Zondag 2 februari 1997 ©
Deelnemers: Mary (Michael), Vicki (Lawrence), Ron (Olivia), Cathy (Shynla), Gail (William), Cecelia (Sari), Norm (Stephen), Reta (Dehl), Drew (Matthew), Bob (Simon), en Bob (Falon).
Omdat er twee Bobs zijn, zal Simon Bob 1, en Falon Bob 2 genoemd worden.
Elias arriveert om 7:09 PM. (Tijd was 25 seconden).
ELIAS: Een goedenavond. We gaan weer verder met het onderwerp “onofficiële informatie”.
Onofficiële informatie wordt continue ervaren, door iedereen. In deze realiteit van deze dimensie die jullie hebben gecreërd, hebben jullie tevens een magnifieke singuliere richting van aandacht gecreërd. We hebben gesproken over het drama dat jullie opnemen in jullie bestaan van jullie species. Je doet dit voor de ervaring ervan. Dit gehele bestaan in dit fysieke focus gaat over het ervaren. Je hebt op magnifieke wijze een fysieke expressie gecreërd, om te kunnen reageren op stimuli, en die informatie wordt naar binnen gehaald door middel van zintuigen. En dit is onderdeel van je ervaring.
Je hebt gekozen om in dit bepaalde fysieke bestaan te manifesteren op een wijze die opwinding bezorgd. Er bestaan vele verschillende (soorten) fysieke focussen. Er bestaan vele verschillende (soorten) manifestaties in verschillende dimensies, die allemaal fysiek manifest zijn. Maar niet allemaal ervaren zij dezelfde soort ervaringen - of zelfs maar soortgelijke ervaringen - als dat jullie ervaren. Jouw bestaan binnen deze bepaalde dimensie is uniek, omdat je vele vele elementen erbij opneemt ter stimulering van je ervaringen. Je hebt fysieke naar buitentoe gerichte zintuigen gecreërd, en je hebt ook innerlijke zintuigen gecreërd. Die zintuigen zijn allemaal continue aan het reageren op stimuli van je omgeving en op bewegingen van het bewustzijn. Waardoor je dus altijd wordt gestimuleerd in je fysieke expressie.
Er zijn een aantal existenties (soorten van bestaan) in andere dimensies, die sommige van jullie fysieke zintuigen niet opnemen in hun bestaan. Er zijn andere existenties (soorten van bestaan) die de emotionele zintuigen niet opnemen. Zoals we al hebben aangegeven, zijn je denkprocessen een creatie die alleen betrekking hebben op dit fysieke focus; het is een taal. In deze, heb je jezelf veel input aangeboden om uit te kunnen putten, met betrekking tot ervaringen en informatie in deze bepaalde fysieke dimensie. Waar je verwarring uit ontstaat, is dat je zo gewend bent aan al die opwinding - want dit is hoe je deze realiteit gecreërd hebt te zijn – dat je de neiging hebt om niet meer te luisteren naar, en geen aandacht meer schenkt aan, de stilte van het zelf. Er wordt je doorlopend informatie aangeboden door het zelf. Er is een open communicatie aanwezig die constant is in haar interactie, zelfs in je objectieve weten ervan – maar, het is een stille fluistering. In deze heb je de neiging, om over deze fluistering heen, opwinding te creëren. Je luistert naar de herrie van je objectieve expressies. Je creërt verwarring en conflict waar die niet nodig is, omdat je gewend bent aan enorme hoeveelheden opwinding, en dat continu. Dit is onderdeel van je creatie. Het is onderdeel van je ervaring, en vervolgens zeggen jullie tegen elkaar dat je maar niet kunt begrijpen waarom je de oplossingen op je problemen niet kan achterhalen.
Het is jullie gedurende de eeuwen al vele malen verteld door vele individuen die grote kennis bezitten, dat je binnenin de stilte de antwoorden zult horen. Dit zijn geen clichés; want binnenin de stilte van het zelf, kun je horen wat je zelf je vertelt. Dit is ook waar we over praten als we het hebben over het accepteren van geloofsystemen. Want ook dit is een onderdeel van je verschuiving, het leren comfortabel te zijn met je eigen stilte.
Dit wil niet zeggen dat jullie monniken moeten worden, en dat je jezelf moet isoleren en continu moet bidden! (Gelach) Want zoals jullie goed weten, is deze essentie een grote voorstander van plezier! (Grinnikend). Maar terwijl je de waarde leert kennen van het verminderen van extreme opwinding tijdens verwarring, zul je jezelf ook de kans gaan bieden om te luisteren. En terwijl je dit proces opstart, zul je niet altijd kunnen begrijpen op welke manier je bereikende bent. Je bent bereikende wanneer je niet toelaat dat je smaak voor opwinding de boventoon voert over je zelf, en wanneer je jezelf toestaat om te luisteren naar de stilte.
Heel vaak, is actie niet-actie; maar binnen jullie geloofsystemen geloven jullie erin dat om iets te kunnen bereiken, je “iets moet doen”. Door dit geloofsysteem, compliceer je en verwar je jezelf heel vaak meer dan nodig is. Want je handelt wanneer het efficiënter en moeitelozer is om niet te handelen, en wanneer je de dingen op een natuurlijke manier laat gebeuren, en daar ook op vertrouwt. Uiteindelijk zul je begrijpen dat binnen een niet-beweging, in jullie woorden binnen een niet-actie, en binnen rust, je aan het vertrouwen bent. Want je laat jezelf dan toe dat je meebeweegt met probabiliteiten, die het meest efficiënt zijn.
In deze, ga je dus niet proberen om je objectieve bewegingen naar probabiliteiten toe te leiden, die je niet eens begrijpt. Want je kunt de ontelbare probabiliteiten waaruit je kiest, bij elke keuze die je maakt, gewoon niet overzien. En door erin te vertrouwen laat je een soepele doorstroming toe, en je zult zien dat in deze meestroming je veel minder woelige stromingen zult tegenkomen in het water, dan wanneer je probeert om tegen de stroom in te varen. Het doel ervan - als je op zoekt bent naar doel - van al deze informatie is dat je meer leert van jezelf. En daardoor zul je zelf het roer in handen hebben, terwijl je bewust en intentioneel je eigen koers opvaart, zonder dat je verwondering hoeft te uiten over de redenen waarom je boot uit koers blijft gaan!
Jullie kunnen vragen stellen! (Grinnikend naar Norm, en wij barsten in lachen uit, vooral Gail, die de slappe lach lijkt te hebben vanavond!)
NORM: Soms ga je over-objectief zitten nadenken over iets en in plaats van dat dit helpt, zal het ontsporend werken op de ontwikkeling van de realiteit die je wilt creëren. Dus op de een of andere manier is het een negatieve actie. Je moet weten wanneer te stoppen, en je moet gewoon toelaten dat het zijn eigen moeiteloze weg zal voortzetten. Dat is de sleutel, of niet?
