Zondag, 16 februari, © 1997
Deelnemers: Mary (Michael), Vicki (Lawrence), Ron (Olivia), Cathy (Shynla), Jim (Yarr), Gail (William), Jene (Rudy), Bob (Simon), Drew (Matthew), Norm (Stephen), Reta (Dehl), en Jill (Kacchi).
Elias arriveert om 7.00 PM. (Tijd was 20 seconden).

ELIAS: Goeieavond. Vanavond, gaan we naar een aantal manifestaties kijken, ter vergelijking, terwijl we doorgaan met onze discussie over onofficiële informatie.

In jullie fysieke manifestatie, bestaan er moleculen. Moleculen bevatten atomen. Veel moleculen bevatten dezelfde atomen. Je zou ervoor kunnen kiezen om moleculen te gaan observeren die dezelfde atomen bevatten. Laten we eens zeggen dat je ervoor kiest om honderd moleculen te gaan observeren, waarvan iedere molecuul dezelfde zes atomen bevat. Terwijl je deze moleculen observeert, merk je op dat hun gedrag niet hetzelfde is. Het gedrag is verschillend, maar ze bevatten wel allemaal dezelfde componenten. Ten aanzien van alle intenties en doelen, zijn ze hetzelfde, maar gedragen ze zich anders.

Wetenschappelijk zijn jullie van mening dat het gekende universum een chaotische creatie is. In werkelijkheid, is het een perfect nauwkeurig geordende creatie, die haar ordening terug-weerspiegelt, in alle manifestaties. Bekijk honderd exemplaren van jullie menselijke soort, die allemaal dezelfde fysieke componenten dragen in hun fysieke make-up van hun manifestatie, en je zult zien dat zij zich alle honderd verschillend gedragen - net zoals het gedrag van jullie moleculen verschillend is.

De ordening van jullie gecreërde universum is absoluut nauwkeurig en precies. Als je een driedimensionaal object zou willen creëren met meerzijdige kanten, zou je absoluut nauwkeurig moeten zijn in de creatie van de hoeken, omdat de stukken perfect samen moeten passen. Op diezelfde manier heb je dit fysieke universum gecreërd - absoluut nauwkeurig. De reden dat je alleen maar chaos ziet, is omdat je de ordening ervan niet begrijpt – omdat je onofficiële informatie niet begrijpt.
Je ziet irrationaliteit en onvoorspelbaarheid als chaos. Maar ze zijn niet synoniem. Energie en bewustzijn zijn onvoorspelbaar. Het is niet chaotisch. Het is onvoorspelbaar omdat het altijd keuzes toelaat. Er zijn altijd probabiliteiten. Er bestaan geen acties die van te voren worden bepaald of gedetermineerd. En dit is niet hetzelfde als chaos.

Er is voortdurend heel veel activiteit gaande in je objectieve focus met betrekking tot onofficiële informatie, en dat op ieder moment van je manifestatie. Je kiest ervoor om deze informatie niet te erkennen. Het is niet alleen beschikbaar voor je, maar het wordt ook door jezelf gepresenteerd, aan jezelf. Jouw respons, zoals in overeenstemming met je overtuigingen die je zijn aangeleerd, is om die onofficiële informatie niet te erkennen, en om die onofficiële informatie niet op te volgen – omdat dit binnen je geloofsystemen overkomt als het zijn van irrationeel, en onstabiel, en ook als het zijn van onverantwoordelijk. Dit is in lijn met je geloofsystemen en waardesystemen – dus niet met waardevervulling maar waardesystemen, die jullie objectief hebben opgesteld voor jezelf.

Je hebt psychologische regels voor jezelf opgesteld die jullie zien als richtlijnen; als methoden van verantwoordelijk handelen en leven. Je ziet deze als het zijn van efficiënt. Maar laat mij jullie voorstellen dat deze richtlijnen efficiënt zijn in het produceren van conflicten. Ze zijn zeer efficiënt in het produceren van conflicten, verwarring, wanhoop, en dubbelzinnigheid. Voor wat betreft hun efficiëntie in de schepping van vertrouwen in jezelf, in de schepping van het luisteren naar jezelf, en in de bewegingen en beïnvloedingen in het bewustzijn, zijn ze gebrekkig.

Je kiest ervoor om je te gaan bewegen in gebieden die onofficiële informatie bevatten. Je trekt ervaringen aan, die onofficiële informatie naar je toe illustreren. Je staat jezelf toe dat je in de objectieve werkelijkheid van alledag, scenario’s kunt zien die je kunt begrijpen, je ziet scenario’s voor je van jouw creaties van probabiliteiten. Je staat jezelf de kans toe, om je eigen stem veel duidelijker te kunnen horen, maar omdat je zo gewend bent om af te zien van deze stem, doet het er niet toe dat de geluidssterkte ervan toeneemt! Je blijft het geschreeuw van die stem teniet doen.

Soms, sta je jezelf toe te denken en te geloven dat de kosmos je informatie aan het aanbieden is, die je ten gunste is. Wederom, is dit een tenietdoening van het zelf. Want jij bent degene die praat tegen jou, en je bent aan het leren, om te gaan luisteren naar jou. En terwijl je leert luisteren naar die stem, wordt die stem steeds duidelijker en helderder. Het begint, in jouw perceptie, als heel stilletjes; als die stille fluistering, die zachte stem op de achtergrond die je bijna niet kunt horen, maar terwijl je steeds meer focust op dat kleine stemmetje, wordt het steeds beter hoorbaar. Het wordt duidelijker, en terwijl je je subjectieve activiteiten en je subjectieve weten steeds meer gaat erkennen, wordt de helderheid van dit stemmetje steeds groter. Het geluid ervan wordt luider. Het zal ook steeds moeitelozer voor je worden om dit subjectieve stemmetje te kunnen horen, en om het op te nemen en te vermengen met je objectieve realiteit.

We hebben gesproken over de drama’s die je creërt. We hebben gesproken over dat zachte stemmetje dat fluistert. We hebben gesproken over de voortdurende onofficiële informatie die je krijgt. En nu betreden jullie gebieden waarin jullie jezelf een verscheidenheid aan onofficiële informatie aanbieden – doe niet af aan deze informatie! Je dagelijkse activiteiten zullen parallel lopen met deze interacties. Je hebt gekozen interactief te zijn in dit forum. Je hebt vragen gesteld. In deze, hebben jullie afspraken geïnitieerd met jezelf. Aldus, zullen jullie activiteiten buiten dit forum, gaan weerspiegelen waarvoor je hebt gekozen. Je zult, en je bent, jezelf voortdurend gelegenheden aan het aanbieden, om je periferie in te schakelen. En dit zal steeds meer en meer gebeuren. Als je deze actie niet zou wensen op te nemen, zou je niet doorcontinueren in dit forum. En dus, zal ik een vraag stellen vanavond! Als je ervoor hebt gekozen om je periferie aan te gaan, en je gewaarzijn te vergroten, en te gaan luisteren naar je subjectieve onofficiële informatie, waarom luister je er dan niet naar? (Pauze)

VICKI: Soms is het gewoon moeilijk om te bepalen wat het innerlijke stemmetje is, en wat gewoon een overtuiging is, die in oppositie is met de innerlijke stem.

