Zondag 15 oktober, 1995
Deelnemers; Mary (Michael), Vicki (Lawrence), Ron (Olivia), Cathy (Shynla), Guin (Sophia), Jo (Joseph), Tom (James), Jim (Yarr), en een nieuwe deelneemster, Jeri (Fromasch).
Elias arriveert om 6:27 PM
ELIAS: Gegroet. We zien een nieuw individu deze avond in ons gezelschap. Welkom!
JERI: Dank je.
ELIAS: Ik ben Elias, (gelach), een persoonlijkheid-essentie, niet-fysiek gefocust, niet opnemend van fysiek gefocuste aspecten momenteel, maar gefocust in connectie met fysiek gefocuste individuen. Opgenomen binnen de essentie groep of familie van Sumafi, als wat een Ziener wordt genoemd, met een huidig focus als Ziener binnen deze dimensie en ook anderen. Ik incorporeer vele aspecten en elementen van mijn essentie. Ik ben tijdloos. (Pauze). Jij bent … wie? (Veel gelach).
TOM: Jij bent wie? Ik ben James, vastzittend in dit fysieke focus.
ELIAS: (Rondijkend) Weten jullie wie jullie zijn?
JO: Ik ben overdonderd en in de war!
ELIAS: Je zegt tegen mij dat je je naam bent, en wie ben je voorbij deze naam? Wie glimp je, anders dan deze fysieke focus? Glimp je iemand? Heb je een zien of glimpen van iemand gehad? (Pauze)
VICKI: Ik denk wel dat we dat gedaan hebben. Toen we een paar van onze kleine meditaties deden op andere ontwikkelingsfocussen, zouden we een kleine glimp gehad kunnen hebben.
ELIAS: Absoluut! Dus, vraag ik je het weer, wie ben je? (Pauze)
GUIN: Geen tijd gehad om hierop voor te bereiden … dit is niet goed! (Gelach)
JO: We worden overdonderd! (Lachend, en een pauze) We zijn studenten hoor!
ELIAS: Je hebt mij gevraagd wie ik denk te zijn! (Pauze)
VICKI: Wij zijn één focus van onze essentie in dit fysieke focus.
ELIAS: Zeer tekstboek juist! (We liggen in een deuk). En hebben we enig idee van wat dit ene focus is? (Pauze, naar iedereen kijkend). Nee! Maar je mag je visualisatie van je camera opnemen. En daarom, als je een machine was zoals deze camera-apparatuur, zou je weten wie je bent, maar, je bent geen camera. En daarom neem je een focus op, maar wat ben je waar je op focust?
JO: Ervaring?
ELIAS: Dit is wat je doet. Dit is niet wat je bent. (Pauze)
VICKI: Nou, we zijn ook allemaal een persoonlijkheid-essentie, juist?
ELIAS: Absoluut, zoals ik ook ben. En wat is een persoonlijkheid-essentie?
VICKI: Dat weet ik niet! (Gelach)
JO: ’n Bewustzijn?
ELIAS: (Grinnikend) Dat is opgenomen binnen een essentie. Er zijn vele graden en gebieden van bewustzijn en gewaarzijn binnen je essentie. Is je essentie een individuele, singuliere entiteit?
JO: Ja en nee. (Lachend)
ELIAS: Maar hoe kan dat zijn, als je hier zit als een individu?
CATHY: Omdat we daarvoor kiezen. Ik weet het niet!
JO: Omdat wij ergens anders ook als een individu zitten.
ELIAS: Nu, ben je aardig verward!
JO: Ja! (Lachend)
TOM: Ik voel me alsof ik nu onbewust ben!
JO: Nou, we wisten immers niet dat dit een quiz zou zijn!
ELIAS: Incorporeer je een ziel?
TOM: Een ziel zijnde wat? Onze essentie?
JO: Bij wijze van spreken.
ELIAS: Ik vraag het jullie!
TOM: Ja.
ELIAS: Dan, wat is je ziel?
JO: Je essentie?
TOM: Mijn essentie, juist. James. (Pauze) Als ik het fout heb, vertel het me dan, maar, ik denk niet dat ik het fout heb!
ELIAS: Je ziel is je essentie. Je bent correct.
TOM: Oke. (Pauze) Als mijn ziel dan mijn essentie is, dan zijn die fysieke focussen die ik heb gehad, soort van zoals een “E-ticket” ritje in Disneyland voor mijn essentie, voor zijn zintuigen?
ELIAS: Waarom zou je afdoen aan je ervaringen?
TOM: Dat doe ik niet! Nee, nee, nee, nee, nee, nee! Ik doe niet af aan mijn ervaringen, totaal niet juist! E-ticket, ik gebruikte dat woord, de term “E” ticket als een voorbeeld voor mijn essentie. Wat ik probeer te zeggen is niet wat ik voel. (Pauze) Je weet wat ik probeer te zeggen, Elias, dus vertel jij het me maar! Je glimlacht naar me. Dat leidt rechtstreeks tot een vraag. Kan ik een vraag stellen, Elias? Het heeft er mee te maken. (Veel gelach)
ELIAS: Ja, dat mag je …
TOM (Onderbrekend) Oke.
ELIAS: (Continuerend) … hoewel het mijn beurt is nu! (We liggen allemaal in een deuk)
TOM: Ja, dat is juist! Sorry. Nee, je hebt gelijk. Nee, je hebt gelijk. Sorry. Neem me niet kwalijk! Ik ben de student.
ELIAS: Ik speelde maar wat met je! (Grinnikend) Je mag gewoon je vraag stellen.
TOM: Oke, oke. Het heeft te maken met sessie #38.
ELIAS: (Tegen Vicki) Wij nummeren onze sessies?
VICKI: Ja …
Cathy’s note: Vanaf 6:38 tot 7:11 uur, heb ik per toeval een programma over Elias zijn woorden heen-getaped. Oeps! Er zijn geen toevalligheden!
ELIAS: Ik zal je vertellen dat als je tijdsperiodes ervaart waarin je merkt dat je jezelf afvraagt of je echt bent, en of je werkelijk hier bent, of wie ben ik, dan ben je echt! (Gelach) Je zult verbaasd zijn te weten dat je counterpart, als een splintering, deze vraag niet zal stellen, omdat het niet nodig is. Zij blokkeren geen informatie, omdat je deze informatie bij deze splinter niet hebt toegestaan. Het is alsof je aan de vinger vraagt, “Wie ben je?” Het zal niet antwoorden en zeggen, “Ik ben een vinger. Dat is mijn doel!”, (gelach), maar het vervult haar doel. (Lange pauze)
Ah! Nog meer gewrijf in het gezicht! (Gelach) Nou, ik zou zeggen, laten we allemaal een moment nemen om aan gezichts-wrijven te doen! (Gelach) Je mag vragen stellen, want dit zal voor nu genoeg informatie zijn, omdat je tijd nodig zal hebben, zo te zeggen, om deze informatie te evalueren. Maar, je zult vragen hebben, en ik ben er klaar voor! (Pauze)
TOM: Staat dit open ter vraagstelling, Elias?
