Woensdag 17 juli, 1996

Deelnemers: Mary (Michael), Vicki (Lawrence), Ron (Olivia), Cathy (Shynla), Jim (Yarr), Jene (Rudy), Guin (Sophia), en een nieuwe deelnemer, Jason (Jaren). Jason is de jongere broer van Guin.

Opmerking: Op 14 april 1996, woonde een 17-jarige jongen een sessie bij, genaamd Joshua. Interessant genoeg, was ook zijn essentie naam Jaren. Voor meer informatie kun je terugzoeken in sessie #86, en sessie #87. De duplicatie van een essentie naam is niet eerder voorgekomen.

Elias arriveert om 7:57 PM. (Tijd was 27 seconden).

ELIAS: Goeieavond! Welkom naar de nieuwe essentie! (Grinnikend naar Jason).

Opmerking: Hier, verliezen we vijf minuten tape, ten gevolge van Vicki’s dyslexie. (Ah, die geloofsystemen!) De vraag betrof andere focussen.

ELIAS: Zelfs in de expressie van jullie nieuwe spel, heb je met maar zeer weinig van je andere focussen verbonden. Zoals ik jullie al eerder verklaard heb, heb je er meer dan je kunt tellen. En wanneer je jezelf aan het bezighouden bent met, en aan het nadenken bent over, al je andere focussen, als een actie, dan zou je ook niet hier hoeven te zijn! Je gewaarzijn is aanzienlijk verruimd, maar je bent je niet gewaar van al je andere focussen. Je bent je geeneens gewaar van de realiteit van al je andere focussen. Je bent je geeneens gewaar van de realiteit van essentie! Je bent je gewaar van de realiteit van dit bepaalde focus. En daarom zou je jezelf aanvankelijk maar beter kunnen bezighouden met dit bepaalde focus. Door het zien dat je opnemend bent van een gewaarzijn van andere focussen, leidt je je aandacht af van dit bepaalde focus. En momenteel, doe je af aan je creativiteit binnen déze focus! En daarom ligt je taak bij dit focus. (Pauze)

JENE: Ik heb een vraag. Rahsha zou graag het proces van fysieke verandering willen in haar fysieke lichaam. Hoe effectief of efficiënt kan ik zijn in de suggestie om terug te keren naar het bewustzijn voorafgaand aan deze dimensie, om de cellulaire structuur te veranderen; wat haar keuze is. Ik zou enkel maar de gids zijn; om haar verlangen van een andere fysieke constructie te manifesteren in deze dimensie.

ELIAS: Je mag deze weg inslaan als je dat kiest, maar ik zal je ook zeggen dat dit onnodig is, omdat alle tijd simultaan bestaat. Daarom, kun je net zo veel invloed hebben, binnen dit huidige nu, om effect te hebben op dit focus van het verleden en de toekomst. In feite, is het onnodig voor je, om dit idee van het reizen door tijdsdimensies op te nemen, om effect te kunnen hebben, op dit bepaalde focus. Dit zou hetzelfde zijn, ter illustratie, als je straat oversteken; in tegenstelling tot het nemen van een vliegtuig, en het hele land door te reizen, om vervolgens te landen, in de buurt van de straat, die je alleen maar hoeft over te steken!

JENE: En is dat waar voor Rahsha? Ze lijkt symbologie nodig te hebben om te kunnen focussen, omdat ze een geloofsysteem heeft die een beetje moeilijk te doorbreken is.

ELIAS: Je mag symbologie opnemen, als je dat kiest. Je mag deze actie implementeren, daardoor haar een duidelijker begrip toelatend, dat jouw effectiviteit is geïmplementeerd vanuit je huidige nu focus.

JENE: Oke. Dank je. (Lange pauze)

VICKI: Ik heb een andere vraag, als niemand anders er eentje heeft, met betrekking tot het materiaal van zondag. Je had het erover dat we voorzichtig dienen te zijn, met betrekking tot hetgene, dat je uitdrukt naar andere individuen toe. Mijn vraag hierin is, dat als iemand iets naar mij toe uitdrukt; heb ik dan niet de keuze van het al dan niet opnemen van die expressie, waardoor ik dus ook geen verwarring opneem?

ELIAS: Je bent altijd behoudend van keuzes.

