Zondag 17 december, 1995

Deelnemers: Mary (Michael), Vicki (Lawrence), Ron (Olivia), Cathy (Shynla), Guin (Sophia), en Jim (Yarr).

Elias arriveert om 7:53 PM.

ELIAS: Goedeavond! (Glimlachend) Er is veel discussie gaande geweest vanavond! Jullie zijn aan het verbinden geweest, en jullie hebben allemaal heel veel vragen … (lange pauze) … of niet! (Grinnikend)

JIM: Wel, mijn vraag van eerder, waar ik met Michael over aan het praten was. Met het vertrouwen, de vertrouwens-kwestie, het vertrouwen van onszelf. Ik snap niet helemaal wát dat is van onszelf, waar we vertrouwen op moeten hebben; ons fysieke zelf, wat we zijn, dát ons fysieke zelf is, of vertrouwen hebben op onze brein, of op onze impulsen, of op ons lichaam? Waar moeten we dit vertrouwen aan vastbinden? Ik weet dat het verbonden is vanuit essentie. Is het vertrouwen hebben op de lessen? Is het alles bij elkaar? In heb daar geen duidelijkheid over, zoals je weet. (Lachend)

ELIAS: (Glimlachend naar Jim) Zoals we al eerder besproken hebben over essentie en facetten, kan de ene niet verwijderd worden van de ander. Net zoals dat je niet met je vingers, het figuur van het papier kunt verwijderen, wanneer het er eenmaal opgezet is. Zo ook kun je een facet niet verwijderen van essentie wanneer het eenmaal gecreëerd is. Het bevat alles dat essentie bevat. Jij bent een facet. Daarom is hetgeen wat je vertrouwt, jij.

JIM: De fysieke mij?

ELIAS: Correct; omdat deze fysieke manifestatie ook alles bevat, van essentie. Je hebt je bewogen naar een positie van het focussen op essentie, en sommige van jullie hebben het concept van essentie opgenomen; en zonder je te realiseren wat je aan het doen bent, heb je hetzelfde scenario en situatie gecreëerd, die je opneemt met je religieuze focussen. Het enige verschil is dat je het nu anders labelt. Je kijkt nu naar je essentie alszijnde je god, alszijnde iets wat grootser is dan jij, groter dan jij, en meer weet dan jij, die meer vertrouwenswaardiger is dan jij, meer krachtig is dan jij. Maar, ik heb jullie al eerder verteld, (op Vicki’s been slaand), dat dit geen voertuig is! (Nu op zijn eigen been slaand) Dit is essentie! Het is een fysieke manifestatie. En daarom, als je vertrouwt in de jou die jij kent, dan vertrouw je ook in essentie.

Hoe jullie jezelf misleiden, is dat gelooft dat je vertrouwd in jezelf, en in werkelijkheid, doe je dat niet! (Grinnikend) Vertrouwen neemt géén conflict op! Waar conflict is, is een gebrek aan vertrouwen! Als je aan het aarzelen bent, ben je niet aan het vertrouwen! Je zou je kunnen afvragen, “Hoe creëer ik mijn realiteit?” Dat doé je. Ongeacht of dat je jezelf hiervan de realisatie toelaat of niet, jij creëert jouw realiteit. Je zou ook bij jezelf kunnen denken, “Maar ik wens dit ding te creëren, en een ander ding wordt gecreëerd. En daarom, ben ik niet bereikend van het creëren van mijn realiteit”. Je bent wél je realiteit aan het creëren! Als wat je verlangt, of wat je dénkt dat je verlangt, niet voor je neus wordt gecreëerd, dan moet je je intentie onderzoeken, omdat je aan het creëren bent wat je intentie verlangd. (Pauze)

JIM: Dat zou verschillend zijn van fysieke of emotionele gedachte?

ELIAS: Je kan deze antwoorden vinden, maar je moet ze opzoeken. Neem je intentie naam op, en vind de intentie van je creaties. Jouw intentie, in jouw huidige creatie, was niet en is niet wat je hebt verklaard. Jouw intentie werd gecreëerd voor goedkeuring.

JIM: Mijn eigen goedkeuring?

ELIAS: Dit is wat je zou termen te zijn het “dubbel-snijdend-zwaard”. Omdat je de goedkeuring van een ander opzoekt, om je eigen goedkeuring te valideren. Dit is je intentie geweest in je creatie; dit is waarom je de creatie niet hebt veranderd, omdat je niet je eigen intentie en bereikingen hebt geaccepteerd, omdat je continueert om je gedachteprocessen af te leiden naar explanaties van je creaties, die ernaast zitten. En daarom, ben je niet gefocust op het vertrouwen en luisteren naar zelf.

