Zondag 1 september 1996
Deelnemers: Mary (Michael), Vicki (Lawrence), Ron (Olivia), Cathy (Shynla), en Gail (William).
Opmerking: Deze transcriptie is anders gedaan, want het werd rechtstreeks opgetypt vanaf de audio-opname, in plaats van eerst te kijken naar de video, en daarna een handgeschreven transcriptie te maken. Daarom zullen er waarschijnlijk wat minder opmerkingen zijn over visuele informatie.
Elias arriveert om 7:05 PM. (Tijd was twintig seconden).
ELIAS: Goeieavond. (Pauze) Vanavond, kunnen jullie vragen stellen over jullie probabiliteiten die jullie aangaan, en daarna zullen wij overgaan naar het spel. (Pauze).
VICKI: Ik heb nagedacht over je beschrijving van de boodschap die gegeven werd in bewustzijn, die van minder separatie tussen de mens en de natuur, en ik begrijp het niet echt, want als ik luister naar hoe de mensen praten over, bijvoorbeeld, de branden, dan lijkt het alsof er alleen maar nog meer separatie is. Momenteel is er een strijd gaande tussen mens en natuur, en het is gewoon niet echt … Ik kan het niet begrijpen.
ELIAS: Gedurende onze discussie over probabiliteiten, heb ik jullie de instructie gegeven, om opmerkzaam te zijn, en om een verruiming van je perceptie toe te staan. Merk je eigen verplaatsing binnen probabiliteiten op, wat een beweging doorheen geloofsystemen is. Merk je eigen individuele acties op. Terwijl je nieuwe percepties aangaat, terwijl je door geloofsystemen heenbeweegt, welke actie ga je dan aan? (Pauze, starend naar Vicki, die géén idee heeft). De strijd! Ik had je al verteld dat jullie individuele expressies en ook jullie massa-gebeurtenissen elkaar weerspiegelen; dus is de actie hetzelfde. In de initiatie van probabiliteiten, en in de beweging binnen bewustzijn, naar het gewenste gebied toe, gaan jullie ook, en masse, door geloofsystemen heen. Daarom, zijn jullie ten toonspreidend, van wat jullie aanvankelijk beschouwen, als “tegengestelden van het eind product”, in jullie termen. Dit zijn gebieden die instructief zijn voor jullie, om op te merken, en je begrip over te vergroten. Binnen jullie selectieve span van aandacht, zien je een probabiliteit, die wordt geactualiseerd, die een “onmiddellijk” resultaat afbeeld. Maar, je laat geen begrijpen toe, van alle acties en probabiliteiten, die simultaan aan het gebeuren zijn, binnen een gegeven verlangen. (Pauze)
VICKI: Oke, ik zal erover nadenken. (Pauze)
RON: Ik zou graag willen weten of dat Michael en ik op de juiste koers zitten, voor zover het onze piramide visualisatie betreft van de andere avond.
ELIAS: (Glimlachend) Ik zal jullie erkennen in deze connectie binnen het begrijpen, hoewel jullie nog niet helemaal begrijpen, wát jullie begrijpen, maar, jullie zijn ermee begonnen. Je bent begonnen met het zien van de multidimensionaliteit van bewustzijn, en van julliezelf. Dit stelt je in staat om ook het idee te kunnen begrijpen, van minder separatie of geen separatie binnen bewustzijn. Ik had jullie al verteld, dat de geboorte had plaatsgevonden. De beweging werd geïnitieerd. En nu beginnen jullie die beweging, die jullie aangaan, op te merken. (Pauze). Zeer goed! (Pauze).
Ik zal Olivia ook erkennen, in de herkenning en het toestaan, van de energie-uitwisseling. Vaak, zoals je al hebt opgemerkt, laat Michael in zijn koppigheid, meer bereidwilliger informatie toe vanuit andere bronnen. Hij zal soms makkelijker informatie accepteren, van andere essenties, anders dan Elias.
VICKI: Dus dit zou een reden zijn voor zijn suggestie pas geleden, dat wij met dat verdomde Ouija board zouden kunnen spelen? (Wat wij nog nooit samen hebben gedaan omdat wij het “niet zo serieus” nemen, maar ook omdat het gewoon niet werkt met Mary. Het werkt zelfs niet bij andere mensen, wanneer Mary in hetzelfde huis aanwezig is!)
