Zondag 10 november 1995
Deelnemers: Mary (Michael), Vicki (Lawrence), Ron (Olivia), Cathy (Shynla), Guin (Sophia), Jim (Yarr), Jo (Joseph), Tom (James) Jeri (Fromasch), en laat arriverend, Elizabeth (Elizabeth)
Elias arriveert om 6:49 PM
ELIAS: Goedeavond! (Glimlachend naar iedereen) Zullen we vanavond met ons spel beginnen? (Pauze) En waar is mijn stoel?
VICKI: Michael wil niet in die stoel zitten omdat hij er pijn in zijn rug van krijgt.
ELIAS: Hmmm. (Met een “Oh, tjonge, jonge” blik) Continueer! (Gelach)
CATHY: ‘Ke. Ik wil weten of ik Raam en Winter en Cathy en Caleigh kan verbinden, in de categorie van vibrationele toonkwaliteiten, onder verbindende fysieke focus essenties. (Lachend)
ELIAS: En ze grinnikt ape-trots, zullen wij toevoegen als voetnoot! Een punt!
CATHY: Dank je. En ik wacht even met mijn tweede, als het mag. (Pauze)
TOM: Oke, ik ga ’t proberen. Vlaszaad met Minerva?
ELIAS: In de zaden categorie?
TOM: Ja, meneer.
ELIAS: Een punt.
TOM: En Mars met Mobowah.
ELIAS: Een punt.
TOM: Mag ik een suggestie doen? (Elias knikt) Ik heb een categorie. Denk je dat het zal werken? Het is aan jou; bossen. (Pauze)
ELIAS: (Die zijn “computer” lijkt te raadplegen) Acceptabel.
TOM: Bedankt, Elias.
RON: Ik mag die categorie wel! (Pauze)
JERI: Ik heb er een. Ik zou de essentie van Minerva willen verbinden met de edelsteen alexandriet, waarvan ik begrijp dat het van kleur veranderd, naar gelang je binnen of buiten bent. Een ervan is de kleur blauw.
ELIAS: Je bent correct! (Uitlatingen van de groep, omdat dit een “kwestie” is geworden) En Shynla was niet aan het verbinden met deze steen!
CATHY: Ik wist dat ze het juist had toen ze het zei! (Goed gedaan, Jeri!)
JIM: Ik zou, in de verbindende essenties categorie, Yarr met Michael willen verbinden, met het dier de cavia! (Gelach)
ELIAS: Een punt!
JIM: Dank je; en in dezelfde categorie met indigo, het land Peru.
ELIAS: (Weer zijn “computer” raadplegend) Correct.
JIM: Dank je.
VICKI: Oke, ik kom nu met Michael’s spelvragen. Hij zou het continent Antarctica met Elias willen verbinden.
ELIAS: Een punt.
VICKI: He zou ook willen verbinden, in de kruidencategorie, rozemarijn met Marshuka.
ELIAS: Correct.
VICKI: En de mijne; in de categorie emoties, wil ik Marshuka met opwinding verbinden.
ELIAS: (Breeduit grinnikend) Lawrence is heldhaftig aan het worden, met het opnemen van emoties! Een punt!
VICKI: En nu even terug naar de duizendpoot {centipede}! Zou het een …
ELIAS: Ze blijft het nog steeds proberen! (Gelach)
VICKI: Wees stil! Zou het een kever zijn?
ELIAS: Incorrect. Je hebt mij hier al eerder over gevraagd.
VICKI: Niet met de kever!
RON: Dat was ik!
VICKI: Andere categorie dus!
ELIAS: Incorrect! (Pauze, grinnikend) Je denkt niet na, Lawrence! Zal ik een hint geven?
VICKI: Jazeker!
RON: Niet eerlijk! (Gelach)
ELIAS: Ik had al een hint gegeven van gelijke vorm, waar je gaan aandacht aan besteed; omdat een kever niet een gelijke vorm heeft!
VICKI: Nee. (Zuchtend)
ELIAS: Ook, mag je bij jezelf denken; paren. (Lange pauze)
RON: (Tegen Vicki) Zeg het gewoon!
ELIAS: Dit is een opname van koppigheid! (Nog een pauze)
VICKI: Millipede {duizendpoot}! (Het uit blèrend)
ELIAS: Eindelijk! Een punt! Je bent liever verbonden met de centipede, maar niet met de andere???
VICKI: Ik vind het lyrische gehalte ervan beter! (Lachend)
ELIAS: Ah! Dat is erg logisch! (Gelach)
RON: Ik heb een paar gissingen, pauze, nee, ik heb een paar impressies in de kruidencategorie.
ELIAS: Gissingen???
RON: Ik begon gissingen te zeggen! Maar ik veranderde het! Ik zou Elias met het kruid salie willen verbinden.
ELIAS: Een punt.
RON: En, ik wil oranje verbinden met het kruid tijm.
ELIAS: Een punt. (Naar Cathy kijkend) Shynla?
CATHY: Ja?
ELIAS: En je maakt de cirkel niet compleet?
CATHY: Oh! Oke. Mobowah met echinacea? {zonnehoed} (Nogmaals een “Oh, tjonge, tjonge” blik, en we moeten lachen) Of wilde hij dat ik … ze staan daar al! Er is niet meer!
ELIAS: Incorrect! Probeer nogmaals! (Pauze)
RON: Wil je dat ik het voor je uitzing?
CATHY: Nee! Ik deed gewoon wat! Goed, goed, goed! Peterselie!
ELIAS: Correct! Een punt! (We barsten in lachen uit, en Elias kijkt Vicki aan) En denk nu aan je kever!
VICKI: Ja, ik vat ‘m! (Maar ze zegt het niet, vrij lang niet)
JO: Oke, hier gaan we weer! Met het gedeeltelijke correcte leder, zou dat suède zijn?
