Zondag, 18 augustus 1996

Deelnemers: Mary (Michael), Vicki (Lawrence), Ron (Olivia), Cathy (Shynla), Jim (Yarr), Gail (William), Bill (Kasha), and twee nieuwe deelnemers, Marie (Marie), en Brenda (Batice).

Opmerking: Deze sessie werd getaped zonder dat de datum/tijd was ingesteld. Vandaar dat er geen tijden beschikbaar zijn.

ELIAS: Goeieavond.

GROEP: Goeieavond.

ELIAS: Welkom naar de nieuwe essentie! (Marie)

In onze vorige “reguliere ingeroosterde” sessie, (grinnikend), waren wij probabiliteiten en probabele {andere} zelven aan het bespreken. Zoals ik al had gezegd, is dit een moeilijk onderwerp. Bij de voortzetting van dit onderwerp over probabele zelven, wens ik jullie erop te wijzen, dat jullie maar één aspect zien, van het geheel van je essentie-bewustzijn. Wij zijn terughoudend geweest in het vertellen hiervan, omdat wij niet willen, dat wij jullie verwarren met betrekking tot elementen, die een bedreiging zouden kunnen zijn ten aanzien van jullie idee van identiteit.

Ik heb jullie verteld over de interkruisingen die je aangaat met probabele zelven, maar ik heb jullie ook verteld, dat jullie óók probabele zelven zijn. In deze, moet je goed begrijpen, dat dit niet de vitaliteit/levenskracht of de realiteit van jouw individuele expressie “teniet doet”. Want jullie zijn individuen en jullie zijn in het bezit van je eigen creativiteit; hoewel je ook een probabel zelf bent voor een ander focus of aspect van je essentie. Wanneer je kiest voor de losmaking van het fysieke focus {sterven), dan wordt je niet “opgenomen/geabsorbeerd” in het geheel van essentie, maar in een ander opzicht, ook weer wel. Je verliest niét je identiteit van dit bepaalde focus, hoewel je laat wél een groter gewaarzijn toelaat, die bevattend is van alle van je focussen. In deze, is die actie van het vermengen een expressie, waarbij je de verschillende kwaliteiten van je wezen kunt zien/aanschouwen; de verschillende expressies van jezelf.

In het niet-fysieke, is je gewaarzijn groot genoeg om alle van de facetten van je essentie te omvatten, waarbij je deze bepaalde focus als één expressie van jezelf zult zien. Op dit moment, beschouw je dit ene focus als het geheel van jezelf. Je beschouwt jouw identiteit, in dit ene focus, alszijnde het geheel van jouw. Maar, dit is slechts één probabele actie van essentie. Interkruisingen van andere facetten of ontwikkelingsfocussen van jou, zijn ietsje anders in de expressie ervan, dan de kruisingen die plaatsvinden met de huidige, - of wat jullie beschouwen als het zijn van huidige- , probabele zelven. Zoals wij al eerder hebben verteld, zijn er poelen van bewustzijn. Ieder van jullie aligneert met jouw eigen poel van probabele zelven in het bewustzijn. Dit zijn allemaal probabele acties waar je jezelf toe beperkt, in ieder focus; om te kunnen interkruisen met, en te kunnen verbinden in, de bewegings-actie van probabiliteiten die plaatsvinden binnen jouw bepaalde focus of huidige “leven”. Zoals wij al zeiden; alle dingen zijn probabiliteiten. Alle actie is een probabiliteit. Dit is niet alleen beperkt tot enkel het fysieke focus en jouw manifestaties. Alle acties van álle bewustzijn, is een probabiliteit, omdat er altijd keuzes zijn, binnen een iedere gegeven actie. Probabiliteiten worden overal geactualiseerd. Iedere probabiliteit die je niét kiest, wordt ook beactualiseerd, in een ander gebied van bewustzijn.

Welnu, sommige probabiliteiten worden fysiek beactualiseerd. Sommige probabiliteiten worden niét fysiek beactualiseerd. Je zou het als volgt kunnen beschouwen; dat ontwikkelingsfocussen van jouw, ook probabele zelven zijn, die beactualiseerd worden in fysieke manifestaties. Deze worden beactualiseerd in verschillende tijds-elementen, maar zij worden fysiek beactualiseerd. Andere probabele zelven worden ook beactualiseerd, maar manifesteren niet in het fysieke focus.

