Donderdag, 10 juli, 1997 (Privésessie)
Deelnemers: Mary (Michael), Vicki (Lawrence), Cathy (Shynla), en David (Mylo). (Ook, Margot (Jeselle) en Howard (Bosht)!)
Opmerking van Vicki: Margot en Howard vroegen mij een privésessie uit te voeren voor hen, en ik ging akkoord. Het zou verwarrend kunnen zijn als ik mijn naam gebruik als de vragensteller. Dus, ondanks dat ik degene was die de vragen stelde voor Margot en Howard, zal ik toch de namen van Margot en Howard gebruiken, behalve daar waar ik mij ermee bemoeide en mijn eigen vragen stelde.
Elias arriveert om 6:36 PM. (Tijd was 12 seconden).

ELIAS: Een goedemiddag. (Glimlachend)

VICKI: Goeiemiddag. Dit gaat wat anders als normaal. Op verzoek van Margot en Howard voer ik een privésessie voor hen uit, en dus heb ik aardig wat vragen van hun beiden.

ELIAS: Begrepen.

MARGOT: De essentie van een baby kan op ieder gewenst moment het foetus binnengaan, voordat het geboren wordt. Zou het dan ook waar kunnen zijn dat een essentie kan wachten met het binnengaan van een baby totdat de baby twee jaar oud is? En als de essentie besluit om de baby helemaal niet binnen te gaan, is dit dan de oorzaak van wiegendood?

ELIAS: Voor wat betreft de vraag of de essentie kan wachten met het binnengaan van een zuigeling totdat het twee jaar is; ja. Ik had al eerder uitgelegd dat er een periode van tijd aanwezig kan zijn, waarin een essentie nog niet volledig opgenomen zou kunnen zijn in de fysieke vorm, hoewel de essentie wel gedeeltelijk is opgenomen. Zoals ik ook al eerder uitgelegd heb, moet je fysieke vorm in communicatie zijn met subjectieve activiteiten. De fysieke vorm zal niet voor uitgebreide periodes van tijd kunnen functioneren zonder de gedeeltelijke opneming van de essentie. Daar het fysieke lichaam (zich) moet aanpassen (na de fysieke geboorte) aan de omgeving en het zelf moet gaan leren manipuleren, om zo te zeggen, moet er een gedeeltelijke opneming van essentie aanwezig zijn in de fysieke vorm. Er is minder noodzaak voor deze opneming gedurende de tijdsperiode dat het fysieke lichaam nog in het lichaam van de moeder verblijft, omdat de subjectieve communicatie door de moeder aan de vorm wordt geleverd. Wanneer eenmaal geboren, moet de binnengaande essentie in ieder geval minstens gedeeltelijk zijn opgenomen in het lichaamsbewustzijn, om de continuatie en de manipulatie van beweging en functioneren in staat te stellen.

Voor wat betreft de situatie van zuigelingen die overlijden om voor jullie onbekende redenen, zijn er verschillende redenen op te noemen voor deze actie. Dit zou niet altijd hoeven te liggen aan het feit dat een essentie kiest om niet volledig te manifesteren binnen het lichaamsframewerk van de baby. Binnen je cyclus van manifestaties in deze dimensie, zou je kunnen manifesteren (alleen) voor het doel van de seksuele oriëntatie ervaring, en zou je voor een ervaring kunnen kiezen die van tijdelijke aard is, en dus zul je vrij jong disengageren (overlijden), en sommige zelfs al bij de geboorte, wat in jullie termen ‘ook telt’ als een manifestatie.

Er zijn vele redenen waarom dat kleine kinderen, in jullie termen, op zeer jonge leeftijd zouden kunnen disengageren (overlijden). Het zou ook een keuze kunnen zijn die is overeengekomen met de ouders. De ouders zouden voor de ervaring van een zwangerschap en de fysieke geboorte kunnen kiezen, maar kiezen geen ouders te zijn. En zal een essentie, in samenwerking met deze keuze, enkel maar manifesteren voor deze ervaring, maar niet om door te continueren in de fysieke focus. Er zijn ook situaties waarbij deze zelfde actie wordt opgenomen ten bate van individuen en hun fysieke ervaring – het stelt hen in de gelegenheid om de fysieke en emotionele ervaring van het verliezen van een klein kind te kunnen ervaren.

Er kunnen dus vele redenen zijn voor het onverklaarbare overlijden van zuigelingen. Het wordt vanwege vele verschillende redenen gekozen.

MARGOT: Is het waar dat als de essentie besluit om te disengageren (overlijden) gedurende de jonge kinderjaren, dat de essentie dit meestal doet voordat het kind acht jaar wordt, omdat het kind dan de leeftijd zal gaan bereiken waarop het zijn onderscheidingsvermogen gaat ontwikkelen?

ELIAS: Dit is een overtuigingsysteem. Kinderen, in jullie termen, zullen niet gewoonlijk disengageren (overlijden) op deze leeftijd. Het is slechts een keuze. Er disengageren niet meer kinderen voor deze leeftijd dan na deze leeftijd. Er is geen bepaalde leeftijd dat ‘onderscheidingsvermogen’ wordt ontwikkelt. Maar niettemin, zoals ik al verklaarde, bereikt wel elk individu een punt waarin zij een besluit maken, in jullie woorden, en sommige kiezen om door te continueren in hun manifestatie, en bewegen zich dus hun objectieve focus in. Sommige andere individuen kiezen op dit punt aangekomen om niet helemaal de objectieve focus op te nemen en zullen, in de ogen van jullie samenleving en volgens jullie overtuigingen, overkomen als niet-functionerende individuen, omdat zij niet doorcontinueren binnen de officiële richtlijnen van jullie realiteit. Zij verkiezen veel meer subjectieve (dan objectieve) activiteit op te nemen, en staan toe dat dit zowel doorbloed als coëxisteert met hun objectieve gewaarzijn.
Er is geen vastgestelde periode van tijd waarin deze actie zou voorkomen. Het is volledig individueel. Sommige individuen kiezen ervoor om gedurende hele lange tijdsperiodes meer subjectief (dan objectief) gewaar te zijn. Jullie zien dit als een ontwikkelingsstoornis; als een kinderlijke kwaliteit die blijft doorcontinueren in bepaalde individuen, in jullie woorden, dat langer doorcontinueert dan bij de gemiddelde persoon. Sommige kiezen ervoor om deze objectieve completering, om zo te zeggen, al zeer jong op te nemen, en zullen op de zeer jonge leeftijd van vier of vijf jaar de interactie met hun subjectieve gewaarzijn loslaten, en komen dan bij jullie over als zeer gevorderd in hun ontwikkeling. Jullie prijzen deze actie zelfs! In het licht van de informatie die je wordt gegeven, zou je dit idee misschien willen herevalueren; dat je bepaalde kinderen als ‘langzaam’ bestempeld omdat zij voor een meer subjectievere activiteit kiezen - want zij nemen veel meer gemak op in hun fysieke focus, en bewegen zich veel gemakkelijker door jullie verschuiving heen.