ELIAS: We hebben het over probabiliteiten gehad. Ik heb jullie verteld dat jullie maar één lijn van probabiliteiten zien. Je gaat, automatisch, vele probabiliteiten aan die je niet herkent, binnen die vele lagen van bewustzijn. Je zou fysiek een actie kunnen aangaan, en in je gedachteproces zul je geloven, dat je deze actie aangaat vanwege één reden; maar dit is maar één actualisatie van één probabiliteit. Simultaan, worden er vele probabiliteiten geactualiseerd. Jullie denken in termen van probabiliteiten die worden tegelijkertijd worden geactualiseerd, in alleen maar andere dimensies. In werkelijkheid, beactualiseer je vele probabiliteiten, en breng je vele probabiliteiten in beweging, simultaan, binnen deze dimensie en tijdperiode, binnen verschillende lagen van bewustzijn. Je realiseert je alleen maar niet, wat je aan het doen bent.
Ik heb jullie al heel vaak verteld, dat het verlangen groot is. Michael is gewaar van dit verlangen. Hij is er niet gewaar van hoe hij veel van zijn probabiliteiten beactualiseert, zoals jullie daar allemaal niet-gewaar van zijn, objectief, omdat jullie selectief zijn in jullie denken. (Pauze). Jullie verlangens zullen beactualiseerd worden. Als je probabiliteiten aangaat, en je beweegt je naar een punt toe waarvan je vindt, dat die op het verste punt van je verwijderd ligt, om te kunnen beactualiseren, dan zul je op creatieve wijze, binnen bewustzijn, andere probabiliteiten opzoeken, om er doorheen te bewegen. Wat jullie beschouwen als het zijn van een “blokkade punt”, zal in werkelijkheid dienen als je motivatie punt. En dit is waarom ik jullie vertelde dat jullie structuren en jullie blokkeringen, niet als blokkeringen gezien dienen te worden, want in feite, zijn het elementen van je structuur. Het zijn probabiliteiten. En ze zijn jou, in realiteit, niét aan het blokkeren van “iets”, alhoewel jullie wel denken dat dit het geval is. Ze dienen als motivatie voor je creativiteit. (Pauze) Je wordt inventief als je gelooft dat je wordt geblokkeerd. Je laat dan een grotere expressie van creativiteit toe.
CATHY: Ik kan geeneens een vraag meer formuleren! Het lijkt mij gewoon zo over te komen, dat met al die probabele zelven en probabiliteiten – hoe creëren wij in gódsnaam onze eigen realiteiten dan, als wij allemaal verbonden zijn met elkaar? (Lachend)
ELIAS: (Glimlachend) Dit is waarom ik jullie vertelde, dat binnen deze discussie over probabiliteiten, er een element aanwezig is die verwarrend kan zijn, en wat bedreigend zou kunnen overkomen voor wat betreft je eigen persoonlijke identiteit. Laat mij je zeggen, dat die elementen van de aangeboden informatie, je zullen dienen in het behulpzaam zijn, in het vergroten van je perceptie. Als je momenteel verwarring ervaart van zelf, maak je dan niet druk over probabele zelven, want je moet onthouden, dat jij het centrum bent.
CATHY: Van de probabele zelven, van de lijn die daar doorheen loopt. Het is toch allemaal verbonden met al het andere, juist? (Lachend)
ELIAS: Correct! (Grinnikend)
CATHY: Dat is al wat ik dacht dat je zou gaan zeggen! Oke.
ELIAS: Maar jij, zoals jij jezelf waarneemt te zijn, bent het creërende centrum. Jij creërt jouw realiteit; déze probabele zelf; Catherine. (Pauze, glimlachend)
VICKI: Ik heb nog wel een aantal vragen van onze nieuwe vrienden, als dat oke is met iedereen. (Iedereen vind het oke) Van Linda, in reactie op je antwoord op haar originele vraag: “Wanneer ik werk aan een probleem, en vertrouw op mijn innerlijke stem om mij daar naartoe te leiden, hoe weet ik dan of ik mijn doel zal bereiken, als ik maar niet kan uitvinden welke stem mij aan het leiden is naar de “juiste” richting? Direct binnen de termen van het resultaat dat ik verwacht, of wens te hebben.
ELIAS: Zoals wij besproken hebben, zijn er vele lagen van bewustzijn en probabiliteiten, die simultaan worden aangegaan. En daarom is hetgeen wat jij waarneemt als het zijn van de juiste uitkomst, of wat jij wenst dat de juiste uitkomst zal zijn, slechts één probabiliteit binnen één laag. Mijn antwoord op deze vraag zal overkomen als het zijn van een niet-antwoord, hoewel het wel het uiteindelijke antwoord is; namelijk om alle probabiliteiten te accepteren, om accepterend te zijn van zelf binnen dit vertrouwen.