ELIAS: Correct.
NORM: Kun je in Regio 2 sommige van de dingen zien die ik probeer te creëren?
ELIAS: Interessante vraag. Ik heb focussen van bewustzijn in dit gebied van bewustzijn. En ben ik dus behoudend van een gewaarzijn van de activiteiten die plaatsvinden in dit gebied van bewustzijn. Het zou precisiewerk en wat moeilijk zijn om het te vernauwen naar de activiteiten van één individu binnen de compleetheid van het gebied van regio gebied 2, alhoewel het wel mogelijk is.
NORM: Bijvoorbeeld mijn creatieve energieën die daar zijn, dragen die de stempel van mijn essentie of mijn focus?
ELIAS: Absoluut.
NORM: Dus hebben ze een bepaalde soort van kwaliteit van toon, die kan worden geïdentificeerd als het individu – het individu dat ik ben.
ELIAS: Ja.
NORM: Oke. Dank je.
ELIAS: Jouw energie - welke je essentie-energie is - draagt jouw handtekening, om zo te zeggen, in ieder gebied van bewustzijn. Het wordt herkend als jij in alle dimensies van bewustzijn.
NORM: Interessant. Dat is mooi.
DREW: Zoals ik het begrijp, is het doel van onze fysieke ervaring om onze intenties te manifesteren - die subjectief is en van onze essentie afkomt – en dat is in principe het doel van deze fysieke manifestatie, van dit focus. Is dat juist?
ELIAS: Nee. Het doel van je manifestatie is om te ervaren. Je maakt de keuze om een cyclus van fysieke manifestaties aan te gaan, om ervaringen op te doen. Subsequent op die keuze, kies je voor een intentie, die gekoppeld is aan je individuele focussen. Binnenin essentie, ben je behoudend van een intentie die niet noodzakelijkerwijze gealigneerd hoeft te zijn met de fysieke focus.
DREW: Oke. Is het ook waar dat de intentie waarop wij onze keuzes baseren, in sommige gevallen keuzes kunnen zijn voor dingen zoals armoede, ziekte, dingen die wij negatief noemen? Is dat mogelijk?
ELIAS: Absoluut.
DREW: Wanneer je dan praat over loslaten en vertrouwen op - hoe kunnen wij er dan op vertrouwen dat de intenties en de keuzes die wij maken juist niét de keuzes en intenties zijn die ons het negatieve gebied in zullen leiden? Of dat het niet de dingen zijn die wij juist niet willen ervaren in dit leven?
ELIAS: Als gevolg van je geloofsystemen geloof je erin, en doe je dat al gedurende vele eeuwen, dat bepaalde manifestaties negatief zijn of slecht. Maar dat zijn ze niet. Het zijn ervaringen. Dit, zoals al werd aangegeven, is je doel. In deze, is je keuze van iedere manifestatie in lijn met je intentie en verlangen. Objectief, omdat je beïnvloed wordt door je geloofsystemen, denk je dat je nooit voor een ernstige ziekte zou kiezen. In werkelijkheid, zou je wel een ernstige ziekte kunnen manifesteren, omdat je hiervoor gekozen hebt uit de poel van probabiliteiten, die in lijn ligt met je intentie en verlangen. En uiteindelijk zul je in je focus, ook begrijpen waarom. Dat ‘waarom’ zou je objectief niet eerder aan jezelf kunnen onthullen, dan tot op het moment van je terugtrekking uit het fysieke focus. Maar je zou er ook voor kunnen kiezen om deze informatie al eerder aan jezelf te openbaren, voorafgaande aan je terugtrekking uit het fysieke focus. Maar hoe dan ook; wanneer op dit punt aangekomen, zullen alle individuen begrijpen, waarom zij ervoor gekozen hebben om precies die probabiliteiten te creëren en te beactualiseren.
Je zult geen serieuze ziekte of een “ongeval” manifesteren als dit niet in je poel van probabiliteiten ligt, tenzij je probabiliteiten aantrekt die buiten je poel liggen, maar ook die zullen in lijn liggen met je verlangen en intentie. Je zult niet manifesteren wat niet in lijn ligt met je verlangen en intentie. Je zou de loop van je probabiliteiten kunnen veranderen. Je zou ervoor kunnen kiezen om af te wijken van je probabiliteiten, om op een dramatische wijze bepaalde aspecten van je leven te veranderen, om zo te zeggen, maar ook dit weer zal in lijn liggen met je verlangens en intentie. Je zou hier vanwege vele redenen voor kunnen kiezen. Je zou subjectief een herkenning kunnen hebben van bepaalde invloeden – wat invloeden zijn die je wenst uit te oefenen in het bewustzijn - omdat die invloeden een bepaald effect zullen hebben op bepaalde bewegingen. Je zou op een ieder gegeven moment een overeenkomst kunnen aangaan met een andere essentie, om hen behulpzaam te zijn in hun ervaringen, waardoor je ervoor zou kunnen kiezen om een extreme situatie te manifesteren, zodat het effect zal hebben.
Zoals ik al verklaarde, zul je niét manifesteren wat niét in lijn ligt met je verlangens en intenties. Dit zijn belangrijke dingen om notitie van te maken; want in deze, moet je kunnen begrijpen dat die acties die je manifesteert, niét negatief zijn. Ze zijn niet goed of fout. Er wordt geen waardeoordeel op geplaatst. Alle ervaringen zijn waardevol. Uit alle ervaringen verkrijg je informatie. Een ervaring is niet slecht of slechter dan een andere ervaring. Je moet ook onthouden dat je niet alleen bent. We hebben al eerder gesproken over de vele jij’s die er tegelijkertijd bestaan met jou. En dus, ben je van invloed op alle andere jij’s, zoals ook zij allemaal van invloed zijn op jou.
DREW: Wat jij dus zegt is, dat het onze intentie en ons verlangen en onze keuze is voor dit fysieke leven om een ziekte te hebben. En vervolgens praat je over moeiteloosheid … Wat je dan eigenlijk zegt is, vecht er niet tegen, want het zal toch gebeuren? En vertrouw er gewoon op en laat de keuzes die wij subjectief hebben gemaakt, zich ook gewoon fysiek manifesteren? En ze zijn niet goed of slecht, ze zijn, en laat het daarom maar gewoon gebeuren? En vertrouw daarop, zelfs als het ziekte is of armoede of wat dan ook? Vecht er niet tegen?