VICKI: Zou dit het geval zijn geweest met zo iemand als Mozart, die al hele symfonieën schreef op zijn vijfde?

ELIAS: Nee.

VICKI: Wat dan?

ELIAS: Dit is de keuze voor een andere actie. Dit is een voortdurende toelating van subjectieve doorbloedingen. Het wordt toegestaan om zich te manifesteren op bepaalde gebieden – dit is wat jullie zien als het uitblinken op bepaalde gebieden. Dit is het doorbloeden van de creativiteit waar zij een affiniteit mee hebben in andere focussen, en kiezen deze acties al zeer jong op te nemen; waardoor zij henzelf de ervaring van deze creativiteit gedurende het geheel van hun focus toelaten.

MARGOT: Ik kwam eens in contact met twee mensen die hun leven moesten doorbrengen in een geestelijk gezondheidsinstituut omdat ondanks het feit dat zij rekenkundige genieën waren, zij niet goed in de algemene maatschappij konden functioneren. Later werd mij verteld dat zij voor het eerst een focus op aarde hadden, en je hebt daar al eens wat meer over verteld. Nu, wanneer de vermenging (van de essentie) plaatsvindt met de foetus voor de geboorte, zou het dan kunnen zijn dat er een probleem is in de aanpassing van de foetus met de vermenging?

ELIAS: Dit is een misinterpretatie. Zoals ik heb verklaard, kiest elk individu in elk focus, zoals dit ook in lijn met hun intentie ligt, voor die bepaalde ervaring, die hen zal motiveren tot het manifesteren van de acties die zij wensen te creëren. In deze, is iedere focus behoudend van de keuze of zij wel of niet de totale objectieve gewaarzijn zullen inbewegen. Veel individuen kiezen deze actie niet op te nemen. In jullie ogen zijn deze individuen krankzinnig. Je vindt dat deze individuen malfunctioneren, omdat je hun keuze niet kunt begrijpen. Ze kiezen voor de ervaring van de fysieke focus, maar niet binnen de beperkingen van de officiële geaccepteerde realiteit. Elk focus is individueel en behoudend van zijn eigen redenen voor de keus van dit (soort) ervaringen.
Ik heb jullie al vaker gezegd dat jullie zouden moeten proberen om jullie waarneming te veranderen van deze individuen, die jullie als krankzinnig beschouwen, omdat er geen “krankzinnigheid” bestaat. Ze malfunctioneren niet. Ze ervaren (het) zoals hun keuze in intentie was om het te ervaren – het gaat om de ervaring ervan. Vaak maken zij ook de keuze om zich het gebied van de intellect in te bewegen, maar kiezen er tegelijkertijd ook voor om de subjectieve activiteiten op te blijven nemen, tesamen met het intellect.

Nogmaals, binnen jullie denkprocessen heb je de wijze waarop je deze individuen bekijkt, helemaal omgedraaid. Je ziet hen als niet goed bij hun hoofd of als niet functionerend of als “minder dan”. In werkelijkheid, zijn zij meer in balans in hun subjectieve en objectieve activiteiten in gewaarzijn – want je zult ook hele grote genieën onder hen tegenkomen, die jullie geloven “niet helemaal normaal” te zijn, of zelfs gek te zijn. Het opnemen van zo een dergelijk intens focus op het intellect, wat behoudend is van enorme creatieve krachten, is een element dat jullie niet begrijpen, omdat het buiten de officiële realiteit valt. Het is, in jullie termen, een extreme. In jullie waarneming, kun je ook téveel intellect opnemen, en daardoor zou je gek worden. Of iemand wordt krankzinnig en neemt opeens “per ongeluk” een enorm groots intellect op.

Het is niet noodzakelijk om in een individueel focus het intellect met het subjectieve in evenwicht te brengen, alhoewel de massa je ongeacht toch wel op dezelfde manier zal bekijken, of je nu wel of niet in evenwicht bent. Want het intellect dat alleen in het extreme wordt ervaren, wordt als niet normaal beschouwd, evenals activiteit en actie en gedrag dat als onnatuurlijk en abnormaal wordt beschouwd, maar het intellect heeft veel meer vermogens en capaciteiten dan je het toestaat om uit te drukken.
Als het individu kiest om gebalanceerd te zijn, dan zal hij als krankzinnig overkomen in jullie ogen; want ook deze individuen laten veel meer subjectieve activiteit toe, ten behoeve van hun eigen begrip van de grootsheid van het intellect en haar creativiteit. Hoe dan ook, zullen jullie deze individuen niet goedkeuren, want zij kiezen zich buiten de beperkingen van jullie officiële werkelijkheid te manifesteren.

MARGOT: Onder vele metafysische denkers, wordt de mening toegedaan dat baby’s met het Syndroom van Down geboren worden, omdat zij hun eerste manifestatie op aarde meemaken, terwijl ze al andere dimensionale focussen op andere planeten in onze Melkweg hebben. Zit hier enige waarheid in, of is dit ook weer een geloof?

ELIAS: (Lachend) Dit is een overtuigingsysteem! Dit impliceert, wederom in het kader van je dupliciteit, dat je niet behoudend bent van het vermogen om adequaat te kunnen manifesteren in deze dimensie, alleen maar vanwege de reden dat je voor het eerst manifesteert, wat ook een overtuigingsysteem is, want al je focussen bestaan simultaan. Ze gebeuren allemaal gelijktijdig. Hoe kun je dan behoudend zijn van minder vermogen tot het efficiënt manifesteren in om het even welke dimensie - in de context gezien van dat je er geen ervaring mee zou hebben? Je mag dan niet weten je aan het creëren bent, maar binnenin essentie weet je van alles af dat je creërt! Je kiest het slechts te vergeten – in iedere individuele focus in iedere dimensie – voor de zuiverheid van de ervaring. Maar op het moment dat je een fysieke dimensie in projecteert, projecteer je tegelijkertijd (alle) focussen van (je) essentie.

VICKI: Wel, dan zou de vraag moeten zijn, welke soort actie, of is er een actie die wij over het algemeen genomen allemaal ervaren in een eerste focus – die daar indicatief van zou zijn?

