Zondag 19 januari 1997 ©
Deelnemers: Mary (Michael), Vicki (Lawrence), Ron (Olivia), Cathy (Shynla), Gail (William), Jim (Yarr), Jene (Rudy), Bob (Simon), Norm (Stephen), Reta (Dehl), en Drew (Matthew).

Elias arriveert om 6:52 PM. (Tijd was 20 seconden).

ELIAS: Goeieavond.

GROEP: Goeieavond.

ELIAS: Ik zal deze avond beginnen door een oefening aan te bieden die zal dienen als aanvulling op jullie huidige oefening, en welke ook instructief is voor een oefening die al eerder werd aangeboden – dit voor diegenen onder jullie die toennertijd niet aanwezig waren bij die sessie. Het zou je behulpzaam kunnen zijn in het identificeren van je geloofsystemen. Ik gaf ook aan dat men opmerkzaam diende te zijn op al hun uitingen van geloofsystemen, ongeacht of dit middels gedachten is, of middels een reactie op stimuli is. Dus, elke keer dat je merkt dat je reageert op een geloofsysteem, neem je er ‘notitie’ van. Dit zal je behulpzaam zijn in het identificeren van je geloofsystemen.

Een van de meest moeilijke dingen in dit proces dat jullie allemaal tegenkomen, is de daadwerkelijke identificatie van je eigen overtuigingen. Je gelooft dat je veel van je geloofsystemen hebt geëlimineerd. Ook dit is een geloofsysteem! Maar je kunt die geloofsystemen wat beter leren identificeren, door er gedurende je hele dag opmerkzaam op te zijn, op iedere keer dat je reageert op een geloofsysteem. Daardoor leer je die overtuigingen kennen, waar je zo vreselijk sterk aan vasthoudt. Wanneer je eenmaal die geloofsystemen hebt geïdentificeerd, dan kun je gaan beginnen om ze te gaan accepteren – maar je kunt geen geloofsystemen accepteren, waarvan je niet weet dat ze bestaan. Je zult dat geloofsysteem die je niet identificeert blijven vasthouden.

Voeg ook het navolgende toe aan jullie oefening in duidelijkheid/helderheid … daar jullie het allemaal zo goed aan het doen zijn! (Met humor, en lachend). Je energiecentra - je gaat gebruik maken van twee ervan, van twee energiecentra. Vermeng of mix die energiecentra samen terwijl ze uitstralen en zie ze voor je, helder en duidelijk, terwijl ze in je lichaam rondbewegen, zoals hoepels. Merk je tastzin op. Merk het gevoel in je huid op terwijl je energiecentra uitstralen en in je lichaam op en neer bewegen.

Ik zal wachten op jullie beschrijvingen van wat je opmerkt. Want je zult niet alleen een sensatie van beweging tegen je huid opmerken die op en neer gaat in je lichaam. Als je opmerkzaam bent, en helder bent, zul je verschillende soort sensaties opmerken, afhankelijk van welke energiecentra je kiest te gebruiken. Deze zullen effect hebben op verschillende elementen van je fysieke expressie. (Lichaam). Deze oefeningen worden je niet aangeboden als iets dat tijdrovend is, maar worden je aangeboden om je in staat te stellen om helder en duidelijk te kunnen zijn in je manifestatie in je fysieke focus, en om waarderend te leren zijn van je creatieve krachten.

Want zoals ik al eerder verklaarde, is ieder gebied van bewustzijn - waar je op focust - waar je aandacht op dat moment door wordt vastgehouden - belangrijk. Maar geen enkel gebied is belangrijker dan een ander gebied. Daarom is het belangrijk dat je je realiseert dat dit gebied - dat momenteel je aandacht bezet - alles belangrijk is. Dit fysiek gefocuste gebied van het bewustzijn bezet je niet, alleen maar om te streven naar een ander gebied van bewustzijn. Elk gebied – op zichzelf – is alles belangrijk. De verwarring die je ervaart in de ene, als gevolg van een gebrek aan begrip, wordt herhaald in een andere. Daarom probeer je dus duidelijk en helder te zijn in dit gebied.

We hebben gesproken over onofficiële informatie. Ik stel jullie nu de vraag; wat is je recentelijk aan onofficiële informatie opgevallen? (Pauze)

BOB: Wat is onofficiële informatie?