Die probabele zelven, waar jij voor het grootste deel mee aligneert in een bepaald focus, worden állemaal geactualiseerd, maar dit hoeft niet noodzakelijkerwijze fysiek te zijn. Iedere keuze die je kiest te manifesteren, biedt je vele wegen naar andere keuzes, welke niét worden beactualiseerd in dit fysieke focus, maar worden beactualiseerd in bewustzijn, in een ander dimensionaal gebied van bewustzijn. En dit is een van de redenen waarom ik een onderscheid maak tussen interkruisingen van probabele zelven -die jij beschouwt als andere focussen- , en die waar jij “over denkt” als verbonden te zijn met een individueel focus; want die in ontwikkelingsfocussen, die worden fysiek geactualiseerd.

Dus, in één opzicht, beschouwt in relatie tot jouwzelf, zijn zij niet jij. Zij zijn in een ander opzicht, wél jij, in jouw denken, omdat je denkt in termen van tijd. Tijd is een interverweven deel van jullie creaties. En daarom is wat je creërt in het fysieke focus, gerelateerd aan tijd, zodat jij het kunt begrijpen. En daarom beschouw je andere focussen als het zijn verleden of toekomstige levens. Je ziet ze als het zijn van aspecten van jezelf, of als evenementen en gebeurtenissen die vallen binnen een tijdsperiode van jezelf. In feite, zijn ze elementen van je essentie, waar je mee identificeert, en je bent ook behoudend van alle informatie van essentie, in je individuele focus bewustzijn. Dus, in één opzicht, zijn zij een deel van jouw, maar zoals ik eerder heb aangegeven, zijn zij ook onafhankelijk van jouw. Zij wisselen niet van plaats met jouw … alhoewel zij dat wel zouden kunnen doen! (Grinnikend)

Over het algemeen gesproken, kies je niet voor deze actie, alhoewel het wél mogelijk is. Jij kiest, ten behoeve van je eigen begrip van je eigen zelf-identiteit ervoor, om je focus te continueren binnen één richting van aandacht/attentie. Hierin merk je geen interrupties op. Jouw tijdselement komt je rimpelloos en consistent over, hoewel het dat in realiteit, niet is. Want je bent continue aan het in-en-uit knipperen, aan het verbinden met andere focussen, andere focussen aan het ervaren. Het doel van deze informatie is om je in staat te stellen om aan essentie te denken. Jij, in één focus, bent niet het geheel van essentie. Je bent ook het centrum van essentie, net zoals dat ieder focus het centrum van essentie is. Maar mocht je jezelf de gelegenheid toestaan om fysiek een ontmoeting te hebben met je andere facetten van essentie, dan zouden zij zich aan jouw presenteren, als jij, jij die jouw ziet als het probabele zelf, een verleden of toekomstige; en voor hén, zou jij veel “minder echt” overkomen. Net zoals dat zij, in jouw periferie, overkomen als “minder echt”, of als ver weg verwijderd zijnd van jouw onmiddellijke ervaring.

Dit zijn moeilijke gebieden om te betreden, vanwege jullie begrip en jullie taal, die jullie vasthechten aan deze concepten. En daarom, zoals ik al eerder zei, zullen wij maar heel langzaam aan gaan met deze bepaalde informatie. Wij zijn al eens eerder gebieden van discussie ingegaan, waar wij heel goed begrepen, dat jullie het niet begrepen! Dit werd doelgericht op die manier aangeboden. Deze bepaalde informatie bevat elementen die jullie op dit moment ten goede zullen komen, in jullie momentele fysieke interactie. Deze informatie is relevant aan je alledaagse leven, want je gaat iedere dag probabiliteiten en interkruisingen aan. En hoewel je niet altijd deze interkruisingen herkent, herken je momenteel wel, de actie van probabiliteiten. Zelfs mét deze kennis, focus je in werkelijkheid, niet op je acties van probabiliteiten. Je concentreert je niet op iedere probabiliteit die je aangaat in je wakende tijd, waar er honderden van kunnen zijn; want in ieder moment van je bestaan houd je je bezig met probabiliteiten. Op ieder moment dat je kiest je fysieke lichaam aan te gaan en je weer een ademhaling neemt, heb je een keuze gecreërd van een probabiliteit, om te continueren in het fysieke focus.

