Sessie # 18

Zondag 2 Juli, 1995

Groep deelnemers: Mary (Michael), Vicki (Lawrence), Elizabeth (Elizabeth), Debbie (Catherine), Ron (Olivia), Bill (Kasha), Julie (Peter), Carole (Dimin), Jo (Joseph), Ken (Robert), en laat arriverend, Christie (Oliver).

Elias arriveert om 6:11 PM

ELIAS: Goeieavond. Wij zullen doorgaan met onze discussie over het religieuze element. Maar eerst zal ik jullie vragen beantwoorden. (Pauze) Welkom, Peter.

JULIE: Hallo.

ELIAS: We zien een nieuwe essentie in de groep zitten. Welkom.

KEN: Dank je wel.

ELIAS: Wij zullen jullie verwarring rondom een paar zaken gaan bespreken. Stel je vragen maar. (Pauze)

VICKI: Ik heb wat vragen voor Michael. Hebben neurologische paden iets te maken met waarom die waarschijnlijke andere zelf van Mary grijs was, en weer uit het zicht verdween na een minuutje?
(Deze vraag refereert naar een droom die Mary had, waarin ze van gezicht tot gezicht kwam te staan met wat zij denkt een “andere zelf” te zijn. Deze persoon zag er bijna precies hetzelfde uit als Mary, en beiden staarden ze in complete verbazing naar elkaar, in de herkenning hiervan. Mary stelde vragen zoals: Wat is je naam? Hoe oud ben je? “Eenenveertig”. Precies hetzelfde als Mary’s leeftijd nu. Hoeveel kinderen heb je? “Wij hebben er drie” Ben je getrouwd? “Ja”. Mary probeerde haar ook aan te raken, maar ‘voelde’ een barrière die haar verhinderde dit te doen.)

ELIAS: (Glimlachend) Hij doet het heel goed. Dit is een moeilijk onderwerp om aan te pakken. Ik zal uitleggen dat bij het ontwerpen van deze fysieke manifestatie, in de disconnectie van je essentie, je een scheiding creëerde in bewustzijn. Daar je in het bezit bent van een fysieke expressie in de vorm van je lichaam, maak je dus ook gebruik van de fysieke elementen van dit lichaam. In deze, is een van die elementen je hersenen, en van je lichaam is dit de meest grootste verwerker van informatie. Jullie weten dat jullie geen gebruik maken van al je fysieke hersenen. Dit is een keuze geweest. Oorspronkelijk, gebruikten jullie wel al je fysieke hersenen, maar, in het scheiden van het bewustzijn van je essentie, heb je “blokkeringen” ontworpen in je fysieke hersenen. Je doet dit om je fysieke manifestatie de meest uitgebreidste vorm van ervaring toe te laten. Dit betekent niet dat er geen neurologische voorvallen plaatsvinden in die bepaalde delen van je hersenen. Het betekent alleen maar dat je het niet herkent, en fysiek deze informatie verwerkt.
Ik heb eerder gezegd dat jullie allemaal het vermogen bezitten om daar aan voorbij te gaan m.b.t. al je andere zelven. Op deze manier, is het moeilijker. Om er aan voorbij te gaan (te bypassen zeg maar - vertaalster), moet je een nieuw neurologisch pad openen, om nieuwe informatie op te kunnen nemen. Dit is niet zo moeilijk als het lijkt. Je gelooft dat er elektrische dingen gaande moeten zijn in je hersenen om je gewaarzijn te kunnen expanderen. Je hoeft niets te begrijpen van het fysieke proces. Je hoeft alleen te beschikken over het verlangen en het vertrouwen om deze paden te laten openen. Door dit te doen, kun je overlappen met andere probabiliteiten.

De reden ervoor, dat er sprake was van een gebrek aan kleur, is omdat je gelooft dat je eigen identiteit wordt bedreigd – door deze overlapping met een andere probabiliteit – maar dat is alleen totdat je er meer vertrouwd mee bent. Jij bent individueel jij, in jouw perceptie. Jij, in jou onderbewustzijn of andere bewustzijnsvormen, bent bang jezelf kwijt te raken. Vandaar dat je een onderscheid gaat maken tussen jou, en een andere jou. Door dit te doen, creër je een sluier van dimensies. Deze sluier zal voor scheiding zorgen, en een gebrek aan kleur creëren. Dit zal ook de situatie creëren waarbij je andere zelf ‘uit het zicht verdwijnt’. Jouw hersenen, in het aanvaarden van een nieuw neurologisch pad, kan deze informatie aanvankelijk niet voor langere tijden accepteren. Uiteindelijk wel, en zal kleur worden opgenomen. Dit gebeurd wanneer je je veiliger voelt binnen je eigen identiteit, en de identiteit van je essentie.

Dit voelt momenteel, onbewust, niet veilig aan voor Michael. Omdat hij niet begrijpt wat hij aan het doen is. (Glimlachend) Daarom, worden er barrières gecreërd binnen zijn eigen fysieke focus, ter zekerheid voor de bescherming van zijn eigen identiteit. Dit, in werkelijkheid, is niet nodig, maar ieder van jullie zou ditzelfde fenomeen ervaren. Deze andere zelf is niet gewaar van zijn (Michael’s) bestaan. Michael zal uitvinden dat het maar tot een bepaalde hoogte is, dat hij kan overlappen met deze andere zelf. Jullie hier allemaal, kunnen met deze andere zelf [van Michael] op een veilige manier zoals beschreven, in contact komen, om Michael wat meer volledigere informatie te kunnen geven over deze andere zelf, als je dat zou willen.
Dit is een deel van zijn eigen essentie. Het is geen gefragmenteerd deel. Het is een versplintering, zoals wij hebben uitgelegd, die een parallel pad volgt. Door teveel inmenging van Michael zelf, op dit moment, zou hij de andere probabiliteit doen veranderen. Ik begrijp dat hij dit niet wenst te doen, maar, zoals ik zei, begrijpt hij ook niet waar hij mee aan het spelen is. Het is niet “slecht voor hem” om het te willen onderzoeken. Dit, nogmaals, is een expressie van zijn extreme verlangen, en zal dienen tot verruiming van informatie en begrip. Daarom, kun je dit beschouwen het zijn van een “goede zaak”.

