Zondag, 22 oktober, 1995
Deelnemers: Mary (Michael), Vicki (Lawrence), Ron (Olivia), Cathy (Shynla), Guin (Sophia), Tom (James), Jeri (Fromasch), en Elizabeth (Elizabeth).
Elias arriveert om 7:01 PM
ELIAS: Onze tweeling zijn experts in het uitstellen! (Wijduit grinnikend) Om door te gaan op ons laatste onderwerp, waarin ik jullie een vraag stelde, in onze laatste bijeenkomst, waarvan ik gewaar ben dat jullie geen verder antwoord op hebben kunnen geven. Daarom zal ik jullie een oefening geven, zodat jullie het antwoord op de vraag van wie je bent kunt vinden.
Ik zal de suggestie geven dat jullie onthouden dat al jullie focussen simultaan gebeuren, en zoals ik al vele malen heb verteld, zijn ze allemaal toegankelijk. Daarom, vraag jezelf wie je andere aspecten zijn. Bekijk jezelf vanuit het perspectief van essentie. Sta jezelf toe zoveel mogelijk focussen te zien als dat je wenst. Wanneer je deze verschillende focussen aan het zien bent, kijk dan naar het individu die je ziet. Luister naar ieder individu, je realiserend dat dit individu niet jij bent, maar, een ander aspect van je is. Daarom, net zoals dat je intapte in vorige ontwikkelingsfocussen, en jezelf kon identificeren in hen, kijk dan nu niet alleen naar het hele plaatje of scene, maar selecteer jezelf eruit en bekijk het individu die jij was, om zo te zeggen, of jou zal zijn.
Als je jezelf kan identificeren in een vorig ontwikkelingsfocus in een meditatie, dan kun je jezelf ook dichterbij identificeren. Je hebt jezelf gezien, bijvoorbeeld, in het ontwikkelingsfocus waarin ik ook fysiek met jullie opgenomen was. Hierbinnen, in plaats van alleen te zoeken naar het verhaal of de hele scene, focus je je bewustzijn en je aandacht op het uitselecteren van je karakter. Jullie hebben ieder geïdentificeerd met specifieke karakters in andere ontwikkelingsfocussen. Ze lijken niet jou te zijn omdat zij niet hun realiteit opnemen zoals jij nu doet, maar er is een weten binnenin je, dat je kunt identificeren met individuen, en weet dan dat zij aspecten van jezelf zijn. Hierin, zul je een beter begrip opdoen van wie je bent.
Dit is een belangrijke oefening vanwege de reden dat wij zijn gefocust op je verschuiving en zijn nadering, en een begrip van jezelf zal zeer behulpzaam zijn voor je ter voorkoming van verwarring. Dit zal aanvankelijk een moeilijke oefening lijken te zijn, maar wat je niet realiseert is dat je al begonnen bent met deze oefening. Je herkent alleen de validiteit ervan niet.
Je bewustzijn is zeer vitaal en actief binnen al je focussen. Dit is de reden waarom je ook, binnen fysieke focus, kan door-bloeden, in en uit, in je eigen gewaarzijn. Jullie laten jezelf niet alleen een buitenaardse vorm zien om tegen jezelf te spreken, als een door-bloeding. Jullie laten jezelf ook aan jezelf zien, binnen deze fysieke realiteit. Dit is ook opgenomen met ons onderwerp van counterparts en splinteringen. Zij gaan allemaal in elkaar op. Zij zijn interverstrengeld binnen je realiteit. Je hebt alleen maar jezelf geconditioneerd om gefocust te zijn in een richting. Terwijl je wegdrijft in een iedere andere richting, op een ieder gegeven moment, trek je onmiddellijk je bewustzijn weer naar je terug, naar jezelf rationaliserend dat je aan het dagdromen bent; wat, binnen je bewustzijn of je realiteit van regels, binnen deze officiële focus, je gelooft onacceptabel te zijn, of “tijdsverspilling”, omdat er geloofd wordt dat het niet echt is. Jezelf toestaan dat je bewustzijn wegdrijft, staat je een ander perspectief toe, het zien van andere aspecten van je bewustzijn.
Ik zal jullie ook vertellen, dat je een punt zult bereiken, uiteindelijk, waar je geen fysiek focus meer zal opnemen. Dit betekent ook dat je geen andere aspecten van zelf zal opnemen binnen fysieke focus, dit is het gewaarzijn waar mijn essentie in gefocust is. Ik heb, binnen jullie tijdsperiode van deze laatste honderd jaar, mijn bewustzijn gefocust binnen niet-fysieke en ook fysieke focussen tegelijkertijd, simultaan. Dit is het gebied van gewaarzijn dat jullie momenteel aan het naderen zijn; een gewaarzijn van je andere aspecten van zelf, en een overzie-ing van deze aspecten. Deze focus kan, tot op een zekere hoogte, wanneer uitgekozen, wat overzie-ing van fysieke focussen opnemen; maar over het algemeen gesproken, is dit niet opgenomen in mijn gebied van bewustzijn, omdat dit niet langer meer noodzakelijk is.
