Woensdag 16 april 1997 (Privé sessie).
Deelnemers: Mary (Michael), Vicki (Lawrence), en Tom (James).
ELIAS: Goeiemiddag.
TOM: Goeiemiddag Elias. Bedankt voor de privé sessie. Bedank Mary en Vicki ook maar.
ELIAS: Acceptabel.
TOM: Ik heb een paar problemen, en wat vragen daarover. Misschien kun je ze beantwoorden, misschien ook niet. Een van de grootste problemen, is mijn gebrek aan eigenwaarde, eigenwaarde hebben in het fysieke focus. Er lijkt niet veel te zijn voor mij in dit fysieke focus, er schijnen geen ‘doelen’ te zijn om na te streven. Ik heb hier contact over proberen te krijgen met je, en ik weet niet of dat wel of niet gelukt is. Ik zou hier wat input over willen hebben. Het hoeft voor mijn niet onderzocht te worden, omdat ik al een hoop onderzoek ernaar heb gedaan bij mezelf. Ik heb gewoon wat hulp nodig op die vraag. Ik heb ook nog een andere vraag, maar deze ene is voor nu het belangrijkste voor mij.
ELIAS: Goed dan. Op het huidige moment, ervaren een hoop mensen dit zelfde gevoel. Er is veel verwarring gaande, door de bewegingen die subjectief plaatsvinden. Heel veel mensen bieden henzelf heel veel subjectieve informatie aan op het moment, en dat doe jij ook.
Je hebt in het verruimen toegestaan dat je je openstelt voor meer subjectieve informatie. Wat je ziet is onofficiële informatie, andere focussen, alternatieve (andere) staten, verschillende soorten percepties vanuit je periferie, en je neemt veel subjectieve doorbloedingen waar. Wat momenteel het probleem is, is dat je tegen een onvermogen aanloopt om de informatie te kunnen begrijpen die je naar jezelf toe aantrekt, je ervaart een onvermogen om de stukjes aan elkaar te kunnen plakken. Je bent van mening dat je je huiswerk verricht hebt, dat je jezelf hebt onderzocht, dat je je objectieve bewustzijn hebt opengezet voor andere informatie, maar je raakt verward in je onvermogen, om de informatie te kunnen correleren en om de informatie te kunnen gebruiken. Zoals vele andere mensen, zie jij de informatie die je naar jezelf toe aantrekt als onsamenhangend, en lijkt het van weinig relevantie te zijn voor dit bepaalde focus. Maar, je trekt deze informatie naar jezelf toe aan omdat het juist toevoegt aan dit huidige focus, omdat het je een efficiëntere weg aanbiedt om je te kunnen bewegen binnen je intentie in dit bepaalde focus. Deze informatie is waardevol voor je. Kijk goed naar die informatie. Bekijk die onofficiële informatie die je hebt verzameld – en kijk naar jezelf in die andere focussen waar je ‘je missies’ nastreeft. Het is niet verschillend van dit focus. Je bent alleen maar je richting kwijtgeraakt in dit focus.
Ik praat al heel lang met jullie over de verschuiving. En dit is mijn doelstelling ook. Dit is ook jouw doelstelling of missie – als je perse die terminologie wenst te gebruiken.
Mensen worden aangetrokken tot dit forum vanwege het doel zichzelf de kans te geven om subjectieve informatie te verkrijgen – met als doel dat zij niet zoveel verwarring zullen hoeven te ervaren, als dat mensen ervaren die henzelf niét dit soort subjectieve informatie aanbieden. Ik heb al meermalen verteld dát er vele mensen zullen zijn die verwarring zullen ervaren tijdens deze verschuiving.
Maar jij biedt jezelf de gelegenheid om aspecten van jezelf te kunnen zien, die andere mensen niet kiezen te zien. Waardoor zij een hoop verwarring ervaren, omdat ook zij die subjectieve doorbloedingen ervaren, maar niet in staat zijn om te kunnen interpreteren wat zij naar henzelf toe aantrekken. Aldus, ervaren zij veel verwarring en conflict.
Tot op het huidige moment, zijn jullie allemaal gecentreerd geweest, individueel, op jezelf, en je trekt informatie naar jezelf toe aan die je ook zal kunnen begrijpen, en dat geldt ook voor subjectieve informatie. Jij, binnen jouw individuele ervaring nu, biedt jezelf namelijk de kans aan om deze informatie te kunnen uitoefenen – in behulpzaamheid … richting Fromasch. (Grote zucht van Tom). Ah!
