Woensdag 24 april 1996
Deelnemers: Mary, Vicki en Ron.
Opmerking: Deze sessie werd gehouden op verzoek van Ron, aangewakkerd door zijn enthousiasme, en vragen die ontstonden door zijn interactie met Paul gedurende zijn transfer ontmoeting (TFE) eerder vanavond. Mary moedigde Ron aan om “zijn energie te vermengen” met Paul, en Paul leek inderdaad “door te breken”, gedurende een kort moment. De worsteling die betrokken was in deze handeling was overduidelijk, en werd ook verbaal door Paul erkend.
Elias arriveert om 8:33 PM.
ELIAS: Goedeavond.
RON: Hallo.
ELIAS: Zo, dus je wenst vragen te stellen vanavond. We zullen onze reguliere transmissie onderbreken voor commerciële reclame-uitzendingen! (Grinnikend naar Ron)
RON: Oke. Ik ben er gewaar van dat ik dichter bij Paul was dan ik tot dusver ben geweest. Ik was ook vrij dichtbij jou vandaag, dichterbij dan ik denk dat ik in bewustzijn ooit was. (Elias lacht zachtjes) Of niet! Ik ben nieuwsgierig naar wat betreft mijn eigen gewaarzijn ervan, van hoeveel ervan feitelijk was … hoeveel daarvan het ik was, en hoeveel daarvan het Paul was. Ik heb er wel een idee van, maar ik ben er niet helemaal zeker over. Het was verwarrend voor me.
ELIAS: Laat mij je eerst vertellen dat je niet meer “dichterbij” Paul of mijzelf was, dan je continue al bent. Je toelating van je acceptatie van je gewaarzijn van de interactie zal wat groter geweest zijn, maar je feitelijke interactie was niet anders als anders. Je betrekt automatisch je rationele gedachteproces erin. Tot op een zekere hoogte, continueer je te blijven vasthouden aan dit rationele intellect en interpretatie. Je accepteert je ervaringen niet voor wat zij zijn. Daarom interpreteer je dat je een fantasie aan het creëren bent. (Glimlachend)
In je wakende bewustzijn is het moeilijk voor je om dingen te accepteren die je vreemd zijn. Daardoor stoot je deze dingen af. Hierbinnen bied je jezelf een explanatie aan, tot op een zeker punt, van je handeling.
Er bestaat een punt, waar je jezelf geen rationele explanaties meer zult aanbieden, omdat je van binnen realiseert dat er interactie is, er een energie veld is. Je mengt hiermee. Je neemt dit op in je ervaring, en je rationele intellect heeft hier geen rationele verklaring voor. Doordat je je gewaarzijn toelaat zich te verruimen, kies je accepterend te zijn van deze informatie. Als je niet zou kiezen om je gewaarzijn te verruimen en het te accepteren, dan zou je automatisch alle bewijs hiervan ontkennen.
Een individu kan bezocht worden, om zo te zeggen, door een manifestatie van een essentie die zij visueel, in hun fysieke ruimte, kunnen zien, en toch compleet het bestaan ervan ontkennen. Ze zullen die gebeurtenis ontkennen omdat binnen hun rationele intellect, dit niet mogelijk is.
Door jezelf toe te staan dat je gewaarzijn verruimd, laat je ook toe dat je visie, je perceptie, zich verruimt; om te kunnen opnemen en zien, om zo te zeggen, dat er daadwerkelijk iets is dat je gedurende je focus altijd hebt ontkend. Die realiteit is er altijd al geweest. Je kiest er enkel voor om je ogen te sluiten en het niet te zien.
En nu, gun je jezelf de gelegenheid om met je ogen te wapperen, (zijn oogwimpers wapperend naar Ron), om glimpen op te kunnen vangen. En al snel zul je kunnen kiezen om compleet te zien en te accepteren.
Ik zal Olivia herinneren aan haar eigen gedachteprocessen: “Ik neem informatie op; ik accepteer het niet. Ik ontken het niet, maar ik accepteer het ook niet.” (Glimlachend naar Ron) Je begint jezelf een acceptatie toe te staan, omdat zonder acceptatie, er maar zoveel is wat je kunt waarnemen. Je moet je eigen vertrouwen toelaten van je eigen zelf; omdat zonder dit, je niet je perifere visie opneemt, omdat je het niet accepteert. Je hebt door je verlangen bereikt, dat je een deur ontgrendeld hebt. Nu, zou je door deze deur naar binnen kunnen gaan, ALS je dit wenst te doen.
