Dinsdag 6 mei, 1997 (privésessie)
Deelnemers: Mary (Michael), Vicki (Lawrence), Julie (Lanyah), en Gail (William).
Deze sessie werd verzocht door Julie.
ELIAS: Goeiemiddag! (Glimlachend).
JULIE: Goeiemiddag. (Giechelend).
ELIAS: Je hebt om een sessie verzocht?
JULIE: Ja. Lange tijd niet gezien trouwens!
ELIAS: Nogal, hoewel dat ook relatief is! (Grinnikend).
JULIE: Ja. Waar te beginnen? Gedachten omzetten in woorden … Ik weet niet of ik een vraag te stellen heb, of dat ik gewoon om wat feedback verlegen zit over hoe ik wat gelukkiger kan zijn met mezelf, door mezelf. Ik schijn maar geen relaties te kunnen hebben met andere mensen, op de manier zoals ik ernaar op zoek ben. (Pauze).
ELIAS: Dit onderwerp hebben wij ook al diverse malen behandeld met andere mensen; niet in directe zin, maar vergelijkbaar, omdat deze kwesties allemaal ontstaan vanuit dezelfde problemen.
Het is al vele malen, door vele mensen, in vele verschillende omstandigheden verklaart, gedurende jullie hele geschiedenis en ook in dit huidige nu; dat je jezelf zal moeten accepteren voordat je een ander kunt accepteren. Dit is al zo vaak gezegd, dat mensen ongevoelig worden voor de betekenis van deze woorden, en dit niet meer toepassen binnen de realiteit van hun eigen leven. Wanneer men dus nogmaals geconfronteerd wordt met deze zelfde verklaring, wordt dit gezien als een ontoereikend antwoord, wat het niet is.
Je bent een zeer complex wezen. Er zijn dan een paar elementen van je zelf die je zou kunnen accepteren, maar je staat ook toe dat je in de greep wordt gehouden door het overtuigingsysteem van de dupliciteit (dubbelzinnigheid), die zeer van invloed is op je realiteit, en in al haar aspecten ervan. Het is van invloed op creativiteit. Het is van invloed op de interactie met andere individuen. Maar het is vooral van invloed op je zelf, privé. Dit zijn zeer moeilijke gebieden voor heel, heel veel mensen. Ik zal er tevens bij vertellen, dat sommige mensen, binnen bepaalde manifestaties, kiezen voor een extreme gevoeligheid binnen hun ervaringen. Jij, zoals ook Michael dat doet, noemen dit een artistieke geest te zijn. In feite, is dit niet eens zo onnauwkeurig. Het is een term die je kunt gebruiken om een verschil te identificeren binnen de elementen die bekend zijn bij het zelf, die schijnbaar af lijken te wijken van de norm. In werkelijkheid, zijn dit unieke kwaliteiten die gezien kunnen worden als het zijn van zeer creatief, en wanneer ik jullie woorden zou gebruiken, zou je ook “speciaal” kunnen zeggen. Je gelooft dit niet, maar hoor mij eerst even uit.
Mensen die kiezen te manifesteren in een individueel fysiek focus, en die concentreren op deze kwaliteit in hun ervaring, bezitten het vermogen om naar buitentoe zeer expressief te zijn. Ze zijn van binnen ook expressief, maar hebben de neiging om vele overtuigingsystemen te internaliseren, die zij van buiten aan het bevechten zijn. Aan de buitenkant, jijzelf inklusief, zullen dit de kruisvaarders zijn, gericht op oorzaken; (als in streven voor goede doelen e.d.) en zijn zeer sensitief op wat zij zien als het zijn van onrecht en goed en fout. Inwaarts, focussen zij deze onderliggende overtuigingsystemen naar zichzelf toe.
