Zondag 3 september, 1995
Deelnemers: Mary (Michael), Vicki (Lawrence), Ron (Olivia), Jim (Yarr), Cathy (Shynla), Tom (James), Guin (Sophia), en Ron 2 (Kali).
Elias arriveert om 6:09 PM
ELIAS: Goede avond. Eerst zullen we ons kort richten op wat misverstanden; (tegen Vicki), een, met betrekking tot de uitleg van het ontwikkelingsfocus in onze vorige sessie, over Peter en je moeder. Deze personen, in het andere focus, waren niet vrouwelijk, daarom …
VICKI: (Onderbrekend) Beiden niet?
ELIAS: Correct. En daarom was het opgebouwd uit een vrouwelijke en twee mannelijke, dus het waren niet allemaal zussen.
VICKI: Dank je.
ELIAS: Het volgende misverstand, met betrekking tot de oefening van woensdag; een incorrecte interpretatie van een naam, welke ik aangaf, maar die niet werd begrepen, in dat Michael’s naam Elizabeth is. Als je de tape bekijkt, zul je het zien. Ook, met betrekking tot jullie oefening van deze week, met het proberen te verbinden en te focussen met je object. Ter verheldering, dat jullie denken dat je niet kan falen met de connectie. Ik geef aan dat aanvankelijk, gedurende de week, Lawrence, in wat hij termt te zijn RE 2 (grinnikend), wat wij corrigeren naar RG 2, boodschappen aan het sturen was naar, in principe, bepaalde individuen. Daardoor, konden andere individuen niet zo makkelijk verbinden. Ik zal uitleggen dat jullie toch wel hadden kunnen verbinden, zelfs zonder de toegestuurde energie-beelden, maar daar dit een nieuwe oefening is, en jullie er nog niet erg gefocust op zijn, konden jullie niet makkelijk verbinden. Dit is een continuerende kwestie met Lawrence, van het focussen op individuen om “voor hen te zorgen”. Lawrence wil altijd behulpzaam zijn, met betrekking tot het verbinden, en heeft deze situatie dan ook perfect gecreëerd! Ook begrijp ik eruit dat je opheldering nodig hebt voor een andere sessie.
VICKI: Ja, voor het einde van een zin. Wil je gewoon de zin hebben?
ELIAS: Dat is goed.
VICKI: “Hierin, geef ik aan dat ik ook herhaaldelijk zal benadrukken, totdat het een eerste natuur voor je is geworden”.
ELIAS: “dat je je realiteit creëert, en dat dit zeer beïnvloed wordt door je geloofsystemen”. Onderstreep deze zin! (Lieve Elias: Sorry dat ik de hele zin niet heb onderstreept in het vorige transcript, maar ik maak het hier weer goed. Liefs, Larry)
VICKI: Dank je.
ELIAS: Je bent welkom. Nu, jullie kunnen je vragen stellen voor het spel, voordat wij beginnen met onze “gevreesde oefening”! (Gelach)
TOM: Elias, ik heb een kleine opheldering nodig van het spel.
ELIAS: Wat wil je opgehelderd hebben?
TOM: Oke. De oefening zelf. Is het zo dat we verondersteld worden om alle skeletten uit de kast te trekken, en ze op tafel te gooien?
ELIAS: Nee. TOM: Oke. Dank je.
ELIAS: Ook in opheldering van deze oefening, zoals ik al zei, is het een begin. Jullie zijn helemaal nieuw aan dit gewaarzijn. Ik verwacht ook niet dat jullie jezelf “zullen openscheuren”, en je oncomfortabel zullen voelen, in het minst van al ten behoeve van mijn voordeel. Zoals ik al heb verteld, zijn er geen geheimen binnen essentie. En daarom bestaan de geheimen alleen binnen in je. Niets van wat je uitdrukt aan mij zal zo ontzettend schokkerend of onthullend zijn, want je essentie heeft het al gedeeld.
TOM: Met jou?
ELIAS: Met het hele universum! Je denkt maar dat je zo privé bent, en dat niemand afweet van bepaalde kwesties die je hebt. Dit mag dan waar zijn binnen fysieke focus met mensen om je heen, maar essentieel is er niets, dat al niet bekend is. Dit is een deel van waar het om gaat met de oefening. Ook, gaat het erom dat je connectie maakt met essentie, en dat je ook realiseert wat de invloed en impact is van je geloofsystemen. (Grinnikend) Wij schijnen Shynla te amuseren!
CATHY: Ik wist wat je zou gaan zeggen, da’s alles! (Lachend)
ELIAS: Dit is omdat ze heel erg aan het verruimen is, zo erg zelfs, dat ze mediamiek aan het worden is! (Iedereen giert het uit) Nu! Op naar het spel!
CATHY: Oke. Jo wil weten of Mobowah een connectie heeft met E.
ELIAS: Dat zou correct zijn.
CATHY: Oh, goed!
RON: Is Mamandy verbonden met de F noot?
ELIAS: F voor Mamandy; een punt.
JIM: Is de naam die connectie heeft met Miranda, Twylah?
ELIAS: We zullen Yarr feliciteren met de poging om te verbinden! Een punt voor Yarr!
CATHY: Wauw! Ik wil een naam krijgen!
TOM: Ik wil een kleur krijgen! (Elias lacht)
VICKI: En de muzikale noot D met geel?
ELIAS: Met Minerva; een punt voor Lawrence.
CATHY: En B voor Miranda?! (Gelach)
JIM: Dat zou mijn volgende vraag geweest zijn, maar je kan maar een punt per avond krijgen!
CATHY: (Lachend) Is het toegestaan dat ik dat doe? Dat wist ik niet. Het was maar een eliminatieproces.
ELIAS: (Glimlachend) In feite, ja, mag je dit doen. Eerder deze week, verwachte ik de probabiliteit dat Yarr de vraag zou stellen. Een punt voor Shynla.
VICKI: Nou, het enige wat ik nog te zeggen heb, is dat ik een vraag heb voor Michael, hoewel het al gevraagd is en correct was, en ik weet niet of je hem er ook een punt voor zal geven of niet.
ELIAS: Als deze vraag al gesteld en beantwoord werd, dan zal Michael moeten focussen en connectie maken met een andere vraag.
VICKI: Ik zal het hem vertellen. (Pauze)
RON: Guin zou een vraag gaan stellen. Het was in feite een vraag die ze vorige week stelde. Het ging over iets dat Michael naar voren bracht. Wij vroegen ons af of er meer dan een fysiek gefocuste essentie vastgehecht zou zijn aan de andere essenties in het spel.
ELIAS: (Grinnikend) Sommige. Niet allemaal.
RON 2: Zijn wij vastgehecht in dit spel?
ELIAS: Absoluut!
RON 2: In deze essentie of in een eerdere essentie?
ELIAS: Er is geen eerdere essentie.
RON 2: Ik veronderstel eerdere fragmentatie.
ELIAS: Je aanhechting in dit spel zou zijn om je huidige zelf in dit fysieke focus te verbinden aan een essentie in het spel. Ze hebben een “Elias spel” ontwikkeld, die je kan bekijken om de punten te begrijpen die al gegeven zijn, en de materie van de onderwerpen die al verbonden werden.
RON 2: Oke.
