uiting van ongeduld met Elias, maar voor het grootste deel, was het in de begin maanden heel plezierig.
En toen, begon de turbulentie! De baby begon tamelijk sterk te schoppen. Shynla was helemaal niet meer zo blij met dit idee. Dit geschop werd steeds intenser, waardoor veel conflict werd gecreërd. Andere individuen werden opgeroepen om behulpzaam te zijn bij het verlichten van deze pijn, maar het was nogal hardnekkig. Ze ervaarde ook zeer lange barenstijd; het duurde maanden; het had een enorm uithoudingsvermogen; en ze was ook tamelijk geagiteerd, moet ik toevoegen, met veel tussentijds geschreeuw en geklauw! Maar, in die ervaring van oncomfortabelheid en ook het conflict, werden ook glimpen opgevangen van de eerste glinsteringen. Andere individuen werden behulpzaam; situaties werden toegelaten om wat van het conflict te verlichten; en haar percepties begonnen zich te veranderen.
Het groeide uit tot een zeer grote baby, en daarom was er veel ongemak en werd ook het conflict ervaren van separatie vanwege verandering. Ondanks dat, ontstond er toch een begin van een verwelkoming, en een groeiende vreugde. Door het toelaten van de acceptatie van haar zelf, begon ze met het veranderen van geloofsystemen en probabiliteiten, en in deze, liet ze toe dat er een andere perceptie ontstond. Terwijl haar perceptie werd toegestaan om te veranderen, en andere individuen werden toegestaan om effect te hebben, ontstond er een toenemende anticipatie op de nieuwe binnenkomst, waardoor er een vreugde werd ervaren. En toen, het lange wachten! (Pauze, grinnikend) En, na een lange wachttijd en veel anticipatie, was er de geboorte zelf. Die je als symbool kan beschouwen van het bereikte in je fysieke {ondernomen} actie. Dit symbool her-verscheen in het fysieke focus in deze locatie; en dit was je bereiking, welke werd bereikt met heel veel strijd en veel conflicten, maar, er werd ook veel baat bij behaald. En daarom is er veel reden tot grote vreugde terwijl je doorgaat. Je hebt veel bereikt. Jullie hebben allemaal veel bereikt! Jullie zien alleen niet wat jullie hebben bereikt! Sommigen beschouwen de geboorte als een angstige actie; alhoewel jullie al snel zullen gaan realiseren, heel snel, dat ook dit zeer prachtige en wonderbaarlijke prestaties zijn.
CATHY: Dank je.
ELIAS: Je bent welkom. Bij de volgende oefening zal ik het niet voor je overnemen! (Grinnikend)
CATHY: Ik ben er zeker van dat je dat niet zult doen, maar in dit nu, deed je het wel! En ik ben daar blij om!
ELIAS: Net zoals in onze “geheimen” sessie, kun je veel leren van elkaar’s ervaringen. Omdat je kunt verbinden ermee, en elementen kan zien van anderman’s ervaringen in jezelf, die behulpzaam kunnen zijn voor je in het begrijpen ervan. Dit kan ook behulpzaam zijn voor je in het accepteren, omdat je op dit moment vind dat deze taak, die van acceptatie, de meest moeilijke is. (Pauze, en dan tegen Ron) Olivia!
RON: Is het mijn beurt? Ik weet niet of ik het zo goed kan verwoorden zoals jij daarnet deed! Mijn zwangerschappen zijn altijd nogal makkelijk geweest! (Gelach)
ELIAS: (Grinnikend) Dit is acceptabel, omdat ieder persoon een ander soort expressie heeft van deze ervaring, sommigen ervaren het wat moeilijker, sommigen ervaren het wat makkelijker. Net zoals dat in fysieke focus sommige individuen vele, vele, uren aan het baren kunnen zijn, en sommige anderen het in geen tijd doen. En daarom, hebben we te maken met een breed spectrum van ervaringen, omdat jullie allemaal individuen zijn die jullie eigen individuele ervaringen en realiteiten aan het creëren zijn, alhoewel zij allen met elkaar interverbonden zijn. En daarom, is jouw expressie net zo valide.