ELIAS: Alle informatie en activiteiten en gebeurtenissen die niet officieel geaccepteerd zijn, binnen de geloofsystemen van de massa.

JENE: We creërden een winkel, een zaak, vanuit een impuls of een impressie. Veel nieuwe ideën werden gestimuleerd, kreeg veel informatie binnen over andere ideën, en luister ernaar, probeer daar op te handelen en het niet al te veel in de weg te staan, en dat gaat gepaard met een hoop angst, wat moeilijk is.

ELIAS: En wat is binnen deze onderneming de onofficiële informatie die je opvalt?

JENE: Nou, normaal gesproken als je een zaak gaat opzetten, doe je dat niet ‘even’ binnen drie dagen en laat je het niet achterwege om naar papieren te kijken en laat je het niet achterwege om alles te checken, en zeg je niet gewoon van, “Oke goed, we doen het”, en vervolgens doe je het gewoon. Dat is wat ik deed, omdat ik een impressie navolgde, een gevoel, luisterde naar informatie die door mijn geloofsystemen werd heengefilterd, welke zei: “Gaan”.

ELIAS: Je laat in deze beweging een groter vertrouwen toe, op je zelf.

JENE: Ja.

DREW: Wel twee keer op een nacht, een week ofzo geleden, werd ik gewekt door stemmen. Eentje daarvan was de stem van een vrouw, en terwijl ik wakker werd, veranderde dat naar het geluid van de elektrische kachel die aanstond. Maar ik weet gewoon dat het niet de elektrische kachel was die ik hoorde. Even later, was er de stem van een man. Er werd gefluisterd. Het woord kan ik mij niet herinneren, maar om een of andere redenen heb ik er een visuele associatie bij van een driehoek. En dat heeft nogal wat indruk op me gemaakt.

ELIAS: Heel goed! En wat interpreteer je uit deze informatie?

DREW: Nou … dat ik mijzelf aan het openstellen ben voor mijn vermogen om gewaar te zijn voor dit soort van onofficiële informatie. Ik heb geen daadwerkelijke interpretatie voor wat de stemmen betekenden, of voor wat het betekent als symbool, behalve dan dat het associaties zijn die ons in het dagelijkse leven niet echt zinnig zouden overkomen. Maar op een ander niveau zouden de driehoek en het gefluister en de stem allemaal verbonden kunnen zijn met elkaar op een subjectieve manier, die wellicht alleen weergeven kan worden door de symbolen. Maar wat het allemaal betekent en wat het allemaal voorstelt, ik heb geen enkel idee. Behalve dat ik er gewaar van ben, dat het gaande is.

ELIAS: Dat is een begin. Zeer goed! Dit is een identificering van onofficiële informatie, en de acceptatie van deze activiteit.

Er is veel dat je niet begrijpt van je onofficiële informatie. Je ontvangt voortdurend onofficiële informatie. Maar je aandacht in het fysieke focus is dusdanig singulier gericht, dat je de interpretaties van je eigen symbolisaties gewoon niet toestaat. Maar terwijl je de activiteiten van de onofficiële informatie leert accepteren, hoe meer dat je je op je gemak zult voelen met deze situatie. Je zult je focus in deze gebeurtenissen gaan ontspannen. En in deze, zul je jezelf in staat stellen om het te kunnen begrijpen.

Je moet ook niet vergeten dat er continue informatie aan jezelf wordt aangeboden. En deze elementen van informatie zijn niet noodzakelijk wat jij ziet als het zijn van je antwoorden, want antwoorden zouden duiden op een einde; een eindproduct. Maar je bent in een voortdurende staat van verandering, in een continu veranderende toestand. Aldus is je plaatje niet compleet. Je voegt stukjes aan je plaatje toe terwijl het de richting van je intentie en je wensen binnen je probabiliteiten opbeweegt. Maar het is geen volbrachte, afgewerkte actie die klaar is.

Je kijkt naar probabiliteiten alsof het eindproducten zijn van acties. Je ziet het als een-lijnige scenario’s. Je laat geen andere informatie toe. Maar als je jezelf het gebruik van je periferie toelaat, zul je opmerken dat er heel veel lijnen van probabiliteiten zijn, die vanuit jouw zichtpunt je niet altijd allemaal maar zo overduidelijk zijn.

