14 februari, 1996
Deelnemers: Mary, Vicki, Ron, en Shynla
Elias arriveert om 7:56 PM.
ELIAS: Goedeavond.
VICKI: Goeieavond.
ELIAS: We spraken over je film. Nu, vraag ik jullie om je bewegende beelden {films} als een illustratie te zien van simultane tijd. Je bent erg gewend om tijd in blokken te zien. Je beziet je leven in {stukken} klompen. Je hebt segmenten van tijd die je identificeert met jezelf: je kindertijd, je adolescentie, je jonge volwassenheid. Je separeert in grote blokken {stukken} van tijd. We hebben erover gesproken dat je in-en uit knippert in deze dimensie. Dit is hoe je ook focust in andere dimensies, en hoe je je interactie met alle van je andere focussen continueert, simultaan, aan deze focus. (Tegen Ron) Wanneer je bewegende beelden {films} creërt, hoe worden zij dan gecreërd?
RON: Met een camera.
ELIAS: En film, en je film neemt series van beelden op, die dan in beweging worden gezet, wat een bewegend beeld creërt. Ieder frame is een énkele afbeelding van één positie correct? (Ron knikt) Ieder moment van je leven is een frame. Je draait deze frames, achtereenvolgend op elkaar, in een lineaire beweging, in dat element wat je tijd noemt. Op deze manier, schijnt het je toe dat dit leven, binnen jullie tijd, een continue, doorgaande vloeiende beweging is, alle van een element. Dit is het ontwerp van jullie waarneming. In werkelijkheid; is elk moment een eigen frame.
Ik heb verteld dat je veel meer bent dan dat je jezelf ziet te zijn; dat je essentie niet te bevatten is voor je. Jullie denken bij jezelf in blokken van tijdsperiodes en levensduren. Daardoor, zou je kunnen denken, “Ik heb tien levens”. Daarom, is mijn essentie zó groot, (gebarend met zijn handen), omdat het tien levens bevat. Maar, ik herinner mij ook dat Elias zei dat ik ook alternatieve {andere} zelven bezit. Daarom, neem ik tien levens op, die elk beschikken over tien andere zelven”. Incorrect! Dit is een zeer beperkt beeld en perceptie. Ik zeg jullie nu, ieder moment van je bestaan, binnen de tijd, is één frame van je bewegende film. Ieder frame is zijn eigen levensduur. Daarom kan jij, Lawrence, in je kamer zitten, en praten tegen niet alleen jou, Lawrence, in een ander focus, maar ook tegen jou, Lawrence, op tienjarige leeftijd. Of jij, Ron, kan praten tegen jou, Ron, op de leeftijd van twaalf jaar en drie jaar en twintig jaar, allemaal simultaan, en ook vijf minuten geleden, en ook drie jaar later van nu; omdat deze allemaal simultaan gebeuren.
Jullie worden recentelijk erg in beslag genomen door probabiliteiten, en de interactie van individuen en acties die worden opgenomen in het fysieke focus. Jullie verbazen jezelf met je opmerkingsvermogen van acties die je hebt gemaakt in wat jullie zien als je verleden; maar binnen dit verleden, want er is geen verleden, is het alleen maar een ander frame, schouder aan schouder met je huidige frame. En daarom, is het je huidige verleden. (Pauze, grinnikend). Je ziet je “nu” als je huidige huidig. Denk aan je dozen en je wolken in je boek. Gebeurtenissen die momenteel gebeuren, of wat jullie zien als het huidige, werden geïnitieerd, wat jullie noemen, maanden geleden. Toen, werden zij geïnitieerd in hun toekomstige huidige nu. Je incorporeert nu gebeurtenissen die zullen gebeuren binnen je nu toekomstige huidige nu. (Pauze, grinnikend naar Vicki) En nu beginnen we te tollen! (Hij is hier echt van aan het genieten!)
