Zondag 9 maart, 1997
Deelnemers: (Michael), Vicki (Lawrence), Ron (Olivia), Cathy (Shynla), Drew (Matthew), Gail (William), Bob (Simon), Reta (Dehl), en Norm (Stephen).
Opmerking: Elias zat in een van zijn “Kom op, wees eens wat minder serieus” buien vanavond. Hij gaat altijd deze modus in wanneer wij teveel blijven hangen in het materiaal. Volgens Elias, is té serieus zijn, niet leuk!
Elias arriveert om 7:42 PM. (Tijd was 12 seconden).
ELIAS: Goeieavond. (Glimlachend). In de voorgaande weken, hebben wij veel informatie besproken die van onofficiële natuur was. Ik heb je heel veel om over na te denken aangeboden. En daarom gaan wij in deze sessie even een adempauze inlassen! Als jullie dat willen, staat deze sessie open voor jullie vragen.
DREW: Ik heb wel wat vragen. Al mijn vragen gaan de laatste tijd alleen nog maar over onofficiële informatie geloof ik! Maar ik heb toch twee vragen. Het onder invloed zijn van alcohol of marihuana of andere stoffen. Helpt dat of hindert dat ons vermogen om in contact te staan met subjectieve informatie?
ELIAS: Nee. Je objectieve focus zou een beetje vertroebeld kunnen raken, omdat je een ‘dichtheid’ creërt, en daardoor zou je begrip wat beperkter kunnen zijn. Maar voor wat betreft je vraag of het van invloed is op je vermogen om te kunnen verbinden met subjectieve activiteiten; nee, het heeft er geen effect op. Ongeacht, zul je toch wel verbinden met je subjectieve activiteiten, omdat je dit toch al continue aan het doen bent. Sommige individuen hebben geëxperimenteerd met bepaalde stoffen, omdat het – in hun geloof – hun ervaring van subjectieve activiteiten zou vergroten – waardoor deze activiteit meer naar de voorgrond zou treden van hun objectieve opmerkingsvermogen. En soms zal dit ook inderdaad het geval zijn – onder bepaalde omstandigheden – die intentioneel gecreërd zijn. Ik heb in vorige sessies al aangegeven dat het gebruik van substanties onnodig is, en in veel gevallen, kan het objectief belemmerend werken, omdat het je perceptie en je beelden zal vertekenen.
BOB: Bestaat er ook zoiets als een chemisch geïnduceerde hallucinatie - of zijn alle hallucinaties zo en zo subjectieve informatie? En zo ja, als drugs hallucinaties veroorzaken, betekent dat dan ook dat drugs subjectieve of onofficiële informatie genereren?
ELIAS: Dit zou niet noodzakelijkerwijs geclassificeerd kunnen worden als subjectieve informatie.
BOB: Oke. Dus je zou kunnen hallucineren, en het gewoon fout kunnen hebben.
ELIAS: Nee. Je kunt activiteiten aangaan met een hallucinogeen, en je zou beelden kunnen creëren die realiteit zijn – maar het zal je niet noodzakelijkerwijs, zoals jij dat noemt, ook informatie aanbieden.
DREW: Is het een subjectieve ervaring?
ELIAS: Het is een objectieve ervaring.
BOB: Psycho-chemisch aangewakkerd.
DREW: Dus is het een chemische reactie die plaatsvindt op een objectief niveau, en in die zin is het echt, maar de informatie komt niet van een subjectief niveau af.
ELIAS: Dit is moeilijk om uit te leggen. Alle informatie komt van je subjectieve focus af, en doet dat in coöperatie met het objectieve. Ze zijn niet afgescheiden. Alle creaties zijn realiteit. De ervaring kan van betekenis zijn in de context van ervaring, maar dat het – in jouw manier van denken - informatie zal vergaren over subjectieve activiteiten, dat niet. Wat ik hier dus zeg is dat subjectieve informatie niet makkelijker verkregen zal worden, door het gebruik van substanties.
DREW: Dus als iemand een substantie zou gebruiken en vervolgens naar deze tafel zou kijken, en die tafel zou niet solide maar ‘golvend’ lijken te zijn, dan zou die ervaring - het zien van de tafel op die manier – geen subjectieve perceptie zijn, maar zou het slechts een objectieve reactie op de chemicaliën zijn - maar toch echt zijn.
ELIAS: Niet noodzakelijk. Het is afhankelijk van je intentie en de richting van je aandacht. Want als je, zoals ik al zei, deze activiteit zou aangaan met de specifieke intentie om informatie te vergaren over subjectieve activiteiten, dan zul je ook tegen deze activiteiten en gebeurtenissen aankijken op die manier. Experimenteer-gewijs zou je informatie kunnen verkrijgen, maar het zou door je objectieve interpretatie ook vervormd kunnen worden, omdat je een ‘dichtheid’, een ‘vertroebeling’ creërt in het bewustzijn doordat je dit - zoals jullie dat noemen - kunstmatig aan het veranderen bent. Als je het gebruik van hallucinogenen aangaat alleen voor de ervaring daarvan, zul je geen subjectieve informatie verwerven. Je zult wel wat subjectieve informatie verkrijgen, maar je zult het objectief niet kunnen begrijpen en interpreteren, omdat je perceptie vertroebeld is.
DREW: Dus mensen die dat soort substanties gebruiken omdat zij geloven dat het hen veel meer in contact brengt met subjectieve realiteit, slaan de spijker totaal mis. Het tegenovergestelde gebeurt juist.
ELIAS: Niet noodzakelijk. Zoals ik je net heb uitgelegd. Je let niet op!
DREW: Dat probeer ik wel!
ELIAS: Zoals ik je al zei; als dit je intentie en de richting van je aandacht is, kun je het gebruik van deze hallucinogenen aangaan en zul je subjectieve informatie verkrijgen, omdat dit je intentie binnen deze actie is.
DREW: Maar je begrip ervan kan vertroebeld zijn.
ELIAS: Correct.
DREW: Oke. Voordat de sessie begon vanavond, hadden sommige van ons het gevoel dat er iets ontbrak in de kamer. Ik had het gevoel dat een persoon ontbrak. Vicki had het gevoel dat iemand die niet verwacht werd, opeens binnen zou komen lopen. Kun je ons een indruk geven van wat die gedeelde ervaring te betekenen had? We konden zelfs een richting aanwijzen waar dat gevoel vandaan kwam. Zowel Gail als ik hadden het gevoel dat het van de zijkant van de bank afkwam, aan de linkerkant.
ELIAS: (Grinnikend naar Vic.) Gedeelde (“Shared*”) ervaring! Interessant woord! Wat je aanvoelt is dat er een ander persoon ontbreekt. Heel goed! Jullie zijn onofficiële informatie aan het opmerken. Dit zou het ontbreken van de aanwezigheid van Rameau zijn vanavond. (Hier, kun je diverse mensen horen fluisteren; “Wie is dat?”)
Dit individu woont deze sessies regelmatig bij in het bewustzijn, via de actie van projectie. Op dit huidige moment, wordt zijn aandacht afgeleid door iets anders. En daarom is hij niet aanwezig vanavond. Wat goed dat jullie allemaal een ontbreken van een element van energie opmerkten vanavond!
(*Voor diegenen onder jullie die dit niet weten. Sher is Rameau’s fysieke naam. Vandaar de correlatie tussen “Shared” en “Sher”.)
NORM: Mag ik je een vraag stellen over een droom? Ik wilde weten of het hier om een aspect ging. In die droom stond ik de Slag om Gettysburg te overzien, een wereld-visie van de Slag om Gettysburg te overzien. Toen realiseerde ik mij dat ik dood was. Ik wist wat mijn naam was, maar toen ik wakker werd, vergat ik die naam. Ik weet dat de begrafenis een massagraf betrof, maar vijf jaar later kwam mijn familie, en zij herbegraafden mij. Ik ga ervan uit dat die persoon in de droom een aspect van mij was?
ELIAS: Een facet.
NORM: Ik geloof niet dat het om een wereldvisie ging in de zin zoals waar wij het van de week over hadden, zoals dat bijvoorbeeld The Afterdeath Journal van William James, geschreven door Jane Roberts, een wereld-visie is. Ik ben geïnteresseerd te weten wat ik nou echt doe in mijn dromen! Ik weet dat je veel kunt doen, maar kun je bijvoorbeeld heel gemakkelijk toegang krijgen tot wereld-visies, en wordt dat regelmatig gedaan? Is dat gebruikelijk of juist niet?
ELIAS: In je droomstaat. Je kunt toegang verschaffen tot wereld-visies in je droomstaat als je daarvoor zou kiezen, alhoewel deze actie wel van je zou vereisen dat je een droom kunstenaar bent, omdat het je opzettelijke manipulatie verreist binnen de subjectieve activiteiten. Je kunt makkelijker toegang verschaffen tot deze staat, als je in een veranderde wakende staat verkeerd, omdat je in die staat jezelf wat makkelijker een bepaalde intentionele richting laat opgaan. Veel mensen wensen te kunnen focussen op een opzettelijk gekozen richting in de droomstaat, maar krijgen deze actie niet voor elkaar, omdat zij niet in contact staan met de activiteiten van de droominteracties en beelden.
Je moet ook niet vergeten, dat je droomstaat, dat stuk wat je je kunt herinneren, niet de subjectieve activiteiten zijn waar je van binnen in betrokken bent, alhoewel het wel haar eigen creatie van de werkelijkheid is binnen haar beeldspraak ervan – net zoals je creatie van objectieve activiteiten niet daadwerkelijk de acties zijn, die je aangaat. Het zijn verbeeldingen, hoewel het ook de realiteit is.