TOM: Ik wist gewoon dat dat eraan zat te komen! Dat was trouwens ook een van mijn vragen!
ELIAS: (Intens) Je moet je op jezelf focussen. Je focust beweegt zich in je denken naar het andere individu toe. Je maakt je veel te druk om de interpretatie en het inzicht van dat andere individu. In deze, negeer je de informatie die je naar jezelf toe aantrekt en duwt het weg, en vervolgens val je terug in de richting die je familiair is. Dit is het punt. Je zegt, dat je vaak mijn interactie hebt aangeroepen. Ik heb hier ook op gereageerd, maar binnen die interactie houdt je mij op afstand omdat je niet wenst te luisteren naar de informatie die je wordt aangeboden, omdat je richting van aandacht nog steeds op de buitenkant is gericht. Het doet er niet toe of een ander individu hetzelfde begrip van de informatie heeft als jij. Jouw begrip van informatie en ervaringen die je opdoet zijn jouw begrip en perceptie ervan, ten behoeve van je eigen verruiming en je eigen bewegingen. Ieder individu interpreteert informatie op zijn eigen manier. Dat mag dan niet acceptabel lijken voor je, en jij zou dan kunnen geloven dat een ander persoon de informatie niet begrijpt of het vervormd of het verkeerd inschat, maar dat is een waarde-oordeel. En dat is je doel niet. Je doel is om behulpzaam te zijn. In deze, is het je doel om accepterende te zijn. Zoals ik verklaard heb, doet de interpretatie van een ander persoon er niet toe. Wat wel van belang is, is dat zij hun periferie aangaan.
TOM: Waarmee ze zichzelf de gelegenheid geven om te verruimen.
ELIAS: Correct.
TOM: En wij praten hier in principe over Fromasch nu?
ELIAS: Dit is je directe voorbeeld, die je jezelf hebt aangeboden om mee te oefenen.
TOM: Je hebt gelijk. Je hebt honderd procent gelijk, omdat ik al heel vaak tegen haar ben in gegaan met betrekking tot informatie, in dat ze het fout heeft gelezen, of dat ze het verkeerd heeft geïnterpreteerd, of dat ze er een eigen conclusie aan vasthangt. Je hebt gewoon gelijk.
ELIAS: Binnen de actie van de verschuiving – en binnen de actie van informatie naar jezelf toe aantrekken om anderen behulpzaam te kunnen zijn in de verschuiving - biedt een ieder van jullie jezelf de gelegenheid aan om ermee te oefenen, voordat je verder naar buiten toe expandeert. Je zult nu eenmaal niet je doel kunnen gaan najagen die voor je ligt, als je niet bereikende bent in het oefenen.
TOM: Oke.
ELIAS: Aldus, doe je er wijs aan om je het verhaaltje over het fiere jonge boompje te herinneren. Dit korte, schijnbaar insignificante kleine verhaaltje bevat veel informatie. Het fiere rechtopstaande kleine boompje maakt zich niet druk over de bewegingen van het andere jonge boompje. Hij accepteert het. Zijn interpretatie van groeien is anders, maar hij accepteert de interpretatie van groeien van het andere boompje.
We hebben pas geleden nog gesproken met een ander persoon tijdens een sessie over dit zelfde probleem, een probleem waar jullie allemaal, niemand uitgezonderd, mee worstelt. Ieder persoon, binnen zijn overtuigingssystemen, gelooft dat zijn beweging de juiste en correcte is. En dit is waarom jullie er zoveel over praten – over dat er geen juist of verkeerd is. Het is allemaal ervaring. Je hangt automatisch het label goed of fout vast aan gebeurtenissen, aan gedachten, aan emoties, aan alles. En in deze, ben je automatisch in het bezit van een oordeel over andere mensen … en over jezelf! Acceptatie zou – in jullie taal – het grootste woord moeten zijn dat je bezit, het zou meer letters moeten bevatten dan enig ander woord in jullie taal, omdat het de grootst en het meest moeilijkste concept is, voor ieder van jullie, om te bevatten en te verwezenlijken. Je wordt geleerd om niet-accepterend te zijn. Aldus, ben je dat automatisch ook niet. Je bent dubbelzinnig, en dat versterkt de non-acceptatie van jezelf. Hoe zul je dan ooit een ander kunnen accepteren – als je jezelf al niet eens accepteert?