ELIAS: Soms, zul je terwijl je leert luisteren naar je innerlijke stem, verwarring ervaren. Maar zelfs het herkennen dat je verward bent, terwijl je luistert naar je zelf, is een aantoning dat je probeert om te luisteren naar je zelf. Ik heb het jullie allemaal al zo vaak verteld – je zal jezelf niet misleiden. Maar ongeacht van wat je tegen mij zegt, gelooft je dit gewoon niet!

RETA: Gelooft wat niet? Dat wij onszelf niet zullen misleiden?

ELIAS: Ja. Je bent in het bezit van een zeer sterk geloofsysteem; die van de dubbelzinnigheid, ofwel de dupliciteit. Aldus, zul je het niet geloven wanneer je verteld wordt, dat je jezelf niet zult misleiden. Maar laat mij het jullie weer vertellen, in totale en volledige eerlijkheid; je zult jezelf nooit misleiden! Je zult je naar je eigen waardevervulling toebewegen en je zal ook, zoals alle bewustzijn dat doet, tegelijkertijd aan de waardevervulling van alle bewustzijn toevoegen.

DREW: Het is gewoon moeilijk om te weten wanneer … Het verbaasd mij telkens weer hoe vaak je begint te praten over dingen, waarover ik de hele week al heb lopen nadenken! In mijn pogingen om die stille momenten te creëren waar jij het over had, zodat ik mij meer gewaar kan zijn van onofficiële informatie – hoe kan ik er zeker van zijn dat de stemmetjes die ik hoor, of dat de impressies die ik krijg, of dat de intuïties die ik voel, ook écht zijn? Dat ze niet gecreërd zijn door mijn imaginatie, in mijn verlangen om deze dingen te kunnen waarnemen? Als voorbeeld; Ik liep langs wat winkels laatst en uit mijn ooghoek, of in mijn periferie, zag ik wat ik dacht een politieman in uniform te zijn. Toen ik mijn aandacht er wat zorgvuldiger op richtte, zag ik dat het in feite een houten beeld van een indiaan was. Dus, zag ik nou daadwerkelijk meer als die indiaan, of wat het gewoon een optische illusie, waarvan ik alleen maar wilde dat het meer was?

ELIAS: Geef antwoord, Lawrence! (Veel gelach).

VICKI: Het was geen optische illusie. Het was realiteit.

ELIAS: Goed beantwoord. Dit is wederom een goed voorbeeld van hoe je afdoet aan jezelf, omdat je in het bezit bent van een geloofsysteem, die van de dubbelzinnigheid van jezelf. En dus, maak je onderscheid – je differentieert. Je onderzoekt of merkt onofficiële informatie op, en automatisch maak je er onderscheid in en zeg je dat je gehallucineerd hebt, of dat het imaginatie was, of dat het geen realiteit was. Maar wat is niet-realiteit? Bestaat er een niet-realiteit?

DREW: Ik denk niet dat het zozeer mijn vraag was of het echt was, maar eerder of ik iets aan het creëren was, waar ik op aan het inzoomen was - dat het subjectieve informatie was waar ik gewaar van werd – of, doordat ik het mij verbeelde, ook creërde.

ELIAS: Dan stel ik je de vraag, wat het verschil ertussen is? Subjectieve informatie is creatie. Jij creërt jouw realiteit, en dat is realiteit. Er bestaat geen enkel deel van je realiteit, die niet echt is.

De vraag is niet zozeer welke keuzes binnen je kleine stemmetje die van jezelf zijn, maar eerder welke keuzes jij gelooft “juist” te zijn; want alle stemmetjes van binnen zijn van jezelf. Alle informatie die je wordt aangeboden, is van jezelf afkomstig. Het is alleen niet jouw definitie van imaginatie of van niet-realiteit. Maar het is realiteit, omdat imaginatie realiteit is. Het is alleen maar een kwestie van welke keuze je zal uitkiezen, binnen de probabiliteiten die je waarneemt.

Je staat jezelf toe dat je bepaalde probabiliteiten kunt zien. Het is amusant dat je vindt dat je jezelf te weinig probabiliteiten aanbiedt, of juist teveel probabiliteiten aanbiedt. Je hebt niet genoeg keuzes, of je hebt teveel keuzes. Je bent altijd in conflict, omdat het niet binnen je smalle marge van perfectie valt. Maar je bevindt je altijd binnen je uitgestrekte gebied van perfectie – altijd. (Glimlachend)

Alle probabiliteiten worden beactualiseerd. Denk aan je intentie in je individuele focus. Als je aan je intentie denkt, zul je jezelf een richtlijn aanbieden. Jij gelooft, binnen jullie geloofsystemen, dat je je niet efficiënt kan voortbewegen zonder de hulp van precieze richtlijnen, omdat deze je de weg zullen tonen. Maar je hebt geen pad, omdat je vergeten bent om je pad te bouwen! (Veel gelach) Net zoals je vergeten bent om je doel te creëren! (Die dode gasten hebben een raar gevoel voor humor! Zou dit een multidimensionale grap zijn??)

Je doel, is om te ervaren. Maar je bent juist als je zegt dat in ieder individueel focus je ook behoudend bent van individuele intenties. En omdat je behoudend bent van deze intenties, creër je verlangens, en hierbinnen creër je probabiliteiten waar je uit kunt kiezen - die in lijn liggen met je intentie. Jij spreekt altijd tegen jou! Jij praat altijd tegen jou! Je bent alleen maar verward, omdat je ervaart dat je een kruispunt op je pad tegenkomt, een splitsing in de weg tegenkomt, (grinnikend), bij een iedere gegeven keus die je moet maken, en ongeacht van hoe gewoontjes die te maken keuze ook zou kunnen zijn, zal je gedachte toch zijn; “Welke keuze is de juiste keuze?” Aldus, creër je drama”s rondom je keuzes; omdat je dit fysieke focus hebt gecreërd om zo te zijn, deze manifestatie, deze ervaring die opnemende is van grootse emoties - en dus versterk je de drama’s – ter je ervaring ervan.

Maar hoe verder dat je komt in dit forum, hoe meer je je uiteindelijk zult gaan realiseren dat je op een efficiënte manier keuzes kunt maken, zonder de extremiteiten van drama’s, en dat moeiteloosheid tevoorschijn komt, in het stil zijn. En als je genoeg krijgt van je drama’s, zul je gaan beginnen om te gaan luisteren naar de stilte in jezelf, en zul je gaan beginnen om hierop te gaan vertrouwen. Voordat we gaan pauzeren, zou ik willen zeggen; vertrouw, vertrouwen, vertrouwen, vertrouwen, vertrouwen, vertrouwen, vertrouwen, vertrouwen! (Iedereen aankijkend, en wij barsten in lachen uit). Pauze!

HERVATTING.

ELIAS: Jullie kunnen vragen stellen, als jullie dat willen.

BOB: Oke. Je zei tegen Vicki dat omdat zij verward was, dit een indicatie was van het feit dat zij zich aan het bezighouden was met onofficiële informatie. Wil dat impliceren dat als iemand niet verward is, dat hij zich niet aan het bezighouden is met onofficiële informatie?