ELIAS: Ja.
TOM: Onze nieuwe fysieke focus hier vanavond. (Verwijzend naar Jeri)
ELIAS: Fromasch.
TOM: Fermash?
ELIAS: (Langzaam, tegen Vicki) Fromasch.
TOM: Spel het even.
JERI: Ik zal het spellen, misschien. F-r-o-m-a
ELIAS: (Onderbrekend) Nog een goede Fransman! (Tom lacht) Maar, niet een moordende! (Jo lacht)
TOM: Een goede Fransman? Het was geen moordende Fransman?
JO: Niet een moordende Fransman.
TOM: Zou je wat meer willen weten over je achtergrond?
JERI: Graag.
ELIAS: Je zult mij even voor een moment moeten excuseren. Dank je. (Lange pauze) Deze essenties waren eerder verbonden, om zo te zeggen. Ik probeer je binnen simultane tijd te houden, maar omdat we op fysiek gefocuste wijze praten, zullen we gebruik maken van de verleden en toekomstige tijd. Daarom, spreken we in deze zin, van het verbonden zijn in het verleden. Ook binnen deze geografische locatie van dit land. (Pauze) Ah, verbonden met Yarr’s focus! Deze essentie had een Inlandse Amerikaanse manifestatie, gedurende de zelfde focus als je bontjager.
Deze essentie nam meer vrouwelijke dan mannelijke focussen op. Opnemend van vele ontwikkelingsfocussen met een Europese achtergrond, met een interessante richting; naar Noord Afrikaanse ervaringen.
Er was een fascinatie, tijdelijk, voor Ethiopische en Egyptische focussen. Dat, zal ik zeggen, is gewoon aan deze essentie groep, want de Egyptische mensen namen grote gedachten en onderwijzende processen op, wat een direct gevolg van deze essentie groep was. En daarom, delen veel fysiek gefocuste individuen binnen deze groep dezelfde ervaring. (Pauze) Deze essentie, in andere fysieke focussen, heeft vele malen genoten van de ervaringen van het moederschap. Ik voel moeilijkheden binnen dit huidige fysieke focus ten gevolge van een eerder focus, binnen de geografische locatie van Engeland. Waarin veel bijgeloof werd opgenomen. De tijdsperiode van veertien-dertig; dit was een zeer donkere periode, waarvan sommige ervaringen zich hebben overgedragen, bij wijze van spreken, naar deze focus, van tovenarij, waarin angst is opgenomen. (Glimlachend) Je hoeft je geen zorgen te maken, want er bestaan geen slechte geesten. We nemen geen behoefte op tot bescherming van dingen die niet bestaan, hoewel ze wel bestaan binnen je verbeelding, waardoor ze zeer echt lijken binnen je eigen focus. (Pauze) Dit is een zachtaardige essentie. Dit is voldoende voor dit moment.
JERI: Heel erg bedankt.
ELIAS: We gaan kort pauzeren, en misschien zal Michael zijn bewustzijn komen ophalen, en besluiten of hij komt of gaat, en of hij wenst mee te doen of niet, na de pauze.
BREAK 7:24 PM HERVATTING 8:10 PM
ELIAS: En nu, zullen we vragen gaan behandelen. (Pauze)
VICKI: Oke, ik zal wel gaan als niemand anders gaat. Dus, terug naar het splintering ding. Zou een splinter in dit fysieke focus vaak een geloofsysteem hebben van, zeg maar, niets? Van geen after-life? {leven na de dood} Je komt hier, je leeft, je gaat dood? Zou dat gewoon zijn?
ELIAS: Soms; niet altijd. Splinters nemen vaak geloofsystemen op, net zoals aspecten van jezelf. Soms transfereer je geloofsystemen die je niet langer meer van nut zijn, maar die op een bepaald moment toen wel een fascinatie voor je hadden. En daarom, nemen splinters soms ook deze fascinatie op, maar gaan niet verder dan dat. Zij nemen niet de vraagstelling op zoals jij doet. Dit is niet nodig voor hen. Ze vragen zich niets af over henzelf, of over andere aspecten van henzelf, omdat zij zelf alles zijn, dat is. Ze nemen wel, binnen hun bredere bewustzijn, waar zij niet gewaar van zijn, alle informatie op over jou, daar zij een splinter zijn van jou, maar, binnen fysieke manifestatie, focussen zij singulier binnen het gewaarzijn van jouw projectie, en volgen dit pad.
Dat wil niet zeggen, zoals ik al eerder heb opgemerkt, dat een splinter op een bepaald punt geen ontwaken zou kunnen ervaren, in overeenstemming met jou, en zich verder splitst. Zodat het zijn eigen pad kan kiezen, om zo te zeggen, en gefragmenteerd raakt. Over het algemeen binnen fysieke focus, wanneer je fysiek splinters hebt gemanifesteerd, binnen hun bewustzijn … hoewel het geen wakende bewustzijn is … zijn zij zich ervan gewaar dat hun doel de betekenis heeft, om dienende te zijn voor de ervaring, van het geheel van essentie. En bezitten niet het verlangen om hiervan af te wijken. (Elias pauzeert, luisterend)
VICKI: (Fluisterend) Hier komt Mary’s vraag.
ELIAS: Michael stelt een zelfde soort vraag. Het antwoord op deze vraag is bevestigend, als gesplinterd zijnd van Lawrence. Dit is de reden waarom het individu zich in basis focust op wat jij zou zien als buitenaardse wezens, en ook milde interesse heeft voor metafysische elementen, maar een angst aspect opneemt, die inhoudt dat er behoefte is aan bescherming hiertegen, wat het gevolg is van een religieus geloofsysteem, die niet langer meer functioneert binnen Lawrence, en die onnodig is; vandaar dat dit wordt geprojecteerd naar een splinter. Dit zal voor jou je impressies verklaren. Dit dient ook als voorbeeld, van de discussie tussen Lawrence en mij persoonlijk, dat impressies niet altijd op een correcte manier worden geïnterpreteerd. De identificatie was er. De interpretatie was niet geheel correct. Ook dit nog: Je zult nu begrijpen waarom je er minachtend over bent, want dit zijn aspecten van het zelf, die werden verworpen omdat het niet langer meer het individu dient, als jij, daardoor onnodig geworden en houdt geen fascinatie meer in. Dit verklaart ook waarom Michael een attractie ervaart, omdat dit een gesplinterd bewustzijn van een tweeling is.
VICKI: Dat is zeer interessant!
ELIAS: Je zal zien dat als je wacht op je antwoorden, totdat je bewustzijn klaar is om de incorporatie en het begrip ervan toe te laten, het zeer makkelijk voor je wordt, om aspecten te begrijpen, waarover je je hoofd in ongeloof zou schudden, als ik ze aanvankelijk naar je uit zou schreeuwen.