ELIAS: Nogal. Het zal je opvallen, in de individuen die je naar jezelf toe aantrekt en die jou naar hen toe aantrekken, dat je niet erg veel individuen zult tegenkomen die henzelf identificeren als het zijn van een eerste focus. Want je trekt individuen aan en wordt naar individuen toe aangetrokken, die manifesteren binnen de intentie van deze verschuiving en binnen de intentie van de transitie, en zijn dus individuen die andere (soort) ervaringen uitkiezen.
Dat wil niet zeggen dat er geen individuen op je planeet zijn die geen eerste focus ervaren, want ook daar zijn er veel van. Zij bezitten eveneens dat weten dat zij een “nieuweling” zijn. Zij voelen van binnen aan dat zij weinig fysieke ervaring hebben. Zij zullen je ook vertellen dat zij geloven dat zij, in jullie woorden, nog geen “vorige levens” hebben ervaren.

Je zult in om het even welke tijdsperiode, vele individuen kunnen tegenkomen die hebben gekozen om in wat jullie noemen de toekomst te manifesteren. Daarom zal vanuit jullie lineaire tijdsframewerken gezien, dit hun “eerste” zijn. (Pauze) Je moet begrijpen dat dit in iedere tijdsperiode gebeurd. Je denkt in lineaire termen, in successies (opeenvolgingen) van momenten. Daarom zul je ook één focus identificeren alszijnde de eerste binnen het framewerk van lineaire tijd. Het individuele focus (het individu) zal dit aanvoelen en zal er van binnen een weten van hebben, net zoals individuen van binnen een weten hebben of aanvoelen dat dit hun finale (laatste of definitieve) focus zal zijn.

MARGOT: Het lijkt erop dat je gezondheid gedurende een focus van drie factoren zal afhangen - - genetische predisposities, specifieke keuzes gemaakt door de essentie terwijl hij in de baarmoeder zat, en de realiteit zoals die door het individu na de geboorte worden gecreërd. Zijn er nog meer factoren die van invloed zijn op de gezondheid van een individu?

ELIAS: Het is allemaal keuze. Het is allemaal slechts een kwestie van de keuzes die je maakt en de ervaringen die je kiest te manifesteren.

MARGOT: En zou je mij in dat verband de twee condities kunnen verklaren die van invloed waren op mijn gezondheid gedurende dit focus? Ik was altijd al een ziekelijk kind. Ik heb altijd gedacht dat dit ten gevolge van de spanning was thuis, vooral met mijn moeder. Tegen de tijd dat ik vier jaar was stotterde ik, en kon zelden een volledige zin uitspreken totdat ik een tiener was en het huis begon te verlaten. Mijn jongere broer en zus begonnen ook te stotteren toen zij heel jong waren. Er schijnt geen genetische factor voor in de familie te zijn.
Kun je mij vertellen waarom mijn essentie voor een spraakstoornis zou kiezen, of waarom ik dat creërde? Ik had ontzettend veel emotionele moeite met mijn stotteren, veel meer dan mijn broer of zus hadden, en vaak wilde ik niet meer leven vanwege de stress die deze conditie met zich meebracht. Waarom was het zo’n issue voor mij?

ELIAS: Dit is een goed voorbeeld van het feit dat je dezelfde uiterlijke objectieve actie kan manifesteren als een ander, maar dat verschillende individuen voor verschillende redenen kiezen voor deze actie. Het familielid (broer of zus) die deze zelfde actie manifesteerde, manifesteerde dit vanwege het niet kunnen bijhouden van de gedachteprocessen, om zo te zeggen; de gedachten bewogen zich sneller dan de verbalisering ervan. Daarom was deze objectieve creatie niet stressvol, alhoewel het bij tijden wel frustrerend kon zijn.
Zij (Margot) creërde deze actie voor de emotionele ervaring (ervan). Je bent niet aan een ander onderworpen, of aan hun creaties. Daarom “ontwikkel” je ook geen “conditie” tengevolge van de acties en keuzes van een ander individu. Je kiest wat jij noemt een conditie te manifesteren in reactie op de keuzes die je creërt binnen de ervaringen die je aantrekt.

Dit individu (Margot) kiest vaak om in extremen op het gebied van emotie te ervaren. Op dit huidige moment zet dit individu (Margot) deze keuze voort binnen verschillende (soorten) acties, wat bij tijden ook leidt tot extreme emoties. Het is een keuze om in dit fysieke focus intense emoties te ervaren. In andere manifestaties, zijn de focussen niet zo intens gericht op dit bepaalde type van ervaring; maar vanwege een nieuwsgierigheid naar dit soort ervaring in dit focus, werd deze keuze gemaakt. Binnen de officiële geaccepteerde realiteit en het framewerk ervan, werden haar explanaties aangeboden en aanvaard over waarom dit individu deze conditie manifesteert – ze is ongelukkig door haar familie, wat acceptabel is, en bovendien ligt deze explanatie zeer in lijn met het massageloof en is dus ook acceptabel; en daarom, veilig.

VICKI: Dus als ik het goed begrijp werd deze stotter-manifestatie in principe gecreërd om emotionele ervaringen te initiëren?

ELIAS: Niet om het te initiëren, maar als een objectieve expressie - het is een verbeelding ervan - die in lijn ligt met het massageloof - in reactie op emotionele ervaringen; wat verschilt van de ervaring van het familielid omdat dit familielid objectieve verbeeldingen ervan manifesteerde voor andere redenen.

MARGOT: Toen ik ongeveer drieëndertig was, creërde ik chronische astma, wat ik nooit heb begrepen. Was er nog een andere onderliggende reden voor, anders dan dat ik het “voor de evaring ervan” deed?

ELIAS: Dit is een interessant gebied, omdat veel individuen deze conditie creëren. Dit is ook, objectief, een reactie. Individuen ontwikkelen deze expressie en deze verbeelding ervan, in hun ontevredenheid met de condities waar zij henzelf in kozen te plaatsen. Ze hebben zichzelf objectief verward. Ze sturen wat je zou kunnen noemen tegengestelde berichten naar hun fysieke vorm toe. Subjectief kiezen zij voor ervaringen waar ze objectief aan voldoen, maar objectief, binnen hun overtuigingen en binnen wat zij als hun persoonlijke voorkeuren zien, zijn ze in oppositie tegen wat zij creëren. Ze zijn niet tevreden met hun omgeving en met de situatie waar ze zichzelf in betrokken hebben met andere individuen. Ze zetten de ervaring voort, omdat ze de overtuigingen die erin betrokken zijn, niet identificeren.

Zoals ik jullie al zo vaak kenbaar heb gemaakt, doen jullie jezelf de meeste onrechtvaardigheden aan! (Niet een ander).