JIM: Dat is wat ik doe inderdaad!

ELIAS: Dat doen jullie allemaal! (Grinnikend)
Dit is waar je op focust, in vertrouwen; je vertouwt de goedheid, de wijsheid, de waarheid, de vreugdevolheid, de waarde van zelf. Hierin, elimineer je conflict. Omdat wanneer je een vertrouwen in daarin toestaat, je geen noodzaak zult hebben voor confirmatie van (tegen Jim) ouders, (tegen Vicki) of kinderen, (tegen Guin) of vrienden, (tegen Cathy) of werk, of van wie dan ook! Hierin, straal je een vertrouwen van zelf uit, die beïnvloedend is binnen regiogebied twee, waardoor nieuwe probabiliteiten worden toegelaten te ontwikkelen en materialiseren. Beantwoord dit efficiënter je vraag?

JIM: Dat was geweldig. Dat opent een hoop. Dank je. Het geeft me weer een hoop om naar te zoeken, maar zonder een hoop moeite, juist?

ELIAS: (Ferm gesproken) Moeiteloosheid is niet een gebrek van actie, omdat alle energie beweging inhoudt. Actie is deel van je focus. Je bent fysiek manifest; en daarom, incorporeer je ook fysieke actie binnen je realiteit. Hierin, kun je nog zo intens geconcentreerd zijn als dat je wenst, en je zult geen beweging opnemen in je creatie, omdat je concentratie verward raakt. Je actie is niet verward, omdat het je intentie volgt. En dit is waarom je kunt denken en denken en denken en denken en denken, en aan het wensen zijn en wensen zijn, om iets te laten materialiseren, en het zal niet materialiseren, omdat het conflicterend is met je intentie; omdat je acties dragend zullen zijn van je intentie. (Nadrukkelijke pauze; dit is belangrijk! Bedankt, Jim!)

JIM: Ja inderdaad. Dat is precies wat er gebeurde.

ELIAS: En wij zullen een nieuw fragment van Lawrence gaan verwelkomen. Er is daar de connectie die Michael niet aan het herinneren is. Hoewel je hem ook mag vertellen dat zijn herinnering er dichtbij zit, en dat ik erop anticipeer dat het zichzelf zal volbrengen, gedeeltelijk, vrij snel al. En jullie ook, als je dat kiest! (Vicki zucht) Hoewel Ron de naam heeft opgenomen van Herinneren, bezit ieder van jullie over het vermogen hiertoe.

RON: Dat is toch wel soort van waar het allemaal om draait, is het niet?

ELIAS: Absoluut! (Pauze) En hoe gaat het met Sophia deze avond?

GUIN: Verward.

ELIAS: En mag ik je behulpzaam zijn?

GUIN: (Zuchtend) Ik ben er zeker van dat je dat zou kunnen zijn. Ik weet alleen gewoon nog niet hoe ik de vraag moet formuleren.

ELIAS: Acceptabel. Ik geef aan, dat als jullie tot op dit moment nog niets hebben opgemerkt of hebben gerealiseerd, ik jullie fysieke tijd zal gunnen om jullie vragen intentionéél te formuleren. Omdat dit je een duidelijker focus en begrip geeft. Dat ik antwoorden aanbied aan jullie, voordat jullie zelfs nog maar jullie vragen hebben gerealiseerd, is zinloos. (Pauze, glimlachend naar Guin)

CATHY: Dus, sinds ik toch naar Wenen ga, en dat iets is dat ik niet echt wil doen, en ik heb er daadwerkelijk conflicten over … maar ik heb het bewuste besluit genomen om het door te zetten, tenzij er iets gebeurd … Ik weet niet wat er nu nog zou kunnen gebeuren tussen nu en drie weken verder, maar … dus, betekent dit dat de probabiliteiten statisch zijn? Betekent dit dat het verbinden statisch is? Betekent dit, je weet wel, dat ik een probleem ga krijgen met mediteren, of wát ik ook probeer te doen?

ELIAS: Nee. (Glimlachend naar Cathy, die lacht en zegt, “Oh, goed! Daar ben ik blij om!”) Toen ik je vertelde dat de probabiliteiten statisch waren, nam dit slechts een focus op; die waarin je conflict ligt. Dit wil niet zeggen dat andere probabiliteiten niet zullen continueren zonder interruptie. Je bent betrokken in en komt probabiliteiten tegen van allerlei soorten, continue. Deze zijn niet beïnvloed. Alleen in het gebied waar je conflict ligt, daar blokkeer je. En creëer je een situatie van minder beweging. Er is geen situatie van geen beweging, omdat alle energie continue in beweging is; maar je neemt wat minder beweging op, en je genereert alleen beweging in het continueren van het conflict, terwijl je wenst te dis-continueren met het conflict. Je intentie is niet altijd synchroon aan je wensen. (Pauze)

VICKI: Is dát wat het conflict veroorzaakt?