Wat jij ook ziet, als je beslissingen neemt, is dat elke beslissing definitief is. Maar je hebt gekozen voor een actie. Daarom is dit de richting die je inbeweegt – je beweegt je die actie, die richting in. Ik zeg je, dat je beslissingen niet finaal zijn, dat ze niet definitief zijn, en dat ze geen afronding of completering van je probabiliteiten zijn. Ze beïnvloeden je verleden, zoals jij dat ziet, en ze beïnvloeden ook je toekomst – net zoals dat vele vele elementen in je heden ook beïnvloed worden door je toekomst. Wat jij bekijkt of ziet als je toekomstige zelf - die heeft voortdurend interactie met dit nu, en is beïnvloedende van je richting. Dat wil niet zeggen dat een ander individu jouw bewegingen dicteert. Jij bent degene die je probabiliteiten uitkiest voor je waardevervulling, en je doet dat vanuit alle zichthoeken van je waarneming van realiteit; vanuit het verleden, de toekomst, en het heden. Ze zijn allemaal gelijktijdig, simultaan. Ze lopen niet op volgorde. En daarom, zijn ze allemaal beïnvloedend van elkaar, en zij zijn allemaal jou. Hierbinnen, kies je probabiliteiten uit die je profijt brengen, in samenwerking en conjunctie met diegenen waar je interactief mee bent. Want je creërt je realiteit niet alleen maar ter je eigen waardevervulling. Je creërt je realiteit ter je grootste waardevervulling en ook voor de waardevervulling van alle anderen, omdat alle bewustzijn verbonden is met elkaar. (Zeer intens gesproken).

Je zou je bij jezelf kunnen denken dat je een bepaald ding “wilt”, en je gaat concentreren op dit ding en op de creatie ervan, en je kunt dit ding niet manifesteren – want binnen het samenwerkingsverband met de betrokkenen om je heen en in het bewustzijn, zou dit ding misschien niet voor iedereen de grootste waardevervulling kunnen zijn.

Nu; zoals ik al zei, zien sommige individuen hun focus niet alszijnde vervullende van hun hoogste waardevervulling. En kiezen zij er daarom voor om hun focus te discontinueren (te overlijden). Maar zelfs binnen dit soort beslissingen en keuzes, zal de waardevervulling voor alle betrokkenen, in het bewustzijn, gewoon bereikt worden. De discontinuatie van één focus – die zoals jij dat ziet, beëindigd wordt als gevolg van het niet vervullen van de waardevervulling van dat persoon – zal tegelijkertijd de waardevervulling vervullen in het bewustzijn van diegenen die betrokken zijn bij deze persoon. (Ferm gesproken). Alle dingen zijn verbonden. Alle actie heeft effect op alle andere actie.

We zullen een korte pauze gaan houden, en daarna kunnen jullie vragen stellen.

PAUZE 7:22 PM HERVATTING 7:48 PM (Tijd was 10 seconden).

ELIAS: En we gaan weer verder. (Lange pauze). Of ook niet!

VICKI: Nou, ik zal even ingaan op je vraag. Ik heb een heleboel ervaringen gehad met wat jij noemt onofficiële informatie. Ik noem het verwarring. Ik begrijp echt niet wat er gaande is. Ik loop de hele week rond en weet geeneens wie ik ben. Andere mensen herkennen mij niet. Het is heel erg moeilijk om op wat dan ook te focussen. Op de een of andere manier heb ik kans gezien om door de transcripties heen te komen. Door mijn werkdag heenkomen vandaag was extreem moeilijk. Er lijken flitsen van beelden binnen te komen van een TFE (vorig leven regressie) die ik een keertje deed, ik geloof samen met Jene, waarin zij voorstelde dat ik naar een toekomstig focus zou gaan. In dat toekomst focus, leef ik alleen op een strand. En dat loopt heel erg parallel met het beeld dat ik vorig jaar had in mijn meditatie, van een focus van mij in het jaar 1700. Ik heb nog nooit over die twee beelden tegelijkertijd nagedacht, totdat jij over onofficiële informatie begon te praten vanavond, en toen werden die beelden opeens heel erg scherp. En op dit moment ben ik weer een heftige emotionele reactie aan het hebben, wat ik gewoon niet begrijp, omdat ik daar een uur geleden gewoon geen last van had. Dus, ben ik er niet zo zeker van wat ik moet zeggen over die onofficiële informatie, behalve dat het heel erg verwarrend is. En het lijkt ook samen te lopen met een aantal nogal bijzondere droombeelden die erg vaag zijn, maar niet zo vaag dat ik bepaalde delen er niet van kan herinneren. En hoe ik er ook naar probeer te kijken, en het maakt niet uit welke laag ervan ik probeer in te kijken, ik kan er met de beste wil van de wereld niets van maken. En dat was mijn ervaring voor deze week.