VICKI: Dat vind ik een beetje vreemd, want in mijn perceptie heeft Margot dit conflict allang niet meer, maar manifesteert zij nog steeds de conditie.

ELIAS: Dit individu (Margot) blijft behoudend van vele overtuigingen, die conflict creëren van binnen. Dit hoeft niet altijd in gedachten te worden uitgedrukt. Conflict kan ook uitgedrukt worden via de fysieke vorm door de creatie van fysieke malaise. En daarom zou je als een zeer joviaal individu kunnen overkomen, vrij van zorgen, en zul je in plaats daarvan fysieke symptomen gaan manifesteren. Emotionele individuen creëren veel meer fysieke ziektes dan gedachtegerichte individuen.

VICKI: Zit er een specifieke overtuiging vastgehecht aan deze specifieke manifestatie?

ELIAS: Er zijn er diverse. Het individu (Margot) is behoudend van vele overtuigingen met betrekking tot het thuisfront en de familie en verplichtingen en verantwoording. Dit is tamelijk zichtbaar manifest. In (haar) onderzoekingen van (haar) overtuigingen en ook in het verruimen van (haar) gewaarzijn, wat in jullie woorden geen nieuwe ontwikkeling is bij dit individu, ontstaat er conflict dat zich objectief manifesteert.

Welkom! (Richting David, die zojuist arriveerde).

DAVID: Welkom! (Lachend) Dank je!

MARGOT: Het lijkt er dus op dat een van de twee situaties zich soms zal voordoen - met betrekking tot gezondheid. Wat wij eruit begrijpen is dat in het creëren van een bepaalde realiteit er ofwel fysieke risico’s aan vastzitten, ofwel wij creëren bepaalde fysieke problemen ten gevolge van een overtuiging. Zou een derde factor kunnen zijn dat als een bepaalde activiteit geen deel uitmaakt van onze intentie, wij een manier vinden om het te discontinueren? Als voorbeeld; ik vond het heerlijk om paard te rijden, maar toen ik vijftien was werd ik van het paard afgeworpen en verwonde mijn rug. Ik creërde dus overduidelijk dat het de laatste keer zou zijn dat ik paardreed, wetend dat sommige mensen ongevallen hebben die toekomstige activiteiten op dat gebied zullen beperken. Zou ik dat gecreërd kunnen hebben omdat, zeg maar, die activiteit geen deel uitmaakte van mijn intentie?

ELIAS: Het is mogelijk. Je zult vele verschillende soorten ervaren creëren die in lijn zullen liggen met je overtuigingen, die je in de richting van je intentie zullen doen bewegen.

VICKI: Dus je zegt dat dit waar zou zijn met betrekking tot deze activiteit?

ELIAS: Ja.

MARGOT: De meeste vrouwen die zwanger zijn begrijpen dat in de tijdelijke verschuiving van de bekkenorganen, zij misschien ook chronische gezondheidsproblemen zullen gaan krijgen. Ik heb zeven …

ELIAS: (Haar onderbrekend) Als zij daarvoor kiezen!

MARGOT: Ik heb zeven zwangerschappen gehad, allemaal gepland, en dus willens en wetens bepaalde factoren gecreërd die ik sindsdien het hoofd heb moeten bieden. Als er geen overtuigingsystemen zouden bestaan dat zwangerschappen blijvende problemen kunnen opleveren, zouden die er dan ook niet zijn?

ELIAS: Nee. Ook dit is zo’n voorbeeld van een sterk vastgehouden geloof binnen dit emotionele individu, die zeer adept is in het creëren van fysieke malaise!

MARGOT: Het lijkt duidelijk te zijn dat identieke tweelingen van(uit) dezelfde essentie komen, door een of ander arrangement van fragmentatie, etc. Maar hoe zit dit met twee-eiige tweelingen? En zijn drielingen, vierlingen, vijflingen, en zeslingen ook van(uit) dezelfde essentie afkomstig? Jaren geleden werd mij verteld dat in meervoudige geboortes er altijd eentje tussenzit die de leider is, die de anderen zal aansporen. Zit daar enige waarheid in?

ELIAS: Nogmaals, dit zal aan de keuze liggen van degenen die manifesteren.

Met betrekking tot de fragmentatie van meerlingen; Binnen de keuze van degenen die kiezen om identiek (gelijkend aan elkaar) te manifesteren; is dit een objectieve uitdrukking - van een actie die weerspiegelt wordt - van wat jullie ‘kosmische tweelingen’ noemen.
Het is niet altijd zo dat meerlingen allemaal gefragmenteerd zijn uit dezelfde essentie. Er zijn verschillende acties die een rol kunnen spelen. Soms, zou het ’t geval kunnen zijn dat een essentie kiest om gefocust te zijn in veelvouden (in één focus). In symbolische taal, zou dit het spiegelbeeld zijn van kosmische tweelingen. In de objectieve fysieke realiteit, zou het gekozen kunnen worden als een ervaring – om verschillende redenen. En soms, is het een directe weerspiegeling van de actie van kosmische tweelingen.

VICKI: Als ik het goed begrijp, dan zijn identieke tweelingen dus niet altijd afkomstig van(uit) dezelfde essentie?

ELIAS: Correct, alhoewel dit ook wel zo zou kunnen zijn. Ze zouden twee focussen kunnen zijn – binnen de zelfde tijdsperiode – binnen de zelfde manifestatie – in één keer.

VICKI: En dus geldt deze uitleg zowel voor identieke als twee-eiige tweelingen?

ELIAS: Deels. Want twee-eiige tweelingen zullen niet noodzakelijk spiegel beelden zijn van elkaar. Ze zouden wel de keuze gemaakt kunnen hebben, dat zij beiden voor dezelfde ervaring kiezen.

HERVATTING NA EEN KORTE PAUZE.

ELIAS: We gaan weer verder.

MARGOT: Nog een vraag over genetica. Met betrekking tot dierlijke genetica. Dieren kunnen manifesteren als wat voor soort species dan ook van manifestatie tot manifestatie. Maar zal bijvoorbeeld een hond ook daadwerkelijk terugkomen als een kever, of als een kat of vogel? Zouden dieren niet geneigd zijn om hun manifestaties binnen dezelfde species te houden, of te wel, zouden dieren met vier poten ook niet geneigd zijn om binnen die categorie te blijven van soorten met vier poten?

ELIAS: Nee.

VICKI: Zitten daar nog generaliteiten in?

ELIAS: Binnen jullie verschillende soorten species van dieren, kunnen zij kiezen wat zij ook maar wensen te ervaren. Dit is een manifestatie van bewustzijn die door jullie wordt geleid, en daarom bestaan er geen vastgestelde richtlijnen met betrekking tot de actie van hermanifestatie.