ELIAS: Ja. Alhoewel (veel gelach) je dit zou kunnen misinterpreteren! Want als ik zeg, “Verzet je niet tegen deze manifestatie”, zou je dit kunnen interpreteren als zijnde “Laat de manifestatie doorcontinueren zonder er iets aan te veranderen” – en dit zou weleens niet je intentie kunnen zijn. Je verlangen zou een samenwerking kunnen zijn met andere essenties om bijvoorbeeld armoede te manifesteren, en om in die creatie van armoede, je tevens te verplaatsen naar een andere creatie, die van geen armoede. Dit zou je kunnen kiezen om uit te voeren in samenwerking met andere essenties, als zijnde dat het een inspiratie is, wat ook een ervaring is. De emotie van het beïnvloed worden door inspiratie is ook een ervaring. Alles dat je doet in het fysieke focus is een ervaring.
Er zijn ook momenten waarop je kiest de manifestatie te accepteren. Je zult dit weten, omdat je van binnen een drijvende kracht hebt. Die drijvende kracht zal je voortdrijven in een bepaalde richting, in je manier van denken. Het zal je voortdrijven om de manifestatie te kunnen overkomen – of – het zal je voortdrijven in het doorcontinueren van de manifestatie. Jij zult jezelf niet misleiden!
We zijn momenteel aan het strijden tegen zeer vastgewortelde overtuigingen. En of je die geloofsystemen nu wel of niet erkent in jezelf, bestaan ze toch. Jullie hebben ook een geloofsysteem over karma. En of je deze term nu wel of niet begrijpt, en of je het concept bestudeerd hebt of niet, je bent behoudend van dit geloofsysteem. Het is een massa-geloofsysteem. Je gelooft dat als je een ervaring hebt die schadelijk is voor een ander, dat dit in je nadeel zal werken, en dat je het zal moeten ‘goedmaken’, en dat je (opnieuw) zal manifesteren om ‘boete te doen’.
Dit is niet waar. Het is een geloofsysteem. En het versterkt alleen nog maar meer je ideën over goed en slecht en juist en fout. Het versterkt je overtuigingen die je hebt over ziektes en eigenaardigheden – maar al die dingen zijn keuzes. Jullie kiezen allemaal ergens voor. Geen enkel ding wordt je opgedrongen. En zoals ik al verklaarde, zul je niet altijd maar gelijk je creaties kunnen begrijpen; maar terwijl wij praten met elkaar, begin je je eigen taal weer te leren, en daardoor zul je de creaties van je eigen manifestaties kunnen gaan begrijpen, en het waarom ervan.
We gaan pauzeren.
Pauze 7:51 Hervatting 8:11 PM. (Tijd was 10 seconden).
ELIAS: (Tegen Drew) JIJ kiest! (Veel gelach, omdat hij hiermee direct inhaakt op onze conversatie die gaande was in de pauze).
Niét een of andere kosmische entiteit die door het universum heenzweeft is jouw probabiliteiten aan het uitkiezen voor jou, en aan het opgeven aan jou, terwijl jij gedachteloos door je focus heenbeweegt als een marionet! JIJ kiest. Iedere keus die je maakt, heb jij gekozen. Je kiest er bewust voor om ’s ochtends je voeten naast je bed te zetten en op te staan. Je kiest bewust en objectief voor iedere actie die je manifesteert gedurende je dag. En natuurlijk zou je op verschillende momenten bij jezelf kunnen denken; “Waarom koos ik daar nou voor?” maar jij maakte die keuze. Er is geen enkel ander persoon die de keus voor jou maakt. Je bent niet onderworpen aan enig ander iets.
DREW: En die keuzes zijn altijd in lijn met onze subjectieve intenties?
ELIAS: Correct.
DREW: Dus is die intentie een keuze die niet objectief, maar subjectief gemaakt is?
ELIAS: Het is een samenwerking. Er bestaat geen afscheiding; net zoals je dit momenteel ook aan het onderzoeken bent in de droommissie. We hebben al vele malen gesproken over die droommissie tijdens onze sessies, maar het gaat langs je heen, je aandacht is er niet bij! Dit is een interessante onderneming. Er werd je al verklaard dat het bereikt kan worden, ondanks dat dit vrij zeldzaam is. En dus, zou je misschien wat opmerkzamer moeten zijn.
In je subjectieve realiteit, beweeg je op een bepaalde manier door gebeurtenissen en acties heen. Je interpreteert deze bewegingen en deze gebeurtenissen door middel van beelden. Op dezelfde manier, interpreteer je objectief je subjectieve informatie en manifesteert het in je eigen symbolen. Derhalve zijn je objectieve expressies zeer zeker hetzelfde als je droom beelden. Het is een ding op zichzelf, en het is ook een symbool. Je objectieve expressie bevat haar eigen integriteit. Het is iets op zich, maar het is ook een symbool van je subjectieve activiteit. Het is een interpretatie, zoals je hebt ontdekt. Juist Lawrence?
VICKI: Tja …
ELIAS: Want als je je eigen taal van je essentie leert kennen, zul je ook je objectieve expressies kunnen gaan begrijpen in je fysieke focus. Zoals al werd aangegeven, kiest een ander niet voor jouw. Jij creërt objectief de keuzes in het fysieke focus te manifesteren, in een objectieve omgeving, ongeacht van wat het is dat je kiest, en welke richting het objectief opgaat.
Je hebt te maken met een objectieve wereld; met een tijd-framewerk. Dit is waar je fysiek manifesteert. Hetzelfde geldt voor het manifesteren van beelden in je droomstaat. Je bent niet door een droom aan het heenlopen, en je dromen zijn geen imaginatie. Het is werkelijkheid, en dit (hier) is ook werkelijkheid. Het zijn verschillende werkelijkheden (realiteiten) omdat het verschillende gebieden van bewustzijn zijn, maar het zijn beide realiteiten. Er is geen andere realiteit die meer werkelijk is dan de realiteit die je manifesteert. Die realiteiten die je niet ziet zijn ook symbolen, maar zijn behoudend van hun eigen integriteit en zijn een ding in zichzelf. En zij zijn allemaal van invloed op elkaar.
In het fysieke focus, is er een constante intervermenging en beweging gaande in communicatie, die heen en weer van invloed is. Subjectief, ben je beïnvloedend vanuit beide richtingen. Je objectieve fysieke expressie heeft invloed of je droomactiviteiten. Je droomactiviteiten hebben invloed op je objectieve fysieke expressies. Het is een voortdurende heen en weer gaande uitwisseling van symbolische informatie die je hebt geïnterpreteerd, maar je bent altijd in controle.
DREW: Nou, da’s een geruststelling! (Veel gelach).
NORM: Werkt moeiteloosheid beter als ik probeer om de samenwerking van anderen te verkrijgen? Van individuen, en/of in samenwerking met andere focussen of essenties, in de actie die ik zou verlangen?
ELIAS: Dit is niet nodig.
NORM: Dat is niet nodig? Maar is er een synergie als je dat wel doet? Politiek gezien, zou het zeker helpen als essenties elkaar behulpzaam zijn.