ELIAS: Dit is een voorbeeld van simultane tijd en van interactie met wat jij ziet als verschillende tijdsperiodes, die beïnvloedend zijn van dit huidige nu, omdat zij allemaal nu aanwezig zijn en zij allemaal elkaar beïnvloeden. Je moet onthouden, Lawrence, dat dit huidige nu ook de anderen beïnvloed. Je valt niet ten prooi van het verleden en van de toekomst. Ook jij bent beïnvloedend. Alle drie zijn zij continue elkaar aan het beïnvloeden. Je identificeerde een verleden focus, die het huidige nu heeft overgeslagen en identificeerde een toekomstig focus, wat weer terugrelateert naar dit huidige focus. Jij, in dit huidige nu, bent jezelf de kans aan het geven, om hen alle drie te kunnen zien.

Dit, zoals ik jullie daar al eerder voor gewaarschuwd heb, is verwarrend. Sla hier acht op, omdat jullie dit eerder niet deden. Ik had het jullie al aangegeven, dat jullie allemaal verwarring zouden ervaren in de opneming van deze activiteiten, in de opneming van deze herinneringen. Dit is onofficiële informatie. Het is dus geen informatie die officieel is opgenomen en geaccepteerd is binnen de geloofsystemen van de massa, en in jullie objectieve bewustzijn. Je zal daarom ook een punt bereiken, om zo te zeggen, binnen deze bewegingen van subjectieve activiteiten, waar je verwarring zult ervaren, en je zult een bedreiging van je identiteit ervaren. Je zult niet als jezelf aanvoelen. Je zult er niet mee kunnen identificeren.

Ik heb dit al vele malen geuit in onze vorige sessies, in de poging jullie voor te bereiden op toekomstige ervaringen; en terwijl ik dat aan het uitleggen was begreep je het niet, totdat je het ervaart, en vervolgens de stress inschiet, omdat je vergeten bent dat je hierover werd geïnformeerd. Dit is maar tijdelijk (grinnikend) relatief tijdelijk; het duurt maar voor korte tijd, in jullie termen. Ook dit is weer een keus. In wat je toelaat binnen je subjectieve bewegingen. Je zou ervoor gekozen kunnen hebben om meer van een verruiming toe te laten waardoor je verwarring en desoriëntatie veroorzaakt, om zo te zeggen, en een gevoel van verwarde identiteit.

Maar het zal je begrip ook ten goede komen, wanneer het toegestaan wordt. Want terwijl je die subjectieve activiteit toestaat, open je die neurologische paden waar we al eerder over gesproken hebben, wat meer activiteit toelaat in je fysieke expressie, wat weer een groter objectief begrip toelaat. Dat wil niet zeggen dat je objectieve begrip afhankelijk is van je fysieke hersenen, want dat is het niét. Maar de communicatie die plaatsvindt tussen de subjectieve activiteiten en de fysieke expressie, spreekt ook tot je objectieve denkproces.

Je voelt je hongerig. Subsequent denk je, ik moet wat eten. Maar zoals ik al heb uitgelegd, zul je aanvankelijk eerst, en dat gebeurt instantaan, subjectief informatie en instructies doorgeven, waar op wordt gereageerd door je lichaamsbewustzijn, die weer reageert met een objectieve boodschap, dat je fysieke expressie behoefte heeft aan aandacht. Begrijp je het tot dusver?

VICKI: Ja.

ELIAS: In deze, beweeg je in een vergelijkbare richting. Je subjectieve beweging heeft effect op je fysieke expressie, lichamelijke expressie, en ook op je breininteractie; fysieke neurologische paden worden geopend, die op hun beurt weer instructief zijn naar je objectieve denkproces toe, welke je informatie bezorgt. Dit kan instantaan, ogenblikkelijk gebeuren. Dat is mogelijk. Over het algemeen genomen, accepteer je dit niet. En vandaar, dat je voor een proces kiest. Jullie kiezen allemaal voor een proces, omdat dit in lijn ligt met je geloofsystemen. Je gelooft immers niet dat je instantaan en onmiddellijk informatie kunt verkrijgen.