MARGOT: In verwijzing naar de beschrijving die jij mij gaf over niet-fysieke essenties die vermengen (met elkaar), zoals in het geval van Patel en Jeselle - zou dit ook een goede manier zijn om de vermenging van die miljoenen van essenties te beschrijven, die dat deden om ons zonnestelsel en alle species te creëren?

ELIAS: Ja.

MARGOT: En die groepering van essenties, die groep die dit zonnestelsel creërde, zou de creatieve kracht erachter zijn geweest, die leidde tot de creatie van onze zon en maan, evenals de sterren?

ELIAS: Ja.

MARGOT: Ik heb altijd het gevoel gehad dat ik deel heb uitgemaakt in de creatie van de maan, en dat ik mij daarom meer verbonden voel met de energie van de maan - zoals andere mensen zich weer meer verbonden voelen met de zon. Is dat waar?

ELIAS: Ja.

MARGOT: Is het waar dat ieder van ons een bepaalde ster heeft waar wij verbonden mee zijn, of is dit een metafysisch geloof?

ELIAS: Je zou een gevoel van connectie kunnen ervaren met deze lichamen, om zo te zeggen, daar je in hun creatie betrokken zou kunnen zijn geweest, en niet alleen maar in coöperatie. Zoals ik al eerder heb uitgelegd zijn jullie allemaal betrokken geweest in de creatie van alles dat je objectief kent.

MARGOT: Sinds ik de sessies van dit forum begon te lezen, heb ik altijd al moeite gehad om je terminologieën te kunnen begrijpen met betrekking tot fragmenten en splinters. Zou je mij willen vertellen of ik het juist begrepen heb wanneer ik zeg: Wij eeuwig-bestaande essenties, die dit universum en al haar species gecreërd hebben, zijn altijd al aan het manifesteren geweest, nog voor het begin, in alle dimensies in deze Melkweg, en de enige manier om een begin focus op te nemen in een van de dimensies van de aarde, is door middel van fragmentatie, of door versplintering van(uit) een aspect van onze eigen individuele essentie.

ELIAS: Niet correct. Het is niet nodig om gefragmenteerd te zijn om een focus te kunnen zijn.

MARGOT: En als dat zo is, dan moet er een toch een of andere zaaiing geweest zijn van elke individuele essentie, terwijl de aarde werd gecreërd, zodat er al een aspect van onszelf aanwezig zou zijn op die aarde die gecreërd werd, zodat wij vanuit die zaailing konden fragmenteren of versplinteren – op het moment dat wij begonnen te manifesteren in al de dimensies van de aarde.

ELIAS: Een ding wat zeker is, is dat Jeselle kans heeft gezien om deze concepten nóg verder te verdraaien en te vervormen, dan de aanwezige individuen al doen! (Gelach)
In de gebruikte terminologie, werd nooit het woord zaaien gebruikt! Er waren groepen van essenties, die wij identificeren als families, die direct betrokken zijn/waren in de creatie van deze dimensie en fysieke realiteit in haar geheel – van jullie gehele gekende universum. En dit is slechts (nog maar) één universum, die dezelfde ruimte occupeert als alle andere universa. Je bent je enkel maar gewaar van deze ene. Er waren essenties creërende van deze planeet en planetaire systemen, die Zieners worden genoemd. (“Seers”). Er waren ook essenties, “in den beginne”, die Dream Walkers worden genoemd, maar zij zijn geen zaailingen of fragmentaties, en heeft niets te maken met het onderwerp over (ver)splinteren. Dit (fragmenteren en splinteren) is een functie van essentie.

Essentie is een element van bewustzijn. Het is de persoonlijkheidsidentificatie, in individualiteit, van bewustzijn. Het is niet separaat. Daarom, is er geen enkel ‘ding’ of entiteit die ‘als eerste’ bestond die creërende was van alles, of die iedere dimensie ‘bezaaide’. Er is/bestaat alleen maar bewustzijn. (Pauze)

Er zijn gebieden van bewustzijn. Er zijn focussen van bewustzijn. Er zijn (richtingen van) aandacht van bewustzijn. Er zijn identificaties van persoonlijkheid; maar alles is/bestaat binnen het geheel van bewustzijn. Niets is gesepareerd. Geen enkel aspect is groter dan enig ander aspect van bewustzijn, en geen enkel aspect van bewustzijn existeerde “al vóór” enig andere; omdat er nooit een “begin” was.

MARGOT: Ik heb heel wat na zitten denken over de droom van Vicki waarin zij bepaalde getallen voor diverse mensen in de groep doorkreeg, die van mij was 36:12. Aangezien jij en ik het erover eens zijn dat ik een oude ziel ben, lijken 36 focussen in deze dimensie niet genoeg te zijn om mij in die categorie van een oude ziel te plaatsen. Of omvat deze classificatie van ‘oudheid’ alle dimensionale focussen van deze aarde?

ELIAS: En daar voorbij.

VICKI: Dus álle dimensionale focussen (die je hebt), punt.

ELIAS: Correct. Dat het alleen deze ene dimensie zou betreffen, is een erg singuliere identificering.

MARGOT: Tot op heden, heb ik besloten om niet te hermanifesteren. Aangezien mijn probabele toekomstige focussen al bestaan – vraag ik mij af wat er met hen zal gebeuren?

ELIAS: Daar is al eerder naar verwezen. Als je in een finaal focus op dat punt bent aangekomen waar je ‘overlijd’, zal iedere focus in de fysieke dimensies van essentie de keuze behouden om te fragmenteren en door te continueren, of niet. Als zij in overeenkomst met elkaar de keuze maken om niet te fragmenteren en door te continueren (maar overlijden), dan worden zij echt niet opgeabsorbeerd in een of ander ‘kosmisch gat van essentie’! Ze zijn (ieder) individueel, en continueren door in hun wording en hun verruiming, en in hun ervaring van de niet-fysiekheid. Dit is de keuze van essentie. Ieder focus behoud de keuze om te fragmenteren en door te continueren binnen zijn eigen ervaring en binnen zijn eigen essentie; maar als de keuze wordt gemaakt om niet te fragmenteren, dan wordt de keuze in overeenstemming gemaakt met essentie, om niet-fysiek door te continueren, daar het (focus) een aspect van essentie is.

MARGOT: Howard en ik lijken een zeer diepe verwantschap of connectie te hebben, een sterke counterpart-actie te hebben. Kun je uitleggen wat dit is?