ELIAS; Een punt. (Pauze, en fluisterend) En wat zijn we allemaal zo stil!
GUIN: (Zeer zachtjes) Ik wil regen met Minerva verbinden.
ELIAS: Een punt.
GUIN: (Zachtjes) Ik zou ook de Alpen met Minerva willen verbinden.
ELIAS: In je categorie van plaatsen? (Guin knikt) Een punt.
GUIN: Dank je. (Fluisterend)
ELIAS: Ik zei het al, jullie zijn echt goed aan het worden in het spel. We zullen meer moeilijke categorieën moeten gaan opnemen! Ik zal, ter opwinding, het spel in de war moeten gooien, om het te compliceren!
RON: Zoals de Pythagoras stelling? {Pythagorean theorems}
ELIAS: Ah! Stellingen! {theorems} Of wiskundige vergelijkingen! (Pauze, grinnikend, terwijl de groep steunt en kreunt) Nog niet! (Gelach, en een pauze)
Nu, we hebben tot dusver over veel dingen gesproken. Je bent verruimd, en je begrip en kennis van realiteit zijn toegenomen. Ik heb met jullie gesproken over de elementen van essentie. Ik heb over het fysieke lichaam gesproken. Ik heb over manifestaties gesproken, fysieke en niet-fysieke. We hebben gesproken over energieën, over manifeste energiecentra, over opgenomen energieën. We hebben gesproken over aspecten, en counterparts, en andere zelven. We hebben gesproken over neurologische paden, je fysieke brein, chemische reacties, en de pijnappelklier. We hebben gesproken over bewustzijn en de staten hiervan. We hebben gedoken in de gebieden van wakend bewustzijn en slapende bewustzijn. We hebben gesproken over niét gesepareerd zijn en geen secties zijn; over connectie {verbinding} en interactie; over vereniging. We hebben gesproken over begrijpen en gewaarzijnen.
Ik heb oefeningen aangeboden. Ik heb de impuls aangeleverd. Je hebt gereageerd met de motivatie voor exploratie. We hebben de dupliciteit {dubbelzinnigheid} van geloofsystemen besproken. Jullie gaan momenteel door een natuurlijke veranderlijkheid heen! We hebben de uiterlijke zintuigen onderzocht, en zijn de reis door de innerlijke zintuigen begonnen. Doorheen dit alles, hebben jullie ieder aan jezelf laten zien, dagelijks vele malen, en aan jezelf bewezen, zonder er ook maar van gewaar te zijn, van de realiteit van waarover ik spreek. Je neemt continue je innerlijke zintuigen op. Je erkent alleen deze innerlijke zintuigen niet. Je ervaart vaak je conceptualisatie en je empathische gevoel. Je herkent alleen niet altijd dat je deze zintuigen gebruikt. Je zit in het midden van de initiëring van je verschuiving. Je bent ermee begonnen! Je begint je te herinneren, maar je herkent je herinnering niet.
We hebben gesproken over dromen als het zijn van een ander bewustzijn die opgenomen is in je fysieke manifestatie, gelijk aan je wakende bewustzijn. We hebben gesproken over het creëren van je realiteit. We hebben gesproken over het ontvangen en manifesteren waar je op concentreert. Ik heb uitgelegd dat deze concentratie niet noodzakelijk het “denken” is, omdat alles wat nodig is om dit te bereiken, de initiërende gedachte is. Andere gebieden van je bewustzijn zullen de gedachte opnemen, en het verderdragen voor je. Je realiseert je dit niet, omdat je je innerlijke zintuigen “niet snapt”! (Grinnikend) Je dromen lijken je niet “echt” te zijn! Ze zijn een “symbolische taal”. Ze zijn een symbolische taal; maar ze zijn ook realiteit!
We hebben gesproken over chemische reacties die fysiek worden geprojecteerd middels de klier functie, en dat ze tot uitdrukking worden gebracht buiten je fysieke lichaam in de ruimte, je lucht, en dat het fysieke objecten manifesteert; maar je ziet objectief andere gebieden van je bewustzijn, als niet-fysiek manifesterend. Daarom, bezitten ze significantie als een idee, maar niet helemaal als realiteit. Gedachte is gedachte. Gedachte is energie. Energie manifesteert. Het wordt chemisch uitgedrukt in je droomstaat, net zo als in je wakende staat. Ik heb jullie uitgelegd, dat voor júllie je dromen niet anders zijn, als het bestaan in een andere cultuur, waarvan je de taal niet spreekt. Dit wil niet zeggen dat deze cultuur dan maar minder echt is, of dat je de taal niet kan leren spreken, en hun realiteit kan opnemen. Het is slechts een kwestie van leren!
Wanneer je een andere jij ziet, dan zie je feitelijke moleculen, atomen, opneming van ruimte. Wanneer je een gedachte plant, een verlangen om andere staten van bewustzijn op te nemen, dan ligt het niet slapende binnen je wakende bewustzijn, omdat andere gebieden van je bewustzijn deze energie van gedachte vastpakken, en manifesteert het voor je, en je neemt je “uit je lichaam ervaring” op. Wanneer je een andere focus ziet, dan zie je werkelijke realiteit. Je bent niet, in jouw termen, slechts aan het verbeelden, omdat er geen “slechts verbeelding” bestaat!