ELIAS: Nu wij het leuke achter de rug hebben, en jullie allen in wanhopige anticipatie verkeren, waar zullen we beginnen met onze oefening? (Glimlachend, en kijkt rond) Ik zal het aan jullie overlaten wie er begint, of ik zal beginnen als jullie dat willen. (Stille pauze)
CATHY: Jij begint, oke? (Veel gelach en overeenstemming)
ELIAS: Ik ben niet verrast door deze respons! Goed dan, ik zal beginnen. Jullie zijn al op de hoogte van mijn laatste fysieke manifestatie die, op zich, al een groot aantal illustraties biedt van “verborgen elementen” en aangehechte geloofsystemen, maar ik zal terugkeren naar een ander ontwikkelingsfocus die ieder van jullie, op woensdag, heeft gezien. In deze fysieke manifestatie, hield ik mij bezig met het elimineren van individuen. Dit is waarom Lawrence, op verschillende tijden, gedwongen was mij te verbergen, omdat ik toen werd beschouwd als uitschot, zoals jullie dit zouden zien; dit waren direct, daden van moord. Nu zou ik deze handelingen rechtvaardigen door het uit te leggen dat het voor een doel was, maar binnen fysieke focus in deze dimensie, nemen jullie officieel geaccepteerde regels op waar dit niet mee in overeenstemming is, en het doet er niet toe wat je reden of rechtvaardiging is. In die fysieke manifestatie, zag ik mijzelf ook als een goede en praktiserende katholiek. Daardoor nam ik ook religieuze geloofsystemen op, die niet accepterend waren van dit soort daden. Zoals jullie zouden zeggen, aan de ene kant, zou ik deze daden rechtvaardigen binnen fysieke focus als het zijn van een noodzaak tot uitschakeling van een vijand, en als het bevorderen van een “goed doel”. Binnen mijn eigen geloofsystemen gedurende deze fysieke manifestatie werd ik geteisterd door schuldgevoelens, omdat ik deze daden als onacceptabel en verkeerd en slecht zag; daardoor mijzelf als slecht beschouwend. Dit creëerde enorm conflict. Nu kijk ik naar jullie, en zeg, probeer dat maar eens te overstemmen! (Grinnikend en veel gelach)
TOM: Je zei woensdag dat je in fysieke focus was en iemand elimineerde? Je zei dat dat moord was, juist? Dit was afgelopen woensdag? (Ongelovig)
ELIAS: Nee. (Glimlachend). RON: Daar had je bij moeten zijn. TOM: Daar moet je bij zijn? Was er een bijeenkomst hier? RON: Ja. TOM: Oh, dat ik heb ik dan gemist. Sorry. Neem me niet kwalijk. Delete dit maar! Vergeet het! (Gelach)
RON 2: Ik dacht dat wij geen woensdag bijeenkomsten meer zouden hebben.
ELIAS: Woensdag, hebben een paar individuen elkaar ontmoet ter meditatie. Hierin was hun focus, het verbinden om een gedeeld “vorig leven” te vinden, zoals jij dit noemt.
TOM. Oke. Woensdag, had ik een serie beelden, en ik sprak hier met Vicki over, over vorige levens. We hebben het dan over slachtingen, chaos, dood, destructie. Ik vond mezelf niet zo aardig meer, nadat ik dat had gezien.
ELIAS: Dit is ook een connectie. Gedurende die periode, kwam er veel geweld voor, en veel individuen die manifest waren in deze tijd waren zeer betrokken bij deze situatie. Gedurende je geschiedenis, heeft je species binnen dit fysieke focus vele situaties gecreëerd van destructie, in jullie termen; wat ook het punt van de oefening was. Mijn illustratie naar jullie, is zodat jullie kunnen zien dat jullie je bezighouden met dit soort handelingen, ten gevolgde van een geloofsysteem, waar dat “slecht” is, of “verkeerd” of zelfs “kwaadaardig”. Er is geen goed of fout. Het zijn ervaringen. Ze zijn beïnvloed door geloofsystemen. Dit is waar je je ideeën creëert van wat aanvaardbaar is en wat niet.
TOM: Het is zoals je zei, het zit heel diep geworteld, al vanuit het originele focus dat je hebt. Het is een geloofsysteem dat wordt meegenomen van focus naar focus naar focus.
ELIAS: Soms, ja; niet altijd.
TOM: Nou, dat zouden de Katholieken zijn, Romeinen, Episcopalen, of wat dan ook. Het is nog steeds een geloofsysteem dat wordt doorgevoerd?
ELIAS: Dat is correct, en in het verruimen van je gewaarzijn, onderstreep ‘gewaarzijn’ drie keer, zul je leren dat deze geloofsystemen je niet altijd dienen.
Tom: Ja, dat heb ik uitgevonden.
ELIAS: Je nadert je verschuiving, en deze geloofsystemen zullen historische verhalen worden voor je, en geen realiteit.
TOM: Oke, als in historische verhalen, de Mesopotamische Tabletten, de klei tabletten, is dat ook een verhaal? Is dat gewoon weer een ander religieus verhaal, zoals het naar voren komt?
ELIAS: Ja, dat is correct.
TOM: Van Babylon, tot …
ELIAS: Dit zijn verhalen die geloofsystemen illustreren welke, zoals ik uitlegde, jullie zeer creatief en kunstzinnig hebben opgenomen. Bekijk deze geloofsystemen niet als slecht of verkeerd, want in het zien van deze geloofsystemen op die manier, schiet je het punt ervan voorbij, omdat het niet verkeerd is! (Tom zucht) Deze geloofsystemen werden door jullie gekozen, en door jullie gecreëerd vanwege een reden. Zij hebben je goed gediend.
TOM: Is dat om ons aan de aarde geklonken te houden? Is dat waarom we deze geloofsystemen hebben?
ELIAS: Nee. (Tom lijkt gefrustreerd en verward te zijn) Jullie creëerden geloofsystemen vanwege separatie. Je hebt binnen fysieke focus een behoefte, om op de een of andere manier, toch continue verbonden te zijn met essentie. Hierin, in je separatie en je vergeetachtigheid van de waarheid, creëerde je geloofsystemen in religieuze focussen om de connectie te continueren, zelfs al was het op een verwrongen manier, met essentie.
TOM: Dus, binnen die geloofsystemen; sorry dat ik iedereen z’n tijd opneem, maar deze dingen zitten mij al een week lang dwars. Je hebt de Homo Sapiens en de moderne mens, en er is een verschil tussen die twee. Is dit wanneer geloofsystemen begonnen?
ELIAS: Ik zal je eerst uitleggen, dat je concept van evolutie net zo verwrongen is als je concept van religieuze focus. Er is geen evolutie volgens Darwiniaanse theorie. Je evolueerde niet vanuit een vis. Je ging niet door veranderende fasen van de mens heen, om je te brengen tot wat je vandaag kent, in wetenschappelijke termen. Je hebt, om zo te zeggen, verschillende camouflages uitgeprobeerd. Je koos verschillende kostuums in verschillende periodes. Je ging door met deze praktijk totdat jullie gezamenlijk besloten voor een camouflage die passend was, een die voldeed aan je behoeftes. En het is die, welke je nu ziet. (Lange pauze)
TOM: Dank je. Ik moest er even wat vat op zien te krijgen.
ELIAS: Je bent welkom. (Pauze) Nu, ik heb gedeeld. Nu, mogen jullie delen. (Lange, zware pauze)
VICKI: Goed. Ik zal beginnen. (Schoorvoetend, gevolgd door gelach)
ELIAS: En weer een grote verassing! (Grinnikend, en meer gelach)
VICKI: Nou …
GUIN: Doe die van Michael dan eerst!
VICKI: Nee, ik kan het maar gehad hebben.
ELIAS: Dit is geen test! (Glimlachend)
VICKI: Ik weet het. Mijn kwestie is mijn relatie met mijn kind, mijn continueerde conflicterende relatie met mijn kind. Waarvan ik mij realiseerde, begon te realiseren deze week, dat het vastgehecht zit aan een geloofsysteem, wat geheim was voor mijzelf, van wat een “goede moeder” is. Toen ik dit geloofsysteem die ik had onderzocht, realiseerde ik mij, dat ik helemaal niet zo’n goede moeder ben. En omdat ik dat al die jaren al zo voelde, heeft dit waarschijnlijk veel van het conflict gecreëerd, en het is ook een zeer goede uitleg van het gedrag dat ik altijd vertoon, in het altijd proberen te “helpen” van anderen.
ELIAS: En nu, zal ik Lawrence mededelen, “zeer goed gedaan” in het verbinden. Je bent zeer juist in je observatie van dit geloofsysteem. Ik zal ook zeggen dat, nogmaals, dit een geloofsysteem is! Jij, in feite áls jij, niet als wat je ziet, neemt geen goed of slecht op. Je hebt keuzes gemaakt die je ziet als niet in overeenstemming zijnde binnen de officiële aanvaarde realiteit van je samenleving. Dit heeft conflict gecreëerd. Het heeft je beïnvloed om over te compenseren in een andere richting, door het goedmaken van wat je ziet als verlies, of, ongepast gedrag. Het tweede element, van “het goedmaken van”, is niet meer een oplossing van de situatie, dan de creatie van de situatie, om mee te beginnen. In fysieke focus, voel je heel vaak een druk op liggen om deel te nemen aan activiteiten, waar je niet noodzakelijk aan wil meedoen, of, wilt creëren. Je stemt ermee in om ze te creëren, omdat je denkt dat dit “normaal” is.