Wij zullen tijdelijk discontinueren, en daarna kunnen jullie vragen stellen.

CATHY: Ongeveer tien dagen geleden, toen ik maakte dat de hond zijn poten op mijn schoot legde, en gromde in mijn gezicht, koos ik op dat bepaalde moment ervoor om gewoon de andere trainer te roepen, en die riep de hond, en de hond ging weg. En ongeveer een week geleden hadden wij een meditatie, en aan het einde van die meditatie voelde ik een energie in mijn lichaam, en toen zag ik weer die hond, weer met zijn poten op mijn schoot en gromde weer in mijn gezicht. Alleen koos ik nu ervoor de hond beet te pakken en het uit het raam te gooien, op dat bepaalde moment. Kun je mij dat uitleggen? Was dat een andere probabiliteit, - die ik overduidelijk koos uit te voeren- , maar, kun je dat uitleggen?

ELIAS: Goed. Binnen de worsteling met het conflict die je momenteel aangaat, heb je gekozen voor het aangaan van een fysieke actie, om je eigen aandacht te verkrijgen. Dit is een heel goed voorbeeld voor ons onderwerp over probabiliteiten, want hierin kunnen jullie de bewegingen zien die je in bewustzijn en in overeenkomsten aangaat, zelfs met jullie dieren, ter het profiteren daarvan. Die fysieke actie met het dier, was gemanifesteerd door jouw. Jij koos ervoor bepaalde elementen van je geloofsystemen en je momentele conflict aan te gaan, waardoor je jezelf de actualisering toeliet, in een actie, van wat je ziet in bewustzijn. Je voelt je verward en aangevallen. Je voelt je “uit controle” te zijn momenteel. Dus, biedt je jezelf een zeer creatieve expressie aan; en je beactualiseerd deze actie fysiek, alhoewel je deze expressie niet objectief begreep. Daarom, bood je jezelf deze actie nog een keertje aan, in een meditatie, waardoor je de kans werd geboden om wat van je controle te herwinnen.

CATHY: Interessant. Het rare is, dat ik van te voren al wist, dat die hond mij zou benaderen, nog voordat ik door de deur heen was, en ik zette het toch door.

ELIAS: En dit verbaast je?

CATHY: Nee, eigenlijk niet! (Lachend)

ELIAS: Omdat jij, in de eerste plaats, zélf deze actie al had gecreërd! En daarom zul je je eigen creatie ook herkennen! (Glimlachend)

CATHY: Of de geloofsystemen die ik heb over dat type hond met dat type persoonlijkheid?

ELIAS: Dit is wat je fysiek hebt gemanifesteerd; deze kwestie heeft niets te maken met het dier of zijn specifieke ras binnen zijn species.

CATHY: Nou, ik kan niet wachten totdat ik dit kan lezen!

VICKI: Dus dit is vergelijkbaar aan mijn ervaring met de kat?

ELIAS: Dit zijn fysieke voorbeelden voor je, en dus kansen voor je om naar acties te kijken, waar je momenteel conflict mee ervaart in bepaalde gebieden van je base geloofsystemen. Je biedt jezelf wat jullie noemen nieuwe ervaringen aan, waar je geen familiariteit aan kunt vasthechten; waardoor je jezelf een pure expressie ervan kunt toelaten, door ervaring, om je eigen aandacht mee te verkrijgen. (Tegen Bill en Brenda, die zonnet arriveerden) Welkom naar de nieuwe essentie, en naar Kasha.

VICKI: Met de informatie die je zojuist leverde betreffende probabele zelven, zou je dan weer opnieuw, de actie van Will in het boek kunnen uitleggen?

ELIAS: Wij betreden op dit moment, zoals ik al verklaarde, moeilijke gebieden, die opnemend zijn van veel verwarring en veel distortie en misverstanden toelaten.

