Zondag 3 december,1995

Deelnemers: Mary (Michael), Vicki (Lawrence), Ron (Olivia), Cathy (Shynla), Jim (Yarr), Jo (Joseph), en Greg (Olivia).

Elias arriveert om 7:09 PM.

ELIAS: Goedeavond! We zullen Michael de president van de Pecs maken! (Verwijzend naar Mary’s getalm in het beginnen van de sessies) Zó … hebben jullie je namen gekozen? (Grinnikend en rondkijkend)

JO: Die zal ik gemist hebben. (Lange pauze)

CATHY: Nou, Ron heeft de zijne! (Lachend)

RON: Ik koos de naam “Herinner”.

ELIAS: Toepasselijk.

RON: Dank je. (Lange pauze)

ELIAS: Eén maar? We hebben één intentie vastgesteld? (Gelach)

VICKI: Oke. Ik koos de naam “Kennis van Zelf”.

ELIAS: Zeer goed! Ook toepasselijk, ‘toevallig’ samenvallend met de intentie.

CATHY; Zoeker? (Pauze) Je wacht op de rest ervan, nietwaar? Ik heb alleen het Ziener deel. Ben ik gedeeltelijk correct? (Lachend)

ELIAS: Het is een begin. Dit is geen kwestie van correct of incorrect. Dit is een gift aan jezelf, in het vertrouwen en jezelf toelaten om jezelf te zien, en je eigen naam te kiezen.

CATHY: Ik zal deze week gewoon wat meer kijken. (Pauze)

JIM: Ik denk dat ik ga voor “Kunstzinnige Creërder”.

ELIAS: Wel, Yarr, ieder van jullie neemt de intentie van kunstzinnige creatie op. Focus daarom op dit ontwikkelingsfocus, dit aspect van jezelf, en wat zijn intentie is.

JIM: Oke. Ik zal wat meer kijken toepassen.

CATHY: Tot ziens in de kijk-kamer! (Gelach)

ELIAS: (Grinnikend) Ik had jullie al gezegd dat jullie makkelijker succesvol zouden zijn met het kijken in je spiegel, dat in het vinden van je naam! Dit vereist namelijk een vertrouwen in je zelf; het vermogen om naar binnen te kijken en jezelf te zien, en wat je intentie van je focus is. Dit zal dan een eerlijk naar binnen kijken en zien moeten zijn. Alle individuen zouden nou wel een bloemige, kosmische naam willen opnemen, maar, de naam die je jezelf toewijst, zou moeten zijn wat jou definieert. Dit zal behulpzaam zijn voor jullie, in het beantwoorden van mijn vraag, die jullie nog steeds niet beantwoord hebben! (Pauze)

VICKI: Wat is het verschil tussen intentie en verlangen?

ELIAS: (Direct naar Ron kijkend) Antwoord! (Alle ogen op Ron)

RON: (Zeer verbaasd kijkend) Wel, daar hebben eerder over gesproken. Ik weet niet of … Ik wil geen PI doen. Mijn opinie is dat verlangen veranderlijk is. Intentie is constant. Intentie is dat wat het beste je focus beschrijft. Verlangen is datgene wat je intentie aandrijft.

ELIAS: Andersom. Je intentie zal je verlangen aansturen. Daarom, omdat je niet begrijpt of weet wat je intentie is, fluctueert je verlangen en veranderd, omdat het op zoek is naar de andere helft. Je verlangen geeft je informatie over je intentie, want als je naar de veranderende verlangens van je focus kijkt, zal dit een gemeenschappelijke noemer naar je toe illustreren, die zal wijzen in de richting van je intentie.

Als je je ervaringen en je verlangens van niet alleen dit huidige moment bekijkt, maar van ál je momenten, van je geboorte tot dit huidige moment, dan zul je zien dat je verlangens verschillende wegen heeft gevolgd, maar over het algemeen een basis thema heeft. Hierin, bied je jezelf informatie aan over je intentie. Het biedt je ook aanwijzingen aan over jezelf; wie je bent, wat je bent, hoe dat je je realiteit creëert, en dat je alle kennis al bezit. Je hoeft het alleen te herinneren; en terwijl je naar jezelf kijkt en je je verlangens ontdekt, zul je ook delen van jezelf ontdekken; hoe je je werkelijkheid creëert; omdat je al beschikt over je eigen antwoorden.

En dit leidt ons direct naar het continueren van onze discussie, over hoe je informatie en incidenten naar jezelf toe aantrekt, die je helpen te focussen op de benodigde informatie. We hebben ook over counterparts en aspecten gesproken, die je allemaal beïnvloeden, en jij beïnvloed hen ook allemaal. Het is een voortdurende uitwisseling. In verruimen en opmerken, begin je de beïnvloeding te realiseren van de counterparts op jezelf, of aspecten van jezelf, en hoe zij je beïnvloeden. Je merkt de beïnvloeding van andere aspecten op jou eerder op, dan dat je jouw beïnvloeding op alle van hen opmerkt, omdat het makkelijker voor je is om te identificeren met deze informatie. Binnen fysieke focus, ben je ook erg gefocust; dit is vanwege een bepaalde reden, zijnde dat je niet continue zal worden afgeleid.

