Zaterdag 28 oktober, 1995
Deelnemers: Elias, Mary, Vicki, en Ron
Dit is een privé sessie, verzocht door Vicki, om een persoonlijke vraag te beantwoorden die gesteld was, maar niet beantwoord werd, tijdens een reguliere sessie.
Elias arriveert om 7:40 PM
ELIAS: Goedeavond. (Knikkend naar Ron) Ron …
RON: Goeieavond Elias.
ELIAS: (Knikkend naar Vicki) Lawrence …
VICKI: Goeieavond, Elias.
ELIAS: Zo, dus je kiest voor een persoonlijke audiëntie met Elias.
VICKI: Dit is de eerste keer, denk ik. (Het is de eerste keer)
ELIAS: Dat is acceptabel. (Pauze, wachtend)
VICKI: Vorige week stelde ik je een vraag waarvan je zei, dat je hier persoonlijk met mij over zou praten, en dat is eigenlijk mijn hoofdmotivatie.
ELIAS: Ah, maar je hebt mij niet je vraag gesteld, want het gaat om een kwestie waarvan je niet bereid bent om het bloot te stellen. Dit is ook een verschil, en mijn antwoord was anders dan in onze gebruikelijke uitvoering. En heb je geen behulpzaamheid in jezelf opgenomen?
VICKI: Ik denk dat ik echt niet zou weten hoe.
ELIAS: Je bent momenteel gefocust op wat jij zou zien als een pad. Je bent aan het bewegen naar een richting van het verkrijgen van een groter begrip van vele elementen van bewustzijn. Je gelooft nog niet dat je deze dingen begrijpt, maar binnen je bewustzijn, bezit je een gebied van begrip. We hebben gesproken over de kwestie van persoonlijk vertrouwen. Dit is een onderdeel van de situatie. Je hebt nog niet geleerd dat jijzelf waard bent te vertrouwen! (Glimlachend)
Je wenst dat ik je instructies en antwoorden of een richting aangeef. Ik wens dat je je eigen antwoorden en je richting zult vinden, door het opnemen van je eigen vertrouwen in jezelf. Jullie begrijpen dit beiden beter dan alle andere individuen binnen onze groep. Ik ben ook met ieder van jullie op een andere manier interactief dan ik met de anderen ben. Jullie bezitten een begrip en een openheid die groter is. Ook, blokkeren jullie dit begrijpen en vertrouwen, tot op een zekere hoogte, des te meer. Waarheden werden aangeboden, en zijn geaccepteerd en opgenomen geworden. Nu, zijn jullie op punten aanbeland, waar jullie jezelf hebben gestopt. Je gelooft, in een richting, dat je vooruit beweegt, om zo te zeggen; en in een opzicht, doe je dat ook. In een ander opzicht is wat je aan het bereiken bent, dat je jezelf afleidt, in plaats van het volledig toelaten van een waarheidsgetrouw begrip.
Ik zal jullie ook vertellen, dat het opnemen van angst, ook een element is. Ik begrijp dat ik al eerder met je hierover gesproken heb, en je begreep niet wat ik aan uitdrukken was; maar, je luistert wel, en terwijl je luistert, neem je een groter begrip op, in stappen. Net zoals je mij al eerder hebt aangehoord, maar later pas een beetje meer begreep over wat ik aan het zeggen was tegen je. Er zijn vele momenten waarop ik vertel over aspecten van jezelf, aan jou, die je misschien niet direct zult begrijpen; maar je zult verruimen, en een begrip ontwikkelen.
Onthoud dat je kwestie in basis altijd terugkomt op vertrouwen; niet van mij, maar van jezelf.
VICKI: Wel, weet je, vandaar de vraag; omdat ik echt een vertrouwen voelde in dit bepaalde gebied, met deze bepaalde kwestie. Dat dacht ik ieder geval van wel.
ELIAS: (Glimlachend) Dat is de sleutel; gedachten; dat je denkt dat je dat wel doet; en dan experimenteer je, en merk je dat het niet zo is.
VICKI: Ja! Genoeg om je kwaad over te maken!
ELIAS: Ah, denk dan hieraan; want binnen deze uitdrukking, zou dit motiverend voor je kunnen zijn.