ELIAS: Je zou die verwarring kunnen ervaren op het moment dat je die onofficiële informatie doorkruist. Je weet en herkent het onmiddellijk, maar dit is voor tijdelijk, want vervolgens, in de volgende seconde, negeer je die informatie, doe je af aan die informatie, en ga je in discussie met jezelf, ter verdediging van je geloofsystemen. Maar aanvankelijk, zul je het toch accepteren als onofficiële informatie. Ieder van jullie is er gewaar van wanneer je jezelf onofficiële informatie aanbiedt. En terwijl je steeds meer gaat inzoomen op je eigen helderheid en duidelijkheid, zul je ook steeds meer van die onofficiële informatie gaan opmerken, zelfs al is het maar voor even. In het terugkijken op gebeurtenissen, zul je achteraf gevoelens opmerken, of gedachten opmerken die op dat moment aan je voorbij flitsten. Je zult het gaan herkennen, ondanks dat je die informatie kiest te negeren.

NORM: Kan ik een vraag stellen met betrekking tot je wat je in het begin zei over chaos en perfecte ordening, om te zien of dat ik begrijp wat je bedoelt met perfecte ordening? Om het te omschrijven zou je kunnen zeggen dat je de waardevervulling van alles maximaliseert?

ELIAS: Op een bepaalde manier, ja.

NORM: Die moleculen waar je het over had, met de zes atomen – hebben zij ieder hun eigen waardevervulling (te vervullen)?

ELIAS: Correct.

NORM: Wat zij willen is alleen maar doorgaan met het vervullen van hun waardevervulling, juist?

ELIAS: Correct.

NORM: Iedere atoom, iedere molecuul in het subjectieve universum, wil dat doen – juist?

ELIAS: Correct.

NORM: Bestaat er een betere … De definitie van perfecte ordening – ik probeer te begrijpen wat ordening betekent in jouw termen. (Pauze). Waar ik eigenlijk naar op zoek ben, is die onofficiële ordening.

ELIAS: De elementen van creatie zijn niet willekeurig. Ze lijken zich willekeurig te gedragen omdat elementen zich schijnbaar irrationeel gedragen, maar dit is alleen vanwege de reden dat je de acties die ze uitvoeren, niet helemaal begrijpt. Geen enkel ding in je realiteit, binnen je gecreërde universum, beweegt zich chaotisch. Alles is perfect geordend, inklusief jullie; hoewel ook dit niet door jullie begrepen wordt! En daarom kun je de ordening van het zelf gewoonweg niet zien. Je kijkt om je heen naar elementen die zich buiten je lijken te bevinden, hoewel ze zich niet buiten je bevinden, en je ziet ordening. Daarna kijk je naar jezelf, en zie je helemaal geen ordening – maar alle schepping is geordend. Alle creatie (alle schepping) is precies.

NORM: Mag ik het anders zeggen? Alle schepping (creatie) is doorcontinuerend aan het creëren, en die creatie is binnen die creatie, van een perfecte orde?

ELIAS: Correct.

VICKI: Een vraag over probabiliteiten – over dat ze allemaal worden beactualiseerd. Ik denk dat ik die poel van probabiliteiten altijd heb gezien als een of ander stilstaand iets, waar je op bepaalde momenten een van de vele probabiliteiten eruit kiest, om te beactualiseren. En dat al die andere probabiliteiten daar gewoon wat stagneren en rondhangen, totdat je besluit om een andere probabiliteit te beactualiseren uit die poel. Maar uit de discussie van vorige week, begrijp ik eruit dat het niet op die manier werkt. En dat alle probabiliteiten op dit moment worden beactualiseerd. Klopt dat?

ELIAS: Correct.

VICKI: En daardoor, beïnvloeden ze onze keuzes. Maar dat stukje vat ik nog niet helemaal.
Ik heb nog een vraag; binnen die poel, zou iedere probabiliteit die je uitkiest in lijn zijn, of in alignering zijn, met je intentie? Is dat juist? Of zouden sommige ervan juist wat meer ten gunste of wat meer efficiënt zijn, dan andere, voor wat betreft je intentie?

ELIAS: Dat zijn twee verschillende vragen! In feite, zijn alle keuzes die je uitkiest of maakt binnen je probabiliteiten, in alignering of in lijn met je intentie, zowel direct als indirect. Maar met betrekking tot je tweede vraag, ja; sommige keuzes of sommige probabiliteiten zouden wat gunstiger of wat efficiënter kunnen zijn dan andere, maar ze zullen allemaal binnen je intentie vallen. Het is jouw keuze. Je kunt ervoor kiezen om meteen het meer over te steken in een boot om de overkant te bereiken, of je kunt ervoor kiezen om dezelfde bestemming te bereiken door om te lopen langs de kust. Maar je zult op dezelfde bestemming aankomen. Je actie in het beactualiseren van het bereiken van je bestemming is verschillend, en het is jouw keuze. De ene keuze is niet “slechter” dan de andere.

Er zijn veel variabelen in betrokken. Je zou kunnen kiezen voor een methode, waarvan jij denkt dat het de meest doelmatige methode is, omdat het binnen jouw geloofsystemen “beter” of “goed” is. Maar vanuit andere termen gezien hoeft dit niet noodzakelijkerwijs dezelfde definitie ervan te zijn. Je zou ervoor kunnen kiezen om – binnen die variabelen van je intentie – de wandeling langs de kust te willen ervaren. Vaak, demonstreer je dit soort gedragingen, illustreer je bepaalde ervaringen naar jezelf toe, zodat je ze zult opmerken. Dit is geen, onderstreep dit, karma! Je bent geen ervaringen op een karmische wijze aan het herhalen of aan het doortrekken! Je zou er voor kunnen kiezen - voor je eigen helderheid en duidelijk ervan - om een gegeven ervaring juist niet te ervaren op de meest doelmatige manier. “Snel” is niet altijd het meest efficiënt, alhoewel ‘snel’ binnen jullie overtuigingen wel als de beste manier wordt gezien. Het sneller je iets leert, hoe beter je bent. Hoe sneller je iets bereikt, hoe beter je bent. In werkelijkheid, is snelheid niet de beslissende factor. De ervaring en de helderheid of duidelijkheid van de ervaring, is van belang. (Pauze).

VICKI: Om gelijk maar even een vraag van Michael te stellen; In de interacties met andere personen - wat gebeurd er als de wortels van het ‘slechte’ kromme boompje de wortels van het “goede’ fiere boompje begint te wurgen? (Veel gelach)

ELIAS: (Zachtjes lachend) Heel inventief! Het kromme boompje kan de wortels van het fiere rechte boompje niet wurgen, tenzij het fiere boompje erin geloofd dat dit kan. Energie kan niet worden vernietigd, en daarom bestaat er geen vernietiging. Het zijn slechts jullie geloofsystemen die vernietiging creëren, of die de illusie van vernietiging creëren. Ik had al verteld dat jullie realiteit in de wakende staat geen illusie is, maar je kan jezelf de illusie opleggen via je geloofsystemen, en de illusie creëren dat je gelooft dat iets wordt vernield of vernietigd, maar in werkelijkheid is er niet zoiets als vernietiging. Er is alleen de herstructurering. Er is geen dood. Er is geen destructie. Er is reformatie. Aldus, zou je de illusie kunnen creëren dat de wortels worden gewurgd en dat het fiere kleine boompje wordt vernietigd, maar dit is een illusie, omdat het gedicteerd wordt door geloofsystemen. In werkelijkheid, blijft het gewoon doorcontinueren.