Dit zijn uitwisselingen, zoals ik al zei, waar je in betrokken kunt zijn met probabele zelven. Zoals ik al uitlegde vanavond, kun je tijdelijk wisselen met een ander focus of probabel zelf. Ik ben voorzichtig geweest om niet te spreken in absoluten; want je zou, in feite, een fysieke manifestatie kunnen ontmoeten/tegenkomen van een probabel zelf in jouw focus. En dit is weer een andere expressie van de actie binnen probabiliteiten, waarvan je er heel veel creërt. Dit is niet dezelfde expressie als die van interkruising met probabele zelven waar je mee aligneert in één bepaald focus, binnen jouw gerichte attentie/aandacht van probabiliteiten.

Zoals ik al eerder zei; je kiest niét -wat jij ziet als het zijn van- een lineaire progressie van waarschijnlijke acties, waarbij je waarschijnlijke acties aangaat gedurende je focus, die je “leiden naar” bepaalde uitkomsten, om zo te zeggen, ongeacht of jij je nu wel of niet gewaar bent van deze acties zelf. In wat jij ziet als het “achteraf gezien”, zou je tegen jezelf kunnen zeggen, “Ah! Ik begrijp nu de redeneringen achter die acties die ik heb gecreërd in mijn verleden”; alhoewel er geen verleden is! Je zult nu de moeilijkheden kunnen zien die wij hebben, met jullie taal, in het uitleggen van deze concepten. Want jullie denken en creëren op een zeer lineaire wijze in jullie tijd element, wat zeer beïnvloedend is van jullie creaties en ook van jullie probabiliteiten, hoewel dat tijd element alleen relevant is voor het individuele focus. Het is niet relevant voor essentie.

In/Bij bepaalde expressies, kan iemand ervoor kiezen om geloofsystemen of conflict situaties aan te gaan, en een ander of probabel zelf creëren, zodat deze als een vervanging van jijzelf, die bepaalde actie kan ervaren. In werkelijkheid, is datgene wat je aan het creëren bent, de toelating, binnenin essentie, van een fysieke manifestatie van een probabel zelf, die tijdelijk, binnen een fysieke, emotionele en intellectuele actie-staat, door een conflict kan heengaan, voor jouw; hoewel jij zelf door deze actie aan het heengaan bent, alhoewel je dat ook weer niet doet! (Grinnikend) Het is nogal verwarrend!

Als je jezelf zou kunnen voorstellen alszijnde verbonden te zijn met essentie, dan zou het iets makkelijker voor je zijn om te kunnen begrijpen waarover wij praten, maar ik begrijp dat ook dit, op zichzelf al, zeer moeilijk is, want het plaatst je identiteit, in je individuele focus, in een precaire positie, waar je automatisch zal vinden dat dit bepaalde focus geen belang inhoudt, of, dat het maar één korrel van zand is binnen het geheel van essentie; alhoewel er zonder korrel, geen essentie zou zijn! Dit is natuurlijk erg over-gesimplificeerd; en om deze informatie in balans te houden bij jullie, vertel ik jullie vaak, dat jullie het centrum zijn; want in realiteit, ben je dat ook! Weer een niet-antwoord van Elias! (Vicki lacht)
We gaan pauzeren!

HERVARTING

ELIAS: Wij gaan weer door. Jullie kunnen je vragen stellen.

CATHY: Oke. Merkt Chelsea dit vermengen tussen jouw en Michael op? (Is Mary’s hond)

ELIAS: (Met humor) Een perceptie van Shynla! Noteer dit!

RON: Het staat op tape! (Gelach)

ELIAS: Heel goed! Zeer interessante verbindingen die je hebt gemaakt met je gewaarzijn, daar ik ook heb verteld over het aspect binnen dit creatuur, en de fysieke identificatie in bewustzijn van het creatuur momenteel, die herkennend is van de beide individuele energieën in bewustzijn. Door de actie van deze vermenging, is er een herkenning ontstaan van een verandering. Dit wordt niet compleet begrepen in de manifestatie van het dier, omdat dieren niet denken op de manier waarop jullie denken; hoewel zij wel verbinden in bewustzijn, en zij het begrijpen, dat jullie jezelf niet toelaten binnen jullie expressies, over het algemeen gesproken. En daarom, heb je het juist dat er een identificatie en een opmerken is in dit creatuur.