Je kunt dit terugzien in de geschiedenis van je soort. Laten we ons richten op individuen zoals jijzelf, binnen het type van manifestatie die jij hebt gekozen binnen deze focus. Laten wij een kijken naar de artistieke persoonlijkheden die er bestonden gedurende de geschiedenis. Zij zijn, over het algemeen gesproken, zeer politiek en sociaal en emotioneel gefocust op de acties en de kwalijkheden van de samenleving, gedurende de periode dat zij er voor kiezen om te manifesteren. Aan de buitenkant bewegen zij zich tegen veel van de gevestigde officiële overtuigingsystemen in, maar tegelijkertijd zijn ze, onderliggend, innerlijk behoudend van veel van deze overtuigingsystemen. Daarom keren deze overtuigingen zich tegen henzelf, omdat ze niet begrijpen dat ze zich kunnen verplaatsen naar een aanvaarding en naar een verzoening van deze tegenstrijdigheden in het zelf. Deze contradictie in het zelf manifesteert in ieder aspect van het individu’s focus. Dit begint al te manifesteren bij zeer jeugdige leeftijden en zal consequent blijven doorcontinueren, tenzij en totdat het individu kiest om in overeenstemming te zijn met zichzelf.
Je bent jezelf continue aan het bevechten (Elias maakt knokbewegingen met gebalde handen). Aan de ene kant van je zelf, ben je behoudende van deze overtuigingsystemen (gebaart naar links) en je beweegt je objectief die richting op. Binnen de privé gebieden van je zelf, alleen zijnde in je eigen privé gebied, ben je behoudende van die overtuigingsystemen (gebaart naar rechts). Beide sets van overtuigingen zijn echt. Beiden bezitten gelijke sterkte. En dus (slaat zijn gebalde vuisten weer tegen elkaar) gebeurt er dit, omdat zij niet naast elkaar kunnen bestaan. Binnen die ene set van overtuigingsystemen, (wijst naar links) ben je de kruisvaarder, de idealist; diegene die jij ziet de humanitaire te zijn. Je beschikt over zeer sterkte overtuigingen over onafhankelijkheid en assertiviteit. Binnen die privé jij, (wijst naar rechts) worden er andere overtuigingsystemen op nagehouden die zeggen dat; “Geen enkel individu kan een verschil maken. Het is belachelijk om te denken dat jij speciaal bent en dat je elk element waar je ontevreden over bent kunt veranderen, omdat je maar één individu en van weinig waarde bent”. Privé ben je ook behoudende van de overtuiging dat hoewel het positief is en gezien wordt in jouw perceptie als zijnde goed om onafhankelijk en sterk en assertief te zijn, het kleine kind in je wenst dat er voor je gezorgd wordt. (Hier, verstrijken er veertig seconden gedurende welke het enige geluid dat je hoort, het huilen van Julie is).
Zal ik discontinueren?
JULIE: Nee.
ELIAS: Goed. Er is helemaal niets fout met geen van beide overtuigingen. Wat het conflict creërt is dat je geen methode schijnt te kunnen vinden om de twee met elkaar te kunnen verzoenen. En dit brengt mij weer terug bij waar ik je aanvankelijk al over vertelde; over acceptatie.
Veel mensen zeggen tegen je dat je eerst van jezelf moet houden, voordat je van een ander kunt houden. Dat je jezelf moet kunnen accepteren, voordat je een ander kunt accepteren. Maar wat zij je niet vertellen, is waar je niet accepterend bent … en zelf weet je dat niet altijd … en ze vertellen je ook niet wat je dan wel zou moeten accepteren. Ik zeg je Lanyah, dat al die aspecten van het zelf, ook van het zelf zijn. Ze zijn allemaal acceptabel, en in jouw termen positief. De ene hoeft niet aan de kant geschoven te worden, om overgenomen te worden door een andere. Je kunt expressief zijn van het geheel van je zelf en al die aspecten van jezelf aanvaarden, en dit zal geen beeld van onvolkomenheid creëren. Je mag gewoon een assertieve jonge vrouw zijn wanneer je dat wenst te zijn en wanneer je dat ook waarlijk zo voelt. Je mag ook kwetsbaar en niet-assertief zijn; maar omdat je gelooft dat je een specifieke camouflage moet projecteren, is dit van invloed op al je expressies. Het heeft effect op en blokkeert relaties, omdat het ofwel niet-accepterende, ofwel defensief is van een andermans expressie, of het is intolerant van andermans expressie; want als je deze camouflage projecteert, moeten andere mensen hun rol spelen om aan jouw verwachtingen te voldoen. De verwachtingen die je hebt, worden door je behouden om die elementen van je zelf te camoufleren, waarvan je gelooft dat ze niet aanvaard zullen worden. Dat zijn die elementen die tegen je suggereren; “Je bent dat kleine kind niet meer. Je mag je niet op deze manier gedragen.” Maar dit is onjuist!