RON: Er zijn wel een paar dingetjes die recentelijk zijn gebeurd, maar over het algemeen waren dit allemaal vrij goede dingen.
ELIAS: Wil je het delen met deze individuen, zodat zij het kunnen begrijpen? Deze zwangerschap die je opnam zonder enige obstakels, die vrij makkelijk voortging; en die tijdens het baren een beetje, maar minimale, actie opnam.
RON: Er waren wel wat obstakeltjes. Mijn dochter nam pas geleden contact met mij op. En dat gebeurde in die periode, dat er een week was waarin veel mensen in onze groep verschillende soorten ervaringen hadden, maar dit leken allemaal tamelijk verbonden ervaringen te zijn. En mijn dochter belt mij na acht jaar op, alleen maar om te zien hoe het met mij ging, en dat is waarschijnlijk een meer emotioneel gebeuren geweest, sinds ik in lange tijd heb gehad. En het ging moeiteloos.
ELIAS: Of je nu emotioneel gefocust, gedachte gefocust, politiek gefocust, of religieus gefocust bent, iedereen ervaart een toestroming van emotionele toevloed in relatie tot een geboorte. Het is een emotionele ervaring in fysieke focus. Je bent ook behoudend van een weten van Rose, en van haar tevoorschijnkoming in het fysieke focus, welke zich laat vertalen door een emotionele resonantie in ieder van jullie. Je zou opwinding, of vreugde, of wanhoop kunnen ervaren; maar, jullie zúllen een emotionele respons ervaren.
Het is ook geen toeval dat je tijds-factor samenvalt. We bespreken dit en behandelen dit allemaal binnen deze kleine groep, omdat dit makkelijker is voor jullie om het te kunnen begrijpen en om ermee te kunnen relateren, maar, deze expressies reiken tot ver voorbij dit kleine gezelschap. Die andere zes nieuwe kleintjes verblijven niet in dit kleine gebied. Een daarvan verblijft net zo ver weg als dat China is. En daarom is wat jullie ervaren een andere golf binnen bewustzijn waar je mee verbonden hebt. Maar jullie creëren ook, weer binnen een andere laag van bewustzijn, jullie eigen individuele expressies; en jullie creëren ook, weer binnen een andere laag van bewustzijn, de expressie van het verbinden met elkaar binnen een klein focus, of groep, zoals gebeurd met de individuen die hier aanwezig zijn. Net zoals dat wij praten over de verbindingen tussen Bron Gebeurtenissen en massa gebeurtenissen en individuele gebeurtenissen, verbinden jullie ook individueel met weer vele andere gebieden van bewustzijn, binnen één intentie; maar die is wel behoudend van vele expressies, die zich in vele andere richtingen op verbinden. (Pauze) En, Yarr!
JIM: Goeieavond! Ik kan mij vinden in beide zwangerschappen van Olivia en Shynla, in vele aspecten, tal van gebieden. Ik denk dat ik bij de inceptie, vele verwachtingen had van bepaalde dingen. Hoe ze zouden moeten zijn. En wat eruit gekomen is voor mij, is denk ik dat ik heb geleerd om niet te luisteren naar hoe dingen zouden moeten zijn, maar in plaats daarvan naar mijzelf te luisteren, en daarin, te vertrouwen. Maar ik voel me nog steeds, op sommige gebieden, zwanger, daar ik sommige van die kwesties nog niet helemaal hebt opgelost. Ik heb een groot verlangen om deze kwesties op te lossen, maar er lijkt nog steeds een …. Ik denk dat ik nog steeds aan het baren ben! De frustratie is aanwezig. Maar ik ben tot een punt aan het komen, waar mijn frustraties minder worden, en ik ben het punt aan het bereiken waarop ik kan gaan accepteren van wat er voor mij staat, en niets te verwachten, en niet gefrustreerd te zijn over dingen die niet voldoen aan mijn verwachtingen, omdat mijn verwachtingen mijn expectaties van opvattingen zijn van culturele geloofsystemen, en anderman’s geloofsystemen, en ik probeer te luisteren naar mijn eigen geloofsystemen, en probeer te weten dat die geloofsystemen, die waarheden, mijn realiteit zijn.
