Zondag, 21 juli 1996
Deelnemers: Mary (Michael), Vicki (Lawrence), Ron (Olivia), Cathy (Shynla), Gail (William), Julie (Lanyah), en laat arriverend, Jim (Yarr, en een nieuwe deelneemster, Jill (Kacchi).
Elias arriveert om 8:03 PM. (Tijd was dertig seconden).
ELIAS: Goeieavond. En welkom naar de nieuwe essentie! (Glimlachend)
Timing is alles! (Gelach) Is dit niet wat “zij” zeggen? (Grinnikend). We gaan de discussie van vanavond focussen rondom jullie tijd element, zoals beloofd. Om mee te beginnen moet je maar eens denken aan jullie Einstein en zijn vergelijking betreffende energie-massa en snelheid van licht, wat direct en indirect verbonden is met tijd. Hierin, plaats je het element van tijd. Denk nu bij jezelf aan – in tegenstelling tot energie is gelijk aan (=), - denk nu in jezelf aan dit concept en denk het achteruit. Want als je denkt aan lichtsnelheid en je incorporeert jullie tijds-element tot in relatie hiermee; dan zal het, als je de tijd vertraagt, het massa en materie creëren; en dit is waarom je een tijds-element hebt gecreërd voor het fysieke focus.
Er zijn vele dingen die aan jullie waarneming {perceptie} voorbij lijken te gaan, waardoor zij onzichtbaar of niet-bestaande lijken te zijn, omdat jullie ze niet visueel kunnen waarnemen. Dit is vanwege hun relatie met jullie tijds-element. Gebeurtenissen verschijnen in jullie focus, afhankelijk van hun “dichtbij-heid”, binnen tijd. Alle fysieke focus wordt waargenomen via het heden, het nu; en dus kruist alle tijd met het gegeven huidige nu moment, en dit stelt jullie in staat gebeurtenissen waar te nemen. Wanneer gebeurtenissen niét jullie tijds-element binnengaan, zullen zij niet waargenomen worden. Er zijn vele gebeurtenissen die buiten jullie tijd-element om bestaan, om zo te zeggen. Voor jullie, zijn deze gebeurtenissen niet-bestaand; want alles dat bestaat, bestaat binnen jullie tijd-element, binnen jullie realiteit.
Het element tijd, creërt in samenwerking met de zwaartekracht, schikkingen in {de} ruimte.
(Jim arriveert). Welkom, Yarr.
JIM: Goeieavond, Elias, iedereen.
ELIAS: Wat wordt er bedoeld met deze verklaring over ruimte schikkingen {arrangementen}? Dit zijn de elementen die toestaan dat materie of massa materialiseert. Jouw perceptie is de lijm, die de elementen tesamenhoud, de elementen die manifestatie creëren. Manifestatie en materialisatie zijn niet alleen gebonden aan fysieke vorm; want je gedachten, emoties, concepten, en psychologische activiteit, zijn ook allemaal bevat in dit domein, en deze inter-kruisen in het huidige tijds-element, waardoor de waarneming ervan wordt toegestaan. Zoals ik al zei; als een gebeurtenis niet wordt waargenomen, dan zal het niet binnen je realiteit zijn.
Tijd is een interessante creatie. Het bevat enorme flexibiliteit. Dit kan worden geïllustreerd door een klein experiment. Als je een object zoals een potlood immobiel houdt, dan lijkt dit object stijf en solide te zijn. Als je beweging betrekt, een langzame vibratie naar dit object, lijkt het elastisch en buigbaar te worden; terwijl het nog steeds zijn soliditeit behoud binnen jouw waarneming, maar, toch opnemend is van een verandering in jouw realiteit. Op deze zelfde manier, worden gebeurtenissen waargenomen. De persoonlijkheids-focus neemt gebeurtenissen waar. Dit wordt vertaald naar het intellect. Die bepaalde gebeurtenissen interpreteert, gebaseerd op haar richting van aandacht alszijnde base {basis} of “echt”. Binnen jouw perceptie, neem jij deze ene richting waar, als het zijn van “echt”; en dit is je primaire waarneming. Alle andere waarnemingen {of percepties} worden dan secundair of periferieën. Zij nemen een elasticiteit op, en lijken buigzaam. Heel vaak interpreten jullie dit als het zijn van een vervormd beeld. Het is niet vervormd. Het heeft alleen niet een complete interkruising gemaakt, met de huidige tijd “dichtheid”.