Terwijl je andere aspecten opmerkt, ben je ook aan het toestaan dat andere aspecten effect op je hebben. Maar hierbinnen, laat je aspecten enkel toe, je te beïnvloeden binnen gebieden die kwesties of uitdagingen voor je zijn. Wanneer je geen uitdaging of kwestie hebt met een bepaald onderwerp, zullen de ervaringen van je aspecten die deze onderwerpen opnemen, geen invloed op je hebben, omdat je hen niet toestaat te bemoeien met je focus. Je trekt die ervaringen naar jezelf toe aan, die ten bate voor jezelf zijn. Individuen nemen geen acties op die hen niets opleveren. Je houdt je niét bezig met het toestaan van jezelf, de actie van energie te ervaren van aspecten, wanneer het niet ten bate is voor je. Net zoals dat ieder van jullie heeft meegemaakt, in je fysieke focus, dat je individuen tegenkomt die proberen een reactie bij je op te roepen, door gebruik te maken van bepaalde methoden van emotionele opnemingen. Als je niet reageert hierop, dan blokkeer je hun pogingen. Je hebt niet het gevoel dat het noodzakelijk is voor jezelf, om in te gaan op de uitwisselingsactie met deze andere individu. En daarom, negeer je hen. Je veegt de actie opzij.

In je andere bewustzijn, die jij als onderbewustzijn hebt betiteld, doe je hetzelfde. Acties of aspecten zijn voortdurend aan het gebeuren, maar je negeert hen, omdat ze niet zijn waar je op gefocust bent. Er zijn momenten waarop je toestaat dat de actie of ervaring van een andere aspect “door-bloed” in jouw realiteit, en je kan deze door-bloedingen emotioneel of fysiek ervaren. Je staat dit toe vanwege een reden. Je zou, aanvankelijk, niet kunnen begrijpen waarom je hebt toegestaan dat dit gebeurd, maar, als je dit niet zou toestaan en naar jezelf zou aantrekken, dan zou je niet ervaren. En daarom, wanneer je fysieke ongemak ervaart, ben je aan het verbinden met een aspect, een counterpart, of wat dan ook. Je staat toe dat de ervaring die dit aspect aan het opnemen is, doorfiltert in jouw fysieke bewustzijn en expressie, omdat je jezelf de gelegenheid aan het bieden bent, om te leren van deze ervaring. Het accepteren van deze ervaringen laat ze toe ervaren te worden, en om verder te kunnen gaan.

Je bent er niet altijd bewust gewaar van waarom dat je bepaalde ervaringen naar jezelf toe aantrekt, maar binnen andere gebieden van je bewustzijn, bezit je wel redenen hiertoe. Je hebt ook toegang tot deze informatie. Het is niet zo dat je een andere jij bezit, die in een donkere kast zit, die tegen je samenzweert en ervaringen naar je toetrekt die je fysiek aan het opnemen bent. Je kunt deze kast van het slot afhalen om uit te vinden waarom! Je bezit geen gesloten kast! Al je antwoorden zijn beschikbaar voor je. Vele keren, hoef je alleen maar even een beetje opzij te stappen van jezelf, want je bent aan het focussen op het aspect dat aan het verbinden is met jou, en jouw focus is alleen maar “Waarom ben ik aan het ervaren wat dit individu aan het ervaren is?” Als je ietsjes aan de kant gaat staan, zou je inplaats daarvan tegen jezelf kunnen zeggen, “Dit is enkel een ervaring; acceptabel, en dat is alles”, en je zal uitvinden dat als je niet concentreert op de gedeelde ervaring, je het niet zal versterken, en het zal wegvliegen. (Pauze, grinnikend naar Vicki). Het enige dat je dan merkt is het schitterende besef dát je opmerkt. Dit betekent nog niet je dat moet vasthouden aan je opmerken, en eraan blijft vasthouden alsof het juwelen zijn die je proberen te ontsnappen, terwijl in werkelijkheid, je ze om te beginnen, niet eens zo intens wilt ervaren! (Lange pauze)

JO: ‘K. Ik wil mezelf een naam geven.

ELIAS: Ah ha! (Grinnikend naar Jo)

JO: Het lijkt gewoon typisch mij te zijn; “Gever van behulpzaamheid”.

ELIAS: En ik zou willen vragen aan Joseph, ten doele van de groep, waarom je deze naam opneemt? Dit is erg goed!

JO: Het lijkt te zijn, dat dát mijn hoofdfocus is, altijd.

ELIAS: Ik zal je zeggen dat dit erg intuïtief is in het verbinden met jezelf, omdat dit is wat je opgenomen hebt als je intentie. Je bent alleen maar afgeweken van je originele focus met deze intentie. Wanneer je leert vertrouwend te zijn van jezelf, zul je begrijpen dat je je verlangen en intentie zult terugkrijgen, en tegelijkertijd jezelf geen pijn zal aandoen. Ik prijs deze handeling van vertrouwen aan!

JO: Dank je. (Pauze)

JIM: Oke, voor wat betreft de namen; “Healer van Zelf”, of gewoon “Healer”. (Hier, fluistert Greg een vraag, amper verstaanbaar, tegen Cathy)

ELIAS: (Dit gefluister schijnbaar niet horend, en focust op Jim) Dit lijkt acceptabel te zijn, en terwijl je verder reist, zou je deze intentie kunnen bereiken.