ELIAS: Er bestond in het begin een grote nieuwsgierigheid om ervarend te zijn van een acceptatie van de ervaring. Terwijl je het begin van deze zwangerschap in ging, was er grote opwinding, die vervangen werd door een grote afwijzing. Een strijd woede! “Ik wil deze baby hebben. Ik wil deze baby niet hebben!` Er werd conflict ervaren; en veel besluiteloosheid.
Er werd ook toegelaten dat andere individuen je perceptie beïnvloede. Dit creërde veel verwarring. Op een bepaald punt tegen het einde van deze zwangerschap, groeide Yarr zo groot met dit kind, dat hij niet langer in staat was om het “niet te zien”. Toen begon er een acceptatie te ontstaan van de mogelijkheid dat er weleens een daadwerkelijke geboorte zou kunnen plaatsvinden! Toen volgde het baren; veel oncomfortabelheid, maar tegelijkertijd met grote pogingen om zichzelf af te leiden, om accepterend te kunnen zijn van pijnlijke kwesties en om er “doorheen te kunnen ademen”. De geboorte vond plaats, en voor je ligt het wonder; maar van de realiteit hiervan, daar ben je niet zeker van! “Dit zou een baby kunnen zijn; dit zou ook mijn verbeelding kunnen zijn! Ik geloof dat ik deze baby {kwestie} wens aan te gaan, en ik zal het koesteren, maar het zou ook niet de mijne kunnen zijn!” Ook dit, zul je overkomen; want ook dit is wat jullie pogen te noemen zeer “normaal”. Erken je bereiking. Sta jezelf de blijdschap toe van wat je ziet.
JIM: Oke. Heel erg bedankt.
ELIAS: Je bent welkom. (Omdraaiend naar Jeff) En, Katarina!
JEFF: Nu dat ik nog meer verward ben! (Veel gelach)
CATHY: Het zou nu toch makkelijker moeten zijn! (We barsten in lachen uit)
JEFF: Ja, ja! Ik zou als eerste gegaan moeten zijn! Nou, anders dan Jim hier, denk ik dat ik mijn baby wil, en het altijd heb gewild. Misschien wil ik het meteen wel, en kan het mij niet snel genoeg gaan. Aan de andere kant, heb ik kwesties, je weet wel, persoonlijke dingen waar ik mee aan het omgaan ben die een beetje op mij drukken. Ik voel me alsof ik de laatste tijd in een sleur zit, dat ik niets gewonnen heb. Maar ik weet gewoon dat er zoveel meer is, dat voor het oprapen ligt. Ik bedoel, er zijn stukjes waar ik gewaar van ben, en ik wil gewoon dat al die stukjes samenkomen zodat ik een duidelijker beeld heb, en ik gewoon mijn grote verandering kan accepteren. Ik kijk er zowel gelukkig als depressief tegenaan, op dit moment.
ELIAS: En, wij zullen dit interpreteren voor je. Het ongeduld, in deze ervaring, van de haast. Wensend, na vier maanden zwangerschap, om het geboren te laten worden. Begrijpend dat de ontwikkeling nog geen levensvatbare staat heeft, waardoor de continuatie van de draagtijd wordt toegestaan. De geboorte heeft plaatsgevonden. En nu, ben je weer ongeduldig, je kijkt naar dit nieuwe wonder en zegt, “Loop nu! Ik zal dit kleintje onmiddellijk in laten schrijven bij een universiteit! Ik zal hem al snel zien fietsen!”