Ieder van jullie richt je energie op het proberen te maken van verbinding. Jullie zijn erg goed in het afdoen, het teniet doen, van je bereikingen! Merk op wanneer je een vermindering van conflict bereikt. Fysieke actie, in het bewustzijn van de wakende tijd, wordt niet altijd vereist om conflict te verminderen! Moeiteloosheid is je sleutel. We spraken over zes kopjes. We spraken over ieder van jullie en je eigen perceptie, en je eigen individuele creatie van je perceptie; over het collectief overeenkomen over bepaalde richtlijnen, voor de manifestatie van je realiteit, maar ook toelatend, nog steeds, van de individuele creatie van perceptie. We spraken over het zien, objectief, van individuen en objecten, opnemend van alle andere creaties van hetzelfde; het zien van zes kopjes in één beeld; zonder je ogen te kruisen, het zien van twee individuen waar er één staat; maar, je rationaliseert en zegt, “Ik zie niet duidelijk”, maar dat doe je wél! Je innerlijke zintuigen lijken alleen niet zinnig te zijn!
Je nadert een breder begrijpen van probabiliteiten. Je bent het begrijpen van probabiliteiten aan het náderen, omdat je nog niet helemaal bevat wat een probabiliteit is, in werkelijkheid. Maar je zit er dichtbij, en je bent aan het leren, en je bent aan het worden.
Ik zal momenteel, geen droom interpretaties aanbieden, omdat je hier zelf bij mag stilstaan. Ik zal enkel geringe informatie aanbieden over schoenen, (gelach), als niet het zijn van enkel een verbinding; danwel als het te maken hebben, met het loslaten van de gronding, en het opmerken van het gebrek van belang hiervan; ofwel, een vertrouwen dat je niet weg zal vliegen! (Grinnikend naar Ron) Ramen zijn ook belangrijk, omdat dit een suggestie is van zien. Ik zal jullie nota geven van een droom interpretatie, ter instructie naar jullie allen, daar dit correleert met wat ik aan het uiten ben vanavond; het is de droom van Ron, opnemend van een dubbele droom. Hij mag jullie allemaal de details en bijzonderheden vertellen over deze droom, maar deze droom heeft belang; want hoewel het simpel schijnt te lijken, is het groots in zijn realiteit en suggestie. Het bied je de kans aan om te zien, van wat jij noemt te zijn, echte gebeurtenissen in het echte leven, in tegenstelling tot de droomstaat. Het plaatst je niet alleen binnen de situatie van het zien van vertrouwens- en controle kwesties, maar ook het opmerken dat de realiteit van je droomstaat zó echt is, dat als je wakker wordt, je het als werkelijk gebeurd ziet; omdat in de droomstaat, het ook echt gebeurde! In het zelfde lichaam, in het zelfde bed, in dezelfde tijd! Het is enkel maar je waarneming die verschillen opneemt.
RON: Ik ben alleen maar blij dat ik het niet hoefde schoon te maken!
ELIAS: (Breeduit grinnikend naar Ron) Je zou het punt ervan naar jezelf toe voorbij zijn gelopen, als je deze probabiliteit had opgenomen, omdat dit geen vertrouwen hebben had geïllustreerd.
Ieder van jullie zijn in het bezit van kwesties, in je fysieke focus, die specifiek aan jezelf zijn. Ze zijn net zo individueel voor je, als dat je individueel bent. Ze zijn allemaal je eigen ontwerp en je eigen creatie. Het zijn je eigen uitdagingen, maar ze hebben een ding gemeen; het is een gebrek aan vertrouwen, een vinden dat je het niet waard bent jezelf te vertrouwen! (Zuchten uit de groep) Je bént je meest magnifieke uitdrukking! Je bent je eigen vertrouwen méér dan waard! Je bent mijn audiëntie waardig! Ik houd geen audiëntie met de hele wereld! En daarom, moet je je realiseren hoe exquisiet dat je bent! (Pauze) In het verruimen van je focus, zal ik ook een klein voorbeeld aanbieden, die werd opgenomen in Michael’s meditatie, die Lawrence aan het interpreteren was als zijn camera. Het was het zien van stralen, die de energie symboliseerde. Dit is de probabiliteit die je momenteel aan het naderen en begrijpen bent. Het herkennen dat energie op meer dan een manier stroomt, en dat zijn stroom van flow veel breder is, dan waar je op gefocust hebt. We hebben eerder opzettelijk woorden gebruikt, die je kunt begrijpen, omdat je kunt relateren aan bepaalde ideeën en concepten. Omdat het niet mijn wens is om je geloofsystemen te vernietigen. Ik gebruik woorden die consistent zijn met je geloofsystemen, die je kunt begrijpen. Een daarvan zijnd … ? (Pauze, kijkend naar Jim)
JIM: Gesepareerdheid in healing?
ELIAS: Healing! Dit is een woord dat je gebruikt om een idee te beschrijven, een concept waarvan je gelooft dat je kunt begrijpen. Je begrijpt het niet; en tot nu toe, ben je niet in staat om het te kunnen begrijpen, omdat je gewaarzijn niet breed genoeg is om de informatie te kunnen opnemen. Dit heb je vele malen van mij geaccepteerd, omdat je later uitvond dat je nog niet klaar was om het te begrijpen, omdat er aanvankelijk uitdagingen waren, die als obstakels in je pad stonden; zoals rubberen banden in een weg! (Verwijzend naar de droom van Ron)
Terwijl je leert rondbewegen, en alternatieve paden op te nemen, neemt je vertrouwen toe, en daardoor neemt je gewaarzijn toe. Omdat wanneer je enkel maar op één pad focust, en op enkel een richting, je er niet op vertrouwd om een andere richting te nemen; en terwijl je jezelf verliest “op weg”, vergeet je wat “de weg” is, of waar het je naartoe leidt! Als je opnemend bent van het “uitproberen van het water” in andere gebieden, dan neemt je vertrouwen op. Je ziet elementen van jezelf die verdrinken, en die worden toegelaten weg te vallen, zoals Michael doet. Er bestaan geen ongelukken {toevalligheden}! Het is geen ongelukje of een toeval, dat je deze ervaring hebt gehad. Omdat er elementen zijn binnen deze individuen, die wegvallen en verdrinken; terecht! (Pauze) We nemen spanning waar bij Yarr!