JIM: Dat weet ik!

ELIAS: (Grijnzend) Je verblijftijd {sojourn) wijkt niet zo ver af van je intentie als dat je het gelooft te doen!

JIM: Mijn wat? Zou je dat alsjeblieft willen herhalen?

ELIAS: “Sojourn”; een kleine reis: omdat ieder ontwikkelingsfocus een reis is. (Pauze, en dan direct tegen Greg sprekend) Deze namen zijn geen namen die binnen ons spel zijn opgenomen. Deze namen zijn namen die ieder individu heeft uitgekozen voor henzelf, om hun indentificatie van henzelf en hun intentie van dit leven aan te geven. Ik spreek tegen jullie over ‘dit ontwikkelingsfocus’, maar een levensduur omvat álle, en déze is, zoals ik net zei, enkel maar een reis. Je bent bezig met alleen één van de véle kleine reizen binnen dit bepaalde focus. Jij wijst dit aan als een levensduur. Hierbinnen, neemt ieder manifest individu een intentie op; een reden waarom dat zij gemanifesteerd zijn in deze fysieke realiteit; een intentie waar zij op gefocust hebben voordat zij kozen te manifesteren binnen deze fysieke realiteit. Ik heb deze individuen gevraagd wie zij zijn, omdat niemand van jullie realiseert wie je bent. Ik heb hun al vele malen verteld, wat voor een creatieve en goddelijke wezens zij zijn, en welke schoonheid zij bezitten, maar zij geloven mij niet! (Gelach) En daarom, heb ik hen gevraagd wie zij geloven te zijn, wat zij geloven te zijn; en ik jou dezelfde vraag voorleg; omdat ieder individu dit gevraagd mag worden, en zij henzelf deze vraag mogen afvragen. Maar ieder individu zal niet noodzakelijk in staat zijn om deze vraag voldoende te kunnen beantwoorden. Terwijl je groeit met je vertrouwen in jezelf, leer je jezelf kennen; en terwijl je leert kennen wie je bent, begin je te zien wat voor een absoluut schitterende creatie je werkelijk bent!

Hierin, in het focussen binnenin, heb ik hen gevraagd henzelf te examineren. Om te kijken naar hun verlangens van dit bepaalde levensduur. Om te zien, binnen henzelf, wat hun ervaringen zijn geweest en hoe zij voortgang hebben geboekt. Met dit in hun gedachten, heb ik hen gevraagd een naam te formuleren voor henzelf, een die zij henzelf geven, aan henzelf. Niet een naam die gegeven werd aan hen door een ander individu; niet door een ouder, niet door een kennis; maar wat zij henzelf zien te zijn, gebaseerd op hun intentie en hun verlangen van dit bepaalde ontwikkelingsfocus.

Dit kan hun behulpzaam zijn in het beantwoorden van de vraag voor henzelf van wie zij zijn, of wie jij bent; dit is een oefening. Alle individuen kunnen deze oefening opnemen. Helaas, niet alle individuen zijn voldoende vertrouwend van hunzelf, om henzelf te zien zonder distortie, en zonder het plaatsen van waarde oordelen op hunzelf, wat onnodig is; maar dit is wat je geleerd hebt te doen, en daarom is dit wat je opneemt in je realiteit. Ik hoop je behulpzaam te kunnen zijn, door je te helpen je beeld van je realiteit en van jezelf te verruimen, als zijnde alles-creerend, en als het zijn van de magnifieke wezens die je bent. Is dit een voldoende beantwoording van je vraag? (Hij heeft schijnbaar dus toch het gefluister gehoord!)

GREG: Ja, het is voldoende. Toch heb ik nog een andere vraag. Ben je in staat om, en als je dat bent, kun je mij iets vertellen dat alleen ik kan weten?

ELIAS: Daar ben ik zeer goed in staat toe! Ik ben ook zeer onwillig hierin! (Grinnikend) Ik zeg je dat dit niet tegen je gezegd wordt in enige negativiteit, zoals jij dit zou opvatten, want in waarheid, druk ik niets anders naar je uit dan acceptatie en affectie. Maar, ik heb ook verteld tegen iedereen die mij is tegengekomen, dat ik hier niet ben om toekomstvoorspellingen trucjes uit te halen met individuen. Ik kan heel erg makkelijk met je verbinden, telepathisch. Kun jij mij iets vertellen over mij, in dit zelfde opzicht? Omdat jij over hetzelfde vermogen beschikt! (Zeer interessant!)

GREG: Nee.

ELIAS: En daarom, zeg ik tegen je; als je je beweegt naar het vertrouwen in jezelf toe, dan zullen bewijzen van realiteit duidelijk worden. Ik vraag je niet accepterend te zijn van mij. Het is van geen belang. Wanneer je mij hetzelfde kunt vertellen, als dat je mij vraagt jou te vertellen, dán zullen we een boodschap delen, telepathisch! (Grijnzend) Het zou al te gemakkelijk zijn om met ieder van jullie, of met vele individuen, opnemend te zijn van het focussen van mijn tijdselement op niets anders, dan alleen maar het uitdrukken naar ieder individu van, “Jij deed dit toen je vijf was, je vader was dat toen je tien was, je voelde en ervaarde dit toen je twintig was, en dit is je diepste familie geheim waar niemand gewaar van is”. Ik kan ook zwevende kopjes opnemen! Maar dit zal niet behulpzaam zijn voor je, of voor enige ander individu binnen deze groep, of enige groep.