Dit, zoals al jullie expressies vanavond zullen zijn, is een excellent voorbeeld van geloofsystemen. Voor jonge vrouwen, gelooft men dat het acceptabel en goed is, dat zij zich hechten aan een man, en daardoor de situatie voorkomen dat zij een “oude vrijster” worden. (Glimlachend) Amusant genoeg, beschouwen deze vrouwen op de leeftijd van nog maar vijfentwintig van je jaren zich al als een oude vrijster! Je zou ervan huiveren te denken dat hun leven al bijna voorbij is! (Gelach) Maar binnen deze emotionele gefocuste tijdsperiode, waarin zelfs gedachte-gefocuste individuen perioden van emoties opnemen, vind je dat de wereld zeer intens is. Alles is intens. Het leven is intens. Dit zijn dingen die je moet volbrengen binnen deze intense tijd, want ze worden verwacht van je. Dit zijn geloofsystemen.
Ik heb uitgelegd dat als je jezelf zou toestaan om je impulsen uit te drukken vanaf de geboorde, je niet deze punten zou bereiken van een dergelijke intensiteit van geloofsystemen, omdat je automatisch communicatie zou opnemen met essentie. Maar, omdat dit niet het geval is, zijn we nu dus zo een situatie aan het behandelen. Je hebt het goed gedaan in de behandeling van het waarom. Nu, moet je de situatie gaan behandelen door er doorheen te gaan, en los te laten. Je zou kunnen denken van “ik kan het wel loslaten, maar mijn zoon niet”. (Vicki glimlacht, en er is zacht gelach van de groep) Je moet op jezelf focussen. Je komt tot je gewaarzijn. Je staat toe dat geloofsystemen gaan wegvallen.
Jij, net zo min als Michael, bent verantwoordelijk voor andere essenties, zelfs niet als een moeder. Zij zijn hun eigen individuele essenties, en jij en Michael mogen dan zeer goed zijn in het spreken van deze woorden, maar je bent niet erg goed in het opnemen van deze concepten als een realiteit. Deze essenties zijn van henzelf. Zij creëren hun eigen realiteit, net zoals jij doet. Je hebt al genoeg verantwoordelijkheid met je eigen essentie, denk je niet? (Vicki is het ermee eens) Als je ernaar op zoek bent om verantwoordelijk te zijn voor andere essenties, zul je conflict opnemen, en dit geloofsysteem van wat een moeder of vader behoort te zijn, is bespottelijk! Ik zie nog steeds geen leeuwen in je jungle die zo tobberig zijn over een drieëntwintig jaar oude welp! Ik zeg je, ze zullen elkaar eerder opeten! Je hebt geloofsystemen opgenomen die conflict veroorzaken. Nu zal ik je ook zeggen, dat als je wenst door te gaan met conflicten, je verder mag gaan op het pad die je voor jezelf hebt uitgedacht, en ik zal het nooit meer naar voren brengen. Het is jouw keuze.
Je kunt ervoor kiezen om conflicten op te nemen, zoals Peter, (Elias draait zich om naar Ron en fluistert, “dit zal hem aangrijpen!”), of je kiest er niet voor, en zelfs als je communicatie moeilijk of afstandelijk wordt ten gevolge van de eliminatie van je conflict, het was toch al een moeilijke communicatie! Denk nou ook niet, dat het niet toelaten van de voldoening van een ander, in het maken van zijn eigen besluit, dat je jezelf hiermee helpt, of hen. Je bent alleen maar je eigen controlekwestie aan het bevorderen. (Pauze)
Ik zal jullie zeggen, terwijl wij verdergaan, dat ieder individu die vanavond interactie met mij heeft, oncomfortabelheid zal ervaren, maar ik zal jullie herinneren aan de bedoeling van deze oefening. In het verruimen, bereik je niet erg veel als je niet gewaar bent. Gewaar zijn is aanvankelijk niet altijd comfortabel. Deze sessie in niet bedoeld om je van streek te maken, of pijnlijk te zijn. Deze sessie betreft het verruimen van gewaarzijn en het aanbieden van informatie aan jezelf. Zodat je meer essentie kan opnemen, en in het opnemen van essentie, zul je zien dat je focus moeitelozer zal worden. Gemak is opnemend van vreugde! Ik uit liefdevolle energie aan Lawrence, in het kennen van de situatie, en ik uit een vertrouwen in je, in het oplossen ervan. (Zeer zachtjes gesproken).
VICKI: Dank je. (Zeer emotioneel, begint te huilen)
ELIAS: Je bent welkom, en je mag mij aanroepen wanneer je mij nodig hebt. (Pauze) Wel, nu dat de leeuw uit de kooi is, wie is de volgende die het durft aan te pakken?! (Humoristisch uitdagend, terwijl Vicki probeert zich te herstellen)
TOM: Ik zal ermee stoeien, Elias. Dit gaat terug tot, … het gaat eigenlijk nergens naar terug. Ik ben nogal een zelfzuchtig persoon. In feite doe ik wat ik wil doen, wanneer ik het wil doen, hoe ik het wil doen, en veel daarvan is niet zo best geweest. Ik ben mijn gedachtegang opeens kwijtgeraakt! (Pauze) En mijn geisers zijn zeer betrokken bij dat doen wat ik wil, wanneer ik wil, hoe ik wil, en ik heb veel mensen gekwetst in mijn leven, en waarschijnlijk ook in vorige levens, en dat vind ik eigenlijk niet zo leuk.
ELIAS: Het geloofsysteem die vastzit aan deze situatie zou zijn dat je gelooft dat je geen “goed persoon” bent, omdat je acties niet hebben bewezen dat je dit bent. Incorrect! Ik zal je vertellen dat als je door je focus zou heengaan met de houding van “Nou ja, dit is wie ik ben”, dan dient dat alleen maar ter verdere separatie van essentie, omdat essentie deze houding niet opneemt; en dit is ook de reden waarom je de eruptie van je geisers in stand houdt.
TOM: Maar is dat niet omdat ik niet luister naar wat mijn essentie aan het vertellen is, en ik dan gewoon mijn geisers heb?
ELIAS: Dat moge overduidelijk zijn. Want als je separeert vanwege een geloofsysteem, dan zul je ook niet luisteren naar essentie. Je zult de fluisteringen van essentie naar jezelf niet horen. In het bekijken van deze situatie, zal dit je eerste stap moeten zijn, zo te zeggen. Iedere keer dat je gewaar bent van een impuls, merk het dan op, en volg deze impuls. Ieder keer dat je een bestaand geloofsysteem opneemt, onderzoek het, en evalueer dan of het je dient of niet, wat het niet doet. Ik zal je ook uitleggen, dat in tegenstelling tot je geloof dat je slecht bent, je in feite eigenlijk zeer creatief bent!
TOM: Zeer meesterlijk, hè?
ELIAS: Zoals je zelf te kennen hebt gegeven, ben je een perfecte klootzak! TOM: Perfect! Bedankt! Je hebt ’t bij ’t juiste eind! (Gelach)
ELIAS: Je hebt deze situatie perfect gecreëerd! Aangezien het conflicteert met hoe je eigenlijk zou willen zijn, moet je mij niet bedanken.
TOM: Ik dank je voor het juist benoemen ervan. Niet veel mensen doen dit. Normaal gesproken is het gewoon klootzak, niet perfect!
ELIAS: Onderzoek de perfectie van je creatie. Onderzoek de constructie van dit personage dat je hebt gecreëerd. Dan kun je gaan beginnen met het in stukken te hakken, en opnieuw op te bouwen. Recreëer een ander personage die je meer tevreden zal stellen. Wees niet opnemend van schuldgevoel!