JIM: (Lachend) Nervositeit, veronderstel ik, en een willen begrijpen.
ELIAS: (Warm glimlachend) Focus op je uitdagingen. Je bent heel goed in het opnemen van alle andere individuen! Je bent erg goed in het bereiken van het afleiden van je aandacht voor een reden! Als dit een goede reden is, dal zal het je aandacht op jezelf, zelfs nog verder van je wegtrekken! Neem diezelfde devotie en aandacht voor jezelf op, en je zal in aangezicht komen te staan met je eigen uitdaging, en je zal “het beest verslaan”! Je zou een element misschien niet willen aangaan, waar je niet gewaar van bent, omdat je het niet ziet. Als je niet bezig bent met de draak, omdat je gefocust bent in een ander richting, zal het je zeker opeten!
(Hier, arriveert Elizabeth) Elizabeth! De dubbele beelden van gekruiste ogen, die niet gekruist waren! (Pauze, gedurende welke Elizabeth er zeer verward uitziet) Ieder van jullie, in het verslaan van je draken, bevrijd de gehele gemeenschap. Ieder van jullie neemt een draak op, en ieder van jullie zijn de enige individuen die ze kunnen verslaan; en iedere keer dat er een is verslagen, slaakt de rest van de individuen een zucht, en is er een minder is om marteling van op te nemen. Als zij toegelaten blijven worden om collectief ravage te veroorzaken, dan hebben zij heel veel kracht; maar de ridders bezitten ook veel kracht, in samenwerking van energie.(Pauze)
Ik zal kort op een misverstand ingaan, daarna zullen we pauzeren, en dan kunnen jullie je vragen stellen. Jullie misverstand, is dat wat je momenteel ziet als de vertaling. Wat je zal zien, zal geen vertaling hebben, omdat het punt van intersectie, direct zal zijn. Je zal meemaken dat mijn energie weg beweegt. Je zult mijn stem niet horen, maar ik zal wel bij jullie zijn. (Pauze) We gaan pauzeren.
BREAK 7:45 PM HERVATTING 8:36 PM
ELIAS: We zullen verdergaan, zonder Elizabeth bang te maken! (Wijduit grinnikend)
Nu; daar we hebben gesproken over je verruiming en je creatie van je werkelijkheid, moet je ook begrijpen dat net zoals je een boek kan creëren door het schrijven ervan, dat met ieder nieuw hoofdstuk dat je creëert, je niet de voorgaande hoofdstukken negeert, en dat je het hele boek verbrand terwijl je ieder nieuw hoofdstuk schrijft! Je gaat enkel door met het creëren van een nieuwe scene. Dit wil niet zeggen dat de voorgaande hoofdstukken van je boek geëlimineerd moeten worden omdat ze volbracht zijn, omdat ze rijping en begrip en continuïteit toevoegen aan het gehele eindproduct.
En daarom, terwijl je door je focus heenbeweegt, ben je het boek aan het schrijven van je bestaan in je focus. Iedere keer dat je kiest nieuwe elementen op te nemen in je focus, creëer je een nieuw hoofdstuk. Je zegt niet tegen jezelf, “Ik ben ontevreden met dit verhaal wat ik aan het schrijven ben”, en doet vervolgens af aan het geheel van het verhaal. Je gaat door met het toevoegen van een nieuw hoofdstuk aan het verhaal.
Ook, in dit voorbeeld van een boek; is op vrijwel dezelfde wijze, het samengesteld uit woorden. Als je kijkt naar een bladzijde in je boek, kun je focussen op het kleinste element van deze bladzijde, wat een woord is. Dit woord is gematerialiseerd vanuit een veel grotere bron; de focus, de energie die focust op een woord, het woord realiserend en manifest wordend, en uit-projecterend om gelezen te worden. Het combineren van deze woorden creëert een onderwerp. Het combineren van vele onderwerpen creëert het boek. En daarom, daar jullie gediscussieerd hebben onder elkaar, ben je niet de creaties die al gepresenteerd werden, aan het vernietigen. Je bent aan het toevoegen, door het creëren van een nieuw hoofdstuk. Iedere ervaring voegt een andere kleur toe, en meer van een inzicht in je verhaal. Met betrekking tot de energie flow van je projectoren; jullie ieder, in dit aspect van essentie, in deze fysieke manifestatie, bent het punt. Al het andere is beschikbare energie. Al het andere is wat je omvat. (Pauze) Als je dit aspect van jezelf zou conceptualiseren met deze beelden, zul je jezelf bang maken, omdat je zelf zo groot zal zijn, dat jij in vergelijking ermee nog maar een kleine stip zal lijken te zijn die aan het andere uiteinde staat. Maar, nét zo belangrijk; want als er geen stip zou zijn, zou er geen richting zijn om naartoe te flowen. (Lange, stille pauze) Je mag vragen stellen.
GUIN: (Onmiddellijk erop inspringend) Oke, ik heb er twee! (Gelach)
ELIAS: Ik voelde al dat Sophia op het punt stond om los te barsten!
GUIN: Ik ben erg verward! Misschien dat andere mensen het wel vatten, maar ik ga het gewoon gelijk vragen. Dus, is onze analogie dat, weet ik veel, Michael of Lawrence bracht dit naar voren, dat je een schilderij schildert, en je vind het schilderij niet mooi wat je geschilderd hebt, en dus schilder je een andere die je wel mooi vind, of is dat fout? Zou je gewoon, … ik weet dat er geen goed of fout is. Voeg je gewoon toe aan het schilderij, of schilder je een nieuwe?