Ook dit is onderdeel van jullie drama’s. Je vergroot je zintuigen en je emoties, je ervaringen, met de drama’s en de opwinding van het moment - binnen de ervaring. Zelfs angst is een acceptabele ervaring binnen extremen, het drama van de ervaring. Ik zeg je dat de wortels van het jonge boompje niet werden gesmoord.

VICKI: Ik zal de boodschap ‘doorgeven’!

ELIAS: Dat is goed!

BOB: Je verwijst naar probabiliteiten die in lijn zijn met intentie. Is het zelfs ook maar mogelijk voor probabiliteiten om niét in lijn te zijn met intenties?

ELIAS: Ja.

BOB: Hoe is dat mogelijk dan – als je dat tegen het licht houdt van je voorbeeld over het meer? Want technisch gezien is er geen enkele richting die je kan opgaan, die niet zou eindigen op je bestemming? Zou je mij een voorbeeld kunnen geven van een probabiliteit die niet in lijn zou zijn met een intentie?

ELIAS: Je zou ervoor kunnen kiezen, in een individueel focus, om te wisselen met een ander zelf. Ieder van je andere zelven kan onafhankelijk van jou een intentie uitkiezen. Het is niet noodzakelijk dat die intentie hetzelfde is als de jouwe, alhoewel ze over het algemeen genomen wel hetzelfde zijn – maar het is geen regel. Je zou dus met een ander zelf kunnen doorkruisen en omwisselen binnen een focus. In deze, zal de ander – die jij bent, maar ook niet jij bent - doorcontinueren. En die keuzes, gekozen uit probabiliteiten die aangegaan zijn door die ander, zouden weleens niet in alignering kunnen zijn met jouw intentie, maar je bent niet afgescheiden van dat andere zelf. (Pauze)

NORM: Waarom is het zelfs ook maar nodig om een poel van probabiliteiten te hebben, of een blauwdruk? Waarom is dat nodig? Ik kan immers toch alles creëren wat ik wil, ten allen tijde, of niet? Overal, altijd?

ELIAS: Waarom, waarom, waarom? (Grinnikend) Waarom moet een klein kind altijd in een plas stappen?

NORM: Omdat hij dat wil!

ELIAS: Precies!

NORM: Maar hij hoeft niet perse die plas te vragen om daar te zijn op een bepaald punt in z’n leven. Ik geloof dat ik mijn volledige vrijheid van actie, en die poel van beperkingen niet helemaal kan vatten…

ELIAS: Ah! Je ziet het als beperking, maar er zijn helemaal geen beperkingen. Je wordt niet beperkt tot een poel van probabiliteiten. Je staat jezelf een poel van probabiliteiten toe, ter efficiëntie, zodat je minder verwarring ervaart binnen je singuliere focus en span van aandacht, in een individueel focus – maar je bent niet gebonden aan deze poel van probabiliteiten! Je mag ten alle tijde uit andere poelen trekken die buiten je eigen poel liggen, op elk moment. Er zijn geen grenzen. Er zijn geen gesloten systemen!

NORM: Het is efficiënter. Is dat vanwege de samenwerking met anderen?

ELIAS: (Intens gesproken) Je hebt deze dimensionale focus ontworpen voor deze specifieke soort van ervaring. Jij bent (maar) één aspect van jouw. Er zijn nog ontelbare andere jij’s. Jij bent ultiem een multidimensionaal wezen. Je kijkt op singuliere wijze naar één focus en één keus van ervaring, maar je ervaart niet enkel en alleen één focus en één ervaring.

NORM: De andere focussen dragen zorg voor het gebrek aan multidimensionaliteit in deze ene focus?

ELIAS: Zij zijn allen jij, en jij bent hen allemaal.

NORM: Die poel van probabiliteiten, heeft die invloed op de biochemische en de neurologische aard van ons lichaam?

ELIAS: Ja.

NORM: Hoewel ik toch complete controle heb over de herschikking van de neurologische en biochemische aard van mijn lichaam?

ELIAS: Ja.

NORM: En dat is geen moeilijke taak om uit te voeren, in deze probabiliteit?

ELIAS: Correct. Alhoewel je dit niet gelooft! En daardoor, creër je moeilijkheden! (Grinnikend, en er wordt gelachen)

NORM: Ik probeer zo godgloeiende hard om dit te geloven! Ik werd aangetrokken tot een boek, dat ging over ongewone dingen die gebeuren in de Filippijnen. Het ging over chirurgen die buitengewone gaven hadden. Heb je enige kennis hieromtrent in enige van je andere aspecten of focussen?

ELIAS: Ja.

NORM: Ze hebben vier verschillende soorten procedures die ze uitvoeren. En ik probeer dat te correleren met de ideën die ik heb over onofficiële werelden.

ELIAS: Dit is onofficiële informatie.

NORM: Ja, dat realiseer ik mij. Dan hebben zij dus inderdaad het vermogen om een lichaam te openen, zonder dat er bloed aan te pas komt, of zonder dat zij hoeven te snijden - om bijvoorbeeld een kankergezwel op de longen of lever te verwijderen - en vervolgens dicht het lichaam of het gat zich vanzelf, zonder ook maar een litteken achter te laten?

ELIAS: Correct.

NORM: Dan beschikken zij dus over het vermogen, om dat onderscheid te kunnen maken. Er bestaat een grote mate van samenwerking tussen de zeventien biljoen cellen die ik heb in mijn lichaam. Kankercellen bijvoorbeeld, hebben die samenwerking niet, en dus forceren zij de samenwerking van de andere cellen. Het onofficiële bewustzijn van die mensen, die weten hoe ze dit moeten doen - kunnen zij onderscheiden waar het lichaam een probleem heeft, door er onofficieel naar te kijken? Is dat vanwege een verschil in de samenwerking tussen de cellen?

ELIAS: Je bent gefascineerd en verbaasd door onofficiële informatie die je fysiek kan aanschouwen. Je ziet wat je noemt ‘buiten het normale’ chirurgie, en noemt het verbazingwekkend. Maar ieder van jullie bezit over het vermogen om deze handelingen te kunnen verrichten. Zij zijn niet anders dan jullie artsen in jullie westerse geneeskunde met hun schalpels. Het is onnodig om de structuur van de fysieke expressie (lichaam) te veranderen, om een “ziekte” te veranderen!

Je doet dit, merkt dit op, ter je eigen verbazing. Om je eigen vermogens te erkennen, hoewel je je eigen vermogens niet erkent! Je gelooft dat sommige andere individuen op je planeet gezegend zijn, en begaafd zijn met bepaalde vermogens, die alle anderen niet hebben! Maar jullie hebben allemaal dezelfde vermogens! Er bestaat helemaal geen gebrek aan samenwerking tussen cellulaire structuren in je fysieke expressie (lichaam), in de expressie van kanker. Het individu die – in jouw ogen – kanker heeft, heeft slechts de actie van ziekte geactiveerd in zijn eigen celstructuur, wat in lijn ligt met zijn verlangen.

NORM: En wat in lijn ligt met zijn intentie.