ELIAS: Je intentie is niét de veroorzaker van je conflict. Je intentie veroorzaakt nooit conflict, dat doet het gewoon niet. Jouw misgestuurde richting van energie veroorzaakt conflict, hoewel je wel soms situaties creëert, in welke je intentie ook wat conflict veroorzaakt, zodat je het opmerkt, en ook voor de evaluatie ervan, en voor het erdoorheen gaan, net zoals dat een muis zich door een doolhof heen verplaatst. Je intentie creëer je soms door het blokkeren van je kortste weg, om ervaring te kunnen opdoen in gebieden die conflict zullen gaan creëren, omdat dit zal zijn wat je aandacht krijgt.

VICKI: Als je verlangen en je intentie niet synchroon zijn, waarom zijn ze dan niet gesynchroniseerd?

ELIAS; Omdat je dit gecreëerd hebt.

VICKI: Maar het is helemaal niet zinnig dat je dat zou creëren!

ELIAS: Ah! Nogmaals, lijkt het niet zinnig dat ik een gebroken been zou creëren! Het lijkt niet zinnig te zijn dat ik armoede zou creëren! Het lijkt niet zinnig te zijn dat ik lijden zou creëren voor mezelf. Maar dat doe je wél, voor je ervaring. Maar je ziet dit als negatief; en daarom lijkt het je niet zinnig te zijn! Maar daar het niet negatief is, is het welzeker zinnig! Als je jezelf aan het uitdagen bent om te herinneren en te verbinden met je zelf, je essentie, zou je weleens niet kunnen luisteren naar sommige gebieden. Je zult aanvankelijk niet-conflicterende manieren zoeken om tegen jezelf te praten. Wanneer je niet luistert, merk je op, en daarom verander je je intentie in een gebied om je aandacht te verkrijgen.

Als een klein kind aan zijn moeder staat je trekken en zegt, “Moeder, moeder, moeder, moeder, moeder, moeder”, en zijn moeder schenkt er geen aandacht aan, dan zal dit kind deze actie, welke geen conflict opnam, staken, en zou op zijn moeders voet kunnen stompen, of zou een object voor het gezicht van zijn moeder kunnen breken, of zou ongecontroleerd kunnen gaan gillen, waardoor het conflict creëert, en ook de aandacht van zijn moeder verkrijgt! Op een zelfde wijze zal je zelf, je essentie, aanvankelijk zonder conflict, tegen je spreken, en wanneer je niet luistert, zal dit erkend worden. En daarom, zal het conflict creëren zodat het je aandacht krijgt en je zal luisteren, omdat je conflict niet fijn vind!

JIM: Dit geldt dan ook voor vele, vele andere gebieden, nietwaar?

ELIAS: Dit geldt voor alle gebieden van je bestaan!

Ik zal, voor Lawrence ook verduidelijken dat; het fragment over welke ik sprak, niet degene was die jij het denkt te zijn.

VICKI: Je sprak over de baby, correct?

ELIAS: Ja. Ik sprak ook over het gesplinterde fragment, die ook nieuw werd heropgenomen. (Pauze)

VICKI: Met betrekking tot het herinneren. Oke. Michael en ik hebben hier aardig wat over gepraat …

ELIAS: En waarom zijn we onze dromen niet aan het herinneren? (Sarcastisch)

VICKI: Nee. Nou, voor een deel dan, maar vaak zitten we op het randje van het herinneren, van niet alleen een droom, maar iets dat veel meer is dan een droom. Bijna alsof je het tegelijkertijd herinnert maar je herinnert je het niet. Wat totaal niet zinnig lijkt te zijn, maar dat is zoals het aanvoelt. En een tijdje geleden gaf je een verklaring; Je zult kunnen herinneren als je ervoor kiest te herinneren. Oke. Ik denk dat iedereen het wel met me eens zou zijn als ik zeg dat zij wel kiezen te herinneren! Ik kies ervoor om te herinneren! Maar, wat is dan het volgende wat je doet?