VICKI: Dit zou dan ook verklaren, waarom er een fysieke barrière was bij het aanraken.

ELIAS: Dit is gedeeltelijk juist. Deze barrière, is deels, een dimensionale barrière, die ieder van jullie kan doorkruisen. En op dezelfde manier zou ook Michael deze dimensionale barrière kunnen oversteken - naar jouw andere zelf toe. Het is mogelijk om die van jezelf over te steken, maar in deze fysieke focus, zal dit zeer onwaarschijnlijk zijn. Want jij, in coöperatie met je andere zelf, creërt dan een andere barrière, eentje die parallel bestaat aan de dimensionale barrière. Deze scheiding dient voor het doel van individuele identiteit.
Het creëert een, wat jij zou noemen “veiligheidszone”. Jij, in jouw fysieke expressie in deze dimensie, ziet jezelf als het zijn van het voornaamste focus, net zoals ook zij, in hun fysieke dimensies, henzelf zien als de voornaamste focus. Je gelooft dat jouw essentie zich alleen identificeert met jouw persoonlijkheid, jouw karakteristieken. Dit is niet noodzakelijkerwijs waar. Want, jij zou zélf een andere zelf kunnen zijn! Maar, je gelooft dit, vanwege de reden van je identiteit en belangrijkheid, en dit geldt voor iedere focus en iedere dimensie. Want als je niet zou geloven dat jij de “meest belangrijkste” bent, dan zou je ook geen motivatie bezitten. Het geeft je een reden om in jezelf te geloven, als je het “meest belangrijke” bent, en in controle bent.
Zoals ik zei, het is mogelijk om deze barrière te elimineren, en Michael z’n eigenwijsheid en verlangen kennende, (glimlachend), zou hij dat nog voor elkaar kunnen krijgen ook! Maar, het is zeer ongewoon.

VICKI: Hij heeft hier nog meer vragen over, maar ik wil niet opdringerig zijn, dus …

ELIAS: Dit is geen probleem, want wij hebben veel tijd en veel geduld.

VICKI: Oké. Een van Mary’s vragen was, hoe kan die andere zelf drie kinderen hebben, maar nog steeds een onafhankelijke splinter zijn?
(Reden voor de vraag. Mary heeft twee in leven zijnde kinderen. Ze heeft een kind verloren, een meisje, toen ze 6½ maand zwanger was, en een ander kind, een jongen, die overleed toen het twee maanden oud was. Het premature meisje was haar tweede zwangerschap. Ze meent dat deze andere zelf een onafhankelijke splinter werd na de geboorte van Elizabeth. Elizabeth was haar derde zwangerschap, hetgeen verklaard waarom haar andere zelf drie kinderen heeft. Interessant genoeg, was de gekozen naam voor het tweede kind Stephanie. Door de premature dood van het meisje, besloot ze Elizabeth (haar derde) ook Stephanie te noemen, maar, kort voordat ze geboren werd, kreeg Mary een duidelijke impressie dat Elizabeth wilde dat haar naam Elizabeth zou zijn, wat werd bevestigd door Elizabeth’s vader. Houd er rekening mee dat Elizabeth de enige persoon in de groep is wiens naam dezelfde is als haar essentienaam. Ook, heeft Elias aangegeven dat zij haar naam koos.)

ELIAS: Dit zal dienen als informatie voor jullie allemaal. Je hebt geen duidelijk beeld over dit onderwerp dat gaat over versplintering, of fragmentatie, of andere zelven. Ik zal het uitleggen. Deze splinter separeerde, in jullie termen, voor de geboorte van dit tweede kind, maar was niet zelfverzekerd genoeg om onafhankelijk door te gaan met haar eigen ontwikkeling. Daarom, continueerde zij parallel aan Michael door. Toen zij deze splintering voltooide, segmenteerde zij na de derde geboorte, en, doorgaand met individueel zelfvertrouwen, maakte zij andere keuzes. Ook, werden deze keuzes gemaakt in samenwerking met een andere essentie, die in connectie stond met deze essentie.

Fysieke verschillen kunnen dus toegekend worden aan deze scheiding. In deze laatste fase van de scheiding, koos dit andere zelf ervoor om te trouwen met een ander individu. De andere zelf koos ervoor getrouwd te zijn met de vader essentie, waar Michael doorging en ervoor koos samen te zijn met een nieuwe essentie. Dit is waar hun focussen hun … eigen weg gingen. (Elias demonstreert het door middel van handgebaren, zijn handen samenbrengend, palmen naar elkaar, en ze dan naar buiten toe separerend, weg van elkaar).
Zij zullen doorgaan om veel gelijkenis te vertonen met elkaar, hoewel die andere zelf veel meer emotioneel gericht is. Toch, is deze andere zelf nog steeds opgenomen in Michael’s essentie. Het is niet gefragmenteerd - in het worden van een nieuwe essentie. Het is behouden gebleven in het origineel, maar bestaat en handelt onafhankelijk, zijn eigen keuzes makend.

Dit kind - die zijn verwarring creërde, was datzelfde kind dat stief, zoals jij het zou noemen, want dit kind is niet dood, daar het bestaat en leeft en groeit in de focus en dimensie van die andere zelf. Alleen vanwege de nieuwsgierigheid ernaar, zal ik deze informatie ook aanbieden; en dat is dat dit kind Stephanie genaamd is. (Glimlachend, en Elizabeth giechelend).
En, Elizabeth zal weten dat er een andere Elizabeth is, (glimlachend), en, helaas, ook een andere Donnalie, hoewel zij niet exact dezelfde karakteristieken van persoonlijkheid bezitten. De reden voor de aanwezige fysieke verschillen, is dat in het maken van de keuze om samen te zijn met de essentie van de vader van deze kinderen, deze andere zelf nooit de connectie had met de essentie die Michael koos. Hierin koos Michael ervoor om andere dingen te doen met zijn leven, wat resulteerde in een ongelukje met tanden.
Dit heeft fysiek [zijn] gezichtsuitdrukking veranderd. Je andere zelf heeft deze veranderde gezichtsuitdrukking niet, daar zij haar originele tanden bezit.