Er werd je een tijdje terug een boodschap gegeven, over de aanvang hiervan. Je beziet deze dingen in lineaire tijd, en binnen je eigen tijdskaders. Daardoor magneeteert je denken automatisch naar een respons op deze boodschap, en je denkt, “Oh, ik moet onmiddellijk dit fenomeen uit gaan oefenen, omdat die boodschap werd gegeven”; maar alle tijd is nu. (Glimlachend)
Je beweegt je ook heel snel in bewustzijn. Je kan dan niet van jezelf waarnemen dat je deze actie van snelle beweging opneemt, maar ik heb dit al vele malen verteld, en jij staat niet buiten deze verklaring. Veel individuen nemen grote lengtes van tijd op, om op deze wijze interactief en bezig te zijn, omdat zij niet begrijpen dat de sleutel acceptatie is en vertrouwen in zelf. Je kunt de interactie van een andere essentie niet vertrouwen die “door je heen” komt als je niet eerst jij vertrouwt. Je moet accepterend zijn van jij.
Je kunt termen zoals receptor gebruiken. Als je elektrische elementen begrijpt, dan kun je ook begrijpen dat als je receptor niet goed werkt, het niet correct de elektrische stroom zal geleiden. En daarom, als jij als de conductor, geen vertrouwen en acceptatie in jezelf hebt, dan heb je effect op de energie flow en creër je een blokkade. Je verlangen zal intensiveren tijdens je interactie en ontmoeting van deze essentie, terwijl je leert dat je nergens bang voor hoeft te zijn. (Glimlachend)
RON: Die angst werd veel minder vandaag, en het verlangen intensiveerde.
ELIAS: Ik had je al verteld dat men leert door middel van ervaring. Door jezelf de gelegenheid te bieden voor interactie en ervaring, demonstreer je aan jezelf dat je geen enkel ding hebt om bang voor te zijn. Je kunt dit heel vaak tegen jezelf zeggen in gedachten, maar zonder de ervaring om dit tegen jezelf te kunnen bevestigen, zul je niet noodzakelijk je eigen gedachten kunnen vertrouwen.
RON: Je kunt niet fietsen totdat je er een paar keer afgevallen bent! (Elias grinnikt) Dank je.
ELIAS: Je bent zeer welkom. Onthoud ook maar dat zoals in al mijn interacties, mijn connectie en interverwevenheid met Paul altijd in actie is. Dus ook hierin, in je interactie met Paul, zal ook altijd de familiaire essentie van Elias aanwezig zijn.
RON: En ik kan je zeggen dat het een welkome aanwezigheid was.
ELIAS: Dank je.
RON: Dank je.
ELIAS: (Draait zich om naar Vicki en leunt verwachtingsvol naar voren; Vicki reageert hierop door in haar gezicht te wrijven) Frustratie! (Pauze, starend naar Vicki)
VICKI: Kun je uitleggen waarom Michael regelmatig zoveel wazigheid aan het voelen is binnen dit gezelschap, waarom het veranderd is?
ELIAS: Dat zal ik doen, alhoewel ik je ook zal zeggen dat dit, in feite, onnodig is. (Pauze) Jullie ieder zijn de incorporatie van een verruimd gewaarzijn aan het opnemen. En hierin, zijn jullie neurologische paden aan het openen, zoals ik al eerder heb uitgelegd. In dit, ben je een effect aan het hebben op fysieke acties in je fysieke hersenen. Je zult hier fysieke reacties op hebben. Ook Michael, heeft gekozen zijn bewustzijn verder te openen als dat hij eerder deed, om meer van een gewaarzijn op te kunnen nemen. En omdat hij nog niet gewend is aan deze actie, ervaart hij fysieke responsen.
Hij heeft zichzelf toegestaan om zich te bewegen naar een positie, in connectie met deze individuen, die opgenomen zijn in onze piramide … Nee, we gaan niet de piramide bespreken! … en ook met Rudy. Hierbinnen neemt hij een veilig vertrouwen op in deze individuen, en laat daardoor ook toe dat zijn bewustzijn wordt verruimd of geopend, om zo te zeggen. Voor die tijd, voerde Michael deze actie enkel maar uit binnen de tijdsperioden van interactie met Elias. Hij voert deze actie nu ook uit, bij tijden, met jullie als individuen, en voelt niet langer de behoefte om voorzichtig te zijn in het toestaan van een openheid.
VICKI: Dus dan zou ik ervan uit kunnen gaan dat in principe dezelfde verklaring van toepassing zou zijn op die gekke kleine lichtjes in zijn perifere zicht?
ELIAS: (Glimlachend) Dit zijn fysieke manifestaties van zijn breinactiviteit.
VICKI: Wat geheel normaal is?
ELIAS: Zeer.