Dit zal ook voor een deel de vraag van Lawrence beantwoorden, of Elias leert van jullie fysieke focus, daar dit al opgenomen is in mijn realiteit, en ik ben verruimd naar een ander gebied van bewustzijn waar dit niet nodig is, hoewel interactie met fysieke focus vrij stimulerend is, en soms zeer curieus! (Grinnikend)
Dit zou zijn, wat jullie zouden uitdrukken, met jullie fysieke bewustzijn en begrip, als stadia van gewaarzijn waar je doorheen glijdt, ter voorkoming van verwarring en trauma, wat ons doel is. Dit wil niet zeggen dat het niet mogelijk voor je is, om gewaarzijn te verwerven zonder het opnemen van deze stadia, want dat kun je wel, als je verlangen groot genoeg is. Maar het is minder verwarrend en veel makkelijker om gebieden van bewustzijn “in te glijden”, en stapjes in verruiming op te nemen. Dit kan vergeleken worden met het eten van een appel; je kunt een appel in kleine hapjes opeten en ervan genieten, en dan consumeer je dit fruit vrij gemakkelijk, of, je kunt inhalig zijn en je appel in stukken opeten, en in de appel stikken. Het zal uiteindelijk je maag wel bereiken, maar je zal conflict opnemen in het proces.
En daarom, kies je ervoor om soepeltjes je gewaarzijn in te gaan, hoewel er momenten zullen zijn wanneer je voelt, dat je niet erg soepel erin aan het gaan bent, want je bent verward; maar je hebt ervoor gekozen een instructeur op te nemen ter behulpzaamheid in je verruiming. Daarom, als je conflict verwacht, mag je ook vragen stellen, en evalueren, en een beetje meer gemak hebben, dan dat je dit individueel zou doen, alleen.
Ik was oorspronkelijk van plan om een conversatie van mijzelf te presenteren, als een illustratie van aspecten van zelf. Ik heb deze keuze geëvalueerd, en heb besloten dat binnen dit huidige moment, dit niet verstandig zou zijn, omdat je het niet zou begrijpen. Daarom zal ik mijn illustratie voor een andere keer bewaren, want we zullen zeker nog een gelegenheid hiervoor krijgen! Jullie mogen vragen stellen, als je dat wenst, of we kunnen op ons spel focussen. Het is jullie keus.
CATHY: Ik heb wat informatie waar je al vanaf weet, maar ik zal het delen met iedereen hier, waar jij bij aanwezig bent. Het feit dat ik over dertig minuten van de sessie heb heen-getaped die ik aan het transcriberen was. (Lachend)
ELIAS: Weer een misstap? (Grinnikend, gevolgd door gelach)
RON: Heb je iets goeds eroverheen getaped? (Hij is zoo sarcastisch!)
CATHY: Nou, ik vond het leuk! (Gelach) Ik wilde per toeval, per ongeluk, gaan zeggen, maar er bestaat geen per toeval, per ongeluk.
ELIAS: Dat is zeer correct. Dank je.
CATHY: Je bent welkom.
ELIAS: Eerlijkheid is heel goed; (pauze) en ik veronderstel dat je nu een herhaling wenst van deze tijd?
CATHY: Helemaal niet.
ELIAS: Zeer goed, want ik ben niet van zins dit aan je te geven. Als je aan het luisteren bent in onze tijd, of zelfs als je gelooft dat je niet aan het luisteren bent, (naar Ron grinnikend), is toch je bewustzijn aanwezig, en zul je de informatie toch opnemen; en daar we nog geen boek aan het schrijven zijn, (pauze), of wel, (pauze), of misschien hebben we het boek al geschreven, (grinnikend naar Vicki), het is niet van belang. (Pauze)
RON: Zou je wat meer kunnen vertellen over het nieuwe spel?
ELIAS: Ons droomspel! (Grinnikend) Je hebt een interessant stuk aangeleverd aan de puzzel van het nieuwe spel. Eigenlijk, is de puzzel het vormen van een nieuwe stad. (Pauze) Ieder van jullie mag bouwen wat je wilt, in deze stad. Wat ik heb gezegd, is dat je moet onthouden dat deze stad een realiteit zal zijn. Kies daarom selectief wat je wilt opnemen in deze stad. Je bent deze plaats aan het bouwen voor anderen om te zien en bewonen, net zoals dat binnen je fysieke focus binnen je verleden, zo te zeggen, oude ruines nu door jullie worden bekeken. Je kijkt ook naar opgravingen van oude steden, en kijkt naar de focus van wat daar begraven is, zo te zeggen. Je probeert antwoorden te vinden binnen deze oude focussen; antwoorden over jullie zelf, over andere civilisaties, over de mensheid, over fysieke focus. Iedere stad werd oorspronkelijk gebouwd binnen een ander gebied van bewustzijn.
Ik heb gesproken met jullie over regiogebied twee, en je creativiteit die ontstaat vanuit dat gebied van je bewustzijn, en zo ontstaan ook al je ontwerpen en constructies voor elk fysiek element. Daarom wordt je ontwerp eerst ontwikkeld met imaginatie. Het bestaat in de realiteit terwijl het gebouwd wordt. Het zou niet onmiddellijk fysiek manifest kunnen worden binnen deze bepaalde dimensionale realiteit, maar terwijl het wordt gevormd, wordt het gerealiseerd en geactualiseerd binnen de realiteit in een andere dimensie, die dan vervolgens zal worden opgenomen, als per je wens, binnen deze realiteit, in wat jij noemt toekomstige fysieke focussen.