Binnen jullie voorbije maanden, waren jullie probabiliteiten aan het kiezen. Je was acties aan het kiezen. Deze acties zijn voor een gedeelte, op het huidige moment, tot bloei gekomen, hoewel zij al aanwezig waren. {huidig waren}. Jij, in je vertraagde waarneming, ziet wat je noemt een “slow motion” van de acties, omdat je tijd element een zeer langzame motie {beweging} creërt. Daardoor, ben je één frame per keer aan het zien. Wanneer je naar je bewegende film kijkt, zouden de gebeurtenissen die hebben plaatsgevonden in je afgelopen maand, het equivalent lijken te zijn van een van je “dertig seconden spotjes”; maar jij, die kijkt in slow motion, zal daar dertig dagen voor opnemen. Je mag dit ook vergelijken met je fysieke focus. Ik heb verteld dat je naar buiten toe creërt, wat je inwaarts weet. Je weerspiegelt buitenwaarts wat je bent en wat realiteit is inwaarts. Dit geldt voor alle dingen in je focus.
Jullie tv bevat programmering van wat jij noemt te zijn nu. (Pauze) Ah! “Soap opera’s”! Ik begrijp niet helemaal de redenatie achter deze termologie, maar los van dat, kijken jullie naar deze programma’s, die schijnbaar veel tijd besteden iedere week, aan het uitdrukken van “wat waard is van één dag van actie”. Dit is een directe weerspiegeling van jullie perceptie van essentie, en van hoe het de fysieke focus ziet.
Kijk naar je uitvindingen. Zij bieden je veel inzicht in jezelf. Overduidelijke uitvindingen, zoals jullie onderzeeërs, die door je water heenzwemmen, je in staat stellend om te communiceren met elementen van je wereld die anders onbereikbaar zijn voor je. Maar ook elementen die je hebt gecreërd, zoals jullie vliegtuigen, die een focus zijn die direct jullie kennis weerspiegelen van het vliegen, ofwel van uit-het-lichaam ervaringen; jullie televisie, wat jullie vermogen is tot visualisatie; jullie telefoon, die je nu opneemt met meerdere lijnen, om zo te zeggen, waar je “in- en uit schakelt”. Je kunt communicatie plegen op een lijn, en uit-klikken naar een andere lijn, en terug klikken naar de vorige lijn; jullie magnetrons, die tijd versnellen; jullie computers, die realiteit veranderen en je perceptie veranderen; wat je uitdrukt als het zijn van nu, in jullie geavanceerde tijd, zoals virtual reality; wat in werkelijkheid als een kinderspelletje is voor je fysieke focus, weerspiegelend van je eigen kennis van andere realiteiten, veranderde percepties. (Pauze)
Dit alles zijn spiegel beelden van julliezelf. Satellieten, die jullie de atmosfeer insturen, wat massa communicatie toelaat. Je bezit het vermogen tot massa communicatie al, in bewustzijn. Al deze instrumenten zijn als speelgoedjes! (Grinnikend)
Binnen bewustzijn, beschik je over het vermogen om veel gemakkelijker en veel grootsere dingen te creëren, zonder de fysieke uitdrukkingen. Jullie zullen continueren met het creëren en uitvinden van grotere en betere uitvindingen, omdat dat jullie speelgoedjes zijn en jullie bezighouden: maar jullie zullen ook gaan leren, om in veel sterkere mate te projecteren, binnen bewustzijn.
Er zijn nog vele onderwerpen die we nog maar nauwelijks hebben aangeraakt, in onze discussies tot nu toe; maar, jullie ervaren nu vele elementen die behulpzaam zullen zijn aan jullie begrip, voor toekomstige tijden. (Grinnikend)
Laat mij ook aangeven dat, voor wat betreft deze momentele probabiliteit van beweging, dit ook een uitwaartse uitdrukking is van innerlijke werkingen. De connectie wordt gevoeld en ervaren, en niet alleen bij Michael! (Glimlachend naar Vicki) Deze plek is goed. Het neemt veel bomen op. En ik zal je vertellen, dat daar vriendelijke bomen zijn! Het is niet alleen maar een vriendelijk bos! Sommige bomen hebben, binnen hun bewustzijn, een persoonlijke verantwoordelijkheid opgenomen van bescherming; waken over. Een den is er zo een, waarvan deze plaats er meerdere opneemt. Dit zijn geen per ongelukjes, toevalligheden!