RETA: Je zei dat je waarschijnlijk veel makkelijker toegang tot een wereld-visie kunt krijgen in je wakende staat, in een veranderde staat. Bedoel je daar meditatie mee?
ELIAS: Dit kan worden aangegaan, als je daarvoor kiest.
RETA: Of heb je nog een beter idee of een betere manier dan meditatie, om toegang te verkrijgen tot wereld-visies?
ELIAS: Er bestaan helemaal geen “betere manieren”. (Grinnikend).
NORM: Meer efficiënt dan?
ELIAS: Meditatie zou een efficiënte “methode” zijn, als je perse een methode wenst te hebben, om deze activiteit te kunnen aangaan.
RETA: Dus als je de thèta staat zou ingaan, zou dat de meest waarschijnlijke manier zijn om een wereld visie te kunnen bemachtigen?
ELIAS: En zou je die “thèta staat” ook herkennen? (Grinnikend)
RETA: Ik heb het nog niet voor elkaar gekregen, maar er zijn mensen die ertoe in staat zijn, en ik wil dat ook.
NORM: Het is een van die hersengolf staten.
ELIAS: Of zo doe je jezelf graag geloven! (Zachtjes lachend).
Je kunt jezelf op wil alleen al in verschillende gebieden van het bewustzijn plaatsen. En in deze, kun je een doorkruising aangaan met een wereld-visie. Maar - deze actie vereist grote openheid in het bewustzijn; en grote ontvankelijkheid. Waardoor zou je kunnen vinden dat deze actie, objectief, niet zo eenvoudig te bereiken is. Het is in feite vrij eenvoudig te bereiken, maar je bent overspoeld met veel geloofsystemen, die van invloed zijn op de beactualisering van dit soort acties.
NORM: Kunnen mensen boodschappen naar elkaar versturen in de droomstaat?
ELIAS: Ik heb al eens eerder verteld in de sessies, dat gedurende jullie geschiedenis, nog vóór de periode van de massa-communicatie, dit een zeer efficiënte methode van communiceren was. En zoals ik al vele mensen heb verteld, heeft jullie species altijd al, doorheen andere tijdsperiodes - in jullie termen - gecommuniceerd via de droomstaat. In deze huidige tijd, gebruiken jullie nog steeds de droomstaat om te communiceren, alleen oefenen jullie deze activiteit in veel mindere mate uit.
Het is onnodig voor je geworden om dagelijkse activiteiten of informatie naar anderen door te communiceren via de droomstaat, omdat je massa-communicatiemiddelen hebt gecreërd – wat een creatie is van de weerspiegeling van je subjectieve naar je objectieve. Maar je continueert wel om informatie uit te wisselen met elkaar, via jullie ‘news-flashes’* (in het bewustzijn) betreffende andere activiteiten, zoals over de verschuiving en over de actie van transitie, en ook bieden jullie elkaar informatie aan ter interpretatie van de realiteit.
*Humoristische verwijzing naar een andere sessie.
NORM: En dus is dit waarschijnlijk ook de methodiek die Rose zal gaan gebruiken – door middel van de negen baby’s? Zal hun behulpzaamheid zeer effectief zijn, via dit soort actie?
ELIAS: Deels.
NORM: Hoe nog meer dan?
ELIAS: Deze individuen zullen van invloed zijn in het bewustzijn, op dezelfde manier als dat jij van invloed kan zijn in het bewustzijn – mocht je Elias ooit nog eens gaan geloven dat je bereikende kan zijn in het bewustzijn en dat je weldegelijk effect hebt op andere mensen! (Met veel humor gebracht).
Deze individuen behoeven niet te worden geïnstrueerd. Ze zijn in het bezit van een weten. Ze begrijpen en vertrouwen op het zelf om subjectieve communicatie te laten stromen.
NORM: Dus, zelfs ondanks het feit dat zij zullen opgroeien in normale families met ouders die geloofsystemen hebben die niet … Ze zullen dus andere geloofsystemen hebben, hele andere, dan de meeste van ons.
ELIAS: Het doet er niet toe.
NORM: Het doet er niet toe? Het doet er niet toe wat hun geloofsystemen zijn?
ELIAS: Nee.
NORM: Waarom is dat? Het zijn toch maar gewone, alledaagse menselijke individuen, nietwaar?
ELIAS: Correct.
NORM: Maar wij worden allemaal beïnvloed door onze geloofsystemen. Zijn hun geloofsystemen dan zo dat zij een innerlijk vertrouwen hebben, die wij niet hebben?
ELIAS: Dit vertrouwen is onafhankelijk van geloofsystemen.
NORM: Da’s een nieuwe voor mij. Dat wist ik niet.
ELIAS: Ieder van hen zal behoudend zijn van andere geloofsystemen. En terwijl ieder van hen opgroeit, zullen zij ook automatisch dezelfde trekjes als hun families vertonen. Die zullen overduidelijk te constateren zijn voor diegenen die bekend zijn met de karakteristieken van die families. In deze, zullen deze individuen ook, naar jullie manier van denken, heel erg zelfverzekerd overkomen. Ik zeg je dat zij behoudend zijn van een groot vertrouwen in het zelf en een weten hebben van het zelf. Daarom – is er binnen het (hun) bewustzijn een gerichtheid van beweging aanwezig – in hulpvaardigheid in de verschuiving – die intentioneel is.
NORM: Zij zullen een ingeboren weten van hun waardevervulling hebben?
ELIAS: Ja, en dat heb jij ook!
NORM: Dat weet ik, maar hun waardevervulling ligt overduidelijk in de hulpvaardigheid en de training of ontwikkeling van de bewustzijnsverschuiving die gaande is - zij gaan dus alle mensen daarmee helpen. Ik heb een andere vraag. Ik barst van de vragen! Mijn vrouw en ik hebben een cursus gevolgd in ‘foto lezen’ (‘snel’ lezen). Bij foto lezen, sla je de bladzijde ongeveer per anderhalve seconde om naar de volgende bladzijde, dus je werpt er eigenlijk alleen maar een blik op, en …
ELIAS: (Hem onderbrekend) Dit onderwerp van je hebben wij pas geleden nog bediscussieerd.
NORM: Misschien probeer ik aan ander antwoord te krijgen. Was dat ten gevolge van … (Hier, begint Elias te lachen). Oke, ik geloof dat mijn vraag is …
ELIAS: Ah! En vroeg iemand anders pas geleden niet naar hetzelfde? Want hoewel jij nou mag denken dat ik ‘een ander focus’ ben, ben ik mij nog steeds heel erg bewust van alle activiteiten en vragen en antwoorden die worden aangeboden! Er werd je al een antwoord aangeboden, maar je denkt dat het een inadequaat antwoord is! En dus, wil je een ander antwoord! (Lachend).
NORM: Oke. Vergeet ’t maar. (Wij liggen in een deuk).
ELIAS: Je mag het natuurlijk altijd proberen! (Nog steeds lachend).
NORM: Vertrouwen hebben is ‘t probleem.
VICKI: Ik heb een vraag over die energie van Rameau. Ik zou het niet objectief hebben geïdentificeerd, maar ik heb merk een terugtrekken op aan de kant van Uriel en Rameau de laatste paar dagen. Mijn vraag is; is die experimentele interactie van Ron en Paul over de computer met die twee mensen van invloed op die terugtrekking?
ELIAS: Deels.
VICKI: Wat mij dan toch automatisch doet afvragen, of dat nou wel of niet iets goeds is, maar ik veronderstel dat dat een betwistbaar punt zal zijn. Maar ik vroeg het mij wel af, omdat ik dat verschil opmerkte de laatste paar dagen.
ELIAS: Dit is slechts ten dele de reden, welke reden ook niet erkend wordt door deze individuen in het objectieve gewaarzijn. Veel mensen leunen in de richting van terugtrekking of verwijdering, door acties die zij niet begrijpen, omdat het angst oproept. Jullie allemaal zijn behoudend van angst. En bepaalde gebeurtenissen zullen die angst van binnen bij jullie triggeren. En objectief zul je die actie niet identificeren, maar je zult er weldegelijk op reageren in je objectieve acties. (Grinnikend naar Cathy). Maar ook andere elementen hebben hun werkingen in deze actie.
We gaan kort pauzeren. (Nog steeds grinnikend naar Cathy).
CATHY: Tot straks!
HERVATTING: 8:41 PM (Tijd was 5 seconden).
ELIAS: We gaan weer verder. Je mag tegen Aileen zeggen, (zachtjes lachend), dat de meeste van mijn manifestaties in het fysieke focus dezelfde kwaliteiten bezaten, die door sommigen zal worden uitgelegd als – niet door mijzelf uiteraard – als zijnde nogal eigenwijs! (Heel veel gelach). Hoewel ik wel erger ben genoemd!
VICKI: Ik zal de boodschap doorgeven!
ELIAS: Doe dat! En dat Aileen maar mag doorcontinueren in haar driftbuien, waar Shynla mee zal identificeren!
CATHY: Nooit! Ik heb nooit driftbuiten! Maar ik heb wel een vraag.
ELIAS: Ah! Tot de genade van onze groep! (Wij barsten in lachen uit).
Opmerking: Cathy stelt maar zelden een vraag, maar vanavond was ze nogal op gang!
CATHY: Oke. Wat wij allang weten is dat het correct zou zijn om te zeggen dat mijn geagiteerde reactie op de “Micheal” channeling (zie sessie 154) het gevolg was van een spiegel ding, en dat ik kwesties heb met controle en angst, correct?