VICKI: Zal die andere zelf misschien ooit een onafhankelijke fragment zijn?

ELIAS: Dit is afhankelijk van de wens van deze andere zelf. Op dit huidige moment, zoals jij het ziet, bezit zij dit verlangen niet.

VICKI: Zijn alle onafhankelijke fragmenten eerst een andere zelf?

ELIAS: Dit is een moeilijke vraag. In een opzicht, ja – en in een ander opzicht, nee. Een fragment is niet altijd een splinter. Zoals ik heb uitgelegd; een fragment zou van een vorig ontwikkelingsfocus gecreërd kunnen zijn, wat niet hetzelfde zou zijn als een splinter. Om dit idee van een splinter beter te kunnen begrijpen, stel ik voor dat je een boom visualiseert. Jij bent de boom. Alle takken aan de boom zijn jouw splinters. Ze zijn verbonden met de boom en pulseren met de originele essentie en zijn nog steeds een deel ervan, maar, tegelijkertijd ook onafhankelijk groeiend en creërend van hun eigen vorm, niet exact de boom spiegelend, en ieder blad is weer een splinter van die splinters! (Verward gelach).
In het denken aan een boom, mag je het ook zien als de zaden van de boom, die een connectie met de boom hebben, en vallend op de grond, zich afscheidend, een eigen boom worden, maar nog steeds in het bezit zijn van alle kennis van de originele boom, over hoe je een andere boom moet worden. (Pauze) Helpt dit?

VICKI: Ja. (Niet erg overtuigend naar voren gebracht) Dank je (Pauze)

CAROLE: Elias, ik heb een vraag. Ik ervaar veel verwarring met betrekking tot de verschillende disciplines op deze aarde, met betrekking tot de noodzaak, en de realiteit, en de validiteit van de verschillende Indiase geneeskundige methoden, de Oost Indiase geloofsystemen, en de Druïdische systemen. Voor mijzelf is de vraag; wat is echt, wat is nodig, en staan ze allemaal op een lager vibrationeel niveau dan waar jij ons heenvoert, en, waar zijn wij naartoe aan het gaan?

ELIAS: Ten eerste, zal ik aandacht aan je verwarring besteden. Net zoals Lawrence, heb je vele zaken in je opgenomen waar je in gelooft, het zijn allemaal overtuigingen die niet noodzakelijk allemaal van deze fysieke focus afkomstig zijn, maar het zijn er wel vele. Nu, in deze finale manifestatie, komen zij allemaal tesamen en beginnen je te verwarren, daar je niet weet welke te kiezen! (Glimlachend) Je hoeft niet te kiezen. Ze zijn allemaal juist. Allemaal zijn ze acceptabel.

Jij, net zoals Lawrence, (lachend), hebt vele ontwikkelingsfocussen doorlopen die niet van deze dimensie zijn, waardoor het nog verwarrender voor je wordt, daar deze manifestaties overtuigingen bevatten die heel anders zijn, dan de Aardse overtuigingsystemen zijn. (Wij lachen allemaal, inclusief Elias) Jij, in deze manifestatie, hebt geprobeerd om al deze overtuigingsystemen in je op te nemen. Allemaal zijn zij inhoudende van wat waarheden. Het opnemen van zoveel is heel positief, omdat het je blik verruimt en ook je tolerantie en je inzicht.

Je bent niet zo vaak fysiek manifest geweest in deze fysieke focus en dimensie, alleen voldoende keren voor ervaring. Hierdoor, neem je niet alleen de overtuigingen van deze fysieke focus in je op, maar je essentie, die met je communiceert, neemt ook andere overtuigingsystemen op. (Lachend) Jij, op jouw beurt, probeert er eentje te vinden waar ze allemaal mee overeenkomen, maar dat doen ze niet! (Gelach) Je zult het gaan begrijpen. Je kunt nu eenmaal niet de geloofsystemen van een andere planeet nemen, en deze in de Indiase magie stoppen, en verwachten dat zij zullen overeenkomen! (We moeten allemaal weer lachen) Je betrokkenheid en interesse in deze overtuigingen zijn instructief voor je. Zij dienen je thans om je gewaarzijn en begrip te verruimen, in het opnemen van je grotere zelf.

Je hebt, in deze fysieke dimensie, informatie ingevoegd van andere fysieke dimensies. Dit neem je op als een realiteit, hoewel het een realiteit is van de verkeerde dimensie! (Humoristisch) Je identificatie met andere werkelijkheden is zo sterk dat je niet hebt kunnen differentiëren tussen de ene fysieke realiteit en de andere. Dit wil niet zeggen dat zij niet echt zijn, omdat ze allen een werkelijkheid zijn. Ze zijn alleen niet allemaal van deze zelfde dimensionale realiteit. Je betrokkenheid en fascinatie met Atlantis is niet van deze dimensionale focus. Dit is van een andere dimensie. Dat wil niet zeggen dat het niet bestaat of dat het geen werkelijkheid is, want dat is het wel. Het is alleen niet van deze dimensie. Je hebt dimensies doorkruist, net zoals Michael momenteel aan het proberen is fysieke dimensies te doorkruisen. Jij hebt dit al gedaan, en dit is ook waar je fascinatie met aardemagie en kristallen vandaan komt. In dit ontwikkelingsfocus, in een andere dimensie van Atlantis, werd dit enorm in je geloofsystemen opgenomen. Dit is waar je connectie ermee gemaakt is. (Carole huilt)