CATHY: Dank je.

ELIAS: Je bent welkom.

GAIL: Wanneer ik met de drukpunten van mensen en dieren bezig ben, is dat dan een periferie, of … Even denken, ik kan er niet opkomen …

JIM: Subjectief?

GAIL: Ja. Is dat het subjectieve zelf? Ik heb gemerkt dat ik dit doe, en ik begrijp niet waarom ik dat doe.

ELIAS: Dit zijn expressies van wat wij hebben uitgelegd als het zijn van je periferie of onofficiële expressies. Al deze subjectieve door-bloedings acties naar je objectieve expressie toe, zijn tentoonstellingen van je secundaire aandacht; je periferie. Dit zijn je onofficiële expressies die je toelaat om je gerichte aandacht binnen te komen, en ze te accepteren. Dit is een deel van je huidige beweging, de toelating van een objectieve connectie met je subjectieve expressies.

GAIL: Dank je.

JIM: In onze dromen, zijn we andere zelven?

ELIAS; Correct.

JIM: In die droom waar ik mijzelf zag en dat ik een paar mensen verloor enzo. Toen ik weer in mijn wakende staat was, realiseerde ik mij dat die droom een realiteit was, en ging daarom in meditatie en raapte deze mensen weer bij elkaar en hergroepeerde ik hen. Had ik effect op die andere zelf, en verbond ik ook daarmee?

ELIAS: Zeer goed voorbeeld voor jullie allemaal, als de expressie van probabiliteiten en de acties van probabiliteiten in jullie periferie, zoals jullie dat zien, want jullie accepteren jullie droomstaat niet als je officiële realiteit. Jullie zien dit als “minder echt” te zijn dan je wakende staat, alhoewel het gelijk is in realiteit en expressie.

In deze staat van bewustzijn in je dromen, verbind je vaak met een observatie of participatie in een andere realiteit/werkelijkheid. Je bied jezelf hier de gelegenheid om effect te hebben op deze andere realiteit in je objectieve bewustzijn; je gewaarzijn. Je biedt jezelf de gelegenheid om het te bekijken en interactief te zijn met een bewust gewaarzijn, want, je bent continue interactief aan het zijn en aan het kruisen met andere zelven en andere realiteiten. Je doet dit heel vaak in je droomstaat, alhoewel je dit voortdurend doet, ongeacht je staat van bewustzijn; maar, in je droomstaat, sta je jezelf, zo af en toe, de gelegenheid toe om de actie te veranderen en de realiteit te veranderen; (tegen Vicki), zoals het veranderen van de kleur van het huis.

Dit is dus een voorbeeld van hoe jij, in feite, de realiteit zoals je die waarneemt, kan veranderen. Je zou een gebeurtenis kunnen zien in een probabele realiteit, en subsequent je gedachteproces aangaan betreffende deze gebeurtenis, en je realiseren dat je een andere uitkomst wenst te creëren. En daarom, zul je deze andere realiteit weer aangaan, en effect hebben op wat jij ziet als het verleden, wat effect heeft, en creërend is, van het heden.

JIM: Oke. De andere dag toen we aan het autorijden waren, verloor ik de lijn van mijn gedachten en voelde ik mijn bewustzijn … Het beste hoe dat ik dit kan beschrijven is - als een elastiek die naar achteren werd getrokken en weer terug naar voren schoot, en dat gebeurde vrijwel instantaan, binnen vier of vijf seconden. Waar ging dat allemaal over?

Dit is een opmerken van je in-en-uit knipperen. In jouw perceptie van tijd, is het noodzakelijk voor je om het tijd element te overdrijven, zodat je een actie kunt opmerken. Daarom, vertraag je jouw perceptie van tijd, waardoor je jezelf toelaat om de actie te zien; want in jouw perceptie, beweegt de tijd heel snel. Alhoewel wij al hebben verklaard, dat jullie tijd in feite zeer langzaam beweegt; maar, binnen dit type van actie zal jij, in jouw opmerken en jouw perceptie daarvan, jouw ervaring van je tijd element nog verder vertragen, waardoor de mogelijkheid ontstaat, om een actie van een interruptie te zien, van je flow van perceptie binnen jouw tijd element.