ELIAS: Correct. Er is geen gebrek aan cellulaire samenwerking. Subjectieve informatie wordt aangeboden aan je fysieke expressie (lichaam), en die reageert met precieze en onmiddellijke coöperatie. Jullie allemaal bezitten deze (kanker)cellen. Ze zijn deel van je manifestatie. Maar je kiest ervoor om bepaalde acties te activeren of niet te activeren binnen bepaalde cellulaire structuren.

NORM: Dan zou in de toekomst ziekte moeten worden behandeld, door iemand te informeren of te helpen, door het individu te laten begrijpen dat hij zelf de ziekte heeft gecreërd. En vervolgens door er zeker van te maken, dat dit ook daadwerkelijk zijn keuze is, dat dit iets is, wat hij ook echt wil doen.

ELIAS: Het is onnodig om er zeker van te maken dat dit de keuze van het individu is, want als het niet de keuze van het individu was geweest, had hij dit ook niet gemanifesteerd!

NORM: Sorry! Ik geloof dat ik dat fout geformuleerd heb. (Gelach). Sommige mensen, tijdens deze verschuiving die gaande is, zouden dit gewoon niet kunnen weten, deze informatie niet kunnen hebben - en dus zou er voor een tijdje een noodzaak kunnen zijn om mensen te informeren hierover, mochten zij hun gezondheid willen verbeteren.

ELIAS: In wat jij ziet als de toekomst, met betrekking tot manifestaties van ziekte in enige fysieke vorm - ziekte die wordt opgenomen in samenwerking met het manifesterende individu - zal dit alleen (nog) maar voorkomen, om het individuele lichaamsbewustzijn te herinneren aan haar originele staat van efficiëntie.

Ik wens niet over te komen alsof ik afdoe aan het vermogen van deze mensen die je zo fascineren met hun manifestaties van psychische (buitennormale) chirurgie. Maar het is gewoon indicatief van het vertrouwen hebben in het zelf, en het wijst op een begrijpen van de fysieke expressie, en van de realiteit van je fysieke expressie.
Alhoewel men nog niet helemaal bereikende is - dat wil zeggen – men heeft nog niet helemaal door dat er geen enkele verstoring van het vlees (van het lichaam) nodig is.

NORM: Juist. Het persoon zou de ziekte gewoon kunnen on-creëren.

ELIAS: Zoals al eerder verklaard werd, zijn er momenten dat individuen hun energie lenen aan een ander individu binnen bewustzijn, om de fysieke expressie aan haar natuurlijk staat te herinneren.

NORM: Er was nog een ander concept, en dat was het feit dat er nog een lichaam om mij heen is, een onofficieel lichaam dat mij beschermt, om zo te zeggen. De mensen die toestonden dat zij werden geopereerd, moesten eerst toestaan dat de chirurg door dat andere lichaam moest heengaan. Sommige mensen noemen dit het astrale lichaam.

ELIAS: Absoluut. Deze actie is een samenwerking tussen beide individuen. Je hebt geen ‘schil’ om je heen, maar je bezit wel een energieveld om je heen, die zonder jouw toestemming, niet zal toestaan dat er inbreuk op gepleegd wordt, of dat het doorboord wordt.

NORM: Oke. Dank je wel.

ELIAS: Je bent welkom.

DREW: Gisteravond zat ik wat stilte tijd te creëren middels meditatie, en vroeg ik aan mijzelf wat mijn intentie was, en het antwoord kwam zo ongelooflijk sterk terug, dat de tranen in mijn ogen schoten. Het antwoord was simpelweg om gelukkig te zijn. Is dat mogelijk - om dat als intentie te hebben?

ELIAS: Laat mij je verzekeren dat alle mensen in deze dimensie en deze focus behoudend zijn van dit verlangen. Geen enkel persoon, ooit manifest in dit huidige nu, is niet in het bezit van dit verlangen. Dit is niet noodzakelijkerwijs een intentie. Het is een verlangen die je uitdrukt tegen jezelf. Nu, ga door met je stilte tijd, en ontdek wat jouw geluk zal creëren. Dit zal je intentie zijn.

DREW: Ik probeer een grip te krijgen op wat een intentie is. Wat is het waar ik op zou moeten letten - in antwoorden die ik zou krijgen? Is het iets dat ik objectief zou manifesteren? Is dat mijn intentie?

ELIAS: Je bent objectief aan het manifesteren, vanaf het moment van je binnenkomst in het fysieke focus.

DREW: Manifesteer ik mijn intentie?

ELIAS: Correct.

DREW: Dus – ben ik dat nu ook gewoon aan het doen.

ELIAS: Ja.

DREW: Alleen moet ik nog even zien uit te vinden wat ik aan het doen ben! (Gelach)

ELIAS: Zeer goed!

DREW: Oh, da’s goed? (Lachend)

RON: Da’s waarom we hier zijn!

ELIAS: Je bent continue je intentie aan het manifesteren. Je intentie is een richting. (Als in ‘direction’).

DREW: Je gebruikt de metafoor van het meer en het arriveren op je intentie – maar in feite zul je er nooit aankomen. Is dat juist?

ELIAS: Omdat je continue jezelf erin bevindt.

DREW: Het is een staat van zijn.

ELIAS: Ja; een staat van wording.

DREW: Een staat van wording, een bepaalde richting opgaand.

ELIAS: Correct, ter ervaring (ervan).

DREW: Dus, als voorbeeld, zou intentie gewoon ook dingen kunnen zijn zoals het najagen van kennis?

ELIAS; Correct.

DREW: Of het zijn creatieve expressies via muziek of kunst? Dat zijn intenties?

ELIAS: Correct; vanwege de ervaring ervan in de fysieke manifestatie.

DREW: Dus is het niet waarschijnlijk of zelfs ook maar mogelijk, dat mijn intentie iets anders is, dan wat ik nu fysiek aan het manifesteren ben?

ELIAS: Je intentie is niet synoniem aan je manifestaties, maar je manifesteert niét buiten de alignering met je intentie. En dus, zou je acties kunnen manifesteren - zou je keuzes binnen probabiliteiten kunnen manifesteren, die niet expressief zijn, op dat moment, van de exactheid van je intentie, maar binnen de ervaring die je hieraan beleefd, speelt het mee of leent het zich in de beactualisering van je intentie.

DREW: En dat zou die omweg of die wandeling langs de kust zijn.

ELIAS; Correct.

DREW: En dus is het mogelijk dat je je hele leven, dat ik gedurende mijn hele fysieke manifestatie, eigenlijk nooit echt efficiënt op een directe manier mijn intentie zou manifesteren? Ik zou continue een wandeling langs de kust maken, zonder ooit echt direct mijn intentie te manifesteren?

ELIAS: Dat kan, maar ook dit zal een keuze zijn. Je manier van denken neigt naar een eindproduct. Je manier van denken neigt naar bereiking en finaliteit, naar een destinatie in doelen, naar een aankomst op een punt – een eindpunt - en dan pas zal je bereikende zijn geweest. Natuurlijk, zul je je niet afvragen wat je zal gaan doen voorbij dat punt, (met humor), maar deze vraag wordt nooit gesteld, omdat je immers continue aan het streven bent naar je eindpunt. Maar er bestaat helemaal gaan eindpunt!