VICKI: En ik begrijp het correct dat een splinter geen andere focussen heeft, tenzij ze hier een overeenkomst gemaakt hebben om te fragmenteren?
ELIAS: Dat is correct. Maar, ze zijn wel opnemend, zoals ik al zei, van jouw ervaringen. En daarom, kunnen zij andere ontwikkelingsfocussen bekijken in dromen. Ze kunnen eveneens beschikken over een gevoel van andere ontwikkelingsfocussen, of een identificatie hebben met bepaalde tijdsperiodes of elementen. Dit is een reflectie van aspecten van het individuele individu; net zoals dat dit individu indentificeert met Frankrijk, en een gedeeltelijk geheugen identificeert binnen de droomtijd, van Franse veldslagen die een distortie hebben, zodat ze samenvallen met historische gebeurtenissen, maar het geheugen ervan loopt parallel met de feitelijke gebeurtenissen.
VICKI: Oke. Ik heb nog een vraagje hierover, en dan stop ik. Ik moet dit gewoon vragen, is mijn moeder een splintering? (Lachend)
ELIAS: Dit zou niet correct zijn. Je zou willen dat het correct was, (gelach), maar deze essentie heeft fysieke focussen met je gedeeld, en heeft zichzelf met jou ingecorporeerd, maar is geen splinter. (Lange pauze)
RON: ‘Ke dan. Wel, ik heb een vraag. Ik ben wakker! (Gelach) Ik weet dat jij hebt … gedurende alle sessies heb je bepaalde waarheden opgenoemd, en ik zou gewoon een soort van een opsomming willen horen over de waarheden die naar voren zijn gekomen in de sessies, die in tegenstelling zijn met geloofsystemen. Ik ben bewust van een aantal ervan, maar ik weet niet of er … Ik weet dat ik er ook aan aantal gemist heb. Je zou er ook een paar kunnen opnoemen waar je nog niet over gesproken hebt, als je wilt! (Lacht)
ELIAS: Een paar waarheden. (Pauze) Waarheden zijn constanten die niet kunnen worden geëlimineerd of tenietgedaan. Energie is een waarheid. Kleur is een waarheid. Vibratie is een waarheid. Jij die je eigen realiteit creëert is een waarheid. Bewustzijn en zijn verschillende gebieden van gewaarzijn zijn waarheden. Jij bent een waarheid. Geloofsystemen hebben een veel breder gebied, omdat zij veel imaginatie, verbeelding opnemen, maar zelfs binnen dat, neem je waarheid op; want alle gedachten worden verbeelding, en alle gedachte is energie, wat waarheid is, wat ook realiteit is. En daarom, is alle imaginatie een realiteit, wat ook een waarheid is!
RON: Ik denk dat ik niet zo erg verward wilde worden! (Gelach)
ELIAS: Je wenst dat ik jou een kleine doos geef, die zegt, “Dit is Ron zijn doos met waarheden.”
RON: Nou … ja.
Note van Vicki: Het navolgende is een van de meest grappigste, meest spontaanste uitwisselingen, waarvan ik ooit het genoegen heb gehad, om getuige van te zijn op een sessie. We zouden deze man naar ‘The Comedy Store’ moeten brengen! {dit is een komedie Club}
ELIAS: Ik zal deze doos gaan neerzetten … (hier, raapt Elias een doosje met tissues op, houdt het doosje voor hem in de lucht, kijkt naar Cathy, en zegt) Heb je het gezien? (Dan zet hij het doosje vóór Ron neer, die rechts van hem zit, en zegt) Tegen Ron; Dít is Ron’s waarheden doos! (Temidden van veel gelach, gaat hij dan door naar het eruit plukken van alle tissues, labelt ze een voor een, geeft ze aan Ron, en zegt) Dit is realiteit waarheid! Dit is essentie waarheid! Dit (en deze tissues krijgt hij over zijn linkerknie heen gegooid) zijn geloofsystemen! Dit is kleur. Dit is muziek! Dit is … (hier, rukt hij er een hele berg uit het doosje, en plaatst de hele stapel voor Ron neer) essentie! (Wij liggen in een deuk) Dit is een hele grote stapel met waarheden!
RON: Mag ik je hartelijk bedanken! (Lachend)
ELIAS: Je mag ze stuk voor stuk gaan indexeren en nummeren.
RON: Dat zal ik zeker gaan doen!
ELIAS: En, we zullen dit geloofsysteem opnemen … (hier, pakt hij de geloofsystemen tissue op, en zegt) Moet je zien! (Hij gooit het over zijn rechterschouder weg, terwijl wij weer allemaal in een deuk liggen. Echt heel grappig!) Ik word er steeds beter in! (Breeduit grinnikend!) Geloofsystemen zijn uitvindingen die jullie creëren om te verklaren wat je niet begrijpt. Waarheden zijn onveranderbaar. Realiteit is een waarheid, maar hoe jullie realiteit bekijken is een geloofsysteem.
RON: Dat wist ik!
ELIAS: (Humoristisch) Ik was er al zeker van dat jij dat wist! Ik ben er ook zeker van dat dit niet erg behulpzaam was voor je, maar, als je een paar miljard jaar met mij zou willen doorbrengen, dan zou ik je de waarheden willen uitleggen. Verbazingwekkend, hoe één dergelijk klein woord in jullie taal zulke enorme hoeveelheden bergen kennis bevat. Ik zeg je dat alle waarheden binnenin je zitten, en toegankelijk voor je zijn, en dat je deze waarheden zelf kan vinden. Neem niet zomaar aan, wat een andere essentie je zegt waarheid te zijn, zonder vragen te stellen. Jullie beschikken al over de waarheden. Wees niet misleidt door je geloofsystemen, die opgenomen worden door anderen om misleidend te zijn. Ik vraag niet mij te geloven. Ik instrueer je mij te geloven. Dit zal je tot je eigen waarheden leiden, en jij zal jezelf niet teleurstellen, om zo te zeggen. (Pauze) En ik zal ook zelf het kopje vinden …
TOM: (Onderbrekend) Excuseer ons!
ELIAS: (Grinnikend) … omdat ik vanavond een vrij duidelijk menselijk zicht heb, en ik zie iedere expressie op iedereen z’n zeer mooie gezicht, inklusief ons kleintje! (Verwijzend naar Caleigh, de hond)
TOM: Ik heb een vraag, Elias. Het heeft van doen met Jeri’s moeder. (Tegen Jeri) Oh, wat is je essentienaam?
JERI: Fromasch.
TOM: Fromasch? Het gaat over haar moeder. Zij heeft een vraag hierover, en ik zal het voorlezen. (Tegen Jeri) Kun je het lezen?