ELIAS: Je zit er dichtbij met deze analogie van het schilderen van een nieuw plaatje; omdat je een andere kunstvorm als voorbeeld gebruikt. Ik gebruik literatuur. Jij gebruikt een schilderij. Met een boek, vernietig je niet de voorgaande geschreven bladzijden, maar je schrijft er ook niet overheen. Je schrijft geen bladzijde en zegt tegen jezelf, “Ik ben niet tevreden met deze bladzijde. Ik zal nieuwe woorden bovenop de oude schrijven.” Je verandert de bladzijde, en creëert nieuwe woorden op een ander blad. In de kunstvorm, ja; je bent niét meer pigmenten aan het schilderen op het voorgaande schilderij. Je creëert een nieuw schilderij. Je continueert. Artiesten gebruiken heel veel canvassen. Ze kopen niet één canvas, en creëren al hun schilderijen op het voorgaande schilderij. Zij creëren heel veel expressies op heel veel canvassen. Schrijvers schrijven heel veel woorden op heel veel bladzijden. Ze schrijven niet vele woorden bovenop de vele woorden, op één bladzijde. (Pauze)
GUIN: Dus, je moet niet proberen terug te gaan om een probabiliteit te veranderen. Je zou het nieuwe schilderij nu moeten creëren.
ELIAS: Je bent beide aan het bereiken!
GUIN: Oke.! (Lachend)
ELIAS: Door het schilderen van het nieuwe schilderij, ben je effect aan het hebben op allebei. De sleutel is de acceptatie van het voorgaande schilderij, je realiserend dat het geen goed of fout opneemt. Het is een expressie. Het is wat het is; een creatie. Het was, om zo te zeggen, een ervaring. Je beweegt verder om een andere ervaring te creëren. Hierin, zul je effect hebben op eerdere probabiliteiten. Er bestaat geen “Je moet geen effect hebben op eerdere probabiliteiten.” Je bent effect aan het hebben op alle probabiliteiten, altijd!
GUIN: (Niet verstaanbaar)
ELIAS: Correct; zoals Ma-ah symbolen krast in de tegel zonder de intentie te hebben om toekomstige probabiliteiten te beïnvloeden, maar beïnvloed ze wel.
GUIN: Ik moet nog steeds over het tijds ding heenstappen. Begrijp ik.
ELIAS: Of je nu wel of niet je attractie voor tijdselementen stopt, probabiliteiten doorheen “tijdloosheid” worden toch wel beïnvloed. (Pauze)
GUIN: Oke. Dank je.
ELIAS: Acceptatie van je creaties is vertrouwen in jezelf. Als je vertrouwd op je creatie, dan is het niet nodig voor je om het vernietigen. Je kunt continueren en opnieuw creëren, met een acceptatie van wat al is.
GUIN: Zelfs als ik het maar niets vind?
ELIAS: Dit is jouw perceptie. Dit kopje, die de kleur wit heeft; incorporeert geen goed, geen fout. Het is. Je mag misschien wit niet mooi vinden, maar dit is enkel maar je perceptie van de kleur. Het is niet wat de kleur zelf incorporeert, omdat de kleur enkel maar is. (Lange pauze)
In je officieel geaccepteerde systeem en organisatie van de gemeenschap, accepteer je bepaalde elementen en je accepteert bepaalde andere elementen niet. Je vind dat elementen zoals pijn of lijden iets is waar je afkeer van hebt. Het is onbegrijpelijk voor je om te denken dat er individuen bestaan die niet vasthouden aan deze geaccepteerde “regel”. Er zijn individuen die pijn of lijden niet zien als slecht of negatief, of pijnlijk. Je accepteert dit collectief, als een negativiteit; en daardoor zie je deze dingen zo. Dit maakt nog niet dat het zo is! Het is enkel maar je perceptie. (Pauze) Maar … (kijkend naar Guin)
GUIN: Dus moeten we dan aan onze perceptie ervan werken? Als we aan onze perceptie werken en zouden accepteerden, dat het kopje wit is, en onze perceptie veranderde, dan zouden we niet de afkeer van het witte hebben, en we zouden het niet nodig hebben om een nieuw schilderij te schilderen.
ELIAS: Als je opnemend bent van een aangaan van acceptatie, en vertrouwend bent van wat is, en van het “zijn”, dan zal je perceptie veranderen!
GUIN: Dus, met het verruimen van onszelf, zouden we moeten focussen op onze perceptie?
ELIAS: Op je acceptatie. Je accepteert dat je perceptie distortie heeft. Daardoor, focus je op het vertrouwen en accepteren van jezelf; en hierin, zal je perceptie veranderen.
GUIN: En onvermijdelijk er effect op hebben? (Elias knikt, en nog een pauze)
VICKI: Wel, dit zou soort van wezen, waar het zien van jezelf er ook bij opgenomen wordt, correct? In het bekijken van jezelf, zou je een grotere acceptatie hebben en een groter vertrouwen.
ELIAS: Als je je vertrouwen en je acceptatie aan het toelaten bent. Je intentie is ook een deel van de equatie. Je zou naar jezelf kunnen kijken en niet accepterend zijn. Je zou een fysieke manifestatie kunnen zien die zich aan je presenteert, en er niet accepterend van kunnen zijn. En als je niet accepterend bent en niet vertrouwend bent, ben je niet je perceptie aan het veranderen. Je intentie, van het jezelf toestaan jezelf te zien, vanwege het doel van acceptatie, is instrumentaal. Als je niet vertrouwend bent, dan zul je continue aan het kijken zijn, en je zult niet accepteren. Je zou woorden kunnen horen die uit het niets kwamen, (grinnikend naar Ron) en als je niet accepteert, ben je niet aan het vertrouwen; en je veranderd niet je perceptie. Je houdt vast aan je huidige perceptie. En daarom, word je intentie een van je pigmenten, in de creatie van je nieuwe schilderij. (Pauze, dan kijkend naar Guin) Je denkt: “Nou, je mag verder gaan als je dat wenst!”