ELIAS: Je zult zien dat individuen die vertrouwen in het zelf, andere essenties en andere bewustzijnen aantrekt. Andere individuen worden als een magneet aangetrokken naar diegenen die vertrouwen op het zelf en dat ook ten toon stellen. Daardoor, vertoon je moeiteloosheid. Je hoeft geen beroep te doen op de medewerking van andere individuen, omdat het vanzelf aangeboden zal worden binnen die aantrekking van gelijke gedachten en begrip in bewustzijn.
NORM: En met betrekking tot moeiteloosheid en die twee realiteiten waar we het over hadden, de droomstaat en de wakkere staat – kun je die twee zover krijgen dat ze werkzaam zijn richting één actie in de wakende staat? Zou dat helpen om moeiteloos te zijn?
ELIAS: Op dit huidige moment in je beweging, kan ik je verzekeren dat als je beide staten van bewustzijn tegelijkertijd zou opnemen, je extreme verwarring zou ervaren! (Grinnikend naar Vicki, die heftig ja zit te knikken naar Norm). Je hebt zeer efficiënt geleerd om je wakende staat van je droomstaat te separeren. Je herkent het design van de wakkere staat en van de droomstaat. Je kunt zeer gemakkelijk identificeren tussen die beide staten. Als je deze staten van bewustzijn zou vermengen met elkaar, zou je gedesoriënteerd raken. Laat deze informatie je van dienst zijn in je beweging. Want terwijl je verdergaat met deze sessies, en in het verruimen van je bewustzijn, zul je op een punt aankomen waarop je deze vermenging gaat naderen. En zoals ook Lawrence en Michael heel kort hebben ervaren, zou je daardoor bepaalde elementen kunnen ervaren, zoals een bedreiging van je zelf-identiteit, de verwarring van realiteit, of een gebrek aan begrip met betrekking tot de desoriëntatie die je ervaart. Je zult jezelf heel erg vreemd voelen! Dit is een vermenging van bewustzijn.
Je bent namelijk zeer gewend aan je selectieve richting van aandacht. Je bent gewend je realiteit te bekijken vanuit bepaalde perspectieven. Als deze wegsmelten en je gewaarzijn verruimd en je minder afscheiding toelaat in gebieden van bewustzijn, zul je tijdelijk gedesoriënteerd raken. Want in het fysieke focus ben je niet gewend aan dit type van existentie. In het fysieke focus heb je gekozen om heel erg selectief te zijn en zeer gericht te zijn in de creatie van fysieke, objectieve manifestaties. En terwijl je de acceptatie inbeweegt dat bewustzijn geen afscheidingen kent, raken je grenzen vervormd. Er zijn geen definiëringen meer. Zelfs je fysieke expressie van je lichaam zal anders aanvoelen en anders functioneren, want je zult gaan herkennen dat dit slechts een samenwerking is van atomen en moleculen die cellen creëren, die zich hebben samengevoegd in een geaccepteerde arrangement van ruimte, en die tesamen worden gehouden door de richting van bewustzijn; en dat het in werkelijkheid niet zo solide is, als dat het lijkt te zijn.
NORM: Voor wat betreft de droomstaat en de wakende staat; bestaat er een andere staat die daar ergens tussenin zit, en die buiten het lichaam is? Bestaat er een uit-het-lichaam staat? Is die anders dan die andere twee staten?
ELIAS: En nu treden we de technicaliteiten in! Je droomstaat is een uit-het-lichaam staat! Wat je herkent als je droomstaat is een interpretatie van de acties en gebeurtenissen die plaatsvonden in deze uit-het-lichaam staat. Aldus, creër je daar verbeeldingen van die je labelt als dromen. Het is een vertaling ervan, het is je eigen taal naar jezelf toe, van je activiteiten. Je bent vele, vele malen volbrengende van uit-het-lichaam staten. Je doelstelling in deze is om er objectief gewaar van te zijn, en om deze actie te herinneren en te begrijpen. Het is geen kwestie van hoe je dit moet doen, en óf je dit doet, omdat je dit voortdurend aan het doen bent. Iedere keer dat je jezelf voelt wegdrijven, ben je een uit-het-lichaam aan het ervaren. Iedere keer dat je de slaapstaat ingaat, ben je zonder uitzondering, een uit-het-lichaam ervaring aan het aangaan. Dit is je communicatie met essentie. Je herinnert en herkent alleen de activiteiten niet die je volbrengt in deze staat. De staat tussen het waken en dromen in, is geen tussen-in staat. Dromen is een tussen-in staat. Het is een vertaling van de activiteiten die je bent aangegaan in een uit-het-lichaam ervaring. (Pauze). Sari?
CELIA: Elias, je hebt al vaker met ons gesproken over het subjectieve bewustzijn. Zoals ik het begrijp zijn deze andere staten, gewoon staten van bewustzijn die wij ervaren. Die stilte tijd waar je over sprak vanavond, kan ik dat interpreteren als het zijn van een meditatieve staat? En de stem die wij horen in de stilte van deze staat, de stem van ons innerlijke zelf, waar soms naar verwezen wordt als het hogere zelf, zou dat hetzelfde zijn als onze essentie die tegen ons praat?
ELIAS: Bij wijze van spreken. Het is niet nodig voor je om een meditatie aan te gaan om te kunnen luisteren naar je zelf binnen die stilte. Je mag deze actie kiezen als je dat wenst, maar het is niet nodig. Wanneer ik tegen je zeg dat je moet luisteren naar de stilte van het zelf, dan bedoel ik daarmee dat je moet stoppen met de drama. Ik heb al heel vaak met jullie gesproken over het nu. Jullie geloven dat jullie het nu occuperen en het ervaren en dat jullie leven in het nu, maar voor het grootste gedeelte doen jullie dat niet. Je bent of voorwaarts of terugwaarts geprojecteerd, in jullie woorden. Je maakt je druk om gebeurtenissen die al gebeurd zijn, of je maakt je zorgen om dingen die gaan gebeuren. Je besteedt geen aandacht aan het nu, en in dat nu moment is er die stilte. Want die elementen waar je je druk om maakt, bevinden zich niet in het nu.
CELIA: Dank je. Soms kom ik terug uit de droomstaat of uit een uit-het-lichaam staat met een hevige schok, die fysiek soms oncomfortabel is. Is er een manier waarop ik deze terugkeer kan controleren?