Denk maar eens aan de filosofieën die jullie hebben bestudeerd in termen van de religie. Alle religies zeggen dat je niet van een ander kunt houden, als je niet van jezelf houdt. In essentie, is dit precies hetzelfde concept. Je kunt anderen niet accepteren als je jezelf niet kunt accepteren, waardoor wij dus weer zijn aanbelandt bij het fiere jonge boompje verhaal. Concentreer je op jezelf, waardoor je in staat zult zijn om anderen te kunnen accepteren. Er bestaat geen fout of verkeerd. Alle individuen interpreteren informatie op hun eigen manier, en zij zullen zichzelf hun eigen verruiming toestaan. Alleen zullen zij het niet allemaal binnen het zelfde tijdskader verwezenlijken. En zij verwezenlijken dit niet allemaal binnen dezelfde methodes; maar jullie verschuiving is in beweging.
In deze, zijn individuen, zoals jij, die interacties met mij naar zichzelf toe hebben aangetrokken, behoudende van een enorme verantwoordelijkheid in het bewustzijn. Dit wordt en is je niet opgedrongen! Je hebt ervoor gekozen om behulpzaam te zijn, en om deze verantwoordelijkheid op je te nemen in het bewustzijn, om de actie van deze verschuiving te bevorderen; en dit is je ‘doel’ wat je nastreeft, je kruistocht, en het is de grootste kruistocht ooit die werd ondernomen in de geschiedenis van jullie tijdsframewerk. Je religieuze kruistochten in het verleden, zoals jullie dit zien, vallen in het niets vergeleken bij de significantie van deze actie in het bewustzijn.
En zoals ik al aangaf, zullen alle individuen op de hele wereldbol, op je hele planeet … en dat zijn héél veel individuen … deze verschuiving ondergaan. Ze zullen die subjectieve doorbloedingen ervaren. Ook zullen ze die ervaring niét begrijpen. Jullie zijn er al mee begonnen, en hebben reeds een gedeeltelijk inzicht opgedaan in de actie van de verschuiving. Je beweegt je objectief door je focus heen en ervaart subjectieve doorbloedingen van informatie, en je herként het ook als het zijn van subjectieve informatie. Als je om je heen kijkt zul je heel veel subjectieve informatie kunnen zien doorbloeden op vele gebieden. Kijk maar naar de wetenschap. Kijk maar naar de televisie. Kijk maar eens naar een zin die een ander tegen je uitspreekt, en je zal er onofficiële informatie uit kunnen halen – en je zult het ook herkennen als het zijn van onofficiële informatie.
In deze, zijn jullie behoudende van meer informatie dan anderen. Veel mensen zullen worstelen met deze ervaringen. Ze begrijpen het niet. Maar het is niet je missie om informatie in hun kop te stampen. Het is je missie om ondersteunend te zijn, om accepterend te zijn, en om behulpzaam te zijn op enigerlei manier die je kunt bedenken, zónder oordelen te hebben.
TOM: Geen oordelen hebben is moeilijk. Oordelen hebben is waarschijnlijk een van moeilijkste overtuigingssystemen om vanaf te komen, en ik weet het, omdat ik het heb geprobeerd.
ELIAS; Acceptatie is de sleutel. Als je focust op het elimineren van oordeel zul je falen, in jouw woorden, omdat je een symptoom aan het bestrijden bent. Als je focust op jezelf en jezelf accepteert, zul je automatisch toestaan dat oordeel wegvalt. Als je om jezelf geeft, betrokken bent met jezelf, zul je niet bezorgd zijn om de interpretatie van een ander. Maar als je alleen maar naar de buitenkant kijkt, dan zul je jezelf verwarren en frustreren, omdat je nu eenmaal een ander niet zijn bewegingen kunt dicteren. Je kunt beïnvloedende zijn, maar je invloed moet vallen binnen het gebied dat geaccepteerd kan worden. Je ervaart verwarring omdat je subjectieve interactie hebt toegestaan in het kijken naar anderen - en omdat je doelstelling de kruistocht is - verwart dit je, omdat binnen die kruistocht, om zo te zegen, het objectief (doelstelling) anders is.
TOM: Die is er niet.