GUIN: (Lachend) Ik probeer het te absorb … conceptualiseren.
ELIAS: Het is moeilijk om te conceptualiseren terwijl je probeert “uit te vinden” waar het over gaat. (Pauze, dan kijkend naar Vicki) Ja?
VICKI: (Lachend) Ik kan mijn vraag niet formuleren!
ELIAS: Acceptabel.
VICKI: Hoewel ik zal vragen naar wat Jim naar voren bracht tijdens de pauze, of je ons enige aanvullende richting kan geven voor wat betreft zijn verlangen om te mediteren, om een meditatie te hebben …
ELIAS: (Zich richtend tot Jim) Denk over je draken.
JIM: Onze eigen draken?
ELIAS: Correct; want hierin, zoals ik heb gezegd, creëer je de veilige haven voor de gemeenschap. Jullie allen zijn de gemeenschap. Jullie hebben allemaal effect op elkaar. Je hebt wel wat effect op elkaar zonder de draak te verslaan, en zonder te focussen op jezelf, maar dat is maar tijdelijk. Het is niet blijvend, omdat de intentie ‘er naast zit’. Als je begrijpend bent, en vertrouwen hebt in je effect hebben op, en je verbinding, en je belangrijkheid, dan zul je effect hebben op alle anderen. Je bent continue effect aan het hebben, zonder het daadwerkelijk te proberen! Je bent constant effect aan het hebben op alle andere essenties, maar, je bent niet intentioneel effect aan het hebben op alle andere essenties. Nu dat je naar een gebied aan het bewegen bent waar je je vermogens kunt begrijpen; en zoals een kind die een nieuw vermogen tot creëren leert, wordt het verlangen om dit uit te drukken groot! Daarom is je wens om je nieuw-gevonden “herinnerde” vermogens uit te drukken groot, maar je begrijpt niet wat je vermogen is! En daarom plaats je niet iets in een kind zijn hand dat explosief kan zijn voor hem, simpelweg vanwege de reden dat ze het wapen zullen afvuren; omdat zij niet de kracht begrijpen die zij bezitten. Ook begrijp je niet de enorme energie die beschikbaar is voor je; maar je begint het te zien, en je bent opgewonden, en wenst te experimenteren en het uit te proberen. Dit is waarom het belangrijk is dat je helder bent, en om helder te kunnen zijn moet je jezelf kennen. Je moet in jezelf vertrouwen. (Lange pauze)
GUIN: We weten hoe te mediteren en misschien een nieuw beeld te creëren …
ELIAS: Nee, dat weet je niet! (We barsten in lachen uit)
GUIN: Maar, wacht! Wacht! Maar als we vertrouwen opnemen, acceptatie, en perceptie, en een nieuw beeld creëren door op die dingen te focussen, dan zou het nieuwe beeld toch meer effect hebben, correct?
ELIAS: Bijna. Ik zal, wederom, dit woord perceptie corrigeren. Het is een bijproduct. Intentie, ja; vertrouwen, acceptatie, intentie; perceptie zal zichzelf veranderen. Je behoeft niet te focussen op je perceptie, omdat het een bijproduct is van je vertrouwen, en je acceptatie, en je intentie. Het zal automatisch veranderen. Als je op je perceptie gaat focussen, zul je alleen maar effect hebben op je zicht!
JIM: (Lachend) Ik heb dat gedaan!
GUIN: Dus, is mijn hoofdvraag, in plaats van te focussen op een nieuw schilderij, moet je focussen op de intentie, de acceptatie, en het vertrouwen, en dat zal het nieuwe schilderij meer effect doen hebben?
ELIAS: Precies.
GUIN: ‘Ke. Ik snap ‘t!
ELIAS: Heel goed! Neem een punt op voor Sophia, voor het verbinden!
GUIN: Dank je!
ELIAS: (Tegen Vicki) En, nemen we verwondering op van de bijnaam die Elias heeft gegeven van de “Kleine Roos”, en het weten. (Pauze) Niet echt dus! (Tegen Guin) Een ander neemt deze verbinding op, en misschien zal deze kleine roos meer intentie hebben op het opvolgen van de probabiliteiten en het overwinnen van angsten, daar de counterpart dat niet doet. Oliver is niet alleen counterpart met Michael; en jij ook, in het er doorheen bewegen, kan effect hebben op deze situatie. GUIN: Weinig kans dat haar operatie effect zal hebben op mijn situatie! Sorry!
ELIAS: Niet weinig! Alle actie heeft effect. Het opnemen van kennis en gewaarzijn geeft je de gelegenheid de beïnvloeding te richten. (Lange pauze) Ik zal maar een schep gaan opzoeken, omdat ik schijnbaar een oestermaaltijd ga opnemen! Ik heb veel oesters te verzamelen! (Wijduit grinnikend, en we barsten in lachen uit)
VICKI: Wel, al die interessante verbindingen die we recentelijk hebben opgemerkt, is dat een opname van verruiming, en het verbinden in die verruiming?
ELIAS: Ja; en terwijl dit continueert, zou Ron ook misschien de verbindingen opmerken; vlinder … timmerman … (Grinnikend naar Ron)
RON: Liefje, hij noemt me scheldnamen! (Gelach)
ELIAS: Hij occupeert mijn ruimte! (Meer gelach) Ook ik mag spelen! Nu mag je ook het spel gaan spelen van het herinneren, en te gaan verbinden met al die elementen die tevoorschijn aan het komen zijn, binnen je focus, vanuit het niets! (Nog steeds grinnikend naar Ron)
VICKI: Hij zal zijn woorden nog moeten gaan inslikken! (Gelach)
ELIAS: We zullen zien! (Nog steeds grinnikend naar Ron)
VICKI: Wat ik een klein beetje beter zou willen begrijpen, is de emotionele reactie die ik vanochtend had, toen ik het laatste hoofdstuk van het boek voorlas aan Ron. (Oversoul Seven bedoelend)
ELIAS: Je begrijpt dit al!