JERI: Ik zou niet eens weten hoe ik het onder woorden moet brengen, maar, ik vroeg mij af of mijn moeder alleen door deze ziekte van Alzheimer heen aan het gaan is, of, dat er een soort van een gids is, die haar langs die weg begeleid. Ik weet niet hoe de vraag te formuleren, en ik ben er niet eens zeker van wat ik nou vraag. Ik ben gewoon …
ELIAS: Ah! Dit is in feite een zeer goede vraag, want binnen transitie, binnen fysieke focus, neem je veel behulpzaamheid op. Essenties zijn zeer bereid om instructief en behulpzaam te zijn. Wat voor anderen bij tijden waanzin lijkt te zijn, of geraaskal van een individu over dingen die niet bestaan, of pure fantasie, zijn in werkelijkheid herinneringen van ervaringen. Deze individuen verdienen je verwondering, omdat zij niet de misère ervaren die jullie geloven dat zij ervaren. Ze ervaren een klein beetje angst of ongelukkigheid of verdriet; zoals jullie dit waarnemen; dit is het fysieke aspect van de transitie. Wanneer zij “in knipperen”, realiseren zij zich hun fysieke focus. Zij rouwen hun eigen overgang, transitie, net zoals jij rouwt over iemands passeren; niet voor een overlijden, bij wijze van spreken, maar, vanwege een disconnectie en verlies van gezelschap. Deze individuen rouwen, in dit verband, voor hun eigen fysieke focus; omdat zij zich realiseren, dat zij zich aan het losmaken zijn van dit fysieke focus en dit lichaam, en dit bewustzijn is inmiddels een goede vriend geworden. Ze zijn ermee verbonden. Ze ervaarden een vreugde en compassie voor dit fysieke focus. En daarom, ervaren zij tijdelijk een separatie en verdrietigheid vanwege deze separatie, maar, wanneer zij weer “uit-knipperen”, beleven zij wonderlijke avonturen! Ze ervaren moeite in het uitleggen van deze avonturen, omdat individuen hun labellen als seniel en hun verhalen niet geloven, zo te zeggen. Het zijn geen verhalen. Het zijn ervaringen.
Terwijl zij verder deze overgangsstaat inglijden, knipperen ze meer uit, dan dat ze aan-knipperen, omdat ze verder weg aan het bewegen zijn van het fysieke lichaam, en de niet-fysieke manifestatie aan binnengaan zijn. Het gebied van bewustzijn wordt breder, en de separatie van fysieke vorm wordt steeds dimmer. Soms kunnen ze binnen deze periode, gedurende hun in-knipper periode, vergeetachtig zijn over wat zij ervaarden in de uit-knipper periode; dit is niet verschillend van weten dat je droomt, maar niet kunnen herinneren wat de droom was.
Ze zijn zich er gewaar van dat deze transitie plaatsvindt. Ze begrijpen het niet, en ze weten niet hoe ze dit tot uitdrukking moeten brengen aan de individuen om hen heen. Iedere keer dat zij uit-knipperen, zijn er onmiddellijk individuen aanwezig bij hen, om hen te instrueren. Sommige daarvan zijn fysiek-gefocuste individuen die dezelfde focus ervaren van het in-en uit-knipperen, wat jullie seniliteit noemen. (Pauze, terwijl Jim binnenkomt) Wij verwelkomen Yarr.
JIM: Goeieavond, Elias.
ELIAS: Sommige herkennen de genegenheid die zij hebben voor hun fysieke creatie van hun vorm, en wensen nog niet geheel uit te knipperen. Daarom, maken zij de keus behulpzaam en instruerend te zijn voor diegenen die zullen gaan overgaan naar een nieuw focus. Zij zouden zich kunnen omkeren om te kijken naar hun fysieke lichamen. En deze instruerende individuen, terwijl ze een vorm van essentie aannemen, kunnen een jonge, vitale afbeelding opnemen, en het oudere onbewegelijke lichaam met grote genegenheid bekijken, zijn ervaringen realiserend, en hoe het hun ervaringsgerichte ontwikkelingsfocus zeer goed heeft gediend.
Om die reden, kiezen zij ervoor de fysieke expressie zijn eigen tijd te gunnen, als het dat wenst, gedeeltelijk … of in termen die jullie kunnen begrijpen, te continueren. Hoewel het bewustzijn niet continue kan worden opgenomen, zullen zij ervoor kiezen dit te laten continueren; zich realiserend dat deze vriend, in affectie, mag worden toegestaan te continueren totdat het besluit te stoppen. Dit is een keuze die je maakt. Ik heb je verteld dat je expressie van lichaam een bewustzijn bezit, separaat van jouw bewustzijn. Het is het collectieve bewustzijn van de cellen die zijn opgenomen binnen een fysieke manifestatie. Na een periode van tijd, kan het bewustzijn van deze fysieke expressie continueren zonder jouw bewustzijn, die het continue bewoonde. Daarom zullen sommige individuen deze gebeurtenis toestaan, in genegenheid. Sommige doen dit niet. Sommige kiezen ervoor zich te ontdoen van de fysieke expressie, en de overgang naar hun nieuwe focus te maken, of bereiden zich voor om nogmaals fysiek opgenomen te worden, als per hun keuze.
Zoals we al eerder hebben besproken, is dat een meer gewenste transitie keus voor fysieke focus, omdat je hulpvaardigheid van vele andere essenties kan opnemen, wat je weg zal versoepelen, zo te zeggen. Transitie die ervaren wordt nadat je een fysiek focus hebt beëindigd, wordt solitair ervaren. En daarom, kan het meer van wat jij het termt te zijn een tijdselement opnemen, en kan ook, afhankelijk van je geloofsystemen, een meer beangstigende ervaring zijn, of traumatisch.
Binnen fysieke focus, is dit in werkelijkheid een zeer prachtige transitie. Ik begrijp dat binnen families van deze individuen, dit meestal tot zeer ongemakkelijke situaties kan leiden, omdat zij niet begrijpen dat je een grote voorzichtigheid en zorg opneemt voor deze individuen. Dit creëert vaak conflict voor de families. Het begrijpen van de actualiteit van de ervaring kan behulpzaam zijn.
Je zou bij jezelf kunnen denken dat dit individu alle gezonde verstand heeft verloren. In werkelijkheid, nemen zijn een waar begrip op van simultane tijd. Er zijn geen barrières, en zij zien dat. En daarom, kunnen zij op het ene moment hun jeugd ervaren en een tripje naar het strand, en op het andere moment ervaren zij de anticipatievrees voor een cijfer dat zij gaan krijgen van het college, en het volgende moment kunnen zij hun kinderen ervaren toen zij klein waren, en zij een jonge moeder waren.