ELIAS: Het kiezen om te herinneren zou ook een beetje beangstigd kunnen zijn, omdat dit opnemend is van een compleet vertrouwen. Het toelaten dat alle elementen van jezelf geaccepteerd en vertrouwd worden. Je bent je naar deze richting toe aan het bewegen, en daarom heb je kleine, zeer kleine door-bloedingen. Je droomfocus is een zeer fysiek symptoom van het geheel van je beeld; een altijd continuerend weten die net voorbij je grip ligt. Je hebt ook grote ongeduld, verwachtend dat je alles onmiddellijk weet! Een beetje is niet genoeg!

Jullie hebben allen enorme, onderstreep dit woord, bewustzijn-stappen genomen, en zijn ook vertrouwend. Maar, je doet eraan af, en je zegt, “Dit is niet genoeg”. Omdat jullie, figuurlijk gesproken, gretig zijn geworden voor deze kennis, en wensen meteen de hele “pot van goud” te hebben! (Grinnikend) Helaas voor julliezelf, assimileert jullie bewustzijn gewoon niet op zo een dergelijke snelle manier!

Je hebt te maken met fysiek gefocuste manifestaties, die je hebt gecreëerd om op fysieke wijze te werken. En daarom, zijn jullie betrokken in het proces van het herschikken van je neurologische patronen en paden. Je bent bezig met het herschikken van je manier van creëren van je realiteit, fysiek en anderszins. Dit zijn allen fysieke realiteiten; manifestaties. Je fysieke expressie is niet “gewend aan” dit verschil.

Als je fysiek aan het schrijven bent op je papier gedurende de helft van je manifestatie, in jaren, met één hand, dan zal het zeer moeilijk zijn, in het begin, om te veranderen van hand; en je zult vrij veel kladderen, en de richting van je beweging met je schrijfinstrument op je papier zal heel schokkerig zijn, en niet erg vloeiend. Dat wil niet zeggen dat als je oefent, dat je binnen een relatief korte periode, het vermogen zult verwerven tot het schrijven met je andere hand. Maar niet alleen je hand is betrokken in dit schrijven. Je brein is erin betrokken, je ademhaling, je spieren, je schouders en nek en rug, je visuele perceptie, je gevoel van tast. Vele elementen van je fysieke creatie die je als vanzelfsprekend beschouwt, omdat je niet bewust op deze elementen focust. Ze gebeuren automatisch. Maar je beïnvloed deze allemaal in het maken van een bewuste beslissing, om te schrijven met een andere hand.
Op dezelfde manier, als je een bewust besluit aan het maken bent om je focus te veranderen, wat je ook aan het doen bent, zal het niet meteen gebeuren. Maar, je bent steeds van een beetje meer bereikend. En daarom, in het vertrouwen en accepteren van jezelf en je creatie, accepteer het moment in welke je bent. (Pauze) Realiseer je dat ieder “nu” moment alles creëert. Daarom, is ieder “nu” moment, tot in zijn volheid ervaren, wetend of onwetend, zijn volste ervaring, en moet gewaardeerd worden voor de eigen creatie die het is. Hoe kun je verwachten dat je waarderend zal zijn van grotere elementen, als je niet waarderend bent van wat je nu opneemt? Omdat het altijd ‘nu’ zal zijn, en er altijd meer zal zijn. (Diepzinnig!)

GUIN: Ik heb een vraag. Voor zover ik nu van afweet, heb ik twee grote conflicten. Waarvan ik er eentje heb opgenomen sinds dat ik gestart ben met het komen naar de sessies. Waarvan ik begrijp, met wat je vanavond vertelde, dat het duidelijk is, dat het iets is waar aan gewerkt moet worden, voor zover het loslaten betreft. Echter, de tweede is al voor een lange tijd opgenomen, en ik heb het al eens met je besproken. En ik geloof dat ik gisteravond door een opmerken heenging van een aantal dingen, maar, ik begrijp niet helemaal hoe je kunt loslaten wanneer er andere mensen bij opgenomen zijn. Ik begrijp het gewoon niet!

ELIAS: Ah! Hier keren wij terug naar ons voorbeeld van Michael! Je zult een moment meemaken waarin je binnenin jezelf vertrouwend bent. En waarin je het proces van het loslaten opneemt, door jezelf niet toe te staan om emotioneel gemanipuleerd te worden door een situatie of een ander individu. Door het realiseren van de kracht en sterkte van het vertrouwen binnenin je eigen zelf, en door je te realiseren dat alles wat je zoekt aangetrokken wordt vanuit binnenin, en niet wordt aangetrokken vanuit buitenaf. Wanneer je je dit realiseert, zul je jezelf toestaan om deze gevoelens los te laten, die zeer intens kunnen zijn, omdat gevoelens dat vaak zijn! Je zult dit weten, omdat de gevoelens langzaam afnemen. Wees opmerkzaam van dit woordje langzaam! Verwacht niet dat je ‘s ochtends wakker wordt en dat je deze gevoelens niet meer ervaart! Dit is onjuist. Maar, over een tijdsperiode, binnen jouw focus, zullen zij beginnen af te nemen terwijl je meer van jij accepteert; en dan zul je wakker worden en je realiseren dat ze er niet meer zijn!