Je mag naar andere individuen toegaan, en zij zullen je dit fenomeen aanbieden ter je amusement, en je zúlt vermaakt worden! Je zult daar weglopen, en niet méér over jezelf weten of je realiteit dan waar je al mee begon, maar je zult vermaak ervaren, en je zult je voor een korte periode emotioneel gevalideerd voelen; maar, zij hebben je niets aangeboden. Ik bied je behulpzaamheid aan, als je hier accepterend van wenst te zijn. Als je dat niet bent, dat is dat acceptabel voor mij. Het is van geen consequentie of enig bepaald individu wenst accepterend te zijn of niet, omdat diegenen die hebben gevraagd, zullen krijgen wat hebben gevraagd. Je kunt wonderbaarlijke verhalen zien, maar ze zullen naar je toekomen wanneer je het niet verwacht! (Pauze, grinnikend) En nu zal ik een pauze inlassen, en daarna zullen we op ons spel en jullie vragen focussen.

VICKI: Mag ik een snelle vraag stellen? Enig commentaar op Michael z’n naam?

ELIAS: Ah! Michael’s naam. Die is?

VICKI: “Schilder van Concepten”.

ELIAS: Toepasselijk. Ik zal je zeggen dat zijn opname van deze naam, zo snel, een bereiking is die waard is van erkenning, hoewel er toch een was die sneller dan Michael was! (Grinnikend naar Ron) Hij is nog steeds bezig om nek-aan-nek te zijn in de race! Is dat alles? (Pauze) Ik ben zo terug.

BREAK 7:57 HERVATTING 8:53 PM.

ELIAS: We gaan door. (Stille pauze) Shhh …

VICKI; Ik heb een vraag.

ELIAS: Dát is een verassing! (Gelach)

VICKI: Betreffende de counterpart ervaring.

ELIAS: Ja, Oh Vrager van Vragen! (Gelach)

VICKI: Je kunt onmiddellijk de counterpart ervaring vrijlaten door er niet op te concentreren. Is dat correct?

ELIAS: Ja.

VICKI: Hoe concentreer je niét op een heel fysiek gevoel?

ELIAS: (Weer direct Ron aankijkend) Antwoord!

RON: Liefje, hij pest me! (Elias grijnst) Hoe concentreer je niet een op zeer fysiek gevoel? Nou, je concentreert er gewoon niet op! (Gelach) Werkt bij mij!

ELIAS: Inefficiënt, maar correct. Je merkt op, je realiseert je wat je opmerkt, je accepteert wat je hebt opgemerkt, en je realiseert je, binnen jezelf, dat hoe meer energie je geeft aan het concentreren op de situatie, hoe meer dat je de situatie zelf versterkt. Een deel van het loslaten van een handeling is om de handeling te erkennen en de energie die wordt gebracht naar deze handeling. Net zoals dat we eerder hebben gesproken over het verschil tussen je acceptatie van een handeling die je als positief ziet, en je focus op wat je als negatief beschouwd te zijn.

Wanneer je opnemend bent van vreugde of geluk of blijmoedigheid, wanneer je genietend bent van welke actie dan ook, dan zie je dit binnen het moment. Je ervaart deze acties en laat ze los, omdat je er niet in blijft hangen. Je ervaart niet dezelfde vreugde of acceleratie van een actie, een half uur ná de initiatie van de actie, omdat binnen deze kleine hoeveelheid van je tijd, je al hebt ervaren, opgemerkt, geaccepteerd, en losgelaten.

In je andere richting van wat jij indentificeert als negativiteit, plaats je onmiddellijk het negatieve identificatielabel op de ervaring. Dit wordt direct doorgegeven, via je fysieke impulsen in je hersenen, en er wordt direct aan je gesuggereerd, “Houd dit vast”. En daarom, moet je een bewust proces van vrijlating initiëren.

Waar je dit automatisch doet binnen positieve acties, heb je geleerd om dit automatische respons te blokkeren bij negatieve acties. En daarom, moet je er bewust doorheen stappen. Dit zal maar een paar seconden van je fysieke tijd opnemen, maar je zult hier op moeten focussen, totdat je leert dat er geen negatief bestaat, en totdat je jezelf toestaat om automatisch deze ervaringen los te laten, op dezelfde makkelijke manier als dat je met de positieve doet. Wanneer je eenmaal hebt geïdentificeerd, wat je ook doet met positieve ervaringen, alleen niet bewust, en wanneer je eenmaal hebt opgemerkt, en wanneer je eenmaal hebt geaccepteerd, dán kun je een loslating toelaten door er niet langer op te concentreren. Acceptatie is dé belangrijke sleutel met deze dingen, omdat je kunt denken dat je accepterend bent door het opmerken en identificeren. Maar je bent niet noodzakelijk aan het accepteren wanneer je alleen maar hebt opgemerkt en geïdentificeerd. Je kunt een fysieke sensatie ervaren, en denken dat je het vermogen hebt om dit te identificeren als een verbinding met een counterpart aspect van jezelf. Je kunt de intensiteit, en je reactie hierop ervaren. Je accepteert het niét, omdat je doorgaat met het proberen te vinden van een reden; waardoor je continueert te blijven hangen in de ervaring.