Dit zeg ik ook tegen jullie allemaal, dit is verspilde energie! Het dient geen enkel doel dan het creëren van schrijnen. Het is zeer sterk, en ook zeer glinsterend, en creëert prachtige ornamenten, maar het dient geen enkel constructief doel. Ik zal niet zeggen dat het geen creatief doel dient, want het is zeer creatief als je schrijnen aan het creëren bent! Wees niet opnemend van slecht of fout in de herziening van verleden situaties of creaties. Focus op nu. Ieder moment is je punt van creativiteit, want dit is de bedoeling van je kracht. Jij, op dit moment, bent het ultieme centrum van het universum! Dit moment is het ultieme centrum, en alles wat bestaat. Daarom moet je je geen zorgen maken over de ervaringen waar je eerder bereikend van was. Voor nu, focus binnen dit punt, deze nu. Ieder moment in het nu, biedt je de mogelijkheid voor keus en verandering. En daarom, wanneer je in je nu bent, thuis of op je werk, denk er dan niet over na, wat je over twee uur zult gaan doen, of hoe je zult handelen. Denk en handel in het huidige moment. Maak de keus niét creërend te zijn van je geiser binnen het huidige nu.
TOM: Jongen, je slaat de spijker op z’n kop! Dank je, Elias.
ELIAS: Je bent welkom. (Pauze)
RON: Ik zal nu gaan. Eigenlijk, heb je voor het grootste gedeelte alles al behandeld wat mij betreft, in wat je met Lawrence besprak. Het had ook te maken met mijn kind en mijn disconnectie van haar, en het schuldgevoel dat ik hierover heb, en eigenlijk, doet het mij niet eens zoveel, dat schuldgevoel! (Gelach)
ELIAS: Ik begrijp je. (Glimlachend)
RON: Ik begrijp voor het grootste gedeelte wel wat je Lawrence daarover verteld heb, maar er is een ander ding dat ik naar voren wil brengen, waar Lawrence en ik gisteravond een zeer scherpe discussie over hadden. Ik heb de indruk dat, (tegen Vicki) ik heb het je gezegd dat ik er met hem over zou praten! (Vicki grijnst). Ik had een indruk dat Jezus slechts een channel was, en dat God de essentie was die door hem heen channelde. Lawrence lijkt te denken dat de enige reden dat ik dit naar voren breng is omdat het vanwege een geloofsysteem is dat … We konden het niet echt eens worden met elkaar, maar ik wilde je toch vragen hierover, om te zien of jij enige inbreng had. (Goed gedaan, dit overschakelen naar “niet-persoonlijk” Ron!)
ELIAS: Ik zal dit verder met je bespreken, en je zult begrijpen wat ik bedoel, maar voor nu zal ik je een zeer simplistisch antwoord geven. Ten eerste, is er geen “god” hierin, dat is alleen maar een geloofsysteem.
RON: Dat begrijp ik.
ELIAS: Voor wat betreft de kwestie van het individu van Jezus, en het fenomeen van channeling, zal ik je vertellen dat hij dit fenomeen niet opnam. Dit was een individu die zeer verbonden was met essentie. Dit individu nam wel wat, maar zeer weinig, separaties op. Hierdoor was hij in staat, middels essentie, om de massa toe te spreken zonder de hulp van een andere essentie. Dit individu was feitelijk fysiek gefocust vanuit een essentie, naar drie fysiek gefocuste individuen binnen dezelfde tijdsperiode. Omdat deze ene essentie, fysiek gefocust, niet kon manifesteren binnen slechts een fysieke vorm en incorporerend zijn van alles wat hij moest aanleveren. Dit is al eerder door anderen dan mijzelf verklaard, want het is een waarheid. Deze essentie was, wat jij zou termen, uitgekozen, door een collectieve overeenkomst, om representatief te zijn van een nieuw tijdperk, wat opnemend moest zijn van jullie tijd en focus tot aan de verschuiving. Deze taak was te groot om te kunnen bereiken in fysieke focus voor slechts een individu. Daarom werd het verdeeld in drie fysieke manifestaties, die het concept en de kunstzinnige creatie van het christendom brachten. Is dit behulpzaam?
RON: Ja. Dank je.
ELIAS: Je bent welkom.
JIM: Wie waren de andere fysieke manifestaties?
ELIAS: Een was Saul, een was John. De een voorafgaande aan de andere, allemaal binnen dezelfde tijdsperiode. Connectie met de kernfocus van Jezus, zoals jullie hem kennen, werd alleen met John gemaakt binnen fysieke focus, maar er werd ook connectie gemaakt met Saul, in het initiëren van het nieuwe focus en het ontwaken van de missie, om zo te zeggen. Deze waren allen manifestaties van één essentie, en waren allen opnemend van een ultieme persoonlijkheid. (Lange pauze)
VICKI: Ik heb een participatie van Michael voor deze oefening, tenzij iemand anders wil … (terugschakelend naar “persoonlijk”)
CATHY: Ik zal gaan. Ik weet niet waar te beginnen. Oke. Dus, in het verruimen van mijn gewaarzijn, probeer ik meer gewaar te zijn, en op dit moment heb ik een teenager, die ik heb grootgebracht vanaf de leeftijd van tien jaar. En toen ik hem ging ophalen, wetende dat ik drie dagen met hem zou doorbrengen, hij is nu dertien, had ik een berg conflicten toen ik hem ging ophalen. Omdat ik liever wat anders aan het doen was, dan tijd door te moeten brengen met hem. Maar, als ik hem niet zou ophalen, zou ik zoveel schuldgevoelens hebben dat ik mezelf niet zou kunnen uitstaan. En nu dat hij er is, heb ik alsnog schuldgevoelens, omdat ik niet echt interactie met hem pleeg, ondanks dat hij een vriendje bij hem heeft, maar niettemin, vlieg ik tegen de muren op, in het trachten uit te vissen hoe mijn gewaarzijn te verruimen, en toch in fysieke focus te moeten leven, en tegelijkertijd mijn verstand niet te verliezen! (Aardige doorgaande zin!)
ELIAS: Wij lijken vanavond gemeenschappelijk het schuldgevoel op te nemen, wat het gevolg is van sterke geloofsystemen. Zie je niet wat een prachtige creatie je hebt opgenomen met geloofsystemen? Schuldgevoelens! (Pauze, en dan tegen Cathy) Ik zal je uitleggen dat je zeer sterke geloofsystemen hebt binnen dit gebied. Wat zeer ver uitstrekt binnen deze fysieke manifestatie. Aanvankelijk zag je jezelf als niet zeer accepterend zijnd, omdat je dit geleerd werd toen je jonger was, en je accepteert dit als een geloofsysteem. Nu dat je ouder geworden bent, heb je dit weggeduwd, en je hebt geprobeerd jezelf te overtuigen dat je accepterend en verantwoordelijk en een goed individu bent; wat je, in feite, ook bent! Dit wil niet zeggen dat je dit ook gelooft! (Glimlachend) Daarom heb je de situatie gecreëerd van het niet willen samenzijn met een individu binnen een permanente situatie. Hierin verschijnt ook een ander geloofsysteem, dat je geen kinderen mag opnemen, omdat je niet in een permanente relatie bent, en dit zou verkeerd zijn. Een geloofsysteem! Maar je bent ook incorporerend van het geloofsysteem dat een vrouw, om compleet te zijn, een kind moet hebben. Daarom, omdat je jezelf niet de mogelijkheid hebt toegestaan deze ervaring te beleven, heb je, zo gezegd, een ander kind “geadopteerd”, die je kan opnemen op een moederlijke wijze, en de elementen kan ervaren die samengaan met deze rol, zonder dat je toestaat dit permanent te laten worden, omdat je deze situatie niet mag opnemen, omdat je niet echt een goed persoon bent. En daardoor, zou je iemands kleine leven ruïneren als dit je enige verantwoordelijk was! (Glimlachend) Dit is zeer incorrect, maar, we spreken niet over correct zijn. We spreken over geloofsystemen. En hierin, ervaar je momenteel wat alle andere moeders je ook zullen vertellen te ervaren met hun kinderen in deze leeftijdsgroep. (Glimlachend) Denk nou niet binnen je geloofsystemen, alleen maar omdat een kind biologisch gelinked is aan een individu, dat dit individu niet dezelfde gedachtes en gevoelens zal hebben over deze kinderen, wanneer zij de adolescentie leeftijd binnengaan.