VICKI: Oke. Dan geloof ik dat ik niet helemaal begrijp waar je het over had met die informatie op zondag. Misschien moet ik het nogmaals een keertje lezen, maar, je gaf wel een paar verklaringen over hoe sommige expressies niet behulpzaam zouden zijn voor andere individuen. En dus vraag ik mijzelf af; hoe je dan weet wat wél, en wat niét behulpzaam zal zijn? En zou het gewoon niet veel efficiënter zijn om gewoon alles te zeggen, en vervolgens het individu zelf te laten uitkiezen wat behulpzaam is voor hen en wat niet?

ELIAS: Nee. (Pauze). Je bent je aan het verplaatsen naar een gebied van bewustzijn toe, in gewaarzijn, waar je jezelf het vermogen hebt toegestaan om subjectief te kunnen verbinden. Waardoor je efficiënter jezelf kunt uitdrukken, middels het in lijn zijn met je essentie. Niet al je expressies zijn in lijn met essentie. Veel van je expressies zijn in lijn met geloofsystemen, die schadelijk of pijnlijk kunnen zijn naar een ander individu toe. Binnen de expressies die komen vanuit de hoek van essentie, via je subjectieve zelf, die in samenwerking met het objectieve zelf naar buiten toe worden geuit, zijn uitdrukkingen die je uit via geloofsystemen. Hiermee, bedoel ik niet dat je je uitdrukt middels een geloofsysteem waarin je zegt, “Je hebt het fout”; dit is niet de expressie waar ik over spreek.

Dit is het uitdrukken via een uitdrukking van een geloofsysteem. Uitdrukken via een geloofsysteem staat de acceptatie van het geloofsysteem toe, en is een expressie gemotiveerd via essentie; “Ik begrijp jouw standpunt. Momenteel, ben ik het er niet mee eens, maar ik accepteer werkelijk jouw standpunt hierin.” Begrijp je het verschil?
Als je in de positie verkeert waarin je vasthoudend bent van geloofsystemen, dan zul je jezelf ook uitdrukken middels deze geloofsystemen. Je zult dan ook niet objectief luisteren naar je subjectieve expressie. En daardoor, zou je je kunnen uitdrukken op een wijze, die pijnlijk kan zijn. Expressies van essentie zijn niet pijnlijk, omdat pijnlijkheid in essentie niet acceptabel is.

VICKI: Ik denk dat het dat stuk is, over dat pijnlijk zijn, wat ik niet helemaal begrijp, omdat het mij toch een interactie lijkt te zijn, waar er twee in meedoen.

ELIAS: Dat is correct; maar zoals ik eerder heb verteld, is het niet jouw zorg, wat de andere persoon zijn expressie is. Het is je verantwoordelijkheid om bedachtzaam te zijn over je eigen expressie; waardoor je een effect zult hebben, in bewustzijn, op alle andere expressies.

VICKI: Oke. Dus, als een persoon mij benaderd met een pijnlijke expressie, binnen een expressie van essentie van het subjectieve zelf … Ik weet niet echt hoe ik deze vraag moet formuleren. Ik begrijp dat stuk over hoe dat de expressie wordt aangeboden. Het stuk over waar de expressie wordt ontvangen, dat is waar ik verward over ben.

ELIAS: Als je in lijn bent met essentie, zul je niets ontvangen wat je pijn doet; omdat je niet zult separeren en aligneren met geloofsystemen, die emotionele reacties creëren die pijnlijk zijn. Je bent ook verantwoordelijk voor het niet beïnvloeden, van deze expressie, die wordt aangegaan binnen een ander individu. In het begrijpen van geloofsystemen, en waarlijke acceptatie hebben van deze geloofsystemen – waarbij je ze niet verwerpt, maar accepteert - zul je geen persoonlijke pijnlijkheid opnemen, omdat je een begrip zult hebben, van deze expressies, en ook van het geloofsysteem die deze expressie vergezelt. En dit is waarom er geen pijnlijkheid bestaat, in het niet-fysieke focus.

VICKI: Dan denk ik dat het gewoon een kwestie is, van het vertrouwen op jezelf, dat je in de alignering met essentie, je vooruitgang boekt. En dat je daardoor in staat zult zijn om te kunnen identificeren, welke expressies in lijn zijn, en welke pijnlijk zouden kunnen zijn.

ELIAS: (Grinnikend) Ik geloof dat ik al eerder blootgesteld ben geweest aan dit concept! Ik zal mijn informatiebanken nazoeken! (Gelach)

VICKI: Het is nu eenmaal een moeilijk concept voor me!