Jouw identificatie met andere planetaire systemen is een correcte identificatie, dit ook een focus en identificatie van je kinderen zijnd. Zij zijn zich niet bewust van deze connectie momenteel. Ze volgen hun eigen pad. Zij zullen het gewaarworden. Jij, in wat je termt te zijn je toekomstige ontwikkelingsfocus, in een niet-fysieke manifestatie, zal instructief voor ze zijn. Dit zal hen behulpzaam zijn, want zij zijn verbonden met je, en zelfs in het niet geloven ervan, zullen zij het wel geloven in het contact van hun moeder. Dit zal als een brug dienen. Wij zullen uitleggen, dat op dezelfde manier, je connectie met kristallen, en genezing, en Merlijn, ook van een andere dimensie afkomstig zijn, die net zo echt zijn, maar ze zijn opgenomen in een andere dimensie - dit zijnde waar je helende vermogens in het helpen van andere essenties je geleerd zijn. Je gelooft ook niet in je eigen vermogens. En die zijn veel groter dan je je realiseert, en je kan zeer behulpzaam zijn voor essenties die niet het vermogen bezitten in hun overtuigingen over henzelf, om henzelf te helen. (Kijkend naar Julie, en glimlachend) Ik wens je niet van streek te brengen, alleen bevestigend te zijn. (Elias zegt dit omdat Carole nog steeds huilt).

CAROLE: Dat ben je ook. Dank je wel.

ELIAS: Je bent welkom. (Pauze) Wij zullen Peter een paar woorden toespreken. Het is acceptabel om niet te geloven in je eigen essentie. Het is acceptabel en begrijpbaar om niet te kunnen geloven in je eigen vermogen tot genezing, en dit is ook van toepassing op Catherine, omdat wanneer je gelooft in dit vermogen, je het ook zal bereiken, hoewel Catherine een veel breder geloofsysteem bezit op dit gebied, en een veel bredere acceptatie heeft van de acceptatie van essentie op dit gebied. Peter heeft het nodig om op Peter te focussen. Zoals ik al eerder zei, andere essenties zullen op henzelf focussen. Het is niet je taak om voor hen te zorgen, of om verantwoordelijk te zijn voor hen. Het is je taak om verantwoordelijk te zijn voor je eigen essentie. Als je in jouw overtuigingen vertrouwd op de medische professie, dan moet je hun hulp inroepen. Je bent al geïnstrueerd door iemand die je vertrouwd, en kent, en waar je mee identificeert. Daarom, zeg ik je daarnaar te luisteren. Begrijpen wij dit?

JULIE: Ja. (Huilend)

ELIAS: Je mag ook, wanneer je spreekt met je medische professie, informeren naar kalium. (Christie arriveert) Welkom Oliver.

CHRISTIE: Hallo.

DEBBIE: Michael, Lawrence en ik zaten over genezing (healing) te praten, een paar dagen geleden. Daar wij het niet zelf lijken te kunnen doen, en je het laatst had over de collectieve kracht van de energieën van mensen, zoals bij Lourdes en Fátima, is mijn vraag; is het mogelijk dat wij elkaar op die zelfde manier kunnen genezen?

ELIAS: Absoluut! Zoals ik al zei, jullie elk, individueel, bezitten dit vermogen, maar je verbind niet altijd met je vermogen. Dat is de reden waarom het soms niet zal werken als je probeert jezelf te genezen. Dit is waarom er andere essenties met genezende krachten worden ingeroepen om te helpen. In werkelijkheid, ben jij het zelf, die werkelijk jou aan het genezen is! (Glimlachend) Het zijn niet je medicijnen, of je verbandjes. Het is je eigen kracht van je eigen essentie. Je verbindt alleen niet altijd met deze kracht. Daarom, kunnen anderen instructief en behulpzaam zijn. Ook, kun je collectief, zonder het bezitten van enige kennis van wat je aan het doen bent, elkaar genezen middels jullie collectieve energieën en vertrouwen in elkaar. Dit is je opneming van andere essenties, in coöperatie met jezelf. Dit is een zeer potente connectie. Het dient ook als ter validatie van jezelf, van je vermogen.

CHRISTIE: Dus, wij kunnen onszelf genezen enkel door erin te geloven, en wij zullen niet ziek worden door erin te geloven. Klopt dit?

ELIAS: Dit is waar, maar je hoeft het niet te geloven!

CHRISTIE: Nou, ik heb een vriend die de hele week al verkouden is, en hij wilde uit mijn buurt blijven, en ik zei hem geen moeite te doen, omdat ik niet van plan was ziek te worden, en ik geloof er ook in dat ik die verkoudheid niet zal krijgen!

ELIAS: Dan zal het niet gebeuren.
Hoewel je fysiek wel iets anders zou kunnen opnemen, in plaats van een verkoudheid, en dan weet je niet hoe je er vanaf moet komen. Het maakt niet uit dat je er niet in zou geloven - dat je het vermogen hebt om dit te veranderen. Want je kunt de uitkomst veranderen zonder ook maar een absoluut geloof erin te hebben. Wat vereist is, is vertrouwen.
Je moet een vertrouwen in je essentie hebben om door een overtuiging heen te gaan. Net zoals ik al eerder heb uitgelegd dat je op je essentie moet vertrouwen om door een angst heen te gaan, moet je ook op je essentie vertrouwen om door een overtuiging heen te gaan. Overtuigingen zijn ontzettend sterk! Ze gaan niet zomaar weg, en ze zijn niet zo makkelijk te vervangen. (Glimlachend) Ze zijn heel erg “plakkerig”! (Gelach)

Dit betekent niet dat je geen effect kan hebben op iets dat je mankeert omdat je een overtuiging aanhangt die er tegengesteld aan is, daar je overtuigingen automatisch zullen veranderen of wegvallen door je vertrouwen, daar je vertrouwen je de waarheid zal tonen, en de waarheid de overtuigingen zal overheersen. (Wauw!)

CHRISTIE: Dus, door vertrouwen te hebben, kunnen we bijna iedere zorg elimineren.