In het identificeren van je intentie, zijn alle ervaringen die je aantrekt naar jezelf toe opgenomen hierin. Je trekt ervaringen aan die in lijn zijn met je intentie. Daarom zijn die ervaringen die je hebt herkend, die je niet wenst te blijven ervaren, waarvan je voelt dat je er mee verbonden hebt, en dat je de ervaring of sensatie wenst te dis-verbinden, dan kun je dit doen binnen een moment, in herkenning van het feit dat alle energie zich manifesteert. Als je energie voedt via concentratie op iets, dan zal het manifesteren. Als je continueert te denken bij jezelf van, “Ik ben enorme ongemak aan het ervaren”, dan zul je continue manifesteren om ongemak te ervaren! Als je accepterend bent van de ervaring, het herkent voor wat het is en er niét op concentreert, en het geen energie meer toestaat, dan zal het niet continueren!

Als je het moeilijk vind om je focus te veranderen, realiseer je dan dat je duur van aandacht voor creatie zeer kort is. Daarom, als je hulp nodig hebt om niét te concentreren op een ongewenste ervaring, leidt jezelf dan af. Dit is erg eenvoudig voor je. Verschuif je aandacht. Luister naar muziek. Focus op een project. Kijk naar je televisie. Praat tegen een ander individu. Het is zeer makkelijk voor je om je eigen aandacht af te leiden. Dit breekt je concentratie op de actie die je niet wenst te continueren. Wanneer eenmaal je concentratie is onderbroken en gebroken, dan zul je merken dat het veel makkelijker is om door te gaan met het loslaten. Wanneer je eenmaal hebt gebroken met de stroom van concentratie, merk je direct een verandering, en dan zeg je tegen jezelf, “Oh, ik ervaar een verschil”. Dit staat je toe te continueren in een veranderde realiteit.

Ik heb, al vele malen, tegen je gezegd; dat je ontvangt waar je op concentreert. Je creëert je realiteit, in alles! (Lange pauze) Is dit voldoende?

VICKI: Ja. (Pauze)

JIM: Kun je alsjeblieft commentaar geven op de verlichting van Michael’s rugpijn?

ELIAS: Dit werd al eerder uitgelegd. Deze situatie werd gecreëerd op een niveau van interactie, met dit aspect van essentie, die vele kwesties behelst. Ik heb ook uitgelegd dat deze kwestie vereisend was van vertrouwen. Michael, zoals jullie allemaal doen, neemt een gebrek aan vertouwen op in bepaalde gebieden. Dit, zoals bij jullie allemaal, creëert vrees. Terwijl je deze elementen creëert, manifesteer je ze op verschillende manieren. Dit zijn je draken waar we eerder over spraken. Ieder van jullie bezit deze.

In deze situatie, zoals ik al eerder vertelde, heeft Michael ervoor gekozen gebruik te maken van visualisatie om hem te helpen om door persoonlijke problemen heen te gaan. En dit is heel geschikt; de innerlijke schilderijen van beelden van zijn eigen problemen. Het is vergelijkbaar aan zijn uiterlijke expressie van het schilderen van fysieke beelden. Hierin, visualiseert hij een beekje, een stroom. In werkelijkheid, is deze stroom een deel van de plaats die hij heeft opgenomen in ons spel; de vijver. Hij is nog niet helemaal gewaar van deze connectie, maar uiteindelijk zal hij ook deze connectie maken. Dat dit een veilige plaats is, en een gebied is voor het erdoorheen gaan en het bereiken van verbinding. Hierin, visualiseert hij dit beekje en hecht zijn uitdagingen vast aan het water, dat ze een deel zijn van het water in de stroom. Daar waar Lawrence door het water heenbeweegt door te zwemmen, zal Michael door het water heen lopen. Hij visualiseert het midden als het diepste gedeelte; waar hij, als hij er niet op vertrouwt om er doorheen te kunnen bewegen, in terecht zal komen, en veel moeite zal moeten doen, om terug te kunnen komen op de originele wal. En daarom, totdat hij zichzelf sterk genoeg acht, en voldoende vertrouwen heeft, om bereikend te zijn van het halen van de overkant, zal hij deze stroom niet proberen over te steken.