CATHY: Ik wil alleen maar dat hij perfect is, en hij is verre van dat! Hoewel mijn moeder niet wilde dat ik perfect was! Ze vertelde mij niet de hele tijd dat ik perfect was, of iets in die geest! (Zeer sarcastisch)
ELIAS: Zullen we gebruik maken van jullie termologie en volkstaal, en zeggen: “Gestoord!”? (Iedereen giert het uit) Je handelt op geloofsystemen die je familiair zijn, en je projecteert die geloofsystemen op dit jongere individu. Dit individu zal het prima maken. Je hoeft geen conflict of schuldgevoel te hebben, want dit individu, hoewel nog jong, zoals ik al tegen Lawrence zei, creëert zijn eigen realiteit. Je kunt het niet voor hem creëren. Wanneer je interactie hebt, of wanneer je naar jezelf kijkt, vraag jezelf dan af, wat creëert geen conflict? Neem dit op. Zoals ik jullie al eerder heb uitgedrukt, is het niet slecht om zelfzuchtig te zijn.
TOM: Nou, dát is een opluchting! (Gelach)
ELIAS: (Glimlachend) Zelfzuchtigheid binnen essentie focust automatisch op consideratie. Het is een natuurlijk bijproduct. (Zeer nadrukkelijk)
TOM: Ik denk dat je zojuist contact met mij maakte! Dank je, Elias.
ELIAS: Je bent welkom.
TOM: Glaasje water nodig?
ELIAS: Nee, dank je. Ik zal het aangeven wanneer ik een vloeistof wens. (Glimlachend, gevolgd door een pauze)
GUIN: Ik zal nu gaan. Ik hoopte eigenlijk dat we een pauze zouden nemen omdat ik echt moet plassen, maar ik zal het wel ophouden. Ik heb conflict met een kwestie in mijn leven, in een sexuele kwestie in mijn leven, en (pauze) oh nee, ik ben de vraag vergeten! (Lachend) Het heeft te maken met, ik bespak dit al met Michael en Lawrence, welke geloofsystemen hieraan verbonden zijn, en er zijn er een aantal, maar de grootste ervan is denk ik dat ik niet “normaal” ben. Ik soort van denk dat dit samengaat met alles wat goed of slecht is, en uiteraard heeft de maatschappij mijn geloofsystemen gemaakt van wat normaal is. Dat is alles.
ELIAS: Ah, we gaan nu van schuldgevoel naar “normaal”! (Glimlachend)
GUIN: Oh, maar schuldgevoel is hier ook in betrokken, maar ‘normaal’ is het grootste ding.
ELIAS: Dit probleem is gecompliceerd. Ten eerste, maak ik jullie kenbaar dat er meer bij betrokken is dan alleen het opnemen van je ervaringen binnen dit fysieke focus. Je hebt de situatie gecreëerd in overeenstemming en met de coöperatie van andere individuen. En hebt daar het geloofsysteem in doorgetrokken van het niet goedkeuren van jezelf. Dit is gedeeltelijk ook een voortzetting van een vorig focus, in wat jij termt te zijn van een “tegengestelde”, in mannelijke expressie, van het zijn van wat je termt de bedrijver. In het bekijken van dit ontwikkelingsfocus, als vergelding naar jezelf, continueer je met gelijkluidende geloofsystemen. Je zag jezelf eerder niet als een aardig of goed persoon; en daarom is het duidelijk dat je hiervoor moet betalen in deze fysieke focus. Nogmaals, tegen jou als aan Lawrence, zeg ik je, dat dit belachelijk is! Je draagt of neemt géén karma op!
Je incorporeert alleen maar geloofsystemen die je jezelf aandoet, wat niet nodig is. Ik zal je ook zeggen, dat je binnen je huidige situatie niet zo gefocust en aangedaan moet zijn, want je bent ook zeer “normaal” binnen fysieke vrouwelijke leeftijdperiodes, die niet altijd opnemend zijn van enorme sexualiteit. Je geloofsystemen doen je geloven dat andere individuen zich gedragen, op bepaalde manieren, en binnen bepaalde richtlijnen. En daarom moet jij ook conformeren naar deze norm. Dit is incorrect; maar je zal ook, in het onderzoeken van deze norm, observeren dat er veel vrouwelijke individuen zijn die deze zelfde situatie ervaren.
Je psychologie, die wederom deze geloofsystemen stimuleren, welke ook nog eens schadelijk zijn in bepaalde gebieden, en zeer incorrect zijn, zijn altijd aan het kijken naar je kinderjaren, om al je malaises te kunnen uitleggen, of, wat je waarneemt als het zijn van malaise. Ze zijn altijd een situatie voor je aan het creëren waar je op moet focussen. Dit wil niet zeggen dat individuen geen terugslag ervaren gedurende hun focus. Hoewel je psychologie je aanmoedigt om je ervaringen uit je verleden op te graven zodat je ze kunt bekijken, bieden zij je geen oplossing aan om er doorheen te kunnen gaan. Ze brengen alleen maar je schrijnen naar boven, zodat je ze nog meer kunt bekijken. Dit bereikt helemaal niets. Je moet jezelf afvragen over je geloofsystemen. Je bent een creatief en glorieus creatuur. Je hebt ervaringen gecreëerd. Deze zijn niet goed of fout. Het zijn alleen ervaringen. Het zijn communicaties naar essentie van fysiek gefocuste interacties en ervaringen. Dit maakt je niet slecht of verkeerd. Je bent, in werkelijkheid, een kunstzinnige expressie en reflectie van essentie. Je hebt geleerd om situaties te bekijken als onacceptabel of pijnlijk of fout. Hierin, in plaats van alleen maar je schrijnen naar je toe te trekken, vanuit regiogebied twee, alleen maar om ze weer te bekijken, of om er nieuwe juwelen aan toe te voegen, onderzoek elk van deze ornamenten die je daar hebt geplaatst tijdens het creëren van deze schrijnen, en vraag jezelf af of je jezelf nog steeds bekijkt als dit kwaadaardige, slechte persoon; want dat ben je niet! Net zoals ik aangaf, dat ik geen duivel ben, omdat demonen en slechte geesten niet bestaan, ben ook jij niet kwaadaardig of slecht. (Zachtjes).
GUIN: Dus, dan kan ik de schrijnen afbreken? (Zeer emotioneel, huilend)
ELIAS: Dat kan je zeker! Als Elias fysiek manifest was op dit moment, zou ik je een staaf dynamiet overhandigen om ze op te blazen! (Grinnikend)
GUIN: Dank je. (Heel stilletjes)
ELIAS: Je bent welkom. Je zal connectie maken, wees hier niet bang voor. In je toekomst, zul je Elias benaderen met een tegengesteld probleem en zeggen, “ik heb een teveel van deze ervaring! Mijn oranje is niet meer onder controle te houden!” (Gelach) Dit zal voorbij gaan.
GUIN: Ik zal zoals Michael zijn! (Lachend)
VICKI: Kunnen we een korte pauze inlassen?
ELIAS: Ja. We zullen daarna doorgaan.
BREAK: 7:54 HERVATTING 8:35 PM
ELIAS: We gaan weer door. (Hier, zijn er veel “Wauws!” en gelijksoortige expressies van de groep, in reactie op Elias die binnen een seconde verschijnt nadat Mary haar ogen dichtdoet. Dit is het snelste ooit!)
ELIAS: Ik heb Michael verteld deze actie te verwachten van mij, want, als ik heel snel naar voren kom, kan hij gewend raken hieraan. Ik zou hem weleens snel kunnen gaan verassen! (Grinnikend) Nu, we zullen doorgaan.
RON 2: Nou, dan zal ik maar van start gaan. Sinds ik laat erbij kwam, en niets van het spel afwist, is het soort van moeilijk voor mij om te kunnen relateren aan dit soort dingen. Behalve dat ik veronderstel dat ik net zoveel geheimen heb waar ik niet over praat zoals de korrels van mosterdzaadjes in een kan met water, Elias. (Elias is breeduit aan het grinniken) Alles van egoisme tot aan seksuele orgiën, en nog veel meer, maar, ik heb er geen spijt van, per se. Dus daarom, heb ik geen tegenactie van een systeem van een geloof, behalve dat ik geloof dat alles oke is. Het was mijn eigen doen, en ik zal de schuld op mij moeten nemen, hoe dan ook, of, het goede ervan, of hoe je het ook zou willen benoemen. De enige twee dingen waar ik een antwoord op zou willen hebben is een nieuwsgierigheids-ding, meer dan iets anders. Een, ik kon niet wegkomen om bij mijn moeder te zijn toe ze overleed. Ze lag in het ziekenhuis. Ze overleed, en binnen een paar minuten, vijf of tien minuten, werd mijn neefje geboren, en dat was een hele vreemde situatie omdat zij in hetzelfde ziekenhuis waren. Ik weet niet of dat dingen zo snel gaan, omdat tijd niet relevant is, binnen dit argument dan. Dus, als je mij een soort van relaas kan geven daarover.