Alle dingen manifesteren op de juiste tijd, om zo te zeggen. Soms, lijken elementen maar langzaam te bewegen, en wens je al je antwoorden onmiddellijk te krijgen; alhoewel je al behoudend bent van alle antwoorden! En daarom zeg ik je, is het onnodig voor je om ongeduldig te zijn, want als je manifestaties wenst te zien, kun je ze creëren! Je bent reeds behoudend van al van je vermogens. Jij ziet ze niet, omdat je jezelf niet toestaat om ze te zien, omdat je ze niet wilt zien! Je objectieve zelf zegt, “Ik wil vele elementen zien. Ik wens te ervaren. Ik wens te expanderen. Ik wens heel erg verruimd te zijn!” Maar, terwijl dit wordt doorgecommuniceerd naar je subjectieve zelf, antwoord je subjectieve zelf, “Heel goed. Ik zal je alles aanbieden wat je wenst. Kom bij mij en aanschouw het.” Je objectieve zelf begint je zelf te bekijken, en dienst terug en zegt, “Oh nee! Ik wil dit niet zien, want dit is niet hoe ik mijzelf zie!’ En daarom wend je jezelf ervan af. Dan kijk je naar buiten, opnieuw, en maakt naar buiten toe kenbaar, “Toon mij wat ik wens te weten.” Maar wat je wenst te weten is geboren geworden, en ligt daar voor je, binnenin je! En net zoals je de draagtijd en het baren en de geboorte ervaarde, ben je nu opnemend van de groeiperiode. Nu draag je de verantwoording voor het opgroeien en opvoeden. En net zoals in fysieke focus, eindigt je taak niet bij de geboorte, maar is dit nog maar het begin. En daarom, moet je kijken naar dit zogenaamde begin met een opwinding die voortduurt! (Pauze) En, Rudy!
JENE: Ik probeer te ontsnappen! Ik los op, poef! (Gelach) Zoals Elias al eerder heeft opgemerkt, was de besluitvorming om die conceptie aan te gaan alleen al een heftige strijd. Het was heel erg oncomfortabel tijdens de draagtijd, en er werd geschreeuwd, geschopt, gegild, en het werd geweigerd. Bij de geboorte, werden de handen naar voren gestoken en gezegd, “Nee, ik ga daar niet heen!” En de strijd ging gewoon door tijdens de groeiperiode en de tegenzin en de verwarring, maar de verruiming vond gewoon toch plaats, vanwege eerder gemaakte keuzes. Een dialoog met de zuigeling, “Stuur mij terug! Wij vinden het hier niet fijn! En wij willen niet deze weg van veldslagen, en minderwaardigheid en pijn belopen, en willen ook de fouten van een ander niet recht hoeven te zetten, en niet in staat zijn om het zelf te verdedigen.” We kiezen verder te reizen en niet onze reis te eindigen bij de geboorte van een ander. Ik ging heel snel naar mijn herinnering van die dag, en terwijl ik met Mary aan de telefoon praatte, en Elizabeths pijn en haar contracties voelde, boog ik de spijlen van het bed voor haar. Dus, absorbeerde ik een of twee contracties voor haar, stuurde haar licht en vreugde, zodat ze niet de emotionele pijn van het verlies hoefde te ervaren. Ik was verward door dat besluit, en ben de meeste tijd van mijn fysieke focus verward gebleven, en ben op dit bepaalde ogenblik, nog steeds verward! Maar, ik druk wel door, en kijk uit naar mijn verruiming, en naar het overstijgen van deze verwarring en tegenzin om verder te gaan. En ik kijk uit naar een acceptatie van mijn vermogens, en naar het delen van deze nieuwe essentie z’n vreugde en het nieuwe bewustzijn dat het ons zal brengen, terwijl wij dit doormiddel van osmose absorberen, om zo te zeggen, en ik kijk uit naar de essentie die de Verschuiving in vrede brengt.
ELIAS: En dat zul je ook doen, want je bent verbonden in bewustzijn, en ook heb je zeer veel effect. Doe niet af aan je zelf, omdat ook iedere essentie een wonder op zichzelf is. Ik heb al velen malen gezegd, en zal dat weer doen op deze vreugdevolle gebeurtenis; jij bent je allerhoogste expressie! Er woedt heel veel verwarring en conflict binnen deze draagtijd. Hoor mij, want zoals ik jullie allemaal al héb verteld, hééft de geboorte plaatsgevonden! De verwarring en de conflicten continueren, maar ik zal jullie vertellen dat symbolisch, en ook gedeeltelijk op een fysiek gefocuste manier, jullie allemaal dezelfde elementen van conflict delen zoals ons symbool Elizabeth dat ook doet; want in het voortbrengen van deze nieuwe essentie, woedt er verwarring. Het conflict is extreem. De ontkenning is zeer sterk. En daarom, lopen jullie parallel in dit aspect.