Ik heb veel begrip voor je redenen om niet te willen delen. Ik ben er ook gewaar van dat de kwestie er een van vertrouwen is. Net zoals andere individuen, opgenomen binnen ons kleine groepje, strijden met hun eigen kwesties en schijnbaar lijken te verliezen; ook hier gaat het om vertrouwen. Wat je vergeet is dat je niet aan het verliezen bent; want voor iedere ontmoeting hiermee, creëer je de gelegenheid om dit te bekijken, en meer vertrouwen op te nemen. Ieder individu kan heel gemakkelijk naar zichzelf kijken en zeggen, “Ah, ja, ik heb vertrouwen in mijzelf”, maar, in realiteit, zijn jullie zo gewend aan het niet-vertrouwen, dat dit je geaccepteerde “normaal” is geworden. Jullie realiseren je niet eens wanneer je niet aan het vertrouwen bent, totdat het je in je gezicht slaat!
VICKI: Het lijkt mij een beetje meer fysiek in het gezicht te slaan dan dat het bij alle anderen doet! (Lacht)
ELIAS: Want je kiest dit.
VICKI: Dat zal wel.
ELIAS: En heb je je andere focussen gezien?
VICKI: Ik kan zeggen dat ik denk dat ik misschien wat glimpen heb opgevangen. Dat is alles wat ik kan zeggen.
ELIAS: En dus mag je tegen mij praten en zeggen, “Ja, Elias, Ik heb je woorden gehoord over het vertrouwen in mijn essentie. Ik heb ze gezien, en mezelf deze incorporatie toegestaan, en ik ben er klaar voor”; en vertrouwen.
VICKI: Nou ja, dat is wel iets anders als een paar glimpen, nietwaar?
ELIAS: (Grinnikend) Ik zal je dit zeggen. Dat zoals jij en Michael dat geschreven materiaal zijn tegengekomen (Oversoul Seven), wat je werd aangeboden, en die zeer efficiënt parallel loopt, het jullie een begrijpen laat opnemen. Geen van jullie beiden heeft werkelijk begrepen wat ik heb aangeboden. Je bent aan het beginnen, nog maar net aan het beginnen, om te begrijpen dat deze dingen niet slechts een zaak zijn van het “Ik geloof dit waar te zijn of niet”. Je probabiliteiten lijken, in vele gevallen, vrij gemakkelijk en moeiteloos te stromen; wat ze voor jou, ook doen. Binnen realiteit, zijn vele elementen opgenomen. Er is veel “gaande”, om zo te zeggen. Er zijn er vele in betrokken.
Daarom, zul je moeten doorgaan met het oefenen in vertrouwen, en laat je moed niet zakken door te denken dat je gefaald hebt, want dat heb je niet. Realiseer je dat wanneer ik spreek met jullie allemaal, dat jullie tweeën een breder inzicht hebben in de concepten die ik aanbied. Er zijn vele elementen die ik niet noodzakelijk in diepte uitleg tijdens onze sessies, omdat ze niet begrepen zouden worden; maar, als je denkt aan al die vele, vele, vele woorden naar jullie toe, dan zijn binnen deze vele woorden zijn ook vele elementen van informatie die “overgeschoven” zijn geworden.
In onze discussie over counterparts, wat Ron heeft geïntrigeerd, zul je je moeten realiseren dat je counterparts niet alleen bestaan binnen dit fysieke focus. En net zoals dat je counterparts met elkaar hebt besproken, en het effect van hen op jou, of jij op hen, realiseer je dan, dat ook binnen dit vertrouwen, je ook te maken hebt met counterparts; en dit is waarom ik je zei te onderzoeken en te bekijken van andere focussen.
Ik heb jullie ook allemaal gezegd, dat je jezelf moet kennen; het kennen van je aspecten; want dit, voor jou, is meer belangrijker dan je zoektocht. Als je niet op een missie was, zou dit niet zo belangrijk zijn; maar daar je dat wel bent, onthoud dan dat je rekening houdt met alle aspecten die erin betrokken zijn. Herinner ons kleine verhaaltje over Ma-ah die andere focussen opnam, niet noodzakelijk het begrijpend, maar wel vertrouwend, en beïnvloedend, en ook beïnvloed wordend. Want er is ook een ander wezen die wordt beïnvloed, en die jouw focus ook beïnvloed. Binnen fysieke focus, zijn niet altijd alle dingen wat ze lijken te zijn. Ik zou je een uitdrukking willen aanbieden, een zoals je die zegt in fysieke focus, van “Het spijt mij dat je niet hebt kunnen bereiken wat je wenste”; maar, ik zal niet een “Het spijt me” aanbieden, omdat ik het niet spijtig vind; omdat dit je een gelegenheid biedt om te zien, en te onderzoeken, (pauze), en om vertrouwend te zijn. Begrijp dat wanneer ik tegen je zeg dat je vertrouwen in jezelf moet hebben, dit ook betekent om vertrouwend te zijn van al je aspecten, die ook opnemend zijn van al je counterparts. Ieder element van verbinding aan je essentie, is een aspect van je zelf.