In deze, ervaar je dus tijdelijk dit soort toestanden; emotioneel, mentaal en fysiek. Het heeft effect op je gehele focus, omdat je jezelf een opening aan het toelaten bent naar essentie toe, wat weer een opening toelaat naar andere focussen van essentie en naar andere zelven van dit focus. En dit kan verwarrend worden. Omdat je fysieke brein en je objectieve denkproces deze informatie niet automatisch zal begrijpen. En daardoor zal het niet weten hoe moet differentiëren tussen jou en focussen van jou en andere zelven van jou. Het herkent ze allemaal niet als jij. En daardoor zal het verwarrende boodschappen gaan sturen naar je fysieke expressie (lichaam) die je gedachteproces zal vertellen, “Dit zijn onherkenbare gevoelens. Dit is onherkenbare informatie. Ik ken dit individu niet.”

Je bent heel erg singulier gefocust in dit fysieke focus. Maar je hebt dit focus gecreërd om zo te zijn. Je aandacht is één richting op gericht. Het herkent maar één lijn van informatie. Het herkent één lichaam, één jij, één gedachteproces. Maar je bent niet één gedachteproces. En je staat jezelf die herkenning en dat weten ervan toe. Je ziet dit als oncomfortabel en negatief, omdat het je niet familiair is.

VICKI: Dus die expressies, mentaal, emotioneel en fysiek, die zie ik allemaal als negatief, omdat ik het als onbekend beschouw?

ELIAS: Correct. En ook, geloven jullie erin dat jullie fysieke expressies onacceptabel zijn. Het is niet acceptabel om je ongemakkelijk te voelen in een fysieke expressie. Dit wordt niet geaccepteerd.

VICKI: Waarom kiezen wij (voor) onacceptabel?

ELIAS: Je bent aan het reageren. Je bent boodschappen aan het sturen. Subjectief, ben je boodschappen naar je fysieke lichaam aan het sturen. Objectief, ben je aan het reageren op je fysieke lichaam. Je fysieke lichaam is verward, omdat je tegengestelde boodschappen aan het sturen bent. Daardoor raakt het verward. Je objectieve bewustzijn houdt vast aan haar ene officiële lijn van realiteit. Het zal dat niet makkelijk loslaten. Maar je hebt de keuze gemaakt om je subjectieve bewustzijn naar je objectieve bewustzijn toe te bewegen. Het objectieve zal ook niet makkelijk loslaten. Het subjectieve is onofficiële informatie; het is onbekend. Je geloofsystemen beïnvloeden deze actie. En daardoor voel je je verward. Je voelt je ongeordend binnen je fysieke lichaamsfunctioneren. Je voelt niet als jezelf aan, omdat je identiteit wordt uitgedaagd. Maar dit zal voorbij gaan. Wees aanvaardend van je expressies, en laat het toe. Want hoe harder je tegen je eigen gekozen beweging in gaat, hoe meer verwarring je veroorzaakt.

VICKI: Ik begrijp gewoon niet hoe ik daar dan tegenin zou gaan. Ik begrijp niet hoe ik dat niét moet doen, omdat ik gewoon niet weet hoe ik dat wél aan het doen zou zijn!

ELIAS: Probeer je expressies, als je dat kunt, niet te zien als acceptabel of als onacceptabel; maar probeer het gewoon toe te laten. Probeer het te zien als iets dat natuurlijk is. Een natuurlijke acceptatie.

VICKI: Ja hoor, natuurlijk! (Lachend, en een pauze). Ik heb toch nog een ander vraagje hierover. Normaal gesproken als dit soort dingen gebeuren en er een hoop verwarring toeslaat, dat wordt ik heel erg interactief met Mary, en normaal gesproken is dit voor ons beiden heel behulpzaam. En nou zal het waarschijnlijk geen toeval zijn geweest dat dit eigenlijk bijna onmogelijk was deze week vanwege Mary’s té objectieve focus, maar ik ben er wel nieuwsgierig naar, waarom dit was.