ELIAS: Dit is de actie die jij in de fysieke focus identificeert met de terminologie van ‘zielsverwanten’; alhoewel ik erbij wil vermelden dat je niet nóg meer overtuigingsystemen moet gaan vasthangen aan deze terminologie, omdat het gebruik van dit woord door deze essentie (Elias) anders bedoeld wordt, en zeker niet behoudend is van de definitie die jullie het geven binnen jullie overtuigingsystemen.

MARGOT: Ik heb altijd al een diepe verbinding gevoeld met drie essenties die ik herken als het zijn van een singuliere essentie; Maria, de moeder van Jezus, Isis, en Kwan Yin. Kun je dit verklaren voor mij?

ELIAS: (Lachend) Wederom een overtuigingsysteem! Zij zijn niet van dezelfde essentie. Zij zijn (ieder) verschillende essenties, en zijn individuele focussen van verschillende essenties. Hun manifestaties zijn vergelijkbaar in (hun) intentie. (Pauze, grinnikend). Alhoewel dit Michael een beetje van slag zal brengen, want hij gelooft dat Isis geen realiteit is! (Lachend)

MARGOT: Ik merk een diepe connectie op met een entiteit die klaarblijkelijk van de vijfde dimensie is, die ik ken als Sweala, waarmee een energie-uitwisseling is geweest (channelling) en waarvan ik denk dat ik gefragmenteerd ben.

ELIAS: Niet! (Grinnikend, en wij barsten in lachen uit). Dit is een ander focus van dit individu z’n essentie in een andere dimensie. En er is geen vijfde dimensie, omdat ze niet gelabeld zijn met nummers en ze niet hoger of lager zijn! Ze zijn zijdelings van elkaar en zijn simultaan.

MARGOT: Toen ik vijfenveertig was vond er een grote verandering in mijn leven plaats. Ik kreeg een heel nieuw leven. Ik verliet mijn man en de kerk. De katalysator achter deze grote verschuiving in mijn leven waren de vele diepe discussies die ik voerde met mijn zaken partner en vriend, een man die Jack heet. Ik realiseerde mij later pas dat hij hier veel invloed op gehad heeft omdat wij essentie-gewijs een connectie hadden met elkaar. Wat was de aard van deze connectie?

ELIAS: (Het onderzoekend) Dit is geen connectie die in deze dimensie bestaat. Dit is een connectie in bewustzijn in ander-dimensionale focussen, die niet-fysiek zijn.

MARGOT: Toen wij de laatste keer spraken met elkaar, gebruikte ik de term tweelingzielen, en toen zei je dat mijn gebruikte terminologie onderdeel was van een overtuigingsysteem, maar dat er toch ook daadwerkelijk zoiets bestaat als tweelingzielen, maar dat de identificatie (ervan) anders is. Wat zou de identificatie dan moeten zijn?

ELIAS: Kosmische tweelingen zijn die essenties die gezamenlijk fragmenteren - die kiezen te fragmenteren van(uit) elkaar om individuele essenties te worden– uit die ene (vandaan).

MARGOT: Ik heb zelf het idee dat wanneer een specifieke groep van essenties besluit om tesamen te komen in een focus vanwege een bepaalde reden, dat hun gecombineerde essenties een overziel (oversoul) vormt, met als doel dat die overziel de herinneringen of ervaringen kan vergaren van de groep. Is dat juist?

ELIAS: Nee. (grinnikend en zachtjes lachend, zonder een verdere uitleg aan te bieden).

MARGOT: Ik geloof er ook in dat een of meer essenties samenkomen in één fysiek focus (als zijnde één persoon), en dat bijvoorbeeld Mozart eigenlijk drie essenties was en Beethoven vier.

ELIAS: Nee. (Nog steeds grinnikend en biedt weer geen verdere uitleg aan).

MARGOT: In deze dimensie, behoor ik tot de Sumafi en aligneer ik met de Ilda. In mijn andere dimensionale focussen, ervaar ik alle andere families van bewustzijn, juist? Ervaar ik dan ook alle vormen van aligneringen met andere families?

ELIAS: Ja. (Weer geen verdere uitleg).

MARGOT: Toen je tegen Howard zei dat hij in een vergelijkbare positie verkeerde als Dimin … (Hier, begint Elias te lachen).

ELIAS: Ben je frustratie aan het ervaren Lawrence? (Nog steeds lachend)

VICKI: (Die in lachen uitbarst) Nee …

ELIAS: Ga door. Zeer amusant!

VICKI: … het is gewoon een andere soort ervaring! Ik heb dit nog nooit eerder gedaan! (Een hele sessie houden voor een ander persoon).

ELIAS: Je zou jezelf de ervaring kunnen aanbieden van het opmengen met een ander individu z’n overtuigingen!

VICKI: Oke!

MARGOT: Toen jij dat zei, moest ik terugdenken aan een situatie in zijn kindertijd. Er werd hem door een andere entiteit verteld dat het trauma dat hij ervaarde in zijn kinderjaren thuis, zo groot was, dat tegen de tijd dat hij twee jaar was zijn essentie hem verlaten had en niet meer terugkwam totdat hij zes jaar was. Als er inderdaad een menging plaatsvond van zijn essentie toenertijd met een van zijn andere aspecten, kun je daar dan wat meer over vertellen?

ELIAS: Zeer onjuist! Misinterpretatie. Zij (Howard en Dimin) delen vergelijkbare ervaringen in ander-dimensionale focussen. Hij (Howard) heeft (zich) niet gefragmenteerd, en hij heeft niet gekozen om op zeer jonge leeftijd zich van zijn focus te dis-verbinden om het te verlaten en terug te komen, omdat de fysieke vorm (lichaam) dan ook niet meer zou doorcontinueren!

VICKI: Nou ja, ik denk dat wat er geïmpliceerd word in deze vraag, is of er (inderdaad) een uitwisseling plaatsvond?

ELIAS: De uitwisseling vond plaats in aspecten van het focus. Een aspect van je focus beweegt zich en gaat parallel lopen (demonstreert dit met handgebaren) met een ander aspect, die zich in positie beweegt en de uitwisseling met je aangaat. De identificatie van jezelf blijft hetzelfde.

VICKI: Dus is dit de actie die plaatsvond met Howard toenertijd?

ELIAS: Ja.

MARGOT: Ik vertelde al dat ik een grote verschuiving doormaakte op mijn vijfenveertigste. Ik voelde dat ik genoeg kracht had en de wil bezat om die grote verandering in mijn levensstijl door te voeren. Was deze (kracht en wil) aanwezig doordat een ander aspect van mijn essentie zich toen vermengde met mij?

ELIAS: Ja. (Wederom geen verdere uitleg)

MARGOT: Ik heb begrepen dat nadat wij ons losmaken (overlijden) van het fysieke focus, dat wij een periode doormaken waarin wij tot acceptatie komen van onze overtuigingsystemen. Afhankelijk van de sterkte van de overtuigingen die wij bezitten, zou dit een ofwel een kortere ofwel een langere periode van contemplatie vereisen.