VICKI: Oke.
ELIAS: Lawrence is een erg makkelijk persoon, nietwaar? (Vicki imiterend) “Oke” Vind je niet?
VICKI: De meeste tijd wel!
ELIAS: Begrijpend! Niet makkelijk! (Weer een “Oh, tjonge tjonge” blik)
VICKI: (Lachend) Ik was er niet helemaal zeker van.
ELIAS: Dit is een identificatie en verbinding van herinneren; en weldra, zul je een herinnering opnemen … Ophelia! (Gelach)
Je zit er dichtbij. Jullie zitten er allemaal dichtbij. En zoals ik jullie heb uitgelegd, heeft het geen enkel nut voor mij, om jullie de informatie te bieden, omdat je moet ervaren, want anders zul je niet accepterend zijn. (Stille pauze, en dan tegen Elizabeth) En, heb jij vragen? ELIZ: Over het spel.
ELIAS: Acceptabel.
ELIZ: Oke. Ik wil Mikaki, paars, verbinden met het land Mongolië.
ELIAS: Een punt.
ELIZ: En de planeet voor paars: Neptunes?
ELIAS: Een punt. Welkom terug! Het is wel in orde. Ze hadden toch al rust in het brein nodig voor een momentje! (Gelach) Je mag wachten tot onze volgende sessie, als je dat wenst, om mee te doen.
ELIZ: Oke. Dank je. (Pauze)
VICKI: Ik heb een andere vraag. Dat Ron’s ogen me opvielen van de week; was dat een incorporatie van opmerken en hem veranderen, of een opmerken en een verandering bij mij.
ELIAS: Een verandering in het incorporeren van Olivia; hoewel Ron niet wenst dat ik die naam gebruik. Dit is een essentie naam; een incorporatie en acceptatie van het geheel.
VICKI: Similair aan de analogie in het boek!
ELIAS: (Fluisterend) Vérrassing! Ik ben zeer geamuseerd dat je doorgaat verast te worden met deze parallellen; daar ik heb gezegd, uitdrukkelijk, dat dit boek, en deze bladzijden, en deze karakters, werden geschreven van deze essenties.
VICKI: Ik ben gewoon een snel opgewonden meisje … jongen, meisje, jongen … (Lachend)
ELIAS: Acceptabel.
ELIZ: Toen je daarstraks, die opmerking maakte over mijn ogen die scheel keken; had dat te maken met toen ik probeerde om mijn moeders aura te zien, en ik dat niet kon omdat mijn ogen telkens kruisten?
ELIAS: (Grinnikend) Zeer goed; en ze waren niet aan het kruisen! Je was, in werkelijkheid, er twee aan het zien.
ELIZ: Oh, dáárom! Maar waar heeft dat mee te maken?
ELIAS: Dit is een voorbeeld van het jezelf toelaten om meer te zien en anders, dan je normaal doet. Dit is een expressie van het verruimen.
Jij, zoals ook Ron, zijn parallel gebleven aan onze informatie en oefeningen, zonder zelfs maar sessies bij te wonen, omdat ieder van jullie een zeer gezond empathisch zintuig heeft. (Pauze) Jullie beiden, zijn voor het grootste gedeelte hetzelfde in essentie persoonlijkheids type. Nemen erg similaire focussen op en delen elementen die vrijwel hetzelfde zijn; vermogens die je beiden bezit, zoals iedereen doet; maar die jij, niet intentioneel, oefent, maar ook berationaliseert, tot op een punt, door te zeggen: “Ik zal oppakken wat ik nodig heb, of ik nou wakend bewust ben van informatie of dat ik fysiek aanwezig ben”; want ieder van jullie beiden, verschillend gefocust zijnd, heeft ook een behoefte tot het verwijderen van jezelf, om overbelasting van informatie te voorkomen. Daarom, trek je automatisch terug, ieder in jullie eigen expressie, en laten jezelf jullie eigen ruimte toe, om te kunnen begrijpen en op te nemen, maar niet onverbonden. Je hebt geabsorbeerd, en bent nu klaar om te her-opnemen.
ELIZ: Oke, ik begrijp het.
ELIAS: Dit zien was een expressie van gekende informatie van een oefening, waar je niet wakend bewust van was, daar Michael deze informatie niet met je heeft gedeeld, maar op empathische wijze, ervaarde in jezelf, en je liet jezelf een zien toe.
ELIZ: Oke. (Pauze)
CATHY: Ik heb een vraag. Zijn we dichtbij aan het komen op Geri’s verbinding met de groep?
ELIAS: En je hebt dit individu verbonden aan Elias?
CATHY: Ja.
ELIAS: En ook?
CATHY: Daar gaan we weer! (Fluisterend) Paul? Heb je over het Paul gedeelte gehoord?
ELIAS: Incorrect. (Weer een “Oh, Tjonge tjonge” blik)
CATHY: Ik?
ELIAS: Correct.
CATHY: Ze is geen fragment van jou?
ELIAS: Ja.
CATHY: Ja. (Pauze) Ik zal hier wat meer over moeten nadenken.
ELIAS: Het is in werkelijkheid niet zo moeilijk!
CATHY: Weet jij wat het is, Vicki? VICKI: Ik weet effe helemaal niets!
CATHY; Ron?
RON: Nee. De bal is aan jou.