Zij kunnen je zien als een klein kind, omdat zij je fysiek zien op de leeftijd die je toen had. Zij zien in werkelijkheid beiden, een focus bovenop de andere; waarvan het jongere kind het overheersende beeld is dat ze zien, en het is de meer hoorbare stem die ze horen. En daarom, reageren ze hier meer op. Ieder van deze aspecten is tijdelijk. Dit kun je in werkelijkheid zien als niét een verwarring, maar een herkenning van het zien van alle aspecten van het zelf op hetzelfde tijdstip; daardoor nemen ze minder separatie op, en zijn ze meer voorbereid op de niet-fysieke focus.
JERI: Dank je wel.
ELIAS: Je bent welkom. Ze zal oke zijn, en jij ook.
JERI: Nog een vraagje. Het is niet mijn bedoeling teveel tijd in beslag te nemen, maar het heeft ermee te maken. Kan of is mijn essentie met mijn moeders essentie aan het spreken?
ELIAS: Absoluut; en ook hierbinnen, en binnen fysieke focus, realiseer je dat wanneer ze tegen je spreekt, dat jij denkt dat zij jou niet herkent. Dat doet ze wel. Ze herkent je alleen anders dan je overkomt op dit huidige moment, maar er zijn veel aspecten van je die ze ook herkent. Je bent nu niet hetzelfde als toen je achttien was, of twee, of zal zijn op je zeventigste. Ze kan al deze aspecten van je zien, en tegen een van hen spreken. En daarom, wanneer je die vacante blik denkt te zien, is het alleen een turen voorbij een fysieke manifestatie in de ruimere realiteit.
JERI: Dank je, Elias. (Cathy’s note: Ik kan onze nieuwe zachtaardige essentie niet horen, ze praat heel zacht, maar ik kan haar woorden voelen)
ELIAS: Je bent welkom. (Pauze)
CATHY: Is mijn moeder het begin van dit proces aan het starten?
ELIAS: (Tegen Vicki) Nog zo eentje die dit zou willen! (Veel gelach)
CATHY: ‘Ke. Goed dan. (Lachend, en nog een pauze)
VICKI: Gaan we vanavond het spel nog spelen?
ELIAS: Ah, het spel! Ja! We mogen met het spel beginnen! (Tegen Vicki) Want jij hebt, overduidelijk, vragen!
VICKI: Oh, tuurlijk …
TOM: (Onderbrekend) Moet je die gretige Jetjes zien!
VICKI: (Continuerend) … het is een leuke week geweest voor het spel!
ELIAS: Dat realiseer ik mij. (Pauze)
VICKI: Wel, zal ik eerst gaan?
TOM: Lijkt me wel.
JO: Begin!
VICKI: Tuurlijk ga ik beginnen!
ELIAS: Ik zal voor een klein momentje onderbreken, en ik zal zeggen dat jij (Guin) je dierbare vriend mag vertellen, dat er goed verbonden en herkend werd!
TOM (Onderbrekend) Voor James?
GUIN: Ze zal erg blij zijn dat te horen.
ELIAS: En ze hoeft zich geen zorgen te maken over mijn spelletjes, want ze zijn onschadelijk, maar heel erg leuk!
TOM: (Onderbrekend) Over wie hebben ze het?
GUIN: Ze zal er aan gewend gaan raken! (Gelach)
ELIAS: (Tegen Vicki) Ga door.
VICKI: Wel, ik zal met Michael’s vraag beginnen. Hij wil een tijger met de essentie van Mikaki verbinden.
ELIAS: Een punt!
VICKI: Mijn vraag voor vanavond is, ik wil een witte zeehond verbinden met de essentie van Elias.
ELIAS: Een punt!
TOM: (onderbrekend) Hoe kreeg je die?
ELIAS: (Tegen Vicki) Nu mag je ook wat informatie aan Michael doorgeven, daar hij het vergeten is. Zeg tegen hem, denk witte zeehond, en voel wat hij zich herinnert.
VICKI: Oke. (Lange pauze)
ELIAS: En niemand anders???
GUIN: Nou, ik ga wel, omdat ik er een paar heb, dus als aantal ervan fout zijn, is het oke. Ik wil een uil verbinden met Mamandy.
ELIAS: Een uil … een punt!
GUIN: Toch is dat wel jammer. Ik kan mijn andere vragen nu niet meer stellen!
VICKI: Ik heb er vanavond ook meer, maar nou ja!
ELIAS: (Grinnikend) Ik heb nog meer vragen! Ik heb nog meer vragen! (Tegen Vicki) Ik zal je Ron’s waarheids doosje geven …
RON: (Onderbrekend) Wacht ’s even! Die’s van mij! (Veel gelach)
ELIAS: (Tegen Ron) Excuseer mij! (Tegen Vicki) Je mag Ron’s waarheids doosje niet hebben! Je zal een ander doosje moeten zoeken voor je vragen! (Gelach) VICKI: Oke …
JIM: Ik heb er een. Ik wil Miranda met Mercurius verbinden.
ELIAS: Ah, planeten! Een punt voor Yarr!
JIM: Dank je.
CATHY: Oke. Ik ga voor de maan bij Mobowah.
JIM: (Lachend) ’t is besmettelijk!
ELIAS: (Tegen Vicki) Dat klinkt als een deuntje!
TOM: Een oud liedje!
JIM: Ik denk dat je daar een hit te pakken hebt!
ELIAS: We zullen Ron vragen om een liedje te schrijven, van “Maan over Mobowah”! (Pauze, en dan tegen Cathy) Je mag het weer proberen!
JIM: (onderbrekend) Pakkend deuntje, maar geen Oscar!
JO: (onderbrekend) Ik zou cannabis willen verbinden met Miranda!
ELIAS: Deze zal geen planten opnemen! (Veel gelach)
JIM: (Lachend) Zelfs niet degenen die echt overduidelijk zijn?!
JERI: Dit is lol om te zien!
ELIAS: We zullen een punt aan Elias geven! (Gelach, en een pauze) En we gaan ook geen peyote opnemen! (Meer gelach)
JIM: Paddenstoelen, alles eruit! (Meer gelach)
CATHY: (Continuerend) Mobowah met aarde.
ELIAS; Incorrect!
CATHY: Je maakt dat ik naar die ene toega wat ik niet wil. En hoe zit het met de angst emotie met Mobowah?
ELIAS: Incorrect!
CATHY: Fijn! Topaas voor edelsteen.
ELIAS: Correct! (Veel gelach)
JERI: Wat was het? (Iedereen begint tegelijk te praten, en probeert het uit te leggen)
GUIN: Je bewaart altijd degene die je weet voor zeg maar het laatst.
ELIAS: Shynla blijft doorgaan, net zolang totdat ze een punt ontvangt!
JO: Ik wil vuur verbinden met Miranda.
ELIAS: Incorrect! (Pauze)
JO: En aarde met Miranda?
JIM: Dat hebben we al gedaan.
JO: Oh, heb je die al gedaan?
JIM: Mercurius, de planeet Mercurius.
JO: Nee, nee, ik bedoel niet de Aarde. Ik bedoel de elementen; vuur, wind, aarde …
ELIAS: Aarde met Miranda … een punt! (Lange pauze) En James???