Al je expressies zijn aspecten van jou; en wanneer je sommige van die aspecten ontkent, wordt je als een wiel die plat is. Het zal draaien. Het zal bewegen. Maar het zal ook van flopflopflopflop gaan, omdat het niet langer meer rond is! En daardoor, zal het niet zo makkelijk bewegen op de manier als dat het was ontworpen om te bewegen. Je staat jezelf niet toe om te bewegen op de manier als dat je jezelf had ontworpen om te bewegen. En de manier waarop je kan beginnen om jezelf weer te bewegen op deze wijze, is door al die aspecten van het zelf te erkennen, en door te begrijpen dat ze allemaal acceptabel zijn en dat het allemaal elementen van je eigen expressie zijn … en wat jou ook uniek jou maakt!
Wanneer je leert om iedere dag een stukje meer van je zelf te accepteren, zul je automatisch ook andermans expressies gaan accepteren, en veel van je conflicten zullen wegvallen, zonder enige moeite. Je zult getuige zijn van je eigen artistieke creativiteit die tot bloei komt. Je zal ook getuige zijn van andermans tot bloeien komen in relaties, omdat je geen zelfoordeel hebt. En daardoor, zul je automatisch anderen ook niet beoordelen en verwachtingen van ze hebben.
Hierbinnen Lanyah, suggereer ik dus niet, dat je deze verklaring moet zien als een; “Lanyah! Je moet je waarneming veranderen en je hele focus onmiddellijk veranderen, en wel nu!” Nee.
Wat ik je suggereer is; “Lanyah, kijk iedere dag voor eventjes naar jezelf, want je zult gewoon niet meteen al deze dubbelzinnige overtuigingsystemen kunnen afschaffen”. Ze worden nu eenmaal zeer sterk in je behouden. En daarom, vraag ik je om het als een gunst te zien voor deze essentie (Elias), en om het als een gunst te zien voor jezelf, om het als een oefening te zien.
Kijk privé, alleen, iedere dag voor een paar minuten in je spiegel, naar je eigen beeld; en zonder een kritieke blik toe te passen, ongeacht de bewuste objectieve gedachten en overtuigingsystemen die je nu hebt, en gebruik die korte tijdsperiode om naar jezelf te kijken als een creatief wezen. Kijk niet naar de objectieve expressie die je ziet in de spiegel. Denk bij jezelf aan het geheel van de essentie die Lanyah is, en kijk naar de ultieme creativiteit en schoonheid hiervan, en zie dat je dat allemaal bezit. Sta jezelf toe jezelf te erkennen; want hoewel je dit niet accepteert op dit moment, moet je ergens een begin maken.
Zoals je je nu voortbeweegt, kies je voor het versterken van je dubbelzinnigheid en voor je gebrek aan acceptatie. Je vermenigvuldigt deze bestendiging door het te blijven versterken naar jezelf toe, door iedere dag de activiteiten en de gedachten aan te gaan, dat je niet goed genoeg bent en dat je niets waard bent. Vervang daarom, voor tijdelijk, deze gedachten.
Je zult in het begin doorgaan om deze gedachten te hebben. Je zal in het begin blijven doorgaan met het versterken van deze expressie van dupliciteit en devaluatie van het zelf, maar, je zult ook, op kleine gebieden gaan beginnen om accepterend te zijn.
Je zult moeten onthouden dat je waarneming nogal gekleurd is en dat het door overtuigingen heengefilterd wordt, die je devaluering van je zelf versterken, en dat andere mensen niet altijd behoudende zijn van dezelfde waarneming als die van jouw; alhoewel je automatisch aanneemt dat zij dat wel doen! Andere mensen zien jou niet door dezelfde brillenglazen heen, als dat jij jezelf ziet. (Pauze). Probeer ook dit; Sta je de gelegenheid toe, in je interacties met anderen, om - al is het maar voor even - na te denken over wat het is dat je verwacht van een ander tijdens die interactie; want als je jezelf dat afvraagt, zou je jezelf weleens informatie kunnen aanbieden, die je verrast zal doen staan. (Pauze).