Vele individuen zeggen dat zij vertrouwen op hun innerlijke stem. Tegelijkertijd, accepteren zij niet henzelf, of hun probabiliteiten, of de actualisatie van hun probabiliteiten. Als je accepterend bent van Zelf, dan zul je geen expectaties opnemen van alleen maar één lijn van probabiliteiten.
Wat je momenteel actualiseert is gedeeltelijk een beïnvloeding van een verlangen, opgemixt met een paar kopjes van geloofsystemen en drie delen expectatie, een vleugje wens, en dat alles zeer lang afgebakken! (Met affectie, en een hint van humor!) En dan, verwacht je een mooie rijzende probabiliteit te zien, dat er heel smakelijk en aantrekkelijk uitziet! Ik zeg tegen jullie allemaal, dat jullie momenteel allemaal een beweging in bewustzijn aangegaan zijn, die jij hebt uitgekozen. Daarom, is hetgeen wat je “gewend” bent niet altijd wat je zult actualiseren momenteel, omdat je geloofsystemen en familiariteit aan het aangaan bent. Jullie beginnen toe te laten, dat de subjectieve expressies doorbloeden naar je objectieve expressies. En daarom, zien jullie veranderingen die gaande zijn. In deze, ervaren jullie verwarring, omdat jullie ervaren, dat jullie, schijnbaar, niet langer meer over het vermogen beschikken, om te “kunnen rekenen” op je oude vertrouwde familiaire innerlijke stem. Want je oude familiaire innerlijke stem is niet noodzakelijk altijd je subjectieve stem. Het is een zachtere, objectieve stem.
Acceptatie is wat jullie zouden kunnen termen als het zijn van je startpunt, zoals mijn dierbare vriend al heeft aangegeven. Je begrijpt alleen nog niet helemaal hóe je accepterend kunt zijn, maar je bent het aan het leren. Incorporeer je vertrouwen dat je aan het leren bent, wat op zijn beurt, in jullie termen, de versterking zal zijn van je acceptatie. Onthoud, dat acceptatie geen expectatie opneemt. Als je waarlijk wenst, wenst om bepaalde probabiliteiten te actualiseren, dan ben je in het bezit van de creativiteit om deze singuliere probabiliteiten, te actualiseren.
Jullie zijn inventieve, creatieve wezens. Je zult een methode ontdekken om te actualiseren wat je wenst, maar als je verlangen met de beweging bezig is van het vertrouwen op, en het accepteren van het Zelf, dan zul je niet altijd slechts één lijn van probabiliteiten toelaten. Je staat toe dat er andere probabiliteiten worden geactualiseerd. In deze, zouden jullie jezelf nog eens kunnen verrassen! In realiteit, laten jullie jezelf de gelegenheid toe om méér keuzes geactualiseerd te zien worden; maar binnen dat proces, daar jullie het beschouwen als een proces, raak je verward, omdat je niet helemaal het proces begrijpt, dat je bent aangegaan. En daarom, is het je onfamiliair. In deze, vraag je jezelf af, “Wat zal ik kunnen verwachten? Wat zal ik creëren?” Je zult creëren wat het meest efficiënt voor je leerproces is.
VICKI: Weet je het zeker? (Veel gelach)
ELIAS: Zeker! Dit wil niet zeggen dat je altijd maar de meest comfortabele probabiliteit kiest. Dit wil ook niet zeggen dat je altijd maar de meest “gewenste” probabiliteit kiest. Het wil zeggen dat je die probabiliteit zult actualiseren die het meest de meeste efficiëntie zal uitdrukken, binnen dat moment, ter je leren en ter je aandacht. En dan, ga je op naar je “volgende stap”, om zo te zeggen, die van het interpreteren van wat je gecreërd hebt, en in jouw methode van denken, het wáárom. Alhoewel dit “waarom” niet helemaal van belang is, want je hebt jezelf al het antwoord aangeboden op die allesomvattende “Waarom?” Je actualiseert alle van je probabiliteiten, om ze op te merken, ter je leren, ter je verbinden, en voor je ervaring.
VICKI: Oke. Van Bruce: “Zijn Mary en Linda’s impressies, van respectievelijk hun visite en droom, inderdaad correct? Ben ik aan het projecteren op een onbewust niveau?”