ELIAS: Absoluut! Er is geen noodzaak tot zorg! En ik ben erkennend van alle religies hieromtrent, omdat zij allemaal, in zijn algemeenheid, opnemend zijn van het feit dat je zorgen maken nutteloos is, want dat is het ook! Het verandert de uitkomst niet. Het geeft geen positieve energie. Het dient alleen om je te verwarren en je ongelukkig te maken! Daarom, heeft het geen nut.

DEBBIE: Is het mogelijk om negatieve energie die naar anderen toe gericht is, om die te elimineren?

ELIAS: Absoluut! Net zoals de positieve energie die je uitstraalt effect heeft op alle anderen, kun je ook effect hebben op anderen met negatieve energie.
Wij zijn momenteel erkennend van Catherine, vanwege het uitstralen van een enorme energie deze richting op, wat gevoeld wordt door Michael.

DEBBIE: In welke vorm? Negatief of positief?

ELIAS: Zeer fysiek, positief, (pauze), daar Elias ook zeer gewaar is van deze fysieke sensatie, in dit lichaam.

CHRISTIE: Wanneer wij overgaan naar de “overkant”, waar jij bent, zullen wij dan terugkijken op ons leven en overzien wat wij in deze laatste manifestatie deden? En heeft wat gebeurd is in deze laatste manifestatie een effect op ons daar aan de overkant – en op wat wij zullen gaan doen in de volgende manifestatie?

ELIAS: Deze vraag zou de transitiestaat betreffen?

CHRISTIE: Ja.

ELIAS: Omdat er een verschil zit tussen de transitiestaat van remanifestatie, of een herfocus in een ander gewaarzijn.

CHRISTIE: Oké. Nou, dan zal ik er wat aan toevoegen. Als wij ons er bewust van zijn dat wij onze overtuigingsystemen moeten veranderen, en het nodig is dat wij daar iets voor moeten doen in deze fysieke manifestatie, maar dit niet doen, en we “gaan over naar de andere kant” – zal dat dan ons proces of groei vertragen?

ELIAS: Nee. (Pauze) Jij denkt in termen van groei door fysieke ontwikkeling. Dit is onjuist. Deze fysieke ontwikkelingsfocussen dienen ter ervaring ‘van het ervaren’, van de ervaring in zijn gehele totaliteit van wat jij ‘groei’ zou noemen. Het is niet nodig voor je om kennis op te nemen van je essentie middels je fysieke ontwikkeling. Je essentie neemt informatie op middels de ervaringen die je ervaart via de fysieke ontwikkeling. Er vindt geen “herziening”, plaats, per se. Dit is een overtuiging, beïnvloed door religieuze focussen. Er is geen noodzaak tot herziening, daar er geen oordeel geveld wordt over wat jij noemt handelingen in het verleden. Aan de andere kant, zou je er wel voor kunnen kiezen om een herziening op te nemen - tot op een bepaalde hoogte - uitsluitend voor het doel van het verruimen van je gewaarzijn. Dit is niet ter voorkoming van herhaling van voorgaand gedrag, want wanneer je bepaald gedrag wenst te her-ervaren, dan zul je dat ook doen.
Zoals ik al eerder heb uitgelegd, zijn deze fysieke ontwikkelingen voor je ervaring ervan. In je staat van essentie, ben je niet fysiek. Daardoor, ervaar je niet fysiek. Dit is waarom je ervoor kiest fysiek te manifesteren. En je doet dit in vele dimensies, en dat vindt simultaan plaats.
Op deze manier, verwerft je essentie ervaringen, en verwerft ze tegelijkertijd, van alle ontwikkelingsfocussen in alle fysieke werelden, fysieke werelden die elk in het bezit zijn van hun eigen regels, zoals wij hebben verteld. Eigenlijk, zijn dit geen regels zoals jij ze kent, maar, zoals ik al heb verteld, zul je, in de keuze om te manifesteren in deze fysieke dimensionale focus, ten minste drie maal moeten manifesteren, terwijl er in andere fysieke manifestaties en andere dimensies, andere regels gelden. Dit stelt je essentie in staat een veelheid aan ervaringen op te doen, die het niet zou opnemen zonder fysiek te manifesteren. Dat wil niet zeggen dat je het telkens maar weer blijft herhalen, omdat je het niet “goed” doet! (Gelach) Veel essenties herhalen het keer op keer, maar dit is omdat zij van een fysieke expressie genieten. Het is altijd jouw keuze.

CHRISTIE: Dus, in wezen, is de keus aan ons, als wij deze fysieke expressie enkel maar als speelgrond zouden willen gebruiken, om gewoon allerlei plezier te kunnen beleven!

ELIAS: Dat is juist. (Glimlachend)

CHRISTIE: Als wij waar wij allemaal in geloven maar zouden veranderen, en ons zouden realiseren en weten dat wij dit kunnen doen?

ELIAS: Dat is gedeeltelijk juist.

CHRISTIE: Zolang wij maar vertrouwen.

ELIAS: Ja. Het is niet zo dat je je overtuigingen moet veranderen. Want zoals ik zei, kun je niet fysiek manifesteren zonder overtuigingen. Zij zijn je informatie over je manifestatie. Daarom, kun je fysieke manifestaties niet scheiden van overtuigingsystemen. Als je geen overtuigingen zou hebben, zou je ook niet fysiek manifest zijn; maar, als je bereikende zou kunnen zijn van (glimlachend) alleen positieve, speelse overtuigingen, dan ja, bezit je het vermogen om ‘te kunnen spelen’ in de fysieke manifestatie. Maar dit, zoals ik al zei, is niet wat je koos te manifesteren. In je niet-fysieke essentie kun je spelen, dit is een natuurlijke expressie voor je essentie; maar negativiteit is dat niet. En daarom, omdat je dat ook wil ervaren, kies je ervoor fysiek te manifesteren.