ELIAS: Ik zal je aangeven dat de essentie van je moeder niet ingecorporeerd is in de fysieke vorm van je neefje. Hoewel dit wel een intentionele uitwisseling was van een fysieke focus voor een andere, om zo te zeggen. Ze is verdergegaan naar een ander focus, en deze nieuwe essentie koos ervoor fysiek opgenomen te worden, in een soort van vervanging en ter verzachting van verdriet. Deze nieuwe essentie creerde een afleiding binnen fysieke focus, wat toeliet dat bestaande individuen zich konden concentreren op hem, omdat de essentie die overging, je moeder, geen hulp nodig had, omdat zij heel gemakkelijk haar nieuwe focus incorporeerde. Ook, was dit een overeenstemming, ze wenste niet dat de nabestaanden binnen fysieke focus verdrietig zouden zijn. Daardoor heb je deze overeenkomst van uitwisseling, een geboorte in een nieuwe focus, een geboorte in fysieke focus. (Pauze)
RON 2: Dank je. Ik denk dat dat alles is wat ik heb (op dit moment). Dank je.
ELIAS: Je bent welkom.
RON 2: (Tegen Jim) Jouw beurt!
JIM: Dit is iets waarvan ik voel dat ik mee opgegroeid ben. En op sommige gebieden denk ik wel dat ik erover heen ben, maar, in school en tijdens het opgroeien, werd ik geleid te geloven, dat het mij ontbreekt aan intelligentie, beschouwd wordt als traag, en geen artistiek vermogen heb. Waar ik een groot verlangen naar heb om meer met kunst te creëren, maar ik doe het niet, en ik aarzel er maar mee vanwege de blokkades die er zitten, en ik zou ze heel graag willen verwijderen, maar ze schijnen heel goed vast te zitten.
ELIAS: Dit wordt veroorzaakt door hetzelfde geloofsysteem van ontoereikendheid, wat een van de grootste bestendigde geloofsystemen is die jullie allemaal opnemen en versterken. En wanneer een ander individu dit niet voor je versterkt, dan versterkt je het naar jezelf! Ook hierin, ben je zeer creatief. Ik zal je zeggen dat je er goed aan zou doen, in speelsheid, om te schilderen.
Je focust je energie op wat je gelooft, onderstreep gelooft, je verantwoordelijkheden te zijn waar je jezelf mee moet bezighouden. Dit neemt niet alleen je werk op. Dit is ook opnemend van wat je ziet als je speeltijd, want binnen je speelsheid incorporeer je de verantwoordelijkheid voor je vrouw, en focust op het verbinden met haar, en in het zijn van een “betere” man. Daarom ben je niet werkelijk speels, en druk je geen creativiteit of kunstzinnigheid uit. Je bent uitdrukkend van een verantwoording welke direct verbonden is met een geloofsysteem. Hierin, geef ik je aan, dat in het focussen op jezelf en je essentie, je toe moet staan dat je creativiteit kan flowen. Geef jezelf, iedere dag, je eigen tijd, zodat je je creativiteit kan uitdrukken. Schilder! Je zult verbaasd staan over jezelf, wat je produceert binnen die creativiteit! Je zou jezelf ook kunnen verbazen over je eigen percepties en gewaarzijn van wat om je heen is, en wat binnenin je zit.
JIM: Je zit er dichtbij. Heel dichtbij.
ELIAS: Dat is de bedoeling ervan.
JIM: Dank je. ELIAS: Je bent welkom.
TOM: Elias, ik zit hier nu al de hele avond naar deze Albert Einstein foto te kijken, en het zegt, “Imaginatie is belangrijker dan kennis.” Daar zit veel waarheid in, niet?
ELIAS: Ja.
TOM: Wederom dank je.
ELIAS: Je bent welkom.
CATHY: Over waarheid gesproken; oke, er is geen goed, er is geen fout, er is geen juist, er is geen slecht. Het zijn allemaal ervaringen. Nou, ik heb je horen praten over waarheden, maar ik heb je nog niet horen praten over waarheid en leugens tegelijkertijd.
ELIAS: Wat je zou uitdrukken in fysieke focus als niet-waarheden.
CATHY: Ja.
ELIAS: En hoe wil je dat ik deze situatie van fysiek gefocuste onwaarheden behandel?
CATHY: Waarom wij het behandelen als juist en slecht, en goed en fout. Het is maar een ervaring. Dus als ik iemand een leugen vertel, is het niet anders als het vertellen van een waarheid? Het is maar een ervaring?
ELIAS: Je ziet dit als goed en fout, correct? (Glimlachend) Dit wil niet zeggen dat je leugenachtig moet zijn met individuen. Ik zal uitleggen dat hoe verder je separeert of disconnectie hebt met essentie, hoe meer je niet-waarheden zult opnemen. Terwijl je verruimt en dichterbij de connectie komt met essentie, neem je meer waarheden op. Je elimineert verborgen elementen, welke de elementen zijn die onwaarheden bevorderen. Als je niets verbergt, heb je geen noodzaak tot oneerlijkheid! Als je in connectie bent en gewaarzijn opneemt, heb je geen behoefte aan onwaarheden. We focussen niet op het separeren en verder weg bewegen van essentie. Daarom incorporeer ik geen discussie over onwaarheden, omdat je focus zich beweegt naar een breder gewaarzijn, die automatisch waarheid opneemt. Als je jezelf afvraagt hoe je moet omgaan met andere individuen die onwaarheden opnemen, zal ik je zeggen dat je, ten eerste, moet kijken hoever zij zijn in gewaarzijn. Ze zijn gesepareerd, en nemen geen essentie op. Dit, als basis, zal je een nieuw begrip toelaten en een tolerantie, en je moet jezelf eraan herinneren, om geen conflict op te nemen! (Glimlachend)
CATHY: Wel, weet je nog dat je zei dat wij het zouden weten als wij iemand ontmoeten die van “gelijke geest” is, die zou willen deelnemen in wat we hier doen? Nou, ik weet niet een twee drie iemand, maar, als ik doorga met deze bijeenkomsten voor zolang als dat ze doorgaan, wat moet ik dan zeggen tegen mensen die mij vragen wat ik doe? Omdat ik er niet van houd om te liegen. Daar heb ik wat mee. Dus, wat moet ik hun vertellen? Ik wil ook niet dat ze denken dat ik een complete gek ben, omdat ik gewoon weet dat ze het niet zullen begrijpen.
ELIAS: Ah, nu nemen we weer een ander geloofsysteem op! (Grinnikend)
CATHY: (In unie met Elias) Geloof Systeem! (Gelach) Nou, dat weet ik, maar ik zal toch moeten functioneren! (Iedereen begint te praten)
ELIAS: En zijn deze individuen je aan het belemmeren in het functioneren binnen dit fysieke focus, als je de waarheid zou opnemen?
CATHY: Nee. Ze zullen me niet kunnen tegenhouden. Ze zouden kunnen denken dat ik raar was ofzo, maar …
ELIAS: En zullen deze individuen je op de stapel verbranden? (Gelach) Of misschien zullen zij tegen je stemmen vanwege “rare” geloofsystemen! Of misschien zullen zij alleen hun schouders ophalen. (Glimlachend)
CATHY: Ik ben er toch niet mee op mijn gemak. Zo dan!
RON: Nou, je hebt twee keuzes. Je kan ze of de waarheid vertellen, of een leugen.
JIM: Met dit soort dingen, is de waarheid veel leuker!
CATHY: Dus, ik ga naar huis en vertel een dertienjarige en een vijftienjarige dat ik hier was om te luisteren naar iemand die iemand door hun lichaam aan het channelen was, en dat wij praten over wat wij geloven. Word ik geacht dat te doen?
ELIAS: Ik zal je een heel fysiek gefocust antwoord geven die je kunt opnemen met Michael, die ook een puber thuis heeft zitten die een hoop vrienden heeft. Elizabeth, in werkelijkheid, deelt niet altijd deze informatie met haar vrienden, maar ze uit ook niet dat ze geen kennis van mij heeft. Hierin, hebben zij haar gevraagd over deze situatie, en je zou verbaasd zijn over hun feitelijke gebrek aan belangstelling! (Lachend)
CATHY: Nou, dan zal ik haar maar gewoon vragen wat ze vertelt, dan.