ELIAS: Ik zal de tweede vraag als eerste behandelen. Er IS geen onbewust niveau! (Glimlachend) Er zijn gebieden die je jouw objectieve expressie niet toestaat om op te merken, maar geen enkel gebied is “on” voor je. Op de eerste vraag, antwoord ik bevestigend. Ik zal er ook aan toevoegen, dat deze beide personen, net zoals jullie allemaal, komen met vragen die jullie overduidelijk zelf zouden kunnen beantwoorden, als je accepterend en vetrouwend was.
VICKI: Maar dat zijn we niet, niet helemaal tenminste! (Lachend)
ELIAS: Duidelijk! En dit is waarom dat jullie met mij praten! (Zachtjes lachend)
VICKI: Oke. Tot slot nog twee opmerkingen van twee mensen. Wij hebben gediscussieerd over tolerantie en intolerantie – ik heb daarover gepraat – met onze nieuwe vrienden. Martha vraagt zich af wat jouw visie is op het onderwerp ‘tolereren van intolerantie’. Ze was heel eerlijk over hoe zij voelt over openlijke wreedheden en moord, en geeft aan dat ze heel erg kwaad wordt en dat ze de haat in haarzelf kan voelen daarover. Ze merkt ook nog op dat ze gewoon niet helemaal deze gevoelens kan onderdrukken, maar dat ze deze gevoelens ook niet echt kan uiten. En Bruce z’n opmerking was, in een notendop, dat hij niet begrijpt hoe wij tolerant kunnen zijn over wreedheden tegen de mens.
ELIAS: Het is heel interessant dat jullie focus van vanavond één onderwerp omvat, die van acceptatie; acceptatie van zelf, acceptatie van geloof systemen (overtuigingen). Wanneer je geloof systemen accepteert, ze er dus niet uitgooit, maar in acceptatie bent van geloof systemen, dat zal het natuurlijke bijproduct tolerantie zijn, want je elimineert je (richting van) aandacht op je basis geloof systemen van goed en slecht. Daardoor heb je geen behoefte aan het uiten van oordelen. Als je iets niet bekijkt als het zijn van goed of slecht, dan heb je geen reden tot het creëren van oordelen. (Breeduit grinnikend, en nu kun je het geluid horen van “verward gelach”).
Ook dit hebben we al aangegeven binnen onze discussie over probabiliteiten. In je selectiviteit van de aandacht, zie je slechts bepaalde probabiliteiten binnen slechts bepaalde gelimiteerde tijdsperiodes. In deze, bied je jezelf niet alle van je beschikbare informatie aan. Daarom, zie je geen nut in bepaalde acties. Op andere momenten, in jullie termen, zou je in feite helemaal nooit, in jullie waarneming, de voordelen van die probabiliteiten kunnen zien, hoewel je ook niet het geheel van het schilderij kunt zien. Je bent je niet gewaar van de overeengekomen afspraken en de probabiliteiten en de acties en de actualisaties, die uitgekozen werden door andere personen. Dit zijn allemaal keuzes. In de aanvaarding van het idee dat je je eigen realiteit creërt, en ook, dat alle andere personen en bewustzijn hun eigen realiteit creëren, zou je jezelf naar het gebied kunnen verplaatsen van het accepteren van minder goed en minder slecht; waardoor je jezelf het vermogen toelaat, om geen oordeel te vellen.
Als je vind dat dit een schijnbaar onmogelijk iets is om voor je te ervaren, dan zou je moeten focussen op je kleine fiere jonge boompje verhaal, en jezelf niet druk maken over een anderman’s creatie van hun realiteit. Dit wil niet zeggen dat niet-actie, of niet-expressie, een expressie is van essentie, alhoewel ook dit afhankelijk is van je verlangen binnenin je individuele, bepaalde focus. Want binnen jouw bijzondere focus, zou je voor niet-actie kunnen kiezen, om bestendigend te zijn, en in lijn te zijn, met vaststaande en geaccepteerde geloof systemen die vallen binnen jouw ervaring. Als dit niet je verlangen is, of als je door geloof systemen aan het heen bewegen bent, en je percepties aan het herschikken bent, en een verruiming van perceptie aan het toelaten bent, dan kan het zijn dat je geloof systemen aangaat. Zoals ik al zei, als je niets uitdrukt, dan geef je je bewustzijn over, - zoals overeengekomen -, aan het geaccepteerde geloof systeem. En daarom, als je getuige bent van wat jij ziet als het zijn van wreedheden of pijnlijkheden naar een ander bewustzijn toe, dan zou je kunnen kiezen voor het opnemen van actie, alhoewel je wel de motivatie van deze actie zou moeten evalueren; want, als je expressie gebaseerd is op aansluitende geloof systemen, dan bestendig je de bestaande actie.