Wat is het dat je wenst dat zij zich zullen afvragen over jullie, en wie je bent, en wat is je boodschap naar hen in behulpzaamheid? Al je fysieke geschiedenis is behulpzaam, om jezelf en aspecten van essentie te begrijpen. Hierbinnen zijn jullie de kans aan het opnemen om een nieuwe realiteit te ontwikkelen.
Vraag je jezelf niet af, zelfs niet een beetje, wat er gebeurde binnen het bewustzijn van de mens, vóór het ontstaan van je globale religieuze focus? Jij binnen je gewaarzijn beschikt over de toegang tot deze informatie, maar je historici niet. Je wetenschappers zullen geen redenen opgraven. Je wetenschappers in jullie tijdsperiode nu, die het jaar tweeduizend nadert, begrijpen nog steeds je piramides niet. Je hebt nu de gelegenheid om je eigen stad te bouwen, met je eigen boodschap, voorbij fysieke artefacten. Je mag in je stad een bewustzijn opnemen in fysieke manifestatie, die verder kan gaan voorbij je beperkte middelen die je nu tot je beschikking hebt.
Terwijl je de verschuiving nadert, heb je de gelegenheid om kennis te creëren, om door te geven aan toekomstige focussen, om vragen te beantwoorden over je verschuiving die zij zullen hebben, omdat zij niet de realiteit zullen onthouden, zoals jij de realiteit niet hebt onthouden van het bouwen van piramiden. Dit verbind je ook met elkaar. Dit staat je een gelegenheid toe om te verbinden met jouw groep van essentie. Die ook hulp kunnen aanbieden, met betrekking tot aanvullingen op de stad, met suggesties en ook impressies en zelfs taal. En daarom, is het niet alleen maar een activiteit ter speelsheid en plezier, wat het ook is, maar het is ook een activiteit om te verbinden met elkaar, met essentie, en met je essentie groep.
Terwijl je nu aan het beginnen bent, amper beginnend, met het verruimen van je gewaarzijn, net genoeg om de kleinste glimp op te kunnen vangen van de grotere jij en het kleinste fragment van essentie, begin je nu aan je reis voor het verbinden en opnemen van dit gewaarzijn, dit gewaarzijn gebruikend voor meer dan alleen het opmerken, voor meer dan alleen de glimp, en dan zeg je tegen jezelf, “Oh, Wauw!” (Grinnikend, gevold door gelach) Je mag je “Oh, wauw!” opnemen, en je mag hier ook actie mee aanzetten, en je moet altijd onthouden dat je gedachten en je impressies en gevoelens een realiteit zijn, en een realiteit creëren. Ze zijn energie, en vormen een realiteit. (Lange pauze)
RON: ‘Ke. Ik zou mezelf aan een sequoia boom willen verbinden.
ELIAS: Ah! We begeven ons nu naar het spel! Incorrect. Probeer het nogmaals.
RON: ‘Ke. (Lange pauze)
ELIAS: Maar een enkele impressie? Ik zou kunnen besluiten om teleurgesteld te raken!
RON: Ik zal erover moeten nadenken. Ik zal de anderen een kans geven.
ELIAS: Oh, en misschien zul je een impressie krijgen van een ander antwoord! (Grinnikend)
RON: Daar hoop ik op! (Gelach)
CATHY: Nou, ik zou rood willen verbinden met het zintuig van aanraking.
ELIAS: Zeer goed! Dat is correct. Een punt!
GUIN: Ik zou Minerva met een zebra willen verbinden.
ELIAS: Minerva met een zebra … incorrect.
GUIN: En Minerva met een hert?
ELIAS: Incorrect. (Pauze)
GUIN: En hoe zit het met de fysieke focus naam voor Minerva, dat deze Athena is?
ELIAS: We zijn wel op dreef hé! (Gelach)
GUIN: (Lachend) Ik pas nu. Ik kom later wel bij je terug. Ik heb meer, maar ik wacht wel.
VICKI: Nou, ik heb wat spelvragen van andere mensen. Michael wil blauw met een boom verbinden.
ELIAS: Dat zou vrij overduidelijk zijn! Correct. Een punt!
VICKI: Een van Yarr, die dezelfde kleur blauw verbinden wil met de emotie vreugde.
ELIAS: Correct. Een punt!
VICKI: En de mijne is dat ik Marshuka met een paardenbloem wil verbinden.
ELIAS: Correct. Een punt!
ELIZ: ‘Ke.
ELIAS: Ah! Elizabeth gaat het weer proberen!
ELIZ: ‘Ke. Ik wilde verbinden, ik wilde weten of de plant voor paars een Afrikaanse violet was.
ELIAS: Incorrect.
ELIZ: Oke. De emotie voor paars, is dat passie?
ELIAS: Correct. Een punt!
ELIZ: Oke. Dank je.
TOM: En James met blauw?
ELIAS: Incorrect.
TOM: James met geel.
ELIAS: Correct. Een punt!
TOM: Dank je.
ELIAS: (Grinnikend) Zo, je gaat meedoen met ons spel!
TOM: Ik heb nog meer vragen, maar ik kan niet meer punten krijgen.