ELIAS: Dit is zeer gebruikelijk bij heel veel individuen. Laat mij je de suggestie doen dat dit geen kwestie van controle is. Het is eerder een kwestie van gebrek aan controle! Als je vertrouwen hebt op je zelf en daar ontspannen bij bent, zul je discontinueren met deze schok. Maar je blijft vasthouden aan je controle, omdat je onzeker bent over de verbinding tussen jou en je lichaam, want je ziet hen als gescheiden entiteiten, waardoor je de beweging blijft forceren. En daardoor, ervaar je die schok. Heel veel individuen ervaren deze zelfde fysieke actie. Het is zeer gebruikelijk. Je hoeft je alleen maar te realiseren dat je vertrouwen kunt op het zelf en dat je zult her-vermengen met je lichaamsbewustzijn, daar dit je keus is. En je hoeft dus niet je bewustzijn terug te stoten in je lichaamsbewustzijn om een schok te kunnen creëren om jezelf te laten weten dat je teruggekeerd bent! (Gelach).
CELIA: Oke. Dank je wel. (Giechelend)
BOB 2: Je hebt vanavond al een beetje over dromen gesproken. In feite, zijn lucide dromen iets waar ik erg geïnteresseerd in ben op dit punt in mijn leven. Veel disciplines, voornamelijk de oosterse disciplines, beschouwen de wakende staat eigenlijk als een lucide droom, waarin wij wakker geworden zijn. Wat zijn jouw gedachten daarover?
ELIAS: Ik heb hier al eens eerder informatie over gegeven. Je bent niet zomaar door een droom aan het heenwandelen. Oliver, in een van onze vroegere sessies, misinterpreteerde informatie die hem werd aangeboden in een sessie, toen hij naar voren kwam met een vergelijkbaar concept; “Deze wakende staat is de droom, en de droomstaat is de realiteit”. Incorrect. Dit (hier) is realiteit. Het is geen illusie. Het is symboliek - zoals ook je dromen symboliek zijn. Maar ook zijn je droombeelden een realiteit, zoals ook deze wakende staat een realiteit is.
Dit zijn moeilijke concepten, en ik begrijpt dat; want je beschouwt je droomstaat niet als het zijn van een realiteit. Je mag dan denken dat je je droomstaat als realiteit beschouwd, maar in werkelijkheid maak je er onderscheid tussen. Je beweegt je niet door je droomstaat heen alszijnde dat het een gebied van bewustzijn is die een realiteit is. Het is een wazig gebied die je kunt vormen en manipuleren en veranderen; maar het is net niet helemaal de realiteit! Het is niet hetzelfde, in jou denken, als deze fysieke objectieve realiteit.
Want volgens jou is dit realiteit; - jij - die fysiek loopt, en voelt, en denkt, jij die dat objectief met open ogen doet – die is realiteit aan het ervaren. Met je ogen gesloten, bewegingsloos in je bed liggend, ben je droomgebeurtenissen aan het ervaren, wat imaginatie is; wat de omzwervingen van de creatieve geest zijn.
Maar in werkelijkheid, zijn zij beiden hetzelfde in hun realiteit. Ze worden alleen anders gepresenteerd, omdat het andere talen zijn. Het zijn andere beelden; maar het zijn beiden realiteiten.
Je kunt dit vergelijken met dat jijzelf twee verschillende dimensies occupeert, simultaan. Je occupeert een dimensie in bewustzijn die geen tijds-frame bezit. En je occupeert een ander gebied van bewustzijn, dimensie, die wel een tijds-frame bezit. Je beweegt je voortdurend heen en weer tussen deze twee in. En hierbinnen, zou je jezelf meer informatie kunnen aanbieden over andere dimensies, die zeer anders zijn dan de jouwe.
BOB 2: Lucide dromen lijken, zou ik zo denken, vrij solide te zijn. In feite kunnen sommige mensen er niet tussen onderscheiden, van wat ik heb gehoord. Ik heb het nog nooit ervaren. Ze kunnen het verschil ertussen niet onderscheiden. Ze denken dat ze daadwerkelijk in de fysieke realiteit zijn wanneer ze in hun lucide droom zijn. Dus lijkt het mij dat het misschien gewoon semantiek is of zoiets, waar we hier mee te maken hebben. Het lijkt mij gewoon over te komen alszijnde dat het een solide droom is, om zo te zeggen. Ben je er zeker van dat het niet gewoon semantiek is, hoe wij dingen interpreteren enzo?
ELIAS: Het is een gedeeltelijke vermenging van objectieve en subjectieve interpretaties; in dat droom beelden hetzelfde worden als de wakende beelden, als je begrijpt wat ik bedoel. Je bent correct; mensen ervaren, in lichte mate, verwarring in deze staat. Als ze het toestaan dat ze bewegen in bewustzijn en dat hun gewaarzijn ruimer wordt, zullen ze dit uitbreiden naar wakende lucide dromen. In deze ervaring, zul je veel verwarring opnemen, omdat het onofficiële informatie is, het onofficiële activiteiten zijn – waarover we vanavond al eerder hebben gesproken. Als je je gewaarzijn ruimer laat worden en deze actie ook toestaat, dan zullen die gebieden van bewustzijn gaan vermengen met elkaar. Ze zouden niet meer van elkaar te onderscheiden kunnen zijn. Je zou een droom staat in de wakende staat kunnen ervaren. Dit duidt op een beweging die je kunt classificeren als het zijn van “een doorbraak”. Heel veel mensen ervaren wakende dromen. En er bestaan vele explanaties voor wakende dromen. Niet allemaal zijn het acties van een ruimer wordend gewaarzijn, die doorbloeden naar het objectieve weten. Maar, terwijl je subjectieve activiteiten beginnen te vermengen met het objectieve wakende bewustzijn, zul je deze elementen van het zelf gaan samenvoegen of vermengen, en dit is de doorbraak.
BOB 1: Eerder vanavond verwees je naar andere dimensies anders dan de onze, in termen van niveaus van opwinding – waar de interpretaties van realiteit anders zijn dan de onze. Is dat juist?
ELIAS; Correct.
BOB 1: Zijn die dimensies plaatsen waar onze essentie focussen heeft?
ELIAS: Ja.
BOB 1: Tot in hoeverre kunnen wij dan toegang verkrijgen tot die dimensies? Want in het meeste materiaal dat ik gelezen heb, vinden TFE’s (vorig leven regressies) over het algemeen nergens ergens anders plaats dan in dit fysieke focus, niet noodzakelijk dit fysieke focus, maar in een geëxpandeerd fysiek focus. Dus, op deze aarde over een periode van tijd, zoals bijvoorbeeld de achttiende eeuw, de zeventiende eeuw, de twaalfde eeuw, wat dan ook. Maar ze lijken nou nooit eens plaats te vinden in andere dimensies. Bestaat er communicatie of is er enige andere vorm van connectie met focussen in die andere dimensies?
(Wat niet bekend was bij Bob, was dat sommigen van ons wel ander-dimensionale ervaringen hebben gehad tijdens een TFE, waarvan Ron’s ervaring waarschijnlijk de meest ongewone was, omdat het een ‘vorm of species’ was van een of ander soort van kristallijnen gesteente, en Ron had grote moeite om die ervaring om te zetten naar woorden, om het te kunnen vertalen).