Ik zal nogmaals herhalen, dat de fysieke manifestatie van deze tijd, waarin negativiteit opgenomen is, tot een eind aan het komen is. Het spel is bijna over. Zolang jij kiest door te gaan met dit spel zal het ook doorgaan, maar doordat alle essenties dat met elkaar overeengekomen zijn, zal in de toekomstige tijd het moment bereikt zijn waarin het spel zal eindigen, of je er nou klaar voor bent of niet. Terwijl je momenteel je gewaarzijn aan het ervaren en verruimen bent, zul je meer in harmonie met jezelf komen. Je zult een beter begrip van je essentie krijgen, en van al zijn probabiliteiten, en al zijn splinters, en al zijn fragmenten, en al zijn interacties.

Al doende, zul je je bewust worden van waarover ik over praat met jullie, wanneer ik uitleg dat je je aan het voorbereiden bent om trauma te vermijden, en dat je dromen van een precognitieve aard waarneemt, om jezelf voor te bereiden op de fysieke manifestatie van deze gebeurtenissen, zodat je geen overweldigende emoties zult hebben wanneer zij ook echt fysiek manifesteren. Ook, zul je gedeeltelijk voorbereid zijn, als je voorkennis en besef hebt over deze verschuiving. Omdat je dan weinig trauma zal ervaren in de actualisatie van deze verschuiving. Hoe meer je er nu van weet, op ieder gebied, des te gemakkelijker je er doorheen zal gaan. (Pauze) Begrijp je deze concepten? (Christie knikt ja).

DEBBIE: Elias, ik heb een gast meegenomen, omdat ik mij daartoe aangespoord voelde.

ELIAS: Dat is acceptabel. Je intuïtie van je essentie laat je een weten toe. Wij erkennen Catherine in deze, door het opnemen van vertrouwen in jezelf.

DEBBIE: Zou je mij tegemoet willen komen, en mij zijn essentie naam willen vertellen?

ELIAS: Essentie naam van dit individu; verontschuldig mij even alsjeblieft. (Pauze)
Deze essentie identificeert zich met de naam Robert. Dit zou tijdens een westerse cultuur zijn, maar ik zou daarbij willen opmerken dat hij zich in zijn verleden ontwikkelingsfocussen meer verbonden voelde met de oosterse filosofieën, wat deze keuze voor de westerse identificatie tamelijk interessant maakt. Deze essentie identificeert sterk met oosterse filosofieën van de Indiase cultuur met oriëntaalse vertakkingen, m.b.t. hun verwantschappen in draken.
Wij zullen gelijk uitleggen dat deze verwantschappen, die je in deze fysieke focus imaginair of legendarisch zou noemen, in andere dimensies beactualiseerd en werkelijkheid zijn, net zoals jij hier beactualiseerd en werkelijkheid bent.
Ook, was er een korte connectie met een gebied in west-India. Ik ontvang geen Indiase naam. Ik ben niet in staat toegang te verkrijgen tot de oriëntaalse identificatie anders dan Robert, hoewel wanneer deze informatie gewenst wordt, het zal worden gegeven in de volgende bijeenkomst.

DEBBIE: Zou je nog een vraag willen beantwoorden? Het betreft zijn vader. Kun jij hierover wat vertellen aan hem?

ELIAS: (Hier, richt Elias zijn aandacht direct op Ken) Wat wens je ter verduidelijking over deze essentie te weten?

KEN: Hij overleed toen ik jong was, en ik voelde dat de (hier, onderbreekt Elias Ken) …

ELIAS: Waarom zou je, vergeef mij deze vraag, je zorgen maken over deze essentie? Wil je deze essentie behulpzaam zijn?

KEN: Nou, als dat mogelijk zou zijn. Ik heb gewoon altijd gevonden dat hij te abrupt uit het leven weggenomen werd.

ELIAS: Ik zal je uitleggen, dat je deze essentie niet behulpzaam hoeft te zijn. Misschien wens je in contact te komen met deze essentie, en als je dat wilt, dan kan dit. Deze essentie is niet fysiek hermanifest. Als je communicatie wenst middels het doorkruisen van dimensionale sluiers, dan is dit mogelijk. De aantrekking die deze essentie op je had, werd veroorzaakt door een tijdelijke verwarring in zijn overgangsperiode. Deze verwarring bestaat niet meer. Het gaat goed met deze essentie. Het was noodzakelijk, vanwege zijn overtuigingen, om voor een korte periode opnemend te zijn van een “ziekenhuis”. Deze zijn niet ‘echt’, want in het niet-fysieke bestaat er geen letsel of ziekte. Daarom zijn werkelijke ziekenhuizen niet nodig, maar vanwege de overtuigingen die een persoon heeft, zou de persoon van mening kunnen zijn, wanneer hij sterft, in jouw termen, dat hij behoefte heeft aan een ziekenhuis, (gelach), hoewel hij dit in werkelijkheid niet nodig heeft, maar in de erkenning van deze overtuiging, en ter versoepeling van de overgang, zijn deze ‘accommodaties’ opgenomen. Deze essentie is daar niet meer, want het is niet langer nodig.

Er zijn individuen hier, op je planeet, die zich specialiseren m.b.t. essenties die niet meer “in leven” zijn, die niet remanifest zijn. Je kunt, in connectie met een van deze individuen, in contact komen met deze essentie. M.b.t. dit gebied zou ik je meer van assistentie willen zijn, maar dit is niet mijn richting van aandacht. Ik verbind mij niet met deze essenties. Ik verbind mij thans met het geven van onderwijs. Maar, er zijn vele andere essenties met deze specialisatie in hun pakket. Is deze informatie, hoe klein ook, nuttig voor je?

KEN: Zeer, ja. Dank je wel.

ELIAS: Graag gedaan.

CAROLE: Elias, heeft het woord Merkabah enige betekenis? En, kun je mij (hier, onderbreekt Elias haar)…

ELIAS: Dit is een prisma. Dit zou een prisma zijn in connectie met spiritualiteit. Dit is wat Michael ziet als zijn “rondspinnende ding”. (Pauze) Wat zijn we allemaal stil! (Glimlachend)

VICKI: Ik heb een vraag over versplinteringen.