TOM: Ja, James. Praat niet eens over het spel tegen James. James is zoo niet-verbonden met het spel. Ik heb al zo vaak naar dit spelbord gekeken, Elias, en ik raak gewoon verdwaald!
ELIAS: Je kan het proberen!
TOM: Wel, je weet hoe ik ben, je weet hoe ik ben. Spelletjes. Zijn als Monopoly voor me. Het is, je weet wel, d’erop of d’eronder.
ELIAS: Ah, maar het is ook plezier maken! (Veel gelach)
TOM: Maar, maar, maar … dat is ’t zeker! Begrijp me niet verkeerd! Ik geniet ervan! Ik geniet me te pletter, jullie bekijkend terwijl jullie luisteren en lachen, maar ik interesseer me zoveel meer voor deze transcripties! Ik verruim m’n verstand zoveel ermee!
ELIAS: En je moet ook …
TOM: (Onderbrekend) Ja, ‘k weet het. Het is geen plezier maken.
ELIAS: (Continuerend) … plezier opnemen!
TOM: Ik weet ‘t. Ik weet ‘t. Ik weet ‘t!
ELIAS: En spelletjes spelen …
TOM: (Onderbrekend) is plezier hebben!
ELIAS: (Continuerend) … is plezierig, en het is verbinden …
TOM: (Onderbrekend) Het is verbinden, ik weet ‘t.
ELIAS: (Continuerend) … en het is instructief.
TOM: Ah! Oke, met die heb je me te pakken.
ELIAS: Niet alle kennis komt van boeken.
TOM: (Onderbrekend) En transcripties, en Elias.
ELIAS; (Continuerend) En daarom …
TOM: (Onderbrekend) Kan Jamer beter maar met iets verbinding maken.
ELIAS; (Continuerend) … een poging wagen!
TOM: Wat dacht je van James met een diamant? (Pauze) Probeer maar weer, ik weet ‘t. James met Mobomba. Wie is hij?
JO: (Langzaam sprekend) Mobowah.
TOM: Mobowah. Nee, ik kan geen Mobowah met James zien. Ik, ik zal er deze week aan werken voor je.
ELIAS: Afgesproken.
TOM: Afgesproken. Belooft. En je weet dat ik het zal doen!
ELIAS: Dat is acceptabel.
TOM: Dank je. Ja, James heeft nog geen punt, hé?
JERI: (Zegt wat onhoorbare woorden ter bemoediging)
TOM: Nee, ik heb helemaal niets! Hoe kan ik (onhoorbaar)
JO: De kunst is, dat je jezelf verbind met (onhoorbaar)
ELIAS: Ah, maar dat zul je wel doen.
TOM: Dat zal best wel, nu dat ik er op moet gaan concentreren.
Note van typiste: Deze conversatie gaat verder, en het is gedeeltelijk niet verstaanbaar. Ik ga niet proberen om de rest in te voegen.
Suggestie van typiste: Misschien kunnen we allemaal proberen om “conversatie” te bewaren voor de pauze, en voor en na de sessies!
RON: Ik wil Paul verbinden met de planeet Aarde.
ELIAS: Paul met de Aarde … een punt! (Tegen Vicki) Dit was een verassing, verbonden met gronden! Hij is zo voorspelbaar! …
TOM: (Onderbrekend) Kreeg je daar hulp bij, Vicki?
ELIAS: (Continuerend) Ik, aan de andere kant, neem veel verassingen op!
GUIN: Elias, ik wilde je vragen over het toevoegen van nog meer categorieën aan het spel.
TOM: (Onderbrekend) Oh, Guin!
GUIN: (Continuerend) Zou voedsel een andere categorie zijn?
TOM: (Onderbrekend) Wacht ’s even. Wacht een seconde! Laag in vetten voedsel? Eiwitrijk of met een hoog gehalte aan cholesterol?
GUIN: Ik wil gewoon weten of voedsel een categorie zal gaan worden!
TOM: (Onderbrekend) Appels of sinaasappels?
GUIN: Voedsel, punt. Voedsel.
TOM: (Onderbrekend) Oke. Binnen en buiten?
GUIN: (Die overduidelijk gefrustreerd aan het raken is) Laat me dat nou eerst is even uitvinden!
TOM: (Onderbrekend) Dat is een breed, breed gebied.
ELIAS: (Eindelijk ertussen springend) Nee.
GUIN: Oke. En zintuigen?
ELIAS: Ja.
TOM: (Onderbrekend) Je essentie, essences. “Senses”? {“zintuigen”}
GUIN: (Continuerend) Zoals in horen, voelen,
TOM: (Onderbrekend) Gevoel, reuk …
GUIN: (Tegen Elias) Dat soort zintuigen, juist?
ELIAS: Je limiteert het tot de buitenzintuiglijke zintuigen. Nee!
GUIN: Nee, ik bedoel niet de ‘senses’ als in de ‘scents’ van een incense. Laat maar. Ik begrijp het. {niet de ‘zintuigen’ als in de ‘luchtjes’ van ‘wierook’}
TOM: (Onderbrekend) Zintuigen. Alle zintuigen, juist Elias?
ELIAS; (Tegen Vicki) Of, we zouden kunnen gaan opnemen “centses”, als in ‘pennies’!
TOM: (Onderbrekend) Centses? Oke, Ik verbind Tom met een stuiver.
GUIN: Dank je.
ELIAS: Je bent welkom. Michael …
TOM: (Onderbrekend) Dat zijn alle zintuigen.
ELIAS: (Continuerend) Michael zal problemen gaan krijgen met mijn spel! En nu, zal ik een nieuw spel opnemen! (Grinnikend)
TOM: (Onderbrekend) Tjonge! Misschien heb ik nu wel een kans!
ELIAS: Je zult dit spel wat makkelijker vinden, of misschien niet!
TOM: Je weet al van wel!
ELIAS: Ons nieuwe spel zal een droom spel zijn.
TOM: (Onderbrekend) Oh, geweldig! Verleden dromen, tel je ze?
ELIAS: (Geduldig) Dat zou je mogen doen.
TOM: Oke. Ik verbind Tom, mijn fysieke focus, met James, in mijn laatste droom. (Gelach)
ELIAS: We zullen Tom een punt geven voor de poging! (Meer gelach)
VICKI: (Onderbrekend) Ik zou …
TOM: (Onderbrekend) Hé …
VICKI: (Heronderbrekend) Ik zou graag wat tegen James willen zeggen!
TOM: Oke.
VICKI: (Die extreem conflict ervaart alleen al bij de gedachte van de moeilijkheden die ze zal gaan hebben in het transcriberen van deze sessie) Jij gaat deze tape transcriberen, en ieder apart woord die je hebt gezegd opschrijven! (We liggen in een deuk)
TOM: Wat? Praat ik teveel?