ELIAS: Correct! (Veel gelach hier, in reactie op Cathy’s sarcasme).
CATHY: En dus – dat andere ding waar ik het nog even over wil hebben – en waar ik eigenlijk gewoon helemaal niet in geintereseerd ben om te horen – maar toch ga vragen, is; ga je mij nu ook al vertellen dat ik daar bovenop ook nog eens onderliggende geloofsystemen heb over dat “beschermings-geloof-ding”??? (We liggen nu echt in een deuk)
ELIAS: (Pauze, grinnikend naar Cathy en zachtjes lachend) - Nee!
CATHY: Gelukkig!
BOB: Echter … (Elias nadoend)
ELIAS: Alhoewel … (nu liggen wij echt in een deuk)
NORM: Ik je zal zeggen … (Elias weer nadoend)
ELIAS: Ik ga de vloer beschikbaar stellen voor alle andere Elias’sen zodat zij zich kunnen uiten richting Shynla - en ik zal heel aandachtig toekijken! (Tegen Norm) De vloer is voor jou!
NORM: Dat wil ik helemaal niet! (Die al zijn bravoure ter plekke kwijtraakt!)
ELIAS: Je bent niet behoudend van een onderliggend geloof voor de noodzaak tot bescherming, alhoewel je wel behoudend bent van vragen over elementen, die je objectief niet begrijpt. En daarom, is er een element van angst aanwezig; en je weet ook, dat dat de reden is, waarom je (bepaalde dingen) niet aangaat. (Tegen Vic): Aangaan, aangaan! (Als in ~’engage’). (Dit is een privé grapje die ik zelfs niet eens ga proberen om hier uit te leggen. Vic.). Maar, (grijnzend naar Vic) onderstreep het! (Grinnikend naar Cathy). Aanhalingstekens!
(De vertaalster weet ook niet waar dit over gaat, en dus kan zij het niet ‘beter’ verwoorden).
CATHY: Zie je wel, ik wist het gewoon. Ik wist gewoon dat dat eraan zat te komen. Ik wist het gewoon! (Nog weer een ander privé grapje).
ELIAS: Ik ben nogal gehecht aan dit woord!
CATHY: Nogal ja!
ELIAS: Nogal ja! (Hier, werd er veel en hard gelachen, en is op de tape niet meer te ontcijferen, wat Elias nog meer zei!) Maar, je bent niet alleen in je ervaring, want Lawrence staat op een goede tweede plaats! (Grijnzend naar Vic)! Extraterrestrials!
VICKI: Ach man, houd je kop! (Veel gelach).
ELIAS: Overduidelijk, heb je er de laatste tijd geen enkele gezien! (met Humor) We zijn de laatste tijd veel te serieus geweest in onze discussies over onofficiële informatie, en ik, zoals jullie weten, ben een groot voorstander van lol!
CATHY: Oke, ik heb een andere vraag.
ELIAS: Ga je gang!
CATHY: Ik zou willen weten of dat Lynn een directe essentie energie uitwisseling had met de essentie Amos.
ELIAS: Ja. Maar is anders dan de actie van deze uitwisseling (hier).
CATHY: De informatie is anders, maar … maar wat?
ELIAS: De uitwisseling is ook anders, omdat het plaatsvindt in een ander gebied van bewustzijn. En daardoor is het, in jullie manier van denken, minder moeilijk. Er zijn minder lagen van bewustzijn waar doorheen gefocust moet worden.
CATHY: Oke, ik zal daar even over na moeten denken.
DREW: Ik heb nog wat vragen, een serieuze, en een minder serieuze. Je zei eerder vanavond dat objectieve realiteit verbeelding is, alhoewel het wel echt is. Gebruik je dat word ‘verbeelding’ in dezelfde zin als dat je het woord ‘symbolisatie of symbolen’ gebruikt - of bedoel je het op een andere manier? En als dat zo is, kun je dat uitleggen?
ELIAS: Je mag de woorden ‘symbolen en verbeelding’ onderling met elkaar uitwisselen.
DREW: Oke. En met een wat minder serieuze ondertoon; ik heb voor een lange tijd al de indruk dat ik een ander zelf heb, die een militaire officier is in de Tweede Wereldoorlog, en ik heb zelfs het gevoel erbij dat hij werd geëxecuteerd door de Nazi’s. Ik vraag mij af hoe nauwkeurig mijn indrukken zijn.
ELIAS: Dit zal geen ander zelf zijn. Ook dit is een facet; en je indrukken zijn correct.
DREW; Allebei? Het bestaan van, en ook de executie?
ELIAS: (Het onderzoekend) Ja.
DREW: Wordt deze facet niet gecreërd, door er louter en alleen al aan te denken – door aan een waarschijnlijk facet te denken?
ELIAS: De gedachte creërt de probabiliteit.
DREW: En alle probabiliteiten worden beactualiseerd.
ELIAS: Correct. De facet wordt niet gecreërd door de gedachte.
DREW: Dus, als ik een gedachte over mijzelf heb alszijnde een militaire officier, creërt dat een probabiliteit, die dan wordt beactualiseerd. En hoe moeten wij die actualisatie dan noemen?
ELIAS: Je wenst een terminologie te hebben?
DREW: Bestaan zij op verschillende niveaus?
ELIAS: Er zijn helemaal geen niveaus.
DREW: Niveaus van bewustzijn.
ELIAS: Er bestaan helemaal geen niveaus van bewustzijn. Jij, zoals ik al eerder heb uitgelegd, denkt singulier. In deze, zie je jezelf als het zijn van één entiteit. Je ziet een facet als één entiteit. In werkelijkheid, beschouw je facetten een jij te zijn, die in lineaire voorgaande tijdsperiodes heeft bestaan. (Intens gesproken). Maar – Ieder focus is/bestaat simultaan! Zij zijn allemaal jij. Zij zijn allemaal ook niet jij. Zij zijn allemaal individueel en behoudend van een eigen integriteit, net zoals jij. Iedere probabele beactualisatie is verbonden met ieder focus. En dus, als je niet behoudend bent van een daadwerkelijk focus van deze soldaat, en je creërt een probabel zelf door middel van gedachte - beactualiseer je dit als een probabiliteit – maar je creërt niét een focus van essentie.
DREW: Zou de naam van deze soldaat Lee kunnen zijn, of Andrew, of Paul?
ELIAS: (Het onderzoekend) Gedeeltelijk de naam Paul. Heel goed!
DREW: Ik wil de hele naam weten!
ELIAS: (Het onderzoekend) John Paul.
DREW: Dank je wel.
ELIAS: Je bent welkom. Je zou in je onderzoek naar dit focus ook nog wat verder kunnen graven, en jezelf nog verbaasd kunnen doen staan over je bevindingen met betrekking tot de verbindingen die er zijn. Want je denken leunt maar in één richting op momenteel, wat een probabel zelf creërt in diezelfde tijdsperiode, maar in je onderzoek naar de daadwerkelijke focus zou je connecties kunnen ontdekken, die je naar dit forum hebben toe geleid; want er is iemand anders in dit forum, met wie je deze ervaring deelt, in dezelfde tijdsperiode, en dezelfde locatie. Aldus; ontmoeten jullie elkaar weer!
DREW: Er is iemand in deze kamer aanwezig vanavond, objectief, met wie ik deze ervaring deel, van dit andere focus in de Tweede Wereldoorlog???
ELIAS: Correct.
DREW: Ga je me nog vertellen wie dat is? Of mag ik dat weer gaan onderzoeken?
ELIAS: Jij mag het onderzoeken; alhoewel afgaande op al het gegil (in het bewustzijn) dat momenteel gaande is in deze kamer, (gelach), zul je niet erg ver hoeven te zoeken, omdat de anderen al gewaar zijn van deze connectie, en zij kunnen jou deze informatie aanbieden.
ELIAS: Heel interessant!
ELIAS: Dit zal voor een gedeelte aanzienlijk wat gemak creëren in je onderzoek. Jullie mogen nu allemaal weer rustig worden hoor! (Veel gelach).
VICKI: Ik wil een vraag stellen over objectieve verbeeldingen. Ik heb gemerkt dat de laatste tijd heel veel mensen de objectieve verbeelding delen, van slaap problemen. Wat is er gaande? (“What’s up with that?”)
ELIAS: Interessante terminologie! ‘What’s up with that?’ (Figuratief als in; ~wat staat er/steekt er omhoog). (Grinnikend) Ik kan deze terminologie wel waarderen! (Gelach).
In jullie huidige nu is er subjectief heel veel beweging gaande. Er vindt heel veel activiteit plaats, zoals jullie gewaar zijn. Veel mensen ervaren zowel een rusteloosheid, als een intentionele onderbreking van de slaapstaat, omdat in hun beleving de bewegingen een beetje te snel gaan. In een poging om de bewegingen even een halt toe te roepen, bij wijze van spreken dan, kiest men ervoor om subjectieve activiteiten in haar geheel te onderbreken. Subjectieve activiteiten gebeuren continue – zijn voortdurend gaande; alhoewel je in je slaapstaat een ‘onderdompeling’ aangaat, om zo te zeggen, in die subjectieve staat.