Dit is ook een gebied waar je niet op focust. Lawrence bood aan, in suggestie, om te focussen op bereikingen. En om deze te bekijken, en te begrijpen hoe je deze dingen hebt bereikt. Dit is een zeer goede suggestie, omdat het niet opnemend is van de “gebruikelijke” vibrationele toon van beweging. Dit is wat jij ziet als het té dicht bij je situatie staan, zodat je dit niet meer objectief kunt bekijken! Het punt ervan is dat je het subjectief moet bekijken, want dit is waar je je probabiliteiten veranderd. Op dezelfde manier als dat je bereikend bent van wat jij ziet als positieve gebieden, ben je ook bereikend van wat jij ziet als negatieve gebieden. Je focust enkel maar meer, en meer intens, op deze negatieve gebieden, waardoor je een veel grotere kwestie creëert. Jullie zijn zoals spartelende, schoppende kinderen, in maar twee meter water! Je hoeft alleen maar je voeten neer te zetten; maar je bent zo intens aan het spartelen vanwege de angst dat je zult verdrinken, dat je er niet eens aan denkt om je voeten neer te zetten! Dit is ook de reden waarom dat jullie interactie met elkaar goed is, omdat iemand anders je spartelende voeten voor je neer zal zetten, tijdelijk. En dan zul je zeggen, “Oh! Ik kan staan! Ik zal niet verdrinken!” omdat je kunt staan! Je mag met Michael over deze kwestie praten als je dat kiest, maar ik verzeker je dat binnen een aanzienlijke hoeveelheid van je fysieke tijd, hij veel conflict opnam met betrekking tot de huidige oplossing.

GUIN: Dat durf ik te wedden! (Pauze, terwijl Elias naar Guin glimlacht)

ELIAS: Onthoud ook dit; Je zult continueren waarop je je concentreert!

GUIN: Da’s een moeilijke! Afleidingen zijn nodig! Kerst is daar goed voor!

ELIAS: Een uitstekende tijd van je jaar om probabiliteiten te creëren op zeer positieve manieren, om zo te zeggen. Of, het toelaten van je eigen bewegingen naar probabiliteiten toe, en het helpen ervan om ze te creëren, omdat jullie jezelf dit goede doel toestaan.

VICKI: In deze tijd van het jaar???

ELIAS: Veel individuen zullen toestaan dat kwesties wegvallen. Dit is een opname van geloofsystemen die niet noodzakelijk zo beschadigend zijn! Op deze manier, is het acceptabel; is ieder excuus die je jezelf zou aanbieden, die je “kosmische laars” toelaat, en die jezelf de toestemming geeft, om je probabiliteiten in beweging te zetten, om jezelf te vertrouwen, en jezelf te accepteren.

VICKI: Ik zou willen vragen naar mijn droom gisteravond, mijn Seth droom, zoals ik het noem. (Elias lacht)

ELIAS: En ik zou Lawrence willen vragen naar zijn “Seth droom”!

VICKI: Nou, ik ga ervan uit dat waarschijnlijk deze droom wat symbolisme heeft betreffende mijn eigen niet-acceptatie van mijzelf, na het luisteren naar deze conversatie.

ELIAS: Correct.

VICKI: Maar het lijkt wel alsof er iets is, dat ik niet oppak.

ELIAS: Waarom Seth?

VICKI: Dat weet ik niet!

ELIAS: Elias is te gewoon voor droom interactie! We moeten verder reiken, en Seth opnemen! (Vrij sarcastisch, en Vicki moet lachen) Seth representeert, binnen jouw bewustzijn, een gelijkwaardigheid aan Otha. Daarom, is dit een zeer goede representatie in symbolisme van waarmee je wenst te verbinden, maar je bent er niet helemaal zeker van, dat je er klaar voor bent. Dit was zeer duidelijk, en een erg goed voorbeeld voor je; maar je bent er klaar voor, zo klaar als dat je ooit zult zijn, (gelach) en jouw antwoord aan jezelf, dat je een audiëntie zult hebben in de nabije toekomst, was correct. (Fluisterend) Heel moeilijk om te interpreteren hoor!