VICKI: Gewoon even voor de duidelijkheid, zijn counterparts counterparts gedurende de hele, of alle fysieke manifestatie?
ELIAS: Correct.
VICKI: En ook voor de duidelijkheid, in onze oefening met Rudy gisteravond, waarbinnen Rudy een schip in het niet-fysieke ervaarde, was dat een andere dimensionale ervaring? (De TFE van Jene)
ELIAS: Correct.
VICKI: Niet een daadwerkelijk niet-fysieke gefocuste ruimte.
ELIAS: De woorden waren correct. De interpretatie van een niet-fysieke interactie in een Regio Gebied van bewustzijn is incorrect.
VICKI: Dus dat is waarom het verwarrend was. Mijn enige andere vraag die ik had de laatste paar dagen, heeft betrekking op Ron z’n ervaring de andere dag, waarin hij een zeer nauw verwante persoonlijkheid parallel met mij scheen te hebben in dit focus. Is dit te wijten aan een counterpart situatie? (Verwijzend naar Ron’s TFE als een verslaggever van een krant, waarin hij ook Bill (Kasha) zag als een zeer goede vriend. Interessant genoeg, reageerde Bill op deze informatie, die per telefoon werd doorgeven, zeer emotioneel. Het was alsof hij het zich herinnerde!)
ELIAS: Correct. Wat je aan het zien bent, is dat als je een ervaring opneemt, het onnodig zou zijn om deze ervaring te herhalen in het focus van een counterpart; alhoewel je ervoor kunt kiezen om vele ervaringen te willen herhalen, omdat je naar die ervaringen toe magneeteert. Je magneeteert naar hen toe voor verschillende redenen. Je zou ervan kunnen genieten. Je zou ze, in jouw woorden, interessant kunnen vinden. Je kunt verbinden met de ervaringen en de sensaties. Je zou aangetrokken kunnen worden naar een bepaalde vibratie. (Pauze)
VICKI: Oke, nog een vraagje. Weer even over Ron’s ervaring, over zijn herkenning van een familiariteit van Jene, en dat vervolgens die familiariteit daar een paar jaar later er niet meer is, hoe werkt dat dan? (Ook verwijzend naar de krantenverslaggever TFE)
ELIAS: Ah! Wij begeven ons op het gebied van probabiliteiten! (Grinnikend) Ik zal een heel simpel voorbeeld geven. Neem een vel papier. (Pauze). Trek halverwege je papier een lijn. (Pauze). Continueer nu die lijn vanaf dit punt, maar ook op dit punt, trek je twee lijnen erboven onder een hoek naar buiten toe in de verlenging van deze lijn, en twee lijnen eronder. (Pauze)
VICKI: Oke …
ELIAS: De lijn die in het centrum loopt zou je de originele focus kunnen termen. Op het punt waar je de andere lijnen doorkruist die zich lichtjes in een hoek uitstrekken vanuit die originele lijn, dat zijn probabiliteiten. In dit, kan het originele focus een andere probabiliteit kiezen. Vandaar, dat die verlenging van de originele lijn, die je vanaf het beginpunt doortrok naar de andere kant van je papier, lijkt te verdwijnen. In werkelijkheid, vervaagt het uit dat bepaalde focus, omdat een andere probabiliteit werd gekozen. Daarom continueer je en je (met zijn handen in een hoek omhoog gaand). Je continueert de zelfde focus.
De probabiliteit, in het persoonlijkheidstype-focus in deze zelfde essentie en focus, zou lichtjes kunnen afwijken; waardoor de vibrationele toonkwaliteit, op het punt van doorkruising, veranderd. Dit zou maar zeer, zeer gering kunnen zijn. Degenen die geen nauwe fysieke connectie hebben met dit individu, zouden het verschil niet eens kunnen opmerken. Degenen die een zeer sterke connectie met dit individu hebben zullen een lichte verandering opmerken, maar ze zullen niet in staat zijn om het te identificeren. Het zou voor hen kunnen lijken alsof hij iets in zijn uiterlijk heeft veranderd. “Je haar ziet er anders uit. Heb je je make-up veranderd? Je bent wat dikker of dunner geworden.” Een individu zal, in bewustzijn, deze verandering van vibrationele toonkwaliteiten herkennen, en beschikt over het vermogen om dit te kunnen identificeren, en herkend deze verwisseling van een andere probabiliteits-doorkruising. Dit gebeurd binnen het fysieke focus heel veel! Maar in je wakende staat van je alledaagse bewustzijn, om zo te zeggen, zul je die herkenning niet begrijpen.