VICKI: Misschien heeft het iets van doen met die verspreiding van essentie “dinges”.
CATHY: Dus, ze heeft een stuk van mijn essentie?
ELIAS: Dit klinkt zoals je reclames voor verzekeringen, van een stuk van je steen! (Gelach) Nee!
CATHY: Ik ben een fragment van Paul, en zij is een fragment van jou,
ELIAS: En?
CATHY: (Lukraak) Elizabeth? (Nog een “Oh, tjonge tjonge” blik) Hij raakt nu gefrustreerd! Als hij wist wat dat was, zou hij gefrustreerd raken! (Lachend)
ELIAS: Ik ben mij welbewust van wat frustratie is!
CATHY: Ik voelde het! Als je het opnam! (Ze begint sarcastisch te worden)
ELIAS: (Grinnikend) Ik ben gewoon verbijsterd over hoe jullie deze namen uit de lucht grijpen en ze vervolgens aan iets vastbinden, op zeer on-verbonden manier! Je hebt het al aangegeven! Je hebt alleen de connectie niet gemaakt!
CATHY: Dat moge duidelijk zijn, en ik heb géén idee!
ELIAS: Elias en … ?
CATHY: Het zal mij een plezier doen om erover na te denken, maar ik ga niet naar voren komen met een andere gissing, dat is een ding wat zeker is!
ELIAS: (Fluisterend) Shynla! (Pauze) Géén verbinding! Ik geef het op! (Gelach, en dan tegen Guin) Verbinding gemaakt?
CATHY: Ga der voor, Guinnie!
GUIN: Met betrekking tot dat???
ELIAS: (Tegen Cathy) Er zijn drie namen gegeven. Een ervan is incorrect.
RON: Hij wil gewoon dat je ze verbindt. Je verbond ze niet.
CATHY: Wel, ik snap nog steeds niet wat hij vraagt, dus … RON: Probeer Elias en Shynla.
ELIAS: Ahá! We nemen Einstein weer op! (Kijkt naar Cathy) En, geen connectie? Je mag erover denken. Het is niet moeilijk. (Grinnikend)
CATHY: Ik moest het toch vragen, nietwaar? (lange pauze)
ELIAS: Hebben jullie nog meer vragen? (Lange, stille pauze) Wat een bedachtzaamheid! Dan zal ik vertrekken, en je aan je bedachtzaamheid overlaten vanavond. Wees interactief met elkaar in het “uit voelen” van je bedachtzaamheid. Ik ben erkennend van Sophia deze avond. Ik zal jullie al snel weer ontmoeten. Au revoir.
Elias vertrekt om 9:43 PM, en “pop terug” om 9:51 PM
ELIAS: (Tegen Cathy pratend) Je hebt mij niet de suggestie gegeven, dat de connectie een fragmentatie was van Shynla en Elias. Je zei dat je een aspect bezat binnen deze essentie, waarop ik antwoorde, “Nee”.
CATHY: Dat is correct.
ELIAS: Is het nu duidelijker? Dit is een samenwerking van fragmentatie tussen Elias en Shynla; en als je mij had uitgedrukt, zou het hetzelfde zijn geweest als Shynla.
CATHY: Oh. Dat is nogal een overeenstemming.
VICKI: Dus, dat was het “vrij ongewone” gedeelte.
ELIAS: (Knikkend, en dan Guin indicerend) En dat deze essentie ook gefragmenteerd is van Twylah is correct; en dit is ook correct met Yarr. En zoals ik eerder aangaf, jullie fragmentatie kan een identificatie creëren tussen individuen. Dit wil niet zeggen dat je een enorme aantrekking zult ervaren naar een ander fragment, omdat je zeer verschillend gefragmenteerd kan zijn, en dus niet tot elkaar aangetrokken kan zijn, zoals als je gefragmenteerd bent van dezelfde essentie. Je zou in fysieke focus een sterkere aantrekking kunnen opnemen met een counterpart, dan met een fragment. Is dit duidelijker?
JIM: Voor nu.
ELIAS: (Tegen Cathy) En wees niet zo schrikkerig! Ik steek je echt niet in de brand!
VICKI: Ik zou een vraag willen stellen. In onze meditatie de andere avond, betreffende de fragmentatie van Rena, waarom was mijn hele focus op Paul gericht?
ELIAS: Omdat je die aanwezigheid opnam. Je naam niet de focus van de meditatie op. Andere individuen zijn niet zo bekend met Paul’s energie, en diegene die bekend is met Paul’s energie is het aan het blokkeren en aan het wegduwen, tijdelijk; (grinnikend naar Ron) waardoor hij zichzelf in staat kan stellen om te focussen op de intentie van de meditatie.
VICKI: Dank je.
ELIAS: Hij zal aandacht verkrijgen, zo niet op de ene, danwel op de andere manier. En in het niet verkrijgen door het blokkeren bij jou, (naar Ron kijkend) zal hij terugvallen op het krijgen van de aandacht van jou. (Zich omdraaiend naar Vicki) En daardoor, komt de boodschap aan, zoniet op de een, dán op de andere manier! (Pauze)
JIM: Is mijn relatie met Twylah zoiets als de relatie van Oversoul Seven met Cyprus?
ELIAS: Bij wijze van spreken, ja; zoals de relatie zou zijn tussen de tweelingen en mij, relatief gesproken. (Pauze) Maar, creëer geen divisie!
JIM: Ja. Geen separaties. Ja.
ELIAS: Ik zal wederom gaan vertrekken.
TOM: Dag Elias. Ook nog bedankt voor de hulp vorige week.
ELIAS: Goedeavond.
JIM: Goeieavond. Dank je.
Elias vertrekt om 9:57 PM.
Vertaald door
Copyright 1995 Mary Ennis, All Rights Reserved.