DREW: Ik moet telkens maar denken aan het woord resonantie – daar waar je fysieke manifestatie in alignering is met je intentie en dat er een bepaalde … resonantie heerst…

ELIAS: Het is heel moeilijk om jullie het concept goed uit te leggen, dat de wandeling of omweg langs de kust niet “slechter” is dan de boot die het meer rechtstreeks oversteekt. De boot nemen is niet “beter” of efficiënter simpelweg vanwege de reden dat het sneller is. Alle van je keuzes zijn in lijn met je intentie. De reden dat je deze vragen najaagt, de reden dat je denken deze kant op beweegt; is omdat je dit forum betrekt, want dit is in alignering met je intentie – om jezelf informatie aan te bieden met betrekking tot de verschuiving in bewustzijn, en met betrekking tot de actie van transitie. Daarom stel je deze vragen, maar tegelijkertijd beperk je jezelf ook met deze vragen, omdat je intentie niet iets singuliers is in dit focus – en dat is precies de reden waarom je gevraagd hebt om dit forum en deze informatie.

Je kijkt op een extreme singuliere manier naar dit focus. Jullie zijn jezelf informatie aan het aanbieden middels dit forum, juist om te kunnen begrijpen dat het meer is dan alleen deze ene singuliere span van aandacht. Dit fysieke bestaan, dit universum, deze manifestatie, deze dimensie, dit focus, is niet enkel alles wat je bent! Alles wat jullie zien als deze ene uitgedrukte creatie van dit universum – en wat jullie zien als één expressie, als één taal – is de reden waarom jullie dit soort vragen stellen, en waarom jullie verwarring ervaren, omdat je het niet helemaal begrijpt – en daarom beginnen jullie jezelf informatie aan te bieden, wat zich bezighoudt met je periferie, en die toestaat dat je gewaarzijn groeit, groter wordt.

Je kijkt naar absoluten in dit focus. Je ziet alles in absoluten. Je stelt mij de vraag, “Bestaan er wiskundigen in het niet-fysieke focus?” Alles dat jullie zien in dit gekende gecreërde universum, bestaat enkel maar uit je eigen taal. Het is wat binnen je waarneming valt. Maar het is niet alles dat er is! Dit wat je ziet is één focus, één zeer creatieve, uitgestrekte, glorieuze focus, je ziet er maar één – maar tegelijkertijd ervaar je er talloze! Je kunt je ervaringen die buiten deze ene bepaalde dimensie plaatsvinden, niet eens beginnen te tellen! Zo groots ben je - je bent grootser dan groots!

We zullen weer gaan pauzeren, en daarna zullen we … kort … doorgaan!

HERVATTING.

NORM: Vorige week hadden we het over linken en bewustzijnsunits, en over primaire activiteiten of actie, en over elektromagnetische energie-units of EE’s. Vereisen de links, dat de EE’s acties uitvoeren? Is dat een juist concept?

ELIAS: Ja.

NORM: En zonder die acties van de EE’s kan het niet gebeuren? Actie kan niet worden uitgevoerd door links, zonder de hulp van EE’s?

ELIAS: Nee! (Incorrect). (Grinnikend, en Norm moet lachen)

NORM: Kun je dat uitleggen?

ELIAS: Alle energie is bewustzijn. De links van bewustzijn zijn de opmaak van alle manifestaties, van alle bewegingen, van alle elementen. Je kunt geen elektromagnetische energie creëren zonder bewustzijn, maar, elektromagnetische energie is géén bouwblok, om zo te zeggen, van bewustzijn.

NORM: Maar van actie?

ELIAS: Het is een actie; een kracht.

NORM: Dus tijdens het proces van actie, worden EE’s gecreërd.

ELIAS: Bij wijze van spreken; maar alle bewustzijn en alle energie is actie. Aldus, worden alle dingen gecreërd in (of tijdens) actie.

NORM: Als dat geen mandella is, dan weet ik het niet meer! (Gelach)

BOB: Zou de verschuiving een eind betekenen aan (het ervaren van) ervaringen?

ELIAS: Nee.

BOB: Dus, ervaring zal voor altijd blijven doorgaan, zelfs ná de verschuiving.

ELIAS: Correct.

BOB: Maar enkel in dit focus en andere focussen. Laat mij het anders zeggen. Ga jij nog steeds ervaringen aan?

ELIAS: Ja. (Grinnikend)

BOB: Vanwege de reden dat je in een staat van wording bent.

ELIAS: Ja. (Grinnikend)

BOB: Dus is die gedachte dat er een eind komt aan ziekte tot op een zekere hoogte zonde van je tijd om over na te denken, omdat ziekte simpelweg (een) ervaring is, en sinds dat alle ervaring waardevol is, is het idee of die notie van verandering in de natuur der dingen, gewoon zonde van je tijd om over na te denken.

ELIAS: Nee! (Grinnikend)

BOB: (Die in lachen is uitgebarsten) Ik ga het gewoon niet van je winnen hé?!

ELIAS: Jullie kiezen collectief voor wat je zult gaan creëren in massa…

BOB: Massa als in massa, of massa als in een heleboel mensen?

ELIAS: (Met humor) Massa als in een heleboel mensen! (Heel veel gelach).

BOB: Oke, ik wilde er gewoon even zeker van maken!

ELIAS: In deze, creër je wat je verlangt en uitkiest. Als, zoals in samenwerking in het massabewustzijn overeengekomen is, jullie kiezen te discontinueren met de creatie van ziekte, zullen jullie dat ook doen; alhoewel je dat al doet omdat alle tijd simultaan is! (Grinnikend)

BOB: Dus is de verschuiving al gebeurd, of is aan het gebeuren?

ELIAS: Correct.

DREW: Jouw vraag was niet gerelateerd aan massa-geloofsystemen, maar aan individuen. Is dat juist? Omdat ik dezelfde vraag in mijn hoofd had zitten – in de zin van dat je denkt ‘wat is de zin er van’?

BOB: Van?

DREW: Nou, waarom zal je je druk maken of je doodgaat aan kanker of niet? Waarom zou je je er druk om maken?

BOB: Nou ja, dat hoef je ook niet te doen.

DREW: Dat moet je ook niet, maar je zorgen maken is waarschijnlijk het verkeerde woord ervoor. Je moet echt heel erg voorzichtig zijn met welke woorden je hier gebruikt! (Veel gelach)

BOB: Je kunt ervoor kiezen om je zorgen te maken, als je daarvoor kiest!

DREW: Ja, maar in termen van ‘het proberen te corrigeren van bepaalde situaties die je manifesteert’, die je kiest te manifesteren… Kan iemand dit nog volgen?

BOB: Je kan niet corrigeren wat niet verkeerd is! (Wij liggen allemaal in een deuk).