ELIAS: Ook dat is correct, hoewel je hier geen punt voor krijgt! (Gelach)
JERI: Ik heb er een. Ik zou Fromasch met indigo willen verbinden.
ELIAS: Correct. Een punt! (Hier, ontstaat er een groepsdiscussie over het stellen van meer dan een spelvraag per sessie)
GUIN: Ik geloof dat ik nu door kan gaan, huh? Ik zou het reukzintuig met Minerva willen verbinden.
ELIAS: Hier zullen wij een punt voor geven, maar wij geven ook aan dat dit een gedeeltelijk antwoord is. Je mag hier een punt voor registreren.
GUIN: Dank je.
JERI: Ik heb er nog een. Ik zou mezelf met een grijze vos willen verbinden.
ELIAS: (Grinnikend) Je mag die vraag op onze volgende bijeenkomst stellen. (Tegen Ron) En heb je een impressie opgedoken?
RON: Wat dacht je van het verbinden van Paul met het zintuig van zicht?
ELIAS: (Grinnikend) Correct. Een punt!
GUIN: Elias, zijn plaatsen, zoals landen, opgenomen in ons spel?
ELIAS: Correct! Hier zat ik op te wachten, dat een individu deze verbinding zou maken. Wij zullen een extra connectiepunt geven voor deze incorporatie, want zoals jullie allemaal gewaar waren, beschikte Ron over dit antwoord, al vroeg in het spel, in het zien van een donkere focus. Zeer goed!
GUIN: Dank je.
ELIAS: Ons spel is groeiende, en waar zal het eindigen? Niet!
GUIN: Vicki, en die ene waar we vorige week over spraken? Herinner je het? (Vicki schud nee met haar hoofd) Toen we over andere categorieën aan het praten waren? (Pauze) Zou kunst...?
ELIAS: Correct. Je mag dit ook incorporeren, (pauze), waarbij ik zal aangeven, nogmaals, zeer goed voor Sophia, omdat ook dit al veel eerder gerealiseerd “had moeten” worden, daar we kunst heel veel in onze discussies opnemen.
RON: Dus zal dit vormen van kunst inhouden, zoals muziek en kunst en dans en dat soort dingen? (Elias knikt) Oke.
ELIAS: Michael zal nu zeker behoefte hebben aan een grotere spelboord dan die van nu! Ik ben er vrij zeker van dat wij al snel een hele wand zullen nodig hebben voor al onze categorieën – aanwijzig voor het droomspel! (Breeduit grinnikend te midden van kreunen en steunen, uitroepingen, en gelach van de groep) Nu zal ik pauzeren, en jullie mogen vragen stellen bij mijn terugkeer.
BREAK 7:49 HERVATTING 8:37 PM
ELIAS: En nu, continueren we met jullie vragen. (Pauze)
GUIN: Goed dan. Ik zal een vraag stellen. Is … Ik heb een vraag over het spel. Is … Ik ben vergeten hoe wij het hadden verwoord. Zullen goden opgenomen gaan worden als een categorie?
ELIAS: Correct. Ik moet een opmerking plaatsen hier voor wat betreft Sophia. Ze ervaart extremen vanavond, ze geeft of allemaal correcte of allemaal incorrecte antwoorden! (Grinnikend)
CATHY: Zouden dat Grieks-achtige goden zijn?
ELIAS: (Grinnikend) Dat zou kunnen.
RON: Zouden ook die goden van Venus kunnen zijn! (Gelach) Ik heb een vraag over andere ontwikkelingsfocussen. Ik ben nieuwsgierig naar jouw andere ontwikkelingsfocussen; waarbij mijn nieuwsgierigheid is, wanneer jij in die focussen bent, heb je dan hetzelfde gewaarzijn als dat je nu hebt?
ELIAS: Als je fysiek manifest bent, incorporeer je aanvankelijk een gedeeltelijk gewaarzijn van essentie en aspecten van zelf. Terwijl je bezig bent om je volle bewustzijn te incorporeren in je fysieke focus, vergeet je ook. Daarom beschik je als kleine kinderen of peuters over een gedeeltelijk gewaarzijn van andere ontwikkelingsfocussen, ook van niet-fysieke focussen, en van essentie. Dit is een gedeeltelijk gewaarzijn, want je laat jezelf niet toe om een wijder gewaarzijn te herinneren vanwege de reden dat dit verwarrend en afleidend zou zijn binnen fysieke bewustzijn.
Je realiseert je niet de intensiteit van de directheid, waarop je bewustzijn moet focussen binnen fysieke realiteit, om een fysiek perspectief te kunnen behouden. In fysieke focus, als je zou toestaan dat je bewustzijn een gewaarzijn zou hebben van alle andere aspecten van essentie, dan zou je bewustzijn zeer versnipperd, verstrooid zijn. Het zou niet focussen binnen een tijdsperiode of een locatie van ruimte. Het zou fluctueren. Daarom, om samenhang binnen iedere manifestatie te ontwikkelen en manifesteren, plaats je een richting op je bewustzijn en kiest andere aspecten van zelf te vergeten.