Het is nogal gemakkelijk om te focussen op andere mensen en te zeggen dat zij een gebrek aan begrip hebben, dat zij ongeduldig zijn, dat zij in deze of die richting opgaan, en dat die tegengesteld is aan jouw richting. Het is veel moeilijker om naar je zelf te kijken en jezelf af te vragen waarom dit tegengesteld is aan jezelf, omdat het vaak niet in tegenstelling zal blijken te zijn. Tijdens periodes waarin een expressie van een ander tegengesteld is, onderzoek dan ook waarom je toestaat dat het tegengesteld is. Jij creërt jouw realiteit. Niet een ander persoon creërt jouw realiteit. Zij kunnen geen effect op je hebben tenzij je hen toestaat om effect op je te hebben.
Dit is een heel moeilijk concept. Veel mensen mogen dan zeggen dat zij accepteren dat zij hun eigen realiteit creëren, maar dat doen ze niet; omdat ze ook zeggen, “Behalve op die momenten dat een ander persoon een realiteit creërt, die mijn realiteit verstikt!” (Gelach). Andere mensen creëren ook hun eigen realiteit, en ze hebben invloed op jouw realiteit, en niet al je ervaringen zijn van je eigen creatie, maar je hebt die creatie van een ander wel naar jezelf toe aangetrokken. En dus, ongeacht dat je individueel niet zou kiezen voor de creatie van een of ander iets, participeer je erin. Er is (een afspraak) een overeenkomst hiertoe. Dat wil niet zeggen dat je maar vastzit aan alle overeenkomsten. Je zit nooit vast aan geen een overeenkomst! Alle dingen zijn probabiliteiten die op ieder moment kunnen worden veranderd. Je meest efficiënte beweging van verandering is, toch, die van het zelf; want als je je eigen perceptie (waarneming) verandert, zullen die andere conflicten die je eerst als extra groot zag, gewoon wegdrijven. (Pauze, glimlachend). Je zult bereikende zijn.
JULIE: Ik heb een andere vraag, een beetje off-topic. Ik ben niet echt van mening dat er een goed en fout is voor zover als dat het anderen betreft. Ik heb mijn eigen zienswijzen, maar ik begrijp dat die anders zijn voor iedereen, dus is dat niet zo’n moeilijk concept voor mij. Maar het concept dat er zoiets als een waarheid zou zijn, komt soort van tegenstrijdig op mij over. Ik begrijp niet echt hoe dat allemaal werkt.
ELIAS: Je begrijpt dat niet omdat binnen deze fysieke focus de waarheden, binnen de overtuigingen van de massa, van inconsequentie zijn.
De overtuigingsystemen van de massa hechten het idee van waarheid vast aan overtuigingsystemen. Dit zijn geen waarheden. Waarheden zijn onveranderlijk en zijn van betrekking op alle gebieden van bewustzijn, en niet slechts van betrekking op deze dimensie. Aldus, worden de constanten - die in feite waarheden zijn - niet herkend door de massa’s in de fysieke focus; en niet alleen in deze fysieke focus en dimensie, maar in enig fysieke manifestatie.
Waarheden worden in werkelijkheid niet beschouwd als iets waardevols. Waarheden zijn die elementen waarover wij al eerder hebben gesproken; bewustzijn, en energie, en tonen, en kleur, en dimensies, en essentie; maar individuen in het fysieke focus hechten de term waarheid vast aan overtuigingen die zij als waar en juist houden. Wat je ziet in het fysieke focus is nogal veranderlijk. Jullie feiten zijn geen waarheden, want ook die zijn veranderlijk. Je eigen waarheden binnen de overtuigingsystemen zijn veranderlijk, binnen de verschillende tijdsperioden, binnen de verschillende culturen.
JULIE: Het is verwarrend.
ELIAS: Daarom; herken dat wat de massa identificeert als waarheden, geen waarheden zijn. Dat zijn overtuigingsystemen die zij houden als de waarheid te zijn, omdat het elementen zijn van hun realiteit. Ze zijn echt, maar het zijn geen waarheden. Het zijn niet-constanten. Waarheden kunnen op hun waarde worden ingeschat buiten de context van het fysieke focus om, alwaar je geen morele overtuigingen en geen wetenschappelijke overtuigingsystemen hebt. Alle ideën, gedachten, expressies, manifestaties, zijn realiteit. Maar dat is niet hetzelfde als waarheid, alhoewel waarheid ook een realiteit is; maar ze zijn niet synoniem.