JIM: Dat was het ook; het was heel langzaam …

ELIAS: Hoewel wel simultaan, jij ziet dit als het zijn van simultaan!

JIM: Ja … Dat is alles voor nu. Dank je. Wederom, bedankt voor je hulp, en ik denk door iedereen hier uit de groep, met onze overeenkomsten, waarvan wij ons niet gewaar waren toen ze gecreërd werden. Ik voel mij zeer fortuinlijk. Dank je.

ELIAS: In deze, continueren jullie zélf jullie overeenkomsten, middels jullie verlangen.

JIM: En daarvan is er een hoop! (Pauze)

CATHY: Nou, waar zijn de computervrienden? (Met verwijzing naar een vermindering van de interactie in het “computerland”)

ELIAS: Weer een andere probabele actie waarvan jullie zelf mogen proberen om een gedeeltelijk antwoord of informatie over te bekomen. We zijn het onderwerp probabiliteiten aan het bespreken geweest, maar geeneen van jullie is op dit moment, de realiteit van wat wij hier bespreken, aan het aangaan. Je mag nu gaan proberen, als je daarvoor kiest, om zelf je probabele acties te onderzoeken. En blijf jezelf afvragen waarom je deze ervaring naar jezelf toe aantrekt; daar dit momenteel de kwestie van Lawrence is. Zoals wij al vele vele malen hebben gezegd; je beactualiseerd waar je op focust. En dit is momenteel de kwestie die Lawrence heeft gekozen, in probabiliteiten, om aan te gaan. En je zult meer informatie opdoen door van binnen te zoeken, dan het van buiten op te zoeken. (Pauze)

Ik zal nu wat essentie namen aanbieden. (Tegen Brenda); Welkom Batice. (Tegen Marie); Marie.

JIM: Ik heb een vraag. Een paar weken geleden toen wij op onze stad aan het mediteren waren; waren wij toen constructief, in delen van de stad in die meditatie? (Pauze, terwijl Elias naar Jim staart)

VICKI: Já!

ELIAS: Zeer goed, Lawrence! (Gelach)

BILL: Wat kan ik doen om het spel wat beter te begrijpen? Ik voel mij zo vreselijk onverbonden met het spel!

ELIAS: Deze individuen hier zullen je uitleg aanbieden over de opstelling van onze spel interacties. De actie die je dient op te nemen is om alleen maar te luisteren, én erkennend te zijn van je eigen impressies. Gissingen zijn onacceptabel! (Grinnikend)

Dit spel is een doorgaande oefening, die je de gelegenheid bied om op jezelf en je expressies te vertrouwen, en om te vertrouwen op het opmerken van je eigen impressie, waar jullie niet naar luisteren. En dus, tesamen met plezier element ervan, doe je een oefening, in het leren luisteren naar je eigen impressies.

BILL: Sinds dat wij aan de praat zijn geraakt, heb je gemerkt of ik dat ook doe?

ELIAS: Zeer goed zelfs. Erkenning. Ga door! (Pauze)

VICKI: Ik zou een vraag willen stellen die vandaag door Shynla gesteld werd. (Tegen Cathy) Ga je het niet vragen?

CATHY: Ga je gang. Ik ben uitgevraagd voor vandaag!

VICKI: Haar vraag was: wanneer je iets te uit te spreken hebt tegen een ander persoon waarvan je weet of waarvan je voelt dat het weleens conflicterend zou kunnen zijn voor dat andere persoon, is dat dan incorrect? (Tegen Cathy) Zei ik dat goed? (Cathy knikt).

ELIAS: Om het te zeggen/uit te drukken?

VICKI: Om te zeggen/uit te drukken.