Binnen je huidige nu, is het tijd-element behoudend van een dikte of dichtheid, die het in staat stelt, om te verschijnen; de formatie van objecten, van gedachten, van emotie, van fysieke gevoelens, van zintuigenlijke-data. Buiten, bij wijze van spreken, buiten dit huidige nu, of jouw perceptie van dit huidige nu, zou je andere gebeurtenissen kunnen aantrekken. Maar, terwijl deze worden aantrokken als {zijnde de} periferie, worden deze niet waargenomen als het zijn van helemaal “echt”. Dit creërt verwarring wanneer je simultane tijd begint tegen te komen. Wanneer het intellect probeert om gebeurtenissen te interpreteren die niet binnen haar “echte” focus vallen, raakt het verward. En daardoor, hecht het automatisch een secundaire perceptie eraan vast, waar het opnemend is van een geloof dat het “niet-echt” is. Dit kom je op vele gebieden van jullie focus tegen.
Momenteel, is binnen je intentie van het vergroten van je gewaarzijn, dit een centraal punt van belangrijkheid geworden, want je begint andere gebeurtenissen op te nemen, die buiten je basislijn of “echte” punt van interpretatie liggen. Elementen van bewustzijn kruisen over naar elkaar. Gebeurtenissen beginnen anders waargenomen te worden. Staten van bewustzijn, zoals je droomstaat of andere veranderde staten, beginnen door te filteren naar je objectieve gewaarzijn, wat zeer verwarrend kan zijn voor het intellect, die gewend is om gebeurtenissen waar te nemen op één manier. Dit heb je met opzet zo gecreërd.
Want het vasthouden aan een basis of “echte” perceptie, zoals jij het interpreteert, staat je minder verwarring toe, en staat je een intensievere wijze van ervaren toe.
Dit wil niet suggereren dat je geen intensiteit zal ervaren {in ervaringen} binnen de periferieën. Maar, terwijl je accepterend aan het worden bent van “zijdelingse waarnemingen”, zullen de ervaringen niet zo’n dergelijke intensiteit bevatten, omdat je een groter gewaarzijn hebt toegelaten, waarin je meer ervaringen in een grotere verscheidenheid opneemt, waardoor je meer aanvaarding van je eigen subjectieve expressies hebt. Daarom, lijken objectieve opnames {ervan} minder geïntensiveerd te zijn. En dit is ook de moeite die je opneemt, om zo te zeggen, in het vermijden van trauma tijdens de verschuiving; want dit verminderen van intensiteit is een natuurlijk bijproduct van het vergroten van het gewaarzijn. Er bestaat dan meer vertrouwen en acceptatie van wat je ziet als het zijn van “ongewoon”. Want ook dit kan als een afleiding dienen! Het is moeilijk om trauma op te nemen als je zeer afgeleid bent! (Grinnikend). Als je de vele wegen van het bewustzijn aan het nastreven bent, ben je zeer in beslag genomen; waardoor je jezelf geen “tijd” toestaat om angst en trauma te ervaren.
Jullie verwarren jezelf met je verleden, toekomstige, en huidige ideën; want je beschouwd het huidige als nu, en alle andere zijn bijna irrelevant. Want ze zijn of nog niet gebeurd, of hebben alreeds plaatsgevonden, en er is niets dat kan worden gedaan aan deze gebeurtenissen. Aangezien er geen separatie van tijd-en dimensies bestaat, alleen maar verschillende gebieden van tijds “dikte”, is dit dus een beperkte waarneming. Iedere gebeurtenis die je kiest, veranderd het heden, het verleden, en de toekomst.
Ik zal een klein voorbeeld geven. Jullie nemen een nieuw spel op. {Vorig leven regressie} Jullie onderzoeken andere focussen. Jullie interrupteren, zo gezegd, de natuurlijke gebeurtenissen of evenementen die simultaan plaatsvinden, waardoor ze veranderen. Jullie doen dit, soms, zonder de opname van jullie nieuwe spel. Je bereikt dit, binnen je droomstaat. Binnen de symbolisaties en de lagen van je droomstaat, in bewustzijn, heb je effect op alle andere focussen. Aangezien deze {focussen} simultaan plaatsvinden, of gebeuren, is er geen enkele gebeurtenis, die “permanent” is.