JULIE: Oke, dat helpt. Ik was het niet echt aan het separeren. Ik probeerde uit te vinden hoe het allemaal tesamen zou moeten werken, en dat maakte geen sense, maar nu wel.
ELIAS: Het is meest amusant om te luisteren naar individuen in ons forum, die hun ideën over waarheden onderzoeken en voorbeelden van waarheden wensen te krijgen, omdat zij de waarheden dié hen al aangeboden worden, niet op hun waarde kunnen inschatten! Ze begrijpen niet dat het (waarheden) constanten zijn binnen bewustzijn; dat ze onveranderlijk zijn, niet veranderen, ongeacht het gebied of de focus van bewustzijn en manifestatie en realiteit. Ze wensen waarheden verteld te worden die een morele waarde bezitten, wat ze niet bezitten; omdat jullie morele waarden in jullie dimensie geen enkele betekenis heeft in een andere dimensie. Zelfs binnen jullie eigen dimensie, binnen jullie verschillende samenlevingen, zijn jullie morele waarden van geen betekenis in andere samenlevingen. Aldus, zijn het niet-constanten. Hoe kunnen dat waarheden zijn? Ze zijn niet absoluut.
Waar je mee kan relateren; kleur veranderd niet. Het is een vibrationele kwaliteit. Je kan van verschillende interpretaties behoudend zijn, in de verschillende dimensies en focussen, van kleur. Je kunt representaties ervan manifesteren in verf, of in creaties zoals jullie vegetatie of jullie creaturen (dieren) of jullie atmosfeer, maar het continueert de vibrationele kwaliteit te behouden die het is, zelfs binnen allerlei interpretaties ervan. (Pauze, glimlachend). Heb je nog meer vragen?
JULIE: Ja, soort van. Ik zou graag willen weten waarom ik mij specifiek aantrek tot … waarom ik mensen mag die al een relatie hebben. Is het alleen omdat het daardoor nog verwarrender wordt als dat het al is? Het lijkt alsof ik specifiek aangetrokken wordt tot mensen die al een relatie hebben met een ander.
ELIAS: Terwijl ik dit ga zeggen, weet je het al en identificeer je het al. Je wordt aangetrokken tot dit scenario, omdat het veilig is. (Glimlachend).
JULIE: Het is klote!
ELIAS: Dit is waarom ik je suggereer om naar je zelf te kijken. Je wenst niet het geheel van jezelf te delen (met een ander), omdat je onzeker bent van je zelf. Daarom is het makkelijker, niet meer gecompliceerd, maar makkelijker om jezelf aangetrokken te voelen tot mensen die zich niet helemaal met je zullen betrekken, wat een element van jezelf op afstand houdt en waardoor je dat element veilig kunt houden. Als je jezelf niet kan vertrouwen met jezelf, kun je zeer zeker niet vertrouwen op het delen van je zelf met een ander; want als je van binnen jezelf verdacht vindt en protectie nodig hebt van je eigen zelf, tot in hoeverre kan een ander dan nog verdacht zijn? Je kunt niet in controle zijn van een ander. (Pauze).
Ik bied je de mogelijkheid aan om door te continueren met je vragen als je dat wenst, en dan zal ik eerst gaan pauzeren, of wanneer je dat wenst, kunnen wij de sessie beëindigen. De keus is aan jou.
JULIE: Ik denk dat ik ermee ga stoppen, en gewoon ga werken aan wat ik kan, voor nu.
ELIAS: Dat is goed. Als je verdere informatie wenst, mag je mij erom verzoeken.
JULIE: Dank je wel.
ELIAS: Laat mij je er weer aan herinneren; Ik sta tot je beschikking, mijn dame! Waarbij ik ook, zeer liefdevol, een extreme genegenheid voor je uitdruk.
Adieu, voor nu!
© Vicki Pendley/Mary Ennis, Alle rechten voorbehouden.
Vertaald door
Copyright 1997 Mary Ennis, All Rights Reserved.