Veel mensen voelen een snelle beweging. Ze zijn onbekend met dat gevoel. Ze stellen dit gelijk aan ‘gevoelens van onrust’. En dus, zullen ze dit objectief aan henzelf uitleggen door te verklaren dat zij problemen met slapen hebben, omdat zij onrustig zijn. Die ‘onrust’ is een vertaling van deze snelle beweging waarvan zij onzeker worden, omdat zij die actie niet herkennen. En daarom, roepen zij henzelf gedeeltelijk een halt toe, en staan geen volledige flow toe in de slaapstaat van de subjectieve activiteiten. Hoewel zij ongeacht dat toch actieve droombeelden zullen creëren, omdat deze actie in de subjectieve staat in rap tempo blijft doorcontinueren.
RON: Dus is dat hetgene wat ik gisteravond aan het doen was? Ik kon maar niet slapen, maar toch voelde het aan alsof ik aan het dromen was. Ik kon die droombeelden maar niet uit mijn hoofd krijgen, en het leek net alsof dat mij wakker hield.
ELIAS: Correct. Dit objectieve opmerken ervan zal steeds gebruikelijker worden, omdat mensen deze snelle beweging aangaan omdat dat in relatie staat tot de verschuiving in bewustzijn, en zij laten een interverbondenheid toe met elkaar. In deze, ben je onbekend met deze actie, en met de snelle beweging ervan. En dus, probeer je vast te houden aan je objectieve gewaarzijn, omdat je gelooft dat dit de beweging zal vertragen. Dat is natuurlijk niet zo – maar het is een objectieve poging, omdat je onrustig word van deze beweging. Beelden zullen heel erg levendig en echt overkomen, en vertellen je symbolisch – dat ongeacht je pogingen om de subjectieve beweging te vertragen of een halt toe te roepen, het gewoon door blijft gaan. En dus, creër je nog levendiger beelden, zodat ze je aandacht zullen trekken.
En in deze, zou je Matthew weleens mogen erkennen, want in de interacties van je vorige week, vroeg je om interactie, en werd deze je aangeboden door mij. En je herinnert je het niet? Je zult beter moeten opletten deze week!
DREW: En zal dit subjectief of objectief zijn?
ELIAS: Je zult er een objectieve herkenning van hebben.
DREW: Als ik vorige week nog eens naloop, zal ik dan kans zien om het te herinneren?
ELIAS: Ja. Alhoewel ik net zolang zal blijven aankloppen op je hoofd, totdat je het herkent! Wees maar niet bang!
GAIL: Ik heb een vraag. Afgelopen week had ik het gevoel dat ik maar in en uit bleef knipperen en bleef verbinden met een ander zelf. Klopt dat?
ELIAS: Correct.
GAIL: Nou, het schijnt mij toe, dat dit wel heel erg veel en vaak gebeurde!
ELIAS: Dit is niet zo ongebruikelijk op dit moment. Veel mensen ervaren momenteel deze zelfde soort van activiteit. Veel mensen in dit forum ervaren deze zelfde activiteit momenteel. Ook dit is in conjunctie met de beweging van de verschuiving. Je zult hier gewend aan raken, omdat dit elementen zijn van de actie van de verschuiving in het bewustzijn, en omdat je kiest bereikende te zijn. En dus, zul je in stapjes die elementen gaan beactualiseren die je hebt gekozen de nieuwe realiteit te zijn, bij wijze van spreken.
GAIL: Ik heb nog een vraag. Kun je mij vertellen waarom ik zo een fascinatie heb voor Tasha Tudor?
ELIAS: (Het onderzoekend, en grinnikend) Ik suggereer dat je dit zelf gaat onderzoeken, met behulp van jullie nieuwe spel. Je kunt intentioneel je aandacht in specifieke richtingen op leiden. Dus; focus jezelf.
DREW: Ik denk dat ik wel een idee heb van wat je betrokkenheid met mij was deze week. Een paar dagen geleden had ik een interessante ervaring. Een poosje terug was ik gedurende een tijd hypergevoelig voor geluiden.
ELIAS: Geluids …
DREW: Ik was in een restaurant …
ELIAS: …golven! (Grijnzend) Ga door.
DREW: Ik was in een restaurant, en ik het leek wel alsof ik gewoon niet anders kon dan in-focussen op van die hele kleine geluidjes. Sommige van die geluidjes waren echt irritant, en ik vond dat ze …
ELIAS: Irritant waren! (Gelach)
DREW: Irritant! Betekent dit dat ik het juist heb?
ELIAS: Ja, alhoewel ik momenteel met je betrokken ben op een veel minder ‘offensieve’ manier! Ik probeerde je aandacht te verkrijgen, en dat drong niet tot je door. En dus, waren meer drastische maatregelen benodigd! (Humoristisch).
DREW: En zeer effectief ook nog!
ELIAS: Nogal! (Lachend)
CATHY: Oke, ik heb nog een vraag! Ik wil weten waarom jij altijd alleen de eerste laag van droomactiviteiten interpreteert.
ELIAS: Omdat dit de laag is waarmee je het meest zal kunnen identificeren, en zult kunnen begrijpen.
CATHY: En al het andere, dat zouden we al helemaal niet vatten?
ELIAS: Meest waarschijnlijk zou je het niet kunnen begrijpen. Maar omdat je steeds verder je dromen inbeweegt en jezelf steeds meer informatie aanbiedt, zou ik nog weleens geneigd kunnen zijn om in de toekomst wat meer informatie aan te bieden die voorbij de eerste laag gaat. De meeste mensen, over het algemeen gesproken dan, binnen jullie soort identificeren droomactiviteiten niet als verbeeldingen. De meeste mensen identificeren droomactiviteiten als het zijn van symbolisch voor de psychologische activiteiten in relatie tot de objectieve realiteit. En daarom kunnen jullie de eerste laag van droom interpretaties begrijpen, omdat jullie geloofsystemen jullie toestaan om dit te begrijpen. Je droomverbeeldingen zijn niet de acties die je aangaat. Het is een vertaling ervan, het is een vertaling van de actie die je aangaat, een vertaling van de actie waar je mee bezig bent, zoals ook je objectieve realiteit dat is.
Je droomverbeeldingen zijn realiteit, het is realiteit. Je wakende staat is realiteit. Ze zijn beiden een interpretatie van de actie die je aangaat - subjectief - gematerialiseerd. Mensen begrijpen de mechanica van deze actie niet. En dus, accepteren ze alleen de interpretatie van de eerste laag. (Pauze, starend naar Cathy, en waar ze een hekel aan heeft).
CATHY; Ik heb niets te zeggen! Ik luister alleen maar.
NORM: Vanavond zei je dat er geen niveaus van bewustzijn zijn, maar eerder zei je dat er gebieden van bewustzijn zijn. Kun je het verschil uitleggen?
ELIAS: Er zijn verschillende gebieden van bewustzijn. Ze zijn gerelateerd aan (de richting van) aandacht. Alle bewustzijn is allemaal bewustzijn. Het is allemaal hetzelfde. Er bestaan geen “lagen”. Er bestaan geen “niveaus”. Er bestaan geen hogere of betere plaatsen in het bewustzijn. Alles is hetzelfde. Er bestaan verschillende (soorten) focussen van aandacht. En hierbinnen worden er – wat wij termen- gebieden van bewustzijn gecreërd. Dit zijn geen plaatsen. Het is niet de ruimte. Er bestaan geen secties van ruimte die zijn aangewezen als gebieden van bewustzijn. Het zijn de richtingen van aandacht. In deze, worden ze ook beïnvloed door intentie. Iedere essentie occupeert alle gebieden van bewustzijn. (Pauze).
NORM: Onze jongste dochter schijnt ietwat geïnteresseerd te zijn in de onderwerpen van dit forum. Vrijdag avond gaf ze aan dat ze heel erg verward was. Karen is recentelijk door wat situaties heengegaan, die er moeilijk zijn voor haar. Ze heeft aanbod voor een baan in New York gekregen, en ze probeert nog steeds haar richting te bepalen. Wij zouden haar graag behulpzaam willen zijn. Ik weet dat ze erg sensitief is, psychisch sensitief. Zou het behulpzaam zijn om haar wat meer te informeren over dit forum – over dit soort van activiteiten? Zou je ons behulpzaam kunnen zijn in die vraag?
ELIAS: Als je daarvoor kiest, zou je die informatie kunnen aanbieden. Ik moedig het juist aan, dat deze informatie wordt aangeboden aan mensen. Dit is jouw keuze. Iedereen die wordt aangetrokken tot dit forum zal behulpzaamheid ontvangen.
ELIAS: Ik praat er redelijk veel over. Mijn vrouw vindt het niet zo fijn dat ik er zo veel over praat, maar ik merk dat mensen, als zij geïnteresseerd zijn, erdoor worden aangetrokken, en als ze er niet in geïnteresseerd zijn, het heel makkelijk weten te omzeilen. Dus bied ik hen deze informatie aan, en als ze het niet willen, of er niet in geïnteresseerd zijn, dan gaan ze er verder niet op in. Maar, ik blijf het voortdurend aanbieden.
ELIAS: Degenen die zich identificeren met deze informatie, zullen het erkennen en erdoor worden aangetrokken. Niet iedereen zal worden aangetrokken tot dit forum (met deze informatie), omdat, zoals ik al eerder heb aangegeven, individuen hun informatie zullen bekomen door datgene wat hen aanspreekt.
VICKI: Ik heb nog een vraagje over de gebieden van bewustzijn en de focus van aandacht. Dit zou in principe zijn wat Mary doet tijdens een sessie, juist? Haar aandacht her-richten (of leiden naar)?
ELIAS: Correct. Alhoewel het niet zo simpel is als gesteld wordt, omdat er ook een vermenging plaatsvindt. Je kunt, in jouw woorden, je aandacht her-richten (of leiden naar), maar dat betekent niet noodzakelijkerwijze dat je een vermenging aangaat met een ander element van bewustzijn. Deze actie verreist een vermenging in het bewustzijn.