ELIAS: In feite, is het een concept dat voor ieder individu moeilijk is om te realiseren in realiteit, omdat jullie behoudend zijn van geloofsystemen. Jullie accepteren deze geloofsystemen. En hoewel je objectief uitdrukt, dat je niet aligneert met die geloofsystemen, zijn jullie toch objectief vasthoudend van die geloofsystemen. Wat duidelijk wordt wanneer je geconfronteerd wordt met situaties en omstandigheden die deze overtuigingen aangaan.

Iedere keer dat je zegt, “Deze persoon zou niet moeten … Ik zou niet moeten … Jij moet …” Iedere keer dat je deze verklaringen uitdrukt, biedt je jezelf voorbeelden aan, van hoe je aligneert met, en accepterend bent, van massa-geloofsystemen. Je zou kunnen verklaren, “Ik heb geen religieuze banden. Ik heb geen religieuze geloofsystemen. Moord is fout.” En dus, heb je een religieus geloofsysteem! Je zou kunnen verklaren, “Ik heb geen geloofsystemen van juist of slecht, van goed of fout.” Je verklaart ook, “Individuen moeten dat niet doen”! Je bent behoudend van een geloofsysteem, die gealigneerd is met een massa-geloofsysteem, welke geaccepteerd is, van slecht en goed en juist en fout. Je drukt deze geloofsystemen ook voortdurend uit tegen jezelf. “Ik zou beter gedaan kunnen hebben. Ik heb er een zooi van gemaakt”, in de huidige volkstaal! (Gelach) Dit zijn aligneringen met individuele en massa-geloofsystemen van goed en slecht. Je maakt er geen rotzooi van! Je drukt uit, en ervaart.

Heel waarschijnlijk, zullen wij in onze volgende sessie, informatie aanbieden met betrekking tot de tijd, die hier in connectie mee is. Hierbinnen zul je dan beter de implicaties kunnen begrijpen van dit soort expressies, deze geloofsystemen; expressies zoals “ik heb er een zooitje van gemaakt”. Dit zijn expressies binnen een tijds-element en zijn hier direct aan gerelateerd, omdat al jullie expressies gerelateerd zijn aan de tijd; of het nu gaat om de opneming van een fysiek focus, of het strikken van de veters van je schoenen. (Pauze)

En daarom, verklaar ik jullie dat, neen; in conjunctie met essentie, luisterende naar je subjectieve zelf, vetrouwende op je subjectieve expressie, en verbindend in de samenwerking van het objectieve zelf, dat het niet altijd efficiënt is om maar alle dingen te uiten die je waarneemt. Want onthoudt; alle dingen die jij waarneemt zijn jouw individuele realiteit. (Pauze)

Net zoals het voorbeeld hiervan, in jullie spel, toen Sophia jullie een object aanbood, in deze kamer, waar jullie ieder mee probeerden te verbinden en het probeerde te visualiseren. Gedurende een paar weken, stond het op jullie tafel. Individuen zagen dit object als het zijn van geel of oranje. Ieder persoon aanschouwde zijn eigen creatie van zijn eigen realiteit. En daarom was het voor de ene persoon geel; en was het voor de andere persoon, oranje. In feite, is het object datgene, wat je het creërt te zijn!

Ieder element dat je ziet in het fysieke focus, zie je op je eigen individuele wijze, alhoewel jullie en masse, basis geaccepteerde vormen, en kleur en vibratie zijn overeenkomen, en of er beweging of geen beweging is. Maar ieder van jullie ziet het op een individuele manier, want ieder van jullie, creërt het object. Net zoals we dat hebben besproken in de oefening met het kopje. En dus, is hetgene wat je objectief uitdrukt, een element van jouw individuele realiteit. En dit is niet noodzakelijk opgenomen in een ander persoon zijn realiteit; en dit is de reden waarom jullie de suggestie werd gegeven, om hier voorzichtig mee te zijn.

VICKI: Dat zal een moeilijke gewoonte zijn om te breken!

ELIAS: De meest moeilijke gewoonte om te breken, is de gewoonte die jullie allemaal hebben opgenomen, van het niet vertrouwen op jezelf! Wanneer je eenmaal meer efficiënt in deze expressie wordt, dan zullen alle andere gewoonten als kinderspel lijken te zijn.