ELIAS: Ja, die is er voortdurend. Maar vanwege je geloofsystemen laat je jezelf die informatie niet toe. Je gelooft niet in kleine groene Marsmannetjes! En dus, kun je niet met hen praten! (Grinnikend) In werkelijkheid, geloof je er niet in dat er andere wezens of andere jij’s bestaan, want in je gekende universum kun je hen fysiek niet zien. En daardoor laat je niet toe dat die informatie door-bloed, alhoewel je andere focussen, andere dimensies en andere existenties kan tegenkomen, ermee kan doorkruisen, en ervaren. Het is niet ongebruikelijk dat individuen intappen in andere dimensionale focussen. Alleen besteed je meer aandacht aan focussen waarvan je denkt dat de mogelijkheid bestaat dat je deze kunt documenteren.
BOB 1: Of kunt beschrijven.
Je zegt dat ik er niet in geloof, maar het lijkt mij dat iemand die participeert in een TFE toch wel enig krediet verdient voor zijn vermogen - daar hij zich toch toegang verschaft tot andere focussen, en daar dus ook open voor staat. Wil je zeggen dat mensen slechts tot op een zekere hoogte open staan – tot op een hoogte waarin zij zich comfortabel voelen ermee? En dat dingen die doorkomen die ze niet kunnen conceptualiseren of beschrijven, gewoon negeren, of gewoon ontkennen?
ELIAS: Dat is mogelijk.
BOB 1: Welk?
ELIAS: Allemaal! (Gelach)
BOB 1: Tja, dat antwoord had ik kunnen verwachten. Ik moet je ook eigenlijk niet van dat soort vragen stellen!
ELIAS: Het is afhankelijk van het individu en zijn verlangen, maar ook is het afhankelijk van zijn angst.
BOB: 1: Is informatie die vanuit deze sferen komt waardevol? Of is het simpelweg gewoon niet verwerkbaar voor ons, omdat het ons te vreemd is? Is het vertaalbaar?
ELIAS: Sommige andere focussen kunnen niet vertaald worden in jullie taal en denkprocessen. Dat wil niet zeggen dat de activiteiten niet waardevol zijn, want alle acties binnenin essentie hebben effect op alle andere acties. Aldus, kun je beïnvloed worden door een ander focus in een andere dimensie, wat waardevol voor je zou kunnen zijn om te onderzoeken, maar dit hoeft niet altijd het geval te zijn. Maar alle focussen hebben effect op alle focussen. En sommige focussen bloeden door naar sommige andere focussen.
Binnen jullie design van manifestatie, kies je er soms voor om sequentieel (opeenvolgend) te manifesteren; als in een doorcontinuerende saga, om zo maar te zeggen. Je manifesteert niet altijd op deze manier. Want wederom, is het géén regel! Maar je kan ervoor kiezen om in samenwerking met andere essenties op deze manier te manifesteren. En dit kan ook andere focussen in andere dimensies betreffen.
Je mag ook contact opnemen met een ander focus, of een ander focus mag contact opnemen met jou, of met je doorkruisen. Daarom, is alle informatie waarvan je gebruik wenst te maken, met betrekking tot een van je andere focussen in deze dimensie, of in een andere dimensie, waardevol voor je.
BOB 1: Nog een vraagje over lucide dromen. Ik ben er niet zeker van of ik mijn dromen zou omschrijven als lucide, maar ik heb wel het gevoel dat ze iets zijn wat ik kan manipuleren, dat ik ze iedere kant op kan laten gaan die ik wil. En daarbinnen heerst er een zeker gevoel van tijdloosheid.
Mijn vraag is; is het vermogen om te creëren in de droomstaat op een tijdloze manier, hetzelfde vermogen dat wij hebben in de wakende staat, alwaar wij er niet zo veel controle over hebben?
Zijn ze (het vermogen hiertoe) hetzelfde?
ELIAS: Ze zijn hetzelfde. Je hebt niet het gevoel dat ze hetzelfde zijn, en je hebt niet het gevoel dat je dezelfde controle bezit om te manipuleren, maar dat doe je wel.
BOB 1: Dus wanneer jij praat over ‘t creëren van je eigen realiteit in de wakende staat, dan is dat identiek hetzelfde als het creëren van je eigen realiteit in de droomstaat?
ELIAS: Ja, in wezen wel.
BOB 1: Da’s fijn om te weten. Ik zal ’t je laten weten wanneer ik dat ook kan doen!
BOB 2: Ik denk dat er toch wel een vertraging optreedt in de fysieke realiteit.
BOB 1: Volgens Elias is dat alleen maar omdat wij die vertraging erin plaatsen.
ELIAS: Correct.
BOB 1: Als je het voor elkaar kan krijgen in de droomstaat, dan heb je er in iedergeval gelijk een idee van, van hoe het zou zijn. Maar of je het ook voor elkaar zou krijgen, da’s een heel ander verhaal.
DREW: Hoe kun je objectief zo veel controle hebben als er ook andere mensen zijn?
BOB 1: Er zijn toch ook andere mensen in je droomstaat aanwezig!
ELIAS: Ah, dus jij denkt dat je alleen bent in je droomstaat! In werkelijkheid, ben jij in je droomstaat veel completer vermengd met alle bewustzijn, omdat je geen barrières hebt. Objectief, barricadeer je jezelf en zie je jezelf als een individuele geïsoleerde entiteit die zich door de fysieke ruimte heenbeweegt. In de droomstaat laat je jezelf veel meer vrijheid toe. In je droomstaat ben je graag en willende interactief met essenties overal in het bewustzijn. En vandaar dat je dus ook in de droomstaat te maken hebt met andere individuen en hun creaties van realiteit – en blijf je gewoon efficiënt manipuleren, ongeacht.
BOB 1: Mag ik nog even een kleine opmerking maken? Het kwam net bij mij op dat zelfs in de droomstaat, wanneer je aanvoelt dat je aan het manipuleren bent … Ik weet niet of je dan ook aanvoelt dat je ook controle hebt over je dromen?
DREW: Ik heb dat in iedergeval nog niet bereikt.
BOB 1: Nou ja, ik heb het niet bereikt, het lijkt gewoon te gebeuren. Het is niet iets waar ik aan gewerkt heb ofzo, het is gewoon iets waar ik tegenaan liep. Wat mij nu opeens wel opvalt, is dat manipulatie in de droomstaat, simpelweg gewoon een kwestie van keuze is. Het is net alsof je er nog meer van doordrongen bent dat je keuzes hebt. Wanneer dingen een bepaalde kant opgaan in je droomstaat, zeg je; “Nee, ik wil niet dat het die kant opgaat. Ik wil dat het de andere kant opgaat.” En tegelijkertijd met die keuze - gaat het onmiddellijk de andere kant op. Het kost je geen moeite om het de andere kant te laten opgaan. Terwijl in het leven, in de wakende staat, er ‘tijd’ tussenzit – tussen je keuze en het gebeuren van die keuze – je blijft in de tussentijd gelegenheden houden om keuzes te maken. Dus, ze lijken meer moeite te kosten, maar het zijn nog steeds gewoon keuzes.