Hij neemt ook snelle stromingen op in deze beek, die hem kunnen wegsleuren. Deze stroom is niet noodzakelijk een kalme, welkome omgeving. Daarom moet hij een vertrouwen opbouwen om het te kunnen benaderen. Hij heeft het vele keren benaderd, en zich weer teruggetrokken. In de poging om door een aantal belangrijke uitdagingen heen te gaan die zijn opgenomen binnen deze situatie van fysieke manifestatie, was hij niet helemaal zeker van zijn vertrouwen, maar deed, ongeacht dat, toch de poging. In dat proces, kwam hij deze stromingen tegen, en werd door dit water meegesleurd, waardoor hij met een voet tegen een steen aansloeg. Binnen deze actie, werd zijn aandacht afgebroken. Op dit punt, werd determinatie opgenomen om aan de andere kant te geraken, voor veiligheid. Hierin, heeft hij zichzelf het vermogen gegeven om terug te kijken en te zien dat hij bereikend is geweest van de oversteking. Dus, de eliminatie van de originele manifestatie. Nu, neemt hij een gebrek aan vertrouwen op van zijn prestatie, omdat dit een moeilijke oversteek was; en voor de eerste keer, ervaarde hij een conflict in deze stroom. Hij leek te zijn alsof het water zelf aan het terugvechten was, hem trekkend naar een rots. En daarom, terwijl hij nu aan de andere kant staat, kijkt hij terug met verontrusting. En is ook een beetje overdonderd door de kracht van de essentie en zijn manifestaties. Want nog steeds, tot op dit moment, zelfs met de opneming van zijn droomvisie, is hij niet helemaal accepterend van de schoonheid van essentie.
Ik heb uitgelegd tegen jullie, dat je als essentie over grote vermogens beschikt. Je bezit grote kracht en grote macht. Dit zijn enkel maar woorden. Het zijn slechts vertalingen van een idee waarvan je niet de realiteit opneemt. Ik heb je ook uitgelegd, dat als je je daadwerkelijke essentie zou zien, het je bang zou maken; omdat het zó groots is. En omdat jullie nog steeds denken in termen van je individuele zelven binnen dit ene focus. Michael heeft hier een heel klein glimpje van gezien. Dit kleine aspect, waarvan hij een glimp opving, heeft hem de realisatie gegeven van hoe klein dat hij is. Hij begrijpt het niet helemaal, omdat hij niet helemaal al de stukken van de puzzel heeft samengevoegd binnen deze puzzel, om zo te zegen. Hij neemt een weten op dat er iets is, zoals hij zou zeggen, dat groter is; iets dat hij niet heeft gezien of gevonden. Dit “iets” is hemzelf! Deze kracht die stroomt en gezien wordt als een razende stroom, is alleen maar de kracht van zijn eigen energie. Dat vecht niet tegen hem, zoals jouw kracht in energie niet tegen jou vecht, maar, het kan zeer krachtig manifesteren, omdat je deze energie beschikt. (Pauze)

JIM: Dat is mooi. We zouden er allemaal naar moeten kijken. Dank je wel. (Pauze) Terug naar de namen!

ELIAS: Ah!

JIM: Oke; Tovenaar, ik ben Tovenaar. {Wizard}

ELIAS: Nu, ben je hier zeker van?

JIM: Ja!

ELIAS: Dit is definitief?

JIM: Ja. Kijkend, ziend, voelend; ja!

ELIAS: Dit is jouw identificatie van je woord.

JIM: Ja, wat ik daarvan waarneem.

ELIAS: Daarom zou je ook moeten kunnen waarnemen, binnen deze tovenaar, het zoeken, zoekend.

JIM: Ja; wordend.

ELIAS: Zeer goed. (Pauze) Ik moet jullie ook vertellen dat deze namen die jullie jezelf hebben gegeven, definitief zijn; omdat zij al reeds, terwijl je ze uitspreekt, genoteerd zijn. Ze zullen een herkennings identificatie zijn voor toekomstige Zieners in je stad, (pauze) zoals Monarch naar Window. (Pauze)

JO: Kun je mij mijn counterpart Ed z’n essentie naam vertellen?

ELIAS: Ik zal Joseph een vraag gaan stellen!

JO: Oh, nee! Oke. (Lachend)

ELIAS: Dit counterpart neemt relatie met jouwzelf op die zeer verbonden is. En ik vraag je waarom deze counterpart niet incorporerend is?

JO: De groep niet incorporeert? Zijn geloofsystemen.

ELIAS: Maar ieder van jullie heeft geloofsystemen!

JO: Ja; nou, zijn geloofsysteem is een beetje anders dan de mijne. Niet essentieel, maar … essentieel zijn ze hetzelfde. Ik weet het niet! (Pauze) Misschien is hij er nog niet klaar voor. (Pauze)

ELIAS: En wat is jouw perceptie van je counterpart’s ontvangst van jouw informatie?

JO: Zeer ontvankelijk, zeer vertrouwend.

ELIAS: Dus, vraag ik het je weer!

JO: Eigenlijk, is hij nooit uitgenodigd.

ELIAS: Ah, dit komt meer in de buurt van de kern van de zaak! (Grinnikend)

JO: Dat is langs mij heengegaan, nietwaar! (lachend)

ELIAS: Deze counterpart, zal ik uitleggen, kan zeer behulpzaam zijn naar jou toe, en jij ook naar hem, in het door de kwestie van vertrouwen heengaan.

JO: Dat zie ik wel.

ELIAS: Je wenst een essentienaam, correct?

JO: Correct.

ELIAS: Voor deze essentie, is het Topla. Ik zal jullie ook vertellen dat ieder van jullie binnen je eigen focussen, en je eigen kwesties van vertrouwen, en je eigen uitdagingen, je heel makkelijk op elkaar zou kunnen focussen, en je zult dan zien hoe je elkaar ten voordele kan zijn. Ik zal jullie ook zeggen, dat ieder van jullie opneemt waar je naar luistert. Ieder individu beweegt zich naar het punt van acceptatie van zelf toe, via de methode die het meest acceptabel is voor hem. Hierin mag je, in het focussen op je eigen problemen van vertrouwen, de kwestie bekijken van vertrouwen, die deze counterpart bezit, en jullie kunnen deze kwesties uitwisselen met elkaar. Binnen jezelf, accepteer de ander zijn kwesties. Ervaar het gebrek van vertrouwen van de ander, in het gebied waar het op gefocust is, en dit zal je informatie aanbieden, in je eigen doorheen gaan hiervan.