Je ziet de realiteit van de geboorte, maar de angst lijkt overweldigend te zijn; de verwarring van het niet weten, de tegenzin om verder te gaan uit angst voor pijn. (Zachtjes) Realiseer je, dat je binnenin je, niet bang hoeft te zijn, omdat je behoudend bent van het vermogen om jezelf overeind te houden. En daarom, is jezelf pijn aandoen onnodig; omdat je niet naar de buitenkant kijkt om je binnenkant te kunnen vervullen, en dan zal er geen pijn zijn. Laat mij ook zeggen dat wij hier zijn, en behulpzaam zijn in deze onderneming.
Dit kleintje zal een interessante ontmoeting blijken te zijn voor jullie allemaal, want deze manifestatie van Rose, en ook van alle anderen, beschikken over wonderbaarlijke vermogens in dit fysieke focus. Wees daardoor gesterkt! Zij hebben ook allemaal een enorme verbinding met jullie.
JENE: Dank je.
ELIAS: (Grinnikend) En Lawrence zit alweer te fronsen naar ons! Nou!
VICKI: Nou! Ik was toch al niet meer van plan om nog meer kinderen te krijgen!
ELIAS: (Zachtjes lachend) En, zonder dat ze ook daadwerkelijk een ander kind heeft geproduceerd, heeft ze toch weer geboorte gegeven! Rotjong!
VICKI: Rotjong!
ELIAS: En, in tegenstelling tot anderen, ervaart Lawrence een veel moeilijkere barenstijd met dit onzichtbare kind dan hij ervaarde in fysieke focus van haar daadwerkelijke zoon!
VICKI: Ja, veel moeilijker!
ELIAS: Wat ik al eerder tegen je hebt gezegd! Je werd gewaarschuwd! (Pauze, grinnikend) Wil je het delen met ons? (Nog een pauze)
VICKI: Nou, ik denk dat tijdens de inceptie, heen en weer slingerde tussen de verwondering, en het niet kunnen geloven dat ik ook maar zwanger zou kunnen zijn. Dus, zijn de verbazing en het ongeloof mijn twee hoofdgevoelens waar ik naar kan relateren. Dit continueerde gedurende de zwangerschap, samen met een beetje afschuw! Tijdens het baren, waren er veel moeilijkheden, ook was er veel gedeeld barenswerk met Michael, en dat was heel erg verwarrend, is nog steeds verwarrend. Met de geboorte van de baby, was er verwondering, afschuw en ongeloof!
ELIAS: Zeer consistent! Laat mij aangegeven dat Lawrence zijn verwondering, correct is. Er werd veel nagedacht over acceptatie gedurende deze zwangerschap, en er was veel gebrek aan acceptatie in de actualiteit! Maar, er was ook een enorm verlangen en willendheid om te proberen om bereikend te zijn op de meest efficiënte manier, al de orders van de dokter netjes opvolgend, ongeacht meningsverschillen. Een zeer goede patiënt! Maar ook, voetstampend het kantoor uitlopend met de mededeling, “Ik ben het niet eens met deze dokter! Hij kent zijn zaakjes niet!” Het is tamelijk amusant. (Zachtjes lachend)
Een gedeelde bevalling {gedeeld werk} kan heel moeilijk zijn. Er zijn vele ervaringen in het fysieke focus die gecompliceerd lijken te zijn doordat het een gedeelde ervaring is, alhoewel het delen van ervaringen vaak efficiënter is en meer behulpzaam kan zijn. In gedeelde ervaringen, neem je beiden soms veel verwarring op, maar je stelt jezelf hier ook door in staat om te kunnen verbinden ermee en zeer snel door deze ervaringen heen te gaan. De bevalling van het kind duurde niet zo lang. De geboorte is een ander verhaal! De geboorte heeft veel conflicten veroorzaakt. “Ik wens dit kind niet aan te gaan. Ik wens niet betrokken te worden bij deze verantwoordelijkheid. Ik wens mijzelf geen ongemak te geven!” En ik zal je aangeven dat dit ook geldt voor Michael. Hoewel ik ook voor een deel Lawrence moet erkennen, omdat hij iets meer willendheid vertoont op sommige gebieden, dan Michael. Want terwijl Lawrence dit nieuwe wonder bekijkt, vind er die terugtrekking plaats, maar hij vertoont ook een lichte belangstelling en bereidheid om voorruit te gaan, binnen een acceptatie. Michael heeft humeurige buiten, en kijkt het aan en trekt zich terug, en zegt, “Ik vertrek nu!”. Jullie zullen elkaar behulpzaam moeten zijn. (Glimlachend).