ELIAS: Correct. In de wakende staat lijkt je realiteit dikker te zijn, omdat het wordt ervaren binnen de context van een tijd-kader. (Pauze).
Ik zou je willen aangegeven dat je nu mag kiezen tussen een pauze of voor de discontinuatie van de sessie.
RETA: Ik zou je nog een vraag willen stellen als je gaat pauzeren. Als je niet gaat pauzeren, wil ik ‘m nu stellen.
ELIAS: Kies!
NORM: We zullen een pauze houden.
ELIAS: Goed dan.
Pauze 9:13 PM Hervatting 9:41 PM (Tijd was 1 seconde).
ELIAS: We gaan weer verder! (Grinnikend).
(Opmerking: Elias z’n aanvankelijke opmerkingen hier, zijn in verwijzing naar een conversatie die gedurende de pauze plaatsvond, en die nogal verhit was!)
“Willen” is een geloofsysteem! Je wilt alleen dat wat je niet hebt, omdat je wordt beïnvloed door geloofsystemen die je vertellen dat wat je hebt niet adequaat is, of die je vertellen dat je ervaring niet toereikend is. Waardoor je een andere ervaring “wilt”. Dit is een directe beïnvloeding van geloofsystemen. Wanneer je kunt accepteren dat je manifest bent vanwege ervaringen, en als je vertrouwen kunt hebben in je keuzes van probabiliteiten en vertrouwt op je zelf, dan elimineer je dat ‘willen’. Maar omdat je het zelf en je ervaringen niet accepteert, vertaal je dat, zet je dat om naar het geloofsysteem van “willen”. Want er is iets voorbij aan, of er is iets dat buiten je is, dat beter is dan hetgene wat je momenteel ervaart. En in je drama ervaar je die illusie, want je laat jezelf de ervaring van het nu niet toe. Je ervaart iets dat in jouw waarneming al gecreërd was, of nog niet gecreërd is.
BOB 1: Verwachtingen.
ELIAS: Correct. En dus, ben je jezelf de illusie aan het in-projecteren, en ervaar je het drama van die illusie, terwijl de realiteit zich in het nu bevind.
RETA: Voordat ik je een serieuze vraag stel, wil ik graag weten, of je betrokken was in mijn leven deze week?
ELIAS: Zoals altijd.
RETA: Nou ja, ik bedoel in specifieke incidenten.
ELIAS: Je bent opmerkzaam aan het worden!
RETA: Ik probeer opmerkzaam te zijn, en ik wil gewoon weten of jij erin betrokken was. En dat je mij vertelt wat het was! (Veel gelach) Ik ga het jou niet vertellen, jij gaat het mij vertellen!
ELIAS: (Ook lachend) Wat dus niet op die manier werkt! Alhoewel ik op onze volgende bijeenkomst navraag zal doen bij je, of je een nogal listige actie hebt opgemerkt die zal plaatsvinden in je toekomstige week! Wat trouwens ook het huidige nu is!
RETA: Is het iets vergelijkbaars met wat vorige week gebeurde?
ELIAS: Nee.
RETA: Oke, ik zal het in de gaten houden. Maar het was tamelijk ongewoon. (Elias lacht zachtjes).
De vraag die ik heb is als volgt. Ik heb zitten luisteren naar een tape waarop een vrouw probeerde om je gewaar te laten worden van je innerlijke zintuigen, waardoor je misschien dingen uit het verleden kon veranderen. Ze zei dat je terug moest gaan naar dingen in het verleden die je niet leuk vond, of dingen die je gedaan had die slecht waren. Je gaat naar die incidenten terug en concentreert daarop, en brengt alle andere mensen, focussen, terug in beeld die daarin betrokken waren. En dan verander je dat door te zeggen dat het niet slecht of goed was. Waardoor je die andere focussen misschien hun geloofsystemen kan laten veranderen, dat het niet of goed of fout of oke was. Waardoor je het verleden op een dusdanige manier veranderd, dat het misschien niet meer zal worden herinnerd als het zijn van een slecht incident in het huidige nu. Volg je dit nog??
ELIAS: Laat mij je uitleggen dat alle probabiliteiten worden beactualiseerd. En wanneer je het hebt over het veranderen of wijzigen van het verleden, zal je keuze eruit bestaan om binnen de simultane tijd met een probabel zelf te doorkruisen. De oorspronkelijke actie die je je van origine herinnert, heeft zich nog steeds voorgedaan. Het is niet weggevaagd. Het werd niet vernietigd. Maar wat geldt voor toekomstige acties of huidige acties en interkruisingen of doorkruisingen met andere zelven, geldt ook hiervoor. Je kunt dit ook bereiken in het verleden, zoals jullie dit zien. Je brengt het incident terug in je herinnering en focust je energie op deze gebeurtenis uit het verleden. Het is juist dat je al die andere individuen die in dat incident betrokken waren ook voor de geest moet halen, omdat zij hebben bijgedragen aan de creatie van die gebeurtenis. Hierbinnen, kun je ervoor kiezen om andere probabiliteit in te glippen.
Alle probabiliteiten worden beactualiseerd. En dus kun je, op ieder gegeven moment, ervoor kiezen om iedere probabiliteit te veranderen. Het is allemaal keuze. Keuzes worden niet beperkt door wat jij ziet als voorwaartse bewegingen. Het is onbegrensd. Er is geen voorwaarts. Het is een cirkel. Binnen deze cirkel, kun je vanuit iedere invalshoek, iedere keus of probabiliteit veranderen, en kun je met een ander zelf doorkruisen en een gebeurtenis gaan hercreeren, die in jouw ogen al bestond. Je kunt deze actie net zo gemakkelijk en net zo efficiënt volbrengen als dat je toekomstige gebeurtenissen creërt, omdat alle gebeurtenissen geen vaststaande dingen zijn. Het is geen statisch iets. En ze zijn simultaan, ze bestaan tegelijkertijd. Er bestaat geen voor en na. Dit is een creatie die alleen voorkomt in dimensies met een tijd-framewerk.
Tijd is een perceptie. Het is geen ding op zichzelf. Het is een creatie van je perceptie, om gebeurtenissen te vertragen. Dit staat je toe dat je singulier kunt ervaren, zonder vervorming van de gebeurtenis. Veel fysieke focussen nemen tijdelementen op (in hun bestaan) omdat dit je een meer geaccentueerde mogelijkheid biedt tot het ervaren zonder verwarringen, omdat je met je aandacht in een richting op bent geconcentreerd.