Denk niet bij jezelf dat personen die gewelddaden aangaan niet denken in termen van goed of slecht, want dat doen zij wel. Zij bevatten dezelfde geloof systemen. Ze actualiseren actie anders, maar hun geloof systemen zijn dezelfde. Jouw intolerantie en expressie is hetzelfde, bij een uitgedrukte actie, als dat hun actie is van wat jij ziet als zijn van geweld.
CATHY: Vraag. Als je iemand wreedheden ziet begaan naar een ander bewustzijn toe, en je reageert niet, alleen denk je wel binnen je eigen geloof systemen dat het verschrikkelijk en bedorven is, bedoel jij dan te zeggen dat het oke is als je niets doet, en dat dit hetzelfde is als wel reageren erop?
ELIAS: Als je getuige bent van wreedheden, een gewelddadigheid, en je reageert niet doelbewust, dan geef je je bewustzijn te leen aan de versterking van de bestaande, geaccepteerde geloof systeem.
CATHY: Wat hetzelfde is als het wel reageren erop.
ELIAS: Incorrect. Als je reageert met een expressie van essentie, dan geef je niet je bewustzijn te leen aan het bestaande geloof systeem. Maar als je reageert op een zelfde wijze, dan creëer je in basis dezelfde actie, als dat je zou creëren wanneer je helemaal niet actief zou reageren. Je plaatst waardeoordelen op andere individuen vanwege hun acties. Je plaatst waardeoordelen op alles wat leeft, op hun acties. Zelfs in de natuur, of zoals jij de natuur waarneemt, alszijnde separaat te zijn van jezelf, plaats je waardeoordelen op natuurlijke acties. Je accepteert, gedeeltelijk, bepaalde acties, maar je “verpersonificeert” hen en plaatst het in de categorie van wrede handelingen, waar je een geloof systeem van goed en fout op plaatst. Maar, ook dit doe je op selectieve wijze, nietwaar?
VICKI: Zeer!
ELIAS: Zeer! Je ziet een leeuwin het jong aanvallen van een antilope en beziet dat als een gewelddadige handeling, die je gedeeltelijk zult aanvaarden alszijnde het geweld van de natuur, maar je zult het voor een gedeelte ook niet accepteren omdat je het ziet als onaanvaardbaar gedrag omdat het gewelddadig is, en door het “vermenselijken” van elementen, leidt dit tot een negatief gevoel in je. Maar je vindt niet dat een giraf een boom verminkt! Daar plaats je geen oordeel op.
VICKI: Oke. Fysiek voorbeeld: Als je een moeder haar kind extreme pijn ziet aandoen, wat zou dan een expressie van essentie zijn?
ELIAS: Een expressie van essentie zou zijn om tussenbeide te komen zonder het vellen van een oordeel, en in een expressie van behulpzaamheid.
VICKI: Dus binnen dat concept van keuzes en overeenkomsten, heb je die situatie naar jezelf toe aangetrokken.
ELIAS: Ja.
VICKI: Waardoor je jezelf de gelegenheid geeft om te uiten vanuit essentie.
ELIAS: Ja.
VICKI: Als je al kunt uitvinden hoe het allemaal zit!
ELIAS: Ja. Je zal je ook moeten realiseren dat jouw expressie niet kan worden geaccepteerd in de realiteit die deze andere personen aan het creëren zijn. In deze; heb je jezelf uitgedrukt. Je hebt jezelf niet weggegeven of uitgeleend, binnen bewustzijn, aan die actie van pijn doen. Je hebt jezelf uitgedrukt; en binnen die actie van jouw acceptatie van ieder persoon z’n eigen creatie van hun eigen realiteit, zal jij, in jouw expressie van het zijn van je eigen kleine boompje, je terugtrekken, in de acceptatie van hun creatie zonder het hebben van waardeoordelen.
VICKI: Ik denk dat (het niet hebben van) waardeoordeel het meest moeilijke gedeelte is.
ELIAS: (Glimlachend) Want je bent behoudend van zeer diepe, basis geloof systemen van goed en slecht. (Intens) Want je vindt dat je geen controle over je fysieke expressie zou hebben als je geen ideën en geloof systemen zou opnemen van goed of slecht om je acties mee te peilen; want je bent behoudend van dubbelhartigheid (dupliciteit) over het zelf, en je vertrouwt niet. En dit zijn de geloof systemen waar jullie momenteel doorheen aan het bewegen zijn. En daarom, presenteren jullie aan jezelf deze voorbeelden daarvan. (Pauze).