En terwijl jullie daar zitten en bij jezelf denken, “Ik geloof niet in die probabiliteiten! Ik geloof er niet in dat wij die zelf hebben gecreërd! Dit gaat voorbij mijn bevatting!” zeg ik jullie, (Elias blaast naar Vicki!), dat je wél je realiteit creërt, en je creërt wél je probabiliteiten; zelfs landschappen. Heel de natuur reageert op je. Het is ook geen toeval dat de meest kostbare en gewaardeerde bloem een roos is; een delicate, geurende plant, maar, zeer capabel van haar eigen bescherming, zeer vruchtbaar, en zeer sterk, een zeer prachtige uitdrukking producerend; en deze zijn ook opgenomen op deze plek.
De atmosfeer, samen met het element van energie, is ook heel vriendelijk; want niet alleen heeft de vorige eigenaar en bewoner energie gedeponeerd die behulpzaam en voedend zal zijn in de toekomst, maar ook, zullen de essenties die dit individu omringen ook behulpzaam zijn; dit is een adequate ruimte voor Rose. (Lange pauze)
Hebben jullie vragen? (Weer een lange pauze)
VICKI: Met betrekking tot dat in- en uit knipperen; als wij hier uit-knipperen, dan knipperen we ergens anders weer in, correct?
ELIAS: Correct.
VICKI: Dat is hoe we verschillende focussen op simultane manier ervaren?
ELIAS: Correct.
VICKI: Wel, dan is mijn vraag, als dat het geval is, waarom vind ik het dan nodig om een ‘aanval’ te creëren om uit-te-knipperen, wanneer ik al uit bén geknippert?
ELIAS: Laat mij je vertellen dat dit een zéér gesimplificeerd voorbeeld is naar jullie toe, van dat je uit-knippert en aan-knippert, waardoor jullie de impressie gegeven wordt dat je uit-knippert voor een fractie van een seconde in dit focus, en aan-knippert voor een fractie van een seconde in een ander focus. Dat is incorrect. Dit is sterk gesimplificeerd, omdat je niét singulier aan- en uit knippert. Begrijp dat al je andere focussen ook individuen zijn. Ieder frame is een individu. Daarom, is er continue nogal wat aan-en uit geknipper gaande, maar allen zijn verbonden in bewustzijn aan jou, als jou. Daarom, gebeurt al dit geknipper simultaan.
Nu, je kiest om uit te knipperen, in dit fysieke focus, voor langere perioden van tijd. Je kiest niet voor uit-het-lichaam ervaringen, wat net zo efficiënt zou zijn; maar inplaats daarvan, kies je, om dít bewustzijn “uit te schakelen” voor langere tijdsperiodes. Daardoor, kun je veel tijd opnemen om andere dimensionale focussen te bekijken in geconcentreerde tijds blokken, om zo te zeggen.
Wanneer ik met jullie spreek over dimensies, dan spreek ik over andere dimensies, buiten déze. Ik spreek dan niét over andere tijd periodes, omdat die ook opgenomen zijn binnen déze dimensie. Hoewel jullie wetenschappers denken dat iedere tijd periode zijn eigen dimensie bezit, is dat incorrect. Binnen dit fysieke focus van deze wereld, met déze species van de mens, neem je één dimensie op. Al jullie tijdsperioden zijn geconcentreerd in déze dimensie.
Je kiest te kijken in en interactie te hebben in een andere dimensionale focus, met Marcus, dit is het focus waar ik over sprak met je. Dit vereist een grote concentratie van energie. Je kunt dit bereiken in je droomstaat, of, ook in een uit-het-lichaam staat, maar het is makkelijker voor jou om gewoon … “uit te schakelen”!
Klinkt dit je bekend Lawrence? Want, wanneer Lawrence een brein-pijn opneemt, dan neemt hij welke actie op???
VICKI: Uitschakelen.
ELIAS: Dit is een zeer gebruikelijk patroon, een terugtrekking. Je vervangt het fysieke focus voor een droomstaat. Je vervangt de droomstaat voor een uit{schakeling}!!!
VICKI: Wel, dat leidt me tot een vraag over uit-het-lichaam. Ik zat vanochtend het Oversoul Seven boek weer te lezen. Nu, toen Ma-ah haar uit-haar-lichaam had en zichzelf binnen Poreus bevond, is dat een realiteit? Kan dit gebeuren?