GUIN: Elias, ik wil weten wat er gebeurd is met Vicki’s armband, en waarom ik mij er zo raar over voel.

ELIAS: Ik zal uitspreken dat het begrijpelijk is dat Sophia zich zo “raar” erover voelt, (gelach) omdat Sophia zich zo “raar” voelt over alle dingen! (We barsten in lachen uit)

GUIN: Ja, en?

ELIAS: (Grinnikend naar Guin) Dit is niet van jouw creatie, of je persoonlijke verantwoording!

GUIN: Nee, dat weet ik!

ELIAS: Kies dit daarom, als een baby stapje, om het te laten wegvliegen; en dat je jezelf permissie toestaat om jezelf te accepteren, en je niet “raar” te voelen over een actie!

GUIN: Maar gaat ze het nog terugvinden? (Lachend)

ELIAS: Ah! Waarzeggerij! (Hij is op de sarcastische toer vanavond!)

GUIN: Maar ik wil het weten!

ELIAS: Ik zal mijn kristallen bol moeten gaan opnemen!

GUIN: Oke! Vergeet ’t maar!

ELIAS: Ik geloof dat ook een tulband in aanmerking zou komen! (Gelach) We moeten de lichten gaan dimmen zodat er geen interruptie kan plaatsvinden! (Hier, plaatst Elias zijn vingers op zijn slapen en beweegt heen en weer, hummend) Hmmmmmmmmmmmmm. Het is verdwenen!

GUIN: Waar? (We liggen nu echt in een deuk)

ELIAS: Als de wens om te re-materialiseren van dit element belangrijk genoeg is, zal het herverschijnen! En anders, is het verdwenen! Het is ook niet belangrijk waar, hoewel, ik kan zien, in een opname in mijn bal, ah, ja! Ik zie dit helder nu! Hmmmmmmmmmmmm. Ik ben de transmissie kwijt. Sorry! Je kunt mij volgende week weer ontmoeten op ons gebruikelijke station, en je mag ook een bijdrage opsturen! (Veel gelach) GUIN: Oke dan. Misschien dat ik het volgende week kwijt zal zijn, het weggevlogen zal zijn!

ELIAS: Zeer goed! En je zou misschien ook geen kristallen bol nodig hebben!

GUIN: Dat is maar goed ook, want ik heb er geeneen!

ELIAS: Hebben jullie nog vragen?

VICKI: Oh, je kent mij! Ik heb er altijd wel een paar honderd!

ELIAS: We zullen snel ons spel gaan spelen!

VICKI: Ik heb ook eigenlijk een vraag over het spel, gewoon uit nieuwsgierigheid. Het is mij opgevallen dat soms, wanneer iemand een spelvraag stelt, jij onmiddellijk antwoord, en soms doe je je kleine computer check, of wat het ook is dat je doet, en ik ben daar nieuwsgierig naar.

ELIAS: (Grinnikend) Er zijn vele momenten, binnen het rijk van probabiliteiten, binnen deze groep van individuen, waarop je deze probabiliteiten kunt veranderen met jullie antwoorden. Wat tevens de reden is waarom ik jullie zeg, dat het volstrekt zinloos is voor mij om jullie toekomst te voorspellen, omdat het ieder moment aan het veranderen is, binnen jullie realiteit en jullie probabiliteiten. Je bent eveneens van invloed op alle andere realiteiten. Dus, voor wat betreft mijn respons, is dit afhankelijk van jullie antwoorden, want jullie hebben jullie antwoorden al gegeven.

Bekijk, als je zou willen, in je verbeelding, een spel op je kijkdoos. In dit spel mag je, als het publiek, je antwoorden insturen. Daardoor, zijn ze al genoteerd. Begrijp je? Hoewel je ook, op het allerlaatste moment, je antwoord mag terugtrekken en een andere insturen, die ook correct zal zijn. Jij, binnen deze groep, neemt deze actie heel vaak op binnen ons spel, omdat je meer verbind met het spel dan dat jij je realiseert. En daarom zijn er momenten, waarop ik moet heraanpassen op de nieuwe antwoorden die zijn opgenomen, op dat moment. Dit wil niet zeggen dat er geen incorrecte antwoorden kunnen zijn, want die zijn er wel, maar, er bestaat meer dan één correct antwoord.

GUIN: Hoe komt het dat er incorrecte antwoorden zijn? Als wij een impressie krijgen of een antwoord, hoe veranderen wij dan de probabiliteit, en maken sommige correct en sommige incorrect?