We zullen gaan pauzeren, en daarna gaan we door met jullie vragen, en William zal zich niet meer gedragen als een klein muisje vanavond!
BREAK 8:02 HERVATTING 8:36 PM. (Tijd was twee seconden)
ELIAS: We gaan weer door. (Grinnikend naar Cathy en zachtjes lachend, daar ze een beetje opgeschrikt werd door zijn snelle aankomst) Jullie kunnen verder gaan met jullie vragen.
RON: Oke, ik heb echt een goeie! (Gelach)
ELIAS: In vergelijking met een hele slechte? (Grinnikend)
RON: Já! Je zei dat in de verschuiving, iedereen trauma zal opnemen. Moet die trauma slecht zijn? Kan extatische blijheid worden beschouwd als trauma?
ELIAS: Binnen jullie definitie van trauma, zou je dit niet definiëren als extatische vreugde, alhoewel dit wel een bij-product van de actie van trauma kan zijn. Waarbij de trauma het initiële is, en het bij-product hiervan de vreugde is. In deze, zijn er variaties van trauma, want ieder persoon zal het op verschillende manieren ervaren en uitdrukken. Sommige zullen dit buitenwaarts ervaren, alszijnde fysieke trauma, waar iedereen getuige van kan zijn. Anderen zullen innerlijke trauma ervaren, wat wordt uitgedrukt in verwarring. Wij zouden deze trauma’s niet plaatsen binnen jullie definitie van “iets negatiefs”; maar als het zijn van ofwel een expressie van grootse verwarring, of conflict.
RON: Maar wij zouden dat als iets negatiefs zien.
ELIAS: Maar er is geen negatief! (Speels)
RON: Wéét ik! Dat is waarom ik mij afvraag of extatische vreugde ook trauma zou kunnen zijn, omdat ik onder de impressie was dat trauma alleen maar iets extreems betekent, een extreme reactie.
ELIAS: Als deze expressie binnen de waarneming van het persoon als iets compleets vreemds wordt gezien, en conflicterend is met waar de persoon bekend mee is binnen zijn focus, dan ja, kun je ook deze expressie opnemen; maar ook dit zou een expressie van conflict wezen!
RON: Nou, dan is dat precies wat ik aan het doen ben! (Gelach)
ELIAS: (Grinnikend) Goede keuze!
RON: Dank je.
ELIAS: Momenteel is ieder van jullie - binnen je keuze van probabiliteiten - reeds je trauma aan het ervaren; en dit is een voorbeeld van een plotselinge trauma die impact heeft. Want je ervaart trauma in stappen terwijl je door geloof systemen heenbeweegt, hoewel je geen grote traumatische proporties van één gebeurtenis zal ervaren. En dit is wat wij zeggen als wij het over het verschil hebben in de ervaring van trauma, dat ieder individu zal ervaren, binnen de ervaring van trauma, met betrekking tot de verschuiving. En dit is je keuze, zoals met alle dingen. Je kunt ervoor kiezen je door geloof systemen heen te bewegen, en jezelf minder trauma toe te laten, of je kunt ervoor kiezen om een enkele actie aan te gaan van grote proportie, wat jullie zouden zien als het zijn van iets traumatisch, of als verwarring. Niet alle personen zullen pijn of distress ervaren. Sommige personen zullen grootse verwarring ervaren vanwege het gebrek aan begrip omtrent de gebeurtenis die plaatsvindt. Sommigen zullen een mix van vreugde ervaren, gerelateerd aan de huidige vastgehouden religieuze geloofsystemen, waarvan zij vinden dat deze beactualiseerd worden, maar tegelijkertijd zullen zij ook angst ervaren. En dus; ja; zullen zij vreugde ervaren, maar binnen het gebrek aan begrip over de gebeurtenis, zullen zij ook conflict ervaren.
RON: Dus het winnen van vijftig miljoen dollar in de loterij zou niet als trauma beschouwd worden?
ELIAS: (Grinnikend) Dat is afhankelijk van je waarneming!
RON: Oke, dan is dat wat ik aan het doen ben. En die trauma kan ik wel aan hoor! (Gelach) Was die aardbeving een expressie van trauma, die geassocieerd is met de verschuiving?