Aanvankelijk, incorporeer je dit niet. Je maakt een keuze op een bepaald moment om het vergeten te initiëren, maar zelfs binnen fysieke focus, wanneer je aan het herinneren bent, herinner je niet al je gewaarzijn, alleen dat wat betrekking heeft op fysieke focus en manifestatie. Je kunt een herinnering opnemen van ontwikkelingsfocussen, of, van wat jij zou termen je “tussen-in” tijd van niet-fysieke focus, die na het beëindigen van een bepaald ontwikkelingsfocus is en vóór het heraanvangen in fysieke manifestatie. Je herinnert je wel die aspecten van jezelf en je bewustzijn. Dit is ook een onderdeel van het herinneren dat je op dit moment aangaat, terwijl je je verschuiving nadert. Deze vraag alleen al zou je moeten attenderen op het feit dat je gewaarzijn aan het verschuiven is naar een wijder punt, omdat je normaal gesproken een dergelijke vraag niet zou stellen. Er is een scheiding, zo te zeggen, zoals jij erover denkt in fysieke termen. In feite, is het geen scheiding. We hebben gesproken over sluiers; iedere sluier is een vergeten. Ieder ding dat je vergeet, heb je gekozen te vergeten. Deze dingen zijn allemaal beschikbaar voor je, en wanneer de juiste tijd daar is, zul je ervoor kiezen ieder van deze aspecten van gewaarzijn te herinneren, daar zij je verschuiving dienen zonder trauma te veroorzaken. Dan zul je herinneren. Je zal bovendien heel veel herinneren als je deze verschuiving nadert, want binnen je verruiming van gewaarzijn wordt je meer gewaar van andere aspecten van jezelf, die ook je kennis en gewaarzijn behoeven. Hierin, initieer je behulpzaamheid naar hen, en hebt ook effect op jezelf door je behulpzaamheid aan hen. Dit zijn herinneringen. Je hoeft niet noodzakelijk, tenzij je concentreert erop, gewaar te zijn dat je aan het herinneren bent; maar daar ieder van jullie een bewuste stap zet naar een ruimer gewaarzijn, zul je ook gewaar zijn van ieder aspect van de herinnering die je kiest op te nemen.
Wanneer je kiest een einde te maken aan fysieke manifestatie, kun je nog steeds aspecten van jezelf opnemen, die nog steeds fysiek gefocust en manifest zijn. Zij kunnen continueren in remanifestatie, hoewel jij ervoor kiest om in niet-fysieke focus te zijn. Binnen dit gewaarzijn, is het je baan, om zo te zeggen, om deze aspecten van jezelf te overzien, en behulpzaamheid en het geven van richting op te nemen met hen, het managen van delen van hun bewustzijn zodat ze makkelijker door hun fysieke focus kunnen heen bewegen, of het opnemen van hulpvaardigheid bij het oplossen van problemen, en ook het initiëren van avonturen en creativiteit in deze aspecten van jezelf.
Terwijl je verruimt, ga je een gewaarzijn in, waar het onnodig wordt om ervaringsgewijs betrokken te zijn met fysieke aspecten. Hoewel je ervoor gekozen kunt hebben om niet fysiek te remanifesteren, kan jij binnen essentie echter nog steeds ervaring nodig hebben voor informatie. Hierin, continueren je aspecten om te remanifesteren, en jij binnen niet-fysieke focus wisselt uit met hen; zij leren van jou, en jij leert ook van hen. Terwijl je verruimt naar een gewaarzijn toe waar dit onnodig wordt, dan verplaats je jezelf naar een positie van interactie met andere essenties, die nog steeds in interactie zijn met fysieke aspecten.
Zoals ik al eerder kort aangaf, je zou ook, in het laten wegvallen van divisies, in de zin van geen separaties kunnen denken. Daardoor, zou je ook kunnen denken dat de aspecten van essentie ook allemaal van verruimende focussen zijn binnen niet-fysieke ontwikkeling. Daardoor, zou je over jezelf kunnen denken binnen fysieke focus als het zijn van één gewaarzijn van fysieke ervaringen, terwijl simultaan een andere jij niet-fysiek focust, welke leidinggevend en interactief is met jou, in behulpzaamheid en creativiteit, en binnen een ander ruimer gebied van je essentie, is een ander aspect die instructief is en behulpzaam is aan de vorige, en zo verder en verder en verder en zonder eind; ieder in een staat van wording zijnd, ieder uitwisselend met de ander, en gewaarzijn verkrijgend van elkaar. En daarom, kunnen er sommige gebieden van gewaarzijn zijn, die geen directe interactie vereisen van andere gebieden van bewustzijn, maar, indirect beïnvloeden ze elkaar allemaal en zijn allemaal verweven; en zonder enig aspect op enig punt van gewaarzijn, zijn alle andere nietig. Daarom, is elke even belangrijk; dit is ook waarom ik tegen je zei dat je het centrum van het universum bent, omdat ieder individueel punt van bewustzijn het centrum is, omdat zonder ieder punt er geen andere zou zijn. En daarom is het belachelijk voor individuen om te denken in termen van niveaus, of dat een gewaarzijn “beter” is dan een ander gewaarzijn, want ieder gewaarzijn is een wording, en zonder elke, is er geen wording.
RON: Ben je, middels Michael, in Michael’s andere ontwikkelingsfocussen, ben je interactief met onze andere ontwikkelingfocussen?
ELIAS: Absoluut.
RON: Dus dit zelfde soort ding gebeurt ook in een ander focus, op een andere manier?