Ik zal in de toekomst wat meer gaan vertellen over deze gebieden en focussen van Elias, ter jullie verduidelijking ervan. Omdat jullie begrip hierover momenteel nog zeer beperkt is. En daarom zal ik er in de toekomst wat meer over uitleggen.
BOB: Ik heb een vraag over simultane tijd.
ELIAS: Ah! (Veel gelach). Onze simultane tijd man!
BOB: Zou het juist zijn om te zeggen dat mijn veronderstelde begrip van simultane tijd als een concept (gelach) ietwat vertroebeld is door de term simultaan? Dat simultaan op zichzelf al een lineaire term is die verondersteld dat er een serie van gebeurtenissen plaatsvindt op één punt op een tijdlijn? Bestaat er een andere term, een meer creatieve term, die je zou kunnen gebruiken in plaats van het woord simultaan? Alsjeblieft??? (Gelach).
ELIAS: Spontaniteit. Want spontaniteit heeft géén pre-organisatie in zich vervat zitten.
BOB: En zou misschien zelfs wat willekeurigheid in zich hebben zitten …?
ELIAS: Nee.
BOB: Je houdt niet van willekeurigheid huh? Ik hou er wel van hoor.
ELIAS: Als jij ervoor kiest om dit woord te gebruiken omdat je dit beter begrijpt en het duidelijker voor je is, dan moet je dit woord gebruiken als het je behulpzaam is, alhoewel er geen willekeurigheid bestaat.
BOB: Maar spontaneïteit … Misschien ben je iets te creatief voor mij! (Veel gelach) Ik moet iets hebben dat daar ergens tussenin zit!
ELIAS: Ik ben nogal creatief! (Grinnikend)
BOB: Naar mijn idee is ‘spontane tijd’ iets dat in ons denken in de context van lineaire tijd valt.
ELIAS: Correct. In dit fysieke focus, heb je een framewerk van tijd gecreërd. Het is een dimensie van deze focus, van deze creatie. Zelfs je taal weerspiegelt die tijdelementen. In jullie taal bestaan er géén woorden die hier niet mee te maken hebben, omdat dit geen deel uitmaakt van jullie realiteit. Jullie realiteit omvat een tijd framewerk. Je hebt dus geen noodzaak voor een taal die ‘geen tijd’ of ‘simultane tijd’ beschrijft.
BOB: Oke! (Gelach).
ELIAS: Dus gezien wat je allemaal zegt, is simultane tijd in principe net zo goed een woord om te gebruiken, als dat spontaneïteit is. (Elias knikt). Ik zou er gewoon niet meer over na moeten denken – zonde van mijn tijd! (Wij barsten in lachen uit, inklusief Elias).
DREW: Tijd is een andere dimensie van fysieke realiteit, juist? Tijd is een dimensie van fysieke realiteit, die in essentie (in principe) gecreërd is voor de fysieke realiteit.
ELIAS: Correct.
DREW: Mensen die niet bekend zouden zijn met het materiaal van dit forum zouden naar de wereld kijken en ernaar refereren als zijnde driedimensionaal. Het is een heel gebruikelijke term die mensen gebruiken om te refereren naar de objectieve realiteit, als driedimensionaal. Tijd zou een vierde dimensie zijn.
ELIAS: Correct. En je occupeert vier dimensies.
DREW: Oke. Mijn vraag is dus; zijn er nog additionele dimensies? Misschien hebben we hier al over gepraat hoor. Is kleur een dimensie?
ELIAS: Ja, hoewel in jullie realiteit jullie dit niet kunnen begrijpen.
DREW: Is het begrijpen ervan een vereiste om het een andere dimensie van fysieke realiteit te laten zijn? Is het mogelijk om een ‘nummer’ te plaatsen op het aantal dimensies in de fysieke realiteit, of is het een onbeperkt aantal? (Elias knikt). Het aantal dimensies is onbeperkt.
ELIAS: Ja.
DREW: Dus zijn er dimensies in deze fysieke realiteit.
ELIAS: Correct.
DREW: Maar het aantal ervan is onbeperkt.
ELIAS; Ja.
DREW: Aldus zijn er dimensies in deze realiteit, die wij niet eens herkennen als zijnde dimensies.
ELIAS: Ja.
DREW: En jij zou zo’n dimensie kunnen aanwijzen, of mij kunnen vertellen over zo’n dimensie in deze fysieke realiteit - die ik zelfs met jouw uitleg erbij - niet eens zou kunnen herkennen?
ELIAS: Ja.
DREW: Dus zijn ze … Nou ja, ze zijn geen waarheden, maar het zijn framewerken, die wij hebben gecreërd in de fysieke realiteit. Is dat juist?
ELIAS: Nee. Dimensies bestaan in het bewustzijn, omdat ze bestaan in essentie.
BOB: Inklusief tijd?
ELIAS: Ja.
BOB: Maar tijd neemt niet in alle dimensies dezelfde (soort) vorm aan.
ELIAS: Correct. Recentelijk nog vertelde ik jullie dat tijd een creatie is, maar dat het ook een ding op zichzelf is.
DREW: Dimensies bestaan dus binnenin essentie. Kiezen wij dan, bij gebrek aan een betere term, de dimensies uit die wij gaan gebruiken in de fysieke realiteit om fysieke realiteit te creëren, of gebruiken wij ze allemaal maar herkennen wij er maar een zeer beperkt aantal?
ELIAS: Je gebruikt ze allemaal. Je aandacht, die verbonden is met ieder aspect, herkent er een.
DREW: Herkent een wat?
ELIAS: Dimensie.
DREW: Die vat ik even niet. Want in onze fysieke realiteit, ondanks dat wij de veelheid aan dimensies niet herkennen, herkennen wij er toch meer dan ééntje, lijkt mij zo. Zoals tijd, en ruimte; die twee herkennen wij al.
ELIAS: Echt??? (Grinnikend)
DREW: Dat wij naar de fysieke realiteit refereren als driedimensionaal, is dat enkel maar een geloofsysteem, en is het een term die niet echt juist is?
ELIAS: Nee, het is correcte terminologie – alhoewel je in werkelijkheid niet de realiteit van je zegt ook helemaal begrijpt en herkent. Je zegt dat je bestaat in een driedimensionale realiteit. Je gelooft dat de interpretatie van de driedimensionale realiteit te maken heeft met materie en ruimte. Ruimte kun je gelijkstellen aan illusionair.
DREW: Is ruimte een dimensie?
ELIAS: Ja en nee. Het is een dimensie binnen de fysieke perceptie. In het bewustzijn; nee.
DREW: Maar de tijd is dat wel.
ELIAS: Ja, maar ook; nee. Omdat het in bepaalde gebieden van het bewustzijn geen betekenis heeft.
DREW: Maar het bestaat in (onze) essentie, en ruimte niet.
ELIAS: Ruimte bestaat in jullie fysieke realiteit. Aldus, bestaat het ook in essentie, maar alleen in directe relatie tot de fysieke manifestatie.
DREW: Dus, als wij in strikte zin alleen zouden spreken over de fysieke manifestatie, en zoals ik het begrijp is wat jij zegt het volgende; dat wanneer wij het woord dimensie gebruiken, het anders is ten opzichte van hoe jij het woord dimensie gebruikt. Omdat onze verwijzingen naar drie dimensies allemaal ruimtelijk zijn; hoogte, breedte en diepte, waarbij ruimte in onze fysieke realiteit in werkelijkheid één dimensie is.
ELIAS: Correct.
DREW: Oke. Tijd is een dimensie. Er bestaan onbeperkte hoeveelheden van zulke dimensies in de fysieke realiteit.
ELIAS: Correct.
DREW: Je zei dat kleur er eentje is in fysieke realiteit? (Elias knikt). Kleur is een dimensie. Kun je ons een voorbeeld geven …Wacht – ik ga kijken of ik er een aantal kan verzinnen! (Elias lacht). Geluid?
ELIAS; Toon.
DREW: Nou ja, in de fysieke realiteit kan toon als een heleboel dingen meer geïnterpreteerd worden als alleen hoorbaar geluid.
ELIAS; Correct.
DREW: Oke, ik heb het dus over hoorbaar geluid. Is dat een dimensie in de fysieke realiteit?
ELIAS; Nee.
DREW: Oke…
ELIAS: Je probeert je realiteit op te scheiden in separate verschillende dimensies die je kunt identificeren. Er zijn vele elementen die je niet herkent.
Welnu, een andere dimensie van jullie realiteit is de dimensie waar je in kunt tunen en je onofficiële informatie in kunt herkennen. (Pauze, terwijl iedereen hierover nadenkt).
BOB: De term gewaar zijn. Is gewaarzijn een dimensie?
ELIAS: Gedeeltelijk zou je tegen jezelf kunnen zeggen dat verschillende (soort) gewaarzijnen indicatief zijn van verschillende dimensies, alhoewel ik hier wel bij moet opmerken dat aandacht efficiënter (als woord) is binnen deze definitie van jullie taal, omdat je gewaarzijn – tegelijkertijd – verschillende dimensies kan occuperen, in deze dimensie. Dit staat je je onofficiële informatie toe. En daarom, leid ik je meer de kant van ‘aandacht’op.
NORM: Zou je kunnen zeggen dat in alle realiteiten, de universele dimensie, de actie is? En dat alle dimensies in feite een ontwikkeling van acties zijn?