ELIAS: Het stond je een onafhankelijke gelegenheid toe. Je bent juist dat dit geen toeval was. En alhoewel Mary niet gewaar is van de activiteiten die objectief plaatsvinden, en deze beweging op objectieve wijze niet zal begrijpen, is er momenteel, in jouw beweging, een behoefte om onafhankelijk (van Mary) subjectieve activiteiten aan te gaan; want als je Michael vraagt om behulpzaamheid, plaats je barrières op je eigen beweging. Ik heb het je al zo vaak verteld, Lawrence en Michael wisselen heel veel activiteit uit. Wat de ene niet wenst te ervaren, zal de ander wel ervaren. Je hebt een verlangen om je te betrekken met je andere focussen. Je drukt het verlangen uit om bereikende te zijn op bepaalde gebieden. Dit druk je objectief uit, wat je subjectief naar Michael toe projecteert. Michael voert deze activiteit uit, hij neemt het op zich, voor jou. En nu kies je ervoor om deze activiteit zelf aan te gaan.

Zoals ik je al eerder hebt verteld, zijn jullie in jullie contact en objectieve communicatie met elkaar, zeer verbonden met elkaar en zeer krachtig. Wanneer je kiest voor bepaalde bewegingen in jezelf, zul je bij tijd en wijle niet voor die fysieke interactie kiezen, maar zul je kiezen om onafhankelijk te zijn van elkaar. Dit is ook de reden waarom je ervoor koos om niet in fysiek contact te zijn met elkaar, gedurende de eerste helft, om zo te zeggen, van je focus. Omdat het nodig was dat je onafhankelijk van elkaar, bereikende kon zijn van bepaalde elementen. Terwijl je verbindt, vermeng je met elkaar. Deze essenties (Michael en Lawrence) gaan deze actie heel erg vaak aan. Het is bijna een automatische actie. Terwijl de ene, om zo te zeggen, in tweeën separeert, vermengd het ook weer naar één, en dat heel vaak. Begrijp je dit?

VICKI: Soort van. Bedankt.

ELIAS: Ook dit is maar voor tijdelijk. Want zoals jij het nodig had om je individueel te kunnen focussen, had ook Michael een behoefte aan individuele aandacht; alhoewel hij daar momenteel, objectief, nog niet gewaar van is. Het is belangrijk dat hij door geloofsystemen van afhankelijkheid heengaat, want terwijl deze nieuwe agenda verdergaat en er steeds meer verruiming plaatsvindt, zullen jullie in verschillende activiteiten betrokken zijn, in verschillende tijdsperiodes. En daarom is het nodig dat Michael, in deze energie uitwisseling, leert om onafhankelijk te zijn. Subjectief, is hij hier gewaar van. Objectief, continueert hij gewoon door met zijn geloofsysteem. Misschien zul je nu kunnen begrijpen, waarom jullie beide op dit moment bepaalde bewegingen aangaan.
Maak je geen zorgen, ik zal je verklappen dat jullie binnen onafzienbare tijd, weer (gaat met zijn vingers in elkaar gestrengeld zitten) zullen zijn! Geen angst! (Glimlachend)

VICKI: Dank je.

ELIAS: Je bent welkom. En vergeet niet dat ik continu interactief met je bent, ongeacht wat. Wat trouwens ook de nodige verwarring en stress zou kunnen veroorzaken!

VICKI: Soms! (Elias lacht).

ELIAS: Geen enkele tijd-periode is absoluut. Geen enkele probabiliteit is vastgezet en afgesloten, of het nu het verleden is of de toekomst. En dus, is wat jij ziet als hetgene dat gebeurd is in het verleden, nog steeds veranderbaar, en dat geldt ook voor wat jij ziet als je toekomst. Je accepteert dat je kan kiezen tussen verschillende probabiliteiten in de toekomst. Niets is statisch. (Lange pauze) Wat een stilte vanavond zeg!

NORM: Kan ik een vraag stellen? Ik denk dat ik gevoeld heb wat mijn intentie is, en ik denk het “De Begrijpende” is.

ELAIS: Dit is wat je kiest?

NORM: Ja.

ELIAS: En, je bent begrijpende van wat?

NORM: Van alles! (Hoop gelach)

ELIAS: En je bent daar blijf je bij?

NORM: Dat ik geloof dat mijn intentie is om begrijpende te zijn? Ja.

ELIAS: Goed dan.

NORM: Dank je. Mag ik nog een vraag stellen? Had jij gisteravond iets van doen met een spel wat ik aan het spelen was met vrienden? Had jij iets van doen met de antwoorden die ik gaf?

ELIAS: (Lachend) Natuurlijk niet!

NORM: Ik weet niet eens waar die vraag nou weer vandaan kwam!