ELIAS: Die is er wel! In je verleden, waren jullie doelstellingen gericht op het naar buitentoe gerichte; je probeerde een andermans percepties en overtuigingssystemen te veranderen over enigerlei onderwerp. Alle missies, op allerlei gebieden in jullie geschiedenis, waren gericht op naar buitentoe gerichte projecties; het waren pogingen om anderen te veranderen; en dat is ook de reden waarom zij faalden in deze missies. Deze missie, binnen deze verschuiving, beweegt zich in wat jullie noemen de tegenovergestelde richting. Het gaat nu niet meer om het veranderen van andermans percepties.
TOM: Alleen die van mijzelf.
ELIAS: Correct.
TOM: Oke. Maar, de beelden die ik zie bij mijn ‘verleden focussen’ om zo maar even te zeggen, zijn nou niet bepaald allemaal beelden die ik zo geweldig vind.
ELIAS: In connectie met dit huidige focus waar je inzit, heb je doorbloedingen gehad van informatie vanuit andere focussen, waarin je trachtte andere individuen te veranderen van geloof, en je ondernam dit in wat jullie noemen, religieuze bedevaartstochten, kruistochten. Je hebt twee focussen gehad; eentje in de Europese Christelijk georiënteerde kruistochten, en ook eentje in de locatie die jullie nu als het Midden Oosten classificeren, binnen Islamitische kruistochten; allebei waren het focussen die gericht waren op de buitenkant, in de poging beïnvloedend en veranderend en overwinnend te zijn…
TOM: Met de houding van een cavalier! Gewoon de wereld intrekken en het doen!
ELIAS: … en overwinnend te zijn op andere individuen, om hun van hun geloof af te stoten; en dat bepaalde focus binnen dat Islamitische geloof was heel erg gewelddadig en actief.
TOM: Perzië.
ELIAS: (Knikkend) Aan dit geloof werd heel erg sterk vastgehouden en het was echt. De poging om anderen van hun geloof af te brengen was wat jij zou noemen gerechtvaardigd. Je geloofde in dit doel. Je biedt jezelf deze doorbloedings-informatie aan, zodat je het kunt vergelijken met elkaar, met nu - zodat je nu kunt zien dat deze methode niet efficiënt is. Je biedt jezelf deze informatie aan om jezelf een inzicht te geven over deze verschuiving, en dat het doel van deze verschuiving dus niét is om te focussen op anderen teneinde hún perceptie te veranderen, in tegenstelling tot voorgaande focussen, waar je dit wel deed.
Ieder individu biedt zichzelf op objectieve wijze subjectieve informatie aan, die hij zal kunnen begrijpen en waar hij mee zal kunnen verbinden, om zijn beweging te kunnen bevorderen in de verwezenlijking van deze verschuiving. Jouw bepaalde keuze was om jezelf visualisaties aan te bieden van andere focussen (van jezelf). Dit beschouw je als concrete en solide informatie te zijn. En daarom is het objectief een efficiënte methode voor jou om mee te verbinden, om met informatie te verbinden en jezelf een nieuwe perceptie toe te staan. Je kunt de informatie vergelijken, en daardoor kun je de bewegingen die plaatsvinden op dit moment, veel beter begrijpen. Andere mensen kiezen voor andere ervaringen; sommige kiezen voor het opnemen van andere focussen voor informatie; sommige kiezen te verbinden met onofficiële informatie, in tegenstelling tot informatie over andere focussen van henzelf. Het doet er allemaal niet toe. Al je pogingen met betrekking tot het verbinden met subjectieve informatie zullen je behulpzaam zijn, en zullen toevoegen aan je inzicht over de beweging, die momenteel plaatsvindt.
Je verwart jezelf alleen maar omdat je de actie van je huidige kruistocht niet ziet met betrekking tot de beweging hiervan; maar net zoals kleine kinderen zelf moeten leren hoe de fysieke werkingen van hun kleine lichaampjes zijn – zodat ze die kleine lichaampjes opzettelijk kunnen leren manipuleren; biedt ook jij jezelf informatie aan over jezelf, en je oefent met de elementen daarvan voordat je de actie van je bedevaartstocht in kan bewegen.