ELIAS: Ja. Je hebt jezelf je eigen “kom aantrekking” van precies dit zelfde ding gegeven, in je droom van verdwaald zijn!
VICKI: Oh. Zo had ik er niet over nagedacht.
ELIAS: (Grinnikend) Ik vertel je ook, en schenk aandacht aan deze woorden; dat je interessante boodschappen gericht aan jezelf kan vinden in je dromen, in die dromen die je beschouwt als inconsequent, of niets te betekenen hebben. Je spreekt nooit niets tegen jezelf!!
VICKI: Ron’s droom met die jonge jongen die de vinger in zijn oog stak, met de opdracht te genezen. Dat was een interessante droom die ik niet kon interpreteren, maar ik vraag me nu af of het iets te maken had met zijn eigen creatie van zijn gebroken vinger?
ELIAS: Ik moet je zeggen dat ik vrij verbaasd ben over jullie beiden, gegeven je informatie en ook probabiliteiten, dat geen van beiden van jullie deze droom konden interpreteren, terwijl het erg simpel was; in feite, nog simpeler, omdat Lawrence opgenomen was in die droom, en een begrip uitdrukte van die actie. Correct? (Ron knikt) Dat “wilde kind” dat verblijft binnen Ron, die zo bedreven is met healing, en helend kan zijn van visie {zicht}, wat lang geleden werd opgenomen als een focus. Zoals ik, naar ik meen, al iets over had opgemerkt met betrekking tot een aspect van visie en het slapen met de bril op, verwijzend naar Mamandy! (Een beetje sarcastisch) En daarom, zal natuurlijk Lawrence deze actie bekijken en zeggen, “Oh! Ik begrijp het nu!”(Grinnikend)
Interessant genoeg, neemt Ron een zelfvertrouwen op om helend te zijn van andere elementen van het lichaam, maar kiest ervoor er een te behouden. Significant, die keus van het behouden van onvoldoende zicht; want wat je niet kan zien, hoef je niet te weten! (Grijnzend naar Ron, en vervolgens naar Vicki) Is dit duidelijker?
VICKI: Je bent écht goed! (Elias gaat rechtop zitten, lachend)
ELIAS: Niet echt! (Pauze) Dank je!
VICKI; Je bent welkom. (Ook lachend)
ELIAS: Ik probeer het!
VICKI: Oke, hier is een andere vraag betreffende technologie, waar je eerder over sprak. Waarom is het dat sommige individuen, zoals ikzelf, zo resistent zijn tegen technologie, en dat sommige individuen, zoals Ron, zeer tegenovergesteld zijn?
ELIAS: (Humoristisch) Ik geloof dat ik weer ‘zo goed’ moet zijn; want ook dit heeft een vrij simpele uitleg. Ron neemt fysieke focus op met nieuwsgierigheid. Hij is willend om verkennend te zijn van buitenwaartse fysieke elementen, om te onderzoeken tot hoever de uitwaartse expressie kan worden gevolgd. Lawrence, aan de andere kant, neemt geen band op met technologie, begrijpend dat het onnodig is. In jouw focus, is technologie als een muis op het wiel. Het jaagt zijn eigen staart achterna, voortgezet in een cirkel, maar nooit werkelijk een stap voorwaarts zettend en iets bereikend; rennend maar nergens heengaand.
Maar, als een buitenwaartse expressie van verbeelding, is het een uitdaging voor Ron om te bekijken hoe ver je kunt gaan met het uitdrukken met fysieke verbeelding; twee verschillende percepties. Ook, is het buitenwaarts kijken preventief voor het teveel naar binnen kijken. Het is een preoccupatie. (Pauze)
Jullie wetenschappen zijn zeer amusant voor mij; ik zou moeten zeggen, voor ons. Want binnen jullie grote technologische tijdperk, kijken jullie naar deze wetenschappen als jullie nieuwe god, alwetend en al-producerend. Ik zal jullie zeggen dat jullie religieuze focussen dichter bij de waarheid zitten dan jullie wetenschappelijke geloofsystemen. Sommige van jullie psychologische en fysische wetenschappen zijn zó ver doorgetrokken, binnen hun focus van verklaringen die ze termen feiten en waarheden te zijn, dat het vrij lachwekkend is; maar je zult leren, en je zult zien. Jullie wetenschappers beginnen al, lichtjes, de beperkte blik van hun visie te zien!