Ik ben in vele fysieke focussen betrokken geweest met Michael. De ervaringen van Michael, zouden niet in mijn geheugen kunnen verschijnen, want binnenin mijn geheugen, gebeurde het niet. Omdat hij mag veranderen, wat reeds gebeurd is, zoals jullie dat zien. Waardoor mijn eerdere ervaring en subsequente geheugen van een gebeurtenis, wordt geëlimineerd. Jij, kunt toekomstige probabiliteiten, die niet anders zijn dan verleden probabiliteiten, ook veranderen. In deze, heb je effect op, en verander je, de waarneming van diegenen, die betrokken waren in die actie. Anderen kunnen hun acties veranderen, waardoor jouw geheugen van een gebeurtenis wordt geëlimineerd, want het bestaat niet langer meer.
Als ik praat over het niet langer meer bestaan ervan, begrijp dan dat de reden, waardoor je niet langer een gebeurtenis waarneemt als zijnde bestaand, is omdat het verwijderd is geworden uit het tijds-element. Daardoor verliest het zijn dikheid of dichtheid, en de relatie ervan tot jouw, in het fysieke focus. Dit wil niet zeggen dat een gebeurtenis die veranderd is, is “weg-gepoeft”, en niet bestaand is, binnen geen enkele probabiliteit of actualiteit ergens anders. Het wil alleen zeggen, dat jij gebeurtenissen mag herschikken, het in of uit duwend of trekkend, in of uit het tijds-element, waardoor gebeurtenissen veranderen.
Zelfs een subjectieve expressie, moet bereikt worden door een inter-kruising voordat de expressie manifest kan worden. Want alle gebieden die verbonden zijn met het fysieke focus zijn opnemend van tijds-elementen. Waar je gebeurtenissen kunt waarnemen als het zijn van elastisch of buigzaam, is binnen andere staten van bewustzijn. Je kunt toegang verschaffen tot andere staten van bewustzijn, en wat je binnenin hen waarneemt, zou verwarrend of niet helemaal echt lijken te zijn, of, kunnen zeer echt lijken te zijn, maar herschikt. Je kunt een gebeurtenis tegenkomen binnen een kamer, en die kamer waarnemen als het zijn van bijna identiek als in je ‘echte’ waarneming, maar kleine elementen kunnen er anders uitzien. Een lamp kan er anders uitzien. Een stoel kan niet op zijn plaats lijken te zijn. Een individu zou tentoonspreidend kunnen zijn van ongewoon gedrag. Dit zijn geen distorties {vervormingen} van perceptie. Het zijn ontmoetingen met je periferie. Net alsof je visueel recht vooruit blijft kijken, en je in je periferiale beeld opmerkt, terwijl je recht vooruit blijft kijken, dat de fysieke randen wazig lijken over te komen. Dat wil niet zeggen dat deze elementen minder echt of solide zijn binnen jouw realiteit. Je ziet ze alleen maar alsof ze lichtjes uit focus zijn.
Symboliek is ook niet noodzakelijk een vervorming in waarneming. Alle dingen, zoals jullie Einstein verklaarde, zijn relatief. Je ziet alles dat niet binnen je primaire “echte” beeld en waarneming valt, als het zijn van vervormd. Maar dit hoeft niet noodzakelijkerwijze ook het geval te zijn! Je kunt gebeurtenissen aantrekken uit andere gebieden van bewustzijn, die je het massabewustzijn intrekt, of individueel aantrekt. In deze, is het niet een element van je persoonlijke gerichte aandacht. En daarom, lijkt het je vervormd over te komen, omdat je de elasticiteit en de buigzame kwaliteiten ziet van gebeurtenissen, die nog niet geheel zijn gevormd binnen de dichtheid van je momentele moment. Je kunt een actie en keuzes aangaan binnen één moment. Je kunt deze actie en die keuzes herschikken, binnen een beperkte tijds-periode, waardoor de aanvankelijke actie en keuzes, veranderd worden. Omdat ze allemaal inter-kruisen binnen het nu. (Pauze, naar iedereen kijkend. Diegenen van jullie die niet in slaap zijn gevallen, zijn dus nu echt “ergens anders”!)