Ik had jullie al verteld dat jullie moeilijkheden zouden ervaren. Het kindje zal conflict en moeilijkheden veroorzaken. Oefen geduld uit, want jullie zullen bereikend zijn! En, ik zeg het nog een keer, de geboorte werd volbracht! En daarom kunnen jullie gewoon weer ademhalen. Je mag jezelf je rusttijd toestaan. Het is niet noodzakelijk om dit kindje binnen een dag groot te brengen! Er is een ordening. Erken iedere bereiking die is volbracht, en wees blij! Waardeer de esthetische schoonheid om je heen, want jij hebt dit gecreërd, en het is van ultieme waarde. Laat de wonderbaarlijke gebeurtenis van de fysieke en symbolische geboorte je inspireren. ( Pauze, glimlachend)
RON: Hoe kunnen we dat Michael aan zijn verstand peuteren?
ELIAS: Ik zal zijn opgenomen met Michael. Hij beweegt zich. Hij begint er gedeeltes van te begrijpen. Hij biedt tamelijk veel weerstand, en daardoor blokkeert hij ook delen van zijn eigen vermogen tot waarneming. Maar hij is ook bevattend van een enorme bereidheid om het te kunnen begrijpen, en om er doorheen te gaan. Net zoals in eerdere situaties heeft hij al aangetoond dat daar waar hij een verlangen en een bereidheid vertoont, hij vooruit zal bewegen. En daarom, hoef je je geen zorgen te maken.
RON: Oke.
ELIAS: Je hoeft alleen maar te continueren zoals je bent, want je bent kracht aan het ontwikkelen, binnen bewustzijn, om de Verschuiving aan te gaan. En wij zullen al snel jullie piramide gaan bespreken. (Grinnikend naar Ron, en dan naar de groep) Hebben jullie nog vragen?
JIM: Ik heb een vraag. Alleen voor wat verduidelijking. De droom van Borloh de andere nacht, waarin er een slang was, en mijn participatie in betrokkenheid met haar, dat is toch realiteit, juist? Van mijn behulpzaamheid en het vermogen dat …
ELIAS: Doe niet af aan je droomstaat, want het is realiteit, gelijk aan je objectieve realiteit.
JIM: Oke. Dank je.
ELIAS: Je bent welkom. (Pauze, terwijl Elias iedereen aankijkt, wachtend op vragen) Ik druk een grote affectie uit, en ik zal jullie gaan verlaten. Shynla zou al snel afgeschoten kunnen worden in jullie ruimte! Gewiebel, gewiebel, terwijl ze verbindt met Lawrence! Zulks een opwinding! Ik ben zeer blij dat ik opnieuw jullie fysieke gezelschap mocht aangaan!
CATHY: Dank je. Ik ben heel blij hier te zijn.
ELIAS: En, ik zal al snel weer met jullie allemaal spreken. Wees vreugdevol! Au revoir!
Elias vertrek om 9:42 PM.
Copyright 1996 Vicki Pendley/Mary Ennis, Alle Rechten Voorbehouden.
Vertaald door
Copyright 1996 Mary Ennis, All Rights Reserved.