ELIAS: Ik had je al eens verteld dat het je zal opvallen dat je dierbare vriend Elias interactie met je heeft! (Tegen Reta) En het zal jou ook gaan opvallen, en dat is je al opgevallen. (Tegen Gail) Ja?

GAIL: Ik zou graag willen weten wat het is waar ik mee verbind als ik overvallen word door een soort van verdriet, en de behoefte krijg om naar buiten toe te gaan. Ben ik op de een of andere manier aan het verbinden met een verleden en een toekomst zelf? Ik vat het niet helemaal.

ELIAS: Je bent momenteel tamelijk sterk en consistent en empatisch aan het verbinden, zoals ik al eerder heb aangegeven, met Lanyah.

GAIL: Ik ben dat van haar aan het oppikken?

ELIAS: Dit is momenteel heel sterk.

GAIL: Waarom is dat? Waarom zijn wij zo verbonden?

ELIAS: Jullie hebben een sterke verbinding met elkaar in het bewustzijn. En in dit focus, zijn jullie overeengekomen om gedurende dit hele focus elkaar behulpzaam te zijn. En dus, telkens als jullie putten uit elkaar, geven jullie elkaar hulp. Op dit huidige moment, ervaart Lanyah subjectief de beginselen van een herinnering, welke niet wordt geaccepteerd. Daarom heb jij, uit coöperatie, de herinnering geaccepteerd. Dit is een uitwisseling, om zo te zeggen. Lanyah heeft hulp aangeboden in verleden tijden. En nu, draaien jullie het om. De moeilijke gebieden van bewegingen die ervaren worden, daar verbindt jij mee, en biedt hulp aan, voor toekomstige bewegingen.

GAIL: Dus is het dat wat ik dagelijks meemaak; die verschillende bewegingen en gevoelens en dat soort van dingen? Dat is zij?

ELIAS: Correct.

GAIL: Oke. Nog een vraagje. Er kwam een vriendin op visite en zij praatte wat over haar familie. Ik verbond met haar broer die allang dood is. Ik pakte zijn maniertjes op en hoe hij eruit zag, en dat soort dingen. Maar het is soort van niet toegestaan om daarover te praten. Het voelde soort van vreemd aan. Zal dat steeds vaker en vaker gaan gebeuren?

ELIAS: Jullie zullen nu allemaal getuige zijn van Elias z’n gebruikelijke antwoord…

GAIL: Ga dat zelf maar uitvinden!

ELIAS: Jouw keuze.

GAIL: Oh.

ELIAS: Als je kiest te continueren in het verruimen (van je gewaarzijn, bewustzijn), dan ja. Als je daar niet voor kiest, dan zul je stoppen met deze activiteit.

GAIL: Ik zit daar niet zo mee, denk ik. Oke. Interessant. (Pauze)

RETA: Ik heb nog een vraagje, tenzij je klaar bent om te vertrekken. Ik herinner mij dat ik je vroeg of er een of andere 1-2-3 methode was om dit soort dingen aan kleine kinderen te leren, en natuurlijk kreeg ik je gebruikelijke antwoord! Vandaag, hebben wij wat tijd doorbracht met hele dierbare vrienden. Zijn dat van die gereedschappen die we zouden moeten gebruiken om ons gewaarzijn te vergroten of te verruimen, of zijn dat gewoon gereedschappen ter vergroting van onze zelfkennis?

ELIAS: Objectieve kennis.

RETA: Oke. Miriam lijkt wel over een hele hoop subjectieve innerlijke zintuigen te beschikken.

ELIAS: Jullie allemaal bezitten veel innerlijke zintuigen. Jullie zijn allemaal heel intuïtief. Dit is hoe jullie jezelf hebben gecreërd te zijn.

RETA: Misschien gebruikt zij het gewoon meer dan ik doe.

ELIAS: Op sommige gebieden, maar jij blinkt weer uit in andere gebieden. Doe niet af, doe niet zo min over je eigen expressie, omdat ook jij een werkende intuïtie bezit.

Goed. Ik verheug mij op onze volgende bijeenkomst, een genegen adieu, en ik zal ook interactief met jou zijn Lawrence, om je te steunen. Au revoir!

Elias vertrekt om 8:35 PM.

© 1997 Vicki Pendley/Mary Ennis, Alle Rechten Voorbehouden.



Vertaald door

---

Copyright 1997 Mary Ennis, All Rights Reserved.