VICKI: Dat is iets om naar uit te kijken!

ELIAS: Deze informatie is ook gericht aan onze nieuwe vrienden, en ik anticipeer dat er vragen en debatten over deze informatie zullen worden aangewakkerd. Ik anticipeer dit, en ben er klaar voor! (Grinnikend)

VICKI: Over onze nieuwe vrienden gesproken, een van onze nieuwe vrienden zou graag haar essentie naam weten; Linda.

ELIAS: Dit individu is momenteel bevattend van haar essentie naam.

VICKI: De zelfde essentie naam? Linda? (lange pauze) Of heb je het over LifeCloud??? (Dit is een naam waar Linda zelf mee verbind)

ELIAS: Het vertaalt hiernaar: Shiktah. S-H-I-K-T-A-H.

VICKI: Vertaald naar LifeCloud?

ELIAS: In jullie huidige taal. (Het ontvangen van een vertaling binnen essentie namen, is een eerste, althans, in onze ervaring van deze groep)

VICKI: En wat voor taal is Shiktah?

ELIAS: Ze zal het moeten onderzoeken! (Gelach)

VICKI: Oke. Dank je.

GUIN: Elias, ik heb een vraag. Is er enige hulp dat je Jaren kunt geven, met betrekking tot zijn fysieke problemen, met zijn astma en zijn allergieën, die hij heeft gecreërd? Kun je helpen door dit uit te leggen? Ik heb al geprobeerd om uit te vinden waarom hij dit gecreërd heeft, en het zal overduidelijk voor de ervaring zijn, maar waar kan het nog meer mee te maken hebben? (Opmerking: Jason is veertien jaar).

ELIAS: Er zijn andere elementen die je aan deze expressies kunt vasthechten, die voorbij gaan aan de eenvoud van de ervaring. Deze expressies zijn bevattend van onderliggende emotionele reacties op de omgeving en situaties. Individuen, met name individuen die chronologisch binnen een specifieke focus “jong” zijn, drukken hun emotionele reacties heel vaak uit via fysieke manifestaties, en beschouwen het als een onacceptabel element, om zich uit te drukken middels geverbaliseerde gedachten. Heel vaak, ongeacht de leeftijd, hebben individuen het gevoel dat het onacceptabel zou zijn om hun ware verlangens uit te drukken. En dus, zoals het met alle energie is, die toch uitgedrukt moet worden, drukken zij zich uit, via andere elementen van hun realiteit.

Deze situaties, of zoals jij dat zou noemen, deze symptomen, zijn uitdrukkingen van een niet-alignering met de fysieke omgeving. Hij wenst niet in het gebied van de locatie te zijn waar het individu zich in bevind. En dus, wordt de expressie gemanifesteerd. Er is een gevoel van onvermogen. Onvermogen om individuele keuzes of verlangens te uiten. En ziet zichzelf daardoor als het zijn van heel klein, van minder krachtig zijn, en voelt zich ook overgeleverd aan autoriteit. Er zijn verlangens die hij wenst uit te spreken, maar hij voelt zich te machteloos om dat te doen. En daarom, worden er fysieke manifestaties gecreërd, om een element van troost te bieden. Want de personen die gefocust zijn met Jaren, zullen hem wat troost bieden in die fysieke expressie, al is het nog niet het ware verlangen wat uitgedrukt wordt.

GUIN: Oke … dank je.

ELIAS: Je bent welkom. Je bezit over keuzes, zoals ook hij dat doet.

JIM: De impressie die ik vanmiddag had, over mijn originele intentie in dit fysieke focus; was dat een juiste impressie, of een correcte perceptie?

ELIAS: Voor een gedeelte. Laat mij jullie ook allen zeggen dat jullie deze elementen zouden moeten delen met de andere personen binnen dit gezelschap, in tegenstelling tot recente uitwisselingen van informatie via telepathie; omdat deze expressies ook alle anderen ten voordele zou kunnen zijn. En, in feite, is geen enkele expressie geheim. En daarom, in verwijzing naar de toekomst, kunnen individuen zich tamelijk veiling “voelen” binnen dit forum, en kunnen zij gerust allerlei situaties aanbieden met een verzoek tot informatie hierover, of antwoorden.

JIM: Oke. Dank je.