VICKI: Wanneer je droom beelden hebt die precies hetzelfde lijken te zijn als het objectieve focus, ben je dan een perceptie van tijd aan het invoegen, zodat je beter kunt zien wat je aan het zien bent?
ELIAS: Er zijn verschillende redenen voor deze actie. Zoals ik al eerder verteld heb, kiezen sommige individuen ervoor om heel erg objectief gefocust te zijn, en om geen aandacht te besteden aan subjectieve interacties. Daardoor, zullen zij beelden hercreeren in de droomstaat, die hun wakende staat weerspiegeld. Maar dit hoeft niet altijd de situatie te zijn. Het is ook afhankelijk van je richting in je probabiliteiten. In sommige situaties, zou je inderdaad je beelden kunnen gaan vermengen van je objectieve wakende staat en je objectieve dromende staat. Dit biedt je informatie aan die je kunt gaan verwerken.
En je zult dit wat makkelijker kunnen begrijpen als je beelden creërt die je familiair zijn. Je experimenteert met die beelden, om de meest efficiënte vertaling te kunnen vinden van subjectieve acties die plaatsvinden. Je hebt geen taal waarmee je subjectieve activiteiten van essentie op een adequate manier kan vertalen naar het fysieke focus toe. Ook, zijn ze te groot om te kunnen manifesteren in het fysieke focus, zoals dit ook het geval is met Bron Gebeurtenissen. Aldus, creër je fragmenten. Je creërt massa-gebeurtenissen die representaties zijn van delen of elementen van Bron Gebeurtenissen. Op deze zelfde manier, creër je droom verbeeldingen, die representatief zijn en een interpretatie zijn van een actie die groter is, dan dat het geïnterpreteerd kan worden in het fysieke focus. Jij, in je fysieke focus, hebt een singuliere richting van aandacht. Jij, in je subjectieve activiteiten, bent interactief met ál je zelven. Net zoals de luchtdeeltjes in een kamer waarover we hebben gesproken. Zij vormen allen het lichaam van de lucht, maar het zijn ook allen individuele deeltjes. En zo ben jij ook.
(Ferm gesproken) Je bent multidimensionaal. Je bent niet één singuliere entiteit. Je bent enorm divers. Je bent meerderen. En dus, ben je groter dan kan worden vertaald naar enig singuliere individuele fysieke focus. Dat wil niet zeggen dat je creatie van manifestatie geen realiteit is, want dat is het wel. Iedere manifestatie is een realiteit. De manifestatie is geen illusie.
Eerder vertelde ik je al dat je illusies creërt in je evaringen, want je projecteert jezelf buiten het nu in je perceptie; maar je realiteit is een realiteit. Het is geen illusie. Je droomstaat is ook een realiteit; maar het zijn beiden symbolen en interpretaties, van essentieactiviteiten die op realistische wijze worden uitgedrukt via verbeeldingen en via fysieke materie. (Empathische pauze).
BOB 1: Zijn droom activiteiten altijd symbolisch van, of zijn het altijd vertalingen van subjectieve activiteiten? Of zijn ze soms ook gewoon een terugblik of gewoon een verwerking van objectieve activiteiten van de dag? Ben ik duidelijk?
ELIAS: Ja. Dit is wat ik al eerder zei. Het is afhankelijk van je motivatie. Er zijn mensen die heel erg objectief gefocust zijn en zij zullen die objectieve realiteit weerspiegelen in droomverbeeldingen. Wat niet wil zeggen dat zij geen subjectieve activiteiten aangaan …
BOB 1: Ze creëren er gewoon geen verbeeldingen omheen.
ELIAS: Correct. Ze vertalen dit niet terug naar het objectieve focus.
BOB 1: En je zei dat de intentie of de reden hiervoor was, dat zij bijzonder objectief gefocust zijn, en dat zij ietwat weerstand bieden tegen subjectieve activiteiten.
ELIAS: Het is geen kwestie van weerstand bieden tegen subjectieve activiteiten, want iedereen beweegt zich subjectief. Ieder van jullie kiest de ervaring, die je wenst te hebben. Je kiest een poel van probabiliteiten uit waarin je kiest je te bewegen. Ieder focus is één focus.
BOB 1: Hij schijnt mij toe, en dat gebaseerd op mijn eigen droomervaringen, dat mijn dromen meer een weerspiegeling zijn van mijn objectieve activiteiten. Betekent dit dat als je probeert om meer subjectief gefocust te zijn in je wakende uren dan in je droomstaat, als dat überhaupt al mogelijk is, dat je dat dan ook zult weerspiegelen? Ben je dan meer geneigd om onofficiële informatie te horen?
ELIAS: In eerste instantie, ja, zou je meer gewaar kunnen zijn van subjectieve activiteiten, doordat je jezelf verschillende verbeeldingen toelaat. Maar ook dit is weer afhankelijk van je verlangen en je vertrouwen en van de hoeveelheid angst waar je behoudend van bent in een focus. Want je zou tijdelijk een enorme activiteit aan droomactiviteiten kunnen ervaren, van creaties van beelden die wijzen op subjectieve activiteiten, maar je zou ook net zo plotseling kunnen stoppen met deze actie en terugkeren naar zeer objectief gerichte beelden, en je zou zelfs helemaal kunnen stoppen met het hebben van herinneringen van droomacties, omdat je objectief je eigen beweging zou kunnen blokkeren via je geloofsystemen en je angsten.
Je hoeft hier niet bang voor te zijn, want het avontuur wat voor je ligt is magnifiek. Je hoeft alleen je angst to overwinnen voor hetgeen wat je niet kent, en je eigen herinneringen toelaten hierin, wat als een grote motivatie zal dienen. Je zult soms verward raken, en dat zal gebeuren, maar dat zijn tijdelijke situaties.
Je bent behoudend van geloofsystemen met betrekking tot rationele, acceptabele gedachteprocessen en gedragspatronen. En als je daarvan afwijkt, zul je jezelf vragen gaan stellen. Je zet vraagtekens bij je eigen integriteit. Maar je moet gewoon onthouden dat je gezond van geest bent, je bent niet gek. Je beweegt je naar een groter gewaarzijn toe van bewustzijn, en alhoewel je op dit moment “gestoorde mensen” nog niet accepteert, hebben deze mensen vaak een duidelijker begrip van subjectieve realiteiten dat jij hebt.
BOB 1: Dank je.
ELIAS: Je bent welkom. Ik zal gaan discontinueren voor vanavond, en ik wens jullie allen een liefdevol au revoir toe.
Elias vertrekt om 10:51 PM.
© 1997 Vicki Pendley/Mary Ennis, Alle Rechten Voorbehouden.
Vertaald door
Copyright 1997 Mary Ennis, All Rights Reserved.