ELIAS: Dit zou ik zeker doen, want dit is beschikbaar voor je.
CATHY: Dan zal ik dan ook doen! (Heb je dat al gedaan, Cathy?)
ELIAS: Ik zou je niet aan willen aanmoedigen om onwaarheden te uiten. (Pauze)
VICKI: Zou het nu een geschikte tijd zijn om Michael’s oefening naar voren te brengen?
ELIAS: Als je wilt.
VICKI: Zijn oefening behandeld de kwestie van het probleem van zijn rug. Hij is niet in staat geweest om het te verbinden aan een geloofsysteem, maar is van mening dat, als hij dat zou kunnen, hij van invloed zou kunnen zijn op het probleem. (Pauze)
ELIAS: (Glimlachend) Ik zal betuigen aan Michael “zeer goed” voor de expressie van deze situatie, ook al hecht hij dit niet aan een geloofsysteem vast, want, het neemt wel geloofsystemen op. Dit is ook opnemend van een geheim. In deze situatie heeft Michael een excellent werk verricht in het creëren van een schrijn, en het compleet in RG 2 te plaatsen en het niet te bekijken. De situatie is direct gerelateerd aan Michael’s moeder. Dit omvat diverse situaties. Oorspronkelijk nam hij als kind een geloofsysteem op, dat hij slecht of onwaardig was omdat hij werd weggehaald bij zijn moeder, hoewel hij dit niet ziet als een negatieve situatie, want hij rationaliseerde dat zijn vader zorgzaam en goed en gevend en liefdevol was. Er was in eerste instantie wel de vraag, zoals een klein kind zal doen, waarom er eentje werd weggehaald, en niet allemaal. Dit werd in zijn jeugd kort besproken met zijn vader, maar de uitleg die werd gegeven bestond uit negatieve implicaties richting moeder. Wat een negatieve zienswijze van zijn moeder creëerde. Dit bleef zo gedurende haar focus. Zijn moeder nam vele lichamelijke aandoeningen op, waar Michael zeer weinig tolerantie voor had, waardoor hij de situatie van geïrriteerdheid creëerde, wat weer een nieuw geloofsysteem creëerde, omdat hij geloofde dat hij verkeerd en slecht was, door gemeen te zijn tegen zijn moeder. Hij drukte maar weinig tolerantie of geduld voor haar situatie uit.
Hierin, zoals jullie allemaal doen, nam hij een juweel van schuldgevoel op. Nu zijn moeder is overleden, en hij in dezelfde tijdsperiode zit, als dat zij haar grootste conflict had, is hij begonnen met het opnemen van een gelijksoortig conflict, wat je zou kunnen zien als een vorm van gerechtigheid. Hij is onaardig geweest tegen een individu, en daarom moet hij dit rechtzetten door het opnemen van fysieke malaise, voor de ervaring van het kunnen begrijpen van het andere individu, waardoor hij zichzelf zal toestaan meer tolerant en meer begrijpend te zijn. Het is niet nodig om fysieke malaise op te nemen, omdat hij niets fout heeft gedaan. Het geloofsysteem in deze situatie is zeer sterk, zo sterk zelfs, dat het niet eens mag worden bekeken. Dit geloofsysteem strekt nog veel verder dan alleen het creëren van een enkele fysieke malaise, want dit is waar zijn angst oorspronkelijk ontstond, in dezelfde leeftijdsperiode, met betrekking tot de dood. Je zou verbaasd zijn over hoe ver je geloofsystemen je kunnen voeren, zelfs tot aan het beëindigen van fysieke focus, en in wat lijkt te zijn “natuurlijke omstandigheden”. Deze malaise die hij gecreëerd heeft, werd zeer efficiënt uitgevoerd, want hij creëerde deze binnen dusdanige omstandigheden, dat het zelfs de schrijn weet te verbergen!
Zijn geloofsystemen worden daardoor afgeleid, waardoor hij dit fysieke probleem kan vasthechten aan een fysiek ongeluk die plaatsvond in direct verband met een werk situatie. Voor de betreffende situatie die gedeeltelijk werd opgenomen, was dat ook een zeer handige en creatieve expressie in het verstoppen van dit schrijn. Dit schrijn, zoals bij Sophia, is dusdanig versierd geworden, dat het niet onmiddellijk helemaal zal kunnen verdwijnen. Ze hebben veel tijd gestoken in het bouwen ervan. Michael is juist dat hij op vele gebieden geen schrijnen opneemt, maar waar hij dit wel doet, creëert hij monumenten. En dit is ook een andere reden waarom zijn moeder kort geleden ervoor koos om hem te bezoeken. Hij was er toennertijd nog niet klaar voor om dit antwoord te horen. Hij had het nodig om tot dit punt te komen waarin hij de vraag zou stellen, voordat ik hem informatie zou aanbieden. Hij kan nu iets meer succes opnemen met deze aandoening, als hij niet eerst een andere conditie creëert om deze weer te vervangen!
Ik zeg jullie allemaal, want jullie nemen allemaal dezelfde geloofsystemen op en zien elementen van jezelf als onacceptabel, dat jullie allemaal goddelijke creaturen zijn! Jullie zijn allemaal kunstzinnig en creatief, en jullie zijn allemaal goed en mooi. Jullie nemen geen kwaadaardigheid of slechtheid of onacceptabelheid op. Daarom, terwijl jullie allemaal aan het creëren zijn, creëren jullie schoonheid! (Pauze) Als je gelooft in positieve geloofsystemen in tegenstelling tot negatieve geloofsystemen, en als je dan toch geloofsystemen moet opnemen, neem dan die op die je de expressie toelaten van het zijn van jezelf. Incorporeer geloofsystemen die je toestaan te verruimen en creatief te zijn. Laat geloofsystemen toe die je aanmoedigen om de separatie te laten wegvallen. Je beschikt over het vermogen dit te doen. Jullie zijn multidimensionale wezens. Jullie hebben jezelf dit al bewezen. Jullie zien jullie vermogens van creatie al overal om je heen en binnenin je. Je ziet je multidimensionaliteit in je oefeningen. Daarom, neem dit op (pauze), en refereer naar onze eerdere transcripties, en onthoud hoe vaak ik jullie vertel, dat jullie je eigen hoogste expressie zijn die je allemaal creëert. (Pauze)
JIM: Mag ik nog een vraag stellen? Ik heb net “The Magical Approach” gelezen. (Een Seth boek) Daarmee vergeleken, klinkt het hetzelfde, als wat jij ons aan het communiceren bent. Kun je een toelichting geven, of dat wat jij uitdrukt, hetzelfde is wat Seth bedoeld met de ‘magische benadering’, in plaats van een rationele benadering op het leven?
ELIAS: Dat zou correct zijn. In het bekijken van je foto van Einstein, met het verbeeldingsvolle onderschrift, incorporeer dit; je focust zo makkelijk op wat je ziet als negatieviteit. Ik zal wedden dat je met elkaar, in deze kamer, zou kunnen converseren voor uren en uren over wat je fout doet, of hoe oncreatief je bent, en je versterkt je separatie en je geloofsystemen in die richting. Ik heb je al verteld, je creëert waar je op concentreert! Ah! Mijn oefening voor volgende week!
Je zult opmerken waar je iedere dag op concentreert, wat je denkt en doet de hele dag, iedere dag. Nuttig je een ontbijt, of geloof je niet in ontbijten? “Douche” je, zoals jullie zeggen, iedere dag, of niet? Ben je bepaalde uren aan het werk, en bepaalde uren aan het slapen? Draag je bepaalde kleding? Reageer je op een bepaalde manier op individuen? (Pauze) Luisteren jullie wel naar jezelf, ooit??? (Gelach)
Je creëert waar je je op concentreert! Als je deze tijd zou doorbrengen in het concentreren op hoe creatief je bent, hoe liefdevol je bent, of hoe geweldig je bent, of hoe begrijpend je bent, dan zul je deze dingen ook creëren. Als je aan het concentreren bent op de perfectie van je klootzakkerigheid, dan zul je ook dit creëren! (Gelach) En, ik zal weer aangeven, dat concentratie niet noodzakelijkerwijze betekent, dat je heel erg hard op deze dingen moet concentreren. We hebben het al eerder gehad over instincten. Een instinct is enkel een herhalende actie, tot op het punt dat er niet meer over wordt nagedacht. Daarom, zou je op verschillende dingen kunnen concentreren, en merken dat je niet feitelijk erover nadenkt. Ben je aan het denken dat je slank bent, en denk je dat je niet slank bent?