Je mag deze oefening ook aan je counterpart aanbieden, als het wenst te experimenteren met deze oefening op een open en eerlijke wijze. Heel vaak, wanneer je zó intens gefocust bent op jezelf, verwar je jezelf. Omdat je negatieve elementen opneemt die je ziet als negatief, en je schijnt maar niet voorbij deze elementen heen te kunnen bewegen. Je staat jezelf toe om “vast te raken” in hen, alsof je je voeten hebt vastgelijmd aan de vloer. In het toestaan van de gelegenheid om voor jezelf, kort, je telepathische vermogen te ervaren of te beoefenen, om een ander individu zijn ervaring te ervaren, verwijder je jezelf van je eigen uitdagingen, kort, zodat je je eigen uitdagingen kunt zien op een andere manier. Dit kan zeer instructief zijn, als je jezelf op een eerlijke wijze ernaar laat kijken. Je kunt ook zeer behulpzame suggesties opnemen van je counterpart, terwijl zij hun eigen uitdagingen aangaan. (Pauze, en dan tegen Vicki) Wens je spelling?

VICKI: Ja.

ELIAS: T-O-P-L-A. Mijn schrift. (Grinnikend) Op een dag zullen we de discussie aangaan van waarom dat Lawrence dit schrijven zo goed opneemt, en waarom Lawrence zich zo goed van Christelijke focus kan dissociëren.

ELIAS: En wat geloof je dat dit andere jij is? (Gelach)

CATHY; Nou, het is een aspect, maar, ik bedoel, het lijkt gewoon op mij! Niemand ziet iemand anders die net zo op hen lijkt in de spiegel als zij naast hen staan. Ze zien verschillende aspecten van verschillende gezichten.

ELIAS: En je gelooft dat deze ene fysieke manifestatie enkel maar een maal werd gecreëerd?

CATHY; Nee, maar ik bedoel ... het is gewoon alleen maar het enige wat ik zie!

ELIAS: Ik zal je zeggen dat als Elias fysiek manifest was, hij één gezicht heel erg vaak in de spiegel zou zien, omdat dit de expressie is, die hij al heel erg vaak heeft gekozen om te manifesteren. Elizabeth, als ze in de spiegel kijkt, zal Elizabeth zien. Dat doet Shynla ook. Je bent niet aan het falen alleen maar om dat je geen buitenaardse hebt gezien! (Gelach) Gebruik je empathische zintuig wanneer je aan het kijken bent. Ik heb jullie al uitgelegd, dat in deze oefening met je spiegel, je niet enkel aan het kijken bent. Het doel is om te weten. Tot op dit moment, is alles wat je weet een visuele perceptie. Je weet hoe je eruit ziet; je weet niets anders. Deze images zijn net zo echt, binnen hun realiteit, zoals jullie binnen deze realiteit zijn. Ze zijn niet van karton! Ze bezitten gedachtes, emoties, carrières, (grinnikend) families; maar je weet niets van hen. (pauze) Verbind! Vraag het hun! Onthoud George, die uit-projecteerde, en niet een muurbloem werd, maar interactie had met anderen binnen hun realiteit. Jij kunt dit ook bereiken. Wees strevend. Ik verwacht in onze toekomstige sessies een aspect van je bewustzijn te zien, of het nu fysiek manifest is of niet! (Grinnikend)

RON: Ik zou een vraag willen opnemen betreffende ons spel.

ELIAS: Ah! Ron is telepathie aan het opnemen, want Elias was net van plan om het spel te beginnen!

RON: Excuseer mij voor het onderbreken.

ELIAS: Excuseer mij!

RON: Wel, ik wil alleen een klein conflictje verduidelijken die ik ervaar, over een bepaalde categorie die ik suggereerde, van specerijen. (Gelach) Elias zei mij dat wij een woordenboek moesten opnemen voor Ron. Wel, mijzelf vertrouwend, wist ik dat ik er geeneen nodig had; maar ik schafte een woordenboek aan, uit respect; en heb uitgevonden, in feite, dat specerijen echt heel anders zijn dan kruiden.

ELIAS: Zeer goed; en je wenst nog steeds specerijen op te nemen als een categorie?

RON: Heel graag zelfs!

ELIAS: Erkend.

RON: Dank je!

ELIAS: En je geloofde werkelijk dat ik hier in deze plaats aan het zitten was, en mezelf zou laten uitdagen, en “heftig” voet bij stuk zou houden, dat ik het antwoord had? Incorrect! Zeer goed dat je je instincten vertrouwde, en luisterde en participeerde en verbond.

RON: Ik zou mezelf moeten bestraffen dat ik niet eerder mijn mond open deed!

ELIAS: Oh, maar je moest het eerst even checken! (Gelach)

RON: Het water eerst even testen!

ELIAS: Zeer goed; jij en Michael beiden! Is het nu lauwwarm? Acceptabel. (Tegen Vicki) Noteer dit; specerijen. En wens je een connectie op te nemen binnen deze categorie die je hebt toegevoegd?