Ik kijk naar je met vreugde omdat je jezelf deze gelegenheid hebt toegestaan. Je hebt jezelf ook de gelegenheid geboden om fysieke situaties verschillend te zien. Er is geen goed, fout, juist, slecht. Er is geen mislukking. Alles is een bereiking, en alles is een creatie. En daarom, wederom, heb je dit zeer effectief gecreëerd! (Glimlachend) “Goed gedaan”; niét “Het spijt me”! (Stille pauze) Hoewel, ik Lawrence een grote genegenheid aanreik. (Met veel affectie gebracht)
VICKI: (Zeer emotioneel) Dank je Elias, hetzelfde voor jou.
ELIAS: Ik begrijp dat er kwesties zijn binnen fysieke focus waar het, in feite, zeer makkelijk voor mij zou zijn om jullie oplossingen voor aan te bieden, zoals het ook heel makkelijk voor mij zou zijn om Michael oplossingen aan te reiken; maar binnen het bieden van oplossingen voor je uitdagingen, zul je niet onthouden; en dit is nu net het punt. Je verruiming is een andere term voor herinneren; dit is ook waarom ik Lawrence, de suggestie heb gedaan om je grip op je niet-herinneren wat te temperen.
Jullie kleine spelletje van het elkaar wijzen op je “persoonlijke invalidaties” was heel leuk, maar kort van leven. Nu, mag je jezelf erop wijzen, iedere keer dat je je eigen woorden hoort van “Ik herinner het me niet, ik kan het niet herinneren, ik ben niet aan het herinneren”, omdat je het niet-herinneren ermee versterkt; en er zijn meer dingen te herinneren dan alleen fysieke focus! (Pauze) En onthoud dit: Je bent er heel dichtbij! (Glimlachend)
Vergeet de woorden van Cypress niet: en ook zij, die geen zij is, bied geen antwoorden aan, omdat hij/zij geen antwoorden heeft geboden aan geen enkele essentie die in het proces van verruimen of herinneren zat. Want als je dit wenst te zien als een doel, dan zouden mijn antwoorden dit doel voorbij schieten. En daarom, moet je ook onthouden, dat je alle antwoorden zelf opneemt, maar je presenteert jezelf ook met gelegenheden om je geheugen “wakker te schudden”. Je stelt situaties op binnen je focus om motiverend te zijn, wat je ook gedaan hebt. En daarom, confronteer je jezelf met de probabiliteiten van gemotiveerd worden, en door te gaan, of af te zien van je motivatie. De keuze is aan jou. (Pauze) Hoewel ik deze essenties niet ken als het zijn van afkerig van uitdagingen! (Grinnikend, en Vicki lacht)
VICKI: Dank je.
ELIAS: Nu, begrijp je nu ook waarom ik niet je vraag beantwoorde in onze sessie?
VICKI: Ja.
ELIAS: Je moet continueren te herinneren; (zich omdraaiend om naar Ron te kijken), en dit zou Ron ook geen kwaad doen binnen zijn focus, maar, dat zal weer een andere discussie zijn! Als je ervoor kiest, op je oranje voeten, dan zou je ook kunnen herinneren, omdat je over een verbinding beschikt binnen deze situatie; en ik moet zeggen, jullie hebben beiden dit element gecreëerd, zo te zeggen, op zeer effectieve wijze, omdat er wel een samenwerking bestaat. Je mag hierover gaan nadenken; en, als je dan nog steeds een audiëntie wenst, zou ik kunnen “terug-poppen”! (Mary’s note: Elias fluistert deze laatste twee woorden, alsof hij een geheimpje voor mij verborgen houdt!) Adieu.
VICKI: Dank je.
Vertaald door
Copyright 1995 Mary Ennis, All Rights Reserved.