ELIAS: Je kunt een correct antwoord incorporeren, en dit is waarom je een impressie opmerkt. Maar je kunt er incorrect mee verbinden! Je doet dit continue in fysieke focus; en dit is een ander punt van het spel om opmerkzaam op te zijn. Je wordt beheerst door jullie kwesties van conflict. Als je opmerkzaam kunt zijn over hoe je informatie interpreteert en er incorrect mee verbind, dat kun je ook opmerkzaam zijn over waar correct te verbinden. (Pauze) En jullie vragen nu, correct of incorrect!

CATHY: ‘Ke. Ik ga wel. Ik zou willen verbinden, in de … (Hier, is Elias met een hand heen en weer aan het wuiven naar Cathy. Uiteindelijk, zwaait ze terug. Dit is in verwijzing naar haar walvis-kijken ervaring).

ELIAS: Dank je!

CATHY: Je bent welkom! (Lachend)

ELIAS: Wees opmerkzaam. En wanneer het je in het begint niet wil lukken, dan probeer je het weer, en weer! (Grinnikend naar Cathy) Ga door.

CATHY: Ik zou willen verbinden, in de vogelcategorie, een adelaar met Paul.

ELIAS: Een punt.

CATHY: En in dezelfde categorie, zou ik een pagegaai met Mobowah willen verbinden.

ELIAS: Incorrect.

CATHY: Oke. Dan wacht ik het nog even af.

RON: Michael zou een paar nieuwe categorieën willen invoeren in het spel.

ELIAS: Ah! Avontuurlijk!

RON: Hij zou constellaties/sterrenbeelden willen toevoegen.

ELIAS: Acceptabel.

RON: Hij zou ook willen opnemen … hoe zei hij dat ook alweer … mythologische en andere dimensionale wezens of creaturen.

ELIAS: Ah! Creaturen! Acceptabel.

JIM: Ik zou een andere categorie willen toevoegen, de categorie van richtingen.

ELIAS: Acceptabel. (Kijkend naar Vicki en lachend, alsof hij haar gedachten aan het lezen is, terwijl ze denkt “terug, terug, terug”)

JIM: Binnen die categorie, zou ik indigo met binnenin willen verbinden.

ELIAS: (Tegen Vicki) Dit is niet een veranderde probabiliteit. (Tegen Jim) dit antwoord incorporeert al je kleuren. En daarom, zullen we “in” als richting elimineren, omdat ze allemaal met deze ene richting verbonden zijn. Ga door.

JIM: In de vogelcategorie, verbind in de uil met indigo.

ELIAS: Een punt. (Lange pauze, terwijl Jim naar het spelbord kijkt)

JIM: Met paars, in hout, zou ik kornoelje willen verbinden.

ELIAS: Een punt.

JIM: Dank je! Dank mezelf!

ELIAS: Stil maar, stil maar, kleintje! (In respons op Caleigh’s gegrom. Dan begint hij haar te aaien) Ga door. We ervaren stressvolheid!

VICKI: Ervarend dat ze moet plassen, geloof ik! (Gelach) Michael’s vraag voor vanavond; hij zou Ordin willen verbinden, in de metalencategorie, met koper.

ELIAS: Een punt.

VICKI: En ook om weer Ordin, in de categorie van textiel, te verbinden met zijde.

ELIAS: Een punt.

VICKI: Ik zou Ordin willen verbinden, in de insectencategorie, met een libel.

ELIAS: Een punt! (Grinnikend)

VICKI: En ik zou willen verbinden … Ik moet dit gewoon doen! Ik zou willen verbinden, in de vogelcategorie, de pagegaai met Elias! (Zelf in een deuk liggend)

ELIAS: Nu zijn we komisch aan het doen, met pratende vogels!

CATHY: Een “African Gray”!

ELIAS: Incorrect! (Gelach)

VICKI: Ik moest het gewoon zeggen! In dat geval, zal ik in de zadencategorie, sesamzaad verbinden met Otha.

ELIAS: Een punt.

GUIN: In de wortelscategorie, wil ik gember met Otha verbinden.

ELIAS: Incorrect.

GUIN: Oke. Ik zal me maar aan het geel houden dan.

ELIAS: (Lachend) Geen extra punt hiervoor!

GUIN: Mag ik er eentje doen met Ayla? In de vibrationele tonen kwaliteit categorie, de naam Anna.