Heb ik jullie niet van tevoren gewaarschuwd, om voorbereid te zijn op deze concepten? Ik ben de focus van individuen aan het kwijtraken terwijl zij wegdrijven naar andere gebieden van bewustzijn! (Zachtjes lachend). Goed dan. Jullie mogen even een “stil” moment hebben met deze concepten op dit moment, en julliezelf een tijds-element toestaan, om deze informatie te kunnen assimileren. Maar, vergis je niet, deze concepten hebben dagelijks effect op je; omdat ze betrokken zijn bij elke ontmoeting en iedere keuze die je maakt. We zullen kort gaan pauzeren.
Opmerking: Ik zocht “stil” op in het woordenboek. Een ouderwetse definitie is om “te destilleren”; te “druppelen” of te “sijpelen”.
BREAK 8:42 HERVATTING 9:13 PM (Tijd was vijf seconden)
ELIAS: Om door te gaan.
Je bent juist in je waarneming, Yarr, dat de dichtheid of dikheid van het tijds-element, hetgene is, dat het element creërt ter je waarneming; en dit ook is, waarom je, in feite, lucht kunt zien. Je waarneming is het enige element dat het visuele contact elimineert, van vele elementen in jullie realiteit.
Je kunt in werkelijkheid, op een fysieke wijze, op ieder gegeven moment, een gedachte zien, behoudend zijnd van soliditeit, die als een baksteen voor je op de grond valt, als je dat zou wensen. Want, zoals ik heb verklaard, zijn gedachten behoudend van dezelfde actie en manifestatie als een object. Ze zijn opnemend van massa. Jij kunt ze niet waarnemen binnen materie, maar de energie die werd ingevoegd in het tijds-element, die de beweging van de gebeurtenis vertraagde, creërt massa; en is dus wat jullie mogen beschouwen als het zijn van “zwaarheid”. Het mag dan niet zo solide overkomen als je tafel, maar je schikking/arrangement van ruimte, met betrekking tot emotie of gedachte of psychologische activiteit, is anders; omdat je het op een andere wijze creërt.
Gedachte concepten, zelfs emoties, zijn behoudend van wat jullie zien als het zijn van soliditeit, als je ervoor kiest om deze gebeurtenissen op die manier te zien. En dit is waarom dat Michael wolken opneemt, waardoor hij toelaat dat gebeurtenissen de soliditeit van het tijds-element ingaan, die dan waargenomen kunnen worden in fysieke vorm; en dit is waarom ik verklaarde dat jullie percepties niet altijd vervormingen zijn. Je begrip van wat je waarneemt mag dan vervormd zijn, (gelach), maar datgene wat je waarneemt, is niet noodzakelijk een vervorming. Het verschijnt alleen maar buiten je “echte” realiteit, omdat je manifestaties van gebeurtenissen toelaat, die niet gewoonlijk op deze manier worden waargenomen.
Alle actie binnen bewustzijn mag worden gecategoriseerd als gebeurtenissen. En daarom, is ook je tafel een gebeurtenis, want het is een actie binnen bewustzijn die wordt waargenomen, binnen het element van tijds-dichtheid of dikte, met soliditeit. Denk aan je potlood. Ik anticipeer dat jullie een potlood zullen oppakken tussen je vingers, en het langzaam laten vibreren, zodat je de verandering van de perceptie kunt waarnemen. Op deze zelfde manier, zijn andere gebeurtenissen, zoals andere focussen waar je intapt, behoudend of bevattend van hun eigen vorm van soliditeit. Het lijkt jullie niet over te komen als het zijn van net zo solide als je stoel of je tafel, omdat het buiten je gerichte aandacht valt; en daardoor “op de zijkant” van je “echtheid” van waarneming valt. Daardoor, beschouw of zie je een andere focus, binnen jullie nieuwe spel, als het zijn van niet zo echt, als dit echte! Je kunt je perceptie verruimen, waardoor je jezelf de werkelijkheid van je periferie toelaat; en daardoor, zul je het scherp kunnen zien, en kun je het binnen het zelfde element van realiteit, ervaren, of een perceptie van realiteit ervaren, zoals je die in je huidige richting van aandacht, ook ervaart.