RON: Ja. Ik zou de kleur groen met pepper (de hete pepper; niét peper) willen verbinden. (Deze suggestie is overduidelijk zeer irritant voor Vicki) ELIAS: Een bestrijdingsmiddel! Een punt. Je moet Michael maar eens vragen naar zijn droominteractie met de tweelingen en hun gekwebbel, die eindeloos doorgaat! (Meer gelach)

RON: Dat is waarom ik de essentie van Elias met zout zou willen verbinden.

ELIAS: Ah! Erg goed! Twee punten! De twee schudden samen! (Elias demonstreert door te doen alsof hij zout en pepper schudders schudt, en maakt schuddende geluiden) Ch ch ch ch ch!

VICKI: Maar ze zijn achterstevoren!

ELIAS: Ze zijn altijd achterstevoren! (Grinnikend) Ze kiezen achterstevoren te zijn! Ah, de kruizen die wij essenties moeten dragen! (Oh, tjónge) Wees appreciërend van Cypress. Zij moet zich bezig houden met slechts een. (Gelach, en een pauze) En? (Pauze) Hebben we alleen maar Ron zijn vragen voor het spel?

VICKI: Oh nee hoor! Ik zal Michael z’n vragen stellen. Hij zou willen verbinden, in de verbindende essentie categorie kruisend met de zintuigen categorie, Ron en Elizabeth met het empathische zintuig.

ELIAS: Een punt.

VICKI: En dan zou hij, in de continenten categorie, de essentie van Marshuka met Australië willen verbinden.

ELIAS: Een punt. Zo, hij heeft dus zijn focus veranderd! (Gelach)

VICKI: Nou, als niemand anders wil gaan, dan ga ik. Ik zou vanavond een nieuwe categorie willen suggereren.

ELIAS: Daar Sophia niet aanwezig is!

CATHY: Als gevolmachtigde!

VICKI: De categorie van verlangen.

ELIAS; Acceptabel.

VICKI: Ik zou willen verbinden, in die categorie, in de verbindende essentie categorie, Lawrence en Yarr met het verlangen van probleem-oplosser! (Gelach)

ELIAS: Een punt! Meest van de tijd onnodig, maar zeer correct!

VICKI: En ook in de verbindende essentie categorie, zou ik Michael en Lawrence willen verbinden, in de zintuigen categorie, met het innerlijke zintuig van conceptualisatie.

ELIAS: Correct. Een punt. En je realiseert je dat je dit zintuig meer opneemt dan je aanvankelijk “dacht”?

VICKI: Ja.

ELIAS: Zeer goed! (Pauze)

CATHY: Ik zou de kunst van het schrijven met Marshuka willen verbinden.

ELIAS: Een punt.

CATHY: En de naam Tile, uitgesproken als tili, of misschien tile, gespeld T-I-L-E, met Ordin.

ELIAS: Je spelling is correct. Ik geef een punt, en vertel je dat het zo is (hier, spreekt Elias dit uit met het accent op de tweede lettergreep, vergelijkbaar met Tylee)

CATHY: Ik wist dat het dat was, maar kon geen manier vinden om het te zeggen. Moest het vragen! (Pauze)

JIM: Ik zou de kunst van magie met Twylah willen verbinden.

ELIAS: (Grinnikend) Ik zal je vragen specifieker te zijn, omdat jouw bestaan magie is; hoewel je op het juiste pad zit, om zo te zeggen.

JIM: (Lachend) Oke, ik zal ernaar kijken samen met de bij. Ik zou de stad Katmandu met Twylah willen verbinden.

ELIAS: Een punt.

JIM: En ik zou de energie van water met Twylah willen verbinden.

ELIAS: (Lachend) Incorrect! Continueer.

JIM: Ook, mijn intentie naam, ik moet daar nog steeds aan werken!

ELIAS: Acceptabel.

JIM: Er zit nog steeds iets.

ELIAS: We zouden niet willen dat dit werd toegevoegd aan je sites!

JIM: Ja! Correct! Noteer dat niet!

JO: Oke, ik zou het hout mahonie met Mamandy willen verbinden.

ELIAS: Een punt.

JO: En, ik zou de planeet Jupiter met Minerva willen verbinden.

ELIAS: Een punt. Ik zal ook erkennend zijn van onze site-maker. Herinner je dit, als je objecten plaatst in je sites, omdat dit ook een herinnering zal zijn.

RON: Dat wist ik! (lachend)

ELIAS: Nog niet, maar dat zul je wel doen! (grinnikend) Hebben jullie nog meer vragen? (Stille pauze) Afgaand op deze stilte, zou ik zeggen van niet, en zal ik gaan vertrekken. (Tegen Cathy) Werk aan je intentie!

CATHY; Oh, maar dat doe ik hoor!

ELIAS: Want anders zullen we deze essentie “Niet-Bestaand” gaan noemen!

CATHY: Betekent dat dat ik een vlekje op de muur zal zijn?

ELIAS: Dat ben je al! (Pauze) Daarom, mogen jullie gaan! De bel is gegaan, en onze klas is over. Goedeavond! (Whoosh! Weg is ie!)

Elias vertrekt om 10:03 PM.




Vertaald door

---

Copyright 1995 Mary Ennis, All Rights Reserved.