Een klein kind leert te identificeren met zijn lichaam, als zijnde hemzelf. Hij leert dat hij complete controle heeft over zijn objectieve expressie (lichaam). Hij leert dat in fases, in stappen – hij leert hoe hij het efficiënt kan manipuleren. (Hier, steekt Elias een hand op en wiebelt met zijn vingers voor zijn gezicht). Ze kijken naar hun kleine vingertjes en herkennen dit als het zijn van henzelf. “Het behoort niet aan een ander toe. Het behoort mij toe. Het is mij”. En terwijl zij die “ik-heid” herkennen van henzelf, leren zij ook dat zij dat ik kunnen manipuleren in richtingen op, die zij opzettelijk en bewust uitkiezen. Ze leren dat zijn hun kleine voetjes opzettelijk kunnen doen bewegen en dat zij de vloer kunnen oversteken om een doel te bereiken, en dat oefenen ze, en terwijl ze hiermee oefenen worden ze steeds efficiënter in de beweging en manipulatie van hun expressie.
Op diezelfde manier, ben je aan het leren om jou te accepteren als jou. Je bent die “ik-heid” aan het zien. Je staat jezelf toe om bekend te raken met je eigen bewustzijn, waarbij je aan het leren bent dat je je bewustzijn opzettelijk en bewust kunt manipuleren. Net zoals dat kleine kindje met zijn kleine voetjes leert lopen over een vloer, leer jij te lopen met je bewustzijn, zodat je bepaalde aspecten van de bewegingen die in connectie staan met deze verschuiving kunt verwezenlijken … je biedt jezelf elementen aan om mee te oefenen. En ieder van jullie oefent dit met die individuen, die het dichtst bij je staan, objectief, omdat dit je de gelegenheid zal geven, om te struikelen over je eigen kleine voetjes.
TOM: Ik struikel nu!
ELIAS: (Glimlachend) Maar dit is acceptabel; omdat je je snel aan het vooruitbewegen bent in deze expansie. Het is begonnen. Er zullen veel, veel meer individuen in deze expansie betrokken zijn. En velen van hen zullen nieuwsgierig zijn. Velen van hen zullen subjectieve bewegingen ervaren die zij niet zullen begrijpen, en juist de individuen die betrokken zijn geweest in dit forum, zullen informatie hebben die gedeeld kan worden met die andere mensen, inklusief jijzelf.
TOM: Wel, zoals je weet, ben ik niet echt een sociaal persoon, ik houd niet echt van ‘socialiseren’ met anderen. Zo ben ik meer met Fromasch. Ik weet niet waarom. Het is haar en ik samen, versus mij individueel. Ik ben niet echt iemand die graag socialiseert. Ik zit daar en converseer met mensen, en wederom, zal ik proberen om mijn standpunt over te brengen, maar voor mij om uit te gaan en om te socialiseren met mensen – nee, het is gewoon niet mijn ding.
ELIAS: Dat is ook niet nodig. De beweging vindt plaats in het bewustzijn. Het is niet noodzakelijk om objectief te moeten omgaan met vele andere mensen. Maar je beïnvloeding binnen het bewustzijn moet wel gericht zijn, en hierbinnen moet het gericht zijn in acceptatie.
Ik zal je even een pauze geven, en als je nog meer vragen hebt zal ik terugkomen en doorgaan.
TOM: Bedankt.
Opmerking: Tom gaf aan dat hij voldoende informatie had gekregen, maar Mary had het sterke gevoel dat Elias nog niet klaar was.
HERVATTING.
ELIAS: Laat mij je nogmaals vertellen, dat zelf-acceptatie van het allergrootste belang is. Realiseer je dat, hoewel je dit momenteel als een leegte ervaart, dit komt doordat je jezelf niet toelegt op de ‘kruistocht’ van deze verschuiving. Je begrijpt niet helemaal het enorme belang van deze actie. Deze actie is anders dan voorgaande historische bewegingen. Er is geen …
TOM: Religieuze heil en verlossing aan het eind van het licht?
ELIAS: Nee. In veel van de missies in het verleden, was dit dé gemeenschappelijke motivatie erachter. Je kunt objectief waarnemen dat individuen – binnen een doel - samenscholen en elkaar versterken in energie. In deze, wordt het doel groter dan ieder ander ding, het overstemt alles. Dit bevordert de beweging daar het opwinding genereert bij alle individuen. Een persoon zou te midden van allerlei beweging veel apathie kunnen vertonen, maar als die persoon wordt blootgesteld, objectief, aan de energie van andere mensen, dan zal hij worden meegesleept in deze wervelwind van beweging, en zijn apathie verdwijnt. Zij verliezen henzelf, om zo te zeggen, in het doel. In deze, wordt het doel van het allergrootste belang.