Het is de moeite waard om de informatie over het niet-tijds element buiten je focus te overdenken en het jezelf toe te staan. Het is je ook ten voordele, binnen je gewaarzijn en je aanvaarding van het vertrouwen op het zelf, om te kunnen begrijpen, dat alle keuzes, alle gebeurtenissen, binnen alle tijds-dimensies, elastisch zijn. Ze zijn niet permanent. Ze zijn relatief ten opzichte van het moment, en kunnen op enig ander moment gewijzigd worden. Je zou ervarend kunnen zijn van een gebeurtenis die trauma bevat, die je in dit huidige moment niet ervaart. Je kunt, in feite, het plaatsvinden van de gebeurtenis veranderen, simpelweg met je perceptie. Je kunt een gebroken arm ervaren, in wat jij waarneemt als je verleden. In je verleden, kun je de realiteit van geen gebroken arm opnemen. Je zou je arts kunnen bezoeken, die een röntgenfoto zal maken van je botten, en deze zal geen enkel teken van breuk vertonen; omdat je momenteel hebt veranderd wat jij ziet als het verleden, omdat zij simultaan plaatsvinden, interverwoven en interkruisende. Je zou kunnen verklaren, “Ik woonde in een rood huis als een kind”. Een ander persoon zou dan tegen je kunnen zeggen, “Oh, nee. Als kind, woonde je in een blauw huis.” Je hebt je realiteit dus al veranderd; want als je het nieuwe spel zou uitvoeren, zou je opnieuw je kindertijd huis kunnen bezoeken, en zal het rode verf dragen.
Jouw perceptie is de lijm die het tijds-element bind, de zwaarte kracht, en de ruimte schikking. Zelfs jullie wetenschappers beginnen momenteel te zien, dat elementen van wat jullie waarnemen als het zijn van jullie universum, gerelateerd zijn aan perceptie. Als zij niet worden waargenomen, bestaan zij niet binnenin het fysieke focus. Je zegt tegen mij, “Ah! Wil je mij nu vertellen dat nieuwe insecten die ontdekt zijn in onze regenwouden, die nog nooit eerder waargenomen zijn, niet bestonden totdat zij waargenomen werden door een individu?” Jullie, als personen, zijn niet de enige focussen op deze planeet, en jullie percepties zijn niet de enige; maar niets zal bestaan wanneer niet waargenomen binnen fysieke focus, want jullie hebben dit als jullie methode voor manifestatie gecreërd. (Pauze) Hebben jullie vragen?
JIM: Dus beesten in het regenwoud; hun perceptie zou dit insect creëren?
ELIAS: Dat ligt binnen de probabiliteiten. Creaturen nemen vele elementen waar die jullie niet waarnemen.
RON: Ik geloof dat wij hier lange tijd geleden over gepraat hebben. Ik zou het nu wat beter kunnen begrijpen denk ik. Als ik in staat was om mijn perceptie te vergroten om simultane tijd op te kunnen nemen, dan lijkt het mij dat dit verwarrend zou worden.
ELIAS: En dit waarom je kiest je gewaarzijn te vergroten in stappen. Waardoor je jezelf aanpassingen in onbekende percepties toelaat. Zoals ik al eerder heb verklaard, ben je gemanifesteerd in de fysieke vorm met een zeer efficiënte expressie. Je bent niet opnemend van de gebruikmaking van, objectief, al je vermogens binnen deze fysieke expressie. Je fysieke brein is uitstekend uitgerust om al deze percepties te “behandelen” en geen verwarring daarbij op te nemen. Net zoals dat je fysiek meer dan één activiteit tegelijk kunt aangaan binnen dezelfde tijds-ruimte, in jouw perceptie. Je zou een gedeeltelijke conversatie kunnen voeren, je televisie opnemen, je computer, je telefoon, je dieren, de herkenning hebben van dag in tegenstelling tot nacht, je hete en koude elementen, alle van je zintuigelijke-data, en dan zou je ook nog je finger kunnen verbrijzelen en de pijn ervaren, dat alles simultaan; en je brein en percepties kunnen al deze elementen accomoderen.