ELIAS: Alle bewustzijn is actie (een actie). (Pauze).
NORM: En kan dat als een dimensie worden beschouwd? (Pauze)
ELIAS: Je kan dimensies beschouwen als de verschillen in acties. Net zoals je verschillende focussen van jezelf hebt – of meer simpel gesteld, dat je denkt en gelooft dat je verschillende levens hebt: – en dat zijn verschillen in acties. Op dezelfde manier, kan je aan dimensies in het bewustzijn denken als het zijn van de verschillen van acties.
RON: Mag ik onderbreken? (Voor een nieuwe tape).
ELIAS: Dat mag. We zullen gaan pauzeren, en zullen daarna weer doorgaan als jullie dat willen.
HERVATING (Tijd was 5 seconden).
VICKI: Die herinnering die Drew had – er lijkt een connectie te zijn met de ervaring die Michael had, maar het lijkt ook te parallellen met dat andere focus, en dat roept een hoop vragen op over wat nu eigenlijk precies een parallel focus is. Was dit nu wat wij zouden beschouwen als het zijn van een parallel focus?
ELIAS: Ja.
VICKI: Ligt dat voornamelijk binnen de fysieke actie van de focus?
ELIAS: Niet noodzakelijk, alhoewel focussen ook vaak parallellen in acties. Het is geen regel, maar wel algemeen.
VICKI: Dus, zouden andere dingen een parallel focus kunnen veroorzaken.
ELIAS: De intentie.
DREW: Kun je, ten behoeve van mij, uitleggen wat die parallellen dan zijn? Ik begrijp niet helemaal wat de precieze parallellen zijn tussen mijn ervaring en die Franse Revolutie ervaring. Wat zijn de parallellen? Hoe werkt dat? Waar hebben wij het hier over?
ELIAS: Veel essenties, binnen een keuze om fysiek te manifesteren, kiezen er ook voor om wat focussen parallel te laten lopen met elkaar; en ook creëer je, naar jouw manier van denken, in focussen (in je verschillende levens) ‘een vervolg op’, continuaties. Dit huidige focus waar je aandacht zich in bevindt is zo’n voortzettings-focus, naar jouw manier van denken,‘in vervolg op voorgaande focussen’.
Die twee focussen, die ene in deze eeuw en die ene in de achttiende eeuw, kun je classificeren als parallelle focussen. In deze, waren beiden individuen behoudend, voor die specifieke manifestatie, van zeer similaire intenties. En ook waren de acties in deze focussen zeer similair – bepaalde gebeurtenissen vonden op dezelfde manier plaats.
In dat eerdere focus, in jouw woorden, manifesteer je ook als een soldaat, hoewel niet in officiële hoedanigheid, maar meer als het rebellerende individu. Ook, ervaarde je dat je ten gevolge van dezelfde gebeurtenissen overleed, als dat je ervaarde in het latere focus, zoals ook Michael dat deed. Beide gebeurtenissen waren wat jij zou noemen gewelddadige handelingen die het scenario van overlijden creërden, en ook koos je te overlijden op een relatief jonge leeftijd in beiden focussen. Het verlangen in beide focussen, wat indicatief is van de intentie, was gericht op wat jij zag als het zijn van het grotere goed, je vocht voor het grotere goed. In beide focussen, was dit de doelstelling. En daarom parallellen ze elkaar binnen zeer vergelijkbare ervaringen. Ook, koos je voor dezelfde fysieke lokatie op je planeet; voor hetzelfde land. In deze, identificeer je met dezelfde culturele aspecten, en ben je familiaar met het land zelf. Je koos in deze twee focussen er ook voor, om door dezelfde individuen omringd te zijn.
DREW: Heb je het over de twee focussen in de achttiende eeuw en de Tweede Wereldoorlog?
ELIAS: Correct.
DREW: En als je het over de parallellen hebt, dan heb je het over mijn focussen in die twee tijdsperiodes, die parallel in intentie en actie waren?
ELIAS: Correct, en Michael ook.
DREW: Omdat Mary’s focussen dezelfde acties ervaarden - zelfs in een andere geografische lokatie?
ELIAS: Ze verbleven niet in andere geografische locaties.
DREW: Je had het niet over de Franse Revolutie?
BOB: Je zei Wereld Oorlog 2, niet Duitsland! (Hier, begint iedereen tegelijkertijd te praten).
DREW: Oh, ik snap het. Dus dit was in Frankrijk. Ik weet dat wij, op een subjectief niveau, allemaal verbonden zijn. Is er een speciale reden waarom Michael en ik kozen parallelle focussen te hebben, op subjectief niveau? Of gebeurd dit gewoon vaak, is het heel gebruikelijk, en zijn mensen zich er gewoon niet gewaar van? Of is er een speciale reden in essentie waarom Michael en ik kozen voor parallelle focussen?
ELIAS: Parallelle focussen zijn zeer gewoon en gebruikelijk. Laat mij ook zeggen dat alle essenties die betrokken zijn in deze actie, dat doen voor een reden. Je manifesteert voor bepaalde ervaringen en vanwege het bereiken van bepaalde waardevervullingen. Vaak, zul je parallelle focussen creëren omdat je bepaalde probabiliteiten en ervaringen uitkiest, die je wenst te beactualiseren in dezelfde dimensie, maar met verschillende probabiliteiten in een ander parallel focus. Dit, nogmaals, is géén karma! Het wil niet zeggen dat je een uitkomst uitkiest, waar je ontevreden over bent, en vervolgens een focus herhaalt om die uitkomst te veranderen. Dat is niet juist!
Een voorbeeldje over de actie van parallelle focussen. In het eerdere focus, beactualiseerde Michael een gewelddadige dood op een jonge leeftijd, zoals ook jij deed. In een doorcontinuerende actie, ervaarden andere mensen de extreme emotionele effecten hiervan. In de transitie, ervaarde Michael extreme emotionele effecten ervan, omdat hij een vermenging ervaarde van de emotionele aspecten van die individuen die doorcontinueerden in het fysieke focus. Binnen de actie van de parallelle focus, overleden jullie ten gevolge van dezelfde gewelddadige handelingen, maar het emotionele effect ervan, of, wat je ook trauma tijdens de transitie mag noemen, werd niet beactualiseerd. Daarom, is de uitkomst, in jouw termen, om zo te zeggen, anders.
Nu zou je de vraag kunnen stellen; waarom niet toestaan dat het andere zelf deze beactualisatie ervaart? (intens gesproken) De essentie beactualiseert de focussen niét sequentieel. Ze worden simultaan (tegelijkertijd) beactualiseerd. De ervaringen binnen deze focussen was belangrijk voor de essentie vanwege de nadruk die er lag op de extreemheid van bepaalde ervaringen, en dat ten behoeve van doorbloedingen van herinneringen, in deze focus. (Pauze).
Dit is dezelfde soort van actie die je subjectief uitkiest in het herinneren van droombeelden die je niet vergeet. Je creërt heel sterke droombeelden. Jij denkt dat je die droombeelden maar eenmaal hebt gecreërd. In werkelijkheid, heb je deze zelfde droomverbeelding heel vaak gecreërd, waardoor je energie toeleent aan de benadrukking van de beelden. In deze, zul je heel levendig bepaalde droomverbeeldingen kunnen herinneren, wat dezelfde soort van creatie is die je manifesteert in je focussen ten behoeve van bepaalde doeleinden, die in lijn liggen met je intentie. Het werd je al verteld dat dit focus, die je momenteel occupeert met je aandacht, een vervolg-focus is, om zo te zeggen.
DREW: En zou de extreme actie die werd ondernomen in die focussen - ten behoeve van doorbloeding en herinneringen - ook gecreërd kunnen zijn omdat die bijdragen in de verschuiving? Helpt dit in de verschuiving?
ELIAS: Het is ter herinnering. Ja, het zal behulpzaam zijn binnen de actie van je verschuiving; niet de gebeurtenissen zelf die plaatsvonden, maar in de actie van het herinneren, en in de erkenning van de realiteit van de herinnering.
DREW: Michael en ik waren dus objectief betrokken met elkaar in de achttiende eeuw. Wij konden elkaar.
ELIAS: Correct.
DREW: En datzelfde geldt voor de Tweede Wereldoorlog?
ELIAS: Correct.
DREW: Is het mogelijk dat je parallelle focussen hebt, waarin je elkaar niet kent in de objectieve realiteit?
ELIAS; Ja.
DREW: En in beide gevallen, was het een samenwerking voor het doel van waardevervulling.
ELIAS: Correct
DREW: En zelfs toen, zeg maar, hadden wij een ingeboren begrip dat wij er vandaag gebruik van zouden maken, in termen van begrip, en de verschuiving.
ELIAS: Correct.
DREW: Heel interessant.
ELIAS: En dit legt ook de nadruk op de overeenkomst, die nu plaatsvindt, wat de doelstelling is van je verschuiving.
DREW: De overeenkomst tussen Michael en mij … in termen van de samenwerking die wij deelden?
ELIAS: Tussen Elias en jullie allemaal.
ELIAS: Oke. En de overeenkomst, zeg maar, is hier.
ELIAS; Correct.
DREW: Dank je wel.
ELIAS: Je bent welkom.
NORM: Is negatieve tijd een noodzakelijk deel van de fysieke focus?
ELIAS: Het is van betrekking op bepaalde fysieke focussen.
NORM: De onze?
ELIAS; Deels. Het is niet noodzakelijk. Het is gerelateerd, maar geen noodzaak.
NORM: Alle fysieke acties kunnen plaatsvinden zonder negatieve tijd?