ELIAS: Nee. Het is niet afhankelijk van de sterkte van je overtuigingsystemen. Het is de keuze die je maakt, van waar je doorheen zal bewegen en zal loslaten. Het tijdsframewerk doet er niet toe, evenmin als de intensiteit van de overtuigingen. Ongeacht de intensiteit van je overtuigingen, zou je vrij snel kunnen loslaten, als je daarvoor kiest. Als je vast blijft houden aan die overtuigingen binnen weer andere overtuigingen waar je behoudend van bent zul je niet verward raken, maar zul je in jouw woorden er wat langer over doen, alhoewel tijd (in de transitie) anders is. Daarom, komt (de tijd) anders over in het bewustzijn van de focus die in transitie zit.

MARGOT: Wanneer niet-fysieke essenties worstelen met dit soort dingen en niet verder kunnen komen, vast komen te zitten, krijgen zij dan assistentie van gidsen of andere aspecten van henzelf?

ELIAS: Een essentie die “niet verder komt” bestaat niet. Assistentie is onnodig, alhoewel het soms wordt aangeboden aan focussen in transitie, omdat zij henzelf geloven “vast te zitten”! (Grinnikend). Aldus, zal er hulp aanboden worden, alhoewel het onnodig is. Uiteindelijk, zullen zij zelf verder bewegen.

MARGOT: Is hermanifestatie mogelijk als overtuigingsystemen nog niet zijn opgelost?

ELIAS: Absoluut. Het oplossen is niet het punt ervan. In de verschuiving, is acceptering het punt ervan. Buiten de context van de beweging van de verschuiving, doet het er niet toe; want je kunt overtuigingen met je meedragen door je focussen heen. In werkelijkheid, heb je effect op je andere focussen, en andere focussen hebben tegelijkertijd ook effect op jou op het gebied van overtuigingen. Aldus, bloeden ze naar elkaar door.

MARGOT: Nadat wij onze overtuigingsystemen hebben geaccepteerd en wij ons verder bewegen naar andere gebieden van niet-fysiek gewaarzijn en bestaan, komt dan het moment dat wij al onze dimensionale focussen kunnen zien?

ELIAS: Als je wilt kun je nu al je dimensionale focussen al zien!

VICKI: Deze volgende vraag heb je eigenlijk al beantwoord. De vraag is of Margot gedachte-gefocust is of emotioneel-gefocust is. Haar eerste indruk is dat zij een gedachte-gefocust persoon is.

ELIAS: (Lachend) Niét! (Wij barsten in lachen uit).

VICKI: Goh, ik wou dat zij hier was! (Lachend)

ELIAS: Ze zal deze interactie waarderen!

VICKI: Ja. Ik zal de tape naar haar toesturen!

MARGOT: Hebben gedachte-gefocuste personen meer problemen met periodes van slapeloosheid dan emotioneel-gefocuste mensen? (Cathy barst in lachen uit en Elias grinnikt)

VICKI: Laat mij de vraag nou eerst even afmaken! (Verdomde kinderen!)

MARGOT: Er is met betrekking tot slapeloosheid een bekend syndroom. Het wordt vaak “onrustige benen” genoemd – er wordt een oncomfortabele trekkende sensatie ervaren in de onderbenen. Een metafysicus legde mij eens uit dat dit te maken heeft met “malende gedachten” – het veroorzaakt “springende benen”.

ELIAS: Overtuigingsystemen, overtuigingsystemen!

VICKI: Dus heeft dit niets te maken met of je gedachte-gefocust of emotioneel-gefocust bent?

ELIAS: Nee. (Elias zat inmiddels zo humoristisch te grinniken dat het moeilijk was om enige vorm van serieusheid te betrachten!)

MARGOT: Wat is de werkelijke oorzaak van dit nachtelijke ongemak?

ELIAS: Ook dit kan zich manifesteren vanwege verschillende redenen. Je denkt dat als je dezelfde actie manifesteert (als een ander), dat je dit dan ook maar manifesteert voor dezelfde redenen, en dat is niet zo. Je manifesteert dezelfde soort actie omdat het acceptabel is binnen overtuigingsystemen, maar je redenen zullen per individu zeer verschillend zijn. Over het algemeen genomen, maar niet altijd, zul je deze actie manifesteren als een reactie op je rebellie tegen subjectieve interactie. (Margot - - rebels???)

VICKI: Oke, nu heb ik wat vragen voor Howard.

ELIAS: Wat een pret! We mogen doorcontinueren met ons Overtuigingsystemen Spelletje!

HOWARD: Er is mij verteld … (Elias begint te lachen) … dat ik (de) Merlijn was en dat hij een ‘angelic’ (engel) essentie was, dezelfde die de brug maakte of die de focus hielp een brug te maken tussen Orion en de Aarde. Dit klink mij zinnig in de oren omdat magie of sjamistische bewegingen (bruggen) tussen toen en nu, in mijn beleving echt zijn. Het moge duidelijk zijn dat Orion en ik een heel eind terug in de tijd gaan … Kun je dat becommentariëren?

ELIAS: Magie is realiteit. (Breeduit grinnikend) Er zijn vele individuen geweest op je planeet die de naam Merlijn droegen. Dit individu waar je op focust is een verhaal. (Nog steeds grinnikend) Je voelt deze connectie maar identificeert het met overtuigingsystemen die in dit huidige nu behouden worden. Dit zijn doorbloedingen van identificatie en herkenning van ander-dimensionale focussen. De doorbloedingen worden verkeerd geïnterpreteerd, omdat je niet behoudend bent van informatie over deze andere dimensionale focussen. Je laat jezelf de herinnering er niet van toe. En daarom, is deze informatie die doorbloed, de toelating van een gedeeltelijke herinnering, en het wordt verward doordat ze worden ingevoegd in de overtuigingen van deze dimensionale focus. Dit veroorzaakt grote verwarring bij deze individuen, want zij proberen verschillende dimensies met verschillende overtuigingsystemen samen te voegen naar ééntje, en dat past niet! En dat is de reden waarom jullie verhalen creëren.

HOWARD: Ik vraag mij af of het gepast zou zijn om Elias een vraag te stellen over mijn literaire agent. Ik heb een punt gezet achter ‘Wij De Engelen’. Ik ben er klaar mee. Ik heb de uitgever gevraagd hoe lang het nog gaat duren, en ik aarzel of een kopie naar mijn literaire agent zal sturen. Ik geloof niet dat zij ook nog maar iets gedaan heeft om het boek te promoten. Ik denk dat het verhaal haar als een dreiging overkomt. Wat denkt Elias? Ja of nee zou adequaat zijn.