Je neemt veel meer waar dan je je realiseert. Je zintuigen-data, waar je fysieke expressie zichzelf aan blootstelt en continue mee interactief is, zal je niet verwarren! Je laat het, in feite, geen gedachte toe. Op een vergelijkbare manier, zoals ik al eerder vertelde, wordt de intensiteit van gebeurtenissen minder. Daardoor, zul je vele gebeurtenissen tegenkomen, simultaan, en jezelf toestaan om je aandacht te richten op welk gebied je ook maar kiest, terwijl je simultaan gewaar bent van alle andere activiteiten. En daarom zul je zélfs binnen een groter gewaarzijn, blijven vasthouden aan een meer dominante perceptie in één richting. Maar, je zult de secundaire percepties ook zien en aanvaarden als het zijn van realiteit; zonder worstelingen, zonder strijd, en zonder vraagtekens erbij te zetten.
RON: Dus, binnen jouw bewustzijn, ben je nu interactief en communiceer je tegelijkertijd met anderen, nu op dit moment, zoals en terwijl je dat met ons doet?
ELIAS: Correct. Binnen jouw perceptie momenteel, lijkt onze engagering via dit fenomeen singulier te zijn. Elias arriveert, Elias is interactief, en Elias vertrekt. In werkelijkheid, arriveert Elias niet, omdat Elias al aanwezig is! Elias is ook aanwezig in vele andere gebieden van bewustzijn, tegelijkertijd, die jij zou zien als het zijn van gelijkwaardig aan deze, in perceptie.
RON: En dat is waar we voor gaan! (Gelach)
ELIAS: (Met humor) Uiteindelijk wel, binnen jouw uitdrukking van tijd! Binnen jullie verschuiving, zullen jullie geen halfgoden worden! (Zachtjes lachend)
Je zult een gewaarzijn hebben van elementen van essentie en focussen binnen het fysieke, waar je momenteel aan af doet. Je zult een begrip hebben van geloofsystemen, en deze aanvaarden, en toestaan dat je niet reageert op deze overtuigingen. Je zult interactie ervaren, met individuen die verblijven in de transitie gebieden van bewustzijn, zonder enige moeite; je zult het zelfs als iets gewoons zien. Je zult elementen van jezelf zien; andere focussen van je essentie, andere aspecten van jezelf; je counterparts, je facetten, je fragmenten … moeiteloos. Je zult in het bezit zijn van gewaarzijn, en jezelf een onvervormde interpretatie van je ervaringen toestaan; waardoor je geen afbreuk zult doen aan je ervaringen, maar deze ervaringen zult verhogen, verrijken, met een helder begrip van de ervaringen. In jouw momentele termen, zul je ontiegelijk veel gaan weten! (Grinnikend)
Je zult zeer gewaar zijn. Je zult ook op immense wijze je creativiteit verhogen en expanderen; want momenteel, zo enorm als dat je creativiteit ook wordt uitgedrukt, is het vrij beperkt. Je zult deze beperkingen elimineren, en het vermogen bezitten om je creativiteit multidimensionaal uit te drukken.
VICKI: Ik heb een vraag. Vandaag ervaarde ik wat ik waarneem als het zijn van een connectie met een focus die ik recentelijk zag in ons nieuwe spel. Was dit hetzelfde als waar jij het over hebt? Heb ik vandaag die ervaring gehad … Nee. Had ik die ervaring in de TFE omdát ik de simultane ervaring had vandaag, en daardoor dat focus waarnam in de TFE?
ELIAS: Je hebt niet de gebeurtenis ervaren in je nieuwe spel “omdat”! Je ervaarde niet de gebeurtenis van dit huidige verleden moment “vanwege”! Je stond jezelf toe een her-visitatie op te merken van een focus, waardoor je verbond in simultane tijd met dit andere focus, waardoor je toestond dat je meer realiteit invoerde in je huidige tijds-element; en dit is waar je realiteit “echt wordt” binnen je huidige nu perceptie. Het was geen “echt verleden”. Het is het “echte heden”. Je ziet momenteel een connectie van een andere focus. Je bent jezelf aan het toestaan om te verbinden, via probabiliteiten, met andere tijds-dimensies die simultaan “schrijlings” zijn aan jouw realiteit. En dus, zoals wij al eerder hebben verklaard, beweeg je je niet terugwaarts of voorwaarts. Je beweegt naar “de zijkant”, om een parallel te zien. Binnen het proces van het vergroten van je gewaarzijn, sta je jezelf toe om een “stap zijwaarts” te zetten, en daardoor de connecties te zien van de parallellen van verschillende focussen en realiteiten. Waardoor je je perceptie veranderd en meer van een periferie opneemt, die niet wazig is.