ELIAS: Ja en nee. Ik zal je vertellen dat binnen andere focussen, deze identieke scene ook plaatsvindt; maar voorbij dat, is er veel, veel meer. Jullie ieder bezitten over meer aspecten van zelf dat je kunt tellen, en ik ook; en ik ben interactief met alle van jullie aspecten, zoals jullie interactief zijn met al van je aspecten, en jullie ieder steken over en zijn interactief met elkaar binnen andere aspecten van zelf. Je bent niet beperkt tot alleen deze ontwikkelingsfocus of dimensie. Je beschikt niet alleen over fragmenten en splinteringen en counterparts, maar je beschikt ook over aspecten van jezelf binnen andere gebieden van bewustzijn, die simultaan met nu bestaan, die een deel zijn van het geheel van bewustzijn. Deze aspecten, voorbij manifestaties, zouden tijdelijk kunnen verschijnen om fysieke manifestatie te vertonen simultaan aan je eigen, en kan een aspect zijn van je bewustzijn, iets wat je nodig hebt om jezelf uit te dagen, om er doorheen te kunnen bewegen.
Daarom, kun je tijdelijk een aspect van jezelf manifesteren, en wanneer de kwestie is opgelost en de uitdaging geëlimineerd is, wordt het aspect her-geabsorbeerd in je bewustzijn. Daardoor, zou de fysieke manifestatie verdwijnen. Je zou in werkelijkheid dit aspect nooit fysiek kunnen ontmoeten, maar het aspect bestaat niettegenstaande. Dit is ook een deel van je bewustzijn die op creatieve wijze een manier heeft ontwikkeld, om expressief te zijn van zichzelf binnen fysieke focus, voor het aangaan van fysieke ervaringen of uitdagingen, die jij niet kiest te actualiseren binnen je fysieke bewustzijn, maar, deze kwesties binnen je bewustzijn zijn belangrijke ervaringen die je hebt binnen jezelf. En daarom is het niet, zoals jij het ziet, niet genoeg om met je denken alleen te concentreren op een onderwerp. Daarom, projecteer je bewustzijn en creëert een fysieke realiteit en manifestatie van deze kwestie. Het, in samenwerking met jou, lost de uitdaging op, en her-incorporeert samen. Je bent veel meer gecompliceerd dan je jezelf realiseert, maar terwijl je gewaarzijn groeit, zo ook groeit je kennis van het zelf. Terwijl je meer gewaar wordt, wordt je bewustzijn meer accepterend van meer informatie; en hoewel je aanvankelijk wat verwarring kunt hebben met die informatie, zul je uiteindelijk deze informatie absorberen en een begrijpen opnemen; en dit (handen op schouderbreedte houdend) zal dit worden (strekt zijn armen helemaal uit).
Het opnemen van een frustratie hoeft geen verveling te zijn: en soms, is het toestaan van concepten om gewoon te zijn, waarvan je weet dat ze realiteiten zijn, en het wachten op je antwoord, een verveling, voor sommige essenties. (Grinnikend naar Vicki)
VICKI: God behoede ons dat we ons verveeld zouden voelen! Ik heb een vraag.
ELIAS: Spreek deze verklaring niet zo luid uit! Je zou nog wel eens onze goden kunnen roeren, (gelach) die ook zeer echt zijn!
VICKI: Ik heb een paar vragen. Mijn eerste is, ik vraag mij af of je mij wat inzicht kan verschaffen op de ervaring die ik een paar nachten geleden had, direct nadat ik naar bed was gegaan. (pauze)
ELIAS: Ik zal … je mag deze kwestie individueel met mij bespreken, als je dat wenst.
VICKI: Oke. Mijn andere vraag betreft gewoon een paar korte droom herinneringen die curieus waren; een paar zinnen die te maken hadden met foto’s die samen terug werden hergeïncorporeerd, en de piramide, en de wigwam.
ELIAS: En het spel!
VICKI: En het spel? Weet ik niet.
ELIAS: En je hebt een stuk voor ons droomspel verzameld, waarin niet alleen de vorm maar ook de fysieke structuren zijn opgenomen; beide van deze structuren, niet precies op deze bepaalde wijze, tenzij je de keuze maakt om ze op deze wijze op te nemen, zijn een onderdeel van je constructie van je stad. Binnen je bewustzijn, ben je aan het identificeren met gekende vormen. Nu, moet je die van jezelf bouwen.
Voor wat betreft je hond en je baby; ja, zij zijn een connectie, dit is hetzelfde geziene. Dit is een connectie ter behulpzaamheid, om te begrijpen dat dingen niet altijd lijken wat ze schijnen te zijn; en binnen essentie, beschik je over het vermogen om iedere vorm, en geen enkele vorm, op te nemen. Je essentie beschikt niet over één vorm. (Lange pauze)
GUIN: Tjonge, ik vind het wel een beetje gek, maar ik heb nog een spelvraag. Is weefsel/textiel een van de categorieën? (Steunen en kreunen, en gelach)
ELIAS: (Grinnikend) Je mag dit incorporeren. Ik sta dit toe.
GUIN: Iedereen mag alle andere zaken doen. Ik zal gewoon de categorieën blijven doen, oke?