Terwijl je een veranderde staat van bewustzijn ingaat via je nieuwe spel, sta je jezelf de gelegenheid van een wijdere perceptie toe. Je staat toe dat je deze dingen identificeert. Je staat toe dat je bewustzijn “ontblokkeert” en dat je in je periferiale zicht, vele andere elementen van essentie kunt zien dan alleen dit focus, waarvan je van oordeel bent dat het zo solide is! (Grinnikend)
VICKI: Ik denk dat ik er gewoon vanuit ging dat je de vibrationele toon van een essentie zou herkennen, maar binnenin …
ELIAS: Ah! Lawrence, wat is jouw vibrationele toon? (Grinnikend)
VICKI: Weet ik veel! (In een deuk liggend) Maar in Ron’s herkenning en toen niet-herkenning, leek het verwarrend omdat ik, denk ik, er gewoon vanuit ging dat dat nog steeds de essentie van Rudy was.
ELIAS: Correct: maar je zult nog niet automatisch zover kunnen identificeren. Je zit enkel nog maar in de beginfase van dit spel, en je hebt nog niet alles geïnterpreteerd dat je bent tegengekomen. Je bent al heel veel elementen tegengekomen, die je tot op dit huidige nu nog niet eens doorhebt!
VICKI: Het leek mij wel soort van heel erg perceptief van Ron dat hij het verschil opmerkte.
ELIAS: Zeer! Terwijl je, in je wakende bewustzijn, vele elementen opmerkt, zul je niet altijd de connectie maken met hun betekenis, of een begrip hebben van je hebt opgenomen middels een impressie of een impuls, maar je bent wel altijd herkennend van die dingen.
RON: Net zoiets als het feit dat de naam Olivia mij niet meer stoort?
ELIAS: Ah! Je begint nu tamelijk onmogelijk te worden! (Gelach) Ik ben er nu van overtuigd, in dit nu, dat hij ontwaakt is! Ik zal voort gaan met u!
RON: 11:11!
ELIAS: Welnu, in jouw taal, zeg ik jou: Wat er ook maar voor nodig is om te kunnen ontwaken, mag opgenomen worden! (Grinnikend, pauze)
VICKI: Ik ben ook nieuwsgierig, gewoon vanuit nieuwsgierigheid, …
RON: Nou, dat is nu een goeie plek om vanuit nieuwsgierig te zijn! (Bijdehandje!)
VICKI: Het is inderdaad een goeie plek om nieuwsgierig vanuit te zijn! Wie is die andere essentie, die de verandering in termologie verzocht in Regio Gebied 1, en 2 …
ELIAS: Je weet dit antwoord al.
VICKI: Oke. (En gooit in haar frustratie haar pen weg; ze weet het niet!)
ELIAS: Zeg het tegen mij! (Oh, gewéldig!)
VICKI: Nou, ik ging ervan uit dat het Ruburt was, maar ik weet niet zeker …
ELIAS: Seth. (Stille pauze).
VICKI: Dank je dat je mijn nieuwsgierigheid hebt bevredigd. (Oke dan, ik wist het wel, maar ik vertrouwde mijzelf niet. Een punt voor Elias!)
ELIAS: Ruburt houdt zich zeer heftig bezig in droom elementen, (glimlachend), in de voortzetting van de expressie van deze essentie, om ervarend te zijn van, wat wij zouden termen, een extreme emotionele reactie. Omdat Rubert zeer weinig ervaring heeft opgenomen, of, wat jullie zouden zien als een tijdselement, binnen de completering van het niet-fysieke. En is daarom ook, nog steeds, binnen Regio Gebied 3. (Pauze) Seth verzocht dit onderscheid om redenen die je duidelijk zullen worden.
VICKI: Acceptabel.
ELIAS: Onze agenda continueert, ongeacht jouw gewaarzijn ervan. En vandaar de implementatie van bepaalde details. (Lange pauze) Heb je nog meer vragen?
VICKI: Nee, ik heb niet direct iets.
RON: Nee, ik ben tevreden zo.
ELIAS: Continueer het spelen van je spel. Je zult verassende doorbraken gaan tegenkomen! Ik heb ook doorbraak gevende informatie, vers van de pers! (Grinnikend) Maar jullie mogen jezelf doorbraak gevende informatie aanbieden. Jullie beschikken over het vermogen. Ik zal doorgaan met interactie, mochten jullie enige twijfels hieromtrent opnemen! Au revoir!
RON: Goeienacht, en bedankt.
Elias vertrekt om 9:21 PM.
Copyright 1996 Vicki Pendley/Mary Ennis, Alle Rechten Voorbehouden.
Vertaald door
Copyright 1996 Mary Ennis, All Rights Reserved.