ELIAS; Correct.
NORM: In het Seth materiaal las ik dat er een realiteit is waar de toekomst en het heden gekend zijn, maar niet het verleden. Bestaat er zo’n realiteit?
ELIAS; Correct. Het is het tegenovergestelde van wat jullie hebben gecreërd.
NORM: Het heeft niet te maken met negatieve tijd. Is het gewone tijd?
ELIAS: Correct … in de zienswijze van dit focus!
RETA: Dat zou nog eens interessant zijn – je toekomst kennen maar niet je verleden.
NORM: Kun je er nog iets meer over vertellen?
RETA: Je kan het geen ervaring noemen, omdat dat in het verleden zou liggen. (Elias staart naar Reta). Nee – je zou het juist wel ervaring kunnen noemen, omdat het ervaring is! Sorry.
ELIAS: Correct. Ervaring wordt niet gekenmerkt door het verleden, omdat dit een perceptie is.
RETA: Het zou leuk zijn om te zeggen: “Ik herinner mij de toekomst, en kijk uit naar het verleden.” Ik bedoel, het is net de omgekeerde wereld.
ELIAS; In jouw perceptie, alhoewel het voor een ander gewoon normaal zal zijn, en jouw perceptie juist heel vreemd zal overkomen!
DREW: Is dat een fysiek focus?
ELIAS: Correct. Er bestaan fysieke focussen waarin het tijdelement, naar jullie manier van denken, zo ongelooflijk snel lijkt te gaan, dat het jullie zou overkomen als het zijn van een brom. En je ervaart die dimensies, omdat je gefocust bent in die dimensies!
RETA: Wat een fantasierijk bewustzijn!
ELIAS: Nogal!
VICKI: En, hoe gaat het nu met ‘hoe-heet-‘ie’ die in dat beëindigingproces van transitie zat?
ELIAS: Het is volbracht. “Hoe-heet-ie’ mag ook gewoon Elias worden genoemd!(Grijnzend, en gelach).
VICKI: Dat begrijp ik wel. Uit nieuwsgierigheid, zijn er nog andere focussen van jouw essentie die nog in transitie verkeren?
ELIAS: Eentje.
DREW: Zou dat een recente manifestatie geweest zijn, of kan de transitie, in onze termen, jaren en jaren aanduren?
ELIAS: In jullie termen, over het algemeen gesproken, neemt de actie van transitie vele jaren in beslag.
DREW: Dus zou jouw meest recente, in onze termen, fysieke manifestatie vele jaren geleden zijn geweest.
ELIAS: In jullie termen, vele vele vele jaren geleden. In jullie termen, ongeveer honderd van jullie jaren.
DREW: En dat is de transitie die je pas geleden hebt volbracht?
ELIAS: Nee.
DREW: Het is die ene die overblijft.
ELIAS: (Grinnikend). Nee. Je denkt in lineaire tijd.
DREW: Wanneer jij, in onze termen, overlijd betekent dat niet noodzakelijk dat de transitie volbracht is.
ELIAS: Correct.
BOB: Is het volbrengen van die transitie je ten dienste? Jij, de Elias waar wij nu mee praten, voelt … de voordelen van de volbrenging van die transitie?
ELIAS: Alle bewegingen zijn van dienste. Aldus, ervaart deze persoonlijkheid die jij hier ziet alle voordelen van alle acties van essentie. Ik ben interactief met alle facetten van essentie, met alle aspecten, en ben tegelijkertijd gewaar van de acties die plaatsvinden. Het is allemaal ten voordele van het in wording zijn.
BOB: Misschien moet ik mijn vraag anders stellen. Het je het gevoel alsof er een verandering in je realiteit is opgetreden? Of voel je dit in wording zijn aan op de een of andere manier?
ELIAS: Ja.
BOB: Dus is er een verandering, bij gebrek aan een beter woord, een groei of een compleetheid, wederom een verkeerde term, een … wording … oke. (Veel gelach).
ELIAS: Een verandering.
BOB: Een verandering.
ELIAS: Ja.
RETA: Wanneer mensen door de transitie heengaan, gaan sommige er sneller doorheen dan anderen. Is dat vanwege hun geloofsystemen die zij hebben op het moment van overlijden, of is het vanwege een ervaring die zij nodig hebben om te ervaren? Sommige lijken er veel beter op voorbereid te zijn - op de transitie - dan anderen.
ELIAS: Het is afhankelijk van je keuze van actie en op je keuze van focus. Wanneer je kiest voor de actie van transitie terwijl je gewoon doorcontinueert in het fysieke focus, zul je veel sneller door het gebied van transitie heengaan. Je zou sterk kunnen blijven vasthouden aan geloofsystemen in het fysieke focus, en dus zul je die geloofsystemen ervaren in transitie. En in jou denken lijkt het als of dat laatste scenario meer tijd in beslag zal nemen, hoewel het tijdelement alleen maar wordt herkend door degenen in het fysieke focus.
Een persoon discontinueert het fysieke focus doordat wat jij noemt, de persoon komt te overlijden. In hun perceptie, gaat er geen tijd voorbij. In jouw perceptie, gaan er jaren voorbij terwijl dat persoon zich in het gebied van de transitie bevind. In hun perceptie, zou er ten hoogste een paar minuten voorbij gegaan zijn. In jouw perceptie in het fysieke focus, is er inmiddels een halve eeuw voorbij gegaan. En daarom, is het allemaal maar relatief.
RETA: Er zijn ook een heleboel mensen die geloven dat er helemaal niets is na het overlijden. En er zijn ook een hele hoop mensen die wat hun betreft maar zo snel mogelijk door de transitie willen heengaan, zodat ze verder kunnen. Maakt dat nog enig verschil in hun periode van tijd, die relatief is, in de transitie? Zeg maar in het weten van, en in het klaar zijn voor – versus het ongeloof in een hiernamaals?
ELIAS: Het zijn beiden geloofsystemen. En dus, zullen ze beiden worden aangegaan. De actie van het verminderen van je tijdelement, naar jouw manier van denken, in de actie van transitie, zou het aangaan van de transitie zijn gedurende je fysieke focus.
VICKI: Ik heb een vraag van Jessele daarover. Zij vraagt zich af of het hebben van droombeelden over een fysiek gefocust persoon die doodgaat, maar gewoon nog leeft, indicatief is van het aangaan van de staat van transitie in het fysieke focus.
ELIAS: Soms. Niet altijd; maar er zijn momenten waarop je verbindt met deze verbeeldingen, en zal het er indicatief van zijn dat een persoon de transittie aangaat in het fysieke focus.
RETA: Als ik het goed begrepen hebt, kunnen mensen al beginnen met de transitie – door de transitie heengaan – nog voordat zij overlijden?
ELIAS: Correct.
RETA: Kun je dat nog een beetje meer uitleggen?
ELIAS: Velen van jullie doen dit ook, en jullie termen deze (transitie) staat een conditie te zijn die jullie classificeren als seniliteit.
RETA: Dus ben je eigenlijk al overgegaan, en is je lichaam nog hier.
ELIAS: Jij bent ook nog hier!
RETA; Nou ja, je bent hier, maar gedeeltelijk, niet helemaal alert.
ELIAS: Je bent compleet alert. Je bent de actie van transitie aan het aangaan. Je bent niet overleden.
RETA; En hoe zit het met mensen die heel erg ziek zijn en alleen nog maar in bed liggen in een coma? Is dat hetzelfde? Zijn zij de transitie al aangegaan, en hebben hun lichaam nog niet uit gezet?
ELIAS: Nee. Nee, we hebben al eerder gesproken over coma’s, en ik verwijs je naar die informatie. In de creatie van seniliteit, ben je de actie van de transitie aan het aangaan.
RETA: Interessant.
ELIAS: Het is niet nodig om seniel te worden om de transitie te kunnen aangaan in het fysieke focus. En zoals je nu al kunt zien en wat je in de toekomst zult zien, is dat de wetenschap zich efficiënter zal gaan opstellen ten aanzien van wat jullie noemen seniliteit. Dit werd overeengekomen, terwijl jullie de verschuiving inbewogen – omdat individuen in het bewustzijn herkenden dat het onnodig is om deze “conditie” of “ziekte” te creëren, om de transitie te kunnen aangaan.
DREW: Dus gaan zij dit meer als een geloofsysteem aan, dan als een keuze?
ELIAS: De actie werd gecreërd als een acceptabele verklaring in je fysieke realiteit. Je beschouwt de actie een ziekte te zijn. En daardoor, is het acceptabel. Het is onnodig om deze ziekte te creëren. En terwijl je steeds verder de verschuiving inbeweegt, zullen jullie dit steeds meer gaan erkennen - en daardoor - zal er “toevalligerwijs”een remedie voor die ziekte worden uitgevonden!
RETA: Er bestaan verschillende soorten seniliteit. Zoals jij al zei, is coma een ding, en is seniliteit weer een ander ding. Maar er zijn mensen die bijna helemaal vegetatief zijn. Alleen hun lichaam is nog hier, maar voor de rest is het niets meer. Waarom blijven zij in dat lichaam zitten als het niet meer functioneert? Of heeft dat te maken met een geloofsysteem, dat zij het niet kunnen verlaten of iets dergelijks?
ELIAS: Het is niet noodzakelijkerwijs aan een geloofsysteem te wijten. Het is een keuze van ervaring die, zou je kunnen zeggen, nogal aan de grenzen van het lichaamsbewustzijn trekt. Ik verwijs je graag naar de informatie die hier al eerder over werd gegeven.