GUIN: Ik veronderstel dat als wij concentreren op iets, maar niet echt erin geloven, dat het dan niet gebeurt.
ELIAS: Je kan je geloofsystemen beïnvloeden door je gedachten. Als je aan het ruziën bent met jezelf binnen je gedachten, dan schiet je het doel voorbij door het creëren van conflict. Als je iedere dag in je spiegel zou kijken en zou zeggen, “ik ben slank, ik ben slank, ik ben slank,” en je denkt ook, “dat ben ik niet, dat ben ik niet,” dan creëer je alleen maar conflict, en je creëert dan geen nieuw geloofsysteem! (Gelach)
RON 2: We hebben twintig jaar opgebouwde dingen af te breken. Het is niet zo makkelijk om dat voor elkaar te krijgen.
ELIAS: Dat zou correct kunnen zijn, maar ik zal je ook vertellen dat in mijn laatste manifestatie, ik opnemend was van duizenden jaren van accumulatie die “afgebroken” moest worden, om zo te zeggen. Je incorporeert maar een focus.
TOM: Ik heb een vraag, Elias, maar ik moet even kijken hoe ik het zal opbouwen. Als wij al deze geloofsystemen hebben, en wederom, leidt dit terug naar de vraag die ik eerder stelde. Ik denk dat je wel weet wat ik wil gaan vragen. Als wij al die geloofsystemen hebben alleen al in dit focus die ons belemmeren in het vooruit bewegen, hoe zit het dan met al die oude zooi uit vorige focussen?
ELIAS: Je punt van kracht is nu! (Zeer benadrukkend)
TOM: Deze seconde?
ELIAS: Ja! Als je je zou realiseren dat je aan het creëren bent, als je je zou realiseren dat alle tijd simultaan is, er geen verleden is, er geen toekomst is. Alle dingen zijn nu. Daarom heb je effect op alle dingen. Als je zou willen, zou je wat je noemt je verleden kunnen binnengaan, waarvan ik zeg dat het zijdelings is, en je zou elementen kunnen veranderen van dit verleden die effect zullen hebben op dit huidige moment, of je zou effect kunnen hebben op de toekomst die beïnvloedend is en effect heeft op het huidige nu. Alle punt van focus is nu!
RON 2: Wat gebeurde er eigenlijk ooit met Lucifer?
ELIAS: (Lachend) Ik moet gewoon een enorme affectie uitdrukken voor deze essentie van Kali, want dit is werkelijk ware onschuld! (Breeduit grinnikend) Ik zal je betuigen, nogmaals, dat dit een religieus geloofsysteem is en, in werkelijkheid, was en is er geen essentie van dit soort. Het bestaat niet. Het is een religieus geloofsysteem die werd opgenomen ter illustratie van een punt. Je hebt gecreëerd wat je ziet als een officieel aanvaard bestaan, en binnen dat bestaan heb je voor jezelf officieel aanvaarde regels ingesteld. Daarom, moet je opnemend zijn van religieuze geloofsystemen, vanwege de correlatie en handhaving van deze geaccepteerde regels. Dit is niet noodzakelijk realiteit.
RON 2: Dank je.
ELIAS: Je bent welkom.
VICKI: Als men door een geloofsysteem kan heengaan, dan kan men misschien ook een schrijn on-creëren?
ELIAS: (Zoekend naar zijn kopje) Beweeg het kopje niet! (Gelach) Dit zal voor Shynla zijn. (Voor de eerste keer, vind Elias het kopje en pakt het op zonder assistentie, buigend naar Cathy) Ik kan je niet garanderen dat ik zo geconcentreerd kan zijn op dit object in de toekomst!
CATHY: Dat is oke. (Gelach)
ELIAS: Je sprak over schrijnen.
VICKI: Ja, het on-creëren ervan.
ELIAS: Je zou ze heel goed kunnen on-creëren, zo te zeggen, als je door de kwesties zou heengaan die ze creëerde. Hierin, is het jouw keuze, of je jezelf de toestemming geeft om door vastgehouden geloofsystemen heen te gaan. Je kunt ervoor kiezen de schrijnen stukje bij beetje af te breken, of je kunt ervoor kiezen het in zijn geheel af te breken. Dit is afhankelijk van het feit of je jezelf toestemming verleend om het te vernietigen. De geloofsystemen die je vasthecht aan je schrijnen, daar zul je doorheen moeten gaan, zodat ze in staat gesteld kunnen worden om weg te vallen. Wegduwen van geloofsystemen creëert alleen maar grotere of nieuwe geloofsystemen; dit is hetzelfde principe als het doorlopen van een angst, wat in essentie is wat je aan het doen bent, want separatie en geloofsystemen die schrijnen creëren zijn een reflectie van een angst. Meest waarschijnlijk, bij jullie allemaal, zou deze angst zijn dat je onaanvaardbaar bent. (Pauze). Behalve voor Ron natuurlijk. (Grinnikend)
VICKI: Behalve voor Ron, hé? (Lachend)
ELIAS: Omdat ik mij heb gerealiseerd dat hij niet een geestverschijning was, want hij is werkelijk ingecorporeerd in mijn focus. Het is alleen maar een verschijning die je ziet! Ron heeft perfect gecreëerd! Ik zal niet zeggen wat het is dat hij dan zo perfect gecreëerd heeft! (Gelach) (Met affectie glimlachend naar Ron) Ik speel met je, omdat ik weet dat je weer met mij zult spelen.
RON 2: Wanneer zul je hints gaan geven van wat de volgende verschuiving zal zijn?
ELIAS: Ik heb deze verschuiving jullie al vele malen uitgelegd. Ik heb jullie complete explanaties gegeven, niet alleen hints!
RON 2: Ik heb die transcripties niet gelezen. Ik was er niet. Ik vraag je excuses hiervoor.
TOM: Elias, waarom bouwden wij deze geloofsystemen op religie op? Waarom deden wij onszelf dat aan?
ELIAS: Je bekijkt dit, wederom, als een negatieve creatie.
TOM: Ja, dat wel.
ELIAS: Dit is niet een negatieve creatie. Dit is een kunstzinnige expressie van verbeelding! Je bekijkt dit nu als een negatieve expressie alleen maar vanwege de reden dat je verveeld bent geraakt met dit focus, en je wenst een nieuw focus te creëren, welke je aan het creëren bent. Ik zal je zeggen dat vijfduizend jaar van nu, je deze verschuiving als verveeld zult ervaren, en zal zeggen, “Waarom creëerden wij in de eerste plaats die verschuiving, want het is zo vreselijk!” Het is niet zo vreselijk. Het is een zeer creatieve expressie, zoals ook je religieuze onderneming was.
Ik ben in de veronderstelling dat ik al genoeg van jullie tijd heb opgenomen vanavond, hoewel ik zeer aangemoedigd wordt door het zien van al die individuen die naar mij toeleunen vanavond, in tegenstelling tot het wegleunen! (Hier, is iedereen naar voren aan het leunen, heel aandachtig wezend) Vergeet niet onze oefening voor volgende week, want ik zal het niet vergeten! (Gelach) We zullen oefeningen opnemen met geloofsystemen, want dit zal uiteindelijk een realiteit gaan worden binnen je begrip, en hierin, terwijl je het begrip en je gewaarzijn vergroot, zul je je conflicten verkleinen. Daarom, nogmaals, in de vorm van een uitstekende moordende Fransman, (gelach), zeg ik jullie allen, au revoir!
CATHY: Vicki, wil je Michael’s vraag nog stellen?
VICKI: Ik denk niet dat het nog belangrijk is op dit punt.
MARY: Want raadt eens, ik ben terug!
Elias vertrekt om 9:46 PM
1995 Vicki Pendley/Mary Ennis, Alle Rechten Voorbehouden
Vertaald door
Copyright 1995 Mary Ennis, All Rights Reserved.