Maar dit was in het verleden. Momenteel ervaar je die opgezweepte opwinding en emotie niet, omdat deze verschuiving afhankelijk is van jezelf. Jij, zoals alle anderen wereldwijd, bent niet vertrouwd met zelfmotivatie. Je mag dan geloven dat je jezelf motiveert, maar in de beweging en het effect dat andere mensen hebben op je, ben je alleen nog maar vertrouwd met de golven van energie die –objectief- van invloed op je waren om je voorruit te bewegen.
Deze verschuiving wordt van binnenuit gemotiveerd. Het beweegt zich niet van buiten. De beweging verplaatst zich voort in een enorme golf van bewustzijn, en ondertussen vergaart het energie en support, maar het wordt niet op een objectieve wijze uitgedrukt op de manier zoals je gewend bent vanuit de geschiedenis. Daarom ervaar je een leegte, omdat je niet familiair bent met dit type beweging. Je gevoelens zijn anders. In een objectief uitgedrukte kruistocht, worden je gevoelens beïnvloedt door de acties van de massa’s. Je wordt overgehaald, en creërt gevoelens die in lijn liggen met de massa. Maar in déze golf, weet je niet wát je moet voelen!
TOM: Je hebt gelijk!
ELIAS: En daarom stuntel je, omdat er geen objectieve expressie van een golf -zichtbaar- aanwezig is, die je vooruit zal doen bewegen. Je moet afhankelijk zijn van je zelf. En dat is onfamiliar. Je moet afhankelijk zijn op zelfvertrouwen en toestaan dat je subjectief verbindt met deze golf van bewustzijn. Vervolgens moet je vertrouwen op jezelf om je eigen gevoelens in werking te zetten, welke je zullen motiveren. Je bent niet vertrouwd met deze actie. En daarom heb je de neiging om je ervan terug te trekken.
TOM: Ik schuw het, ik ga het uit de weg. Ik hou jou bij me vandaan. Ik hou iedereen bij me vandaan!
ELIAS: Nogal. En dat is de reden waarom ik vandaag met je praat, om je de informatie mee te geven dat je moet luisteren naar je zelf en naar de ervaringen die je hebt. In deze, zul je ook het belang van deze verschuiving moeten onthouden, en de keuze accepteren die je hebt gekozen.
TOM. Deze acceptatie was al van kracht, alleen nog niet nu…
ELIAS: En nu ook. Niet alleen toekomstig, niet alleen in het verleden. Maar Nu ook! Als de keuze niet was gemaakt, dan zou je hier niet met mij zitten te praten. En dus, continueer je door met je acceptatie van deze verschuiving in het bewustzijn, en vraag je aan mij hoe je efficiënt de verschuiving kunt aangaan, waarop ik je zeg, dat je moet profiteren van je eigen subjectieve activiteiten, en ook moet profiteren van het oefenelement dat je jezelf objectief hebt aangeboden.
TOM: Alle aspecten ervan.
ELIAS: Correct. Onthoud dat met iedere objectieve ontmoeting van subjectieve informatie je jezelf de kans aanbiedt om te oefenen met het objectiveren (concreet maken) van deze verschuiving. Iedere tegenkoming die je daarmee hebt, met Fromasch als voorbeeld, is een kans voor je om te oefenen in het concreet maken van deze verschuiving, door zelfvertrouwen uit te oefenen, door te luisteren naar je zelf, en, door acceptatie.
TOM: Acceptatie is het moeilijkste gedeelte. Omdat ik deel uitmaak van de geschiedenis is acceptatie heel moeilijk, juist vanwege de geschiedenis. Dat is waar ik het probleem mee heb.
ELIAS: Acceptatie is moeilijk voor iedereen. Je andere focussen beïnvloeden je gedachteprocessen en dus ook zijn zij richting je overtuigingen beïnvloedende, en dat maakt het wat moeilijker voor je. Alle individuen ervaren grootse moeite met acceptatie.
Deze verschuiving is totaal anders dan enig ander soort van bewustzijn dat je hebt ervaren op je planeet, tot op heden toe. Daarom zijn je focussen, hoewel ze simultaan bestaan, ook onbekend met deze actie. Je bent maar van een focus behoudend die deze actie in het bewustzijn begrijpt; en dat is de focus van de Ziener – en dit geldt voor iedereen.