BOB: Ik heb een vraag. Eerder zei ik het al, hoe vaker ik hier kom, hoe verwarder ik raak! (Gelach) Op intellectueel niveau kan ik de concepten begrijpen, en door erover na te denken wordt ik gestimuleerd om ze proberen te begrijpen. Maar op andere niveaus, en meer in dromen dan wanneer ik wakker ben, ervaar ik veel van de concepten die wij bespreken, en zelfs wanneer ik wakker bent herken ik onofficiële informatie – alhoewel dat niet op een reguliere basis gebeurd. Maar vanavond, voelde ik een bepaalde soort van gebrek aan connectie met alles wat besproken is. Ben ik niet aan het verbinden? En zo niet, waarom niet, en hoe kan ik dat wel doen?
ELIAS: Ieder persoon die kiest om dit forum en deze informatie aan te gaan, zal gedurende een bepaalde tijdsperiode een verwijdering ervaren. Er is een onmiddellijke identificatie, in het tegenkomen van deze energie, van deze actie die zal plaatsvinden en het verruimen dat zal plaatsvinden. In deze, zal ieder individu binnen henzelf gaan evalueren of zij zullen continueren. Objectief, in je denken, zul je niet nadenken over deze dingen. In je denken, zul je het voelen. Er treedt een automatische reluctantie op, om verdere beweging aan te gaan. En daardoor, voel je je objectief niet verbonden. Sommige mensen kiezen voor een bepaalde tijd te continueren in dit gevoel, wat ook een actie is. Deze actie houdt je op afstand. Het is heel gemakkelijk om intellectueel informatie te verzamelen. Maar deze informatie en deze energie gaat voorbij de intellectuele informatie. Als je dit fenomeen betrekt, treden er veel effecten op. En van binnen, ben je er niet zeker van of je ermee wenst te continueren.
Ieder persoon die dit forum is tegengekomen ervaart dit zelfde element op een bepaald moment. Sommigen ervaren het al vroeg in hun betrekking met dit forum. Sommigen ervaren het veel later; maar iedereen ervaart diezelfde terugtrekking, wat geïnterpreteerd wordt als een gevoel van disconnectie. Het veroorzaakt verwarring voor ieder individu die dit ervaart, omdat binnen hun intellectuele denkproces, zij denken dat zij wensen te continueren en informatie wensen te assimileren. Tegelijkertijd, (grinnikend), ervaren zij gevoelens van gebrek aan connectie met de individuen in deze groep, met de energie uitwisseling van Elias, met het geheel van de actie. Dit is een op afstand houden – wat jullie allemaal een keer zullen of hebben ervaren. Je houdt jezelf op afstand. Je bent niet zeker van wat je bent tegengekomen. Je bent niet er niet zeker van, van wat je wenst tegen te komen. Je bent niet zeker van wat je betreedt, en van wat de resultaten zullen zijn van je actie binnen dit forum. En dus, trek je jezelf terug en sta je jezelf een observatie periode toe.
Het is ook een tijdsperiode voor keuzes, waarin je de richting van je aandacht gaat kiezen. Als je kiest te continueren, zul je nog veel meer verwarring ervaren, maar je zult ook veel duidelijkheid ervaren. Het is jouw keuze of je kiest te continueren of niet. Maar ieder persoon krijgt hiermee te maken, zonder uitzondering.
BOB: Zelfs ondanks dat ik dit niet herken, zeg jij dat ik op dit moment twijfels ervaar over de vraag of ik ermee wil doorgaan.
ELIAS: Je hebt dit punt van twijfel ‘niet bereikt’, ten tijde van dit punt! (Grijnzend) Je houdt jezelf alleen maar op afstand, en je herkent een gevoel van disconnectie.
BOB: Ik zal de vraag anders stellen. Ervaar ik bewegingen die ik niet herken, en hoe kan ik daar efficiënter mee verbinden?
ELIAS: Ja, je ervaart bewegingen, (grinnikend naar Cathy), en je zult het efficiënter kunnen herkenen door te? (Nog steeds grinnikend naar Cathy)
CATHY: Door te vertrouwen.
ELIAS: Heel goed, Shynla! (Veel gelach).
GAIL: Je werd zelfs even wakker om dat te kunnen zeggen! (Cathy valt nogal veel in slaap!)
BOB: En kun je me wat geruststelling bieden, die … Oh, laat maar ook!
ELIAS: Ja!
BOB: Dank je! Je hoefde eigenlijk geeneens ja te zeggen, omdat ik erin vertrouw!
ELIAS: (Grinnikend) Bewegingen vinden plaats. En ik biedt je deze informatie aan, omdat alle individuen dit ervaren. Je ervaart dit in de begin stadia, om zo te zeggen. Waardoor je het niet helemaal kunt identificeren – je kunt in dit huidige nu, het effect van wat je creërt, niet helemaal identificeren. Je zou ervoor kunnen kiezen om niet te continueren, maar dan zul je het gehele effect ervan ook niet ervaren. Olivia koos hier heel kort voor, om dit kruispunt te ervaren. Wellicht kies je voor hetzelfde.
BOB: Nou ja, zo alleen voel ik mij nou ook weer niet hoor. Volgens mij zijn hier wel meer mensen op dit moment, die er niet helemaal ‘in’ zitten!
ELIAS: Heel goed! (Humoristisch) En ik zal je vertellen dat je inderdaad niet alleen bent in deze actie, en dat andere mensen er ook niet ‘in’ zitten! (Wij barsen in lachen uit).
BOB: En dus mocht ik als voorbeeld dienen voor deze discussie? Oke dan! Dank je wel Elias.
ELIAS: Jij bedankt!
NORM: Zullen wij in staat zijn om door deze verschuiving in bewustzijn heen te gaan met enige stabiliteit, met stabiliteit van het ego, tot op het punt waar wij volledig operationeel zijn in normale sociale activiteiten?
BOB: Hij maakt zich zorgen over dat seniliteit gedoe! (Veel gelach)
NORM: Helemaal niet! Daar maak ik mij helemaal geen zorgen over.
ELIAS: En ook dit zal jouw keuze zijn! Sommige mensen, zoals ik al eerder heb aangegeven, zullen voor trauma kiezen, en in jullie termen, zal het hen niet zo ‘goed’ vergaan; en dit is het punt waarbij jullie behulpzaamheid en invloed van belang is in het bewustzijn.
NORM: Stabiliteit is een natuurlijk verlangen van het ego bewustzijn. Dat is toch zo? Een natuurlijke intentie?
ELIAS: Nee.
NORM: Niet?
BOB: Meer dan de helft van de bevolking is onstabiel! (Op z’n zachtst gezegd!)
ELIAS: En ik zeg je wederom, dat ego een uitvinding binnen geloofsystemen is.
NORM: Objectief bewustzijn; kan ik beter die term gebruiken?
ELIAS: In jullie definitie daarvan is het heel anders.
NORM: In mijn beleving is het hetzelfde. Maar goed dan, objectief bewustzijn heeft de intentie van stabiliteit in zich vervat zitten.
ELIAS: Nee.
NORM: Niet?
ELIAS: Niet noodzakelijk. Er bestaat een natuurlijke ordening in jullie creatie en jullie manifestatie, maar stabiliteit is niet noodzakelijk een intentie of verlangen.
NORM: Maar wat je continue wilt is actie en verandering, en dat leidt ook terug naar stabiliteit.
ELIAS: Niet noodzakelijk. Je kiest. Anderen …
NORM: Oke. Ik dacht dat het een natuurlijk menselijk attribuut was.
ELIAS: Nee. Niet …
NORM: Of het heden ten dage een gebruikelijke menselijk attribuut?
ELIAS: Niet alle individuen manifesteren zich binnen deze intentie. Het is een massa-geloofsysteem. Het is niet noodzakelijk een creatie van manifestatie. Dit valt ook weer in dat gebied van goed en slecht, positief en negatief. Je beschouwt instabiliteit als abnormaal en negatief. Maar binnenin essentie, zou je er opzettelijk voor kunnen kiezen om te manifesteren in een focus die abnormaal en instabiel is, voor de ervaring ervan.
NORM: Maar de meeste van ons, wij allemaal hier, hebben gemanifesteerd in stabiliteit. (Een paar mensen uit de groep protesteren).
ELIAS: Dat hebben jullie gedaan in individuele focussen. Maar je bent ook gemanifesteerd in het tegenovergestelde hiervan, in individuele focussen.
RETA: Je zei dat trauma een van de dingen zou zijn waar mensen doorheen zouden gaan in de verschuiving, en dat wij behulpzaam kunnen zijn, en dat een van de redenen waarom wij hier zijn, ook om te leren is om behulpzaam te zijn. Je zegt ook dat niet iedereen trauma zal ervaren! Juist? Niet in deze groep?
ELIAS: Dit is jouw keuze. Als je kiest deze informatie te gebruiken en toe te passen, en je gewaarzijn te verruimen, zul je geen trauma ervaren in deze verschuiving. Niet iedereen die je tegenkomt in dit forum kiest te continueren en deze informatie te gebruiken, en zij zouden trauma kunnen ervaren.
Ik ga het afsluiten voor vanavond, en tegelijkertijd kijk ik uit naar onze volgende sessie (grinnikend naar Bob). Met veel affectie voor jullie allemaal, au revoir!
Elias vertrekt (uiteindelijk!) om 11:46 PM.
© 1997 Vicki Pendley/Mary Ennis, Alle Rechten Voorbehouden.
Vertaald door
Copyright 1997 Mary Ennis, All Rights Reserved.