VICKI: Als we zo gaan …
ELIAS: (Onderbrekend) Oke niet dan!!! (Gelach)
RON: En voetbal spelers? (Meer gelach)
TOM: En wat dacht je van auto’s, trucks, koetsen, …
ELIAS: (Onderbrekend) Incorrect, incorrect, incorrect!
GUIN: Dit zijn gewoon allemaal impressies die ik blijf krijgen.
TOM: Ik zou graag willen dat je een droom valideert, Elias. Ik had een droom dat ik dood was in een mijnschaft.
ELIAS: Dit is een zien van een ontwikkelingsfocus.
TOM: Oke. Dat helpt.
ELIAS: Er zijn veel droomfocussen die symbolische betekenis opnemen binnen dit focus. Er zijn ook momenten wanneer je bezig bent in je droomstaat om je te verbinden en te bekijken van andere ontwikkelingsfocussen; ook dit is een voorbereiding op de verschuiving, in verbinding met andere aspecten van zelf. Als je gewaar bent van aspecten van jezelf, dan zul je begrijpen wat je zult ervaren in deze verschuiving, omdat veel van je ervaring binnen deze komende verschuiving interactie zal opnemen met je eigen aspecten. Daarom, als je voorbereid bent door het begrijpen dat dit bestaande realiteiten zijn, zal dit behulpzaam zijn. (Tom: Herlees dit weer! Liefs, Vicki)
TOM: Dank je. Nog eentje. Wanneer ik focus op mijn kleuren, komt blauw telkens naar voren.
ELIAS: (Grinnikend) Gefeliciteerd met je verbinding!
TOM: Dank je voor de hulp.
ELIAS: Je bent welkom. Je kunt je ook realiseren dat als je moeilijkheden ervaart, je kan focussen, en naar jezelf dit blauw kan aanroepen,
TOM: (Onderbrekend) Dat doe ik ook.
ELIAS: (Continuerend) en het zal je behulpzaam zijn, zoals het al is geweest.
TOM: Dat is het ook geweest, en het gaat naar, het heeft soort van te maken met … Je oefening die je ons gaf aan het begin van de avond is gelijk aan wat ik vandaag aan het doen was.
ELIAS: Focus nu op het individu, en leer het individu kennen.
TOM: Daar heb ik een probleem mee.
ELIAS: Dit vereist focus.
TOM: (Onderbrekend) Spel dat eens! (Elias grijnst alleen maar, en continueert)
ELIAS: En ook, zullen wij Fromasch een uitleg bieden van een fysieke opneming, want dit is iets verschillend als de ervaring die door Yarr werd opgenomen. Yarr ervaart een verbinding met healing energieën van essentie, dit zal een naar buitentoe gerichte expressie worden van behulpzaamheid naar andere individuen binnen fysieke focus. Het verschil in deze ervaring, is dat jouw ervaring een incorporatie is van essentie met ook de healing essentie van Miranda, die opgenomen is geworden met die van jezelf, om helend te zijn van jezelf. Daarom, tenzij je kiest voor de probabiliteit van de opname van een creatie van destructiviteit, is deze essentie intentie behulpzaam en helend, en met je eigen essentie medewerking zal dit een positieve beweging in fysieke manifestatie zijn; dit is waarom je een fysieke expressie en gevoel hebt opgenomen die geassocieerd is met moeilijkheden brengende gebieden. Je zult gaan begrijpen dat deze gebieden niet negatief beïnvloed zijn geworden, zo te zeggen. Ze zijn fysiek beïnvloed ter verkrijging van je aandacht.
JERI: Dank je. (Pauze)
VICKI: Ik heb nog een ander klein vraagje die ik al sinds lange tijd wilde stellen over mijn vriend de pianospeler die maar blijft verschijnen, en wat is er gaande met hem en jou?
ELIAS: Dit is een gecompliceerd onderwerp om uit te leggen, daar ik niet in feite direct interactief met fysieke manifestaties ben van mijzelf, ik ben ook indirect actief met aspecten van mijzelf. Daarom, deze essentie, allereerst, is een fragment; beschikkend van zijn eigen essentie, maar, ook een aspect van mijzelf zijnd.
VICKI: Zoals Michael?
ELIAS: Correct. Dit zijn interessante aspecten, die vele similaire probabiliteiten kiezen binnen fysieke manifestaties en wegen, interessant genoeg, en ook beide beschikkend over grote creativiteit, en ook beiden niet geheel realiserend van de omvang van deze creativiteit; dit aspect is een spiegelbeeld van eentje waar ik zeer gesteld op was in fysiek manifestatie. (Breeduit grinnikend)
VICKI: Dat kun je wel zeggen ja!
ELIAS: Ik heb deze manifestatie vele malen uitgekozen; hoewel dit ook een individuele essentie is, die bevattend is van zijn eigen aspecten, en kiest zijn eigen probabiliteiten, en zal zijn eigen manifestaties uitkiezen; en ook, terwijl mijn gewaarzijn beweegt, zal ook dit aspect bewegen naar een andere richting die niet zo verbonden is, in jullie termen, aan mijn gewaarzijn zoals jij of Michael zijn. Ik had mij al afgevraagd hoeveel tijd er voorbij zou gaan binnen jouw fysieke focus voordat deze kwestie geconfronteerd zou worden, want het tamelijk overduidelijk aanwezig! (Grinnikend)
VICKI: Zeer overduidelijk!