GROEP: Ja! (Omgeven door veel gelach)
TOM: Ik wist niet dat er een limit was!
ELIAS: Er is geen limiet.
TOM: Nou, ik word net geïnformeerd van wel!
VICKI: Het zal gewoon jouw tape worden, die jij mag transcriberen, da’s alles!
ELIAS: Elias zal dit terzijde …
TOM: (Die zich opeens realiseert dat hij dwars door Elias heenpraat) Excuseer mij Elias? Sorry! (Veel gelach)
ELIAS: Elias zal deze suggestie terzijde schuiven, en je mag praten zoals je wenst. (Meer gelach, en gesteun en gekreun van de groep)
TOM: Dank je. Oke. Dromen, dromen, dromen, dromen, dromen …
ELIAS: Nu; In het begin van ons droomspel, zul je een focus bouwen. Daardoor, zal ieder stuk dat is opgenomen, in het ontwerp worden geplaatst, en een punt verdienen. Je mag een nieuwe stad gaan bouwen, die toebehoort aan jullie. Onthoud, dit zal voor toekomstige focussen bestemd zijn, om te bekijken; en als zieners, wat wens je hen na te laten? Zij zullen …
TOM: (Onderbrekend) Wat wens je hen na te laten?
ELIAS: (Continuerend) Ze zullen je stad ontdekken en je instructies en je verbeelding. Wat zal je nalaten voor hen om te ontdekken, ruines of imaginatie? Ik zou een levende stad bouwen, om te worden ontdekt. Daarom, heb je vele elementen die je zou kunnen creëren, om te plaatsen in de creatie van deze stad, en je krijgt grote ruimte voor imaginatie. Roep de hulp van je essentie aspecten in, en ga uit-knipperen, om je te helpen met het bouwen van een verbeeldingsvolle scene. En onthoud dat ieder stukje dat je plaatst in deze stad, toegevoegd zal worden aan alle andere stukjes, en het allemaal samen opgenomen zal worden. Daarom, creëer geen gebouwen die ondersteboven in de lucht hangen, want, wie zouden daar willen wonen? Elke creatie dat je ontwerpt, zal werkelijkheid worden. Onthoud dat. (Pauze) We zullen gaan beginnen met het nieuwe spel, tegelijkertijd met ons huidige spel, op Zondag. (Pauze) Droom lekker!
JO: Ik heb een vraag, niet gerelateerd, maar een vraag. Mijn counterpart vriend, Ed, droomt telkens dat hij vermoordt wordt op verschillende manieren, en eindigt altijd in een koude, kleine ruimte, maar wel een comfortabele ruimte. Ik vraag me af of je daar een interpretatie over kan geven?
ELIAS: Nu, ik zeg tegen Joseph; hoe zou je dit kunnen interpreteren? Wat zou je Elias vertellen wat dit symboliseert?
JO: Graag in een comfortabele ruimte willen zijn?
ELIAS: Maar, je elimineert de opneming van de dood.
JO: Ik denk zelf niet dat het noodzakelijk een oncomfortabel iets is.
ELIAS: Maar, hij wordt vermoord, en neemt de dood op in een kleine, donkere ruimte, maar is comfortabel. Neem twee woorden op.
JO: Ik krijg niets hier.
ELIAS: Mijn meest favoriete woorden: geloof systemen! Vele van jullie voelen je zeer comfortabel binnen je geloofsystemen, en wenst ze niet los te laten, maar, ze zijn ook zeer beperkend en niet toestaand van een gewaarzijn, wat zou worden gesymboliseerd door het licht.
JO: Zijn geloofsystemen kennende, is dat vrij correct. Bedankt.
TOM: Ik heb een vraag. Wat is mijn relatie met mijn ouders en hun vorig leven? En ook, mijn transities tussen verleden fysieke focussen, duurden deze kort of waren ze langdurig? Ik stel die vraag alleen maar omdat in een van de transcripties je sprak over kinderen die onbeheersbaar waren, en je zei dat hun transitie tijd te kort was geweest.
ELIAS: Dus, je probeert te correleren …
TOM: Op een bepaalde manier, ja.
ELIAS: Incorrect. Je bent dropt niet het fysiek focus in waardoor je jezelf geen tijd voor de transitie toestaat. Je hebt jezelf de tijd toegestaan voor transitie. Je hebt die focussen uitgekozen die je ervaren hebt, precies voor die redenen. Je hebt een aantal overgangsperioden gehad, die langer waren als andere, dit werd opgenomen vanwege een wat je noemt koppige eigenschap … (naar Vicki kijkend) waar sommige essenties totaal geen idee van hebben! (Gelach) Ook jij …
TOM: (Onderbrekend) Iedereen mag nu met de vinger naar zichzelf wijzen!
ELIAS: (Continuerend) Ook jij, zoals met vele andere essenties het geval is, hebt in niet-fysieke focus een vorm opgenomen binnen transitie-tijd, om zo te zeggen, van een koppigheid in ideeën. Met de wens om dan door bepaalde geloofsystemen heen te gaan, en het weigeren van enige andere focus totdat dit was volbracht; wat vele malen een voordeel is binnen fysieke focus. Jij kiest de ervaring die je hebt voor de opwinding ervan.
TOM: Daar heb ik zat van!
ELIAS: Het zal je opvallen dat vele individuen, binnen deze tijd nu, hetzelfde element opnemen. Ze kiezen dit op verschillende manieren te doen, maar, je ras is zo verveeld geworden met hun geloofsystemen, dat zij andere elementen moeten opnemen om hen te stimuleren. Heel vaak, nemen essenties emotionele aspecten op ter stimulatie. Emoties nemen een breed gebied van ervaringen op, en kunnen gevoeld worden van zeer licht tot zeer extreem, waardoor je een scala van ervaringen wordt gegeven, en bovendien houdt je jezelf zeer effectief bezig.
TOM: Dank je. Je hebt gelijk.
ELIAS: Dit heb je gemeen met Michael en Lawrence, die conflict creëren om verveling te voorkomen! (Gelach) Daarom, zouden zij goed aan jou kunnen relateren!
TOM: Dank je.
ELIAS: Anders dan Sophia, (met affectie glimlachend), die zelf-beoordeling of ontkenning opneemt om verveling te voorkomen, wat meer destructief is. Hier moeten we aan werken!
GUIN: Ik doe mijn best!
TOM: Nou, laten we de kamer rondgaan! Stop niet daar!
ELIAS: Individuen nemen allemaal verschillende manieren op om henzelf gestimuleerd te houden. Dit zal je ook, relaterend aan onze vorige discussie, het verschil tonen, van degenen onder jullie, die aspect persoonlijkheden van essentie zijn, in tegenstelling tot degenen die gesplinterde counterparts zijn, die zich geen zorgen maken over verveling, omdat zij zich niet vervelen. Zij zijn vrij gelukkig in het gewoon zijn.