Er zijn vele focussen die simultaan bestaan, die dezelfde ervaring doorgaan in het bewustzijn als jij momenteel doet, in dit huidige nu. Ook zij zijn onbekend met de actie van deze verschuiving. En daarom is het heel moeilijk en onfamiliar om accepterende te zijn.
TOM: Het is soms allemaal zo verdomde verwarrend Elias. Dat is het echt, Elias!
ELIAS: Het inzien van de belangrijkheid van de actie van deze verschuiving zou een startpunt voor je kunnen zijn.
TOM: Ik ga er op die manier tegenaan kijken.
ELIAS: Laat dit gewoon een begin motivatie voor je zijn, omdat juist dit heel belangrijk is.
TOM: Ja. Ik moet gewoon iets hebben, een doel, ergens de zin van inzien, omdat – zoals ik Mary en Vicki al vertelde tijdens de pauze – er gewoon niets lijkt te zijn. Als dit het is … Ik zie gewoon helemaal niets daarbuiten. En als dit het is … dan zal ik het ermee moeten doen, maar anders dan dat, zie ik niets. Nada. Ik zie terminatie.
ELIAS: Realiseer je dat je jezelf enorme mogelijkheden aanbiedt in creativiteit, als je jezelf toestaat de ‘kruistocht’ van deze verschuiving in te bewegen.
TOM: Over creativiteit gesproken, op de een of andere manier zie ik geeneens meer kans om gewoon te gaan zitten en te tekenen, en je weet dat mijn kunst mijn leven is. Ik kan tegenwoordig geeneens meer simpelweg een potlood oppakken en een stuk papier en zelfs maar een vogel tekenen!
ELIAS; Sta je eigen flow toe. Geef jezelf de permissie, en sta jezelf het voorrecht toe, om jezelf te zijn, en om daarbinnen relaxed en accepterende te zijn.
TOM: Maar, dat is nu juist een deel van mijn probleem! Ik probeer al vanaf mijn geboorte om mezelf te zijn, en dat heeft mij niets anders opgeleverd dan totale verwarring! Problemen met de arm van de wet … Mezelf zijn heeft mij juist een hoop problemen opgeleverd! Maar, ik ga daar niet meer in blijven hangen, en ga proberen om vooruit te komen. Ik heb iets te doen, en als dit het is, dan is dat hetgene wat ik ga doen. Want daar voel ik mij goed bij, net zo goed als wanneer ik te transcripties lees. Ik krijg energie van de transcripties, ik vat helemaal wat iedereen zegt, en ik vat jouw uitleg en je antwoorden op hun vragen, en ik geloof er ook met heel mijn hart in. Sorry dat ik je van mij afduw op die momenten dat ik dat toe. Ik heb het niet in de gaten dat ik je op afstand hou. Echt niet!
ELIAS: Verontschuldigingen zijn niet nodig.
TOM: Nou ja, mijn gevoel zegt dat ik dat wel moet doen, omdat ik het gewoon niet opzettelijk doe.
ELIAS: Dit begrijp ik en ik accepteer je verontschuldigingen. Maar zoals ik je al verteld heb, zul je niet kunnen accepteren wat je daarbuiten ziet, als je van binnen niet accepterende bent van jezelf, en wanneer je daarmee vecht van binnen, dan houdt je alles op afstand. Als je leert om accepterend te zijn van jezelf, en leert je eigen expressie te accepteren en daar ook mee op je gemak te zijn, zul je automatisch, als bijproduct, al het andere kunnen accepteren.
TOM: Het zal als vanzelf, als een natuurlijk iets gaan.
ELIAS: Nogal.
TOM: Oke, ik zal mijn uiterste best gaan doen om Tom te accepteren.
ELIAS: Wees daar niet zo intens op.
TOM: Het zal vanzelf gaan?
ELIAS: Sta jezelf gewoon toe om erin te ontspannen en te accepteren. Het is geen kwestie van moeite erin moeten steken. Het harder je probeert, hoe meer je je eigen pogingen dwarsboomt.
TOM: Heel erg bedankt Elias.
ELIAS: Je bent zeer welkom. Ik zal in anticipatie zijn van …
TOM: … je zal zo af en toe ook op mijn hoofd kloppen?
ELIAS: … je participatie …
TOM: Ik zal er deze zaterdag bij zijn.
ELIAS: Heel goed.