ELIAS: Vind je niet dat dit een attractieve vorm is? (Gelach)
VICKI: Op meer manieren dan een!
ELIAS: Ik zag dit als een zeer aantrekkelijke en zeer wenselijke, net zoals dat jouw Seven over en over veertien-jaar-oude focussen blijft uitkiezen. Komt dit nou niet bij je over als een “toeval”? Aspecten zijn gewoon overal tevoorschijn aan het komen, in alle richtingen!
VICKI: Deze kwam al aardig wat jaren geleden tevoorschijn.
ELIAS: Het is zeer verbazingwekkend voor mij dat binnen jouw fysieke focus, je zo geconcentreerd bent in je bewustzijn, dat je je gewaarzijn beperkt tot alleen je fysieke “nu”, en dat al je “nu’s” ook nu zijn. En daarom, is twintig jaar geleden ook nu. Het zou je niet moeten verbazen, dat al deze verbindingen opgenomen zijn geweest voor zovele jaren, hoewel ze momenteel bestaan. (Lange pauze)
CATHY: Ik heb een droom vraag. Toen ik aan het spinnen was boven mijn bed de andere nacht, maakte ik toen mijzelf wakker omdat ik overduidelijk aan het spinnen was? Voordat ik aan het spinnen was, steeg ik op uit mijn lichaam en draaide ik me om, om mezelf te kunnen bekijken, en ik redde het niet helemaal, en toen soort van rolde ik terug om en begon te spinnen, en toen werd ik wakker. Maakte ik mijzelf wakker omdat ik aan het spinnen was, of, ik kan mij niet herinneren waarom ik wakker werd.
ELIAS: Je zal jezelf tijdens ‘uit-je-lichaam-ervaringen’ op bepaalde tijden wakker maken, (Guin’s note: Goed gedaan, Cathy!) want je bent aan het beginnen; en binnen dit beginnen, kun je soms jezelf bang maken als je je bewustzijn te snel naar gebieden duwt waarin het niet bereid is naartoe te gaan. Daarom, beschik je over automatische beschermingsmechanismen. Helaas, zijn soms je automatische beschermingen op een té automatische knop geplaatst, en het is moeilijk om van kanalen te veranderen; want als je eenmaal begrijpt wat je aan het bereiken bent, dan zul je dit willen herhalen en verder willen komen, en het zou moeilijk kunnen zijn dit te bewerkstelligen, omdat je verlangen conflicterend is met je automatische terugkomst-knop. Je bewustzijn binnen fysieke focus is zeer sterk. Zoals ik al besproken heb vanavond, heb je dit gecreëerd vanwege een zeer goede reden, en nu ben je het aan het on-creëren, maar je fysieke gewaarzijn is zeer gewend geraakt aan de realiteit die je hebt geaccepteerd. Het zal zich niet noodzakelijk wensen te herinneren, omdat het zich zeer comfortabel voelt binnen de staat waarin het is. En daarom, vereist je gewaarzijn aanvankelijk wat inspanning. Deze inspanning betekent niet noodzakelijk werk, want op hetzelfde moment dat het inspanning vereist, vereist het ook moeiteloosheid; een laten gaan. Het is niet een inspanning die manipulatie vereist, maar een inspanning in het toestaan van kansen, gelegenheden voor je bewustzijn.
CATHY: Omdat ik niet herinner dat ik bang was, zelfs niet een beetje. Ik herinner mij dat ik wakker werd en dacht dat het helemaal te gek was!
ELIAS: Angst drukt zich niet altijd uit op een bewuste manier binnen een emotie of binnen een gedachte. Er zijn momenten wanneer je bewustzijn angst opneemt, en jij binnen wakende tijd kan niet gewaar zijn van deze angst. Ieder moment dat de identificatie of individualiteit bedreigt wordt van het wakende bewustzijn wordt gezien als angst. Daarom, wordt alles gezien als een bedreiging. Daardoor, wordt het geblokkeerd. Iedere keer dat je toestaat dat je bewustzijn verruimt of afdrijft, neem je het element van angst op van het verliezen van je individuele identiteit. Dit zal in werkelijkheid niet gebeuren, maar je bewustzijn ziet dit als wat er gebeurd, omdat het veel dingen is vergeten. Daarom, staat dit als een uitdaging. Terwijl je erdoorheen beweegt, verdwijnt de uitdaging. Het begrijpen van wat je aan het bereiken bent is behulpzaam om de kwestie van angst te elimineren.
CATHY: Dank je.
ELIAS: Ik zal nu weggaan,
TOM: (Onderbrekend) Nou,
ELIAS: (Continuerend) en jullie mogen nadenken over onze discussie van vanavond; en misschien, binnen jullie probabiliteiten, zullen jullie meer vragen hebben op onze volgende bijeenkomst als dat jullie vanavond hadden, anders dan spelvragen, en ik zal er nog steeds klaar voor zijn, (grinnikend) en ik wens jullie een liefdevolle avond toe.
JERI: Jij ook een goede avond toegewenst, Elias. Adieu.
Elias vertrekt om 9:36 PM.
Vertaald door
Copyright 1995 Mary Ennis, All Rights Reserved.