DREW: Maar je kunt een situatie die je hebt gemanifesteerd toch veranderen? Aan de andere kant, als alle ervaringen noch goed noch fout zijn, en het allemaal voor de ervaring ervan is, waarom zou je dan nog moeite doen om iets te veranderen? Ik kan het antwoord al horen! Laat eens zien of ik het juiste antwoord kan geven. (Elias zit te grijnzen). Nou…er kunnen zo veel antwoorden zijn! Maar de eerste die in mijn gedachten opkomt is, “probeer niets maar accepteer het”. Wat mij weer terugleidt naar mijn vraag; wat is dan de zin ervan, wat maakt het uit? Ik begrijp dat het voor de ervaring ervan is en voor het leren ervan is, en laat daarom de ziekte gewoon gebeuren en doe geen moeite om het te corrigeren, om het te veranderen. Laat je leven gaan zoals het gaat en accepteer gewoon wat gaande is, omdat alle ervaringen noch goed noch slecht zijn. En toch, in praktische alledaagse termen – als geluk ons verlangen is – leidt duidelijk niet alle ervaring naar geluk toe! Nu zou dat een kwestie van acceptatie kunnen zijn, maar toch lijkt dat mij dan allemaal nogal zinloos over te komen. Al die moeite doen, wat geen zin heeft – en in mijn beleving leidt dat tot frustratie, naar een gevoel van zinloosheid van inspanningen – wat mij dus weer terugleidt naar het woord ‘moeiteloosheid’! Klinkt het zinnig wat ik zeg? Kan iemand zich identificeren met waar ik het over heb? (Ja, de meesten van ons hebben rondgerend in dat rad!) Kun je mij hiermee helpen?

ELIAS: Wat is de zin ervan? Alle probabiliteiten worden beactualiseerd. Dus, wat maakt het uit? Waarom moet je het label goed of fout plaatsen op een keus om het waarde te geven? Waarom heeft het geen waarde op zichzelf? (Hij is duidelijk in de vraag modus vanavond!)

DREW: Nou, ik denk in termen van dat het leidt naar geluk. Als geluk een verlangen is die wij allemaal delen, maar de keuzes die wij maken leiden ons er niet naartoe – en als ook nog eens alle keuzes die wij maken noch goed of slecht zijn - dan lijkt het bijna alsof geluk iets onbereikbaars is, en dat wij in principe alleen maar … Nee, dat wilde ik niet zeggen! Het komt erop neer dat wij net zo goed achterover kunnen gaan zitten leunen en voor de rest maar een beetje meewaaien met de wind, want wat er gebeurd gebeurd er toch, en het is allemaal oke, het is noch goed noch fout. Maar, het zal ons niet noodzakelijkerwijs gelukkig maken!

ELIAS: En in sommige focussen is dit precies hetgene wat je doet, wat je beactualiseerd, en in andere focussen weer niet. In sommige focussen, drijf je gelukzalig door je manifestatie heen, onbekommerd over het hoe en waarom en waarvoor, en hecht je het predictaat slecht of beter niet aan al je ervaringen vast. In deze bepaalde focus, heb je ervoor gekozen om niet dit type van ervaring te manifesteren. Je hebt een intentie gekozen die een richting creërt; en deze intentie volg je na, via je ervaringen. De intentie is datgene dat leidende is van je ervaringen.

Objectief, ben je correct dat alle individuen gelukkig willen zijn; maar binnen jullie objectieve termen, geloven niet alle individuen erin dat zij ook geluk ervaren. Vele individuen ervaren, in jouw woorden, ellende door het geheel van een gegeven focus heen. Dit is een direct gevolg van geloofsystemen. Jouw geluk, of misschien kan ik beter zeggen, jouw vreugde van het zelf, wordt ervaren door het zelf via al haar ervaringen, onafhankelijk van geloofsystemen, in herkenning van de puurheid van de ervaring zelf. Emotioneel gefilterd door je geloofsystemen heen, zou je misschien niet van mening kunnen zijn dat je geluk ervaart, maar je zult altijd je intentie navolgen.

Ik voeg hier nog wat aan toe. Je kiest inderdaad voor wat focussen zonder een specifieke intentie, anders dan alleen maar het ervaren. Dit zijn je ervaren focussen waar je zoals jij dat noemt “doorheen zweeft”, in zalige ontwetend, in jouw woorden, van niets anders afwetend dat de ervaringen zelf.

DREW: Dus heeft de toevoeging van de intentie ermee te maken.

ELIAS: Wat je een richting toestaat in een individueel focus. Dit is wat jullie ‘een doel’ noemen.

DREW: Maar uiteindelijk, is het zinloos!

ELIAS: Niets is betekenisloos, omdat alles een effect heeft op alles. Alles, alle bewustzijn, jullie allemaal, zijn verweven en met elkaar verbonden. Aldus, heeft iedere beweging die je creërt, heeft iedere keus die je uitkiest, een effect op alle andere focussen, en heeft ook effect op alle bewustzijn. Het is dusdanig nauw met elkaar verweven dat je toekomstige en je verleden zelven, in jouw woorden, of je zijdelingse zelven, in mijn woorden, continue invloed uitoefenen op je keuzes, zoals ook jij continue effect aan het hebben bent op toekomstige en verleden gebeurtenissen en keuzes. En dus, zijn alle dingen beïnvloedende van alle andere dingen. Geen enkel ding is insignificant. Al je acties zijn belangrijk in dat ze, in elk moment, aan je waardevervulling voldoen. Als je geen waardevervulling aan het creëren bent, zul je discontinueren.

NORM: Alle bewustzijn is intrinsiek opgebouwd uit een verlangen tot actie, beweging, verandering? Ik zal de vraag anders stellen. Is er enig bewustzijn dat geen actie, beweging en verandering in zich heeft zitten?

ELIAS: Nee. Alhoewel het niet noodzakelijkerwijs een verlangen is. Het is.

NORM: Het is gewoon.

ELIAS: Correct.

NORM: Oke. Van die honderd moleculen met ieder die zes atomen erin – en waarvan er miljoenen links zijn – die links in iedere atoom zijn in de onofficiële wereld anders of verschillend gevormd, maar in de objectieve wereld, zijn ze allemaal hetzelfde?

ELIAS: Ze hebben geen vorm.

NORM: Ze zijn in het onofficiële anders gelinked, maar objectief zijn ze hetzelfde gelinked. Zou ik het zo mogen zeggen? En dus, hebben ze verschillende soorten intenties, andere soorten waardes te vervullen – en dat is wat ze anders maakt.

ELIAS: Niet noodzakelijk.

NORM: Maar wat maakt ze dan anders?

ELIAS: Ze zijn niet noodzakelijk anders of verschillend.

NORM: Ik dacht dat je zei dat ze verschillend konden zijn.

ELIAS: Hun gedrag is verschillend.

NORM: Oke. Hun onofficiële gedrag of hun objectieve gedrag?

ELIAS: Objectieve.

NORM: Ze bewegen zich verschillend, juist?

ELIAS: Dat zouden ze kunnen doen.

NORM: Dat zou kunnen. Wat zouden ze nog meer anders kunnen doen?

ELIAS: Het voorbeeld werd je voorgelegd om de eenheid van bewustzijn te illustreren. Jij ziet atomen als entiteiten. Moleculen zie je als entiteiten. Jullie zien jezelf als entiteiten. Jullie zeggen ook dat jullie allemaal hetzelfde zijn, dat jullie allemaal een soort species zijn. Jullie zijn allemaal het menselijk soort. En dus, zijn jullie allemaal hetzelfde, net zoals die honderd moleculen die dezelfde zes atomen bevatten hetzelfde zijn; maar ieder van jullie vertoond verschillend gedrag. Elk van deze moleculen zou ander gedrag kunnen vertonen, gedrag die in overeenstemming is met het arrangement van de atomen. De atomen kunnen dan dezelfde zijn, maar het ruimte arrangement kan anders zijn. Aldus, zal het gedrag verschillend zijn.