ELIAS: (Pauze) Laat mij uitdrukken dat ik het met je eens ben.

HOWARD: Aangezien ik vragen stel die net zo onbelangrijk zijn als vragen die anderen stellen, heb ik er ook eentje. Bestaat er een aartsengel die Samuel heet?

ELIAS: (Hem onderbrekend) Nee. Er zijn essenties die deze naam dragen!

HOWARD: Is hij de vijfde – is hij het topje van de piramide? En is het verhaal ‘Wij De Engelen’ zijn verhaal?

ELIAS: (Op een humoristische manier zuchtend) Er is een essentie die deze naam draagt - - zonder de niveaus - - die instrumentaal was in de inspiratie.

HOWARD: Dan zou hij degene zijn die (het volk) de Orions naar de aarde leidde via Arcturus. Hij zou ook verbonden worden met de Orion die liep als ‘Turtle Brother’. Hij zou ook de Terran/Pleiadian zijn die sprak en zei dat wij ons moesten aanpassen. Het is niet Terra (de aarde) die haarzelf moet aanpassen, maar wij moeten ons aanpassen. Kun je dit verduidelijken?

ELIAS: Overtuigingsystemen overtuigingsystemen overtuigingsystemen met betrekking tot informatie die doorbloed vanuit andere dimensionale focussen en etcetera etcetera etcetera! (Grinnikend, en wij moeten allemaal lachen).

HOWARD: Deze vraag heeft te maken met “The Uninvited”. Ik zou willen weten wat de bron is van de parasiet-entiteit die Jade verscheidene jaren geleden vond. Jade probeert de bron ervan te vinden om er een beter idee van te kunnen krijgen. Hij heeft inmiddels de afstammingslijn kunnen terugtraceren naar 1000 v.Chr. in het Midden Oosten, maar niet verder dan dat. De entiteit zelf schijnt niets te begrijpen, of waar het vandaan kwam. Mijn vraag is, waar komt deze entiteit vandaan? En hoe kunnen wij er vanaf komen?

ELIAS: Het is geen entiteit. Het is een aspect van die essentie waarover hij praat (Jade). De identificering van het tijdsframewerk van herkomst, om zo te zeggen, is de connectie met die focus - het is dus een aspect van dat bepaalde focus van dezelfde essentie (uit die tijd). Het bloed door veel van deze essentie (Jade) z’n focussen heen, als een element of aspect van elk van de focussen, op dezelfde manier als dat bijvoorbeeld een aspect van emotie zou doorbloeden – niét als een ding, maar als een ervaring. En daarom, is dit geen entiteit. Het is een aspect van de focussen die heen-en-weer blijft doorbloeden, om zo te zeggen, als een indicatie van een issue die aanwezig is binnen de focussen van deze essentie. Dit wordt gevoed (of versterkt) door overtuigingsystemen en nog verder versterkt door massaovertuigingen, wat energie leent aan de manifestatie en soms aan de fysieke projectie ervan. Om dit aspect te doen oplossen of het effect van dit aspect te laten verdwijnen, of om er “vanaf te komen”, hoeft er alleen maar een herkenning te zijn (van wat zojuist beschreven is), en dat het geen negativiteit bevat anders dan wat er aan vastgehangen wordt en wat er naar toe geprojecteerd wordt vanuit overtuigingen.

Je zult alle overtuigingen (alles waar je in gelooft) in de realiteit (doen) manifesteren die je kiest te manifesteren. Je kunt recht voor eigen je ogen de creatie van afgrijselijke groene monsters tot stand zien komen, die zeer solide en zeer echt zullen lijken, en ze zullen ook echt zijn, omdat je er energie aan toeleent door je overtuigingsystemen. Jullie zijn, zoals ik al zo vaak verklaard heb, magnifieke wezens en jullie kunnen alles creëren dat je maar wenst te creëren, en jullie overtuigingen zijn zeer beïnvloedend van deze actie. En aangezien je gelooft in het kwaad en het negatieve, creër je dit ook. Deze ‘parasiet’ is slechts een creatie van jullie overtuigingen, en het behoudt alleen maar een kracht in energie, omdat je het toestaat. Het is géén entiteit. Is dit voldoende?

VICKI: Om even voor mijzelf te verduidelijken; wat wij onze kern-issues noemen – zijn die issues vaak al aanwezig in veel van onze focussen?

ELIAS: Ja, en daardoor ook versterkt, en bloeden door naar elkaar in aspecten van (je) essentie. Dit is waarom je zulke moeilijkheden ervaart in de acceptatie van issues, en in het er doorheen gaan.

VICKI: Goed, dit was de laatste vraag. En heel veel dank.

DAVID: Mag ik een vraag stellen? Is dat mogelijk?

ELIAS: Als je wenst.

DAVID: Oke. Ik heb wat puzzelstukjes die ik in elkaar probeer te passen sinds ik jou heb ontmoet. Nog niet zo lang geleden werd mij verteld dat in één van mijn levens, mijn meest recente leven, ik een schrijver was in Engeland, en via mijn schrijven, via mijn boeken die ik schreef, stelde ik veel van mijzelf bloot, en was ik verslaafd aan opium. Ik heb vernomen dat jij, Elias, ook zo een dergelijke schrijver was, in Engeland, in je laatste leven. Is dat zo?

ELIAS: De identificering die je gegeven werd is een lichte misinterpretatie van informatie. Het individu verbond daadwerkelijk met de informatie, maar misinterpreteerde het alleen. Jij was in feite niet de schrijver, maar veel andere aspecten van de beschrijving die gegeven werd over dit bepaalde focus waren juist. Je zult nu willen uitvinden wie je was in dat focus en tijdsframewerk, en als je dat niet zelf kunt uitvinden, dan zal ik het je vertellen.

DAVID: Had het een connectie met jou?

ELIAS: Ja.

DAVID: En dus was jij Oscar Wilde?

ELIAS: Ja.

DAVID: En niet ik was Oscar Wilde.

ELIAS: Nee.

DAVID: Oke, dan zal ik dus moeten gaan uitvinden wie het wel was! Bedankt. Je hebt in ieder geval iets voor mij opgehelderd!

ELIAS: Goed dan. Met veel genegenheid voor jullie allemaal, zeg ik au revoir!

Elias vertrekt om 9:04 PM.

© 1997 Mary Ennis/Vicki Pendley, Alle Rechten Voorbehouden.



Vertaald door

---

Copyright 1997 Mary Ennis, All Rights Reserved.