ELIAS: Niet noodzakelijk. Wij hebben hier al eerder over gesproken in onze sessies. Als je aan het uitdrukken bent in wat jij ziet te zijn van je “beste vermogen”, en het andere persoon geen schade wenst toe te brengen, dan doe je jezelf en het andere persoon er geen voordeel mee, door je van uitdrukking te weerhouden. Ongeacht wat, wordt alles toch ontvangen in energie en bewustzijn. Daarom zul je niets kunnen verbergen binnen je gebrek aan expressie ervan. Dat wil niet zeggen dat je je moet uitspreken zonder eerst je motivatie te onderzoeken, want als daar een element van iemand schade toebrengen inzit, dan moet dit eerst onderzocht worden. Maar als wat je te zeggen hebt eerlijk is en vanuit essentie komt, en met verantwoordelijkheid gebracht wordt, dan mag je jezelf uitspreken tegen de andere persoon. De reactie die daaruit resulteert, bij het andere persoon, is vervolgens hun eigen verantwoordelijkheid, want ook zij kiezen, in hun probabiliteiten, hun responsen.

CATHY: En hoe zit het met ‘timing’ hiermee?

ELIAS: Hiervan, kun je jezelf een weten toelaten. Binnen je individuele expressie, weet je dit al. Als het je maar niet wilt loslaten, het aan je blijft knagen en zeuren, dan is deze timing al ingegaan en aanwezig. Als je geen continue zeurend gevoel ervaart om iets uit te spreken tegen een persoon, en je alleen maar een licht opmerken ervan merkt, dan kun je jezelf nog wat speelruimte in de tijd toestaan. En de informatie aanbieden wanneer het jouw correct lijkt te zijn. Merk het op binnen je eigen gevoelens en gedachten. Als je je gedachten en gevoelens met dit onderwerp bezet, dan heeft de juiste tijd (timing) zich ervoor aangediend. En daarom, zul je conflict creëren voor jezelf als je het niet tot uitdrukking brengt.

CATHY: Dat herinner ik mij goed! (Lachend) Dank je.

ELIAS: Maar je moet ook begrijpen met deze expressies, dat je jezelf ook heel effectief kunt misleiden. In je angst, zou je tegen jezelf kunnen zeggen, dat het niet de juiste tijd ervoor is. Want je luistert niet naar je eigen expressie, en wat deze impulsen je aan het zeggen zijn. Je luistert naar je intellect en je berationaliseert jouw expectatie van de respons.

CATHY: En of!

ELIAS: En als je luistert naar deze expressie, dan verhinder je jezelf in het aangaan van wat je te zeggen hebt. Ieder individu creërt zijn eigen realiteit. Ieder individu creërt zijn eigen respons. En dit is niet jouw verantwoording. Je hebt al genoeg verantwoordelijkheid voor je eigen essentie! Het is niet nodig of belangrijk, dat jij andermans creatie van hun eigen realiteit en hun expressies begrijpt. Het is van belang dat jij je eigen creatie van je eigen realiteit en je eigen expressies begrijpt. Het is dus niet incorrect om jezelf uit te spreken; naar buiten toe, objectief, op een eerlijke wijze, als je niet behoudend bent van kwaadaardigheid.

CATHY: Ik geloof dat ik ‘m vat!

ELIAS: Zeer goed!

RON: Ik zou weleens willen weten waarom Shynla opeens zoveel vragen voor Elias heeft?

CATHY: Houd je kop, Ron! (Wij barsten in lachen uit)

GAIL: Nou ja, je moet toegeven dat het wel wat ongewoon is!

CATHY: Wel, wanneer ze eenmaal beweegt, dan gaat ze ook! Wat moet ik verder nog zeggen.

BILL: Zoals de kikker die springt?

ELIAS: (Zachtjes lachend) Ik bied jullie een toegenegen afscheid aan, en inviteer onze nieuwe essenties om terug te keren naar het forum van deze sessies. Ik zal mij alvast anticiperen op weer een ontmoeting met deze individuen, en ik ga jullie voor vanavond verlaten, zodat jullie nog wat interactief kunnen zijn, onder elkaar. Au revoir!

Copyright Vicki Pendley/Mary Ennis, Alle Rechten Voorbehouden.






Vertaald door

---

Copyright 1996 Mary Ennis, All Rights Reserved.