ELIAS: Zeer goed! Hoewel ik zal aangeven, dat Michael nog een kolom moet toevoegen voor deze connecties, omdat deze niet verbonden zouden kunnen zijn met jullie speelbord, zoals het momenteel is. Daarom moet je tegen hem zeggen dat hij een essentie verbinding kolom moet toevoegen. Dit is dan gelijk een voorbeeld voor Sophia dat ze ook correcte antwoorden opneemt, alleen spreekt ze deze uit in incorrecte verbindingen; maar terwijl je doorgaat, kom je vanzelf op je correcte antwoord. Zie je? (Guin erkent) Zeer goed!

GUIN: Dank je! Bij Ayla blijvend, in de emoties categorie, affectie.

ELIAS: Een intentie; zeer goed! Een punt! (Pauze)

GUIN: Vatten doe ik het niet, maar oke.

ELIAS: Een intentie van het bewegen naar het bereiken van connectie.

RON: Ik zou willen verbinden, met de essentie van Twylah, de fysieke focus naam Thomas.

ELIAS: Nog een! Acceptabel. Een punt!

RON: En in de vibrationele toon categorie, in rood, zou ik ook Thomas willen invoegen.

ELIAS: Ik zal dit accepteren, en ik zal ook naar je uitleg vragen, ten behoeve van de groep.

RON: Het heeft te maken met Tomkin en Amos.

ELIAS: Die fysiek gefocust zijn als een vibrationele toonkwaliteit. Zeer goed, daar het begrip hiervan overduidelijk in gebreke was, in het zien van de uitdrukkingen op de gezichten van de aanwezigen! (Een “kin op de vloer hangend” gezicht makend, en we moeten allen lachen)

CATHY: Nou, we zijn weer terug bij mij, is het niet? Ik neem die gember en stop het in Tomkin’s categorie.

ELIAS: Incorrect!

CATHY: Fout! Wat dacht je van thuis, in de plaatsencategorie, voor Tomkin?

ELIAS: Welk thuis? (Grinnikend)

CATHY: Welke dan ook! (Gelach en een lange pauze) Afrika?

ELIAS: Ah! Dit is erg algemeen!

CATHY: Wat dacht je van Zimbabwe?

ELIAS: Incorrect. (Kijkend naar Vicki) Wees opmerkzaam van nog een. (Verwijzend naar correcte antwoorden die incorrect verbonden worden) Ga door.

CATHY: Oke. Wat dacht je van een tuinkevertje, als insekt, voor Mobowah?

ELIAS: Incorrect; het heeft niet een dergelijk hard hoofd!

CATHY: Het is niet zo hard? Is dat wat je zei?

ELIAS: Hoofd! (Iemand fluistert hard-hoofd) Als een tuinkever!

CATHY: Oh. (Pauze) Ik dacht niet dat ik hiermee zou komen, maar ik zou het continent van Afrika voor Mobowah kunnen doen! (Lachend)

ELIAS: (Ook lachend) Ik geloof dat we die al hadden opgenomen!

CATHY: Ik dacht dat het een land was, maar we doen ook continenten! Het is toch een continent en een land?

GUIN: Het is een continent.

CATHY: Oh. Ik dacht dat … nou, dan heb ik het op de verkeerde plek gezet. Nou, het land dan! (Gelach)

ELIAS: Welke kies je voor je land?

CATHY: Afrika!

ELIAS: Dat is geen land!

CATHY: Oh. Ik dacht dat het een land en een continent was. Zie je wel hoe slim ik ben?

RON: Ga voor Zimbabwe!

CATHY: Dat heb ik al gehad! Ik zal mezelf verward hebben! Overduidelijk wel! (Ze begint de draad kwijt te raken!)

VICKI: Wat dacht je van Wenen?

GUIN: Dit is een makkelijke!

CATHY: Welke? Wat? (Ron’s note: Overduidelijk is dat de groep inmiddels, een bepaalde hoeveelheid beschaafdheid is zoekgeraakt!)

GUIN: Die ene die niet daar is! (Ron’s note: Je had hier bij moeten zijn!)

CATHY: Oh, die ene die er niet is! Ik wil niet meer spelen! (Gelach en groepscommentaar) Ik wil gewoon niet meer meespelen! Ik ben er klaar mee!

ELIAS: Je mag het handje gaan vasthouden van Yarr, en jullie mogen ieder een kwaaie bui gaan hebben!

CATHY: ‘Ke!

ELIAS: Nou, ik wens ook niet meer te spelen! (Veel gelach)

RON: Hij gaat zijn kristallen bal oppakken en naar huis!

ELIAS: Precies! Goeiedag! (Poef! Weg!)

Elias vertrekt, nogal snel, om 9:23 PM.











Vertaald door

---

Copyright 1995 Mary Ennis, All Rights Reserved.