ELIAS: Nee. Dit zijn natuurlijke gebeurtenissen ten gevolge van jullie collectieve expressies. Dit zijn on-uitgedrukte emotionele elementen, op zoek naar fysieke uiting binnen jullie fysieke elementen, omdat dit de manier is hoe dat jullie uitdrukken in deze dimensie; namelijk fysiek. En daarom, drukken jullie alle dingen op fysieke wijze uit. Dit heeft te maken met jullie creatie van natuurlijke gebeurtenissen.
Wij zeggen jullie dat jullie niet separaat zijn van de natuur. Dit is een voorbeeld voor je van het niet-gesepareerd zijn van de natuur of natuurlijke gebeurtenissen, net zoals dat jullie overstromingen en tornado’s en orkanen ook uitingen zijn van julliezelf, die en masse, collectief worden uitgedrukt ter jullie voordeel.
RON: En branden?
ELIAS: Die ook.
RON: Maar, zijn dit dan eigenlijk wel expressies van de natuur als zij worden veroorzaakt door de mens?
ELIAS: De mens is de natuur! (Gelach) Er is geen separatie!
GAIL: Ik heb een vraag over probabiliteiten, als ik kan uitvinden hoe ik het zal vragen. Omdat ik mijzelf heb opgedeeld in drie delen; en het jongste stukje daarvan, zeg die twee-jarige, ervaarde een actie; en op dit huidige moment zie ik dezelfde ervaring gebeuren bij iemand anders – en als ik die twee verbind en het oplos voor mijn huidige zelf en mijn kind zelf – veranderd dat dan de probabiliteiten? Of kan je dit zelf doen, zelfs al zijn het verleden, het heden, en de toekomst nu?
ELIAS: In jouw expressie van je individuele toekomst, zoals jij dat ziet; ja.
GAIL: En ik wilde je nog bedanken omdat je mij leerde hoe ik pijn kan wegblazen met een paardenbloem.
ELIAS: Weer een andere “toevallige connectie” met Michael. (Het woord “connectie” richting Vicki uitend, die daar een kwestie mee heeft).
VICKI: Oke. Ik ben er nieuwsgierig naar wat je commentaar zou zijn op die knagende gedachte die ik heb, dat niemand meer of minder “verbonden” is dan iemand anders. Maar dat zij zich gewoon allemaal anders uitdrukken.
ELIAS: Correct.
VICKI: Dat is correct?
ELIAS: Ja.
VICKI: Dan ga ik er verder niet meer over nadenken. Ik accepteer het gewoon.
ELIAS: (Grinnikend) Zullen wij op naar het spel gaan? (Niet vertaald- niet relevant voor de lezer).
ELIAS: (Pauze, naar iedereen kijkend) Zeer goed! (Pauze) Hebben jullie nog meer vragen vanavond?
CATHY: Ik had er eentje, maar ben ‘m vergeten!
ELIAS: Heel goed! (Gelach)
CATHY: Waarom is het dat sommige ‘psychics’ (mediums of dergelijke) geen ‘reading’ kunnen geven voor sommige mensen?
ELIAS: In feite, is dat een interessante vraag. Wij hadden al uitgelegd dat diegenen die jullie zien als “psychic readers”, zoals jullie dit interpreteren - dat deze personen toegang verschaffen tot informatie die rechtstreeks verband houdt met jou, informatie die gehaald wordt uit jouw bepaalde keuze van jouw individuele poel van probabiliteiten en actualisaties. Je ziet dit als het zijn van een telepathische actie. Ik heb al verteld dat zij toegang krijgen tot een connectie met jou in energie, in informatie die jij toestaat om te worden gepresenteerd. Soms kiezen individuen ervoor om hun individuele energie-veld vast te houden, wat die energie is die je herkent als die energie die je fysieke expressie omringd of omvat. In deze, geef je een boodschap in bewustzijn door. De boodschap is er een van een niet-aanvaarding van een beweging in jouw veld van probabiliteiten. De boodschap wordt gepresenteerd als een gevoel van indringing. In de acceptatie van deze boodschap door de “psychic” persoon, reageert deze en zal niet opdringend zijn. En dus, zal hun objectieve respons zijn, “Ik schijn niet het vermogen te bezitten om jouw te kunnen lezen”. Zij begrijpen objectief, niet de uitwisseling die zich heeft voorgedaan. Dus vertalen zij dit naar wat zij kunnen aanvaarden en begrijpen, binnen hun eigen beperkingen. Zij zullen geen poging ondernemen om de uitwisseling te evalueren. Daarom zullen zij alleen een onvermogen uiten om informatie aan te bieden. In werkelijkheid, werd er een overeenkomst gesloten.