VICKI: Dus, wat is de toekomstige toekomst?
ELIAS: Ik! (Pauze, glimlachend) Wat ook de huidige toekomst is, maar breder. Je verleden verleden zijn je Zieners, die ook het huidige verleden is, die ook de huidige toekomst is; maar van origine, verleden verleden.
VICKI: En Milus was toekomstig huidig, correct?
ELIAS: Correct; want ik ben huidig, maar ik ben ook verleden, en Milus is mijn toekomst; en dus, huidige toekomst. (Pauze, grinnikend) Mattie is verleden heden; huidig nu, maar verleden ontwikkelingsfocus, maar nu bestaand; dus huidig. (Vicki zucht, en begint te lachen)
Een frame tegelijk; iedere beweging is een frame; iedere moment is een frame; ieder woord, iedere gedachte; en elke bezit zijn eigen zelf. Nu mogen jullie je gelijken gaan uitleggen dat jullie allemaal tamelijk overspoeld zijn met meervoudige persoonlijkheden, en nogal schizofreen zijn! (We schateren het uit)
VICKI: Nog enig commentaar op Michael’s droom van vannacht? (Hier, maakt de tape een klikkend geluid, en Elias pauzeert)
RON: ’t Is oke. We rollen nog.
ELIAS: Goed. Michael is bewegende. Michael realiseert zich niet dat hij bewegende is, maar hij is zich aan het bewegen in wat jij termt een voorwaartse beweging. Hij begint te identificeren met je piramide, zoals ieder van jullie ook heeft gedaan; dit is Michael’s eerste ontmoeting met het concept van jullie piramide. We zullen vanavond jullie piramide niet bespreken, want dit zal op zichzelf al een discussie zijn, maar je bent dichterbij bewegend. Ik zal het ook interessant vinden om te zien, binnen probabiliteiten, de lengte van “slow motion tijd” die hij zal opnemen in het wachten, van het nog niet helemaal oververmoeid zijn van zijn wegrennen, rennen, rennen. Want het zal tamelijk behulpzaam zijn voor je om eerst Ziener tegen te komen; maar als deze probabiliteit niet binnenkort wordt geactualiseerd, of relatief binnenkort, dan zal ik informatie bieden over jullie piramide. Toch, was hij verkrijgende van mijn boodschap, voor zijn woord.
VICKI: En 'n sterren constellatie!
ELIAS: Ik heb beloofd, en heb afgeleverd. (Pauze) Wens je meer informatie?
VICKI: Nee. Maar ik heb wel dit rozen ding. Deze rozen hier, behoor ik jou aan te bieden, als een gift van Shynla.
ELIAS: Ah! Shynla!
VICKI: En haar boodschap luidt, “Ben ik nog steeds te jong?”
ELIAS: (Lachend) Je mag Shynla vertellen, “Nee, ze is niet langer meer te jong, niet opnemend van fysieke focus, maar dat Elias gepreoccupeerd is met een ander!” Maar ik zal haar gift gracieus in ontvangst nemen. Ze zou wellicht haar flirt-achtigheid willen tonen naar Paul, hoewel hij nogal saai is, en nogal ‘op’ Elizabeth is! (Grinnikend) Maar ik reik haar toch veel liefs aan. Dit is heel leuk! (Lachend)
Als er geen vragen meer zijn, zal ik mij terugtrekken; en ik zal jullie meer informatie aanbieden langs dezelfde lijnen op onze volgende sessie. We zouden uiting kunnen geven aan dream-walkers, jullie Zieners, wier behulpzaam zullen aan je begrip van wat je kunt gaan verwachten aan bewustzijn in de verschuiving; je verleden toekomst … huidig! (Gelach)
VICKI: Dank je.
ELIAS: Je bent welkom. Goedeavond.
VICKI: Goeieavond.
Elias vertrekt om 8:55 PM.
Copyright 1996 Vicki Pendley/Mary Ennis, Alle Rechten Voorbehouden.
Vertaald door
Copyright 1996 Mary Ennis, All Rights Reserved.