ELIAS: Denk erom dat deze aangeboden informatie, niet alleen singulier gericht was tot Yarr. (Pauze)

JIM: Dat weet ik. (Pauze)

CATHY: Oke, ik heb een kleine vraag, over het spel. Ik ben nieuwsgierig waarom dat Ordin, in de fysieke geneugten categorie, van incorrect, naar algemeen, naar acceptabel ging?

ELIAS: Ah! Je hebt de probabiliteit uitgekozen om deze vraag aan te gaan! (Zachtjes lachend) Denk eens bij jezelf na, Shynla! Je arriveerde tot dat antwoord door het opnemen van welke methode?

CATHY: Oh, goed hoor! Door te raden ernaar!

ELIAS: Nee! Door rationeel te evalueren!

CATHY: Oh, is dat het wat ik op dat moment aan het doen was? Ik kan mij het eigenlijk niet meer zo goed herinneren.

ELIAS: En dit is waardoor je tot drie antwoorden tegelijkertijd kwam, je correleerde iedere individuele kleur, met welke expressie “het beste” bij deze kleur zou “passen”. Dus, nam je de actie op van het op een rationele manier evalueren van deze “antwoorden”, en bood ze aan in het spel ter acceptatie. Er is je vaak genoeg een acceptabel gegeven voor andere antwoorden, maar laat mij je vertellen, dat je hier toch “iets te ver” mee ging! (Gelach)

Het punt van het spel is om te verbinden met je subjectieve zelf, en om te luisteren naar je impressies; het her-leren van je taal. Je zult je subjectieve taal niet herleren, en ermee verbinden, als je focust op het objectieve intellect en de rationalisatie. En dit is waarom je niet de antwoorden op de vragen in dit spel zult kunnen terugvinden in jullie encyclopedieën! (Grinnikend) Impressies zijn geen elementen die “in sijpelen” in je objectieve gewaarzijn zoals een langzaam lekkende dijk! Deze zijn spontaan, en worden spontaan herkend door het objectieve zelf. Ze worden ook net zo spontaan teniet gedaan door het objectieve zelf! (Gelach)

JIM: En soms nog heel erg effectief ook!

ELIAS: Zeer! Wensen jullie nog meer vragen te stellen vanavond?

GUIN: Ik wil hier een vraag over stellen. Hoe komt het dan dat wanneer je een impressie krijgt die als een baksteen op je neerdonderd, en je het gewoon wéét, gewoon weet dat het juist is! -en dan zeg ik het tegen jouw, en dan ga jij van “acceptabel”. (Gelach)

ELIAS: Ah! We zijn weer aanbeland bij het goed of “beter”!

GUIN: Tuurlijk!

ELIAS: (Grinnikend) Acceptabel is niet minder dan een “betere” respons. Het is alleen … anders.

GUIN: Oke ..

ELIAS: Merken jullie nu allemaal hoe dat jullie ieder automatisch afdoen aan dit bepaalde focus, zelfs binnen de expressie van ons spel? Als je geen punt ontvangt in de meeste probabele expressie, dan vinden jullie gelijk dat jullie hebben gefaald! (Grinnikend)

CATHY: Het is Vicki’s schuld! Zij is degene die zei dat “acceptabel” een ander antwoord heeft! (Wij barsten in lachen uit)

ELIAS: Al jullie categorieën, zoals wij al eerder hebben aangegeven, hebben andere “antwoorden”! In plaats van de expressie acceptabel te zien als het zijn van “niet zo goed”, zou je het concept kunnen opnemen dat het antwoord van acceptabel je de gelegenheid aanbied om meer te verbinden en ook meer te verruimen, omdat je dan meer van je subjectieve informatie opneemt in je objectieve gewaarzijn.

VICKI: Dus, kun je écht, in het fysieke focus, door een geloofsysteem heengaan en zo’n geloofsysteem van goed en fout leren accepteren?

ELIAS: Dit is nu juist het element van de verschuiving! Ja, dat kun je zeker!

CATHY: Wauw! Maar dat is zo groot!

ELIAS: Nog veel meer dan jij zult kunnen begrijpen! (Pauze, grinnikend).

Elias uit zijn affecties, en vertrekt om 9:04 PM.

Copyright 1996 Vicki Pendley/Mary Ennis, Alle Rechten Voorbehouden.












Vertaald door

---

Copyright 1996 Mary Ennis, All Rights Reserved.