Soms, voelt een individu een noodzaak, binnen henzelf, om vast te houden aan hun individuele privacy, zoals ze dit zien en interpreteren. Je moet begrijpen dat iedereen in het fysieke focus bepaalde ideën over het zelf accepteert. Jullie houden je vast aan het idee dat je privacy mag hebben, in jullie definitie daarvan. Je houdt je vast aan het idee dat je in het bezit bent van een individuele controle, ook weer in jullie definitie daarvan. In deze, zijn jullie het collectief eens over deze geloof systemen. En binnen een expressie van essentie, manifesteren jullie, naar buiten toe, erkenningen van deze geloof systemen. Maar in werkelijkheid, zoals al werd verklaard, bestaan er geen geheimen. Jullie zijn allen open voor elkaar. Jullie zijn allen verbonden, alleen zien jullie dit in jullie perceptie niet zo, in het fysieke focus. Maar jullie manipuleren weldegelijk energie om jullie wensen uit te drukken die in lijn liggen met jullie gevoelens. Er wordt hiermede verbonden door andere individuen – net zoals je bepaalde emoties kunt voelen, en deze gevoelens niet verbaal zal uiten tegen een ander individu. Ongeacht of je wel of niet verbaal communiceert, de andere persoon ontvangt de energie die je uitstraalt door middel van de expressie van je gevoelens. Zij zullen die gevoelens en die energie-projectie dan niet objectief interpreteren, maar zij zullen subjectief verbinden met deze expressie, en het weten. En dus, is die actie hetzelfde in dit soort situaties. Je kiest ervoor, in je gevoelens, om niet geschonden te worden, in wat jij opvat als een schending van je privacy, wat in feite een gebrek aan inzicht is, omdat er geen enkel element is, dat onbekend is bij andere essenties. Maar binnen een actie van respect voor deze expressie, is er subjectief een automatische reactie. En daarom, zal de “psychic” zich terugtrekken.
CATHY: Dus, ondanks dat de persoon objectief denkt dat zij “gelezen” zal gaan worden, is de persoon z’n onderbewustzijn aan het zeggen, “Niet deze keer, niet nu”.
ELIAS: In jouw termen; ja.
CATHY: Dank je.
ELIAS: Je bent welkom.
GAIL: Ik heb een vraag. Een vriendin en ik zaten te praten, en zij omschreef een incident die haar was overkomen toen ze een kind was, en ze kon zich niet herinneren wat er gebeurd was, en terwijl ze aan het omschrijven was wat er gebeurde met haar zus op datzelfde moment, pakte ik op wat er met haar gebeurd is. Was zij aan het toestaan dat ik kon zien wat er met haar gebeurde?
ELIAS: Dit zou een similaire soort actie zijn als de voorgaande vraag. Ja. Een individu moet het toestaan, dat jij het objectief zal weten.
GAIL: Dus, wat zij dan uiteindelijk wilde, is dat ik haar zou vertellen, wat ik zag.
ELIAS: Niet noodzakelijk.
GAIL: Oh, oke. Maar als zij toestaat dat ik het kan zien …
ELIAS: Er bestaat niet altijd de verwachting dat er een verbale feedback zal zijn. Het is een toelating ter jouw begrip.
GAIL: Dus is het altijd belangrijk om de persoon te vragen of zij willen horen wat ik zie?
ELIAS: Binnen de expressie van essentie en binnen een niet-indringing; ja. Want daar wij spreken over probabiliteiten, zul je niet altijd begrijpen wat je ziet. Alle probabiliteiten zijn behoudend van nog veel meer acties, of gevolgen, dan die paar selectieve elementen die jij waarneemt. Dit is waarom je momenteel experimenteert, in het opmerken en het verbinden, je doet dit om jezelf informatie toe te staan, ter differentiatie, ter het begrip van je wat je waarneemt, en een toelating om nog meer waar te kunnen nemen. (Pauze).
VICKI: Wel, ik heb nog iets. Ik zou het bestaan willen verbaliseren van de “De Avonturen Tours” in de nieuwe stad.
ELIAS: Zeer goed. (Pauze). Hebben jullie nog meer vragen? (Pauze). Goed dan. Ik zal mij weer snel met jullie gaan engageren, en bied jullie een liefdevol au revoir aan.
Copyright 1996 Vicki Pendley/Mary Ennis, Alle Rechten Voorbehouden.
Vertaald door
Copyright 1996 Mary Ennis, All Rights Reserved.