TOM: Ik zal proberen wat vaker de zondag sessies bij te wonen. Maar het is makkelijker voor mij … om de transcripties te lezen. Ik heb er dan de tijd voor, het is lekker rustig, en ik krijg energie van de transcripties. Ik kan veel beter bevatten waar het over gaat.
ELIAS: Dat is acceptabel. Ik zeg ook niet tegen je dat het nodig is dat je de sessies fysiek moet bijwonen. Als je je daar ongemakkelijk bij voelt, dan is dat gewoon acceptabel.
TOM: Nee, dat is het niet. Ik haal er gewoon niet zoveel uit … ik haal er veel meer uit als ik de transcripties lees. Tuurlijk, voor het grootste gedeelte krijg ik wel mee waar het over gaat in een sessie, maar ik verwerk het gewoon gemakkelijker wanneer ik het lees. Ik bevat het beter. Dat is echt zo. Je wil niet weten hoe vaak ik een transcriptie ben gaan zitten lezen op een zondag, terwijl ik weet dat jullie hier zitten!
ELIAS: Ah, maar dat weet ik wel!
TOM: Dank je wel.
ELIAS: Je bent heel welkom, en als je daar behoefte aan hebt, kun je mij gewoon oproepen.
TOM: Oke, dat waardeer ik.
ELIAS: Goed dan, ik wens jullie allemaal een hele goede middag toe. Adieu!
Elias vertrekt om 1:07 PM.
Voetnoten;
Elias verwijst heel vaak in de sessies naar het verhaal over het fiere jonge boompje.
Vandaar dat ik een uittreksel van dit verhaal heb bijgevoegd.
Het Jonge Boompjes Verhaal.
Mijn verhaal gaat over twee jonge boompjes, beiden exact hetzelfde, beiden nieuw groeiende boompjes. Een van hen groeit natuurlijk en reikt naar de zon en laaft zich in de zonnestralen, en drink op natuurlijke wijze van de regen en leunt rustend in de maneschijn.
Het andere jonge boompje kijkt om zich heen en kijkt naar de lucht en ziet de zon en zegt tegen zichzelf; “Misschien zou ik beter ‘s-nachts kunnen gaan groeien. De zon is erg heet. Het zou mij kunnen verbranden of mijn energie kunnen leegtrekken. En de regen is heel erg nat en dan word ik nat, en ik weet niet zeker of die regen wel zo goed is voor mijn groei. En misschien zou ik moeten uitzoeken waar die regen vandaan komt en zou ik de zonnestralen moeten analyseren om er zeker van te zijn, dat ik de juiste vitamines binnenkrijg, en misschien groei ik wel veel beter van de maan en groei ik groter als ik ‘s-nachts groei - terwijl dat idiote boompje naast mij wordt afgebrand door de zon.”
En tijdens het ochtend gloren, strekt het ene jonge boompje zijn nieuw gevormde takjes uit, ontvouwt zijn zachte blaadjes en groeit verder in compleet vertrouwen. En het andere jonge boompje kijkt naar de zon en kijkt naar het prachtig gevormde andere jonge boompje die naast hem staat, kijkt weer naar zichzelf en ziet een grotesk vervormd boompje.
Welnu; dit verhaal gaat over overtuigingssystemen en het over het opmerken van die overtuigingssystemen. Het gaat ook over vertrouwen hebben in, en verbinding hebben met, jezelf. Het gaat ook over het hebben van persoonlijke verantwoording. Het ene vertrouwende boompje is opnemende van een ware persoonlijke verantwoording; door niet te proberen het andere jonge boompje te veranderen of te helpen of te analyseneren. En terwijl het waarlijk en sterk in vol vertrouwen verdergroeit, straalt het een voorbeeld uit. Dat schijnt door in zijn essentie als een voorbeeld naar het andere jonge boompje toe. En terwijl het andere jonge boompje gedurende dag probeert om zich uit zijn grotesk vervormde positie te wurmen, merkt hij het rechtopstaande fiere jonge boompje naast hem op, en kiest vervolgens voor moeiteloosheid en vertrouwen omdat dit makkelijker is, omdat het voorbeeld naast hem staat.
Wees dus allemaal zoals dat vertrouwende, rechtopstaande boompje, en wees het voorbeeld.
© 1997 Vicki Pendley/Mary Ennis, Alle Rechten Voorbehouden.
Vertaald door
Copyright 1997 Mary Ennis, All Rights Reserved.