De reden hiervoor is dat informatie verschillend of anders verwerkt wordt in ruimte arrangementen die verschillend zijn. Net zoals jullie allemaal dezelfde manifestatie hebben in jullie species, maar jullie je allemaal anders gedragen omdat je opname van informatie verschillend is ten opzichte van elkaar. Deze illustratie demonstreert ook de preciesheid of nauwkeurigheid van jullie creatie (schepping) van jullie universum – van julliezelf in al jullie complexiteit en van een klein atoompje, die zich allemaal hetzelfde gedragen.

NORM: Vorige week sprak je over tijd, dat het zich kan uitrekken enzo, en dat tijd met de verschillende dimensionale focussen of verschillende dimensionale realiteiten is verbonden. Die connecties of verbindingen worden zogezegd coördinatiepunten genoemd, en wat ik eruit begrijp is dat er grote en kleinere coördinatiepunten zijn, waarvan sommige zich in Zuid California bevinden. De aantrekkingskracht van deze coördinatiepunten tussen de verschillende dimensies – van de tijd in verschillende dimensies – is voor het doel van de uitwisseling van energie. Zeg ik dat juist?

ELIAS: Nee! (Grinnikend)

NORM: Waar ben ik de fout ingegaan?

ELIAS: Net zoals ik al te kennen heb gegeven, is rekenkunde alleen maar van betrekking op deze creatie van deze realiteit – is het alleen maar van relatie op deze realiteit. Het is een taal binnen deze realiteit, een andere taal voor je verdere begrip van je realiteit, maar, het is alleen van betrekking op deze realiteit. Het is onnodig om in het bezit te zijn van aangewezen coördinatiepunten, om te kunnen doorkruisen met andere dimensies in het bewustzijn, omdat alle punten snijpunten of punten van doorkruising zijn.
Nu; het zou heel wat anders zijn als je tegen me zou praten over energie-deponeringen, of zoals jullie dat noemen, vortexen. Maar voor wat betreft coördinatiepunten of doorkruisingpunten ten behoeve van dimensionaal contact – die zijn onnodig.

NORM: Nou, wat zijn vortexen dan?

ELIAS: Dit zijn die energie-deponeringen.

NORM: Van buiten deze dimensie afkomstig?

ELIAS: Nee! Van jou, van jullie!

NORM: Regio 2?

ELIAS: Nee. Je bent in het bezit van een enorme energie in je focus. Je deponeert energie, in fysieke locaties op je planeet binnen jouw ruimte arrangement.

NORM: En weet je waar deze zich bevinden?

ELIAS: Ja, en dat weet jij ook! Als je opmerkzaam genoeg bent, kun je die energie-deponeringen overal om je heen tegenkomen.

NORM: Ik heb eruit begrepen dat als je de zwaartekracht zou meten in deze punten, dat je lichte verschillen zou meten.

ELIAS: Soms, in jouw woorden.

NORM: Afhankelijk van de hoeveelheid energie-deponering?

ELIAS: Correct.

NORM: Wat effect heeft op de zwaartekracht. Waardoor het wordt veranderd.

ELIAS: Verandering van tijd gebeurd op vele gebieden. Jij denkt aan tijd als een constante. Je denkt aan tijd als iets dat continuerende en consistent is, maar dat is het niet. Het is elastisch. Het is buigzaam en het varieert.

NORM: Op subjectief niveau.

ELIAS: Ook objectief!

NORM: Ja, maar het wordt makkelijker beïnvloed op subjectief niveau.

ELIAS: Niet noodzakelijk. Je doet weer af aan je objectieve vermogen! Je bent niet afgescheiden van je subjectieve zelf!

NORM: Oke, omdat ik energie kan creëren die tijd kan veranderen, veranderd zwaartekracht. Juist. Oke.

DREW: Michael had een vraag over tijd. Vorige week en vanavond zei je dat tijd alleen maar van betrekking is op de fysieke realiteit, maar dat het ook kan bestaan in de niet-fysieke realiteit. Wij nemen de tijd waar als een opvolging van gebeurtenissen in de fysieke realiteit. Bestaat de tijd in de niet-fysieke realiteit op andere manieren, bestaat het daar in kleur of toon of gevoel, of iets anders – dat wij niet als tijd zouden herkennen?

ELIAS: Tijd is een identificatie van momenten. Het is niet noodzakelijkerwijs een opvolging van gebeurtenissen. En daarom kan het buiten jullie realiteit als iets anders geïnterpreteerd worden; ja. Het kan op andere manieren worden herkend, omdat het dimensionaal is. Daardoor, kan het geïdentificeerd worden als gebeurtenissen die plaatsvinden binnen momenten.

DREW: Maar niet noodzakelijk als in een opvolging van momenten?

ELIAS: Correct.

DREW: Maar het is altijd aan momenten gerelateerd, op de een of andere manier.

ELIAS: Correct.

DREW: Vorige week zei je dat er geen enkel mens is, die de simultane tijd - alszijnde dat het een realiteit is - geaccepteerd heeft.

ELIAS: Behalve eentje! (Grinnikend naar Bob, en wij barsten in lachen uit. Ron overhandigde Bob vanavond een certificaat, (bij wijze van grap), waarin dit bevestigd wordt!)

DREW: Is het mogelijk of probabel, dat wij als mens, zullen gaan accepteren dat wij onze eigen realiteit creëren?

ELIAS: Ja. En terwijl je door de verschuiving heengaat, zal dit een realiteit worden. Je zult ook beter gaan begrijpen – niet helemaal – maar je zult een wat beter begrip gaan krijgen van simultane tijd. Behalve natuurlijk Lawrence! (Veel gelach).

RON: Een ander onderwerp. Was Mary’s interpretatie van Paul’s laatste communicatie accuraat?

ELIAS: Ja. En mijn erkenning hiervoor, want wij hebben hierop geanticipeerd en gewacht. Dit is een indicatie van de beactualisering van deze vermenging van het subjectieve en het objectieve, waarover wij al eerder hebben gesproken (in de voorgaande sessies).

JIM: Een korte vraag. Dat grote katachtige creatuur die Borloh laatst observeerde, was dat mijn creatie of haar creatie? Of was het een gedeelde creatie?

ELIAS: Van beiden.

JIM: Was het ‘onofficieel’?

ELIAS: Ja. We gaan … (Tegen Vic) Je wenst een vraag te stellen?

VICKI: Dat woord ‘herleiden’, heeft dat te maken met interpretatie?

ELIAS: Deels. Ga door met het onderzoek naar jullie vergelijking! (Ze zijn een definitie, een vergelijking aan het onderzoeken). Je zou het ook in je droommissie kunnen interpreteren. We gaan discontinueren voor vanavond. Ik anticipeer nu al op onze volgende bijeenkomst. In liefde, au revoir!

Elias vertrekt om 10:09 PM.

© 1997 Vicki Pendley/Mary Ennis. Alle Rechten Voorbehouden.



Vertaald door

---

Copyright 1997 Mary Ennis, All Rights Reserved.