ELIAS: Ja?

VICKI: Wij zouden dus ook een splinter kunnen zijn?

ELIAS: Ja.

VICKI: En er zou geen verschil zijn, in hoe je jezelf zou voelen, of wel?

ELIAS: Ik zal jullie eerst mededelen dat wij dit onderwerp - over je essentie en diens elementen - vanavond maar kort zullen bespreken, om vragen te kunnen beantwoorden. Dit onderwerp zal volledig worden besproken in een van onze volgende sessies.
Nu, laat mij jullie ook vertellen dat in deze fysieke ontwikkelingsfocus, in jullie huidige tijd, sommigen van jullie een filosofie hebben ontwikkeld om deze versplintering of fragmentatie te kunnen verklaren, omdat je die voorheen niet kon verklaren. In deze, heb je termen bedacht, zoals de term “walk-ins”.
Nu; “Walk-ins”; er zijn helemaal geen essenties die een invasie plegen - die je lichaam zogenaamd zouden overnemen en bewonen! Het zou wel je eigen essentie kunnen zijn die fragmenteert in een fysiek ontwikkelingsfocus.

Er zijn bepaalde momenten waarin je ervaart dat je het gevoel hebt alsof je jezelf kwijt bent, en je voelt jezelf, dan, iets nieuws te zijn. Op zo’n moment, ben je fysiek het fenomeen van de fragmentatie aan het ervaren, of van de versplintering, maar vaker van fragmentatie. Je zult gedurende je leven vaak je versplintering voelen en er gewaar van zijn. Maar bij het fragmenteren, zul je jezelf er veel meer door beïnvloed voelen. Je zult of een enorme verschuiving in jezelf voelen, gewoon als jezelf zijnd, of je zult een besef voelen van een nieuwe essentie. Dit is niet een andere essentie die jouw essentie bewoont. Het is je eigen essentie, in haar grootsheid, die is overeengekomen met een splinter, om een fragment te worden. Dat fragment kan ervoor kiezen door te continueren in deze fysieke dimensie, en jij kan ervoor kiezen door te continueren in een andere dimensie. Je zal (dimensies) oversteken. Het is heel goed mogelijk om van de ene naar de andere dimensie over te steken. Je doet dit vaker dan je je realiseert.

Een splintering zal ook door je worden gevoeld. Wanneer je een periode van desoriëntatie ervaart, of van verwarring, of van enorme emoties, of gebrek aan motivatie, of je hebt een gevoel van niets zijn, dan ben je samen met een splinter ervaringen aan het opdoen. Je bent ieder onafhankelijk, je bent ieder beschikkende over individuele wensen, je bent ieder hetzelfde aan het zijn. Soms, steek je dimensies over in het splinteren. Je zou hier al voor vijfendertig jaar kunnen zijn en splinteren, en je splinter zal hier doorcontinueren, en jij zal doorcontinueren in een andere dimensie, je volledig bewust zijnde van je verleden in beide dimensies, je volledig bewust zijnde van al je ervaringen, maar je anders voelend.

CHRISTIE: Zou dit dan kunnen verklaren, dat ik jaren geleden het gevoel had ‘getransplanteerd’ te worden, dat ik hier “neergeploft” werd? Het was alsof ik hier niet thuishoorde, dat ik in een andere tijd thuishoorde. Hoewel ik mij wel bewust was van deze tijd, behalve dan een paar black-outs die ik heb m.b.t. mijn kindertijd, maar ik vond dat ik hier niet thuishoorde. Ik hoorde ergens anders thuis.

ELIAS: Dat is correct. (Hier zegt Christie “Wauw”!) Dit, zal ik uitleggen, was geen complete fragmentatie, maar een gedeeltelijke. Het was een daadwerkelijke spintering, en het is overeen gekomen om een onafhankelijke fragmentatie van essentie te worden. Dit, ook, werd ervaren door Dimin, en door Catherine. Dit, bij Dimin, was een omruiling in fragmentatie. Zoals ik al zei, alle nieuwe gefragmenteerde essenties zijn in het bezit van alle voorgaande kennis, alle voorgaande ervaringen, en zijn essentieel hetzelfde als de essentie waar zij uit fragmenteerden. Dit verklaart Dimin's gevoel alsof ze een nieuwe essentie is, maar nog steeds behoudend is van herinneringen, want deze essentie is behoudend van alle zelfde elementen als van origine. Bij Catherine, is de gefragmenteerde essentie van haarzelf afkomstig. Zij is niet het fragment. Jij bent er vanuit gefragmenteerd, wat in je bewustzijn een desoriëntatie heeft veroorzaakt, een gevoel dat je een deel mist.

Deze gevoelens, zijn tamelijk sterk. Ook zijn zij zonder informatie te hebben, onmogelijk te verklaren. Dit is waarom je een nieuwe mythe hebt uitgevonden, die van de “walk-ins”, om te kunnen verklaren wat je niet begrijpt, maar waarvan je wel weet dat het echt is, en dat ook voelt van binnen. Robert heeft die perioden van versplintering ook ervaren, in zijn momenten dat hij verwarring voelde, en zich lethargisch voelde gedurende korte perioden. Jullie allemaal hebben splinteringen ervaren. Je herkent alleen niet wat je ervaart, je kan er niet mee identificeren. Je voelt deze splintering niet altijd, maar er zijn momenten dat je wel een soort besef ervan voelt. Het is een trekking in je essentie. Het is in je opgenomen. Het is niet gescheiden van je, maar het wordt gevoeld als een trekking, en het wordt herkend.

Zelfs ons kleintje (Elizabeth) heeft dit ervaren, in het fragmenteren van Mattie. Het is een wat dramatischer gebeuren wanneer je een splinter fragmenteert in een huidig ontwikkelingsfocus. Het is minder desoriënterend om te fragmenteren zoals Elizabeth het deed met Mattie, maar ik moet daarbij uitleggen dat het nog steeds gevoeld wordt, omdat Mattie een simultane is, en niet van een verleden tijd is. Je zal deze trekking enkel een beetje meer voelen, fysiek en emotioneel, wanneer het een splinter betreft die wordt gefragmenteerd vanuit je huidige ontwikkelingsfocus, omdat je je meer gewaar bent van je huidige ontwikkelingsfocus.