VICKI: Ik heb nog een vraag van Michael. Hij wil dat je wat meer commentaar geeft op het boek dat we aan het lezen zijn.
ELIAS: Ah …
TOM: (Onderbrekend) Het boek, het boek …
ELIAS: (Continuerend) Dus nu is het duidelijker aan het worden! Ik erken dit als een gewaarzijn, of een gedeeltelijk gewaarzijn, van identificaties, die Lawrence ook opneemt; dit is een verbinding van de tweelingen. Andere individuen zullen relateren tot deze informatie, of verhaal, als een verhaal wat zeer goed geschreven is. Lawrence en Michael relateren hiermee op een ander niveau, om zo te zeggen. Ik zal je uitleggen dat de individuele auteur van deze en vele andere boeken zeer verbonden was binnen fysieke focus, niet alleen met een essentie, maar ook met alle anderen, wat diende als inspiratie.
Dit boek … zoals alle, niet sommige, niet eentje, maar alle fictieve compositie boeken van deze auteur … is in werkelijkheid een zien van realiteit. Deze realiteit is direct verbonden met Michael en Lawrence, ongeweten door de auteur; dit is waarom je een identificatie voelt. Ik zal tevens een erkenning uitdrukken van de verbinding van karakters, van twee en twee, omdat zij correct zijn. Nu zul je kunnen begrijpen waarom ik zei dat je zou gaan verbinden met deze illustratie op een heel andere wijze. (Het boek is Oversoul 7) { –Seth/Jane Roberts boek-}
VICKI: Dat was een understatement!
ELIAS: Dit zal als een vonk dienen voor herinneringen, en steun geven bij het verbreden van gewaarzijn. Er zijn geen per-ongelukken, toevalligheden! (Pauze)
CATHY: Ik heb een paar validatie vragen, als je klaar bent met je gedachten. Ben je klaar?
ELIAS: (Grinnikend) Mijn gedachte was al klaar voordat het begon in taal! (Gelach)
CATHY: Channelt Amos nog steeds door Lynn?
ELIAS: Je praat over fysiek … ze zijn verbonden .. zoals in fysieke focus, nee.
CATHY: Is Amos Sue aan het voorbereiden?
ELIAS: Dit hangt af van een overeenstemming. Dit is een probabiliteit, maar het is ook een keuze.
CATHY: Bedankt.
ELIAS: Deze probabiliteit, hoewel, zal tamelijk ingewikkeld zijn, als bepaalde elementen niet eerst worden geëlimineerd. Er zijn geloofsystemen opgenomen die eerst aangepakt moeten worden, en waar doorheen gegaan moet worden, voordat er enige echte verbinding kan worden opgenomen met essentie. En anders, zal er veel distortie ontstaan; en binnen dit proces, zul je vaak eindigen met wartaal. (Pauze)
CATHY: Zou het lezen van onze transcripties behulpzaam zijn voor haar? (Pauze, en dan haar eigen vraag beantwoordend) Als zij kiest om ze te lezen.
ELIAS: Als zij ervoor kiest dit materiaal te lezen, misschien. Nogmaals, dit heeft te maken met geloofsystemen die blokkeren, en ook met individuen die beïnvloedend zijn in het continueren en aansterken van deze geloofsystemen. Een doorheen gaan en een weg laten vallen zal eerst moeten worden opgenomen. (Pauze)
CATHY: Dit vervloekte fysieke focus ook! Ze is zo ver weg!
ELIAS: (Grinnikend) Alleen maar zover als je gedachten, want je energie kent geen fysieke afstand. Je kan behulpzaamheid opnemen door het geven van informatie als je dat wenst, want je verbinding is sterk. (Pauze)
CATHY: Ja, zeker. Bedankt, denk ik! (Pauze)
ELIAS: Yarr is erg stil, ver weg.
JIM: Ik heb een vraag. Ik voel een andere, pulserende energie in mijn borst, midden in het centrum.
ELIAS: Ja.
JIM: Ik weet dat dit iets anders is wat (onverstaanbaar)
ELIAS: Je zou meer dan een kunnen opnemen …
JIM: (Onderbrekend) Ja. Een essentie.
ELIAS: (Continuerend) … meer dan een essentie.
JIM: Het is een ander gevoel. Dus dit is een andere essentie?
ELIAS: Dat is correct.
JIM: Oh. Dat is wat ik al dacht.
TOM: (Onderbrekend) Krijg je daar een punt voor?
JIM: Huh?
TOM: Een punt!
JIM: Ik kreeg mijn punt al lang geleden, toen ik het voelde. (Lachend, en dan tegen Elias) Dank je.
ELIAS: Je bent welkom.
JIM: Is dit ook een healing energie?
ELIAS: Dat is correct. Dit is een voorbereiding. Je zou kunnen kiezen deze richting te volgen. Het is zeer gemakkelijk met je eigen verlangen opgenomen geworden, en de flow is begonnen. Je hoeft alleen maar te vertrouwen op je vermogen te volgen, en dit staat toe dat deze energie wordt geactualiseerd.
JIM: Spannend! Oke. Dank je. (Pauze)
ELIAS: Hebben jullie nog meer vragen? (Pauze)
TOM: Dank je voor de onderhoudende avond!
ELIAS: Je bent zeer welkom, en dank je wel!
TOM: Wel, je bent welkom!
ELIAS: Want ik ben altijd onderhoudend! Dat zal ik gaan vertrekken …
TOM: (Onderbrekend) Ik zie je wel als ik mijn kasteel aan het bouwen ben!
ELIAS: (Continuerend) … en ik druk een genegenheid uit naar Fromasch, en een hoopvolheid dit individu terug te zien; en ik zal jullie aan je bouwwerk overlaten, en het creëren, en het verbinden, en knipperen …
TOM: (onderbrekend) En gezichts-wrijven!
ELIAS: (Continuerend) … tot onze volgende “close encounter”! (Gelach)
TOM: Oh, oh, oh, oh, oh! Wat heb je voor goed boek voor me om te lezen?
ELIAS: Ik zal dit aan fysiek gefocuste individuen overlaten, daar deze boeken fysiek gefocust zijn; en hoe dan ook, ik ben veel interessanter dan enig geschreven stuk papier …
TOM: (Onderbrekend) Oke. Ik zal de jouwe lezen.
ELIAS: (Continuerend) … en als je geschreven materiaal wenst te lezen, zou je mijn volumes …
TOM: (Onderbrekend) Dat zal ik doen.
ELIAS: (Continuerend) … of niet …
TOM: (Onderbrekend) Misschien niet!
ELIAS: (Continuerend) … of, in plaats daarvan, zou je kunnen ervaren!
TOM: Ik denk dat ik ga ervaren!
ELIAS: Ik wens jullie allen een genegen en liefdevol adieu.
Elias vertrekt om 9:39 PM.
Vertaald door
Copyright 1995 Mary Ennis, All Rights Reserved.