Ik zal een essentie naam aanbieden, en dan gaan we op naar het spel. Kacchi. K-A-C-C-H-I. Welkom! (Lange pauze, gedurende welke Cathy wakker wordt). Welkom bij onze sessie, Shynla! (Veel gelach)
(Lange pauze) Hebben jullie nog vragen?
RON: Ik heb een vraag, over andere {bewustzijns} staten. Deze staat, nu hier, beschouw jij dat ook als een andere staat?
ELIAS: Afhankelijk van jullie perceptie; ja. Dit, binnen mijn perceptie, zou beschouwd worden als een veranderde staat, alhoewel het opgenomen wordt met gemak, en behoudend is van dezelfde gerichte aandacht, wanneer aangegaan; zoals bij waar jullie aan denken als je het over gerichte aandacht hebt. Want binnen dit gebied van niet-fysieke focus, geldt er een directheid binnen intentie, maar niet singulier {gericht} binnen perceptie of gewaarzijn. “Veranderde staten” is de term die gebruikt wordt om te differentiëren tussen jouw normale geaccepteerde gerichte aandacht in je perceptie, die jij interpreteert als “echt”, in tegenstelling tot alle subjectieve staten van bewustzijn. Die net zo echt zijn, maar niet als zodanig worden waargenomen op deze manier. En terwijl wij doorgaan met onze betrokkenheid met jullie, bewegen wij ons in de intentie om assisterend te zijn in jullie gewaarzijn en de aanvaarding van veranderde staten, door het creëren van een focus waarbij jullie deze {staten van bewustzijn} integreren alszijnde een {echte} realiteit; waardoor ‘veranderde staten’ geëlimineerd worden!
CATHY: Ik heb een vraag. Is de man die Vicki vandaag zag verbonden met Vicki’s Afrikaanse hut droom?
ELIAS: Nee, maar dit zou een andere connectie zijn, binnen een “veranderde staat” (grinnikend) van perceptie, in Lawrence’s “andere staat” van perceptie van een andere focus.
VICKI: Ik heb nog een ander vraagje. Is Knoros de essentie naam van Sarah?
ELIAS: Niet knoooroos! (Humoristisch) Maar Lilyth.
VICKI: Wat is Knoros dan??? (Gelach)
ELIAS: Je mag dit opvatten als het zijn van een “uitnodiging” van de imaginatie en creativiteit, welke wij waarnemen als het zijn van realiteit! (Grinnikend, pauze).
VICKI: Oke. L-I-L-I-T-H?
ELIAS: L-I-L-Y-T-H. (Pauze)
JILL: Elias, het is mij een genoegen om vanavond hier te zijn. Ik ben nieuwsgierig naar wat mijn essentiefamilie zou zijn.
ELIAS: Wens je geen poging tot onderzoek te wagen om te verbinden in je eigen gewaarzijn van jouw alignering met essentiefamilies? Als je ziet dat je niet succesvol bent hierin, mag je terugkeren, en dan zal ik je behulpzaam zijn. (Glimlachend) We moedigen altijd jullie eigen onderzoek aan; waardoor je in staat wordt gesteld om in de gelegenheid te zijn om te verbinden met zelf. (Pauze). We zullen gaan discontinueren voor vanavond, en jullie mogen gaan nadenken over ons onderwerp, en vragen opnemen voor onze volgende ontmoeting, en in dat huidige moment, zal ik er klaar voor zijn! Ik wens jullie ieder een zeer fijne avond toe, en bied jullie een zeer genegen adieu.
Elias “vertrekt” om 10:11 PM.
Copyright 1996 Vicki Pendley/Mary Ennis, Alle Rechten Voorbehouden.
Vertaald door
Copyright 1996 Mary Ennis, All Rights Reserved.