VICKI: Heeft dit ook iets te maken met waarom Michael en ik het gevoel hebben dat wij “jongere zielen” zijn?

ELIAS: Dat is correct. Kasha, Michael en Catherine zijn nieuwer. In het fragmenteren uit mijn essentie, zijn zij op verschillende tijden gefragmenteerd, maar zijn relatief nieuw; Kasha de eerdere zijnde, Michael de latere zijnde. In de fragmentatie vanuit Paul, is Elizabeth de eerdere, en Lawrence de nieuwere. Dit verklaart waarom Catherine eerdere ontwikkelingsfocussen kan identificeren, dan Michael en Kasha kunnen identificeren. Kasha, kan ook eerdere tijdsperiodes identificeren dan Catherine kan, en in werkelijkheid, reikt de Egyptische connectie van Catherine ook niet zo ver terug (in de tijd).

Ik kan jullie ook vertellen dat Dimin niet zo ver terug reikt (in de tijd), want dat reikt alleen tot deze fysieke levensduur, in jullie termen. Dit zal jullie tegenstrijdig lijken te zijn, omdat ik heb verteld dat je drie ontwikkelingsfocussen moet ervaren, als je in deze fysieke dimensie kiest te focussen. Dit is niet tegenstrijdig, want haar essentie is vele malen in deze fysieke dimensie geweest, maar, door fragmentatie in deze focus, is ze een nieuwe essentie geworden in deze fysieke focus.

CHRISTIE: Elias, sinds ik splinterde van mijn essentie … ik begrijp iets niet … je zei dat ik uit de tijd van ‘zand en farao’s’ kwam . Ik ben nu een beetje in de war. Ben ik een oude ziel die recentelijk heeft gesplinterd?

ELIAS: (Lachend). Zoals ik al zei; je essentie is véél grootser dan je je realiseert. Je bent als een cel, die alles al bevat, maar die tegelijkertijd ook deel is van een samenwerking. Jij, de jij waar je mee identificeert, is als een gedachte van je essentie, net zoals jij je eigen gedachten hebt. Je essentie bezit alle kennis, bezit alle ervaringen, die je ook ooit maar hebt beleefd. En daarom ben je, als je gefragmenteerd bent of versplinterd bent, ook in het bezit van alle ervaringen en heb je kennis van alle dingen, omdat je het geheel bent, maar ook het deel ervan bent. Zoals ik zei, niet alle splinters worden [een] eigen essentie. Sommigen continueren door – met de opneming van de originele essentie. Sommige anderen, in hun grote verlangen naar fragmentatie, worden [een] eigen essentie. Maar; zoals ik ook al heb uitgelegd; jullie zijn geen partjes van sinaasappels, en bent niet in stukjes opgedeeld. En dus ben je ook niet anders, of separaat van de essentie. Aldus, besta je simultaan – en besta je tegelijkertijd wel en tegelijkertijd niet, in de tijd van zand en farao’s! (Gelach)

CAROLE: Mag ik een persoonlijke vraag stellen?

ELIAS: Ja.

CAROLE: De essentie die ik gekend heb met de naam Michael, in fysieke vorm, kun je mij wat meer vertellen over de connectie tussen die essentie en de mijne?

ELIAS: Is het niet amusant, hoe wij allemaal als een magneet worden aangetrokken door essenties die wij afstoten? (Gelach) Ikzelf inclusief, werd ook door dit proces gefascineerd, moet ik zeggen, en wij hebben dit allemaal gedaan. Er was eerder al een verbinding met hem. In je voorgaande ontwikkelingsfocus, stond je ook al in verbinding met deze essentie. Deze essentie was een broer, maar een niet graag geziene broer, er waren vele ruzies en er was niet veel coöperatie tussen de twee, en in de overeenstemming om te remanifesteren en weer interactie te hebben met elkaar, werd deze frictie herhaald. Het is een wijs besluit om deze eerdere patronen te beëindigen. (Pauze)

VICKI: Ik heb een vraag betreffende connecties. Ik voel een hoop connectie tussen mijn zoon en Elizabeth de laatste tijd.

ELIAS: (Pauze) Zij is ook (pauze) een fragment, (pauze), niet van Paul, (pauze), maar van Lawrence. Vandaar dat de connectie wordt gevoeld. Gefragmenteerde essenties zullen meer aantrekking ervaren tot elkaar, en met de essenties die ieder weer fragmenteren. Net zoals je een aantrekking zult voelen tot je kinderen, en vervolgens ook weer een aantrekking zal voelen naar sommige - niet alle - van hun kinderen, want zij zijn inter-verbonden met jouw essentie. Dat wil niet zeggen dat je geen connectie zult voelen met andere essenties. Je bent alleen meer vertrouwd met essenties waar jij van gefragmenteerd bent, of die jij hebt gefragmenteerd. De energie is familiair voor je, daar het een deel van je is. Dit verklaart je aantrekking.

Hebben jullie nog meer vragen? (Pauze) We zullen geen grote verschuiving van de aarde verwachten vanavond! (Verwijzend naar de aardbeving van vorige zondag - gevolgd door veel gelach, en enkele zuchten van opluchting). Ik ga jullie een goede avond wensen, en hoop dat jullie uitkijken naar onze volgende bijeenkomst, waar ik wederom, zoals Michael het noemt “lang van stof” zal zijn! (Gelach)
Want ik zal veel te zeggen hebben over deze elementen in onze volgende bijeenkomst. (Gelach).

Hij wenst een ieder een goede avond, en richt een persoonlijke woordje tot die en gene, en sluit de sessie af.
(Wij eindigen om 9:23 PM)



Vertaald door

---

Copyright 1995 Mary Ennis, All Rights Reserved.